Większość rodzin znajdujących się w trudnych warunkach materialnych, zajmujących pomieszczenia niemieszkalne, jak piwnice, strychy itp., mieszkania nadmiernie zagęszczone oraz położone w budynkach zagrożonych, otrzymała w tym okresie lepsze mieszkania.Dalsze zaspokajanie potrzeb mieszkaniowych może odbywać się w przyszłości głównie w drodze angażowania środków własnych ludności w budownictwo mieszkaniowe przy znacznie rozszerzonej pomocy Państwa. W związku z tym w latach 1966-1970 dominującą formą budownictwa mieszkaniowego stanie się budownictwo spółdzielcze.
O mieszkania w zasobie rad narodowych będą mogły ubiegać się osoby znajdujące się jeszcze w bardzo trudnych warunkach i które ze względu na swoją sytuację materialną, mimo pomocy Państwa, nie są w stanie ponieść kosztów związanych z uzyskaniem mieszkań spółdzielczych.
Mieszkania będące w dyspozycji zakładów pracy przeznacza się na zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych podstawowej kadry, zwłaszcza w budowanych i rozbudowywanych kluczowych zakładach przemysłowych, oraz na polepszenie warunków mieszkaniowych tych członków załóg, którzy znajdują się jeszcze w bardzo trudnych warunkach, przy czym mieszkania te będą mogli otrzymać tylko ci pracownicy, których sytuacja materialna nie pozwoli na przystąpienie do spółdzielni budownictwa mieszkaniowego.
W celu dostosowania zasad przydziału mieszkań do nowych kierunków rozwoju budownictwa mieszkaniowego, Rada Ministrów w porozumieniu z Centralną Radą Związków Zawodowych uchwala, co następuje: