29 grudnia 2023 r. Marek A. (dane zmienione) zwrócił się o przyznanie bonu na zasiedlenie w związku z podjęciem pracy poza miejscem dotychczasowego zamieszkania. Do wniosku załączył umowę o pracę na czas określony, z której wynikało, że została zwarta 29 grudnia 2023 r., a świadczenie pracy rozpoczyna się 1 stycznia 2024 r.

Odmowa przyznania bonu na zasiedlenie

Mając powyższe na uwadze, organ orzekł o utracie przez Marka A. statusu osoby bezrobotnej z dniem 1 stycznia 2024 r. Natomiast kilka dni później poinformował go, że wniosek o przyznanie bonu na zasiedlenie został rozpatrzony negatywnie. Organ stwierdził, że utrata statusu osoby bezrobotnej uniemożliwia dalsze procedowanie wniosku. Marek A. postanowił wnieść skargę. W piśmie wskazał, że w dniu złożenia wniosku posiadał status osoby bezrobotnej i poszukiwał zatrudnienia, które znalazł poza miejscem dotychczasowego zamieszkania. Tym samym złożył przedmiotowy wniosek, aby móc osiedlić się w innym mieście. Skarżący podkreślił, że wydana odmowa nie promuje zatrudnienia, tylko zachęca do pozostawania biernym i bezrobotnym.

 

Rozstrzygnięcie organu jest uznaniowe

Sprawą zajął się Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku, który wskazał, że zgodnie z art. 66n ust. 1 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (dalej jako: ustawa), bon na zasiedlenie może zostać przyznany na wniosek bezrobotnego, który zamierza podjąć zatrudnienie, inną pracę zarobkową lub działalność gospodarczą poza miejscem dotychczasowego zamieszkania. Ponadto młody bezrobotny musi spełnić łącznie trzy warunki, które zostały określone w art. 66n ust. 1 pkt 1-3 ustawy. Sąd podkreślił, że z brzmienia wskazanego przepisu w sposób jednoznaczny wynika, że rozstrzygnięcie wniosku zostało pozostawione uznaniu organu. Oznacza to, że spełnienie warunków nie zawsze będzie skutkowało przyznaniem świadczenia.

Czytaj także: NSA: Pozbawienie statusu bezrobotnego, tylko przy prawidłowym wezwaniu do stawiennictwa >>>

Zatrudnienie najwcześniej w dniu otrzymania bonu

Sąd zwrócił uwagę, że w dniu złożenia wniosku Marek A. posiadał status osoby bezrobotnej, jednakże wobec podjęcia zatrudnienia z dniem 1 stycznia 2024 r. utracił ten status. Wymaga bowiem podkreślenia, że w myśl art. 66n ust. 3 pkt 1 ustawy, bezrobotny, który otrzymał bon na zasiedlenie, jest obowiązany m.in. w terminie do 30 dni od dnia jego otrzymania dostarczyć do powiatowego urzędu pracy dokument potwierdzający podjęcie zatrudnienia, innej pracy zarobkowej lub działalności gospodarczej. Z przepisu tego wprost wynika, że bezrobotny może podjąć zatrudnienie najwcześniej w dniu otrzymania bonu, a nie jak to miało miejsce na gruncie niniejszej sprawy po złożeniu wniosku i przed jego rozpatrzeniem.

 

Małgorzata Gersdorf, Wojciech Ostaszewski

Sprawdź  

Trzeba być bezrobotnym, by otrzymać świadczenie

WSA podkreślił, że bon na zasiedlenie może być przyznany wyłącznie osobie, która zamierza podjąć zatrudnienie. Tym samym do wniosku należy załączyć oświadczenie pracodawcy o zamiarze zatrudnienia, a nie zawartą umowę o pracę. Oznacza to, że podjęcie zatrudnienia przed przyznaniem bonu na zasiedlenie powoduje, że osoba, która ubiega się o to wsparcie nie może go otrzymać. Ponadto sąd wyjaśnił, że przyznanie bonu ma na celu aktywizację osoby bezrobotnej, która na rynku lokalnym nie jest w stanie znaleźć zatrudnienia. Dlatego też jako niecelowe należy ocenić przyznawanie środków w ramach bonu w sytuacji, gdy skarżący podjął już zatrudnienie. W świetle powyższe, WSA oddalił skargę.

Wyrok WSA w Białymstoku z 19 marca 2024 r., sygn. akt II SA/Bk 52/24, nieprawomocny