Statut Rady Wzajemnej Pomocy Gospodarczej. Sofia.1959.12.14.

STATUT RADY WZAJEMNEJ POMOCY GOSPODARCZEJ

podpisany w Sofii dnia 14 grudnia 1959 r.

W imieniu Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej

RADA PAŃSTWA

POLSKIEJ RZECZYPOSPOLITEJ LUDOWEJ

podaje do powszechnej wiadomości:

W dniu 14 grudnia 1959 r. podpisany został w Sofii Statut Rady Wzajemnej Pomocy Gospodarczej przez Przedstawicieli Ludowej Republiki Albanii, Ludowej Republiki Bułgarii, Węgierskiej Republiki Ludowej, Niemieckiej Republiki Demokratycznej, Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej, Rumuńskiej Republiki Ludowej, Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich i Republiki Czechosłowackiej.

Po zaznajomieniu się z powyższym Statutem Rada Państwa uznała go i uznaje za słuszny zarówno w całości, jak i każde z postanowień w nim zawartych; oświadcza, że wymieniony Statut jest przyjęty, ratyfikowany i potwierdzony, oraz przyrzeka, że będzie niezmiennie zachowywany.

Na dowód czego wydany został Akt niniejszy opatrzony pieczęcią Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej.

Sporządzono w Warszawie, dnia 12 lutego 1960 r.

Przekład.

STATUT

RADY WZAJEMNEJ POMOCY GOSPODARCZEJ

Rządy Ludowej Republiki Albanii, Ludowej Republiki Bułgarii, Węgierskiej Republiki Ludowej, Niemieckiej Republiki Demokratycznej, Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej, Rumuńskiej Republiki Ludowej, Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich i Republiki Czechosłowackiej,

biorąc pod uwagę, że współpraca gospodarcza, realizowana pomyślnie między ich krajami, przyczynia się do najbardziej racjonalnego rozwoju gospodarki narodowej, do podniesienia stopy życiowej ludności oraz umocnienia jedności i zwartości tych krajów;

zdecydowane nadal rozwijać wszechstronną współpracę gospodarczą w oparciu o konsekwentną realizację międzynarodowego socjalistycznego podziału pracy w interesie budowy socjalizmu i komunizmu w swych krajach oraz zapewnienia trwałego pokoju na całym świecie;

przekonane, że rozwój współpracy gospodarczej między ich krajami przyczynia się do osiągnięcia celów określonych w Karcie Organizacji Narodów Zjednoczonych;

potwierdzając swoją gotowość rozwijania stosunków gospodarczych ze wszystkimi krajami niezależnie od ich ustroju społecznego i państwowego na zasadach równości, wzajemnych korzyści i nieingerencji w sprawy wewnętrzne;

uznając stale rosnącą rolę Rady Wzajemnej Pomocy Gospodarczej w zakresie organizowania współpracy gospodarczej między ich krajami;

zgodziły się na przyjęcie niniejszego Statutu.

Artykuł  I.

Cele i zasady.

1. Rada Wzajemnej Pomocy Gospodarczej ma na celu przyczynianie się poprzez połączenie i koordynację wysiłków krajów będących członkami Rady do planowego rozwoju gospodarki narodowej, przyśpieszenia postępu gospodarczego i technicznego w tych krajach, podniesienia poziomu uprzemysłowienia krajów o mniej rozwiniętym przemyśle, stałego wzrostu wydajności pracy i nieustannego podnoszenia dobrobytu narodów krajów będących członkami Rady.

2. Rada Wzajemnej Pomocy Gospodarczej opiera się na zasadzie suwerennej równości wszystkich krajów będących członkami Rady.

Współpraca gospodarcza i naukowo-techniczna między krajami będącymi członkami Rady realizowana jest zgodnie z zasadami całkowitego równouprawnienia, poszanowania suwerenności i interesów narodowych, wzajemnych korzyści oraz braterskiej pomocy wzajemnej.

Artykuł  II.

Członkostwo.

1. Członkami założycielami Rady Wzajemnej Pomocy Gospodarczej są kraje, które podpisały i ratyfikowały niniejszy Statut.

2. Na członków Rady mogą być przyjęte inne kraje Europy, które akceptują cele i zasady Rady oraz wyraziły swą zgodę na przyjęcie zobowiązań zawartych w niniejszym Statucie.

Przyjęcia nowych członków dokonuje się uchwałą Sesji Rady na podstawie oficjalnych wniosków krajów o ich przyjęcie na członków Rady.

