Centra kształcenia praktycznego
Kształcenie dualne w czystej wersji nie podniesie automatycznie wyników edukacji. Dla opanowania całego katalogu wiedzy i umiejętności zawodowych (udokumentowanego pozytywnym wynikiem egzaminu zawodowego) absolutnie niezbędne jest uzupełnianie praktyk u pracodawcy zajęciami w warsztatach szkolnych oraz w centrach kształcenia praktycznego (CKP). W systemie niemieckim takie centra już funkcjonują, organizowane i utrzymywane przez samorządy gospodarcze.
Zadania, jakie stawiać się będzie przed CKP, czynią z nich główny podmiot w lokalnej polityce kształcenia zawodowego. Mają one:
– realizować kształcenie praktyczne,
– prowadzić kwalifikacyjne kursy zawodowe,
– koordynować doradztwo zawodowe na terenie powiatu,
– doskonalić nauczycieli,
– walidować kwalifikacje,
– prowadzić wszelkie formy kształcenia ustawicznego,
– egzaminować (w czasie ferii szkolnych).
Jak wynika z danych MEN, w Polsce CKP funkcjonują w co drugim powiecie. Można założyć, że część z nich nie jest przygotowana do pełnienia tak znaczącej roli. Potrzebne więc będzie wzmocnienie kadrowe i sprzętowe, co z kolei wymagać będzie nakładów finansowych. Jak dotąd w subwencji oświatowej tylko raz pojawiła się waga na CKP, ale niestety zniknęła.
Egzaminy zawodowe
W trakcie ogólnopolskich debat często przewijał się postulat zmniejszenia liczby egzaminów zawodowych i przesunięcia ich poza okres zajęć dydaktycznych. W odpowiedzi MEN proponuje zredukowanie kwalifikacji do dwóch i przesunięcie egzaminu zawodowego na okresy feryjne. Ponadto część praktyczna ma być rozbudowana, ale zdawana tylko na zakończenie edukacji na danym etapie. Rozwiązaniem docelowym mają być egzaminy zewnętrzne (np. w CKP) z udziałem pracodawców.
Łatwiejsze i szybsze ma być wprowadzanie nowych zawodów. Zapowiedziano uruchamianie „branżowych linii” dla zoptymalizowania tego procesu i opracowywania podstaw programowych. Programy nauczania mają powstawać we współpracy z pracodawcami oraz uwzględniać potrzeby regionalnego i lokalnego rynku pracy.
Inną niezwykle istotną kwestią podnoszoną przez środowiska szkolne było ujednolicenie nazw i zakresów treści poszczególnych przedmiotów zawodowych. Ta sugestia także znalazła odzew i została przez resort edukacji włączona do programu zmian.
Tematów poruszanych przez dyrektorów szkół w trakcie debat było zresztą więcej, mówiono m.in. o konieczności wprowadzenia obowiązku zdawania egzaminu zawodowego i powtarzania klasy w wypadku niepowodzenia na egzaminie, o wycofaniu się z możliwości promowania uczniów z ocenami niedostatecznymi i o zmianie przepisów w kierunku poprawy frekwencji uczniów na zajęciach (niektórzy przestają chodzić na zajęcia praktyczne po uzyskaniu 50% obecności i kilku ocen pozytywnych, co uniemożliwia postawienie oceny niedostatecznej czy wyznaczenie egzaminu klasyfikacyjnego).
| Dowiedz się więcej z książki | |
 |
Dyrektor Szkoły. Miesięcznik Kierowniczej Kadry Oświatowej
|