Rozporządzenie 1073/1999 dotyczące dochodzeń prowadzonych przez Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF)

ROZPORZĄDZENIE NR 1073/1999 PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY

z dnia 25 maja 1999 r.

dotyczące dochodzeń prowadzonych przez Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF)

PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 280,

uwzględniając wniosek Komisji⁽¹⁾,

uwzględniając opinię Trybunału Obrachunkowego⁽²⁾,

stanowiąc zgodnie z procedurą określoną w art. 251 Traktatu⁽³⁾,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Instytucje i Państwa Członkowskie przywiązują duże znaczenie do ochrony interesów finansowych Wspólnot i zwalczania nadużyć finansowych i wszelkiej innej nielegalnej działalności szkodliwej dla interesów finansowych Wspólnoty; odpowiedzialność Komisji w tym zakresie jest ściśle związana z jej obowiązkiem realizowania budżetu zgodnie z art. 274 Traktatu; znaczenie tego działania potwierdzone jest art. 280 Traktatu WE.

(2) Ochrona interesów finansowych Wspólnoty dotyczy nie tylko zarządzania środkami przyznanymi w budżecie, ale odnosi się również do środków mających lub mogących mieć wpływ na ich aktywa.

(3) Aby osiągnąć te cele, należy w pełni wykorzystać wszystkie dostępne środki, w szczególności w kontekście obowiązków śledczych ciążących na Wspólnocie, zachowując przy tym aktualny podział i równowagę obowiązków między szczeblem krajowym i wspólnotowym.

(4) Aby wzmocnić środki zwalczania nadużyć finansowych, w poszanowaniu zasady wewnętrznej autonomii organizacyjnej każdej instytucji, Komisja powołała między swoimi jednostkami decyzją 1999/352/WE, EWWiS, Euratom⁽⁴⁾ Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (zwany dalej "Urzędem") odpowiedzialny za prowadzenie dochodzeń administracyjnych w sprawie nadużyć finansowych, dając Urzędowi całkowitą niezależność w wykonywaniu jego zadań dochodzeniowych.

(5) Odpowiedzialność Urzędu, jako jednostki utworzonej przez Komisję, rozciąga się poza ochronę interesów finansowych, włączając wszystkie działania dotyczące ochrony interesów Wspólnoty przed nieprawidłowymi zachowaniami, przeciw którym może być prowadzone postępowanie administracyjne lub karne.

(6) Właściwym jest to, aby Urząd zapewniał współpracę między Państwami Członkowskimi i Komisją w celu ochrony interesów finansowych Wspólnoty przewidzianych w art. 280 Traktatu WE.

(7) Biorąc pod uwagę potrzebę wzmocnienia walki z nadużyciami finansowymi, korupcją i wszelką inną nielegalną działalnością szkodzącą interesom finansowym Wspólnoty, Urząd musi mieć możliwość prowadzenia wewnętrznych dochodzeń we wszystkich instytucjach, organach, urzędach i agencjach ustanowionych Traktatami WE i Euratom lub na ich podstawie (zwanych dalej "instytucjami, organami, urzędami i agencjami").

(8) Decyzja 1999/352/WE, EWWiS, Euratom stanowi, że do celów dochodzeniowych Urząd posiada uprawnienia przyznane przez prawodawcę wspólnotowego w granicach i na warunkach przez niego określonych.

(9) Należy powierzyć Urzędowi wykonywanie uprawnień przyznanych Komisji rozporządzeniem Rady (Euratom, WE) nr 2185/96 z dnia 11 listopada 1996 r. w sprawie kontroli na miejscu oraz inspekcji przeprowadzanych przez Komisję w celu ochrony interesów finansowych Wspólnot Europejskich przed nadużyciami finansowymi i innymi nieprawidłowościami⁽⁵⁾; należy ponadto zezwolić Urzędowi na wykonywanie innych uprawnień powierzonych Komisji w celu przeprowadzania kontroli na miejscu i inspekcji w Państwach Członkowskich, w szczególności w celu wykrywania nieprawidłowości zgodnie z art. 9 rozporządzenia Rady (WE, Euratom) 2988/95 z dnia 18 grudnia 1995 r. w sprawie ochrony interesów finansowych Wspólnot Europejskich⁽⁶⁾.

