Macedonia-Polska. Porozumienie o współpracy w dziedzinie obronności. Skopje. 2010.06.21.

POROZUMIENIE
między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Macedonii o współpracy w dziedzinie obronności,
podpisane w Skopje dnia 21 czerwca 2010 r.

Rząd Republiki Macedonii i Rząd Rzeczypospolitej Polskiej, zwane dalej "Stronami";

Uważając współpracę w dziedzinie obronności za niezbędny element bezpieczeństwa i stabilizacji, mający szczególne znaczenie dla współdziałania w zakresie przekształcenia, budowy i doskonalenia systemu bezpieczeństwa światowego;

Uznając zasadniczą rolę Organizacji Traktatu Północnoatlantyckiego w zapewnieniu pokoju i bezpieczeństwa międzynarodowego;

Biorąc pod uwagę postanowienia Umowy między Państwami-Stronami Traktatu Północnoatlantyckiego a innymi państwami uczestniczącymi w Partnerstwie dla Pokoju, dotyczącej statusu ich sił zbrojnych, oraz jej Protokołu dodatkowego, sporządzonych w Brukseli dnia 19 czerwca 1995 r.;

Uzgodniły, co następuje:

ARTYKUŁ  1

Cel i przedmiot Porozumienia

1. 
Niniejsze Porozumienie określa ogólne warunki współpracy Stron w dziedzinie obronności, opartej na zasadach równości, partnerstwa i wzajemnej korzyści.
2. 
Współpraca między Stronami w ramach niniejszego Porozumienia będzie prowadzona zgodnie z ich kompetencjami, prawem wewnętrznym i zobowiązaniami międzynarodowymi Republiki Macedonii i Rzeczypospolitej Polskiej.
ARTYKUŁ  2

Definicje

W rozumieniu niniejszego Porozumienia wyrażenie:

1)
"Personel wojskowy" - oznacza członków Sił Zbrojnych Państw Stron;
2)
"Personel cywilny" - oznacza pracowników Sił Zbrojnych i ministerstw właściwych do spraw obrony Państw Stron;
3)
"Strona Wysyłająca" - oznacza Stronę, która wysyła personel wojskowy i cywilny na terytorium Państwa drugiej Strony zgodnie z postanowieniami niniejszego Porozumienia;
4)
"Strona Przyjmująca" - oznacza Stronę, która przyjmuje personel wojskowy i cywilny Strony wysyłającej zgodnie z postanowieniami niniejszego Porozumienia.
ARTYKUŁ  3

Obszary współpracy

1. 
Współpraca między Stronami może obejmować następujące obszary:
1)
wymiana doświadczeń na temat planowania obronnego;
2)
funkcjonowanie sił zbrojnych w demokratycznych społeczeństwach, w tym wykonywanie postanowień międzynarodowych traktatów w dziedzinie obronności, bezpieczeństwa i kontroli zbrojeń;
3)
udział w przedsięwzięciach programu Partnerstwo dla Pokoju, misjach pokojowych i humanitarnych oraz innych operacjach organizacji międzynarodowych dotyczących wspierania pokoju i zwalczania terroryzmu;
4)
organizacja sił zbrojnych, struktura jednostek wojskowych, wsparcie logistyczne oraz polityka kadrowa i zarządzanie;
5)
edukacja wojskowa i szkolenie personelu wojskowego, włączając zastosowanie nowoczesnych środków technicznych w procesie kształcenia i szkolenia;
6)
ćwiczenia wojskowe;
7)
działalność wojskowych służb poszukiwawcze - ratowniczych;
8)
nauki wojskowe i prace badawcze;
9)
geografia wojskowa, meteorologia, geodezja i kartografia;
10)
sprzyjanie inicjatywom w dziedzinie uzbrojenia i sprzętu wojskowego, w tym w zakresie dostaw nowoczesnego uzbrojenia i sprzętu wojskowego na wyposażenie Sił Zbrojnych Państw Stron, badań i rozwoju, obsług i remontów uzbrojenia i sprzętu wojskowego;
11)
zagadnienia techniczne dotyczące modernizacji uzbrojenia i sprzętu wojskowego będącego na wyposażeniu Sił Zbrojnych Państw Stron;
12)
zastosowanie systemów informatycznych oraz technologii informatycznych i komunikacyjnych w Siłach Zbrojnych Państw Stron;
13)
ochrona środowiska związana z zanieczyszczeniami powstałymi w wyniku działalności jednostek wojskowych;
14)
medycyna wojskowa;
15)
zagadnienia prawne i ekonomiczne w dziedzinie obronności;
16)
historia wojskowości i muzea wojskowe;
17)
działalność kulturalna i sportowa.
2. 
Szczegółowe kwestie odnoszące się do współpracy w dziedzinach, o których mowa w ustępie 1, mogą być przedmiotem uzgodnień między właściwymi upoważnionymi organami Stron.
ARTYKUŁ  4

