Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 17 maja 2017 r. w sprawie europejskich ram kwalifikacji dla uczenia się przez całe życie (2016/2798(RSP)).

Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 17 maja 2017 r. w sprawie europejskich ram kwalifikacji dla uczenia się przez całe życie (2016/2798(RSP))

P8_TA(2017)0217

Europejskie ramy kwalifikacji dla uczenia się przez całe życie

(2018/C 307/10)

(Dz.U.UE C z dnia 30 sierpnia 2018 r.)

Parlament Europejski,

-
uwzględniając wniosek dotyczący zalecenia Rady w sprawie europejskich ram kwalifikacji dla uczenia się przez całe życie i uchylającego zalecenie Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 kwietnia 2008 r. w sprawie ustanowienia europejskich ram kwalifikacji dla uczenia się przez całe życie (COM(2016)0383),
-
uwzględniając komunikat Komisji z dnia 10 czerwca 2016 r. pt. "Nowy europejski program na rzecz umiejętności" (COM(2016)0381),
-
uwzględniając zalecenie Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 kwietnia 2008 r. w sprawie ustanowienia europejskich ram kwalifikacji dla uczenia się przez całe życie 1 ,
-
uwzględniając decyzję Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2241/2004/WE z dnia 15 grudnia 2004 r. w sprawie jednolitych ram wspólnotowych dla przejrzystości kwalifikacji i kompetencji 2 , dzięki którym możliwe jest prezentowanie swoich umiejętności i kwalifikacji,
-
uwzględniając nowe priorytety w zakresie europejskiej współpracy w dziedzinie kształcenia i szkolenia do 2020 r., określone we wspólnym sprawozdaniu Rady i Komisji z 2015 r. w sprawie wdrożenia strategicznych ram europejskiej współpracy w dziedzinie kształcenia i szkolenia (ET 2020) 3 ,
-
uwzględniając zalecenie Rady z dnia 20 grudnia 2012 r. w sprawie walidacji uczenia się pozaformalnego i nieformalnego 4 ,
-
uwzględniając przegląd Eurydice dotyczący uznawania wcześniejszego uczenia się pozaformalnego i nieformalnego w szkolnictwie wyższym,
-
uwzględniając wielojęzyczną europejską klasyfikację umiejętności, kompetencji, kwalifikacji i zawodów (ESCO), w ramach której, podobnie jak w przypadku europejskich ram kwalifikacji, stosowany będzie wspólny format do publikowania w formie elektronicznej informacji o kwalifikacjach, określony w załączniku VI do wniosku,
-
uwzględniając zalecenie Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 czerwca 2009 r. w sprawie ustanowienia europejskich ram odniesienia na rzecz zapewniania jakości w dziedzinie kształcenia i szkolenia zawodowego (EQAVET) 5 ,
-
uwzględniając niezależny europejski rejestr agencji ds. zapewniania jakości w szkolnictwie wyższym 6 , który jest wykazem agencji ds. zapewniania jakości spełniających zasadniczo wymogi norm i wytycznych w zakresie zapewniania jakości w europejskim obszarze szkolnictwa wyższego,
-
uwzględniając europejski system transferu i akumulacji punktów (ECTS) 7 , opracowany w ramach europejskiego obszaru szkolnictwa wyższego, oraz europejski system transferu osiągnięć w kształceniu i szkoleniu zawodowym (ECVET), ustanowiony na mocy zalecenia Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 czerwca 2009 r. 8 ,
-
uwzględniając proces boloński dotyczący szkolnictwa wyższego, komunikat ministrów wydany w Erywaniu w 2015 r. oraz sprawozdanie pt. "Europejski Obszar szkolnictwa wyższego w Europie w 2015 r. - sprawozdanie z realizacji procesu bolońskiego",
-
