Rodzaje dyżurów lekarskich oraz szczegółowe zasady wypłacania wynagrodzeń za ich pełnienie.

ZARZĄDZENIE
MINISTRA ZDROWIA
z dnia 8 listopada 1954 r.
w sprawie rodzajów dyżurów lekarskich oraz szczegółowych zasad wypłacania wynagrodzeń za ich pełnienie.

W celu zapewnienia chorym, przebywającym w zakładach opieki zdrowotnej zamkniętej, opieki lekarskiej przez 24 godziny na dobę oraz w celu racjonalnego wykorzystania kadr lekarskich przy uwzględnieniu potrzeb lecznictwa zamkniętego i otwartego - na podstawie § 2 ust. 6 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 26 października 1954 r. w sprawie uposażenia lekarzy i lekarzy dentystów (Dz. U. Nr 48, poz. 229) zarządza się, co następuje:
§  1.
1.
Dyżurem lekarskim jest praca wykonywana przez lekarza w zakładzie opieki zdrowotnej zamkniętej, poza godzinami normalnej ordynacji danego zakładu, w celu zapewnienia chorym opieki lekarskiej przez całą dobę. Praca ta może być wykonywana przez jednego lekarza lub przez kilku lekarzy kolejno.
2.
Zarządzenie nie dotyczy dyżurów pełnionych przez lekarzy w stacjach pogotowia ratunkowego.
§  2.
Dyżury lekarskie dzielą się na:
1)
dyżury zakładowe, w czasie których lekarz przebywa w zakładzie,
2)
dyżury na wezwanie (przy telefonie), w czasie których lekarz przybywa do zakładu na każde wezwanie.
§  3.
1.
Dyżury zakładowe dzielą się na ostre i zwykłe.
2.
Dyżurem ostrym jest dyżur zakładowy pełniony w szpitalu (oddziale, klinice), który w zastępstwie innych zakładów tego samego rodzaju, położonych w tej samej miejscowości, przyjmuje w ciągu całej doby przypadki nagłe, wymagające natychmiastowej pomocy szpitalnej.
3.
Dyżury zakładowe nie odpowiadające warunkom określonym w ust. 2 są dyżurami zwykłymi.
§  4.
1.
Dyżury zwykłe dzielą się na dyżury:
1)
w izbie przyjęć,
2)
ogólne,
3)
oddziałowe.
2.
Dyżur w izbie przyjęć polega na kwalifikowaniu chorych zgłaszających się na leczenie oraz na zastępowaniu dyrektora zakładu. Jeżeli w danym zakładzie jest kilka izb przyjęć, dyrektora zastępuje lekarz pełniący dyżur w ogólnej izbie przyjęć.
3.
Dyżur ogólny polega na opiekowaniu się wszystkimi chorymi, przebywającymi w danym zakładzie lub jego oddziałach położonych eksterytorialnie, oraz na wykonywaniu czynności wymienionych w ust. 2.
4.
Dyżur oddziałowy polega na opiekowaniu się chorymi jednego oddziału lub kilku oddziałów pokrewnych, a także na wykonywaniu czynności w izbach przyjęć zorganizowanych przy tych oddziałach - poza wyjątkami określonymi w § 7.
§  5.
1.
Dyżur ostry pełniony jest przez zespół dwóch lub trzech lekarzy.
2.
Dyżur zwykły pełniony jest przez jednego lekarza.
§  6.
1.
Rozkład dyżurów ostrych ustala wydział zdrowia prezydium wojewódzkiej rady narodowej (Rady Narodowej w m. st. Warszawie i m. Łodzi) - w zasadzie na rok kalendarzowy.
2.
Dyżury ostre w poszczególnych zakładach (oddziałach, klinikach) powinny, jeżeli jest to możliwe, powtarzać się w te same dni tygodnia.
§  7.
1.
Liczba dyżurów zwykłych oraz dyżurów na wezwanie w poszczególnych rodzajach i typach zakładów opieki zdrowotnej zamkniętej nie może przekraczać następujących norm:

I.

