Tryb ustalania cen zbytu na wyroby nietypowe i usługi nietypowe wykonywane przez zakłady podporządkowane Centralnemu Zarządowi Budowy Maszyn Przemysłu Spożywczego.

ZARZĄDZENIE

MINISTRA PRZEMYSŁU SPOŻYWCZEGO I SKUPU

z dnia 2 maja 1958 r.

w sprawie trybu ustalania cen zbytu na wyroby nietypowe i usługi nietypowe wykonywane przez zakłady podporządkowane Centralnemu Zarządowi Budowy Maszyn Przemysłu Spożywczego.

Na podstawie § 2 i § 6 zarządzenia Przewodniczącego Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego z dnia 30 września 1953 r. w sprawie przekazania właściwym ministrom uprawnień do ustalania cen produktów nietypowych i opłat za nietypowe usługi, nie objęte obowiązującymi cennikami (taryfami), wykonywane przez przedsiębiorstwa przemysłu kluczowego i świadczone w obrębie gospodarki uspołecznionej (Monitor Polski Nr A-94, poz. 1311), oraz w związku z § 5 uchwały nr 518 Rady Ministrów z dnia 17 sierpnia 1956 r. w sprawie rozszerzenia uprawnień dyrektorów centralnych zarządów przemysłu (Monitor Polski Nr 83, poz. 975) zarządza się, co następuje:

§  1.

1. Za wyroby nietypowe w rozumieniu niniejszego zarządzenia uważa się wyroby produkowane przez zakłady podporządkowane Centralnemu Zarządowi Budowy Maszyn Przemysłu Spożywczego nie objęte obowiązującymi cennikami, których produkcja ma charakter jednostkowy lub małoseryjny i wykonywana jest według warunków technicznych określonych indywidualnie przy każdym zamówieniu.

2. Za usługi nietypowe uważa się roboty przemysłowe i usługi nie objęte obowiązującymi cennikami (taryfami).

§  2.

1. Podstawą do ustalenia cen zbytu wyrobów lub robót (usług) nietypowych, o których mowa w § 1, jest jednostkowa kalkulacja wstępna kosztu własnego, sporządzona przez dostawcę (wykonawcę) zgodnie z zasadami i według wzorów obowiązujących w przemyśle budowy maszyn.

2. Kalkulacja wstępna kosztu własnego powinna być oparta na ścisłych danych technicznych, a w szczególności na rysunkach, szkicach, wzorach, na podstawie których dział głównego technologa zakładu ustala rodzaj materiałów oraz rodzaje operacji i czas robocizny niezbędnych do wykonania nietypowego wyrobu lub roboty (usługi).

3. Na podstawie danych, o których mowa w ust. 2, ustala się planowany koszt własny nietypowego wyrobu lub roboty - przyjmując:

1) koszt materiałów - według cen obowiązujących w dniu sporządzenia kalkulacji, przy czym narzut procentowy kosztów zakupu należy obliczać w wysokości ustalonej planem techniczno-ekonomicznym w stosunku do wykazanej w kalkulacji wartości materiałów łącznie z paliwem technologicznym;

2) koszt robocizny - według obowiązującego systemu płac (taryfikator kwalifikacyjny, stawki płac, normy pracy);

3) koszty specjalne w odniesieniu do przedmiotów wykonywanych we własnym zakresie - według kosztów wytworzenia, natomiast w odniesieniu do usług i obróbki obcej - według obowiązujących cenników, a w razie ich braku - według oferty lub uzgodnienia z dostawcą;

do kosztów specjalnych zalicza się:

-

koszt wykonania dokumentacji konstrukcyjnej lub projektowo-kosztorysowej,

-

koszt budowy prototypu,

-

koszt wykonania specjalnego oprzyrządowania (na przykład: modele, przyrządy, sprawdziany itp.),

-

koszty obróbki - usług obcych,

-

koszt delegacji robotników w odniesieniu do robót terenowych;

4) koszty pośrednie (wydziałowe, ogólnofabryczne, sprzedaży) - według procentowych narzutów przyjętych w planie techniczno-ekonomicznym.

§ 3. Dostawca (wykonawca) jest obowiązany sporządzić kalkulację (§ 2) w terminie 14 dni od daty otrzymania kompletnego pod względem technicznym zamówienia.