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1288/2013 z dnia 11 grudnia 2013 r. ustanawiające "Erasmus+" - unijny program na rzecz kształcenia, szkolenia, młodzieży i sportu 9 ,
-
uwzględniając Konwencję Rady Europy o uznaniu kwalifikacji związanych z uzyskaniem wyższego wykształcenia w Regionie Europejskim (lizbońska konwencja o uznawaniu kwalifikacji) i zalecenie dotyczące stosowania ram kwalifikacji w uznawaniu zagranicznych kwalifikacji, które wyraźnie odnosi się do europejskich ram kwalifikacji jako narzędzia wykorzystywanego w zakresie uznawalności akademickiej,
-
uwzględniając dokument pt. "Zwiększanie udziału na rzecz równości i wzrostu - strategia rozwoju wymiaru społecznego i uczenia się przez całe życie w europejskim obszarze szkolnictwa wyższego do 2020 r.", obejmujący wszystkie kraje uczestniczące w europejskich ramach kwalifikacji,
-
uwzględniając sprawozdanie UNESCO z 2015 r. w sprawie uznawania, walidacji i zatwierdzania uczenia się pozaformalnego i nieformalnego w państwach członkowskich UNESCO,
-
uwzględniając dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2005/36/WE z dnia 7 września 2005 r. w sprawie uznawania kwalifikacji zawodowych 10 , zmienioną dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/55/UE z dnia 20 listopada 2013 r. 11 ,
-
uwzględniając pytanie do Komisji w sprawie europejskich ram kwalifikacji dla uczenia się przez całe życie (O-000038/2017 - B8-0218/2017),
-
uwzględniając art. 128 ust. 5 i art. 123 ust. 2 Regulaminu,
A.
mając na uwadze, że właściwe uznawanie, zrozumienie i ocena umiejętności wykraczają poza kwestię późniejszego zapotrzebowania na rynku pracy; mając na uwadze, że europejskie ramy kwalifikacji są korzystne zarówno dla umiejętności dostępnych na rynku pracy, jak i dla umiejętności na nim wymaganych, gdyż ramy te umożliwiają określanie i łączenie umiejętności, a tym samym są źródłem korzyści społecznych i ekonomicznych; mając na uwadze, że zasadnicze znaczenie ma pomaganie zainteresowanym osobom w nabywaniu i odnawianiu kompetencji i umiejętności w ciągu całego życia;
B.
mając na uwadze, że większa porównywalność kwalifikacji zwiększa szanse na zatrudnienie i rozwój zawodowy wszystkich pracowników migrujących;
C.
mając na uwadze, że należy położyć nacisk na umiejętności cyfrowe oraz wprowadzić środki strukturalne umożliwiające nabywanie i walidację tych umiejętności;
D.
mając na uwadze, że wobec wyzwań społecznych oraz związanych ze zmianami technologicznymi i demograficznymi dalszy rozwój europejskich ram kwalifikacji może wspierać uczenie się przez całe życie, zarówno jeśli chodzi o wspieranie równych szans i sprawiedliwości w kształceniu, jak i lepsze przenikanie się systemów kształcenia i szkolenia; mając na uwadze, że kształcenie i szkolenie powinno pomagać ludziom w dostosowywaniu się do wszelkich możliwych okoliczności, w jakich mogą się znaleźć, a to dzięki podnoszeniu umiejętności i edukowaniu obywateli w całościowy sposób, aby stali się krytyczni, pewni siebie i niezależni oraz zdobywali umiejętności potrzebne w XXI w.;
E.
mając na uwadze, że ciągłe pogłębianie wiedzy oraz zdobywanie umiejętności i kompetencji, znane jako uczenie się przez całe życie, może przyczynić się do dokonywania lepszych wyborów przez jednostki w odniesieniu do pracy i życia, a także pomagać ludziom w realizacji koncepcji rozwoju osobistego i w pełnym wykorzystaniu własnego potencjału, co także stanowi korzyść dla społeczeństwa oraz zwiększa szanse każdej osoby na znalezienie pracy i rozwój zawodowy;
