Określenie granic Wolińskiego Parku Narodowego i ograniczeń obowiązujących na jego terenie oraz zarządzanie Parkiem.

ZARZĄDZENIE

MINISTRA LEŚNICTWA I PRZEMYSŁU DRZEWNEGO

z dnia 19 marca 1960 r.

w sprawie określenia granic Wolińskiego Parku Narodowego i ograniczeń obowiązujących na jego terenie oraz w sprawie zarządzania Parkiem.

Na podstawie § 2 ust. 2 , § 4 ust. 2, § 5, § 7 ust. 2 i 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 3 marca 1960 r. w sprawie utworzenia Wolińskiego Parku Narodowego (Dz. U. Nr 14, poz. 79) zarządza się, co następuje:

§  1.

1. W skład Wolińskiego Parku Narodowego, zwanego dalej "Parkiem", wchodzi obszar położony na wyspie Wolin, obejmujący:

1) tereny należące do państwowego gospodarstwa leśnego, wchodzące w skład Nadleśnictwa Państwowego Warnowo, a mianowicie:

a) oddziały lasu 14 b, 16, 19-25, 27-33, 66 k, 1, 68, 69, 70, 71 b, c, d, obrębu Warnowo o łącznej powierzchni około 431, 41 ha,

b) oddziały lasu 1-57, 58 a, b, d, e, f (część), 59-75, 79-97, 100, 101, 102 a, b, c, d, f, g, 103 (z wyłączeniem cmentarza), 104-116, 117 a, b, 118-166, 169-183 obrębu Międzyzdroje o łącznej powierzchni około 3807,81 ha,

c) oddziały lasu 58 f (część), 76, 77, 78, 98 obrębu Międzyzdroje o powierzchni około 67,90 ha, pozostające w terenowym wykorzystaniu wojska,

d) uroczysko o powierzchni około 66,40 ha, położone między oddziałami 12, 13, 29, 30, 53, 54 a wybrzeżem morskim, z wyłączeniem zabudowań ośrodka pozostającego w zarządzie Urzędu Rady Ministrów,

e) grunty rolne o powierzchni około 46 ha, położone między oddziałami 37, 38, 40-44, 67, 68 obrębu Międzyzdroje, tworzące enklawę śródleśną;

2) tereny pozostające w zarządzie Szczecińskiego Urzędu Morskiego, a mianowicie:

a) położone w obchodzie Międzywodzie między 396,75 a 400,00 km wybrzeża morskiego o powierzchni około 24,38 ha,

b) położone w obchodzie Wisełka między 400,00 a 408,00 km wybrzeża morskiego o powierzchni około 31,40 ha,

c) położone w obchodzie Międzyzdroje między 408,00 a 411,70 km wybrzeża morskiego o powierzchni około 47,50 ha;

3) tereny pozostające w zarządzie jednostek podległych Ministrowi Rolnictwa, wchodząc w skład Zespołu Rybackiego Morzyczyn, a mianowicie:

a) jezioro Warnowo o powierzchni około 34,25 ha,

b) Domysłowskie Jezioro o powierzchni około 45,98 ha,

c) Czajcze Jezioro o powierzchni około 73,00 ha.

2. Oprócz obszarów wymienionych w ust. 1 włącza się do Parku dla celów administracyjnych następujące obszary należące do państwowego gospodarstwa leśnego:

1) osadę służbową we wsi Warnowo nr 98, w gromadzie Ładzin, o powierzchni około 0,60 ha;

2) osadę służbową we wsi Warnowo nr 51, w gromadzie Ładzin, o powierzchni około 0,04 ha;

3) osadę służbową we wsi Warnowo nr 56, w gromadzie Ładzin, o powierzchni około 0,06 ha;

4) osadę służbową we wsi Warnowo nr 52, w gromadzie Ładzin, o powierzchni około 0,20 ha;

5) osadę służbową we wsi Wicko nr 32, w gromadzie Dargobądz, o powierzchni około 2,07 ha;