w szpitalach wojewódzkich ogólnych i szpitalach miejskich typu I-III:

a)
1 dyżur w izbie przyjęć,
b)
2 dyżury oddziałowe - na oddziałach zabiegowych,
c)
1 dyżur oddziałowy - na oddziałach niezabiegowych,
d)
2 dyżury na wezwanie,

II.

w szpitalach miejskich typu IV-V:

a)
1 dyżur w izbie przyjęć,
b)
1 dyżur oddziałowy - na oddziałach zabiegowych,
c)
2 dyżury na wezwanie,

III.

w szpitalach miejskich typu VI:

a)
1 dyżur ogólny,
b)
1 dyżur na wezwanie,

IV.

w szpitalach powiatowych typu I:

a)
1 dyżur w izbie przyjęć,
b)
1 dyżur oddziałowy - na oddziałach zabiegowych,
c)
2 dyżury na wezwanie,

V.

w szpitalach powiatowych typu II-IV:

a)
1 dyżur ogólny,
b)
1 dyżur na wezwanie,

VI.

w szpitalach rejonowych typu I-II:

a)
1 dyżur ogólny,
b)
1 dyżur na wezwanie,

VII.

w szpitalach rejonowych typu III-V:

1 dyżur na wezwanie,

VIII.

w szpitalach specjalistycznych oraz oddziałach szpitala wojewódzkiego - oddalonych od zabudowań centralnych tego szpitala (położonych eksterytorialnie):

A.

niezabiegowych:

1)
do 100 łóżek- 1 dyżur ogólny,
2)
powyżej 100 łóżek:
a)
1 dyżur w izbie przyjęć,
b)
1 dyżur oddziałowy,

B.

zabiegowych:

1)
do 100 łóżek:
a)
1 dyżur ogólny,
b)
1 dyżur na wezwanie,
2)
powyżej 100 łóżek:
a)
1 dyżur w izbie przyjęć,
b)
1 dyżur oddziałowy,
c)
1 dyżur na wezwanie,

IX.

w szpitalach psychiatrycznych:

1)
do 800 łóżek - 1 dyżur ogólny,
2)
powyżej 800 łóżek:
a)
1 dyżur w izbie przyjęć,
b)
1 dyżur oddziałowy,

X.

w szpitalach klinicznych i działach leczniczych instytutów naukowych:

A.

w obrębie zabudowań centralnych szpitala (działu):

a)
dyżur w izbie przyjęć - w każdej izbie przyjęć,
b)
dyżur oddziałowy w każdej klinice (oddziale),

B.

w klinikach (oddziałach) położonych eksterytorialnie:

1)
do 100 łóżek - 1 dyżur ogólny,
2)
powyżej 100 łóżek - 1 dyżur ogólny, w miarę potrzeby 1 dyżur oddziałowy,

XI.

w sanatoriach przeciwgruźliczych:

A.

w sanatoriach zachowawczych - 1 dyżur na wezwanie,

B, w sanatoriach zabiegowych, bez oddziału chirurgii klatki piersiowej - 1 dyżur ogólny,

C.

w sanatoriach posiadających oddział chirurgii klatki piersiowej:

