Warunki dokonywania zmian w planie inwestycyjnym i w planie budownictwa na rok 1953.

UCHWAŁA NR 247
RADY MINISTRÓW
z dnia 4 kwietnia 1953 r.
w sprawie warunków dokonywania zmian w planie inwestycyjnym i w planie budownictwa na rok 1953.

Rada Ministrów uchwala, co następuje:

I.

Zmiany w ramach tytułów i pomiędzy tytułami w planie inwestycyjnym na 1953 rok.

§  1.
1.
Zwiększenie bądź ograniczenie limitu istniejącego tytułu w planie inwestycyjnym na 1953 rok, spowodowane bądź koniecznością zwiększenia lub ograniczenia jego rzeczowego zakresu, bądź niedokosztorysowaniem lub przekosztorysowaniem zakresu rzeczowego inwestycji wymaga:
1)
uchwały Prezydium Rządu, podjętej na wniosek właściwego ministra lub kierownika urzędu centralnego, zaopiniowany przez Przewodniczącego Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego - jeżeli zmiana dotyczy inwestycji szczególnie ważnych dla gospodarki narodowej (załącznik nr 6 do uchwały nr 19 Rady Ministrów z dnia 3 stycznia 1953 r. o planie inwestycyjnym na rok 1953);
2) 1
uchwały właściwego działu Prezydium Rządu, podjętej na wniosek ministra lub kierownika urzędu centralnego, uzgodniony z Przewodniczącym Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego - jeżeli zmiana dotyczy pozostałych tytułów I grupy resortów należących do działu albo nadzorowanych przez wiceprezesa Rady Ministrów sprawującego kierownictwo tego działu; w pozostałych przypadkach uchwałę podejmuje Prezydium Rządu;
3)
decyzji właściwego ministra lub kierownika urzędu centralnego (z zastrzeżeniem przepisów § 3 ust. 1) - w zakresie tytułów inwestycyjnych II grupy planu centralnego;
4)
decyzji prezydium właściwej wojewódzkiej rady narodowej (Rady Narodowej m. st. Warszawy i m. Łodzi), podjętej na wniosek właściwego wydziału prezydium, zaopiniowany przez wojewódzką komisję planowania gospodarczego (z zastrzeżeniem przepisów § 3 ust. 1 i 2) - w zakresie tytułów inwestycyjnych II grupy planu terenowego; jeżeli zmiana dotyczy dwu lub więcej wydziałów prezydium wojewódzkiej rady narodowej, wymaga ona uzgodnienia z zainteresowanymi ministrami przed podjęciem uchwały prezydium wojewódzkiej rady narodowej.
2.
Niedopuszczalne jest dokonywanie zmian, powodujących przenoszenie limitów pomiędzy rozmaitymi planami wojewódzkimi, z planu centralnego do terenowych i odwrotnie, z wyjątkiem zmian formalnych.
§  2.
1.
Inwestor bezpośredni w porozumieniu z właściwym oddziałem banku finansującego inwestycje może dokonywać przesunięć między składnikami w ramach swego tytułu inwestycyjnego. Przesunięcia te nie mogą:
1)
powodować łącznie przekroczenia o więcej niż 5% początkowego limitu robót budowlano-montażowych w tytule;
2)
zmniejszać podstawowych obiektów produkcyjnych lub usługowych na korzyść obiektów pomocniczych.
2.
Włączanie w ramach limitu tytułu nowych składników do tytułów I i II grupy (w szczególności obiektów budowlanych) lub ich skreślanie oraz zmniejszanie limitów przeznaczonych na realizację podstawowych obiektów produkcyjnych lub usługowych na korzyść obiektów pomocniczych wymaga decyzji inwestora centralnego.
§  3.
1.
Wydanie decyzji, o których mowa w § 1 ust. 1 pkt 2-4 oraz w § 2 ust. 2, wymaga uzyskania uprzednio zgody Przewodniczącego Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego, jeżeli zmiana w tytule lub między tytułami powoduje zwiększenie początkowego limitu robót budowlano-montażowych:
1)
o więcej niż 10% - jeżeli początkowy limit robót budowlano-montażowych w tytule lub w tytułach zmienianych nie przekracza 5 milionów złotych;
2)
o więcej niż 5% - jeżeli początkowy limit robót budowlano-montażowych w tytule lub w tytułach zmienianych przekracza 5 milionów złotych.
2.
Ustala się następujące specjalne zasady dokonywania zmian w niektórych działach gospodarki narodowej:
1)
zmiana zasadniczych kierunków i przeznaczeń zakładów inwestycyjnych w rolnictwie wymaga decyzji inwestora centralnego;
2)
zmiana zasadniczych kierunków i przeznaczeń nakładów inwestycyjnych w gospodarce komunalnej wymaga decyzji inwestora centralnego;
3)
Centralny Zarząd Budowy Miast i Osiedli "ZOR" może bez zmiany planu oddawania inwestycji do użytku wprowadzać nowe obiekty mieszkalne w zamian za obiekty skreślone w ramach tego samego tytułu lub pomiędzy tytułami w ramach tej samej miejscowości.
3.
Inwestor centralny może przekazać inwestorom naczelnym niektóre z posiadanych uprawnień (§ 1 ust. 1 pkt 3, § 2 ust. 2, § 3 ust. 2).
§  4.
1.
Zmiany przeprowadzane na podstawie §§ 1, 2 i 3 nie mogą powodować zmniejszenia efektów rzeczowych lub opóźnienia terminów w planach oddawania inwestycji do użytku.
2. 2
Zmiany efektów rzeczowych oraz zmiany terminów w planie oddawania inwestycji do użytku wymagają:
1)
co do inwestycji I grupy szczególnie ważnych dla gospodarki narodowej (załącznik nr 6 do uchwały nr 19 Rady Ministrów z dnia 3 stycznia 1953 r.) - uchwały Prezydium Rządu, podjętej na wniosek właściwego ministra lub kierownika urzędu centralnego uzgodniony z Przewodniczącym Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego;
2)
co do pozostałych inwestycji I grupy - uchwały właściwego działu Prezydium Rządu lub Prezydium Rządu, stosownie do zasad i w trybie określonym w § 1 ust. 1 pkt 2;
3)
co do inwestycji II grupy - decyzji właściwego ministra lub kierownika urzędu centralnego.
§  5.
Właściwy minister lub kierownik urzędu centralnego może przenosić z rezerwy resortowej limity do właściwych tytułów I lub II grupy z zastrzeżeniem §§ 1, 2, 3 i 6.