F.
mając na uwadze, że jednym z celów europejskich ram kwalifikacji jest ułatwienie porównywania systemów kształcenia, a tym samym zapewnienie impulsu do zmian i reform na szczeblu krajowym i sektorowym z myślą o realizacji celów strategii "Europa 2020" i wdrożeniu ram ET 2020;
G.
mając na uwadze, że z powodu braku ambicji państw członkowskich i pomimo dotychczasowego zaangażowania nadal brakuje przejrzystości kwalifikacji, a wskaźnik uznawania zagranicznych kwalifikacji jest niski; mając na uwadze, że potrzebne jest dostosowanie europejskich ram kwalifikacji, aby jeszcze bardziej poprawić przejrzystość i porównywalność kwalifikacji;
H.
mając na uwadze, że europejskie ramy kwalifikacji powinny stanowić dla ich użytkowników ogólne ramy ułatwiające współpracę między organami państw członkowskich, partnerami społecznymi, instytucjami kształcenia i ośrodkami szkoleniowymi, związkami zawodowymi, społeczeństwem obywatelskim oraz innymi zainteresowanymi stronami na szczeblu międzynarodowym;
I.
mając na uwadze, że tylko Holandia i Szwecja wprowadziły w krajowych ramach kwalifikacji specjalne procedury dotyczące uwzględniania kwalifikacji pozaformalnych; mając na uwadze, że żadne państwo członkowskie nie ma w swoich krajowych ramach kwalifikacji specjalnych procedur dotyczących uczenia się nieformalnego;
J.
mając na uwadze, że państwa członkowskie powinny jak najszybciej, lecz nie później niż do 2018 r. wprowadzić rozwiązania zgodne z europejskimi ramami kwalifikacji w celu walidacji, w powiązaniu z krajowymi ramami kwalifikacji, uczenia się pozaformalnego i nieformalnego, w tym umiejętności zdobywanych w ramach wolontariatu;
K.
mając na uwadze, że w komunikacie z Erywania z 2015 r. państwa członkowskie wyraźnie zobowiązały się do przeglądu przepisów krajowych z myślą o pełnym przestrzeganiu lizbońskiej konwencji o uznawaniu kwalifikacji, a także do przeglądu krajowych ram kwalifikacji w celu zadbania o to, aby przewidziane w nich ścieżki kształcenia gwarantowały należyte uznawanie wcześniejszego kształcenia;
L.
mając na uwadze, że zagwarantowanie jakości treści nauczania oraz organizacja systemów nauczania jest odpowiedzialnością i wyłączną kompetencją państw członkowskich; mając na uwadze, że europejskie ramy kwalifikacji nie mają żadnego wpływu na tę odpowiedzialność;
M.
mając na uwadze istniejące obecnie między regionami, zwłaszcza regionami transgranicznymi, rozbieżności w zakresie uznawania certyfikatów oraz wynikające z nich różnice w szansach na zatrudnienie;
N.
mając na uwadze, że biblioteki, zarówno publiczne, jak i prywatne, wnoszą znaczący wkład w proces uczenia się przez całe życie, a także w poprawę umiejętności czytania i pisania oraz umiejętności cyfrowych;
O.
mając na uwadze, że obecnie w europejskich ramach kwalifikacji uczestniczy 39 krajów, mianowicie państwa członkowskie UE, kraje EOG, kraje kandydujące do UE, potencjalne kraje kandydujące (Bośnia i Hercegowina oraz Kosowo), a także Szwajcaria;
1.
z uznaniem przyjmuje inicjatywę Komisji dotyczącą przeglądu europejskich ram kwalifikacji i dalszego wspierania procesu unowocześniania europejskich systemów kształcenia i szkolenia przy jednoczesnym poszanowaniu kompetencji krajowych i zagwarantowaniu, że zachowane zostaną charakterystyczne cechy systemów kształcenia w poszczególnych państwach członkowskich;
2.