6) osadę służbową we wsi Wicko nr 33, w gromadzie Dargobądz, o powierzchni około 1,05 ha;

7) osadę służbową we wsi Wicko nr 34, w gromadzie Dargobądz, o powierzchni około 1,01 ha;

8) osadę służbową we wsi Wicko nr 45, w gromadzie Dargobądz, o powierzchni około 1,77 ha;

9) osadę służbową we wsi Wapnica nr 48, w gromadzie Dargobądz, o powierzchni około 1,95 ha;

10) osadę służbową we wsi Wapnica nr 82, w gromadzie Dargobądz, o powierzchni około 2,51 ha;

11) osadę służbową we wsi Wapnica nr 3, w gromadzie Dargobądz, o powierzchni około 2,28 ha;

12) osadę służbową w Międzyzdrojach przy ul. Kolejowej 37, o powierzchni około 0,20 ha;

13) nieruchomość położoną w Międzyzdrojach przy ul. Niepodległości 36, o powierzchni około 1,47 ha.

§  2.

1. Ochronie ścisłej podlegają następujące obszary lasów państwowego gospodarstwa leśnego wymienione w § 1 ust. 1:

1) część oddziału 21 d oraz oddział 21 f obrębu Warnowo w Nadleśnictwie Państwowym Warnowo o powierzchni około 15,00 ha;

2) oddziały 1 b, 2 b, c, d, 54 n, 55 a, b, 150 c, 157 a, b, c, d, f, g, h, 165 a obrębu Międzyzdroje w Nadleśnictwie Państwowym Warnowo o łącznej powierzchni około 122,39 ha.

2. Pozostałe obszary wymienione w § 1 ust. 1, z wyjątkiem terenów zabudowanych lub pozostających pod uprawą rolną, łąkową i pastwiskową, podlegają ochronie częściowej.

3. Ochrona ścisła zmierza do zachowania w stanie nienaruszonym całości przyrody, a w szczególności do utrzymania naturalnego składu lasu, jego podszycia i runa oraz wszelkich elementów przyrody żywej należących do świata roślinnego i zwierzęcego, a także elementów przyrody nieożywionej.

4. Ochrona częściowa zmierza do przywrócenia przyrodzie stanu naturalnego przez stosowanie odpowiednich zabiegów pielęgnacyjno-hodowlanych i ochronnych oraz przez usuwanie elementów obcych pierwotnemu składowi zespołów roślinnych i siedlisku bądź też do zachowania w określonym stanie niektórych elementów przyrody.

5. Dyrektor Parku na podstawie opinii Rady Parku i za zgodą właściwego do spraw ochrony przyrody organu prezydium wojewódzkiej rady narodowej oznaczy bliżej w terenie granice obszarów poddanych ochronie ścisłej.

6. Granice terenów zabudowanych ośrodków wczasowych i turystycznych wyznaczy dyrektor Parku na wniosek administracji tych ośrodków po zasięgnięciu opinii Rady Parku.

§  3.

1. Zagospodarowanie wód na obszarze określonym w § 1 ust. 1 powinno być oparte na zasadach zapewniających ochronę występujących na tym obszarze naturalnych zbiorowisk roślinnych i zwierzęcych.

2. Wytyczne gospodarki rybackiej na wodach wchodzących w skład Parku podlegają uzgodnieniu z dyrektorem Parku.

§  4.

1. Na terenach państwowych wchodzących w skład Parku położonych na obszarach określonych w § 1 ust. 1, powinno być prowadzone gospodarstwo rezerwatowe. W zależności od stanu tych terenów poszczególne obszary podlegają ochronie ścisłej bądź ochronie częściowej.

2. Zasady i tryb sporządzania planów gospodarstwa rezerwatowego dla terenów wymienionych w § 1 ust. 1 określi Minister Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego w osobnym zarządzeniu.