II.

Włączenie nowego lub skreślenie istniejącego tytułu z planu inwestycyjnego.

§  6.
Włączenie do spisu tytułów inwestycyjnych nowego tytułu bądź skreślenie z wymienionego spisu istniejącego tytułu wymaga:
1)
w odniesieniu do inwestycji I grupy - decyzji Prezydium Rządu, podjętej na wniosek właściwego ministra lub kierownika urzędu centralnego, uzgodniony z Przewodniczącym Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego;
2)
w odniesieniu do inwestycji II grupy - decyzji właściwego ministra lub kierownika urzędu centralnego, podjętej w uzgodnieniu z Przewodniczącym Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego; w odniesieniu do inwestycji planowanych terenowo włączenie tytułu lub jego skreślenie wymaga uprzedniej zgody prezydium właściwej wojewódzkiej rady narodowej.
§  7.
1.
Przewodniczący Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego na wniosek właściwych ministrów lub kierowników urzędów centralnych może:
1)
włączyć do spisów tytułów I i II grupy oraz do planów oddania do użytku inwestycji I i II grupy inwestycje ze środków własnych inwestorów pod warunkiem uprzedniego stwierdzenia ich realności pod względem materiałowym, wykonawczym i finansowym;
2)
włączyć do spisów tytułów I i II grupy inwestycje spółdzielczości, po stwierdzeniu ich realności pod względem materiałowym i wykonawczym, przydzielając odpowiednie limity z rezerwy w środkach zwrotnych planu inwestycyjnego.
2.
Przewodniczący Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego włącza na wniosek inwestora centralnego do spisów tytułów inwestycyjnych I i II grupy inwestycje finansowane ze środków własnych Naczelnej Rady Odbudowy m. st. Warszawy, po stwierdzeniu ich realności pod względem materiałowym i wykonawczym.

III.

Zmiany w planie budownictwa.