zauważa, że propagowanie krytycznego i niesztampowego myślenia ma zasadnicze znaczenie dla rozwoju nowych umiejętności potrzebnych w przyszłości;
3.
zaleca ochronę niezwykle bogatego dziedzictwa w postaci przekazywania umiejętności nie tylko technicznych, ale i manualnych, jakie pozwoliły na rozwój i wzrost szeregu sektorów produkcji rzemieślniczej, które należy chronić jako element tożsamości państw członkowskich;
4.
zauważa, że jednym z zadań europejskich ram kwalifikacji jest zwiększenie porównywalności kwalifikacji zdobywanych w państwach członkowskich, a jednocześnie ochrona specyfiki krajowych systemów nauczania;
5.
zwraca uwagę, że każdemu bez względu na wiek czy status społeczny Unia powinna w sposób jasny i dostępny, zwłaszcza na obszarach przygranicznych, umożliwić lepsze wyeksponowanie, docenienie i uznanie posiadanych umiejętności i kompetencji, w tym również umiejętności i kompetencji zdobytych w ramach wolontariatu, niezależnie od sposobu lub miejsca ich uzyskania; podkreśla, że państwa członkowskie powinny dołożyć większych starań na rzecz szybszego i efektywniejszego uznawania kwalifikacji oraz odnoszenia się do odpowiedniego poziomu europejskich ram kwalifikacji;
6.
przypomina o konieczności położenia nacisku na wdrażanie europejskich ram kwalifikacji w celu poprawy ich jakości i zwiększenia ich potencjału;
7.
zaleca większą elastyczność w odniesieniu do stałego aktualizowania krajowych ram kwalifikacji i ich dostosowywania do ram europejskich;
8.
przypomina, że jednym z podstawowych zadań europejskich ram kwalifikacji jest ułatwienie i wspieranie przenoszenia kwalifikacji, a także zatwierdzania kształcenia i szkolenia formalnego i nieformalnego między różnymi systemami kształcenia i szkolenia w celu umożliwienia międzynarodowej mobilności zawodowej i akademickiej, lepszego sprostania wymogom podaży i popytu na europejskim rynku pracy oraz skuteczniejszego zaspokojenia osobistych potrzeb obywateli i społeczeństwa jako całości;
9.
wzywa Komisję do rozważenia, czy trzy obszary horyzontalne (wiedza, umiejętności i kompetencje) wymagają dalszych zmian, dzięki którym stałyby się bardziej zrozumiałe i jaśniejsze; apeluje o wykorzystywanie europejskich ram kompetencji kluczowych z 2006 r. jako cennej pomocy i głównego dokumentu referencyjnego w celu zapewnienia większej spójności terminologicznej między różnymi ramami UE i tym samym wprowadzenia prawdziwego podejścia opartego na efektach uczenia się;
10.
zwraca uwagę na znaczenie analizowania i opracowywania narzędzi przewidywania przyszłych potrzeb w zakresie umiejętności; w związku z tym zachęca państwa członkowskie oraz wszystkie zainteresowane strony, w tym pracodawców, do wymiany odnośnych sprawdzonych praktyk;
11.
podkreśla znaczenie systemów szkolenia i przyuczania do zawodu dla kształtowania umiejętności; wobec tego podkreśla potrzebę propagowania w państwach członkowskich dualnych systemów kształcenia łączących przyuczanie do zawodu w przedsiębiorstwach z kształceniem w szkołach zawodowych; przypomina, że pracodawcy i przedsiębiorcy odgrywają zasadniczą rolę w szkoleniu w miejscu pracy oraz w przyuczaniu do zawodu, a ponadto jest zdania, że ich rolę należy wyraźniej wspierać i rozwijać;
12.
zaleca, by europejskie ramy kwalifikacji były wystarczająco ściśle powiązane z potrzebami społeczeństwa, w tym z popytem na rynku pracy, aby poprawić konkurencyjność gospodarki europejskiej, a także pomóc poszczególnym osobom w rozwijaniu ich potencjału z myślą o osiągnięciu celów strategii "Europa 2020";
