Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Bydgoszczy odmówił ubezpieczonej Grażynie W. prawa do zasiłku chorobowego za okres od 10 marca do 5 kwietnia 2022 roku i zobowiązał ubezpieczoną do zwrotu nienależnie pobranego świadczenia wraz z odsetkami w wysokości 2 tys. 822,56 złotych.
Praca w czasie pobierania zasiłku
Z tą decyzją nie zgodziła się ubezpieczona, wnosząc od niej odwołanie. W uzasadnieniu odwołania przyznała, iż podjęła zatrudnienie jeszcze w czasie trwania zwolnienia lekarskiego. W ocenie odwołującej postępowanie ZUS-u jest jednak krzywdzące, albowiem nie uwzględniono faktycznego okresu skrócenia zasiłku chorobowego czyli pracy przez 2 dni. Dlatego organ rentowy powinien proporcjonalnie zmniejszyć wymiar świadczenia, a nie pozbawiać świadczenia chorobowego w całości.
Sąd Rejonowy 22 marca 2023 roku, oddalił odwołanie. Z tym rozstrzygnięciem nie zgodziła się ubezpieczona, która złożyła apelację od wyroku Sądu Rejonowego.
Skarżąca wyjaśniała, że z wykształcenia jest prawnikiem, zamieszkuje z matką chorą na Alzheimera, nie ma dzieci, męża ani partnera. Pracuje na stanowisku inspektora z wynagrodzeniem za pracę 3 tys. 269,94 złotych netto, spłaca pożyczkę gotówkową 1 tys. 542,32 złotych miesięcznie. Matka ubezpieczonej otrzymuje emeryturę 2 tys. złotych netto. Nadto w maju 2022 roku ubezpieczona uległa wypadkowi i przebywa na zwolnieniu lekarskim. Obecnie samochód ubezpieczonej jest popsuty i nie stać jej na naprawę. Co więcej, ubezpieczona wyjaśniła, że nie ma żadnych oszczędności, ani nie posiada żadnych wartościowych rzeczy.
Sprawdź też w LEX: Czy osiągnięcie przez ubezpieczonego przychodu w okresie orzeczonej niezdolności do pracy powoduje utratę prawa do zasiłku chorobowego? >
Oddalenie apelacji powódki
Na rozprawie przed sądem apelacyjnym skarżąca zeznawała, że zwolnienie lekarskie za kwestionowany okres wystawił jej lekarz psychiatra, a zaświadczenie o zdolności do pracy - specjalista medycyny pracy.
Sąd Okręgowy w Bydgoszczy VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych oddalił apelację Grażyny W. Podstawą orzeczenia był art. 17 ustawy zasiłkowej, według której ubezpieczony wykonujący w okresie orzeczonej niezdolności do pracy pracę zarobkową lub wykorzystujący zwolnienie od pracy w sposób niezgodny z celem tego zwolnienia, traci prawo do zasiłku chorobowego za cały okres tego zwolnienia.
Jednak sąd II instancji zwolnił skarżącą z ponoszenia kosztów procesu uznając, że jest to przypadek szczególny. W ocenie Sądu Okręgowego przemawia za tym chociażby stan zdrowia i sytuacja majątkowa odwołującej, jak również prezentowane przez nią w toku całego postępowania subiektywne przekonanie co do słuszności swoich racji.
Zobacz też linię orzeczniczą: Postawa procesowa strony przegrywającej postępowanie cywilne jako przesłanka odstąpienia od obciążania jej kosztami procesu >
W toku postępowania apelacyjnego, na podstawie informacyjnego wysłuchania odwołującej, jak i analizy przedłożonych przez nią dokumentów sąd ustalił, że odwołująca jest osobą schorowaną, przebyła dwa mikro udary mózgu, od kilku lat cierpi na depresję, pozostaje pod opieką lekarza psychiatry, uczestniczy w rehabilitacji i przyjmuje leki. Była dwukrotnie hospitalizowana na Oddziale Dziennym Zaburzeń Nerwicowych w Centrum Medycznym.
Ubezpieczona spłaca raty pożyczki , jest nadto zobowiązana do pokrycia kosztów utrzymania domu, w którym zamieszkuje (bieżących rachunków), kosztów rehabilitacji oraz dojazdów do pracy. Jak wskazała, niewiele pozostaje jej na pokrycie pozostałych wydatków, często się zapożycza.
Przeciwne stanowisko, przy uwzględnieniu sytuacji życiowej, zdrowotnej odwołującej, jak również przy uwzględnieniu szczególnych okoliczności niniejszej sprawy, pozostawałoby sprzeczne z zasadami współżycia społecznego – dodał sąd.
Wyrok Sądu Okręgowego w Bydgoszczy z 7 września 2023 r., sygn. akt VI Ua 26/23.
Zobacz linię orzeczniczą: Sytuacja materialna strony przegrywającej proces jako przesłanka odstąpienia od obciążania jej kosztami procesu >
Sprawdź również książkę:
Orzecznictwo Sądów Polskich - Nr 3/2023
>>