3. Przepis ust. 1 w stosunku do terenów będących pod zarządem Szczecińskiego Urzędu Morskiego może być zastosowany tylko w zakresie, w jakim nie jest to sprzeczne z zasadami ochrony wybrzeża.

4. Zagospodarowanie terenów wymienionych w ust. 3 powinno być realizowane na zasadach uzgodnionych z dyrektorem Parku w oparciu o opinię Rady Parku.

5. Na obszarze Parku mogą być wykonywane, po uprzednim porozumieniu z Ministerstwem Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego oraz Radą Parku, prace związane z potrzebami obronności kraju.

§ 5. W miarę postępowania procesu unaturalniania zespołów wchodzących w skład rezerwatów częściowych oraz stosownie do innych potrzeb ochrony przyrody mogą być z tych zespołów tworzone przez Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego na wniosek Państwowej Rady Ochrony Przyrody uzgodniony z prezydium wojewódzkiej rady narodowej dalsze rezerwaty ścisłe.

§ 6. Obszary wymienione w § 1 ust. 1 podlegają ochronie krajobrazu, która zmierza do zabezpieczenia i zachowania wartości estetycznych i swoistych cech krajobrazu.

§  7.

1. W razie naruszenia równowagi biologicznej przez klęskę żywiołową lub w razie niebezpieczeństwa pojawienia się szkodnika zagrażającego zespołom przyrodniczym na terenach pozostających pod ochroną ścisłą powinny być zastosowane niezbędne zabiegi ochronne. Decyzję o rodzaju i rozmiarze tych zabiegów podejmuje Minister Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego na podstawie opinii Państwowej Rady Ochrony Przyrody.

2. Na obszarach pozostających pod ochroną ścisłą mogą być również wykonywane czynności uznane przez Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego na podstawie opinii Państwowej Rady Ochrony Przyrody za niezbędne w związku z udostępnieniem do zwiedzania niektórych części tych obszarów.

§  8.

1. Na obszarach pozostających pod ochroną częściową nie mogą być wykonywane następujące czynności:

1) usuwanie drzew, z wyjątkiem przypadków, kiedy podyktowane to jest potrzebami gospodarstwa rezerwatowego;

2) zbiór owoców roślin runa poza miejscami wyznaczonymi przez dyrektora Parku po zasięgnięciu opinii Rady Parku i za zgodą właściwego do spraw ochrony przyrody organu prezydium powiatowej rady narodowej;

3) zbiór owoców i nasion drzew oraz krzewów, z wyjątkiem przypadków, kiedy potrzebne to jest dla celów gospodarstwa rezerwatowego;

4) zbiór roślin oraz ziół leczniczych;

5) zbiór ściółki leśnej oraz zbieranie mchu;

6) pozyskiwanie żywicy.

2. W przypadkach uzasadnionych wyjątkowymi okolicznościami dyrektor Parku może na podstawie opinii Rady Parku i za zgodą właściwego do spraw ochrony przyrody organu prezydium wojewódzkiej rady narodowej zezwolić na dokonywanie czynności wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5 i 6.

§  9.

1. Na obszarze Parku określonym w § 1 ust. 1 zakazane jest:

1) zanieczyszczanie terenu;

2) polowanie, chwytanie, płoszenie i zabijanie dziko żyjących zwierząt;

3) niszczenie i uszkadzanie drzew oraz niszczenie innych roślin;

4) zanieczyszczanie wód;

5) dokonywanie zmiany biegu wody, z wyjątkiem ujęcia wody dla celów zaopatrzenia w nią ludności, wznoszenie zastawek i zapór;

6) niszczenie gleby, uszkadzanie i wydobywanie skał i minerałów;

7) zakłócanie ciszy oraz wzniecanie ognia, poza przypadkiem, kiedy jest to w związku z akcją ratowniczą lub kiedy wymaga tego bezpieczeństwo życia ludzkiego;

8) pasanie zwierząt gospodarskich;

