Argentyna-Polska. Umowa o współpracy w dziedzinie nauki i techniki. Buenos Aires.2007.07.27.

UMOWA
między Ministrem Nauki i Szkolnictwa Wyższego Rzeczypospolitej Polskiej a Sekretariatem Nauki, Technologii i Innowacji Republiki Argentyńskiej o współpracy w dziedzinie nauki i techniki,
podpisana w Buenos Aires dnia 27 lipca 2007 r.

Minister Nauki i Szkolnictwa Wyższego Rzeczypospolitej Polskiej oraz Sekretariat Nauki, Technologii i Innowacji Republiki Argentyńskiej (SECYT), zwane dalej "Stronami", UWZGLĘDNIAJĄC Umowę między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Republiki Argentyny o współpracy naukowej i technicznej z 9 maja 1974 roku;

PRZEKONANE o potrzebie podejmowania działań na rzecz rozwoju nauki i technologii, mających kluczowe znaczenie dla ekonomicznego i społecznego rozwoju obu państw;

PRAGNĄC stworzyć formalną podstawę współpracy w zakresie badań naukowych i technologicznych, która rozszerzy i wzmocni wspólną działalność w obszarach wspólnego zainteresowania i wesprze wykorzystanie rezultatów takiej współpracy w celu osiągnięcia gospodarczych i społecznych korzyści obu Stron;

uzgodniły co następuje:

ARTYKUŁ  1
1. 
Celem Umowy jest rozwój i wzmocnienie związków między środowiskami naukowymi obu państw poprzez ułatwienie realizacji wspólnych programów i projektów w obszarach wspólnego zainteresowania, zgodnie z priorytetami polityki społecznego i gospodarczego rozwoju każdego z państw.
2. 
Dla celów Umowy, wspólne programy i projekty oznaczają jakiekolwiek programy i projekty z zakresu naukowych i/lub technologicznych badań, prowadzone przez jednostki naukowe, o których mowa w artykule 2 ustęp 1, w celu uzyskania określonych wyników w ustalonym okresie.
ARTYKUŁ  2
1. 
Strony wspierają i zachęcają do współpracy w dziedzinie nauki i technologii przez bezpośrednie kontakty jednostek naukowych obu państw, w tym jednostek organizacyjnych szkół wyższych, jednostek badawczo-rozwojowych i innych jednostek organizacyjnych o charakterze naukowym, zwanych dalej "Współpracującymi Jednostkami", zgodnie z przepisami, obowiązującymi w państwach Stron.
2. 
Współpraca w ramach Umowy może obejmować wszelkie działania mające na celu rozwój badawczo-technologiczny. Działania te winny być ukierunkowane na promocję postępu naukowego, przemysłowej konkurencyjności oraz rozwój ekonomiczno-społeczny.
3. 
Współpraca jest prowadzona w następujących formach:
1)
wymiana naukowców, specjalistów i ekspertów technicznych;
2)
wizyty i ekspedycje badawcze naukowców, osób odpowiedzialnych za tworzenie polityki badań i rozwoju technicznego oraz ekspertów technicznych;
3)
realizacja wspólnych badawczych, rozwojowych i/lub edukacyjnych programów i projektów, w tym wymiana dokumentacji, powstałej w ich wyniku;
4)
organizacja i udział w naukowych konferencjach, sympozjach, szkoleniach, warsztatach, konsultacjach i wystawach, również z udziałem ekspertów;
5)
wymiana naukowych i technologicznych informacji i dokumentacji oraz materiałów i sprzętu, potrzebnego do prowadzenia działań objętych współpracą;
6)
innych form badań, konsultacji i/lub wymiany doświadczeń uzgodnionych i pozostających w zgodzie z polityką i procedurami, mającymi zastosowanie u obu Stron.
ARTYKUŁ  3
1. 
W celu zapewnienia właściwych warunków, usprawnienia i wsparcia efektywnej realizacji postanowień Umowy, Strony powołują Wspólną Komisję do spraw współpracy w dziedzinie nauki i techniki, złożoną z przedstawicieli obu Stron.
2. 
Wspólna Komisja spotyka się raz na dwa lata, na przemian w każdym z państw, w terminach uzgodnionych przez obie Strony, chyba, że Strony postanowią inaczej.
3. 
Do zadań Wspólnej Komisji należy:
1)
określanie i okresowy przegląd form i obszarów współpracy na podstawie informacji dostarczonych przez instytucje obu państw oraz na podstawie rządowych założeń polityki w dziedzinie nauki i techniki;
2)
tworzenie dogodnych warunków realizacji programów i projektów podjętych w ramach Umowy;
3)
przedstawianie Stronom zaleceń dotyczących priorytetowych sektorów oraz programów i/lub projektów współpracy;
4)
opracowywanie okresowych Programów Wykonawczych;
5)
wymiana doświadczeń uzyskanych w trakcie dwustronnej współpracy w dziedzinie nauki i techniki oraz ocena propozycji służących jej dalszemu rozwojowi;
6)
formułowanie i przekazywanie Stronom odpowiednich wskazówek dotyczących właściwej realizacji Umowy.
4. 
Wspólna Komisja może opracować własny regulamin pracy.
ARTYKUŁ  4