(10) Dochodzenia muszą być prowadzone zgodnie z Traktatem, w szczególności z protokołem w sprawie przywilejów i immunitetów Wspólnot Europejskich, z poszanowaniem regulaminu pracowniczego urzędników i warunkami zatrudnienia innych pracowników Wspólnot Europejskich (dalej określonego jako regulamin), jak również z pełnym poszanowaniem praw człowieka i podstawowych wolności, a w szczególności zasad bezstronności, w sprawie osób zaangażowanych w wyrażanie swoich poglądów w kwestiach stanów faktycznych ich dotyczących i dla zasady, że wnioski dochodzenia są oparte wyłącznie na podstawie elementów posiadających wartość dowodową; w tym celu instytucje, organy, urzędy i agencje będą musiały określić warunki, tryb i zasady prowadzenia takich dochodzeń wewnętrznych; w konsekwencji regulamin będzie zmieniony w celu określenia prawa i obowiązki urzędników i innych pracowników w odniesieniu do dochodzeń wewnętrznych.

(11) Dochodzenia wewnętrzne mogą być prowadzone tylko, jeśli Urząd ma zapewniony dostęp do wszystkich pomieszczeń instytucji, organów, urzędów i agencji, jak również do wszystkich informacji i dokumentów przez nie przechowywanych.

(12) Dla zapewnienia niezależności Urzędu w wykonywaniu jego zadań powierzonych niniejszym rozporządzeniem, dyrektor musi posiadać uprawnienia do wszczynania dochodzeń z własnej inicjatywy.

(13) Do właściwych krajowych władz lub instytucji, organów, urzędów lub agencji, w zależności od przypadku, należy podejmowanie decyzji w sprawie dalszego postępowania po zakończeniu dochodzeń na podstawie raportu sporządzonego przez Urząd; należy jednak nałożyć na dyrektora Urzędu obowiązek bezpośredniego przekazywania organom sądowym danego Państwa Członkowskiego informacji zebranych przez Urząd podczas dochodzeń wewnętrznych dotyczących sytuacji które mogą być powodem wszczęcia postępowania karnego.

(14) Należy określić warunki prowadzenia działań przez pracowników Urzędu, jak również warunki dotyczące odpowiedzialności dyrektora w odniesieniu do prowadzenia dochodzeń przez pracowników Urzędu.

(15) Aby współpraca między Urzędem, Państwami Członkowskimi a instytucjami, organami, urzędami i agencjami przebiegała z powodzeniem, należy zorganizować wzajemną wymianę informacji z zastrzeżeniem zasad poufności informacji objętych tajemnicą zawodową, zapewniając, aby korzystały one z ochrony jaka przysługuje tego rodzaju danym.

(16) Dla zapewnienia tego, aby wyniki dochodzeń prowadzonych przez pracowników Urzędu były brane pod uwagę i dla zapewnienia koniecznej kontynuacji działań, raporty muszą posiadać status dowodu dopuszczalnego w postępowaniu administracyjnym lub sądowym; w tym celu muszą być one sporządzane z uwzględnieniem zasad przygotowywania urzędowych raportów w Państwach Członkowskich.

(17) Urząd korzysta z niezależności w realizowaniu swoich zadań; dla wzmocnienia tej niezależności, Urząd poddawany jest regularnemu monitorowaniu i w zakresie jego zadań dochodzeniowych, przeprowadzanych przez Komitet Nadzoru, w skład którego wchodzą niezależne osoby z zewnątrz, posiadające szczególne kwalifikacje w dziedzinach działalności Urzędu; Komitet pomaga również dyrektorowi Urzędu w wypełnianiu jego obowiązków.