§ 4. Ceny na wyroby nietypowe, o których mowa w § 1 ust. 1, będą ustalane:

1) gdy cena jednostkowa wyrobu nie przekracza 50.000 zł - przez dostawcę (wykonawcę) w porozumieniu z odbiorcą (zleceniodawcą); w razie braku porozumienia - cenę ustala Centralny Zarząd Budowy Maszyn Przemysłu Spożywczego po uzgodnieniu z centralnym zarządem, któremu podlega odbiorca;

2) gdy cena jednostkowa wyrobu jest wyższa niż 50.000 zł, a nie przekracza 200.000 zł - przez Centralny Zarząd Budowy Maszyn Przemysłu Spożywczego w porozumieniu z centralnym zarządem, któremu podlega odbiorca; w braku porozumienia - cenę ustala Ministerstwo Przemysłu Spożywczego i Skupu w porozumieniu z ministerstwem, któremu podlega odbiorca;

3) gdy cena jednostkowa wyrobu jest wyższa niż 200.000 zł - na wniosek Centralnego Zarządu Budowy Maszyn Przemysłu Spożywczego - przez Ministerstwo Przemysłu Spożywczego i Skupu - Departament Planowania i Ekonomiki w uzgodnieniu z Departamentem Inwestycji oraz po porozumieniu z ministerstwem, któremu podlega odbiorca; w razie braku porozumienia - cenę ustala Państwowa Komisja Cen.

§  5.

1. Ceny za usługi (roboty) nietypowe, o których mowa w § 1 ust. 2, będą ustalane na podstawie kalkulacji wstępnej (weryfikacji):

1) gdy wartość zamówienia nie przekracza 200.000 zł - przez dostawcę (wykonawcę) w porozumieniu z odbiorcą (zleceniodawcą); w razie braku porozumienia - ceny ustala Centralny Zarząd Budowy Maszyn Przemysłu Spożywczego po uzgodnieniu z centralnym zarządem, któremu podlega odbiorca;

2) gdy wartość zamówienia wynosi ponad 200.000 zł, a nie przekracza 500.000 zł - przez Centralny Zarząd Budowy Maszyn Przemysłu Spożywczego w porozumieniu z centralnym zarządem, któremu podlega odbiorca; w razie braku porozumienia - cenę ustala Ministerstwo Przemysłu Spożywczego i Skupu w porozumieniu z ministerstwem, któremu podlega odbiorca;

3) gdy wartość zamówienia przekracza 500.000 zł - przez Ministerstwo Przemysłu Spożywczego i Skupu na wniosek Centralnego Zarządu Budowy Maszyn Przemysłu Spożywczego - po porozumieniu z ministerstwem, któremu podlega odbiorca; w razie braku porozumienia - cenę ustala Państwowa Komisja Cen.

2. Zasady określone w ust. 1 pkt 1, 2 i 3 nie dotyczą robót (usług) wykonywanych na podstawie dokumentacji projektowo-kosztorysowej, zatwierdzonej przez komisję oceny projektów inwestycyjnych właściwego szczebla.

§  6.

1. Porozumienie w sprawie ustalenia ceny zbytu następuje w drodze przesłania odbiorcy, centralnemu zarządowi lub ministerstwu, któremu podlega odbiorca, wniosku z załączoną kalkulacją wstępną kosztu własnego. Odbiorca jest obowiązany w terminie 14 dni od daty otrzymania wniosku zgłosić zastrzeżenia co do projektowanej ceny.

2. Niezgłoszenie w powyższym terminie zastrzeżeń uznaje się za dowód zaakceptowania proponowanej ceny.

§  7.

1. W razie braku porozumienia pomiędzy dostawcą a odbiorcą co do wysokości ceny dostawca (centralny zarząd, ministerstwo, któremu podlega dostawca) przesyła wniosek o ustalenie ceny zbytu wraz z jednostkową kalkulacją wstępną, opinią odbiorcy i swymi wyjaśnieniami do jednostki upoważnionej do decydowania o wysokości ceny. Kopię pisma przekazującego sprawę dostawca przesyła odbiorcy (centralnemu zarządowi, ministerstwu).

2. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, powinien być przesłany w terminie 7 dni od daty otrzymania zastrzeżeń.

3. Zatwierdzenie ceny następuje na podstawie wniosku, o którym mowa w ust. 1, przy czym przepis § 6 ust. 2 stosuje się odpowiednio.

§  8.

1. W odniesieniu do wyrobów i usług nietypowych wykonawca po zakończeniu danej roboty obowiązany jest sporządzić natychmiast kalkulacje wynikowe kosztu własnego wykonanych wyrobów i usług (remont, instalacja, montaż) i porównać je z kalkulacjami planowanymi, które służyły za podstawę do ustalenia ceny zbytu.

