Język postępowania: francuski(2021/C 349/64)
(Dz.U.UE C z dnia 30 sierpnia 2021 r.)
Strony
Strona skarżąca: TO (przedstawiciel: É. Boigelot, avocat)
Strona pozwana: Europejska Agencja Środowiska (EEA)
Żądania
Skarżąca wnosi do Sądu o
stwierdzenie:
- nieważności decyzji EEA z dnia 21 września 2020 r. w zakresie w jakim EEA, po tym, jak zdecydowała się uwzględnić wniosek o uzyskanie zwrotu dodatku na zagospodarowanie, który został omyłkowo odliczony przez tę agencję przy wypłacie kwot należnych na podstawie wyroku Sądu z dnia 11 czerwca 2019 r. w sprawie T-462/17, postanowiła jednakże - i to w tym zakresie decyzja jest zaskarżona - odmówić uwzględnienia innych wniosków złożonych przez skarżącą między innymi w jej wiadomości poczty elektronicznej z dnia 16 września 2020 r., do której zaskarżona decyzja wyraźnie się odnosi i które miały na celu uzyskanie, poza zwrotem niesłusznie odliczonego dodatku na zagospodarowanie:
- istotnej części kwoty odprawy z tytułu rozwiązania stosunku pracy - nieustalonej liczbowo ze względu na brak szczegółowego rozliczenia - nadal należnej i powiększonej o odsetki od dnia 22 września 2016 r. i od dnia ogłoszenia wyroku od zasądzonej kwoty do dnia całkowitej zapłaty,
- szczegółowego rozliczenia kwot należnych tytułem dochodzonych kwot głównych, odsetek i kwot dodatkowych oraz kwot już wypłaconych skarżącej, które powinny w pierwszej kolejności pokryć odsetki i kwoty dodatkowe, a następnie kwoty główne oraz
- odszkodowania z tytułu niezgodnego z prawem działania administracji polegającego, po pierwsze, na naruszeniu przyznanej skarżącej przez Sąd poufności przez poinformowanie - w drodze rozliczenia jej wynagrodzenia za sierpień 2019 r. ujmującego wpłacone kwoty - jej nowego pracodawcy o sporze z EEA, a po drugie, na odmowie przekazania jej wymiany korespondencji z jej ówczesnym przedstawicielem zarówno przez wydaniem wspomnianego powyżej wyroku, jaki i po jego wydaniu;
- stwierdzenia nieważności decyzji EEA, podjętej poprzez wydanie zaskarżonej decyzji, by nie zastosować się do wyroku Sądu z dnia 11 czerwca 2019 r. w sprawie T-462/17 w zaskarżonym powyżej zakresie, w odniesieniu do kwoty głównej;
- całkowitego wykonania wyroku Sądu z dnia 11 czerwca 2019 r. w sprawie T-462/17 w odniesieniu do kwot głównych, odsetek i kwot dodatkowych oraz naprawienia w pełni szkody, jaką poniosła i jaką poniesie w wyniku podjęcia i wykonania tej zaskarżonej decyzji, jeżeli EEA wypłaci na jej rzecz:
- kwotę odpowiadającą odprawie z tytułu rozwiązania stosunku pracy, której zapłatę zasądzono od EEA oraz odliczonemu dodatkowi na zagospodarowanie w wysokości 2 950 EUR, jeżeli nie został jeszcze zwrócony, a od całości kwoty zostaną naliczone odsetki od dnia 22 września 2016 r.;
- kwotę 20 000 EUR tytułem zryczałtowanego odszkodowania za szkodę poniesioną w wyniku udostępnienia osobom trzecim jej danych osobowych oraz w wyniku naruszenia zasad poufności, w szczególności wobec obecnego pracodawcy skarżącej;
- kwotę 20 000 EUR tytułem zryczałtowanego odszkodowania za szkodę poniesioną w wyniku odmowy przekazania jej wymiany korespondencji z jej przedstawicielem zarówno przez wydaniem wspomnianego powyżej wyroku, jaki i po jego wydaniu;
- obciążenia pozwanej całością kosztów postępowania, zgodnie z art. 134 regulaminu postepowania przed Sądem Unii Europejskiej.
Zarzuty i główne argumenty
Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi trzy zarzuty.
1. Zarzut pierwszy dotyczący naruszenia art. 266 TFUE oraz zasad dobrej wiary i dobrej administracji w ten sposób, że EEA nie przyjęła środków, jakich wymaga wykonie korzystnego dla skarżącej wyroku Sądu.
2. Zarzut drugi dotyczący naruszenia art. 41 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej (zwanej dalej "kartą"), naruszenia obowiązku uzasadnienia i naruszenia obowiązku dbałości.
3. Zarzut trzeci dotyczący dalszego naruszenia danych osobowych skarżącej, co stanowi okoliczność obciążającą w świetle pierwszego wyroku oraz naruszenie art. 7 i 8 karty i art. 12 rozporządzenia (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2000 r. o ochronie osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy wspólnotowe i o swobodnym przepływie takich danych (Dz.U. 2001, L 8, s. 1).