a także mając na uwadze, co następuje:(1) W dniu 22 grudnia 1994 r. Porozumienie z Marrakeszu ustanawiające Światową Organizację Handlu (zwane dalej "porozumieniem WTO") zostało zawarte przez Unię decyzją Rady 94/800/WE 1 i weszło w życie dnia 1 stycznia 1995 r.
(2) Zgodnie z art. IV ust. 1 porozumienia WTO konferencja ministerialna Światowej Organizacji Handlu (WTO) jest upoważniona do podejmowania decyzji we wszystkich sprawach związanych z wielostronnymi porozumieniami handlowymi.
(3) Zgodnie z art. IV ust. 2 porozumienia WTO w przerwach między sesjami konferencji ministerialnej jej funkcje ma pełnić Rada Generalna WTO.
(4) Zgodnie z art. IX ust. 1 porozumienia WTO organy WTO zazwyczaj podejmują decyzje w drodze konsensusu.
(5) W grudniu 2013 r. podczas dziewiątej sesji konferencji ministerialnej WTO przyjęto decyzję ministerialną dotyczącą Uzgodnienia w sprawie zasad zarządzania kontyngentami taryfowymi dotyczącymi produktów rolnych w rozumieniu art. 2 Porozumienia w sprawie rolnictwa (WT/MIN(13)/39) (zwanego dalej "uzgodnieniem w sprawie kontyngentów taryfowych"), które reguluje zarządzanie kontyngentami taryfowymi na produkty rolne.
(6) Zgodnie z ust. 13 uzgodnienia w sprawie kontyngentów taryfowych nie później niż cztery lata po jego przyjęciu ma się rozpocząć przegląd funkcjonowania uzgodnienia w sprawie kontyngentów taryfowych z uwzględnieniem dotychczasowych doświadczeń. Celem tego przeglądu jest promowanie stałego procesu poprawy wykorzystania kontyngentów taryfowych.
(7) Zgodnie z ust. 13 uzgodnienia w sprawie kontyngentów taryfowych Komitet ds. Rolnictwa przystąpił do przeglądu tego uzgodnienia w 2018 r. Wyniki przeglądu zostaną przedstawione na posiedzeniu Rady Generalnej WTO w grudniu 2019 r. w formie sprawozdania wydanego przez Komitet ds. Rolnictwa (sprawozdanie nr G/AG/29 "Przegląd funkcjonowania decyzji z Bali dotyczącej zarządzania kontyngentami taryfowymi" z dnia 31 października 2019).
(8) Ze względu na brak konsensusu wśród członków WTO co do istotnych zmian w uzgodnieniu w sprawie kontyngentów taryfowych w sprawozdaniu zaleca się przedłużenie okresu przeglądu do końca 2021 r., aby można było osiągnąć konsensus w sprawie istotnych zmian. Sprawozdanie zawiera ponadto zalecenia mające na celu zwiększenie przejrzystości zarządzania kontyngentami taryfowymi.
(9) Na posiedzeniu w grudniu 2019 r. Rada Generalna WTO powinna zostać wezwana do rozważenia przyjęcia zaleceń określonych w załączniku 2 do sprawozdania nr G/AG/29 w formie decyzji dotyczącej przeglądu uzgodnienia w sprawie kontyngentów taryfowych.
(10) Należy ustalić stanowisko, jakie ma zostać zajęte w imieniu Unii na forum Rady Generalnej WTO, ponieważ decyzja, która ma zostać przyjęta, będzie wiążąca dla Unii.
(11) W Radzie Generalnej WTO Unia jest reprezentowana przez Komisję zgodnie z art. 17 ust. 1 Traktatu o Unii Europejskiej,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
1 Decyzja Rady 94/800/WE z dnia 22 grudnia 1994 r. dotycząca zawarcia w imieniu Wspólnoty Europejskiej, w dziedzinach wchodzących w zakres jej kompetencji, porozumień będących wynikiem negocjacji wielostronnych w ramach Rundy Urugwajskiej (1986- 1994) (Dz.U. L 336 z 23.12.1994, s. 1).
2 Ust. 13 WT/MIN(13)/39. Nie zgłoszono jeszcze żadnych doświadczeń w odniesieniu do korzystania z mechanizmu niepełnego wykorzystania.
3 Zob. sekcja 2.2.1 G/AG/R/86.
4 Zob. sekcja 2.5.1 G/AG/R/87.
5 Na posiedzeniu w czerwcu 2019 r. Komitet wyraził zgodę na przedłużenie terminu do posiedzenia Komitetu w październiku 2019 r. w celu sfinalizowania sprawozdania z przeglądu.
6 G/AG/W/183.
7 Członkowie nie osiągnęli porozumienia co do tych kwestii ani ich traktowania w zaleceniach.
8 Ust. 9 decyzji ministerialnej z Bali w sprawie kontyngentów taryfowych odnosi się do procesu ponownego przydziału. Ponadto przypisy 3 i 5 do załącznika A do decyzji z Bali odnoszą się do praw członków posiadających przydział dla poszczególnych państw, szczególnie w kontekście mechanizmu niepełnego wykorzystania.
9 Notatka informacyjna Sekretariatu może zawierać w szczególności wykaz kontyngentów taryfowych, w przypadku których nie przedłożono powiadomienia w tabeli MA:2 lub w przypadku których wskaźnik wykorzystania jest niższy niż 65 %.