§  8.
1.
Roczne zadania produkcyjne przedsiębiorstw budowlano-montażowych ustalone w Narodowym Planie Gospodarczym obejmują:
1)
program produkcji, tj. przyjęte we właściwym trybie zlecenia i podzlecenia na roboty budowlano-montażowe;
2)
rezerwę zadań produkcyjnych, przewidzianą dla umożliwienia przyjęcia i wykonania ewentualnych dalszych zleceń otrzymanych w ciągu roku.
2.
Zmiany programu produkcji powinny być w zasadzie dokonywane w granicach rocznych zadań produkcyjnych. W przypadku gdy w wyniku przyjęcia nowych lub powiększenia zakresu dotychczasowych zleceń lub podzleceń ogólna wartość rocznego programu produkcji ministerstwa (centralnego zarządu, przedsiębiorstwa) przekroczy wartość rocznych zadań produkcyjnych wynikających z Narodowego Planu Gospodarczego, nadwyżkę uważa się za dodatkowe zadanie produkcyjne ministerstwa (centralnego zarządu, przedsiębiorstwa).
3.
Zmiany programu produkcji oraz ewentualnie wynikające z nich dodatkowe zadania produkcyjne należy ujmować w zasadzie tylko w planach kwartalno-miesięcznych.
§  9.
1.
Wszelkie zmiany w planie inwestycyjnym powodujące zwiększenie programów produkcji przedsiębiorstw budowlano-montażowych wymagają uprzedniej zgody organów określonych w ust. 2.
2.
Do wyrażenia zgody na włączenie do programu generalnego (bezpośredniego) wykonawstwa i programu produkcji nowych lub na zwiększenie zakresu dotychczasowych zleceń i podzleceń z planu inwestycyjnego, jak i spoza planu inwestycyjnego są właściwe następujące organy:
1)
dyrektor przedsiębiorstwa (zjednoczenia) budowlano-montażowego - w przypadku gdy zwiększenie programu produkcji przedsiębiorstwa nie przekracza 5% rocznych oraz kwartalno-miesięcznych zadań produkcyjnych;
2)
dyrektor właściwego centralnego zarządu (w zakresie terenowych przedsiębiorstw budowlano-montażowych - dyrektor wojewódzkiego zarządu przedsiębiorstw w porozumieniu z wojewódzką komisją planowania gospodarczego) - w przypadku gdy zwiększenie programu produkcji centralnego zarządu nie przekracza 5% rocznych oraz kwartalno-miesięcznych zadań produkcyjnych;
3)
właściwy minister - gdy zwiększenie programu produkcji ministerstwa nie przekracza 5% rocznych oraz kwartalno-miesięcznych zadań produkcyjnych;
4)
Prezes Rady Ministrów lub właściwy wiceprezes Rady Ministrów w porozumieniu z Przewodniczącym Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego - gdy zwiększenie programu produkcji ministerstwa nie przekracza 10% rocznych zadań.
3.
Zwiększenie programu produkcji ministerstwa przekraczające 10% rocznych zadań produkcyjnych ministerstwa ustalonych w Narodowym Planie Gospodarczym wymaga uchwały Prezydium Rządu.
4.
W przypadku gdy organ właściwy (ust. 2 pkt 1 i 2) odmówi wyrażenia zgody na zwiększenie programu produkcji, inwestor może zwrócić się o wyrażenie zgody do organu bezpośrednio nadrzędnego, a w przypadku ust. 2 pkt 3 - do resortowego wiceprezesa Rady Ministrów.
5.
Organ wyrażający zgodę na zwiększenie programu produkcji budowlano-montażowej powinien wziąć pod uwagę realne możliwości wykonania robót w zakresie i terminach przewidzianych we wniosku inwestora. Odmowa wyrażenia zgody powinna być uzasadniona na piśmie.

IV.

Zmiany formalne i porządkowe w planie inwestycyjnym.

§  10.
1.
Do zmian o charakterze formalnym i porządkowym w planie inwestycyjnym zalicza się:
1)
przenoszenie poszczególnych tytułów inwestycyjnych z planu jednego inwestora do planu innego inwestora, dokonywane na podstawie decyzji właściwej władzy o zmianie organizacji aparatu gospodarczego;
2)
przenoszenie - jeśli chodzi o inwestycje w zakresie energetyki, urządzeń radiofonicznych i telefonicznych, kanalizacyjnych, wodno-melioracyjnych i kolejowych oraz mieszkań zastępczych - poszczególnych tytułów (lub ich składników) z planu jednego inwestora do planu innego inwestora, na podstawie obowiązujących zasad zaliczania inwestycji do majątku trwałego;
3)
dokonywanie zmian numeru tytułu lub nazwy inwestora bądź też jego siedziby (o ile to nie powoduje zmiany miejsca wykonywania inwestycji);
4)
przenoszenie limitów z tytułu zawierającego nakłady na zakup centralny na tytuł właściwego inwestora bezpośredniego, któremu zostało przydzielone dobro inwestycyjne, nabyte w ramach zakupu centralnego - lub odwrotnie;
5)
przenoszenie limitów z tytułów zbiorczych na właściwe tytuły (np. z tytułów na dokumentację inwestycyjną lat przyszłych, wykup gruntów i innych).
2.
Do przeprowadzenia zmian formalnych w planie inwestycyjnym jest uprawniony:
1)
właściwy inwestor naczelny - jeżeli zmiany dotyczą wyłącznie jego zakresu działania;
2)
właściwy minister lub kierownik urzędu centralnego - jeżeli zmiany dotyczą wyłącznie podległych mu inwestorów naczelnych;
3)
Przewodniczący Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego - jeżeli zmiany dotyczą więcej niż jednego resortu.
3.
Zmiany lokalizacji ogólnej mają charakter zmian rzeczowych i mogą być dokonywane jedynie przez Prezydium Rządu w odniesieniu do tytułów I grupy i właściwego ministra lub kierownika urzędu centralnego - w zakresie inwestycji II grupy.
§  11.
Zobowiązuje się Ministra Finansów do wydania zarządzenia ustalającego zasady i tryb dokonywania zmian w planach pokrycia finansowego inwestycji w oparciu o zasady niniejszej uchwały.
§  12.
Uchyla się § 7 uchwały nr 19 Rady Ministrów z dnia 3 stycznia 1953 r. o planie inwestycyjnym na rok 1953.
§  13.
Uchwała wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 20 marca 1953 r.
1 § 1 ust. 1 pkt 2 zmieniony przez § 1 pkt 1 uchwały nr 802 z dnia 10 października 1953 r. (M.P.53.A-96.1337) zmieniającej nin. uchwałę z dniem 23 października 1953 r.
2 § 4 ust. 2 zmieniony przez § 1 pkt 2 uchwały nr 802 z dnia 10 października 1953 r. (M.P.53.A-96.1337) zmieniającej nin. uchwałę z dniem 23 października 1953 r.

