Organizacja, szczegółowy zakres działania oraz zasady i tryb postępowania Państwowej Inspekcji Ochrony Wód.

ZARZĄDZENIE
MINISTRA GOSPODARKI KOMUNALNEJ
z dnia 29 października 1954 r.
w sprawie organizacji, szczegółowego zakresu działania oraz zasad i trybu postępowania Państwowej Inspekcji Ochrony Wód.

Na podstawie § 5 ust. 2 uchwały nr 436 Prezydium Rządu z dnia 7 lipca 1954 r. w sprawie Państwowej Inspekcji Ochrony Wód (Monitor Polski Nr A-69, poz. 863) zarządza się, co następuje:
§  1.
1.
Na czele Państwowej Inspekcji Ochrony Wód, zwanej dalej "Inspekcją", stoi Główny Inspektor Ochrony Wód w Ministerstwie Gospodarki Komunalnej, który działa przy pomocy podległych mu inspektorów.
2.
Zadania Inspekcji w terenie wykonują wojewódzcy (miejscy) inspektorzy ochrony wód w wojewódzkich (miejskich) zarządach przedsiębiorstw i urządzeń komunalnych prezydiów wojewódzkich rad narodowych (Rad Narodowych w m. st. Warszawie i m. Łodzi).
§  2.
1.
Głównego Inspektora Ochrony Wód powołuje Minister Gospodarki Komunalnej.
2.
Główny Inspektor Ochrony Wód podlega bezpośrednio Ministrowi Gospodarki Komunalnej.
§  3.
Do zakresu działania Głównego Inspektora Ochrony Wód należy:
1)
ustalanie wytycznych w zakresie działalności organów Inspekcji na całym obszarze Państwa i nadzór nad działalnością tych organów;
2)
sprawowanie ogólnego nadzoru i kontroli nad:
a)
racjonalnym gospodarowaniem wodą pobieraną z wodociągów komunalnych oraz z wodociągów należących do zakładów przemysłowych i innych zakładów pracy,
b)
utrzymywaniem przez zainteresowane zakłady w należytym stanie urządzeń służących do zaopatrywania ludności w wodę i urządzeń do oczyszczania ścieków, usuwania nieczystości i wód opadowych,
c)
gospodarką ściekami,
d)
przestrzeganiem przez zakłady przemysłowe i inne zakłady pracy odprowadzające ścieki do wód powierzchniowych i do ziemi przepisów mających na celu ochronę wód przed zanieczyszczeniem;
3)
zarządzanie doraźnych kontroli na określonych terenach lub w poszczególnych zakładach przemysłowych i innych zakładach pracy przez delegowanych inspektorów;
4)
występowanie do zainteresowanych naczelnych organów administracji państwowej o usunięcie stwierdzonych przez organy Inspekcji uchybień i braków w zakresie ochrony wód oraz z wnioskami co do wprowadzenia koniecznych urządzeń i dokonania inwestycji w tym zakresie;
5)
w przypadku powstania potrzeby wydania aktów normatywnych w zakresie objętym działalnością Inspekcji - występowanie do Ministra Gospodarki Komunalnej z odpowiednimi wnioskami;
6)
opiniowanie projektów przedkładanych na Komisję Oceny Projektów Inwestycyjnych Ministerstwa Gospodarki Komunalnej pod kątem należytego uwzględnienia w nich zabezpieczenia wód przed zanieczyszczeniem;
7)
sprawowanie kontroli nad działalnością organów Inspekcji podległych Głównemu Inspektorowi i rozpatrywanie zażaleń na ich czynności;
8)
współpraca z innymi komórkami organizacyjnymi Ministerstwa Gospodarki Komunalnej i Instytutem Gospodarki Komunalnej, w sprawach objętych zakresem działania Inspekcji.
§  4.
1.
Wojewódzkiego (miejskiego) inspektora ochrony wód powołuje prezydium wojewódzkiej rady narodowej (Rady Narodowej w m. st. Warszawie i m. Łodzi) za zgodą Ministra Gospodarki Komunalnej.
2.
Wojewódzki inspektor ochrony wód podlega bezpośrednio dyrektorowi wojewódzkiego zarządu przedsiębiorstw i urządzeń komunalnych.
§  5.
Do zakresu działania wojewódzkich (miejskich) inspektorów ochrony wód należy wykonywanie na terenie województwa (m. st. Warszawy i m. Łodzi) nadzoru i kontroli w zakresie działania Inspekcji, a w szczególności:
1)
sprawdzanie stanu i sposobu działania przemysłowych urządzeń przesyłowych, pomiarowych i odbiorczych wody oraz sposobu eksploatowania tych urządzeń;
2)
inspekcja wodociągów w zakresie racjonalnego i oszczędnego gospodarowania wodą przez odbiorców;
3)