(18) Dochodzenia administracyjne są prowadzone z upoważnienia dyrektora Urzędu, przy zachowaniu pełnej niezależności od instytucji, organów, urzędów i agencji oraz od Komitetu Nadzoru.

(19) Na dyrektorze Urzędu spoczywa obowiązek zapewnienia ochrony danych osobowych i przestrzegania poufnego charakteru informacji zebranych w trakcie dochodzeń; urzędnicy i inni pracownicy Wspólnot mają zapewnioną ochronę prawną odpowiadającą ochronie przewidzianej w art. 90 i art. 91 regulaminu.

(20) Po upływie okresu 3 lat działalność Urzędu musi zostać poddana ocenie.

(21) Niniejsze rozporządzenie w niczym nie zmniejsza uprawnień i obowiązków Państw Członkowskich związanych z podejmowaniem środków dla zwalczania nadużyć finansowych przynoszących szkodę interesom finansowym Wspólnot; przyznanie niezależnemu Urzędowi uprawnień do prowadzenia zewnętrznych dochodzeń administracyjnych jest całkowicie zgodne z zasadą pomocniczości, określoną w art. 5 Traktatu; działalność tego Urzędu może przyczynić się do skuteczniejszego zwalczania nadużyć finansowych, korupcji i wszelkiej innej nielegalnej działalności szkodzącej interesom finansowym Wspólnot i jest ona również zgodna z zasadą proporcjonalności,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł  1

Cele i zadania

1. W celu wzmocnienia walki z nadużyciami finansowymi, korupcją i wszelką inną nielegalną działalnością przynoszącą szkody interesom finansowym Wspólnoty Europejskiej, Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych, utworzony decyzją Komisji 1999/352/WE, EWWiS, Euratom (zwany dalej "Urzędem") wykonuje uprawnienia dochodzeniowe przyznane Komisji na mocy zasad wspólnotowych, rozporządzeń i umów obowiązujących w tej materii.

2. Urząd zapewnia Państwom Członkowskim pomoc ze strony Komisji w organizacji ścisłej i regularnej współpracy między ich właściwymi władzami w celu koordynacji ich działania mających na celu ochronę interesów finansowych Wspólnoty Europejskiej przed nadużyciami finansowymi. Urząd ma udział w planowaniu i rozwijaniu metod zwalczania nadużyć finansowych, jak również każdej innej nielegalnej działalności przynoszącej szkody interesom finansowym Wspólnoty Europejskiej.

3. W ramach tych instytucji, organów, urzędów i agencji ustanowionych przez lub na podstawie Traktatów (zwanymi dalej "instytucjami, organami, urzędami i agencjami"), Urząd prowadzi dochodzenia administracyjne do celów:

– zwalczania nadużyć finansowych, korupcji i każdej innej nielegalnej działalności przynoszącej szkody interesom finansowym Wspólnoty Europejskiej,

– badania istotnych faktów związanych z działalnością zawodową, mogących stanowić zaniedbanie obowiązków urzędników i innych pracowników Wspólnot, w wyniku czego może zostać wszczęte postępowanie dyscyplinarne i, w zależności od przypadku, karne bądź może stanowić równoważne uchybienie w stosunku obowiązków członków personelu instytucji, organów, urzędów i agencji nie podlegających regulaminowi pracowniczemu urzędników i warunkom zatrudnienia innych pracowników Wspólnot Europejskich ("regulamin").

Artykuł  2

Dochodzenia administracyjne

W rozumieniu niniejszego rozporządzenia "dochodzenia administracyjne" (zwane dalej "dochodzeniami") oznaczają wszelkie inspekcje, kontrole i środki podjęte przez wykonujących swoje obowiązki pracowników Urzędu, zgodnie z art. 3 i art. 4, do osiągnięcia celów określonych w art. 1 i w miarę potrzeby, stwierdzenia nieprawidłowego charakteru kontrolowanej działalności. Dochodzenie takie niema wpływu na kompetencje Państw Członkowskich w zakresie postępowań karnych.

