a także mając na uwadze, co następuje:(1) Aby osiągnąć cele wspólnej polityki rybołówstwa (WPRyb) i chronić interesy finansowe Unii i jej podatników, podmioty gospodarcze, które w określonym terminie przed złożeniem wniosku o pomoc finansową dopuściły się poważnego naruszenia, przestępstwa lub nadużycia finansowego, jak określono w art. 10 rozporządzenia (UE) nr 508/2014, nie powinny korzystać ze wsparcia finansowego z Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego (EFMR).
(2) Na podstawie art. 10 ust. 1 i 3 rozporządzenia (UE) nr 508/2014 niektóre wnioski złożone przez podmioty gospodarcze dotyczące wsparcia z EFMR mają być niedopuszczalne przez określony czas. Wnioski takie są niedopuszczalne m.in. wtedy, gdy złożono dany wniosek o wsparcie na podstawie tytułu V rozdział II tego rozporządzenia w odniesieniu do zrównoważonego rozwoju akwakultury, a właściwe organy ustaliły, że podmiot, który złożył wniosek, popełnił którekolwiek z przestępstw przeciwko środowisku określonych w art. 3 i 4 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/99/WE 2 . Na podstawie art. 10 ust. 4 lit. a) i b) rozporządzenia (UE) nr 508/2014 okres, w którym wnioski są niedopuszczalne, i daty rozpoczęcia lub zakończenia tego okresu mają zostać określone przez Komisję w akcie delegowanym.
(3) W rozporządzeniu delegowanym Komisji (UE) 2015/288 3 określono okres niedopuszczalności, jak również odpowiednie daty rozpoczęcia lub zakończenia tego okresu w odniesieniu do wniosków składanych przez podmioty gospodarcze, które popełniły co najmniej jeden z czynów, o których mowa w art. 10 ust. 1 lit. a) i b) i ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 508/2014.
Zgodnie z art. 10 ust. 1 lit. d) rozporządzenia (UE) nr 508/2014 należy ustanowić zasady obliczania czasu trwania okresu niedopuszczalności i odnośnych dat rozpoczęcia lub zakończenia dla wniosków o wsparcie na podstawie tytułu V rozdział II tego rozporządzenia. Niedopuszczalność tych wniosków powinna przyczynić się do zapewnienia lepszego przestrzegania istniejących przepisów dotyczących ochrony środowiska.
(4) Dyrektywą 2008/99/WE ustanowiono środki w zakresie prawa karnego w celu skuteczniejszej ochrony środowiska. W art. 3 tej dyrektywy wymieniono te czyny, które są karalne jako przestępstwa kryminalne, jeżeli są bezprawne w rozumieniu tej dyrektywy i zostały popełnione umyślnie lub co najmniej w wyniku poważnego zaniedbania. Zgodnie z art. 4 tej dyrektywy państwa członkowskie mają obowiązek dopilnowania, aby podżeganie do umyślnych czynów przestępczych, o których mowa w art. 3, i pomocnictwo w tych przestępstwach podlegały karze jako przestępstwo kryminalne.
(5) Aby zapewnić proporcjonalność, przypadki, w których podmiot gospodarczy popełnił przestępstwo w wyniku poważnego zaniedbania, oraz przypadki, w których podmiot gospodarczy popełnił przestępstwo umyślnie, powinny skutkować okresami niedopuszczalności o różnej długości. Z tego samego powodu należy również ustanowić przepisy, które przy obliczaniu okresu niedopuszczalności uwzględniają okoliczności obciążające lub łagodzące.
(6) W celu zapewnienia proporcjonalności przestępstwa, które były popełniane przez okres ponad jednego roku, powinny skutkować dłuższymi okresami niedopuszczalności
(7) Zgodnie z art. 10 ust. 1 lit. d) rozporządzenia (UE) nr 508/2014 w przypadku gdy właściwy organ stwierdzi, że podmiot gospodarczy dopuścił się któregokolwiek z przestępstw określonych w art. 3 i 4 dyrektywy 2008/99/WE, wniosek tego podmiotu o wsparcie z EFMR na podstawie tytułu V rozdział II tego rozporządzenia jest niedopuszczalny przez okres co najmniej jednego roku. Ponieważ rozporządzenie (UE) nr 508/2014 stosuje się od dnia 1 stycznia 2014 r., przy obliczaniu okresu niedopuszczalności należy brać pod uwagę wyłącznie przestępstwa popełnione od dnia 1 stycznia 2013 r.
(8) W celu zapewnienia skutecznej ochrony środowiska, jeżeli wniosek podmiotu gospodarczego jest niedopuszczalny z powodu przestępstw przeciwko środowisku określonych w art. 3 i 4 dyrektywy 2008/99/WE, wszystkie wnioski tego podmiotu na podstawie tytułu V rozdział II rozporządzenia (UE) nr 508/2014 powinny być niedopuszczalne. W celu zapewnienia proporcjonalności należy również ustanowić przepisy dotyczące korekty okresu niedopuszczalności, w przypadku gdy podmiot gospodarczy popełni kolejne przestępstwa podczas okresu niedopuszczalności. Z tego samego powodu należy również przewidzieć dłuższe okresy niedopuszczalności w przypadku powtórnego popełnienia danego przestępstwa.
(9) Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie delegowane (UE) 2015/288.
(10) W celu umożliwienia szybkiego stosowania środków przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu oraz biorąc pod uwagę, jak ważne jest zapewnienie jednolitego i równego traktowania podmiotów gospodarczych we wszystkich państwach członkowskich od początku okresu programowania, niniejsze rozporządzenie powinno wejść w życie następnego dnia po jego opublikowaniu i obowiązywać od pierwszego dnia okresu kwalifikowalności w ramach wsparcia z EFMR, czyli od dnia 1 stycznia 2014 r.,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.Sporządzono w Brukseli dnia 30 września 2015 r.
|
W imieniu Komisji |
|
Jean-Claude JUNCKER |
|
Przewodniczący |