sprawdzanie stopnia wykorzystania przez zakłady przemysłowe i inne zakłady pracy własnych ujęć i urządzeń wodociągowych dla potrzeb zakładu;
4)
sprawdzanie u odbiorców wody stanu konserwacji wewnętrznej instalacji wodociągowej;
5)
sprawdzanie w zakładach wodociągowych ilości i jakości produkowanej wody z technicznymi możliwościami tych zakładów wynikającymi z racjonalnej gospodarki wodą;
6)
kontrola zgodności poboru wody z ustalonymi zasadami racjonalnego jej używania i kontyngentami na terenach, na których zostały one ustalone, oraz ujawnianie marnotrawstwa wody przez odbiorców;
7)
kontrola przestrzegania, aby urządzenia do zaopatrywania ludności w wodę odpowiadały obowiązującym przepisom;
8)
współpraca z organami sporządzającymi operatywne bilanse wody;
9)
kontrola stanu i funkcjonowania urządzeń do usuwania nieczystości i wód opadowych pod względem wymagań sanitarno-technicznych;
10)
kontrola przestrzegania przez zakłady przemysłowe i inne zakłady pracy przepisów określających warunki, jakim powinny odpowiadać ścieki wpuszczane do zbiorników wód powierzchniowych i do ziemi oraz do urządzeń kanalizacji miejskiej;
11)
sprawdzanie stanu prawidłowego działania i pełnego wykorzystania oczyszczalni ścieków i innych urządzeń zapobiegających zanieczyszczaniu wód powierzchniowych i gruntowych ściekami;
12)
kontrola przestrzegania określonych przez właściwe organy wymagań przy korzystaniu z wody i odprowadzaniu ścieków;
13)
kontrola wykonywania zarządzeń wydanych przez właściwe organy w sprawach objętych pkt 1-12;
14)
wydawanie w ramach obowiązujących przepisów decyzji w zakresie objętym przeprowadzaną kontrolą;
15)
wykonywanie zarządzeń Głównego Inspektora Ochrony Wód;
16)
współpraca z organami administracji wodnej i innymi organami administracji państwowej w zakresie spraw wodnych i odprowadzania nieczystości do wód powierzchniowych oraz zgłaszanie postulatów w tym zakresie;
17)
składanie Głównemu Inspektorowi Ochrony Wód, właściwej wojewódzkiej komisji planowania gospodarczego, a na obszarze działania pełnomocnika Przewodniczącego Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego do spraw gospodarki wodą pitną i przemysłową - również temu pełnomocnikowi sprawozdań z przeprowadzanych czynności kontrolnych, w sposób i w terminach określonych przez Głównego Inspektora Ochrony Wód.
§  6.
Organ Inspekcji przystępując do czynności kontrolnych obowiązany jest przedstawić kierownikowi jednostki, w której ma być przeprowadzona kontrola, pisemne upoważnienie swego organu przełożonego do przeprowadzenia kontroli.
§  7.
1.
Z przeprowadzenia czynności kontrolnych organ Inspekcji spisuje na miejscu w dwóch egzemplarzach protokół.
2.
Protokół podpisują bezpośrednio po sporządzeniu go przez przeprowadzającego kontrolę osoby wymienione w § 8; odmowę podpisu i powody odmowy należy zaznaczyć w protokole.
3.
Jeden egzemplarz protokołu organ Inspekcji pozostawia u kierownika inspekcjonowanej jednostki, a drugi egzemplarz zatrzymuje w aktach.
§  8.
Protokół powinien w szczególności zawierać:
1)
imię i nazwisko oraz stanowisko służbowe inspektora przeprowadzającego kontrolę datę sporządzenia protokołu i czas trwania kontroli;
2)
nazwę kontrolowanej jednostki oraz zakres kontroli bądź przedmiot objęty kontrolą;
3)
imiona i nazwiska oraz stanowiska służbowe osób obecnych z ramienia kontrolowanej jednostki przy przeprowadzaniu kontroli;
4)
obiektywnie jasno i wyczerpująco ustalony przez inspektora przeprowadzającego kontrolę stan faktyczny i stwierdzone uchybienia oraz złożone przez osoby zainteresowane wyjaśnienia;
5)
stwierdzenie, czy do protokołu wniesione zostały zastrzeżenia i przez kogo oraz że egzemplarz protokołu pozostawiono w kontrolowanej jednostce;
6)
wykaz złożonych ewentualnie załączników do protokołu;
7)
treść decyzji wydanych przez inspektora przeprowadzającego kontrolę, ze wskazaniem terminu ich wykonania;
8)