Artykuł  3

Dochodzenia zewnętrzne

Urząd wykonuje uprawnienia, przyznane Komisji rozporządzeniem Rady (Euratom, WE) nr 2185/96, do przeprowadzania inspekcji i kontroli na miejscu w Państwach Członkowskich i, zgodnie z umowami o współpracy, w państwach trzecich

Jako część swoich funkcji dochodzeniowych Urząd przeprowadza inspekcje i kontrole przewidziane w art. 9 ust. 1 rozporządzenia (WE, Euratom) nr 2988/95 i w zasadach sektorowych, określonych w art. 9 ust. 2 niniejszego rozporządzenia, w Państwach Członkowskich i zgodnie z obowiązującymi umowami, w państwach trzecich.

Artykuł  4

Dochodzenia wewnętrzne

1. W obszarach określonych w art. 1, Urząd prowadzi dochodzenia administracyjne w instytucjach, organach, urzędach i agencjach (zwane dalej "dochodzeniami wewnętrznymi").

Takie dochodzenia wewnętrzne prowadzone są z poszanowaniem zasad Traktatów, w szczególności protokołu w sprawie przywilejów i immunitetów Wspólnot Europejskich, jak również z należytym podejściem do regulaminu pracowniczego na warunkach i zgodnie z procedurami określonymi w niniejszym rozporządzeniu i w decyzjach przyjętych przez każdą instytucję, organ, urząd, agencję. Instytucje uzgadniają między sobą zasady, które mają być określone takimi decyzjami.

2. Pod warunkiem że przepisy przewidziane w ust. 1 są przestrzegane:

– Urząd posiada prawo do natychmiastowego i niezapowiedzianego dostępu do każdej informacji będącej w posiadaniu instytucji, organów, urzędów i agencji, jak również do ich pomieszczeń. Urząd ma prawo kontrolować księgowość instytucji, organów, urzędów i agencji. Urząd może sporządzać kopie i wyciągi z każdego dokumentu i zawartości każdego nośnika danych będącego w posiadaniu instytucji, organu, urzędu i agencji, i w razie potrzeby zabezpieczać te dokumenty lub dane przed niebezpieczeństwem zaginięcia,

– Biuro może zażądać udzielenia informacji ustnych przez członków instytucji i organów, osób kierujących urzędami i agencjami, jak również od personelu instytucji, organów, urzędów i agencji.

3. Zgodnie z warunkami i zgodnie z procedurami przewidzianymi w rozporządzeniu Rady (Euratom, WE) nr 2185/96, Urząd może przeprowadzać inspekcje na miejscu w pomieszczeniach danych operatorów ekonomicznych w celu uzyskania dostępu do informacji dotyczących możliwych nieprawidłowości, które mogą znajdować się w posiadaniu tych operatorów.

Ponadto Urząd może zażądać od każdej osoby informacji, które uzna za przydatne do celów dochodzeniowych.

4. Instytucje, organy, urzędy i agencje informowane są w każdym przypadku o prowadzeniu przez pracowników Urzędu w ich pomieszczeniach dochodzenia oraz o badaniu przez nie dokumentu lub żądaniu dostarczenia informacji będących w posiadaniu tych instytucji, organów, urzędów lub agencji.

5. Jeżeli w wyniku dochodzeń okaże się, że członek, osoba kierująca, urzędnik lub inny pracownik może być osobiście zamieszany, o fakcie tym informowana jest jego instytucja, organ, urząd lub agencja.

W sprawach wymagających bezwzględnej tajności do celów dochodzeniowych lub wymagających zastosowania środków dochodzeniowych pozostających w ramach kompetencji krajowych władz sądowych, podanie takiej informacji można opóźnić.