3. Każdy kraj będący członkiem Rady może z niej wystąpić, powiadamiając o tym depozytariusza niniejszego Statutu. Powiadomienie takie nabiera mocy po upływie sześciu miesięcy licząc od dnia otrzymania go przez depozytariusza. Po uzyskaniu takiego powiadomienia depozytariusz zawiadamia o tym kraje będące członkami Rady.

4. Kraje będące członkami Rady wyrażają zgodę na:

a) zapewnianie wykonania przyjętych przez nie zaleceń organów Rady;

b) okazywanie Radzie i jej funkcjonariuszom niezbędnej pomocy przy wykonywaniu przez nich funkcji przewidzianych w niniejszym Statucie;

c) przedstawianie Radzie materiałów i informacji niezbędnych dla realizacji powierzonych jej zadań;

d) informowanie Rady o przebiegu wykonania podjętych przez nią zaleceń.

Artykuł  III.

Funkcje i uprawnienia.

1. Zgodnie z celami i zasadami wskazanymi w artykule I niniejszego Statutu, Rada Wzajemnej Pomocy Gospodarczej:

a) organizuje:

wszechstronną współpracę gospodarczą i naukowo-techniczną krajów będących członkami Rady w celu najbardziej racjonalnego wykorzystania ich bogactw naturalnych oraz przyśpieszenia rozwoju sił wytwórczych;

przygotowywanie zaleceń w najważniejszych sprawach powiązań gospodarczych, wynikających z planów rozwoju gospodarki narodowej krajów będących członkami Rady, w celu koordynacji tych planów;

studiowanie problemów gospodarczych interesujących kraje będące członkami Rady;

b) współdziała z krajami będącymi członkami Rady przy opracowaniu i realizacji wspólnych przedsięwzięć w dziedzinie:

rozwoju przemysłu i rolnictwa krajów będących członkami Rady w oparciu o konsekwentną realizację międzynarodowego socjalistycznego podziału pracy, specjalizację i kooperację produkcji;

rozwoju transportu w celu zabezpieczenia w pierwszym rzędzie wzrastających przewozów ładunków eksportowo-importowych i tranzytowych krajów będących członkami Rady;

najbardziej skutecznego wykorzystania środków inwestycyjnych przeznaczonych przez kraje będące członkami Rady na budowę obiektów wznoszonych na zasadzie współuczestnictwa;

rozwoju obrotu towarowego i wymiany usług krajów będących członkami Rady między sobą oraz z innymi krajami;

wymiany osiągnięć naukowo-technicznych i najlepszych doświadczeń produkcyjnych;

c) podejmuje inne czynności niezbędne do osiągnięcia celów Rady.

2. Rada Wzajemnej Pomocy Gospodarczej poprzez swoje organy, działające w granicach ich kompetencji, uprawniona jest do podejmowania zaleceń i uchwał zgodnie z niniejszym Statutem.

Artykuł  IV.

Zalecenia i uchwały.

1. Zalecenia podejmowane są w sprawach współpracy gospodarczej i naukowo-technicznej. Zalecenia przekazuje się do rozpatrzenia krajom będącym członkami Rady.

Realizacja przez kraje będące członkami Rady przyjętych przez nie zaleceń odbywa się na mocy postanowień Rządów lub właściwych organów tych krajów zgodnie z ich ustawodawstwem.

2. Uchwały podejmowane są w sprawach organizacyjnych i proceduralnych. Uchwały nabierają mocy z dniem podpisania protokołu posiedzenia odpowiedniego organu Rady, o ile uchwały te nie zawierają odmiennych postanowień.

3. Wszystkie zalecenia i uchwały podejmowane są w Radzie tylko za zgodą zainteresowanych krajów będących członkami Rady, przy czym każdy kraj ma prawo zgłosić swoje zainteresowanie jakąkolwiek sprawą rozpatrywaną przez Radę.

Zalecenia i uchwały nie rozciągają się na kraje, które oświadczyły, że nie są zainteresowane daną sprawą. Jednakże każdy z tych krajów może w późniejszym okresie przyłączyć się do zaleceń i uchwał podjętych przez pozostałe kraje będące członkami Rady.

Artykuł  V.

Organy.

1. W celu wykonywania funkcji i uprawnień wymienionych w artykule III niniejszego Statutu, Rada Wzajemnej Pomocy Gospodarczej posiada następujące podstawowe organy:

Sesję Rady,

Konferencję Przedstawicieli Krajów w Radzie,

stałe komisje,

Sekretariat.

2. Inne organy, które mogą okazać się niezbędne, powoływane są zgodnie z niniejszym Statutem.

Artykuł  VI.

Sesja Rady.