podpisy: inspektora przeprowadzającego kontrolę, kierownika kontrolowanej jednostki oraz osób upoważnionych przez tego kierownika do asystowania z ramienia jednostki przy przeprowadzaniu kontroli.
§  9.
1.
W przypadku stwierdzenia przez organ Inspekcji uchybień w zakresie gospodarki wodą i ściekami lub wynikających z naruszenia przepisów w zakresie prawidłowości urządzeń wodociągowych, kanalizacyjnych, oczyszczania ścieków itp. organ Inspekcji, oprócz stwierdzenia tych uchybień w protokole, zwraca się do kierownika inspekcjonowanej jednostki o wydanie zarządzeń mających na celu usunięcie tych uchybień i wyznacza na ich usunięcie odpowiedni termin.
2.
Decyzje wydane przez organ Inspekcji w czasie kontroli mogą być dołączone do protokołu jako załącznik - przy zaznaczeniu tego w protokole.
§  10.
W przypadkach gdy usunięcie uchybień nie może być przeprowadzone przez inspekcjonowaną jednostkę albo gdy chodzi o uchybienia, które ze względu na swój charakter lub następstwa wymagają wydania dalszych zarządzeń przez organ nadrzędny inspekcjonowanej jednostki, organ Inspekcji zwraca się bezpośrednio do organu nadrzędnego tej jednostki o wydanie odpowiednich zarządzeń wyznaczając termin usunięcia uchybień.
§  11.
Organy Inspekcji mogą korzystać w razie potrzeby z fachowej pomocy laboratoriów w przedsiębiorstwach wodociągowo-kanalizacyjnych i laboratoriów zakładów pracy (fabrycznych). W przypadkach trudnych i skomplikowanych, wymagających ekspertyzy naukowej, organy Inspekcji zwracają się o przeprowadzenie odpowiednich badań do właściwych instytutów naukowo-badawczych, a w szczególności do Instytutu Gospodarki Komunalnej i jego placówek terenowych.
§  12.
Szczegółowe zasady postępowania w przypadkach stwierdzenia uchybień z zakresu nadzoru higieniczno-sanitarnego określone zostaną odrębnie.
§  13.
W przypadkach stwierdzenia przez organ Inspekcji ważniejszych uchybień ze względu na ich charakter lub następstwa organ Inspekcji zawiadamia o nich i o wydanych w związku z tym decyzjach właściwą wojewódzką komisję planowania gospodarczego, a na obszarze działania pełnomocnika Przewodniczącego Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego do spraw gospodarki wodą pitną i przemysłową - tego pełnomocnika, ponadto zaś ministerstwo, któremu podlega inspekcjonowana jednostka, oraz Ministerstwo Gospodarki Komunalnej (Głównego Inspektora Ochrony Wód), załączając odpisy protokołów inspekcji.
§  14.
Jeżeli uchybienia stwierdzone przez organ Inspekcji stanowią naruszenie przepisów z dnia 16 marca 1928 r. o zaopatrywaniu osiedli w wodę (Dz. U. Nr 32, poz. 310) lub o usuwaniu nieczystości i wód opadowych (Dz. U. z 1939 r. Nr 90, poz. 581) bądź rozporządzeń na ich podstawie wydanych albo też naruszenie innych przepisów prawnych, zagrożone sankcją karną, organ Inspekcji zawiadamia o stwierdzonych uchybieniach również organ powołany do pociągania winnych do odpowiedzialności karnej.
§  15.
1.
W przypadku wskazania przez organ Inspekcji terminu do usunięcia stwierdzonych uchybień (§§9 i 10) organ Inspekcji obowiązany jest stwierdzić, czy usunięcie uchybień w wyznaczonym terminie zostało przeprowadzone.
2.
Stwierdzenie dotrzymania terminu organ Inspekcji przeprowadza bądź w drodze ponownej kontroli na miejscu, bądź też w drodze stwierdzenia na żądanie Inspekcji przez prezydium właściwej miejskiej lub powiatowej rady narodowej, czy i w jakim terminie uchybienia zostały usunięte.
§  16.
W razie nie usprawiedliwionego nieusunięcia uchybień w wyznaczonym terminie organ Inspekcji zwraca się do organu nadrzędnego zakładu pracy, zawiadamiając o tym równocześnie Głównego Inspektora Ochrony Wód i właściwą wojewódzką komisję planowania gospodarczego, a na obszarze działania pełnomocnika Przewodniczącego Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego do spraw gospodarki wodą pitną i przemysłową - również tego pełnomocnika.
§  17.
Zarządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