6. Nie naruszając zasad przewidzianych w Traktatach, w szczególności Protokołu w sprawie przywilejów i immunitetów Wspólnot Europejskich, jak również przepisów regulaminu pracowniczego, decyzja przyjęta przez każdą instytucję, organ, urząd i agencję, przewidziana w ust. 1 określa w szczególności zasady dotyczące:

a) obowiązku części członków, urzędników innych pracowników instytucji i organów, jak również osób kierujących, urzędników i pracowników urzędów i agencji do współpracy z pracownikami Urzędu i dostarczania im informacji;

b) procedur, których muszą przestrzegać pracownicy Urzędu w trakcie prowadzenia dochodzeń wewnętrznych, jak również zagwarantowania praw osób, których dotyczy dochodzenie wewnętrzne.

Artykuł  5

Wszczęcie dochodzenia

Dochodzenia zewnętrzne wszczynane są na mocy decyzji dyrektora Urzędu, który działa z własnej inicjatywy lub na wniosek zainteresowanego Państwa Członkowskiego.

Dochodzenia wewnętrzne wszczynane są na mocy decyzji dyrektora Biura, który działa z własnej inicjatywy lub na wniosek instytucji, organu, urzędu lub agencji, w której ma zostać przeprowadzone dochodzenie.

Artykuł  6

Procedura dochodzeń

1. Dyrektor Urzędu kieruje prowadzeniem dochodzeń.

2. Pracownicy Urzędu przystępują do swoich zadań po przedstawieniu pisemnego upoważnienia, w którym określona jest ich tożsamość oraz ich uprawnienia.

3. W przypadku każdej interwencji pracownicy Urzędu posiadają pisemne upoważnienie wystawione przez dyrektora i określające przedmiot dochodzenia.

4. Pracownicy Urzędu podczas inspekcji i kontroli na miejscu przyjmują sposób postępowania zgodny zasadami i praktyką, którym podlegają urzędnicy danego Państwa Członkowskiego, zgodnie z regulaminem pracowniczym i decyzjami, określonymi w art. 4 ust. 1 akapit drugi.

5. Dochodzenia prowadzone są nieprzerwanie przez okres, który musi być proporcjonalny do okoliczności i złożoności sprawy.

6. Państwa Członkowskie zapewnią to, że ich właściwe władze, zgodnie z przepisami prawa krajowego, dostarczą pracownikom Urzędu niezbędnego wsparcia w wypełnianiu ich zadania. Instytucje i organy zapewnią to, że ich członkowie i personel udzielą niezbędnej pomocy pracownikom Urzędu w wypełnianiu ich zadania; urzędy i agencje zapewniają, aby osoby nimi kierujące oraz ich personel postępowały w podobny sposób.

Artykuł  7

Obowiązek informowania Urzędu

1. Instytucje, organy, urzędy i agencje przesyłają bezzwłocznie do Urzędu każdą informację dotyczącą możliwych przypadków nadużyć finansowych lub korupcji bądź każdej innej nielegalnej działalności.

2. Instytucje, organy, urzędy i agencje i, tak dalece jak pozwala na to prawo krajowe, Państwa Członkowskie przesyłają na wniosek Urzędu lub z własnej inicjatywy każdy będący w ich posiadaniu dokument lub informację dotyczący prowadzonego dochodzenia wewnętrznego.

Państwa Członkowskie przesyłają dokumenty i informacje dotyczące dochodzeń zewnętrznych zgodnie z odpowiednimi przepisami.

3. Instytucje, organy, urzędy i agencje i, tak dalece jak pozwala na to prawo krajowe, Państwa Członkowskie przesyłają ponadto do Urzędu każdy inny będący w ich posiadaniu i uznany za właściwy dokument i informację dotyczące zwalczania nadużyć finansowych, korupcji i każdej innej nielegalnej działalności szkodliwej dla interesów finansowych Wspólnot.