1. Sesja Rady jest najwyższym organem Rady Wzajemnej Pomocy Gospodarczej. Jest ona uprawniona do rozpatrywania wszystkich zagadnień należących do kompetencji Rady oraz do podejmowania zaleceń i uchwał zgodnie z niniejszym Statutem.

2. Sesja Rady składa się z delegacji wszystkich krajów będących członkami Rady. Skład delegacji każdego kraju ustala Rząd odnośnego kraju.

3. Zwyczajne Sesje Rady zwołuje się dwa razy na rok, kolejno w stolicach krajów będących członkami Rady, pod przewodnictwem szefa delegacji tego kraju, w którym odbywa się Sesja.

4. Nadzwyczajną Sesję Rady można zwołać na wniosek lub za zgodą co najmniej jednej trzeciej krajów będących członkami Rad.

5. Sesja Rady:

a) rozpatruje:

propozycje w sprawach współpracy gospodarczej i naukowo-technicznej, przedstawiane przez kraje będące członkami Rady, a także przez Konferencję Przedstawicieli Krajów w Radzie, stałe komisje i Sekretariat Rady;

sprawozdanie Sekretariatu Rady z działalności Rady;

b) ustala kierunek działalności innych organów Rady oraz główne punkty porządku dziennego następnej Sesji Rady;

c) pełni inne funkcje, które będą niezbędne do osiągnięcia celów Rady.

6. Sesja Rady jest uprawniona do powoływania organów, które uzna za niezbędne do wykonywania funkcji powierzonych Radzie.

7. Sesja Rady ustala swoje przepisy procedury.

Artykuł  VII.

Konferencja Przedstawicieli Krajów w Radzie.

1. Konferencja Przedstawicieli Krajów w Radzie Wzajemnej Pomocy Gospodarczej składa się z Przedstawicieli wszystkich krajów będących członkami Rady, po jednym z każdego kraju.

Przedstawiciel kraju w Radzie posiada w miejscu siedziby Sekretariatu Rady zastępcę, niezbędną ilość doradców i innych współpracowników. Na podstawie upoważnienia Przedstawiciela jego zastępca wykonuje funkcje Przedstawiciela w Radzie.

2. Konferencja odbywa swoje posiedzenia w miarę potrzeby.

3. Konferencja ma prawo, w granicach swoich kompetencji, podejmować zalecenia i uchwały zgodnie z niniejszym Statutem. Konferencja może również przedkładać Sesji Rady propozycje do rozpatrzenia.

4. Konferencja:

a) rozpatruje propozycje krajów będących członkami Rady, stałych komisji i Sekretariatu Rady dotyczące zapewnienia wykonania zaleceń i uchwał Sesji Rady oraz inne sprawy dotyczące współpracy gospodarczej i naukowo-technicznej, które wymagają rozstrzygnięcia w okresie między Sesjami Rady;

b) omawia wstępnie w razie potrzeby propozycje krajów będących członkami Rady, a także stałych komisji i Sekretariatu Rady dotyczące porządku dziennego najbliższej Sesji Rady;

c) koordynuje pracę stałych komisji Rady; rozpatruje ich sprawozdania z wykonanej pracy i plany dalszej działalności;

d) zatwierdza:

etaty i budżet Sekretariatu Rady oraz sprawozdanie Sekretariatu Rady z wykonania budżetu;

przepisy dotyczące stałych komisji i Sekretariatu Rady;

e) powołuje organy kontrolne w celu sprawdzenia działalności finansowej Sekretariatu Rady;

f) wykonuje inne funkcje wynikające z niniejszego Statutu oraz z zaleceń i uchwał Sesji Rady.

5. Konferencja może tworzyć organy pomocnicze w celu wstępnego przygotowywania spraw.

6. Konferencja ustala swoje przepisy procedury.

Artykuł  VIII.

Stałe komisje.

1. Stałe komisje Rady Wzajemnej Pomocy Gospodarczej powołuje Sesja Rady w celu współdziałania w dalszym rozwoju stosunków gospodarczych między krajami będącymi członkami Rady oraz organizowania wielostronnej współpracy gospodarczej i naukowo-technicznej w poszczególnych dziedzinach gospodarki narodowej tych krajów.

Przepisy dotyczące stałych komisji zatwierdza Konferencja Przedstawicieli Krajów w Radzie.

2. Każdy kraj będący członkiem Rady wyznacza swoich przedstawicieli do stałych komisji.

3. Stałe komisje uprawnione są, w granicach swych kompetencji, do podejmowania zaleceń i uchwał zgodnie z niniejszym Statutem. Komisje mogą również zgłaszać propozycje do rozpatrzenia przez Sesję Rady oraz Konferencję Przedstawicieli Krajów w Radzie.

