Ukraina-Polska. Umowa o międzynarodowych przewozach drogowych. Warszawa.1992.05.18.

UMOWA

między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Ukrainy o międzynarodowych przewozach drogowych,

sporządzona w Warszawie dnia 18 maja 1992 r.

Rząd Rzeczypospolitej Polskiej i Rząd Ukrainy, zwane dalej "Umawiającymi się Stronami",

kierując się dążeniem do dalszego rozwoju międzynarodowego transportu samochodowego między obu Państwami, a także tranzytu przez ich terytoria,

uzgodniły, co następuje:

Artykuł  1

Zakres stosowania

1. Postanowienia niniejszej umowy mają zastosowanie do przewozów podróżnych i ładunków między obu krajami i w tranzycie przez te terytoria wykonywanych pojazdami zarejestrowanymi na terytorium jednej z Umawiających się Stron.

2. Żadne z postanowień niniejszej umowy nie zezwala przewoźnikom jednej Umawiającej się Strony na wykonywanie przewozu podróżnych lub ładunków między dwoma miejscami znajdującymi się na terytorium drugiej Umawiającej się Strony.

Artykuł  2

Definicje

1. Określenie "przewoźnik" oznacza osobę fizyczną lub prawną, zamieszkałą lub mającą swoją siedzibę bądź w Rzeczypospolitej Polskiej, bądź na Ukrainie i która ma prawo wykonywania międzynarodowych przewozów drogowych zgodnie z obowiązującym ustawodawstwem wewnętrznym jej Państwa.

2. Określenie "pojazd" oznacza:

a) pojazd drogowy z napędem mechanicznym, który jest skonstruowany lub przystosowany, z punktu widzenia jego wykorzystania, do wykonywania przewozów drogowych ładunków lub do ciągnięcia pojazdów przeznaczonych do tych przewozów,

b) zespół pojazdów złożony z pojazdu spełniającego warunki wymienione w punkcie a) niniejszego ustępu oraz z przyczepy lub naczepy,

c) pojazd drogowy z napędem mechanicznym, wyposażony w specjalne urządzenie zamontowane na stałe i stanowiące jego integralną część, które nie jest traktowane jako ładunek,

d) pojazd przeznaczony do przewozu więcej niż 9 osób, łącznie z kierowcą.

Artykuł  3

Regularne przewozy podróżnych

1. Przewoźnicy jednej z Umawiających się Stron mogą wykonywać regularne przewozy podróżnych autobusami między terytoriami obu Umawiających się Stron oraz w tranzycie przez ich terytoria, po uprzednim otrzymaniu zezwolenia.

2. Określenie "regularny przewóz podróżnych" oznacza przewóz podróżnych na określonej trasie, według rozkładu jazdy, na podstawie uzgodnionych taryf i określonych punktów zatrzymywania.

3. Właściwa władza każdej Umawiającej się Strony wydaje zezwolenia na część przewozu wykonywaną na jej terytorium.

4. Właściwe władze Umawiających się Stron ustalą protokół wykonawczy do umowy, sposoby i warunku wydawania zezwoleń oraz ich wykorzystywania.

Artykuł  4

Nieregularny przewóz podróżnych

1. Przewozy podróżnych autobusami, inne niż przewozy regularne, nie podlegają wymogowi uprzedniego uzyskania zezwoleń właściwych władz Umawiających się Stron, pod warunkiem że:

a) pojazd przewozi tę samą grupę podróżnych na całej trasie bez wymiany lub pozostawiania podróżnych w trakcie podróży,

b) przejazd z podróżnymi odbywa się w jednym kierunku, a w kierunku przeciwnym następuje przejazd autobusu w stanie próżnym i na odwrót.

2. Na każdą jazdę nieregularną przewoźnik zobowiązany jest sporządzić listę pasażerów, którą okazuje na żądanie właściwych władz Umawiających się Stron. Wzór listy pasażerów ustali Wspólna Komisja.