Artykuł  8

Poufność i ochrona danych

1. Informacje uzyskane w ramach dochodzeń zewnętrznych, niezależnie od formy, chronione są odpowiednimi przepisami.

2. Informacje przedłożone lub uzyskane w ramach wewnętrznych dochodzeń, niezależnie od formy, objęte są tajemnicą zawodową i korzystają z ochrony wynikającej z przepisów mających zastosowanie do instytucji Wspólnot Europejskich.

Takie informacje nie mogą być przekazywane osobom innym niż te, których funkcje w instytucjach Wspólnot Europejskich lub Państw Członkowskich wymagają ich znajomości, ani być wykorzystywane do innych celów niż zapobieganie nadużyciom finansowym, korupcji i każdej innej nielegalnej działalności.

3. Dyrektor zapewnia, aby pracownicy Urzędu i inne osoby działający pod jego zwierzchnictwem stosowali się do wspólnotowych i krajowych przepisów w sprawie ochrony danych osobowych, w szczególności postanowień dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 95/46/WE z dnia 24 października 1995 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych oraz swobodnego przepływu tych danych⁽⁷⁾.

4. Dyrektor Urzędu i członkowie Komitetu Nadzoru, określonego w art. 11, zapewnią stosowanie niniejszego artykułu i art. 286 i 287 Traktatu.

Artykuł  9

Raport z dochodzenia i działania podejmowane w jego następstwie

1. Na zakończenie dochodzenia prowadzonego przez Urząd, opracowuje on, z upoważnienia dyrektora, raport określający ustalony stan faktyczny, możliwe straty finansowe oraz wyniki dochodzenia, włącznie z zaleceniami dyrektora Urzędu na temat działań, jakie należy podjąć.

2. Raporty takie sporządzane są z uwzględnieniem wymogów procedury ustanowionych w prawie krajowym danego Państwa Członkowskiego. Raporty sporządzone na takiej podstawie stanowią dopuszczalny dowód w postępowaniu administracyjnym lub sądowym Państwa Członkowskiego, w którym istnieje potrzeba ich wykorzystania, w taki sam sposób i na takich samych warunkach jak administracyjne raporty sporządzone przez krajowych, administracyjnych kontrolerów. Podlegają one takim samym zasadom oceny, ja te mające zastosowanie do administracyjnych raportów sporządzonych przez krajowych administracyjnych kontrolerów i mają taką samą wartość jak te raporty.

3. Raporty sporządzone w następstwie dochodzenia zewnętrznego i wszystkie dotyczące ich przydatne dokumenty przesyłane są właściwym władzom danych Państw Członkowskich, zgodnie z zasadami dotyczącymi dochodzeń zewnętrznych.

4. Raporty sporządzone w następstwie dochodzenia wewnętrznego i wszystkie dotyczące ich przydatne dokumenty przesyłane są danej instytucji, organowi, urzędowi lub agencji. Instytucje, organy, urzędy i agencje podejmują takie działania, w szczególności dyscyplinarce i prawne, które wymagane są wynikami dochodzenia i poinformują dyrektora Urzędu, w nieprzekraczalnym terminie przewidzianym przez niego we wnioskach jego raportu.

Artykuł  10

Przekazywanie informacji przez Urząd

1. Nie naruszając przepisów art. 8, art. 9 i art. 11 niniejszego rozporządzenia i przepisów rozporządzenia Rady (Euratom, WE) nr 2185/96, Urząd może w każdej chwili przesłać właściwym władzom danych Państw Członkowskich informacje uzyskane w trakcie dochodzeń zewnętrznych.

2. Nie naruszając przepisów art. 8, art. 9 i art. 11 niniejszego rozporządzenia, dyrektor Urzędu przesyła organom sądowym danego Państwa Członkowskiego informacje uzyskane przez Urząd w trakcie dochodzeń wewnętrznych dotyczące faktów, które mogą stać się przedmiotem postępowania karnego. Z zastrzeżeniem wymagań dochodzenia, równocześnie informuje on o tym dane Państwo Członkowskie

3. Nie naruszając przepisów art. 8 i art. 9 niniejszego rozporządzenia, Urząd może w każdej chwili przekazać instytucji organowi, urzędowi lub agencji informacje uzyskane w trakcie dochodzeń wewnętrznych.

