Gmina dowozi swoim samochodem dzieci niepełnosprawne do ośrodka szkolno-wychowawczego. Opiekę w czasie dowozu nieodpłatnie pełnią rodzice ww. dzieci.
Czy jest to zgodne z prawem?
Czy my z rodzicem zawieramy umowę bądź porozumienie na sprawowanie bezpłatnej opieki? Czy wystarczy tylko ich zobowiązanie do pełnienia opieki nad dowożonymi dziećmi?
Zgodnie z art. 17 ust. 3a pkt 2 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572 z późn. zm.) obowiązkiem gminy jest zapewnienie dzieciom i młodzieży upośledzonych umysłowo w stopniu głębokim, a także dzieciom i młodzieży z upośledzeniem umysłowym ze sprzężonymi niepełnosprawnościami, bezpłatnego transportu i opieki w czasie przewozu do ośrodka umożliwiającego tym dzieciom i młodzieży realizację obowiązku szkolnego i obowiązku nauki, nie dłużej jednak niż do ukończenia 25. roku życia. W przypadku, gdy dowożenie i opiekę zapewniają rodzice, opiekunowie lub opiekunowi prawni na gminie ciąży obowiązek zwrotu kosztów przejazdu ucznia oraz jego opiekuna do ośrodka na zasadach określonych w umowie zawartej między wójtem (burmistrzem, prezydentem miasta) i rodzicami, opiekunami lub opiekunami prawnymi ucznia, stosownie do art. 17 ust. 3a pkt 3 ustawy o systemie oświaty.
Jeżeli gmina zapewnia bezpłatny transport dzieci niepełnosprawnych do ośrodka szkolno-wychowawczego to zobowiązana jest również do zapewnienia bezpłatnej opieki tym dzieciom w czasie przewozu. Odpowiedzialność za uczniów w czasie przewozu obciąża gminę. W związku z tym z osobami, które zapewniają opiekę dzieciom niepełnosprawnym gmina powinna zawierać umowy określające zasady sprawowania tej opieki. Osobami sprawującymi opiekę mogą być rodzice dzieci.