13.
podkreśla potrzebę pełnego wykorzystania możliwości europejskich ram kwalifikacji do pobudzania i ułatwiania mobilności studentów i pracowników w UE, a tym samym do propagowania uczenia się przez całe życie i wspierania rozwoju mobilnej i elastycznej siły roboczej w całej Europie w czasach wyzwań ekonomicznych i globalizacji rynku;
14.
podkreśla, że szereg państw członkowskich nadal znajduje się na wczesnym etapie wdrażania krajowych ram kwalifikacji, których podstawą jest osiem poziomów europejskich ram kwalifikacji; apeluje do Komisji, by zachęcała państwa członkowskie do zapewnienia kontynuacji tego procesu;
15.
podkreśla znaczenie inicjatywy na rzecz europejskiej klasyfikacji umiejętności, kompetencji, kwalifikacji i zawodów, która określa i kategoryzuje w 25 językach umiejętności, kompetencje, kwalifikacje i zawody istotne dla unijnego rynku pracy oraz dla kształcenia i szkolenia w UE;
16.
wzywa do zdecydowanego wspierania i propagowania wspólnych europejskich zasad organizacji i szybkiej walidacji oraz uznawania procesów uczenia się pozaformalnego i nieformalnego, gdyż jest to szczególnie ważne z punktu widzenia integracji atypowych uczących się; w tym kontekście odnotowuje coraz większą liczbę szkoleń dostosowanych do potrzeb różnych gałęzi przemysłu, które to szkolenia należy uwzględnić w procesie walidacji, oraz podkreśla potrzebę zwrócenia szczególnej uwagi na certyfikację osób starszych, niepełnosprawnych i długotrwale bezrobotnych, a także starszych pracowników i innych grup; zachęca Komisję do oceny, czy punkty ECVET można wykorzystać do walidacji i uznawania uczenia się nieformalnego i pozaformalnego; uważa, że nie dojdzie przy tym do dewaluacji osiągnięć kształcenia formalnego;
17.
podkreśla potrzebę lepszej koordynacji między europejskimi ramami kwalifikacji a innymi istniejącymi narzędziami uznawania i przejrzystości, takimi jak ECVET, ECTS i Europass, przy wsparciu systemów zapewniania jakości, w celu wygenerowania efektów synergii oraz zwiększenia skuteczności narzędzi służących przejrzystości;
18.
zaleca, by Komisja opracowała narzędzie samooceny dla pracodawców w celu zapewnienia efektywniejszego wykorzystania europejskich ram kwalifikacji; zachęca pracodawców do krytycznego myślenia o poziomie umiejętności i kwalifikacji potrzebnych do zatrudnienia;
19.
podkreśla potencjalne zagrożenia związane z definiowaniem efektów uczenia się w kontekście europejskich ram kwalifikacji w odniesieniu do wpływu na programy nauczania; podkreśla znaczenie różnorodności systemów kształcenia w UE i w krajach uczestniczących;
20.
wzywa pozostałe państwa członkowskie do szybkiego powiązania krajowych ram kwalifikacji z ramami europejskimi; domaga się przyspieszenia tempa podejmowanych działań w celu usunięcia wszystkich pozostałych przeszkód dla uznawania;
21.
zaleca Komisji ponowną ocenę kosztów usprawnienia europejskich ram kwalifikacji, ponieważ obecnie nie przewiduje się żadnych dodatkowych kosztów; wyraża zaniepokojenie, że nie docenia się zakresu pracy związanej ze zmianą europejskich ram kwalifikacji;
22.
wzywa państwa członkowskie do wdrażania strategii o wymiarze społecznym w ich systemach kształcenia i szkolenia w celu skuteczniejszego wspierania równości szans, zadbania o wyższy stopień sprawiedliwości w kształceniu, zwalczania nierówności oraz zapewnienia lepszego przenikania się systemów kształcenia i szkolenia; wzywa Komisję do wspierania państw członkowskich w tych działaniach;