Formy współpracy

1. 
Współpraca między Stronami będzie realizowana, w szczególności, w następujących formach:
1)
spotkania ministrów właściwych do spraw obrony i ich przedstawicieli; przy czym w kwestiach, o których mowa w artykule 3 ustęp 1 punkty 10 i 11, Stronę polską będą reprezentować przedstawiciele ministra właściwego do spraw gospodarki;
2)
wymiana doświadczeń na szczeblu eksperckim;
3)
konsultacje polityczno-wojskowe, konferencje i seminaria;
4)
studia i praktyki w uczelniach wojskowych i wojskowych jednostkach badawczo-rozwojowych, wymiana wykładowców i stażystów w różnych dziedzinach;
5)
doradztwo fachowe i pomoc, w szczególności, w składaniu zamówień, pracach badawczych, rozwojowych i remontowych oraz modernizacji uzbrojenia i sprzętu dla potrzeb sił zbrojnych;
6)
udział w ćwiczeniach wojskowych;
7)
udział w operacjach wojskowych za granicą;
8)
wymiana informacji, dokumentacji i materiałów szkoleniowych;
9)
organizacja i udział w wydarzeniach kulturalnych i sportowych.
2. 
Ministrowie właściwi do spraw obrony, w zależności od potrzeb, będą organizować konsultacje w kwestiach wspólnego zainteresowania. Mogą oni również upoważnić podległe sobie jednostki do uczestniczenia w wykonywaniu postanowień niniejszego Porozumienia.
ARTYKUŁ  5

Roczne plany współpracy

1. 
Podstawą współpracy na dany rok jest wspólnie zatwierdzony roczny plan współpracy.
2. 
Wnioski i propozycje do rocznego planu współpracy będą składane w terminie do 1 września roku poprzedzającego rok, na który sporządza się plan.
3. 
Roczny plan współpracy będzie uzgodniony i podpisany przez upoważnionych przedstawicieli ministrów właściwych do spraw obrony w terminie do 1 listopada roku poprzedzającego rok, na który sporządza się plan.
4. 
W rocznym planie współpracy wyszczególnia się konkretne przedsięwzięcia, ich formy, terminy i miejsca realizacji oraz liczbę uczestników, jak również właściwe organy Stron odpowiedzialne za ich realizację.
5. 
Uzgodniony roczny plan współpracy może być zmieniany, w drodze pisemnej, za zgodą upoważnionych przedstawicieli ministrów właściwych do spraw obrony.
ARTYKUŁ  6

Status personelu

Status członków personelu wojskowego i cywilnego w czasie ich pobytu na terytorium Państwa drugiej Strony dla celów uczestnictwa w przedsięwzięciach związanych z niniejszym Porozumieniem, będzie określony w odrębnych umowach wiążących obie Strony.

ARTYKUŁ  7

Zasady finansowania współpracy

1. 
Finansowanie wizyt w ramach współpracy będzie realizowane według następujących zasad:
1)
Strona wysyłająca zapewni i pokryje koszty:
a)
podróży do terytorium Strony przyjmującej i z powrotem,
b)
wymaganego ubezpieczenia personelu, w tym ubezpieczenia w razie choroby lub wypadku,
c)
uzyskania dokumentów wymaganych przez Stronę przyjmująca niezbędnych do wjazdu i opuszczenia jej terytorium;
2)
Strona przyjmująca zapewni i pokryje koszty:
a)
wyżywienia i zakwaterowania,
b)
transportu w ramach programu wizyty,
c)
programu kulturalnego podczas wizyty.
2. 
Strony mogą określić inne niż wymienione w ustępie 1 zasady finansowania wizyt w drodze odrębnych umów.
3. 
Ustalenia finansowe w odniesieniu do studiów w instytucjach kształcenia wojskowego lub uczelniach wojskowych, jak również związane z ćwiczeniami wojskowymi i operacjami wojskowymi za granicą, zostaną określone w oddzielnych umowach.
4. 
Strona przyjmująca zapewni, w nagłych przypadkach, opiekę medyczną i stomatologiczną personelowi wojskowemu i cywilnemu Strony wysyłającej. Koszty takiej opieki będą zwracane Stronie przyjmującej przez Stronę wysyłającą na podstawie przedstawionych rachunków w terminie 30 dni od dnia ich otrzymania.
ARTYKUŁ  8

Ochrona informacji niejawnych

1. 
Wzajemna ochrona informacji niejawnych wymienianych między Stronami będzie przedmiotem odrębnej umowy między Stronami.
2. 
Do czasu wejścia w życie umowy, o której mowa w ustępie 1, Strony nie będą wymieniać między sobą informacji niejawnych.
ARTYKUŁ  9

Nadzór nad wykonaniem Porozumienia

Nadzór nad wykonaniem Porozumienia sprawować będą Minister Obrony Narodowej i minister właściwy do spraw gospodarki w imieniu strony polskiej oraz Minister Obrony w imieniu strony macedońskiej.

ARTYKUŁ  10

Rozwiązywanie sporów

Spory dotyczące interpretacji lub wykonywania niniejszego Porozumienia będą rozstrzygane przez Strony wyłącznie w drodze konsultacji.

