Instrukcja Nr 6a w sprawie organizacji i zakresu działania terenowych komisji planowania gospodarczego.

UCHWAŁA NR 912
RADY MINISTRÓW
z dnia 10 października 1952 r.
w sprawie organizacji i zakresu działania terenowych komisji planowania gospodarczego.

INSTRUKCJA Nr 6a.

Na podstawie art. 20 i 22 ustawy z dnia 20 marca 1950 r. o terenowych organach jednolitej władzy państwowej (Dz. U. Nr 14, poz. 130) Rada Ministrów uchwala:

§  1.
1.
Przy prezydiach rad narodowych tworzy się terenowe komisje planowania gospodarczego, a mianowicie:
1)
wojewódzkie komisje planowania gospodarczego przy prezydiach wojewódzkich rad narodowych;
2)
miejskie komisje planowania gospodarczego przy Prezydiach Rad Narodowych m. st. Warszawy i m. Łodzi;
3)
powiatowe komisje planowania gospodarczego przy prezydiach powiatowych rad narodowych;
4)
miejskie komisje planowania gospodarczego przy prezydiach rad narodowych miast stanowiących powiaty miejskie;
5) 1
dzielnicowe komisje planowania gospodarczego przy prezydiach dzielnicowych rad narodowych w m. st. Warszawie i m. Łodzi.
2.
Terenowe komisje planowania gospodarczego są organami prezydiów właściwych rad narodowych w zakresie planowania gospodarczego oraz koordynacji działalności gospodarczej.
§  2.
1.
Ilekroć w dalszych postanowieniach uchwały jest mowa o prezydiach wojewódzkich rad narodowych i wojewódzkich komisjach planowania gospodarczego, należy przez to rozumieć również Prezydia Rad Narodowych m. st. Warszawy i m. Łodzi oraz miejskie komisje planowania gospodarczego w tych miastach.
2.
Ilekroć w dalszych postanowieniach uchwały jest mowa o prezydiach powiatowych rad narodowych i powiatowych komisjach planowania gospodarczego, należy przez to rozumieć również prezydia miejskich rad narodowych miast stanowiących powiaty i miejskie komisje planowania gospodarczego przy prezydiach miejskich rad narodowych tych miast.
§  3.
1.
Wojewódzkie komisje planowania gospodarczego działają zgodnie z wytycznymi i instrukcjami Rady Ministrów, Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego i prezydium wojewódzkiej rady narodowej.
2.
Powiatowe komisje planowania gospodarczego działają zgodnie z wytycznymi i instrukcjami prezydium wojewódzkiej rady narodowej, wojewódzkiej komisji planowania gospodarczego oraz prezydium powiatowej rady narodowej.
3. 2
Dzielnicowe komisje planowania gospodarczego działają zgodnie z wytycznymi i instrukcjami prezydium dzielnicowej rady narodowej i miejskiej komisji planowania gospodarczego.
§  4.
Zakres działania wojewódzkich komisji planowania gospodarczego obejmuje:
1)
opracowywanie - w trybie określonym instrukcjami Przewodniczącego Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego - wojewódzkich planów gospodarczych (bieżących i perspektywicznych) w zakresie działalności kierowanej przez rady narodowe, jak również działalności nadzorowanej przez rady narodowe;
2)
opiniowanie projektów planów opracowywanych centralnie w zakresie ustalonym odrębnymi przepisami;
3)
koordynacja na terenie województwa całokształtu działalności gospodarczej w zakresie właściwości rad narodowych oraz - w zakresie zleconym przez Przewodniczącego Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego - działalności gospodarczej planowanej centralnie;
4)
badanie struktury i dynamiki gospodarczej województwa, ujawnianie źródeł i rezerw produkcyjnych oraz opracowywanie projektów aktywizacji i rozwoju gospodarczego poszczególnych obszarów;
5)
opracowywanie terenowych bilansów gospodarczych;
6)
opracowywanie regionalnych planów zagospodarowania przestrzennego oraz wytycznych do miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego;
7)
opracowywanie i opiniowanie w zakresie zleconym przez Przewodniczącego Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego lokalizacji urządzeń produkcyjnych i usługowych;
