(2022/C 73/24)
(Dz.U.UE C z dnia 14 lutego 2022 r.)
Strony
Wnosząca odwołanie: TUIfly GmbH (przedstawiciele: adwokaci L. Giesberts i D.J Westarp)
Druga strona postępowania: Komisja Europejska
Żądania wnoszącej odwołanie
- uchylenie w całości wyroku Sądu Unii Europejskiej z dnia 29 września 2021 r. w sprawie T-447/18 i stwierdzenie nieważności art. 7 i 8, a także art. 9, 10 i 11, w zakresie, w jakim odnoszą się one do art. 7 i 8 decyzji Komisji (UE) 2018/628 z dnia 11 listopada 2016 r. w sprawie pomocy państwa SA.24221(2011/C) (ex 2011/NN) udzielonej przez Austrię na rzecz portu lotniczego w Klagenfurcie, spółki Ryanair i innych przewoźników lotniczych korzystających z tego portu lotniczego (Dz.U. 2018, L 107, s. 1);
- obciążenie strony pozwanej kosztami postępowania w obu instancjach
Zarzuty i główne argumenty
Wnosząca odwołanie podnosi na jego poparcie dwa zarzuty.
Po pierwsze, Sąd dokonał w zaskarżonym wyroku błędnej wykładni art. 107, ust. 1 TFUE i w ten sposób naruszył prawo Unii. W kontekście art. 107 ust. 1 TFUE Sąd przekroczył, stosując zasadę inwestora działającego w warunkach gospodarki rynkowej, granice wykładni dopuszczalnej w prawie Unii.
Z jednej strony Sąd, podobnie jak Komisja, niesłusznie uznał, że wnoszącej odwołanie została przyznana korzyść. Sąd, stosując zasadę inwestora działającego w warunkach gospodarki rynkowej, wbrew prawu sformułował szereg niezgodnych z prawem uwag. Przede wszystkim Sąd dokonał wykładni art. 107 ust. 1 TFUE nie w sposób czysto obiektywny, lecz w sposób subiektywny. Sąd (przywołując stanowisko Komisji) oparł się przy tej okazji na okoliczności, że państwo członkowskie przed zawarciem umowy nie opracowało planu biznesowego. W rozpatrywanym okresie nie było to jednak zgodne z orzecznictwem ani z praktyką administracyjną, wobec czego Sąd naruszy zasadę ochrony uzasadnionych oczekiwań i zakaz działania prawa wstecz.
Ponadto Sąd oparł swoją analizę wyłącznie na rentowności krótkoterminowej, pomimo że takie podejście jest według orzecznictwa sądów europejskich błędne i nie odpowiada praktyce administracyjnej w rozpatrywanym okresie. Sąd przy tej okazji zastosował do umów, w sposób retroaktywny i niezgodny z prawem, wytyczne w sprawie sektora lotnictwa, które zostały wydane dopiero po zawarciu umów marketingowych. Samo zastosowanie było zresztą nieprawidłowe. Sąd oparł swoje rozważania na rzekomych cechach szczególnych sektora tanich lotów, które nie istniały w rozpatrywanym okresie.
Wnosząca odwołanie podnosi, że uwzględniając należycie kwestie dotyczące długoterminowej rentowności i bez wymienionych naruszeń istnienie pomocy państwa z tytułu art. 107 ust. 1 TFUE zostałoby zanegowane.
Po drugie, wnosząca odwołane zarzuca Sądowi, że w odniesieniu do możliwego uzasadnienia pomocy państwa niewłaściwie zastosował art. 107 ust. 3 TFUE i dopuścił się oczywistych sprzeczności.