23.
wzywa Komisję do ponownego rozważenia kwestii propagowania opartego na wynikach finansowania w kształceniu i szkoleniu zawodowym oraz w kształceniu wyższym, jak również opłat za studia w ramach programu modernizacji w trosce o społeczną rolę systemów kształcenia i szkolenia oraz dostęp do kwalifikacji;
24.
wzywa Komisję do wyjaśnienia przewidywanego podziału ról między ECVET i ECTS w celu zadbania o większą przejrzystość przeglądu dla zainteresowanych stron;
25.
wzywa Komisję i państwa członkowskie do zwrócenia szczególnej uwagi na zobowiązanie do uwzględnienia metod uczenia się nieformalnego i pozaformalnego, które obecnie są wykluczone z większości krajowych ram kwalifikacji, a przez to również z ram europejskich, szczególnie zaś uczenia się nieformalnego, które w chwili obecnej pomija się całkowicie;
26.
podkreśla potrzebę lepszego zrozumienia kwalifikacji przyznawanych poza terytorium UE z myślą o ich walidacji i uznawaniu w celu wspierania integracji migrantów i uchodźców w społeczeństwie europejskim, na rynku pracy UE oraz w ramach unijnych systemów kształcenia i szkolenia; w tym kontekście z zadowoleniem przyjmuje zalecenie budujące podwaliny pod relacje między krajowymi i regionalnymi ramami kwalifikacji w państwach trzecich, krajowymi ramami kwalifikacji w państwach członkowskich i europejskimi ramami kwalifikacji, w szczególności opcję zorganizowanych dialogów z krajami ościennymi UE, które podpisały z nią układ o stowarzyszeniu, co może prowadzić do wzmocnienia ich krajowych ram kwalifikacji względem europejskich ram kwalifikacji, jak również wsparcia UE (np. w ramach pomocy rozwojowej) dla państw trzecich na rzecz opracowywania krajowych ram kwalifikacji;
27.
uznaje, że w interesie państw trzecich leży wykorzystanie europejskich ram kwalifikacji jako punktu odniesienia dla ich własnych systemów kwalifikacji, natomiast same europejskie ramy kwalifikacji wymagają zmiany w celu uproszczenia formalnego porównywania kwalifikacji uzyskanych w państwach trzecich z kwalifikacjami zdobytymi w UE;
28.
nalega, by włączyć odpowiednie zainteresowane strony, takie jak publiczne służby zatrudnienia, partnerów społecznych, podmioty z sektora edukacji i szkoleń oraz społeczeństwo obywatelskie, w tworzenie, wdrażanie, propagowanie i monitorowanie europejskich ram kwalifikacji na szczeblu unijnym i krajowym, a także we współpracę w tym zakresie, aby zapewnić im szerokie poparcie;
29.
uważa, że instrument taki jak europejskie ramy kwalifikacji wymaga stałej aktualizacji i korekt, a zatem powinien być wspierany i ulepszany przez regularne monitorowanie, w szczególności w odniesieniu do przyjazności dla użytkowników, przenikalności i przejrzystości; podkreśla, że europejskie ramy kwalifikacji odniosą sukces tylko wówczas, jeżeli państwa członkowskie naprawdę zobowiążą się do ich wdrożenia i stosowania;
30.
zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie i Komisji.
1 Dz.U. C 111 z 6.5.2008, s. 1.
2 Dz.U. L 390 z 31.12.2004, s. 6.
3 Dz.U. C 417 z 15.12.2015, s. 25.
4 Dz.U. C 398 z 22.12.2012, s. 1.
5 Dz.U. C 155 z 8.7.2009, s. 1.
8 Dz.U. C 155 z 8.7.2009, s. 11.
9 Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 50.
10 Dz.U. L 255 z 30.9.2005, s. 22.
11 Dz.U. L 354 z 28.12.2013, s. 132.