4. Stałe komisje opracowują środki i przygotowują propozycje dotyczące realizacji współpracy gospodarczej i naukowo-technicznej wspomnianej w ustępie 1 niniejszego Artykułu, a także wykonują inne funkcje wynikające z niniejszego Statutu, zaleceń i uchwał Sesji Rady i Konferencji Przedstawicieli Krajów w Radzie.

Stałe komisje przedkładają Konferencji Przedstawicieli Krajów w Radzie roczne sprawozdania z wykonanych prac i plany swojej dalszej działalności.

5. Posiedzenia stałych komisji odbywają się z reguły w miejscach ich stałej siedziby, które ustala Sesja Rady.

6. Stałe komisje mogą powoływać w razie potrzeby organy pomocnicze. Skład i kompetencje tych organów oraz miejsca ich posiedzeń ustalają same komisje.

7. Każda stała komisja posiada sekretariat z sekretarzem komisji na czele. Personel sekretariatu komisji wchodzi w skład Sekretariatu Rady i utrzymywany jest z jej budżetu.

8. Stałe komisje ustalają swoje przepisy procedury.

Artykuł  IX.

Sekretariat.

1. Sekretariat Rady Wzajemnej Pomocy Gospodarczej składa się z Sekretarza Rady, jego zastępców i takiego personelu, jaki może być potrzebny do wykonywania powierzonych Sekretariatowi funkcji.

Sekretarz i jego zastępcy, wyznaczani przez Sesję Rady, kierują pracą Sekretariatu Rady. Personel Sekretariatu powoływany jest spośród obywateli krajów będących członkami Rady zgodnie z przepisami dotyczącymi Sekretariatu Rady.

Sekretarz Rady jest głównym funkcjonariuszem Rady. Reprezentuje on Radę wobec urzędowych osób i organizacji krajów będących członkami Rady oraz innych krajów, a także wobec organizacji międzynarodowych. Sekretarz Rady może upoważniać swoich zastępców oraz pracowników Sekretariatu do występowania w jego imieniu.

Sekretarz i jego zastępcy mogą uczestniczyć we wszystkich posiedzeniach organów Rady.

2. Sekretariat Rady:

a) przedstawia następnej Sesji Rady sprawozdanie z działalności Rady;

b) współdziała w przygotowywaniu i przeprowadzaniu Sesji Rady, Konferencji Przedstawicieli Krajów w Radzie, posiedzeń stałych komisji Rady oraz narad zwoływanych na mocy uchwał tych organów Rady;

c) przygotowuje na polecenie Sesji Rady lub Konferencji Przedstawicieli Krajów w Radzie przeglądy i analizy gospodarcze na podstawie materiałów dostarczonych przez kraje będące członkami Rady oraz publikuje materiały dotyczące zagadnień współpracy gospodarczej i naukowo-technicznej między tymi krajami,

d) przygotowuje:

propozycje dotyczące pracy Rady w celu ich rozpatrzenia przez odpowiednie organy Rady;

materiały informacyjne i źródłowe dotyczące zagadnień współpracy gospodarczej i naukowo-technicznej między krajami będącymi członkami Rady;

e) organizuje wspólnie ze stałymi komisjami Rady przygotowywanie projektów umów wielostronnych w sprawach współpracy gospodarczej i naukowo-technicznej na podstawie zaleceń i uchwał Sesji Rady i Konferencji Przedstawicieli Krajów w Radzie;

f) podejmuje inne czynności wynikające z niniejszego Statutu, z przyjętych przez Radę zaleceń i uchwał oraz z przepisów dotyczących Sekretariatu Rady.

3. Sekretarz Rady, jego zastępcy i personel Sekretariatu przy wykonywaniu obowiązków służbowych działają w charakterze funkcjonariuszy międzynarodowych.

4. Siedzibą Sekretariatu Rady jest Moskwa.

Artykuł  X.

Uczestnictwo innych krajów w pracach Rady.

Rada Wzajemnej Pomocy Gospodarczej może zapraszać kraje, nie będące członkami Rady, do udziału w pracach organów Rady.

Warunki, na których przedstawiciele tych krajów mogą brać udział w pracach organów Rady, określa Rada w porozumieniu z odpowiednimi krajami.

Artykuł  XI.

Stosunki z organizacjami międzynarodowymi.

Rada Wzajemnej Pomocy Gospodarczej może nawiązywać i utrzymywać stosunki z organizacjami gospodarczymi ONZ i z innymi organizacjami międzynarodowymi.

Charakter i formę tych kontaktów określa Rada w porozumieniu z odpowiednimi organizacjami międzynarodowymi.

Artykuł  XII.

Sprawy finansowe.

