Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Corte d'appello di Torino (Włochy) w dniu 25 lipca 2007 r. - Bavaria N.V. i Bavaria Italia s.r.l. przeciwko Bayerischer Brauerbund e.V.(Sprawa C-343/07)
(2007/C 247/08)
(Dz.U.UE C z dnia 20 października 2007 r.)
Język postępowania: włoski
Sąd krajowy
Corte d'appello di Torino
Strony w postępowaniu przed sądem krajowym
Strona skarżąca: Bavaria N.V. i Bavaria Italia s.r.l.
Strona pozwana: Bayerischer Brauerbund e.V.
Pytania prejudycjalne
1) czy rozporządzenie Rady (WE) nr 1347/2001(1) z dnia 28 czerwca 2001 r. jest nieważne, ewentualnie w następstwie nieważności innych aktów prawnych, z następujących względów:
Naruszenie zasad ogólnych
– ze względu na nieważności art. 1 ust. 1 w związku z załącznikiem I do rozporządzenia (EWG) nr 2081/1992(2), w zakresie w jakim zezwala na rejestrację oznaczeń geograficznych dotyczących "piwa" będącego napojem alkoholowym, (błędnie) uwzględnionym we wskazanym załączniku I pośród"środków spożywczych" wspomnianych w powołanym art. 1 ust. 1, a nie wymienionym pośród "produktów rolnych", o których mowa w załączniku I do traktatu WE i art. 32 (ex 38) i art. 37 (ex 43) traktatu WE, które posłużyły Radzie za podstawę prawną przy wydawaniu rozporządzenia (EWG) nr 2081/1992,
– ze względu na nieważność art. 17 rozporządzenia (EWG) nr 2081/1992 w zakresie w jakim przewiduje przyśpieszoną procedurę rejestracji ograniczającą i naruszającą w istotnym stopniu uprawnienia zainteresowanych podmiotów, nie przewidując jakiegokolwiek prawa do sprzeciwu z rażącym naruszeniem zasad przejrzystości i pewności prawa; w szczególności zarówno w świetle złożoności postępowania w zakresie rejestracji tegoż ch. o.g. "Bayerisches Bier" trwającego ponad siedem lat od 1994 r. do 2001 r., jak również w świetle wyraźnego stwierdzenia zawartego w motywie 13 rozporządzenia (EW) nr 692/2003(3), którego art. 15, z powołanych powyżej względów, uchylił art. 17 rozporządzenia (EWG) nr 2081/1992;
Brak spełnienia wymogów proceduralnych
– jako że oznaczenie "Bayerisches Bier" nie spełnia przesłanek wskazanych w art. 17 rozporządzenia (EWG) nr 2081/92, w zakresie dostępu do rejestracji w przewidzianym w nim trybie uproszczonym, gdyż oznaczenie takie w chwili przedstawienia wniosku o rejestrację nie było w Niemczech "prawnie chronione" ani nie "stało się nazwą zwyczajową w wyniku częstego stosowania",
– jako że spełnienie wymogów w zakresie rejestracji oznaczenia "Bayerisches Bier" nie zostało należycie zbadane ani przez rząd niemiecki przed przedstawieniem Komisji wniosku o rejestrację, ani przez samą Komisję po otrzymaniu wniosku, z naruszeniem wymogów wskazanych w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości (wyrok Trybunału z dnia 6 grudnia 2001 r. w sprawie C-269/99 Kuhre Spreewalder Gurken),
– jako że wniosek o rejestrację oznaczenia "Bayerisches Bier" nie został niezwłocznie przedstawiony rządowi niemieckiemu zgodnie z wymogiem art. 17 ust. 1 rozporządzenia (EWG) nr 2081/1992 (w ciągu 6 miesięcy od wejścia w życie rozporządzenia w dniu 24 lipca 1993 r.), wobec okoliczności że pierwotnie przedstawiony wniosek dotyczył ośmiu różnych oznaczeń z możliwością późniejszych nieograniczonych zmian, które zostały połączone w ramach obecnego jednego oznaczenia "Bayerisches Bier" znacznie po upływie ostatecznego terminu wyznaczonego na dzień 24 stycznia 1994 r.;
Brak spełnienia wymogów materialnoprawnych
– jako że oznaczenie "Bayerisches Bier" nie spełnia wymogów materialnoprawnych wskazanych w art. 2 ust. 2 lit. b) rozporządzenia (EWG) nr 2081/1992 w zakresie rejestracji chronionego oznaczenia geograficznego, wobec generycznego charakteru tego oznaczenia, którym określano w przeszłości piwo wytwarzane według metody produkcji powstałej w Bawarii w XIX wieku, następnie rozprzestrzenionej w pozostałych częściach Europy i na całym świecie (tzw. "metoda bawarska" dolnej fermentacji), która również obecnie w niektórych językach europejskich (duńskim, szwedzkim, fińskim) jest terminem generycznym dotyczącym piwa; a w każdym razie oznaczenie to może jedynie w sposób generyczny wskazywać na jakikolwiek rodzaj "piwa produkowanego w niemieckim regionie Bawaria" pośród licznych i różnorodnych istniejących odmian piwa, bez ustalenia jakiegokolwiek "bezpośredniego związku"(wyrok z dnia 7 listopada 2000 r. w sprawie C-312/98 Warsteiner) pomiędzy określoną jakością, renomą lub inną cechą produktu (piwa) a jego konkretnym pochodzeniem geograficznym (Bawaria), ani odwołania się do "wyjątkowych przypadków" wymaganych przez powołany przepis, by umożliwić rejestrację oznaczenia geograficznego zawierającego nazwę kraju; gdyż jak wskazano w poprzedzającym ustępie oznaczenie "Bayerisches Bier" jest oznaczeniem "generycznym", które jako takie nie podlega rejestracji na podstawie art. 3 ust. 1 i art. 17 ust. 2 rozporządzenia (EWG) nr 2081/1992,
– jako że oznaczenie "Bayerisches Bier" nie powinno było zostać zarejestrowane w świetle art. 14 ust. 3 rozporządzenia (EWG) nr 2081/1992 z chwilą, gdy uwzględniając "prestiż, stopień znajomości oraz okres czasu, w którym były używane" znaki towarowe Bavaria, "konsument mógłby być wprowadzony w błąd, co do prawdziwej tożsamości produktu" przez "Bayerisches Bier";
2) ewentualnie, w wypadku stwierdzenia niedopuszczalności lub bezpodstawności pytania zawartego w pkt 1), czy rozporządzenie Rady (WE) nr 1347/2001 z dnia 28 czerwca 2001 r. należy - bądź nie należy - interpretować w ten sposób, że uznanie zawartego w nim ch.o.g. "Bayerisches Bier" nie ma wpływu na ważność i używanie istniejących znaków towarowych osób trzecich, w których występuje słowo "Bavaria".
______
(1) Dz.U. L 182, str. 3.
(2) Dz.U. L 208, str. 1.
(3) Dz.U. L 99, str. 1.