a)
1 dyżur ogólny,
b)
1 dyżur oddziałowy.
2.
Poza przypadkami określonymi w ust. 1 pkt X lit. A mogą być wprowadzone za zgodą wydziału zdrowia prezydium wojewódzkiej rady narodowej (Rady Narodowej w m. st. Warszawie i m. Łodzi) osobne dyżury w oddziałowych izbach przyjęć, zorganizowanych przy większych oddziałach.
3. 1
Normy dyżurów ustalone w ust. 1 nie dotyczą oddziałów dziecięcych, noworodkowo-dziecięcych i noworodkowych w szpitalach ogólnych. Do oddziałów tych stosuje się następujące normy:
1)
w szpitalach wojewódzkich i miejskich na oddziałach dziecięcych lub noworodkowo-dziecięcych: 1 dyżur oddziałowy,
2)
w szpitalach powiatowych i rejonowych na oddziałach dziecięcych lub noworodkowo-dziecięcych liczących:
a)
ponad 60 łóżek: 1 dyżur oddziałowy,
b)
do 60 łóżek: 1 dyżur na wezwanie;
3)
na oddziałach noworodkowych liczących ponad 60 łóżek: 1 dyżur na wezwanie.
§  8.
Dyżurów na wezwanie nie wyznacza się w dniach, w których w danym szpitalu jest dyżur ostry.
§  9.
1.
Dyrektor zakładu ustala rozkład dyżurów w zasadzie na 3 miesiące naprzód. Rozkład dyżurów powinien uwzględniać dni i godziny pełnienia dyżurów przez poszczególnych lekarzy.
2.
Dyżury poszczególnych lekarzy w miarę możności powinny powtarzać się w te same dni tygodnia.
3.
Lekarz nie może mieć wyznaczonego dyżuru zakładowego w tych samych godzinach, w których jest zatrudniony w zakładzie opieki zdrowotnej otwartej.
§  10.
1.
Do pełnienia dyżurów są obowiązani lekarze zatrudnieni w danym zakładzie oraz lekarze stypendyści odbywający w nim specjalizację, a w przypadku konieczności zastępstwa - ponadto lekarze skierowani do danego zakładu na doszkalanie lub na odbycie części programu specjalizacji poza zakładem macierzystym.
2.
Obowiązek pełnienia dyżuru (ust. 1) nie dotyczy lekarzy którzy z mocy przepisów o ochronie pracy nie mogą być zatrudnieni w godzinach nadliczbowych i w porze nocnej.
3.
Ordynatorzy (adiunkci) mogą nie pełnić dyżurów zakładowych, jeżeli dla pozostałych lekarzy, obowiązanych do ich pełnienia (ust. 1), nie wypadają one częściej niż co 5 dni.
4.
Lekarze zatrudnieni wyłącznie w pracowniach pomocniczych (rentgenologicznych, anatomopatologicznych, analitycznych itp.) nie mają w zasadzie obowiązku pełnienia dyżurów, jednak w przypadkach uzasadnionych mogą być przez dyrektora zakładu zobowiązani do ich pełnienia.
5.
Dyżury ostre pełnią lekarze specjaliści, a w razie ich braku - lekarze posiadający dłuższy staż pracy zawodowej, zatrudnieni w danym zakładzie. W przypadkach uzasadnionych w skład zespołu pełniącego dyżur ostry na oddziale chirurgii urazowej może wchodzić lekarz rentgenolog.
6.
Dyżur na wezwanie pełnią ordynatorzy (adiunkci i starsi asystenci, zatrudnieni w danym zakładzie, a w szpitalach rejonowych typu III-V - również pozostali lekarze danego szpitala.
§  11.
1.
Za dyżur zakładowy wypłaca się wynagrodzenie zasadnicze przy uwzględnieniu przepisu § 2 ust. 5 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 26 października 1954 r. w sprawie uposażenia lekarzy i lekarzy dentystów (Dz. U. Nr 48, poz. 229). Wynagrodzenie to przysługuje lekarzowi za liczbę godzin przebywania w zakładzie w związku z pełnieniem dyżuru.
2.
Przy obliczaniu wynagrodzenia zasadniczego za dyżur zakładowy, pełniony przez pracownika nauki, stosuje się stawki i zasady określone w rozporządzeniu wymienionym w ust. 1.
3.
Wynagrodzenie określone w ust. 1 zwiększa się o dodatek za posiadany stopień naukowy, a także o dodatek za specjalizację przy uwzględnieniu przepisów § 14 ust. 2 rozporządzenia wymienionego w ust. 1 oraz o dodatek specjalny w przypadkach przewidzianych w § 13 ust. 3 tegoż rozporządzenia.
§  12.
Za dyżur na wezwanie wypłaca się wynagrodzenie ryczałtowe ustalone na podstawie § 4 ust. 1 rozporządzenia wymienionego w § 11 ust. 1.
§  13.
Wynagrodzenie za dyżury wypłaca się miesięcznie z dołu.
§  14.
Normy pełnienia dyżurów (§ 7) w zakładach kolejowej służby zdrowia oraz w sanatoriach uzdrowiskowych określą odrębne przepisy.
§  15.
Zarządzanie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 listopada 1954 r. w części objętej §§ 11-13.
1 § 7 ust. 3 dodany przez § 1 zarządzenia z dnia 9 października 1958 r. (M.P.58.83.476) zmieniającego nin. zarządzenie z dniem 1 stycznia 1959 r.