Artykuł  11

Komitet Nadzoru

1. Komitet Nadzoru umacnia niezależność Urzędu poprzez regularne monitorowanie prowadzonych działań dochodzeniowych.

Na wniosek dyrektora lub z własnej inicjatywy, komitet przedstawia dyrektorowi opinię dotyczącą działalności Urzędu, jednakże bez ingerencji w przebieg prowadzonych dochodzeń.

2. Jest on złożony z pięciu niezależnych osób z zewnątrz posiadających kwalifikacje wymagane w swoich krajach do sprawowania wyższych stanowisk odnoszących się do obszaru działalności Urzędu. Są oni mianowani za wspólnym porozumieniem Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji.

3. Kadencja członków komitetu trwa trzy lata i może być raz odnowiona.

4. Po wygaśnięciu kadencji członkowie sprawują swoją funkcję aż do jej odnowienia albo do chwili ich zastąpienia..

5. Wypełniając swoje obowiązki, członkowie nie zwracają się ani nie przyjmują instrukcji od jakiegokolwiek rządu lub instytucji, organu, urzędu lub agencji.

6. Komitet Nadzoru mianuje swojego przewodniczącego. Przyjmuje on swój regulamin. Zbiera się co najmniej 10 razy w roku. Podejmuje decyzje większością głosów swoich członków. Jego sekretariat jest prowadzony przez Urząd.

7. Dyrektor corocznie przesyła Komitetowi Nadzoru program działalności Urzędu określony w art. 1 niniejszego rozporządzenia. Dyrektor dba o to, aby komitet był regularnie informowany o działalności Urzędu, prowadzonych przez niego dochodzeniach, ich wynikach i działaniach podejmowanych w ich następstwie. Jeżeli dochodzenie trwa dłużej niż 9 miesięcy, dyrektor informuje Komitet Nadzoru o powodach, ze względu na które nie można jeszcze zakończyć dochodzenia i przewidywanym terminie jego zakończenia. Dyrektor informuje komitet o przypadkach, w których dana instytucja, organ, urząd lub agencja nie podjęła działań wynikających z jego zaleceń. Dyrektor informuje komitet o przypadkach wymagających przekazania informacji organom sądowym Państwa Członkowskiego.

8. Komitet Nadzoru przyjmuje co najmniej jeden raport z działalności w ciągu roku, który przesyła do instytucji. Komitet może przedstawiać Parlamentowi, Radzie i Komisji raporty dotyczące wyników dochodzeń Urzędu i działaniach podejmowanych w ich następstwie przez Urząd.

Artykuł  12

Dyrektor

1. Na czele Urzędu stoi dyrektor mianowany przez Komisję na pięcioletnią kadencję, która może być jeden raz odnowiona.

2. W celu wyznaczenia dyrektora, Komisja po wezwaniu do zgłaszania kandydatur, które, o ile zaistnieje taka potrzeba, będą opublikowane w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich i po wydaniu pozytywnej opinii przez Komitet Nadzoru, publikuje listę kandydatów posiadających niezbędne kwalifikacje. Po uzgodnieniu z Parlamentem Europejskim i Radą, Komisja powołuje dyrektora.

3. Dyrektor nie zwraca się ani nie przyjmuje instrukcji od jakiegokolwiek rządu ani instytucji, organu, urzędu lub agencji, wypełniając obowiązki w odniesieniu do wszczynania i prowadzenia dochodzeń zewnętrznych i wewnętrznych oraz do sporządzanych z nich raportów. Jeżeli dyrektor oceni, że środek przyjęty przez Komisję narusza jego niezależność, jest uprawniony do wniesienia sprawy przeciw swojej instytucji przed Trybunał Sprawiedliwości.