Wybrane przez Sąd kryterium oceny (oparte wyłącznie na rentowności niektórych połączeń lotniczych wykonywanych przez wnoszącą odwołanie) było błędne z materialnego punktu widzenia, ponieważ nie uwzględniało wyraźnego rozróżnienia wynikającego z systematyki regulacji pomiędzy stanem faktycznym i uzasadnieniem. Kryterium w żaden sposób nie odpowiadało zresztą (w szczególności jeśli chodzi o umowę marketingową z 2003 r.) praktyce administracyjnej i właściwemu orzecznictwu, które były istotne w rozpatrywanym okresie. Inaczej niż miało to miejsce w przypadku pomocy państwa przyznanej na rzecz lotniska, w przypadku wnoszącej odwołanie Sąd całkowicie pominął, niezgodnie z prawem, potrzeby regionu Karyntia w zakresie transportu. Istnieje, ze względu na bliskość lub nawet tożsamość interesów, jeśli chodzi o pomoc państwa przyznaną na rzecz lotniska i na rzecz wnoszącej odwołanie, nieusuwalna sprzeczność w ocenie. Sąd nie uwzględnił podstawowych kryteriów oceny, o których mowa w art. 107 ust. 3 TFUE i tym samym naruszył ów przepis.
Wnosząca odwołanie podnosi, że w przypadku dozwolonego zastosowania art. 107 ust. 3 TFUE uzasadnienie pomocy państwa zostałoby zaakceptowane.
Nowa grupa osób uprawnionych z niepełnosprawnością do świadczenia wspierającego, wyższe świadczenie pielęgnacyjne i zmiany organizacyjne w orzecznictwie o niezdolności do pracy Zakładu Ubezpieczeń Społecznych – to tylko niektóre zmiany w prawie, które będą dotyczyły osób z niepełnosprawnościami w 2026 roku.
27.12.2025
Od 1 stycznia 2026 r. będą refundowane 24 nowe terapie, w tym 9 onkologicznych, 15 nieonkologicznych i 8 terapii w chorobach rzadkich. Dla 585 terapii refundacja będzie kontynuowana. Nowe opcje leczenia zyskały osoby chore na chłoniaka grudkowego, chłoniaka Hodgkina, raka piersi, niedrobnokomórkowego raka płuca, raka przełyku i gruczolakoraka żołądka lub połączenia żołądkowo-przełykowego.
27.12.2025
W tym roku po raz pierwszy wszyscy pracownicy będą cieszyli się Wigilią jako dniem wolnym od pracy. Także w handlu. I choć z dnia wolnego skorzystają także pracodawcy, to akurat w ich przypadku Wigilia będzie dniem, kiedy zaczną obowiązywać przepisy zobowiązujące ich do stosowania w ogłoszeniach o pracę i np. w regulaminach pracy nazw stanowisk neutralnych pod względem płci.
23.12.2025
Od 1 stycznia 2026 r. zacznie obowiązywać ustawa wprowadzająca Centralną e-Rejestrację. Zakłada ona, że od przyszłego roku podmioty lecznicze obowiązkowo dołączą do systemu m.in. w zakresie umawiania wizyt u kardiologa oraz badań profilaktycznych. Planowany start rejestracji na wszystkie świadczenia planowany jest na 2029 r. Kolejne świadczenia i możliwości w zakresie zapisywania się do lekarzy specjalistów będą wchodzić w życie stopniowo.
22.12.2025
W piątek, 19 grudnia 2025 roku, Senat przyjął bez poprawek uchwalone na początku grudnia przez Sejm bardzo istotne zmiany w przepisach dla pracodawców obowiązanych do tworzenia Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych. Odnoszą się one do tych podmiotów, w których nie działają organizacje związkowe. Ustawa trafi teraz na biurko prezydenta.
19.12.2025
Nowe okresy wliczane do okresu zatrudnienia mogą wpłynąć na wymiar urlopów wypoczynkowych osób, które jeszcze nie mają prawa do 26 dni urlopu rocznie. Pracownicy nie nabywają jednak prawa do rozliczenia urlopu za okres sprzed dnia objęcia pracodawcy obowiązkiem stosowania art. 302(1) Kodeksu pracy, wprowadzającego zaliczalność m.in. okresów prowadzenia działalności gospodarczej czy wykonywania zleceń do stażu pracy.
19.12.2025| Identyfikator: | Dz.U.UE.C.2022.73.18/2 |
| Rodzaj: | Ogłoszenie |
| Tytuł: | Sprawa C-763/21 P: Odwołanie od wyroku Sądu (piąta izba) wydanego w dniu 29 września 2021 r w sprawie T-447/18, TUIfly GmbH/Komisja Europejska, wniesione w dniu 10 grudnia 2021 r. przez TUIfly GmbH |
| Data aktu: | 14/02/2022 |
| Data ogłoszenia: | 14/02/2022 |