Zmiany w prawie

Bez konsultacji społecznych nie będzie nowego prawa

Już od jutra rządowi trudniej będzie, przy tworzeniu nowego prawa, omijać proces konsultacji publicznych, wykorzystując w tym celu projekty poselskie. W czwartek, 31 października, wchodzą w życie zmienione przepisy regulaminu Sejmu, które nakazują marszałkowi Sejmu kierowanie projektów poselskich do konsultacji publicznych i wymagają sporządzenia do nich oceny skutków regulacji. Każdy obywatel będzie mógł odtąd zgłosić własne uwagi do projektów poselskich, korzystając z Systemu Informacyjnego Sejmu.

Grażyna J. Leśniak 30.10.2024
Nowy urlop dla rodziców wcześniaków coraz bliżej - rząd przyjął projekt ustawy

Rada Ministrów przyjęła we wtorek przygotowany w Ministerstwie Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej projekt ustawy wprowadzający nowe uprawnienie – uzupełniający urlop macierzyński dla rodziców wcześniaków i rodziców dzieci urodzonych w terminie, ale wymagających dłuższej hospitalizacji po urodzeniu. Wymiar uzupełniającego urlopu macierzyńskiego będzie wynosił odpowiednio do 8 albo do 15 tygodni.

Grażyna J. Leśniak 29.10.2024
Na zwolnieniu w jednej pracy, w drugiej - w pełni sił i... płacy

Przebywanie na zwolnieniu lekarskim w jednej pracy nie wykluczy już możliwości wykonywania pracy i pobierania za nią wynagrodzenia w innej firmie czy firmach. Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej przygotowało właśnie projekt ustawy, który ma wprowadzić też m.in. definicję pracy zarobkowej - nie będzie nią podpisanie w czasie choroby firmowych dokumentów i nie spowoduje to utraty świadczeń. Zwolnienie lekarskie będzie mogło przewidywać miejsce pobytu w innym państwie. To rewolucyjne zmiany. Zdaniem prawników, te propozycje mają sens, nawet jeśli znajdą się tacy, którzy będą chcieli nadużywać nowych przepisów.

Beata Dązbłaż 29.10.2024
Bez kary za brak lekarza w karetce do połowy przyszłego roku

W ponad połowie specjalistycznych Zespołów Ratownictwa Medycznego brakuje lekarzy. Ministerstwo Zdrowia wydłuża więc po raz trzeci czas, kiedy Narodowy Fundusz Zdrowia nie będzie pobierał kar umownych w przypadku niezapewnienia lekarza w zespołach ratownictwa medycznego. Ostatnio termin wyznaczono na koniec tego roku, teraz ma to być czerwiec 2025 r.

Beata Dązbłaż 23.09.2024
Darowizny dla ofiar powodzi z zerową stawką VAT

Można już stosować zerową stawkę VAT na darowizny dla ofiar powodzi - rozporządzenie w tej sprawie obowiązuje od 18 września, ale z możliwością stosowania go do darowizn towarów i nieodpłatnych usług przekazanych począwszy od 12 września do 31 grudnia 2024 r. Stawka 0 proc. będzie stosowana do darowizn wszelkiego rodzaju towarów lub usług niezbędnych do wsparcia poszkodowanych.

Monika Sewastianowicz 18.09.2024
Lewiatan: Za reformę płacy minimalnej będą musieli zapłacić pracodawcy

Projekt ustawy o minimalnym wynagrodzeniu jest słaby legislacyjnie. Nie tylko nie realizuje celów zawartych w unijnej dyrektywie, ale może przyczynić się do pogłębienia problemów firm i spadku zatrudnienia. Nie poprawi też jakości pracy w naszym kraju. Utrwala zwiększanie presji płacowej – uważa Konfederacja Lewiatan.

Grażyna J. Leśniak 10.09.2024