RADA UNII EUROPEJSKIEJ,uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając dyrektywę Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej 1 , w szczególności jej art. 395 ust. 1,
uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,
a także mając na uwadze, co następuje:(1) W piśmie, które wpłynęło do Komisji w dniu 24 listopada 2014 r., Włochy wystąpiły z wnioskiem o upoważnienie do wprowadzenia szczególnego środka stanowiącego odstępstwo od art. 206 i 226 dyrektywy 2006/112/WE w odniesieniu do sposobów płatności podatku od wartości dodanej (VAT) i fakturowania.
(2) Pismem z dnia 16 marca 2015 r. Komisja poinformowała pozostałe państwa członkowskie o wniosku złożonym przez Włochy. W piśmie z dnia 17 marca 2015 r. Komisja powiadomiła Włochy, że posiada wszystkie informacje, które uznaje za niezbędne w celu rozpatrzenia wniosku.
(3) Włochy wykryły znaczne uchylanie się od opodatkowania w odniesieniu do dostaw towarów i usług dla organów publicznych. W przypadku takich dostaw organ publiczny płaci podatek VAT dostawcy, który jest, co do zasady, zobowiązany do odprowadzenia tego podatku do administracji podatkowej. Włochy wskazały jednak, że znaczna liczba przedsiębiorstw handlowych uchyla się od opodatkowania, nie odprowadzając podatku VAT do organów podatkowych.
(4) Włochy zwróciły się o umożliwienie stosowania odstępstwa, polegającego na tym, aby podatek VAT należny z tytułu dostaw na rzecz organów publicznych nie był płacony dostawcy, a wpłacany na odrębny i zablokowany rachunek bankowy. Ten środek stanowiący odstępstwo powinien uniemożliwić tę formę uchylania się od opodatkowania, nie wpływając jednocześnie na kwotę należnego podatku VAT. W tym celu w odniesieniu do tego rodzaju dostaw konieczne jest wprowadzenie odstępstwa od art. 206 dyrektywy 2006/112/WE. Ponadto należy również wprowadzić odstępstwo od art. 226 dyrektywy 2006/112/WE w celu umożliwienia zamieszczania na fakturze specjalnej uwagi, że podatek VAT należy wpłacać na specjalny rachunek.
(5) W wyniku tego środka podatnicy, będący podmiotami świadczącymi usługi na rzecz organów publicznych, mogliby częściej domagać się zwrotu podatku VAT od administracji podatkowej. Włochy wskazały, że podjęły niezbędne działania legislacyjne i administracyjne w celu przyspieszenia procedury zwrotu i zagwarantowania, aby przysługujące podatnikom prawo do odliczenia podatku było w pełni przestrzegane. Należy zatem zobowiązać Włochy do przestawienia Komisji - w ciągu 18 miesięcy po wejściu w życie w tym państwie środka stanowiącego odstępstwo - sprawozdania dotyczącego ogólnej sytuacji w zakresie zwrotu podatku VAT, ze szczególnym uwzględnieniem średniego czasu potrzebnego na zwrot tego podatku. W 2014 r. Włochy wprowadziły dla organów publicznych obowiązek fakturowania elektronicznego w odniesieniu do dostaw towarów i usług. Powinno to umożliwić w przyszłości należytą kontrolę tego sektora, kiedy będzie już opracowana i wdrożona odpowiednia strategia kontroli na podstawie dostępnych danych elektronicznych. Gdy system ten zostanie w pełni wdrożony, stosowanie odstępstwa od dyrektywy 2006/112/WE nie powinno być już dłużej konieczne. W związku z tym Włochy zapewniły, że nie zamierzają ubiegać się o przedłużenie zezwolenia dotyczącego środka stanowiącego odstępstwo.
(6) Środek stanowiący odstępstwo jest zatem proporcjonalny do zamierzonych celów, ponieważ jest ograniczony w czasie i ograniczony do sektora, który stwarza istotne problemy w zakresie uchylania się od opodatkowania. Ponadto środek stanowiący odstępstwo nie stwarza niebezpieczeństwa, że uchylanie się od opodatkowania przeniesie się do innych sektorów lub innych państw członkowskich.
(7) W celu zapewnienia, aby zamierzone cele środka zostały osiągnięte oraz aby jego stosowanie nie spowodowało niepewności prawa w odniesieniu do okresu rozliczeniowego, niniejsza decyzja powinna mieć zastosowanie od dnia 1 stycznia 2015 r.
(8) Odstępstwo nie wpłynie negatywnie na ogólną kwotę wpływów z podatków pobieranych na etapie ostatecznej konsumpcji i nie będzie mieć negatywnego wpływu na zasoby własne Unii pochodzące z podatku VAT,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
