- Mamy to! Na stronie Ministerstwa Zdrowia ogłosiliśmy wyniki konkursu dla podmiotów leczniczych na realizację leczenia niepłodności metodą in vitro - ogłosiła w piątek szefowa resortu w wideo zamieszczonym w mediach społecznościowych. Leszczyna wyjaśniła, że w przyszłym tygodniu z placówkami będą podpisywane umowy, "żeby od 1 czerwca program finansowany z budżetu państwa mógł ruszyć". "Realizujemy nasze obietnice, dotrzymujemy słowa - dodała.
Według opublikowanego na stronie resortu ogłoszenia o wynikach konkursu ofert, do realizacji programu wybrano w sumie 58 podmiotów.
Więcej informacji, w tym dokładny wykaz podmiotów oraz przyznane im kwoty z programu, można znaleźć na stronie resortu: https://www.gov.pl/web/zdrowie/konkurs-ofert-na-wybor-realizatorow-programu-polityki-zdrowotnej-pn-leczenie-nieplodnosci-obejmujace-procedury-medycznie-wspomaganej-prokreacji-w-tym-zaplodnienie-pozaustrojowe-prowadzone-w-osrodku-medycznie-wspomaganej-prokreacji-na-lata-2024-2029
Konkurs dla podmiotów leczniczych - założenia
Celem konkursu jest wybór realizatorów programu polityki zdrowotnej "Leczenie niepłodności obejmujące procedury medycznie wspomaganej prokreacji, w tym zapłodnienie pozaustrojowe prowadzone w ośrodku medycznie wspomaganej prokreacji, na lata 2024-2028" na okres od 1 czerwca 2024 r. do 31 grudnia 2028 r. W ramach konkursu minister zdrowia w latach 2024 – 2028 sfinansuje zapłodnienie pozaustrojowe prowadzone w ośrodku medycznie wspomaganej prokreacji i zabezpieczenie płodności na przyszłość. Działania te powinny być przeprowadzone zgodnie ze wskazaniami określonymi w programie.
Rządowy program będzie trwał od 1 czerwca 2024 r. do 31 grudnia 2028 r. Każdego roku na jego realizację rząd przeznaczy 500 mln zł, w sumie łącznie 2,5 mld zł.
Procedury finansowane z budżetu państwa - dla kogo?
Program obejmuje sześć indywidulanych procedur wspomaganego rozrodu - w tym do czterech cykli zapłodnienia własnymi komórkami rozrodczymi lub dawstwem nasienia, do dwóch cykli zapłodnienia z oocytami od dawczyń - z możliwością zapłodnienia sześciu komórek rozrodczych w ramach jednego cyklu i do sześciu cykli z dawstwem nasienia.
Kryterium kwalifikacji do programu to wiek kobiety - do 42. roku życia dla kobiet korzystających z własnych komórek jajowych lub dawstwa nasienia i do 45. roku życia dla kobiet korzystających z dawstwa oocytów lub zarodka. Limit wieku dla mężczyzn, którzy mogą skorzystać z tej metody leczenia, to 55. rok życia.
Ustawa z 29 listopada 2023 r. nowelizująca ustawę o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych zmienia art. 48a (dodanie ust. 16a-d) na podstawie którego minister właściwy do spraw zdrowia będzie obowiązany do opracowania, wdrożenia, realizacji i finansowania programu polityki zdrowotnej leczenia niepłodności obejmującego procedury medycznie wspomaganej prokreacji, w tym zapłodnienie pozaustrojowe prowadzone w ośrodku medycznie wspomaganej prokreacji w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 18 ustawy z 25 czerwca 2015 r. o leczeniu niepłodności.
Czytaj też: Diagnostyka preimplantacyjna zarodków ludzkich in vitro a ochrona godności człowieka >>Ustawa nakłada na ministra zdrowia obowiązek przeznaczania corocznie z budżetu państwa z części będącej w jego dyspozycji nie mniej niż 500 mln zł na realizację programu polityki zdrowotnej leczenia niepłodności obejmującego procedury medycznie wspomaganej prokreacji, w tym zapłodnienie pozaustrojowe prowadzone w ośrodku medycznie wspomaganej prokreacji.
Minister właściwy do spraw zdrowia będzie ponadto przedkładał Sejmowi Rzeczypospolitej Polskiej roczne sprawozdanie z realizacji programu polityki zdrowotnej leczenia niepłodności w terminie do dnia 31 lipca roku następującego po roku, którego sprawozdanie dotyczy.
Pierwszy program polityki zdrowotnej leczenia niepłodności minister właściwy do spraw zdrowia ma opracować i wdrożyć oraz rozpocząć jego realizację od 1 czerwca 2024 r. Ustawa wejdzie w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.
Czytaj w LEX: Liszewska Agnieszka - Prawnokarna ocena zabiegów sztucznej prokreacji >>
Ustawa wzbudza kontrowersje
Nowelizacja, która jest inicjatywą obywatelską od początku budziła kontrowersje. Przeciwko niej byli posłowie PiS. W Senacie grupa senatorów PiS wnioskowała o odrzucenie ustawy.
O zawetowanie lub skierowanie do Trybunału Konstytucyjnego ustawy do prezydenta Andrzeja Dudy zwrócił się też przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski abp Stanisław Gądecki. W liście zwracał uwagę, że „Episkopat wielokrotnie zabierał głos w sprawie zapłodnienia pozaustrojowego, które nie jest metodą leczenia niepłodności”. Wskazywał, że metoda in vitro jest eksperymentowaniem na człowieku, jego swoistą „produkcją stanowiącą formę zawładnięcia życiem ludzkim”.
Przeczytaj więcej: Przewodniczący KEP prosi prezydenta o niepodpisywanie ustawy o finansowaniu in vitro
Jak wyjaśniła Kancelaria Prezydenta, Andrzej Duda podejmując decyzję o podpisaniu, będącej inicjatywą obywatelską, prezydent brał pod rozwagę fakt, że metoda in vitro w ocenie części społeczeństwa budzi wątpliwości natury etycznej.
- Wobec wyzwań demograficznych, dążąc do zapewnienia równych szans wszystkim walczącym z problemem niepłodności, także tym chcącym korzystać z innych metod leczenia, Prezydent zapowiada złożenie projektu ustawy zapewniającego finansowanie ich ze środków publicznych – poinformowała Kancelaria Prezydenta.
Na początku stycznia 2024 r. planowane jest posiedzenie prezydenckiej Rady ds. Ochrony Zdrowia poświęcone przygotowaniu projektu.
W latach 2013–2016 na terenie całego kraju działał Narodowy Program Leczenia Niepłodności Metodą Zapłodnienia Pozaustrojowego. Był realizowany ze środków Ministerstwa Zdrowia i adresowany do wszystkich niepłodnych par spełniających określone kryteria. Obecnie tego typu programy realizują niektóre samorządy gminne. Przeczytaj także: Śląskie: Sejmik zapewnił finansowanie wojewódzkiego programu in vitro
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Linki w tekście artykułu mogą odsyłać bezpośrednio do odpowiednich dokumentów w programie LEX. Aby móc przeglądać te dokumenty, konieczne jest zalogowanie się do programu. Dostęp do treści dokumentów w programie LEX jest zależny od posiadanych licencji.