9) wznoszenie bez uzgodnienia z właściwą służbą architektoniczno-budowlaną i z dyrektorem Parku wszelkich budowli wchodzących zarówno w zakres budownictwa indywidualnego, jak i budownictwa dla celów społecznych; w razie negatywnego stanowiska dyrektora Parku co do wznoszenia budynku mającego być własnością indywidualną zainteresowanemu przysługuje odwołanie do Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego; w razie niezgodności stanowisk dyrektora Parku i organów służby architektoniczno-budowlanej prezydium właściwej rady narodowej co do wznoszenia budynków dla celów społecznych rozstrzyga Minister Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego w porozumieniu z Prezesem Komitetu do Spraw Urbanistyki i Architektury;

10) dokonywanie bez zgody dyrektora Parku, udzielonej na podstawie opinii Rady Parku, oraz za zgodą organów planowania i służby architektoniczno-budowlanej rozbudowy, przebudowy i przenoszenia istniejących budynków służących do celów wczasowych i turystycznych oraz wszelkich urządzeń z nimi związanych;

11) budowanie nowych urządzeń komunikacyjnych i innych urządzeń technicznych oraz urządzeń leczniczych, których istnienie mogłoby być sprzeczne z celami Parku;

12) wznoszenie i prowadzenie zakładów przemysłowych;

13) obozowanie poza miejscami wyznaczonymi przez dyrektora Parku;

14) prowadzenie bez zgody dyrektora Parku zakładów handlowychlub handlu okrężnego;

15) używanie pojazdów mechanicznych i konnych poza drogami wyznaczonymi przez dyrektora Parku za zgodą właściwego do spraw ochrony przyrody organu prezydium powiatowej rady narodowej; zakaz ten nie dotyczy ruchu kołowego związanego z potrzebami ratownictwa brzegowego i ochrony brzegów;

16) umieszczanie bez zezwolenia dyrektora Parku tablic, napisów, ogłoszeń reklamowych i innych znaków, z wyjątkiem znaków i sygnałów drogowych na drogach publicznych;

17) wszelkie działania mogące zniszczyć lub zmienić w istotny sposób naturalny krajobraz lub poszczególne jego elementy, jak jeziora, potoki, wodospady, źródła, wywierzyska, formy skalne itp.

2. Ograniczenia wymienione w ust. 1 pkt 1, 3, 5-8 stosuje się z uwzględnieniem przepisu § 3 ust. 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 3 marca 1960 r. w sprawie utworzenia Wolińskiego Parku Narodowego (Dz. U. Nr 14, poz 79).

3. Przepis ust. 1 pkt 9 nie zwalnia od obowiązku uzgadniania lokalizacji inwestycji oraz uzyskania zatwierdzenia projektów budowli.

4. Decyzje, o których mowa w ust. 1 pkt 13-15, dyrektor Parku wydaje po zasięgnięciu opinii Rady Parku. Decyzje w sprawach wymienionych w ust. 1 pkt 5 i 9 dyrektor Parku wydaje zgodnie z opinią Rady Parku.

5. Przepis ust. 1 pkt 14 nie zwalnia osób prawnych i fizycznych od obowiązku uzyskania zezwolenia na wykonywanie czynności handlowych zgodnie z obowiązującymi przepisami.

§ 10. Plany zagospodarownia przestrzennego bądź założenia do planów zagospodarowania przestrzennego terenów określonych w § 1 powinny być uzgodnione z Radą Parku.

§  11.

1. Ruch turystyczny na obszarze Parku określonym w § 1 ust. 1 może odbywać się tylko na drogach i ścieżkach oraz wodach wyznaczonych do tego ruchu według zasad ustalonych przez dyrektora Parku, po rozpatrzeniu wniosków organizacji turystycznych, na podstawie opinii Rady Parku i za zgodą właściwego do spraw ochrony przyrody organu prezydium wojewódzkiej rady narodowej.

2. Wszelkie czynności związane z obsługą ruchu turystycznego mogą wykonywać tylko osoby upoważnione do tego przez dyrektora Parku lub stowarzyszenia, które działalność swoją w zakresie turystyki na tym obszarze uzgodniły z dyrektorem Parku.