Dyrektor regularnie przedstawia raporty Parlamentowi Europejskiemu, Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu w sprawie wyników dochodzeń przeprowadzonych przez Urząd z poszanowaniem ich poufności, zachowaniem wszelkich praw zainteresowanych osób i w zależności od przypadku, przestrzegając przepisów prawa krajowego mających zastosowanie w postępowaniu sądowym.

Wskazane wyżej instytucje zapewniają przestrzeganie poufności dochodzeń prowadzonych przez Urząd łącznie z wszelkimi prawami zainteresowanych osób i w przypadku istnienia postępowania sądowego, wszystkimi przepisami prawa krajowego mającymi zastosowanie w takim postępowaniu.

4. Przed podjęciem jakichkolwiek sankcji dyscyplinarnych w stosunku do dyrektora, Komisja zasięga opinii Komitetu Nadzoru. Ponadto środki dotyczące sankcji dyscyplinarnych w stosunku do dyrektora Urzędu muszą być przedmiotem uzasadnionych decyzji, które przekazywane są do wiadomości Parlamentu Europejskiego i Rady.

Artykuł  13

Finansowanie

Środki Urzędu, których całkowita kwota wpisana jest w specjalnym dziale budżetu w ramach części A budżetu ogólnego Unii Europejskiej odnoszącej się do Komisji, określone są w szczegółach w załączniku do tej części.

Etaty przyznane dla Urzędu wymienione są w załączniku do planu zatrudnienia Komisji.

Artykuł  14

Kontrola sądowa

W oczekiwaniu na zmianę regulaminu pracowniczego każdy urzędnik i inny pracownik Wspólnot Europejskich może złożyć u dyrektora Urzędu zażalenie na mocy niniejszego artykułu na kierowane przeciw niemu zarzuty, sformułowane przez Urząd w ramach dochodzenia wewnętrznego, zgodnie z procedurą określoną w art. 90 ust. 2 regulaminu pracowniczego. Artykuł 91 regulaminu pracowniczego stosuje się do decyzji podjętych w odniesieniu do takich zażaleń.

Powyższe postanowienia stosuje się analogicznie do personelu instytucji, organu, urzędu i agencji, których nie obejmuje regulamin pracowniczy.

Artykuł  15

Sprawozdanie okresowe

W trzecim roku od wejścia w życie niniejszego rozporządzenia Komisja przekaże Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie okresowe w sprawie działalności Urzędu wraz z opinią Komitetu Nadzoru i, w miarę potrzeb, z propozycjami dostosowania lub rozszerzenia zadań Urzędu.

Artykuł  16

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 czerwca 1999 roku.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 25 maja 1999 r.

W imieniu Parlamentu Europejskiego	W imieniu Rady
J.M. GIL-ROBLES	H. EICHEL
Przewodniczący	Przewodniczący

______

⁽¹⁾ Dz.U. C 21 z 26.1.1999, str. 10.

⁽²⁾ Opinia wydana dnia 14 kwietnia 1999 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym).

⁽³⁾ Opinia Parlamentu Europejskiego z dnia 6 maja 1999 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym). Decyzja Rady z dnia 25 maja 1999 r.

⁽⁴⁾ Dz.U. L 136 z 31.5.1999, str. 20.

⁽⁵⁾ Dz.U L 292 z 15.11.1996, str. 2.

⁽⁶⁾ Dz.U. L 312 z 23.12.1995, str. 1.

⁽⁷⁾ Dz.U L 281 z 23.11.1995, str. 31.

• Identyfikator: Dz.U.UE.L.1999.136.1
• Rodzaj: Rozporządzenie
• Tytuł: Rozporządzenie 1073/1999 dotyczące dochodzeń prowadzonych przez Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF)
• Data aktu: 25/05/1999
• Data ogłoszenia: 31/05/1999
• Data wejścia w życie: 01/05/2004, 01/06/1999