Program Wykonawczy, o którym mowa w artykule 3 ustęp 3 punkt 4, określa:

1)
nazwy i okres trwania programów i/lub projektów współpracy;
2)
zakres i tematykę współpracy;
3)
współpracujące Jednostki odpowiedzialne za realizację i wdrażanie programów i/lub projektów;
4)
warunki finansowania programów i/lub projektów, zgodnie z artykułem 6;
5)
zasady dotyczące posiadania ubezpieczenia od następstw nagłych zachorowań i nieszczęśliwych wypadków;
6)
planowane przedsięwzięcia i warunki przyszłych konkursów na składanie projektów. Konkursy te będą ogłaszane równocześnie w Rzeczypospolitej Polskiej i w Republice Argentyńskiej, zgodnie z prawem obowiązującym na terytorium państwa każdej ze Stron.
ARTYKUŁ  5

Rezultaty wspólnych programów i projektów oraz wszelkie inne informacje uzyskane w wyniku realizacji współpracy w ramach Umowy, będą ogłaszane, publikowane lub wykorzystywane w celach handlowych za pisemną zgodą Współpracujących Jednostek i zgodnie z krajowym i międzynarodowym prawem dotyczącym własności intelektualnej, które obowiązuje w państwach obu Stron.

ARTYKUŁ  6

Działania podejmowane w ramach współpracy powinny uwzględniać dostępność środków finansowych oraz prawa każdej ze Stron. Koszty działań powinny być dzielone między Strony na ustalonych zasadach. Nie powodują one przepływu środków finansowych z państwa jednej Strony do państwa drugiej Strony, chyba, że Strony uzgodniły inaczej.

ARTYKUŁ  7

Strony mogą za obopólną zgodą, zwracać się z prośbą o finansowanie lub/i uczestnictwo w realizacji programów i projektów, prowadzonych w ramach Umowy, do organizacji międzynarodowych, naukowców, ekspertów technicznych, instytucji i organizacji sektorów państwowych i prywatnych z państw trzecich. Koszty takiego uczestnictwa organizacji międzynarodowych lub państw trzecich będą pokrywane przez te organizacje lub państwa, o ile Strony nie uzgodnią inaczej w formie pisemnej.

ARTYKUŁ  8
1. 
Wątpliwości i spory dotyczące interpretacji lub stosowania Umowy będą rozstrzygane w drodze porozumienia Stron.
2. 
Umowa wejdzie w życie z dniem, w którym Strony powiadomią się, w drodze pisemnego powiadomienia, o wypełnieniu ich właściwych wewnętrznych procedur prawnych. Datę ostatniej notyfikacji uważać się będzie za datę wejścia w życie Umowy.
3. 
Umowa nie narusza postanowień czy zobowiązań, wypływających z innych międzynarodowych porozumień, którymi związane są Strony.
4. 
Umowa pozostanie w mocy przez pięć lat i będzie automatycznie przedłużana na dalsze okresy pięcioletnie, o ile żadna ze Stron nie wypowie jej w drodze pisemnego powiadomienia. W takim przypadku Umowa utraci moc po upływie sześciu miesięcy od dnia wypowiedzenia.
5. 
Utrata mocy Umowy nie wpłynie na realizację projektów i programów wcześniej rozpoczętych, chyba, że Strony postanowią inaczej.