3. Dyrektor Parku na podstawie opinii Rady Parku i za zgodą właściwego do spraw ochrony przyrody organu prezydium wojewódzkiej rady narodowej wyda szczegółowe przepisy dla zwiedzających. Przepisy te mogą wprowadzić czasowe wyłączenie niektórych terenów z wykorzystania dla celów turystycznych ze względu na odnowienie, pielęgnację lub ochronę lasu.

§  12.

1. Dyrektor Parku może udzielać zezwoleń na dokonywanie na obszarze Parku określonym w § 1 ust. 1:

1) drobnego zbioru wynoszenia z terenów Parku owoców, nasion drzew i krzewów, zbioru roślin, ziół leczniczych i innych okazów przyrodniczych wyłącznie dla celów naukowych;

2) łowienia i zabijania pojedynczych okazów zwierząt i wynoszenia takich okazów z terenu Parku dla celów naukowych lub w razie konieczności zmniejszenia stanu liczebnego gatunku zwierząt ze względu na realizację innych celów ochrony przyrody;

3) robót geologiczno-poszukiwawczych, geologiczno-rozpoznawczych i hydrogeologicznych, wydobywania drobnej ilości skał i minerałów oraz dokonywania innych czynności niezbędnych w związku z prowadzeniem prac naukowo-badawczych.

2. Udzielanie zezwoleń, o których mowa w ust. 1, dotyczących badań naukowych nie powinno być sprzeczne z planem badań naukowych ustalonym przez Polską Akademię Nauk, a ponadto w odniesieniu do robót geologiczno-poszukiwawczych, geologiczno-rozpoznawczych i hydrogeologicznych powinno być również zgodne z planem ustalonym przez Centralny Urząd Geologii w porozumieniu z Ministrem Żeglugi i Gospodarki Wodnej. Do czasu ustalenia tych planów zezwolenia te mogą być udzielane na podstawie opinii Państwowej Rady Ochrony Przyrody.

3. Udzielanie zezwoleń na dokonywanie czynności wymienionych w ust. 1 dla celów doświadczalnych i ochrony przyrody może odbywać się na podstawie opinii Rady Parku.

4. W razie konieczności pozyskania większej ilości okazów lub materiałów dla celów, o których mowa w ust. 1, zezwolenie wydaje Minister Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego.

§  13.

1. Do zakresu działania dyrektora Parku na obszarze należy w szególności:

1) kierowanie całokształtem działalności administracji Parku;

2) zarządzanie majątkiem państwowym wchodzącym w skład Parku;

3) ustalanie planów pracy i projektów preliminarzy budżetowych;

4) przedstawianie władzy przełożonej sprawozdań z działalności administracji Parku.

2. Dyrektor Parku ponosi odpowiedzialność za całokształt działalności administracji Parku oraz za majątek państwowy wchodzący w skład Parku.

§ 14. Administracja Parku obowiązana jest rozwijać społeczną akcję ochrony przyrody za pośrednictwem młodzieży, turystów itp.

§ 15. Dyrektor Parku upoważniony jest do wydawania na podstawie opinii Rady Parku i za zgodą właściwego do spraw ochrony przyrody organu prezydium wojewódzkiej rady narodowej szczegółowych zarządzeń w sprawach przeprowadzania na terenie Parku określonym w § 1 ust. 1 ochrony ustanowionej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 3 marca 1960 r. w sprawie utworzenia Wolińskiego Parku Narodowego oraz niniejszym zarządzeniem.

§ 16. Zarządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

• Identyfikator: M.P.1960.28.132
• Rodzaj: Zarządzenie
• Tytuł: Określenie granic Wolińskiego Parku Narodowego i ograniczeń obowiązujących na jego terenie oraz zarządzanie Parkiem.
• Data aktu: 19/03/1960
• Data ogłoszenia: 29/03/1960
• Data wejścia w życie: 29/03/1960