Artykuł  5

Przewóz ładunków

1. Przewoźnicy każdej Umawiającej się Strony mogą wykonywać przewozy ładunków oraz wykonywać przejazdy w stanie próżnym:

a) między miejscem położonym na terytorium jednej Umawiającej się Strony a miejscem położonym na terytorium drugiej Umawiającej się Strony,

b) w tranzycie przez terytorium drugiej Umawiającej się Strony.

2. Przewoźnicy jednej z Umawiających się Stron mają prawo zabierania ładunku powrotnego na terytorium drugiej Umawiającej się Strony.

Artykuł  6

Zezwolenia

1. Z wyjątkiem przewozów określonych w artykule 7, przewozy ładunków wymienione w artykule 5 mogą być wykonywane jedynie na podstawie zezwoleń wydanych uprzednio przez właściwą władzę państwa rejestracji pojazdu w imieniu właściwej władzy drugiej Umawiającej się Strony.

2. Właściwe władze Umawiających się Stron przekazują sobie wzajemnie zezwolenia, wymienione w ustępie 1 niniejszego artykułu.

Artykuł  7

Zwolnienia z wymogu zezwoleń

1. Nie wymagają zezwoleń przewozy:

a) rzeczy przesiedlenia,

b) materiałów i przedmiotów, w tym dzieł sztuki, przeznaczonych na targi, wystawy lub na imprezy o charakterze niehandlowym na terytorium drugiej Umawiającej się Strony,

c) sprzętu, przedmiotów i zwierząt przeznaczonych na imprezy teatralne, muzyczne, filmowe lub sportowe, dla cyrków, targów, kiermaszy na terytorium drugiej Umawiającej się Strony,

d) sprzętu przeznaczonego dla wykonywania zapisów radiofonicznych, zdjęć filmowych lub telewizyjnych,

e) zwłok,

f) pojazdów uszkodzonych.

2. Wspólna Komisja, o której mowa w artykule 15, jest upoważniona do zmiany zakresu stosowanych zwolnień przewidzianych w ustępie poprzednim.

Artykuł  8

Kontyngent

1. Zezwolenia na wykonywanie przewozów ładunków są wydawane w granicach kontyngentów ustalanych wspólnym porozumieniem każdego roku przez właściwe władze Umawiających się Stron.

2. Kategorie zezwoleń, warunki i sposoby ich wykorzystywania zostaną ustalone w protokole wykonawczym do umowy.

Artykuł  9

Przewozy wymagające specjalnego zezwolenia

1. Przewozy pojazdami, których masa całkowita lub rozmiary z ładunkiem lub bez przekraczają normy dopuszczone na terytorium jednej Umawiającej się Strony, wymagają zezwolenia specjalnego wydanego przez władze tej Umawiającej się Strony.

2. Zezwolenie specjalne, o którym mowa w ustępie 1, może ograniczać przejazd pojazdu do określonej trasy.

3. Zezwolenie specjalne na przewóz obejmuje zezwolenie na przewóz, o którym mowa w ustępie 1 artykułu 6 niniejszej umowy.

4. Każda Umawiająca się Strona zastrzega sobie prawo wymagania zezwoleń specjalnych na przewozy materiałów niebezpiecznych, wykonywane przez przewoźników drugiej Umawiającej się Strony.

Artykuł  10

Podatki i opłaty

1. Przewozy podróżnych i ładunków, wymienione w niniejszej umowie, podlegają podatkom i opłatom obowiązującym na terytorium drugiej Umawiającej się Strony.

2. Wspólna Komisja może uzgodnić częściowe lub całkowite zwolnienie z podatków lub opłat, o których mowa w ustępie 1 niniejszego artykułu, z wyjątkiem przewozów określonych w artykule 9 ustęp 1.

Artykuł  11

Paliwo i części zamienne

1. Paliwo znajdujące się w normalnych zbiornikach zainstalowanych w pojazdach zgodnie z instrukcją zakładu-producenta jest zwolnione od opłat celnych i innych należności.