Sporządzono w Buenos Aires, dnia 27 lipca 2007 roku, w dwóch egzemplarzach, każdy w języku polskim, hiszpańskim i angielskim, przy czym wszystkie teksty są jednakowo autentyczne. W przypadku rozbieżności przy ich interpretacji, tekst w języku angielskim będzie uważany za rozstrzygający.

Zmiany w prawie

Bez konsultacji społecznych nie będzie nowego prawa

Już od jutra rządowi trudniej będzie, przy tworzeniu nowego prawa, omijać proces konsultacji publicznych, wykorzystując w tym celu projekty poselskie. W czwartek, 31 października, wchodzą w życie zmienione przepisy regulaminu Sejmu, które nakazują marszałkowi Sejmu kierowanie projektów poselskich do konsultacji publicznych i wymagają sporządzenia do nich oceny skutków regulacji. Każdy obywatel będzie mógł odtąd zgłosić własne uwagi do projektów poselskich, korzystając z Systemu Informacyjnego Sejmu.

Grażyna J. Leśniak 30.10.2024
Nowy urlop dla rodziców wcześniaków coraz bliżej - rząd przyjął projekt ustawy

Rada Ministrów przyjęła we wtorek przygotowany w Ministerstwie Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej projekt ustawy wprowadzający nowe uprawnienie – uzupełniający urlop macierzyński dla rodziców wcześniaków i rodziców dzieci urodzonych w terminie, ale wymagających dłuższej hospitalizacji po urodzeniu. Wymiar uzupełniającego urlopu macierzyńskiego będzie wynosił odpowiednio do 8 albo do 15 tygodni.

Grażyna J. Leśniak 29.10.2024
Na zwolnieniu w jednej pracy, w drugiej - w pełni sił i... płacy

Przebywanie na zwolnieniu lekarskim w jednej pracy nie wykluczy już możliwości wykonywania pracy i pobierania za nią wynagrodzenia w innej firmie czy firmach. Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej przygotowało właśnie projekt ustawy, który ma wprowadzić też m.in. definicję pracy zarobkowej - nie będzie nią podpisanie w czasie choroby firmowych dokumentów i nie spowoduje to utraty świadczeń. Zwolnienie lekarskie będzie mogło przewidywać miejsce pobytu w innym państwie. To rewolucyjne zmiany. Zdaniem prawników, te propozycje mają sens, nawet jeśli znajdą się tacy, którzy będą chcieli nadużywać nowych przepisów.

Beata Dązbłaż 29.10.2024
Bez kary za brak lekarza w karetce do połowy przyszłego roku

W ponad połowie specjalistycznych Zespołów Ratownictwa Medycznego brakuje lekarzy. Ministerstwo Zdrowia wydłuża więc po raz trzeci czas, kiedy Narodowy Fundusz Zdrowia nie będzie pobierał kar umownych w przypadku niezapewnienia lekarza w zespołach ratownictwa medycznego. Ostatnio termin wyznaczono na koniec tego roku, teraz ma to być czerwiec 2025 r.

Beata Dązbłaż 23.09.2024
Darowizny dla ofiar powodzi z zerową stawką VAT

Można już stosować zerową stawkę VAT na darowizny dla ofiar powodzi - rozporządzenie w tej sprawie obowiązuje od 18 września, ale z możliwością stosowania go do darowizn towarów i nieodpłatnych usług przekazanych począwszy od 12 września do 31 grudnia 2024 r. Stawka 0 proc. będzie stosowana do darowizn wszelkiego rodzaju towarów lub usług niezbędnych do wsparcia poszkodowanych.

Monika Sewastianowicz 18.09.2024
Lewiatan: Za reformę płacy minimalnej będą musieli zapłacić pracodawcy

Projekt ustawy o minimalnym wynagrodzeniu jest słaby legislacyjnie. Nie tylko nie realizuje celów zawartych w unijnej dyrektywie, ale może przyczynić się do pogłębienia problemów firm i spadku zatrudnienia. Nie poprawi też jakości pracy w naszym kraju. Utrwala zwiększanie presji płacowej – uważa Konfederacja Lewiatan.

Grażyna J. Leśniak 10.09.2024