2. Fakturowanie wyrobów i usług nietypowych następuje:

1) jeżeli koszt rzeczywisty jest wyższy od kosztu planowanego przyjętego za podstawę do ustalenia ceny - według ceny ustalonej,

2) jeżeli koszt rzeczywisty jest niższy od kosztu planowanego - według kosztu rzeczywistego powiększonego o zysk do 5%, ale nie wyżej od ustalonej ceny.

3. W razie gdy po przeprowadzeniu weryfikacji oraz sporządzeniu kalkulacji wyniknie potrzeba wykonania robót dodatkowych, należy uzupełnić zlecenie (umowę), z tym, że na robotę dodatkową powinna być przeprowadzona dodatkowa weryfikacja oraz uzupełniona kalkulacja.

§  9.

1. W wyjątkowych przypadkach, za które uważa się:

1) wykonywanie nietypowych skomplikowanych remontów, montaży i demontaży oraz usług biur konstrukcyjnych wówczas, gdy warunki techniczne nie pozwalają na sporządzenie kalkulacji wstępnej;

2) wykonanie robót w ramach specjalnych akcji ratowniczych lub zabezpieczających przed skutkami awarii;

3) drobne roboty remontowe, których koszt wynikowy nie przekroczy 10.000 zł, o ile na to wyraża zgodę zleceniodawca;

4) budowę prototypów maszyn i urządzeń

- dostawca (wykonawca) ustala w porozumieniu z odbiorcą limit należności.

2. Limit należności ustala się przed przystąpieniem do prac, o których mowa w ust. 1 pkt 2, na podstawie:

1) kalkulacji wynikowych uprzednio wykonywanych przez dostawcę podobnych robót lub usług nietypowych;

2) szacunku opartego na przesłankach technicznych wynikających z przybliżonej kalkulacji wstępnej.

3. W razie nieosiągnięcia porozumienia z odbiorcą co do wysokości limitu należności limit ten ustala właściwy centralny zarząd w porozumieniu z centralnym zarządem, któremu podlega odbiorca, bez względu na wysokość należności.

4. Ostateczne rozliczenie następuje na podstawie kalkulacji wynikowej z uwzględnieniem 2% zysku, przy czym górną granicą tego rozliczenia jest ustalony limit należności.

§  10.

1. W razie gdy wyroby wytwarzane na indywidualne zamówienia odbiorcy różnią się od wyrobów typowych jedynie jakością surowców, półfabrykatów itp. lub nieznacznymi zmianami w konstrukcji, stosować należy dopłaty do obowiązującej ceny zbytu danego wyrobu typowego lub rabaty.

2. Dopłaty do ceny lub rabaty, o których mowa w ust. 1, należy ustalić w wysokości różnicy pomiędzy kosztem odpowiednich elementów wyrobu typowego a kosztem tych elementów w wyrobie nietypowym.

3. Ustalenie wysokości dopłat i rabatów następuje bez względu na wartość całego zamówienia przez dostawcę w porozumieniu z odbiorcą.

§ 11. W odniesieniu do zakładów podporządkowanych Centralnemu Zarządowi Budowy Maszyn Przemysłu Spożywczego tracą moc:

1) zarządzenie Ministra Przemysłu Rolnego i Spożywczego z dnia 20 sierpnia 1955 r. w sprawie trybu ustalania cen na wyroby i usługi nietypowe wykonywane przez zakłady podporządkowane Zarządowi Przemysłu Maszynowego i Mechanizacji (Monitor Polski Nr 77, poz. 939) oraz

2) zarządzenie Ministra Przemysłu Mięsnego i Mleczarskiego z dnia 5 sierpnia 1954 r. w sprawie trybu ustalania cen na produkty nietypowe i usługi nietypowe wykonywane przez przedsiębiorstwa podległe Ministrowi Przemysłu Mięsnego i Mleczarskiego i świadczone w obrębie gospodarki uspołecznionej (Monitor Polski Nr A-77, poz. 913).

§ 12. Zarządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

• Identyfikator: M.P.1958.38.224
• Rodzaj: Zarządzenie
• Tytuł: Tryb ustalania cen zbytu na wyroby nietypowe i usługi nietypowe wykonywane przez zakłady podporządkowane Centralnemu Zarządowi Budowy Maszyn Przemysłu Spożywczego.
• Data aktu: 02/05/1958
• Data ogłoszenia: 21/05/1958
• Data wejścia w życie: 21/05/1958