Zmiany w prawie

Bez konsultacji społecznych nie będzie nowego prawa

Już od jutra rządowi trudniej będzie, przy tworzeniu nowego prawa, omijać proces konsultacji publicznych, wykorzystując w tym celu projekty poselskie. W czwartek, 31 października, wchodzą w życie zmienione przepisy regulaminu Sejmu, które nakazują marszałkowi Sejmu kierowanie projektów poselskich do konsultacji publicznych i wymagają sporządzenia do nich oceny skutków regulacji. Każdy obywatel będzie mógł odtąd zgłosić własne uwagi do projektów poselskich, korzystając z Systemu Informacyjnego Sejmu.

Grażyna J. Leśniak 30.10.2024
Nowy urlop dla rodziców wcześniaków coraz bliżej - rząd przyjął projekt ustawy

Rada Ministrów przyjęła we wtorek przygotowany w Ministerstwie Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej projekt ustawy wprowadzający nowe uprawnienie – uzupełniający urlop macierzyński dla rodziców wcześniaków i rodziców dzieci urodzonych w terminie, ale wymagających dłuższej hospitalizacji po urodzeniu. Wymiar uzupełniającego urlopu macierzyńskiego będzie wynosił odpowiednio do 8 albo do 15 tygodni.

Grażyna J. Leśniak 29.10.2024
Na zwolnieniu w jednej pracy, w drugiej - w pełni sił i... płacy

Przebywanie na zwolnieniu lekarskim w jednej pracy nie wykluczy już możliwości wykonywania pracy i pobierania za nią wynagrodzenia w innej firmie czy firmach. Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej przygotowało właśnie projekt ustawy, który ma wprowadzić też m.in. definicję pracy zarobkowej - nie będzie nią podpisanie w czasie choroby firmowych dokumentów i nie spowoduje to utraty świadczeń. Zwolnienie lekarskie będzie mogło przewidywać miejsce pobytu w innym państwie. To rewolucyjne zmiany. Zdaniem prawników, te propozycje mają sens, nawet jeśli znajdą się tacy, którzy będą chcieli nadużywać nowych przepisów.

Beata Dązbłaż 29.10.2024
Bez kary za brak lekarza w karetce do połowy przyszłego roku

W ponad połowie specjalistycznych Zespołów Ratownictwa Medycznego brakuje lekarzy. Ministerstwo Zdrowia wydłuża więc po raz trzeci czas, kiedy Narodowy Fundusz Zdrowia nie będzie pobierał kar umownych w przypadku niezapewnienia lekarza w zespołach ratownictwa medycznego. Ostatnio termin wyznaczono na koniec tego roku, teraz ma to być czerwiec 2025 r.

Beata Dązbłaż 23.09.2024
Darowizny dla ofiar powodzi z zerową stawką VAT

Można już stosować zerową stawkę VAT na darowizny dla ofiar powodzi - rozporządzenie w tej sprawie obowiązuje od 18 września, ale z możliwością stosowania go do darowizn towarów i nieodpłatnych usług przekazanych począwszy od 12 września do 31 grudnia 2024 r. Stawka 0 proc. będzie stosowana do darowizn wszelkiego rodzaju towarów lub usług niezbędnych do wsparcia poszkodowanych.

Monika Sewastianowicz 18.09.2024
Lewiatan: Za reformę płacy minimalnej będą musieli zapłacić pracodawcy

Projekt ustawy o minimalnym wynagrodzeniu jest słaby legislacyjnie. Nie tylko nie realizuje celów zawartych w unijnej dyrektywie, ale może przyczynić się do pogłębienia problemów firm i spadku zatrudnienia. Nie poprawi też jakości pracy w naszym kraju. Utrwala zwiększanie presji płacowej – uważa Konfederacja Lewiatan.

Grażyna J. Leśniak 10.09.2024