ARTYKUŁ  11

Przepisy końcowe

1. 
Niniejsze Porozumienie wejdzie w życie po upływie 30 dni od dnia otrzymania późniejszej z not, którymi Strony powiadomią się wzajemnie o wypełnieniu wewnętrznych procedur prawnych niezbędnych do wejścia niniejszego Porozumienia w życie.
2. 
Niniejsze Porozumienie jest zawarte na czas nieokreślony. Może być ono wypowiedziane w drodze notyfikacji przez każdą ze Stron. W takim przypadku utraci moc po upływie sześciu miesięcy od dnia otrzymania takiej notyfikacji.
3. 
Niniejsze Porozumienie może być zmienione w każdym czasie za pisemną zgodą Stron. Zmiany wejdą w życie zgodnie z procedurą określoną w ustępie 1.
4. 
W dniu wejścia w życie niniejszego Porozumienia utraci moc Porozumienie między Ministerstwem Obrony Narodowej Rzeczypospolitej Polskiej a Macedońskim Ministerstwem Obrony o współpracy w dziedzinie wojskowej, sporządzone w Warszawie dnia 5 września 1996 r.

Sporządzono w Skopje dnia 21 czerwca 2010 roku, w dwóch jednobrzmiących egzemplarzach, każdy w językach polskim, macedońskim i angielskim, przy czym wszystkie teksty są jednakowo autentyczne. W razie rozbieżności dotyczącej interpretacji, tekst w języku angielskim będzie uważany za rozstrzygający.

Zmiany w prawie

Bez konsultacji społecznych nie będzie nowego prawa

Już od jutra rządowi trudniej będzie, przy tworzeniu nowego prawa, omijać proces konsultacji publicznych, wykorzystując w tym celu projekty poselskie. W czwartek, 31 października, wchodzą w życie zmienione przepisy regulaminu Sejmu, które nakazują marszałkowi Sejmu kierowanie projektów poselskich do konsultacji publicznych i wymagają sporządzenia do nich oceny skutków regulacji. Każdy obywatel będzie mógł odtąd zgłosić własne uwagi do projektów poselskich, korzystając z Systemu Informacyjnego Sejmu.

Grażyna J. Leśniak 30.10.2024
Nowy urlop dla rodziców wcześniaków coraz bliżej - rząd przyjął projekt ustawy

Rada Ministrów przyjęła we wtorek przygotowany w Ministerstwie Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej projekt ustawy wprowadzający nowe uprawnienie – uzupełniający urlop macierzyński dla rodziców wcześniaków i rodziców dzieci urodzonych w terminie, ale wymagających dłuższej hospitalizacji po urodzeniu. Wymiar uzupełniającego urlopu macierzyńskiego będzie wynosił odpowiednio do 8 albo do 15 tygodni.

Grażyna J. Leśniak 29.10.2024
Na zwolnieniu w jednej pracy, w drugiej - w pełni sił i... płacy

Przebywanie na zwolnieniu lekarskim w jednej pracy nie wykluczy już możliwości wykonywania pracy i pobierania za nią wynagrodzenia w innej firmie czy firmach. Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej przygotowało właśnie projekt ustawy, który ma wprowadzić też m.in. definicję pracy zarobkowej - nie będzie nią podpisanie w czasie choroby firmowych dokumentów i nie spowoduje to utraty świadczeń. Zwolnienie lekarskie będzie mogło przewidywać miejsce pobytu w innym państwie. To rewolucyjne zmiany. Zdaniem prawników, te propozycje mają sens, nawet jeśli znajdą się tacy, którzy będą chcieli nadużywać nowych przepisów.

Beata Dązbłaż 29.10.2024
Bez kary za brak lekarza w karetce do połowy przyszłego roku

W ponad połowie specjalistycznych Zespołów Ratownictwa Medycznego brakuje lekarzy. Ministerstwo Zdrowia wydłuża więc po raz trzeci czas, kiedy Narodowy Fundusz Zdrowia nie będzie pobierał kar umownych w przypadku niezapewnienia lekarza w zespołach ratownictwa medycznego. Ostatnio termin wyznaczono na koniec tego roku, teraz ma to być czerwiec 2025 r.

Beata Dązbłaż 23.09.2024
Darowizny dla ofiar powodzi z zerową stawką VAT

Można już stosować zerową stawkę VAT na darowizny dla ofiar powodzi - rozporządzenie w tej sprawie obowiązuje od 18 września, ale z możliwością stosowania go do darowizn towarów i nieodpłatnych usług przekazanych począwszy od 12 września do 31 grudnia 2024 r. Stawka 0 proc. będzie stosowana do darowizn wszelkiego rodzaju towarów lub usług niezbędnych do wsparcia poszkodowanych.

Monika Sewastianowicz 18.09.2024
Lewiatan: Za reformę płacy minimalnej będą musieli zapłacić pracodawcy

Projekt ustawy o minimalnym wynagrodzeniu jest słaby legislacyjnie. Nie tylko nie realizuje celów zawartych w unijnej dyrektywie, ale może przyczynić się do pogłębienia problemów firm i spadku zatrudnienia. Nie poprawi też jakości pracy w naszym kraju. Utrwala zwiększanie presji płacowej – uważa Konfederacja Lewiatan.

Grażyna J. Leśniak 10.09.2024