Stosowanie w przedsiębiorstwach państwowych eksperymentalnego systemu zachęt materialnych z tytułu oszczędności w zużyciu surowców i materiałów.

UCHWAŁA Nr 130

RADY MINISTRÓW

z dnia 7 października 1983 r.

w sprawie stosowania w przedsiębiorstwach państwowych eksperymentalnego systemu zachęt materialnych z tytułu oszczędności w zużyciu surowców i materiałów.

W związku z art. 79 Kodeksu pracy (Dz. U. z 1974 r. Nr 24, poz. 141, z 1975 r. Nr 16, poz. 91, z 1981 r. Nr 6, poz. 23 i z 1982 r. Nr 31, poz. 214), w celu stworzenia dodatkowych zachęt do realizacji rządowego programu oszczędnościowego w zakresie zmniejszenia zużycia surowców i materiałów w produkcji wyrobów i usług, Rada Ministrów uchwala, co następuje:

§  1.

1. Przedsiębiorstwa mogą dokonywać na rzecz pracowników wypłat dodatkowych nagród z tytułu uzyskania oszczędności w zużyciu surowców i materiałów, na zasadach określonych w uchwale.

2. Podstawą wypłaty nagród, o których mowa w ust. 1, jest uzyskanie przez przedsiębiorstwo rzeczywistego obniżenia zużycia surowców i materiałów w legalnych jednostkach miar w stosunku do obowiązujących normatywów zużycia (ogólnokrajowych i zakładowych).

3. Minister Gospodarki Materiałowej wyda w uzgodnieniu z zainteresowanymi ministrami (kierownikami urzędów centralnych) wytyczne do opracowywania, zatwierdzania i weryfikowania normatywów.

4. Wypłaty nagród, o których mowa w ust. 1, dotyczą oszczędności surowców i materiałów wymienionych w liście ustalonej przez Ministra Gospodarki Materiałowej w uzgodnieniu z zainteresowanymi ministrami (kierownikami urzędów centralnych). Lista ta będzie weryfikowana w miarę potrzeb gospodarki narodowej.

§  2.

1. Udokumentowane zmniejszenie zużycia surowców i materiałów do produkcji określonego wyrobu lub usług w stosunku do obowiązujących normatywów zużycia, wycenione według cen stosowanych w ewidencji księgowej na ostatni dzień kwartału, stanowi kwotę oszczędności w zużyciu surowców i materiałów. W dyspozycji przedsiębiorstwa pozostaje 70% tej kwoty.

2. Z kwoty oszczędności, o której mowa w ust. 1, pozostałej w dyspozycji przedsiębiorstwa, 35% można przeznaczyć na nagrody indywidualne dla pracowników, którzy przyczynili się bezpośrednio do powstania oszczędności w zużyciu surowców i materiałów.

3. Odpisy z tytułu oszczędności w zużyciu surowców i materiałów, o których mowa w ust. 1, będą dokonywane z zysku do podziału.

§  3.

1. Minister Finansów wprowadzi ulgi w podatku dochodowym w takiej wysokości, aby do dyspozycji przedsiębiorstwa pozostało 70% łącznej kwoty oszczędności w zużyciu surowców i materiałów, o której mowa w § 2 ust. 1, i określi szczegółowe zasady oraz tryb stosowania tych ulg.

2. W razie stwierdzenia, że naliczenie oszczędności w zużyciu surowców i materiałów nastąpiło w sposób nieprawidłowy, przyznana ulga, o której mowa w ust. 1, podlega cofnięciu.

§  4.

1. Kwoty nagród, o których mowa w § 2 ust. 2, podlegają wyłączeniu z podstawy obciążeń na rzecz Państwowego Funduszu Aktywizacji Zawodowej.

2. Wyliczenie oszczędności w zużyciu surowców i materiałów powinno być poddane kontroli w toku weryfikacji sprawozdań finansowych. Nieprawidłowo wyliczone i wypłacone kwoty nagród podlegają włączeniu do podstawy obciążeń na rzecz Państwowego Funduszu Aktywizacji Zawodowej.

§  5.

1. Wypłaty nagród następują na podstawie opracowanych i zatwierdzonych w obowiązującym trybie regulaminów zakładowych.

2. Regulaminy zakładowe powinny między innymi określać warunki i metody pomiarów oraz obliczeń niezbędnych do odpowiedniego udokumentowania uzyskanych oszczędności.

§  6.

1. Oszczędności w zużyciu surowców i materiałów oblicza się metodą narastającą w skali przedsiębiorstwa raz na kwartał, porównując faktyczne zużycie materiałów i surowców z obowiązującymi normatywami zużycia, w legalnych jednostkach miar według cen, o których mowa w § 2 ust. 1.

2. Szczegółowe zasady wyliczania oszczędności materiałowych określi Minister Gospodarki Materiałowej w porozumieniu z Ministrem Finansów.

§  7.

1. Oszczędności, o których mowa w § 2 ust. 1, nie mogą być uzyskiwane kosztem obniżenia jakości wytwarzanych surowców, materiałów, wyrobów i usług, pogarszania stanu technicznego eksploatowanych maszyn i urządzeń oraz ich uzyskanie nie może spowodować zagrożenia życia, zdrowia lub środowiska naturalnego.

2. Wypłaty nagród mogą nastąpić po dokonaniu kwalifikacji jakości wyrobów, o których mowa w art. 10 ustawy z dnia 8 lutego 1979 r. o jakości wyrobów, usług, robót i obiektów budowlanych (Dz. U. Nr 2, poz. 7).

§  8.

1. 1 Pełnomocnik Rządu do Spraw Oszczędności na wniosek przedsiębiorstwa, zaopiniowany przez organ założycielski, podejmuje decyzję o objęciu przedsiębiorstwa systemem zachęt materialnych według zasad określonych w uchwale.

2. Przedsiębiorstwa, o których mowa w ust. 1, powinny posiadać zweryfikowane przez właściwe organy normatywy zużycia surowców i materiałów oraz odpowiednie warunki techniczno-organizacyjne i powinny realizować zadania wynikające z rządowego programu oszczędnościowego.

3. 2 (skreślony).

§ 9. Uchwała wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 października 1983 r.

1 § 8 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 1 uchwały nr 7 z dnia 28 stycznia 1985 r. (M.P.85.2.12) zmieniającej nin. uchwałę z dniem 22 lutego 1985 r.

2 § 8 ust. 3 skreślony przez § 1 pkt 2 uchwały nr 7 z dnia 28 stycznia 1985 r. (M.P.85.2.12) zmieniającej nin. uchwałę z dniem 22 lutego 1985 r.

• Identyfikator: M.P.1983.35.195
• Rodzaj: Uchwała
• Tytuł: Stosowanie w przedsiębiorstwach państwowych eksperymentalnego systemu zachęt materialnych z tytułu oszczędności w zużyciu surowców i materiałów.
• Data aktu: 07/10/1983
• Data ogłoszenia: 29/10/1983
• Data wejścia w życie: 29/10/1983, 01/10/1983