2. Części zamienne, które są czasowo wwożone w celu naprawy pojazdu uszkodzonego lub który uległ awarii na terytorium drugiej Umawiającej się Strony, są zwolnione od opłat celnych, podatków i innych należności pobieranych na podstawie przepisów prawnych obowiązujących na terytorium drugiej Umawiającej się Strony. Części wymienione powinny być wywiezione z powrotem lub zniszczone pod kontrolą celną.

Artykuł  12

Kontrola

Zezwolenia i inne dokumenty, wymagane stosownie do postanowień niniejszej umowy oraz prawa wewnętrznego, powinny znajdować się w pojeździe i być okazywane na każde żądanie organów kontrolnych.

Artykuł  13

Ustawodawstwo wewnętrzne

1. Przewoźnicy jednej Umawiającej się Strony, jak również załogi pojazdów powinni przestrzegać podczas swojego pobytu na terytorium drugiej Umawiającej się Strony przepisów prawnych obowiązujących na tym terytorium, dotyczących w szczególności przewozów i ruchu drogowego.

2. Zagadnienia nieuregulowane w niniejszej umowie bądź w innych konwencjach międzynarodowych, których stronami są Umawiające się Strony, będą załatwiane zgodnie z ustawodawstwem wewnętrznym każdej z Umawiających się Stron.

Artykuł  14

Naruszenia

1. W przypadku naruszenia postanowień niniejszej umowy przez przewoźnika jednej z Umawiających się Stron na terytorium drugiej Umawiającej się Strony, właściwe władze tej Umawiającej się Strony poinformują o tym właściwe władze Umawiającej się Strony, na której terytorium pojazd jest zarejestrowany.

2. Właściwe władze Umawiającej się Strony, na której terytorium naruszenia miały miejsce, mogą zwrócić się do właściwych władz drugiej Umawiającej się Strony o:

a) ostrzeżenie przewoźnika, który dokonał naruszenia,

b) zawieszenie czasowe, częściowe lub całkowite praw przewoźnika do wykonywania przewozów na terytorium Umawiającej się Strony, gdzie dokonano naruszenia.

3. Władza, która podjęła powyższe środki, poinformuje o tym właściwą władzę drugiej Umawiającej się Strony.

4. Postanowienia niniejszego artykułu nie wykluczają sankcji przewidzianych w ustawodawstwie obowiązującym w państwie, na którego terytorium naruszenie zostało popełnione.

Artykuł  15

Stosowanie umowy

1. Dla zapewnienia należytego wykonywania postanowień niniejszej umowy Umawiające się Strony ustanowią Wspólną Komisję.

2. Komisja będzie się zbierała na wniosek jednej z Umawiających się Stron.

3. Komisja sporządzi protokół wykonawczy do niniejszej umowy.

Artykuł  16

Wejście w życie i ważność umowy

1. Niniejsza umowa podlega przyjęciu zgodnie z ustawodawstwem każdej z Umawiających się Stron i wejdzie w życie w dniu ustalonym w drodze wymiany not dyplomatycznych, stwierdzających to przyjęcie.

2. Niniejsza umowa jest zawarta na okres jednego roku. Ulega ona automatycznemu przedłużeniu na kolejne okresy jednoroczne, jeżeli żadna z Umawiających się Stron nie wypowie jej w drodze notyfikacji na trzy miesiące przed upływem okresu jej ważności.

3. Niniejsza umowa będzie stosowana prowizorycznie od dnia jej podpisania.

Sporządzono w Warszawie dnia 18 maja 1992 r. w dwóch egzemplarzach, każdy w językach polskim i ukraińskim, przy czym oba teksty mają jednakową moc.

• Identyfikator: M.P.2002.6.125
• Rodzaj: Umowa międzynarodowa
• Tytuł: Ukraina-Polska. Umowa o międzynarodowych przewozach drogowych. Warszawa.1992.05.18.
• Data aktu: 18/05/1992
• Data ogłoszenia: 05/02/2002
• Data wejścia w życie: 07/05/1993