1. Kraje będące członkami Rady Wzajemnej Pomocy Gospodarczej ponoszą wydatki związane z utrzymywaniem Sekretariatu i finansowaniem jego działalności. Udział w tych wydatkach każdego kraju będącego członkiem Rady ustala Sesja Rady, inne zaś sprawy finansowe - Konferencja Przedstawicieli Krajów w Radzie.

2. Sekretariat Rady przedkłada Konferencji Przedstawicieli Krajów w Radzie sprawozdanie z wykonania budżetu za każdy rok kalendarzowy.

3. Wydatki na utrzymanie uczestników Sesji Rady, Konferencji Przedstawicieli Krajów w Radzie, posiedzeń stałych komisji Rady, a także narad przeprowadzanych w ramach Rady ponosi kraj delegujący swoich przedstawicieli na te posiedzenia i narady.

4. Wydatki związane z obsługą posiedzeń i narad wymienionych w ustępie 3 niniejszego Artykułu ponosi kraj, w którym odbywają się te posiedzenia i narady.

Artykuł  XIII.

Różne postanowienia.

1. Rada Wzajemnej Pomocy Gospodarczej korzysta na terytorium każdego kraju będącego członkiem Rady ze zdolności prawnej, niezbędnej do wykonywania jej funkcji i osiągnięcia jej celów.

2. Rada oraz przedstawiciele krajów będących członkami Rady i funkcjonariusze Rady korzystają na terytorium każdego z tych krajów z przywilejów i immunitetów niezbędnych do wykonywania funkcji i osiągnięcia celów przewidzianych niniejszym Statutem.

3. Zdolność prawną, przywileje i immunitety, wymienione w niniejszym Artykule, określa specjalna Konwencja.

4. Postanowienia niniejszego Statutu nie naruszają praw i obowiązków krajów będących członkami Rady, wynikających z ich członkostwa w innych organizacjach międzynarodowych, a także z zawartych przez nie umów międzynarodowych.

Artykuł  XIV.

Języki.

Oficjalnymi językami Rady Wzajemnej Pomocy Gospodarczej są języki wszystkich krajów będących członkami Rady.

Roboczym językiem Rady jest język rosyjski.

Artykuł  XV.

Ratyfikacja i wejście w życie Statutu.

1. Niniejszy Statut podlega ratyfikacji przez kraje, które go podpisały, zgodnie z ich procedurą konstytucyjną.

2. Dokumenty ratyfikacyjne będą złożone na przechowanie depozytariuszowi niniejszego Statutu.

3. Statut wejdzie w życie natychmiast po złożeniu dokumentów ratyfikacyjnych przez wszystkie kraje, które podpisały niniejszy Statut, o czym depozytariusz powiadomi te kraje.

4. W stosunku do każdego kraju, który zgodnie z ustępem 2 artykułu II niniejszego Statutu zostanie przyjęty do Rady Wzajemnej Pomocy Gospodarczej i ratyfikuje ten Statut, wejdzie on w życie z dniem złożenia przez ten kraj dokumentu stwierdzającego ratyfikację Statutu, o czym depozytariusz powiadomi inne kraje będące członkami Rady.

Artykuł  XVI.

Tryb zmiany Statutu.

Każdy kraj będący członkiem Rady Wzajemnej Pomocy Gospodarczej może zgłosić propozycję w sprawie zmiany niniejszego Statutu.

Przyjęte przez Sesję Rady zmiany Statutu wejdą w życie natychmiast po przekazaniu depozytariuszowi dokumentów stwierdzających ratyfikację tych zmian przez wszystkie kraje będące członkami Rady.

Artykuł  XVII.

Postanowienia końcowe.

Niniejszy Statut sporządzony został w jednym egzemplarzu w języku rosyjskim. Statut będzie złożony na przechowanie Rządowi Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich, który przekaże uwierzytelnione odpisy Statutu Rządom wszystkich innych krajów będących członkami Rady oraz będzie informować te Rządy i Sekretarza Rady o złożeniu Rządowi ZSRR dokumentów ratyfikacyjnych.

Na dowód czego przedstawiciele Rządów krajów będących członkami Rady Wzajemnej Pomocy Gospodarczej podpisali niniejszy Statut.

Sporządzono w Sofii dnia 14 grudnia 1959 r.

• Identyfikator: Dz.U.1960.35.197
• Rodzaj: Umowa międzynarodowa
• Tytuł: Statut Rady Wzajemnej Pomocy Gospodarczej. Sofia.1959.12.14.
• Data aktu: 14/12/1959
• Data ogłoszenia: 23/07/1960
• Data wejścia w życie: 13/04/1960