Decyzja 2004/737/WE upoważniająca Włochy do zastosowania środka ustanawiającego odstępstwo od art. 2 ust. 1 Szóstej Dyrektywy 77/388/EWG w sprawie harmonizacji ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do podatków obrotowych

DECYZJA RADY

z dnia 21 października 2004 r.

upoważniająca Włochy do zastosowania środka ustanawiającego odstępstwo od art. 2 ust. 1 Szóstej Dyrektywy 77/388/EWG w sprawie harmonizacji ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do podatków obrotowych

(2004/737/WE)

(Dz.U.UE L z dnia 28 października 2004 r.)

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając Szóstą Dyrektywę Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku⁽¹⁾, w szczególności jej art. 30,

uwzględniając wniosek Komisji,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) We wniosku skierowanym do Komisji i zarejestrowanym przez Sekretariat Generalny Komisji w dniu 24 marca 2004 r. rząd włoski poprosił o upoważnienie do zawarcia umowy ze Szwajcarią zawierającej postanowienia ustanawiające odstępstwo od art. 2 ust. 1 dyrektywy 77/388/EWG.

(2) Powody złożenia wniosku są dwojakie: po pierwsze, wprowadzenie podatku VAT od opłat za przejazd tunelem Gran San Bernardo z dniem 1 stycznia 2003 r. doprowadziło do zniekształcenia konkurencji w sprzedaży wieloprzejazdowych biletów sezonowych. Po drugie, podział przychodów dla celów podatku VAT w stosunku do fizycznej demarkacji pomiędzy krajami powoduje wysokie koszty administracyjne, ponieważ przychód jest obliczany i dzielony zgodnie z kryteriami ekonomicznymi odzwierciedlającymi podział kosztów zarządzania tunelem i utrzymania. Wspomniane koszty dotyczą nie tylko samego tunelu, obejmują również autostradę łączącą tunel na terenie Włoch z włoską siecią drogową.

(3) Od 1 stycznia 2003 r. włoski operator tunelu nalicza i pobiera podatek VAT od opłat za przejazd tunelem Gran San Bernardo. Jednakże Szwajcaria nie stosuje podatku VAT ani podobnych podatków od opłaty za przejazd; zgodnie z Konwencją z 1958 r. zawartą pomiędzy Włochami a Szwajcarią przed wprowadzeniem wspólnego systemu podatku VAT Szwajcaria nie może zostać zobowiązana do stosowania i pobierania włoskiego VATu od opłat za przejazd tunelem Gran San Bernardo.

Dlatego też wprowadzenie VAT-u jedynie od opłat za przejazd pobieranych przez operatora włoskiego doprowadziło do różnicy w kosztach użytkownika i zniekształciło konkurencję w zakresie sprzedaży wieloprzejazdowych biletów sezonowych. Użytkownicy mogą płacić za wieloprzejazdowe bilety sezonowe po którejkolwiek stronie tunelu i kupować je tam, gdzie są one tańsze, czyli w Szwajcarii.

(4) Tunel przebiega przez międzynarodową granicę i jest obsługiwany przez wspólne przedsięwzięcie włoskoszwajcarskie i dwie spółki operacyjne z siedzibami w ich odpowiednich krajach. Operator włoski, zgodnie z zasadą podziału terytorialnego, powinien naliczać podatek VAT jedynie w stosunku do części tunelu znajdującej się na terenie Włoch. Jednakże na mocy prawnie wiążącej umowy zawartej przez operatorów w roku 1963 i stosowanej dotychczas, przychód z tytułu opłaty za przejazd nie podlega podziałowi proporcjonalnie do fizycznej demarkacji pomiędzy krajami i musi być rozdzielany według kryteriów ekonomicznych odzwierciedlających podział kosztów zarządzania i utrzymania tunelu. Koszty zarządzania i utrzymania tunelu obejmują również korzystanie z odcinka autostrady zapewniającego dostęp do tunelu. Oznacza to, że dokładna kwota przychodu podzielona i rozdzielana zgodnie z tymi kryteriami może zostać określona wyłącznie a posteriori.

Dla celów podatku VAT kwota ta musi następnie zostać rozbita zgodnie z zasadą podziału terytorialnego, ekstrapolując koszty zarządzania i utrzymania tunelu dla korzystania z odcinka autostrady zapewniającego dostęp do tunelu. Takie obliczanie i pobieranie podatku VAT po fakcie jest kłopotliwe i generuje wysokie koszty administracyjne.

Nie można uznać go za spójne z systemem podatku konsumpcyjnego wymagającym, aby VAT był naliczany i pobierany bezzwłocznie.

(5) Na tym tle, jedyną wykonalną opcją jest nie nakładanie podatku VAT na opłaty za przejazd tunelem Gran San Bernardo z podatku VAT. Odstępstwo stanowi znaczne uproszczenie dla wspólnego przedsięwzięcia włoskoszwajcarskiego i jego dwóch spółek operacyjnych.

(6) Jednakże wnioskowane odstępstwo będzie miało wpływ na zasoby własne Wspólnot z tytułu podatku od wartości dodanej i w związku z tym wymaga środków wyrównawczych,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł  1

W drodze odstępstwa od art. 2 ust. 1 dyrektywy 77/388/EWG Republikę Włoską upoważnia się niniejszym do zawarcia umowy ze Szwajcarią w celu nienakładania podatku VAT na opłaty za przejazd tunelem Gran San Bernardo z podatku VAT. Upoważnienia udziela się pod warunkiem dokonywania przez Republikę Włoską corocznego oszacowania kwoty strat z tytułu podatku VAT na etapie konsumpcji finalnej i dodawania odpowiedniej rekompensaty do podstawy VAT stosowanej do określenia jej udziału w zasobach własnych Wspólnoty.

Artykuł  2

Niniejsza decyzja skierowana jest do Republiki Włoskiej.

Sporządzono w Luksemburgu, dnia 21 października 2004 r.

	W imieniu Rady
	G. ZALM
	Przewodniczący

______

⁽¹⁾ Dz.U. L 145 z 13.6.1977, str. 1. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 2004/66/WE (Dz.U. L 168 z 1.5.2004, str. 35).

• Identyfikator: Dz.U.UE.L.2004.325.60
• Rodzaj: Decyzja
• Tytuł: Decyzja 2004/737/WE upoważniająca Włochy do zastosowania środka ustanawiającego odstępstwo od art. 2 ust. 1 Szóstej Dyrektywy 77/388/EWG w sprawie harmonizacji ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do podatków obrotowych
• Data aktu: 21/10/2004
• Data ogłoszenia: 28/10/2004
• Data wejścia w życie: 01/01/1970