Zmiany w prawie

Bez konsultacji społecznych nie będzie nowego prawa

Już od jutra rządowi trudniej będzie, przy tworzeniu nowego prawa, omijać proces konsultacji publicznych, wykorzystując w tym celu projekty poselskie. W czwartek, 31 października, wchodzą w życie zmienione przepisy regulaminu Sejmu, które nakazują marszałkowi Sejmu kierowanie projektów poselskich do konsultacji publicznych i wymagają sporządzenia do nich oceny skutków regulacji. Każdy obywatel będzie mógł odtąd zgłosić własne uwagi do projektów poselskich, korzystając z Systemu Informacyjnego Sejmu.

Grażyna J. Leśniak 30.10.2024
Nowy urlop dla rodziców wcześniaków coraz bliżej - rząd przyjął projekt ustawy

Rada Ministrów przyjęła we wtorek przygotowany w Ministerstwie Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej projekt ustawy wprowadzający nowe uprawnienie – uzupełniający urlop macierzyński dla rodziców wcześniaków i rodziców dzieci urodzonych w terminie, ale wymagających dłuższej hospitalizacji po urodzeniu. Wymiar uzupełniającego urlopu macierzyńskiego będzie wynosił odpowiednio do 8 albo do 15 tygodni.

Grażyna J. Leśniak 29.10.2024
Na zwolnieniu w jednej pracy, w drugiej - w pełni sił i... płacy

Przebywanie na zwolnieniu lekarskim w jednej pracy nie wykluczy już możliwości wykonywania pracy i pobierania za nią wynagrodzenia w innej firmie czy firmach. Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej przygotowało właśnie projekt ustawy, który ma wprowadzić też m.in. definicję pracy zarobkowej - nie będzie nią podpisanie w czasie choroby firmowych dokumentów i nie spowoduje to utraty świadczeń. Zwolnienie lekarskie będzie mogło przewidywać miejsce pobytu w innym państwie. To rewolucyjne zmiany. Zdaniem prawników, te propozycje mają sens, nawet jeśli znajdą się tacy, którzy będą chcieli nadużywać nowych przepisów.

Beata Dązbłaż 29.10.2024
Bez kary za brak lekarza w karetce do połowy przyszłego roku

W ponad połowie specjalistycznych Zespołów Ratownictwa Medycznego brakuje lekarzy. Ministerstwo Zdrowia wydłuża więc po raz trzeci czas, kiedy Narodowy Fundusz Zdrowia nie będzie pobierał kar umownych w przypadku niezapewnienia lekarza w zespołach ratownictwa medycznego. Ostatnio termin wyznaczono na koniec tego roku, teraz ma to być czerwiec 2025 r.

Beata Dązbłaż 23.09.2024
Darowizny dla ofiar powodzi z zerową stawką VAT

Można już stosować zerową stawkę VAT na darowizny dla ofiar powodzi - rozporządzenie w tej sprawie obowiązuje od 18 września, ale z możliwością stosowania go do darowizn towarów i nieodpłatnych usług przekazanych począwszy od 12 września do 31 grudnia 2024 r. Stawka 0 proc. będzie stosowana do darowizn wszelkiego rodzaju towarów lub usług niezbędnych do wsparcia poszkodowanych.

Monika Sewastianowicz 18.09.2024
Lewiatan: Za reformę płacy minimalnej będą musieli zapłacić pracodawcy

Projekt ustawy o minimalnym wynagrodzeniu jest słaby legislacyjnie. Nie tylko nie realizuje celów zawartych w unijnej dyrektywie, ale może przyczynić się do pogłębienia problemów firm i spadku zatrudnienia. Nie poprawi też jakości pracy w naszym kraju. Utrwala zwiększanie presji płacowej – uważa Konfederacja Lewiatan.

Grażyna J. Leśniak 10.09.2024