Zmiany w prawie

Data 30 kwietnia dla wnioskodawcy dodatku osłonowego może być pułapką

Choć ustawa o dodatku osłonowym wskazuje, że wnioski można składać do 30 kwietnia 2024 r., to dla wielu mieszkańców termin ten może okazać się pułapką. Datą złożenia wniosku jest bowiem data jego wpływu do organu. Rząd uznał jednak, że nie ma potrzeby doprecyzowania tej kwestii. A już podczas rozpoznawania poprzednich wniosków, właśnie z tego powodu wielu mieszkańców zostało pozbawionych świadczeń.

Robert Horbaczewski 30.04.2024
Rząd chce zmieniać obowiązujące regulacje dotyczące czynników rakotwórczych i mutagenów

Rząd przyjął we wtorek projekt zmian w Kodeksie pracy, którego celem jest nowelizacja art. 222, by dostosować polskie prawo do przepisów unijnych. Chodzi o dodanie czynników reprotoksycznych do obecnie obwiązujących regulacji dotyczących czynników rakotwórczych i mutagenów. Nowela upoważnienia ustawowego pozwoli na zmianę wydanego na jej podstawie rozporządzenia Ministra Zdrowia w sprawie substancji chemicznych, ich mieszanin, czynników lub procesów technologicznych o działaniu rakotwórczym lub mutagennym w środowisku pracy.

Grażyna J. Leśniak 16.04.2024
Bez kary za brak lekarza w karetce do końca tego roku

W ponad połowie specjalistycznych Zespołów Ratownictwa Medycznego brakuje lekarzy. Ministerstwo Zdrowia wydłuża więc po raz kolejny czas, kiedy Narodowy Fundusz Zdrowia nie będzie pobierał kar umownych w przypadku niezapewnienia lekarza w zespołach ratownictwa. Pierwotnie termin wyznaczony był na koniec czerwca tego roku.

Beata Dązbłaż 10.04.2024
Będzie zmiana ustawy o rzemiośle zgodna z oczekiwaniami środowiska

Rozszerzenie katalogu prawnie dopuszczalnej formy prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie rzemiosła, zmiana definicji rzemiosła, dopuszczenie wykorzystywania przez przedsiębiorców, niezależnie od formy prowadzenia przez nich działalności, wszystkich kwalifikacji zawodowych w rzemiośle, wymienionych w ustawie - to tylko niektóre zmiany w ustawie o rzemiośle, jakie zamierza wprowadzić Ministerstwo Rozwoju i Technologii.

Grażyna J. Leśniak 08.04.2024
Tabletki "dzień po" bez recepty nie będzie. Jest weto prezydenta

Dostępność bez recepty jednego z hormonalnych środków antykoncepcyjnych (octan uliprystalu) - takie rozwiązanie zakładała zawetowana w piątek przez prezydenta Andrzeja Dudę nowelizacja prawa farmaceutycznego. Wiek, od którego tzw. tabletka "dzień po" byłaby dostępna bez recepty miał być określony w rozporządzeniu. Ministerstwo Zdrowia stało na stanowisku, że powinno to być 15 lat. Wątpliwości w tej kwestii miała Kancelaria Prezydenta.

Katarzyna Nocuń 29.03.2024
Małżonkowie zapłacą za 2023 rok niższy ryczałt od najmu

Najem prywatny za 2023 rok rozlicza się według nowych zasad. Jedyną formą opodatkowania jest ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, według stawek 8,5 i 12,5 proc. Z kolei małżonkowie wynajmujący wspólną nieruchomość zapłacą stawkę 12,5 proc. dopiero po przekroczeniu progu 200 tys. zł, zamiast 100 tys. zł. Taka zmiana weszła w życie w połowie 2023 r., ale ma zastosowanie do przychodów uzyskanych za cały 2023 r.

Monika Pogroszewska 27.03.2024