Przekazanie państwowym biurom notarialnym prowadzenia ksiąg wieczystych.

USTAWA

z dnia 16 listopada 1964 r.

o przekazaniu państwowym biurom notarialnym prowadzenia ksiąg wieczystych.

Art.  1.

1. Prowadzenie ksiąg wieczystych przekazuje się państwowym biurom notarialnym.

2. Państwowe biura notarialne prowadzące księgi wieczyste są właściwe do zakładania takich ksiąg oraz do prowadzenia zbiorów dokumentów dotyczących nieruchomości, które nie mają urządzonych ksiąg wieczystych albo których księgi zaginęły lub uległy zniszczeniu.

3. Minister Sprawiedliwości określi w drodze rozporządzenia państwowe biura notarialne przejmujące prowadzenie ksiąg wieczystych oraz obszary ich właściwości miejscowej.

Art.  2.

Akty notarialne, których treścią jest przeniesienie, ustanowienie, zmiana lub zniesienie prawa, podlegającego wpisowi do księgi wieczystej, mogą być sporządzane przez państwowe biuro notarialne, które prowadzi księgę wieczystą dla danej nieruchomości, bądź przez państwowe biuro notarialne miejsca zamieszkania jednej ze stron.

Art.  3.

1. Czynności określone w art. 1 państwowe biura notarialne wykonują stosując odpowiednio przepisy dotychczas regulujące te czynności, przy zachowaniu przepisów niniejszej ustawy.

2. W sprawach przekazanych niniejszą ustawą państwowym biurom notarialnym biura te pobierają opłaty i zwrot wydatków (koszty) na zasadach określonych w przepisach o kosztach sądowych w sprawach cywilnych.

3. Nie uiszczone należności państwowych biur notarialnych z tytułu kosztów oraz nałożone przez nie grzywny ściąga sąd powiatowy tak jak należności sądowe. Tytułem wykonawczym jest prawomocne postanowienie państwowego biura notarialnego o obowiązku uiszczenia kosztów lub o nałożeniu grzywny.

Art.  4.

Księgi wieczyste prowadzi notariusz. Kierownik państwowego biura notarialnego może jednak powierzyć pracownikowi biura, mającemu odpowiednie kwalifikacje, samoistne spełnianie wszystkich lub niektórych spośród czynności spełnianych dotychczas samoistnie przez sekretarza sądowego.

Art.  5.

1. Akt notarialny, którego treścią jest ustanowienie, zmiana lub zniesienie prawa podlegającego wpisowi do księgi wieczystej, powinien, oprócz treści określonej w prawie o notariacie, zawierać wniosek stron o dokonanie wpisu.

2. Jeżeli akt, o którym mowa w ust. 1, sporządza państwowe biuro notarialne nie prowadzące księgi wieczystej, biuro to obowiązane jest przesłać w ciągu 7 dni wypis aktu państwowemu biuru notarialnemu właściwemu do prowadzenia księgi wieczystej danej nieruchomości.

3. Jeżeli nie ma przeszkód do wpisu, państwowe biuro notarialne właściwe do prowadzenia księgi wieczystej dokonuje wpisu w księdze wieczystej zgodnie z treścią aktu i wnioskiem stron. O dokonanym wpisie zawiadamia się strony oraz osoby, których prawa zostały wpisem dotknięte, podając w skrócie jego istotną treść.

4. Termin do wniesienia rewizji przeciwko dokonanemu wpisowi biegnie od dnia doręczenia zawiadomienia, o którym mowa w ust. 3.

Art.  6.

1. Środki odwoławcze od postanowień i zarządzeń państwowych biur notarialnych w sprawach objętych niniejszą ustawą oraz od dokonanych przez te biura wpisów w księgach wieczystych rozpoznaje sąd wojewódzki.

2. Od prawomocnych orzeczeń państwowych biur notarialnych kończących postępowanie w sprawie i od prawomocnych wpisów dokonanych przez te biura można złożyć rewizję nadzwyczajną stosownie do przepisów Kodeksu postępowania cywilnego. O wniesieniu rewizji nadzwyczajnej państwowe biuro notarialne czyni z urzędu wzmiankę w księdze wieczystej.

Art.  7.

Notariusz w razie potrzeby udziela stronom wyjaśnień dotyczących stanu prawnego nieruchomości, dla której prowadzona jest księga wieczysta lub zbiór dokumentów.

Art.  8.

1. Przejęcie przez poszczególne państwowe biura notarialne czynności określonych w art. 1 nastąpi w ciągu 5 lat od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy, w terminach ustalonych przez Ministra Sprawiedliwości w drodze rozporządzenia.

2. Do czasu przejęcia prowadzenia ksiąg wieczystych przez państwowe biura notarialne księgi te prowadzą nadal sądy według zasad dotychczasowych z następującymi zmianami:

1) wpisu dokonuje się bez wydawania uprzedniego postanowienia zarządzającego jego dokonanie,

2) termin do wniesienia rewizji przeciwko dokonanemu wpisowi biegnie od dnia doręczenia zawiadomienia o wpisie z podaniem w skrócie jego istotnej treści,

3) czynności sędziego może spełniać notariusz upoważniony do tego przez Ministra Sprawiedliwości.

3. Przepisy art. 5 ust. 1 o zamieszczaniu w treści aktu notarialnego wniosku o dokonanie wpisu obowiązują również wówczas, gdy księgi wieczyste prowadzi nadal sąd.

Art.  9.

1. Minister Sprawiedliwości może delegować sędziów do pełnienia czynności w państwowym biurze notarialnym na zasadach określonych w prawie o ustroju sądów powszechnych.

2. Sędziów zatrudnionych przy prowadzeniu ksiąg wieczystych Minister Sprawiedliwości może delegować do państwowego biura notarialnego przejmującego tę czynność bez ich zgody na czas do lat 5 od dnia wejścia w życie ustawy.

Art.  10.

Przeniesienie pracownika administracyjnego z sądu do państwowego biura notarialnego, które przejęło prowadzenie ksiąg wieczystych, celem zatrudnienia go przy tej czynności, nie może spowodować obniżenia jego dotychczasowego uposażenia.

Art.  11.

W ustawie z dnia 25 maja 1951 r. - Prawo o notariacie (Dz. U. z 1963 r. Nr 19, poz. 106) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 9 wprowadza się nowy § 2 w brzmieniu:

"§ 2. Opłaty nie uiszczone ściąga sąd powiatowy tak jak należności sądowe. Na postanowienie państwowego biura notarialnego o obowiązku uiszczenia opłat służy zażalenie do sądu wojewódzkiego. Prawomocne postanowienie stanowi tytuł wykonawczy.";

2) dotychczasowy § 2 otrzymuje numerację § 3.

Art.  12.

Ustawa wchodzi w życie po upływie miesiąca od dnia ogłoszenia.

• Identyfikator: Dz.U.1964.41.278
• Rodzaj: Ustawa
• Tytuł: Przekazanie państwowym biurom notarialnym prowadzenia ksiąg wieczystych.
• Data aktu: 16/11/1964
• Data ogłoszenia: 21/11/1964
• Data wejścia w życie: 22/12/1964