8)
organizowanie i przeprowadzanie kontroli wykonania wojewódzkich planów gospodarczych oraz przedstawianie wniosków pokontrolnych prezydium wojewódzkiej rady narodowej;
9)
kontrola wykonania planów jednostek gospodarki zarządzanej centralnie w zakresie zleconym przez Przewodniczącego Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego;
10)
przygotowywanie i przedstawianie prezydium wojewódzkiej rady narodowej:
a)
opinii w sprawie projektów budżetów wojewódzkich,
b)
opinii w sprawie wykonania budżetów wojewódzkich,
c)
projektów uchwał w sprawach gospodarczych województwa;
11)
ogólne kierownictwo metodologiczne nad pracami wydziałów resortowych prezydium wojewódzkiej rady narodowej przy sporządzaniu przez te wydziały planów bieżących i perspektywicznych;
12)
systematyczny nadzór nad całokształtem prac powiatowych komisji planowania gospodarczego, a w szczególności udzielanie wytycznych i instrukcji oraz pomocy organizacyjnej i metodologicznej.
§  5. 3
Do zakresu działania powiatowych i dzielnicowych komisji planowania gospodarczego stosuje się odpowiednio przepisy § 4 pkt 1-11.
§  6.
1.
W skład terenowej komisji planowania gospodarczego wchodzą: przewodniczący oraz
1)
w wojewódzkich komisjach planowania gospodarczego - 2 zastępców przewodniczącego i członkowie w liczbie 7-10 osób;
2)
w powiatowych komisjach planowania gospodarczego - 1 zastępca przewodniczącego i członkowie w liczbie 5-7 osób;
3) 4
w dzielnicowych komisjach planowania gospodarczego - 1 zastępca przewodniczącego i członkowie w liczbie 5 osób.
2.
Liczbę członków poszczególnych wojewódzkich komisji planowania gospodarczego ustala Prezes Rady Ministrów w porozumieniu z Przewodniczącym Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego. Liczbę członków poszczególnych powiatowych komisji planowania gospodarczego ustala prezydium wojewódzkiej rady narodowej na wniosek przewodniczącego wojewódzkiej komisji planowania gospodarczego.
§  7.
1.
Przewodniczącego i zastępców przewodniczącego wojewódzkiej komisji planowania gospodarczego powołuje prezydium wojewódzkiej rady narodowej za zgodą Przewodniczącego Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego.
2.
Przewodniczącego i zastępcę przewodniczącego powiatowej komisji planowania gospodarczego powołuje prezydium powiatowej rady narodowej za zgodą prezydium wojewódzkiej rady narodowej.
3. 5
Przewodniczącego i zastępcę przewodniczącego dzielnicowej komisji planowania gospodarczego powołuje prezydium dzielnicowej rady narodowej za zgodą prezydium rady narodowej m. st. Warszawy lub m. Łodzi.
4. 6
Przewodniczącym terenowej komisji planowania gospodarczego powinien być jeden z zastępców przewodniczącego prezydium właściwej rady narodowej. W wyjątkowych przypadkach przewodniczącym terenowej komisji planowania gospodarczego może być członek tego prezydium.
5. 7
Przewodniczący terenowej komisji planowania gospodarczego i jego zastępcy są stale urzędującymi pracownikami aparatu wykonawczego tej komisji.
§  8.
Członków terenowej komisji planowania gospodarczego powołuje prezydium właściwej rady narodowej spośród:
1)
kierowników wydziałów prezydium rady narodowej lub ich zastępców;
2)
kierowników instytucji gospodarczych i społecznych na terenie działania komisji;
3)
przedstawicieli organizacji politycznych i zawodowych;
4)
pracowników nauki oraz
5)
wyróżniających się pracowników aparatu wykonawczego komisji planowania gospodarczego - na wniosek przewodniczącego tej komisji.
§  9.
1.
Terenowe komisje planowania gospodarczego działają kolegialnie.
2.
Terenowe komisje planowania gospodarczego przygotowują i przedstawiają prezydium rady narodowej projekty uchwał tego prezydium w sprawach wymienionych w §§ 4 i 5, o ile:
1)
odrębne przepisy wymagają uchwały prezydium rady narodowej albo
2)
prezydium rady narodowej zastrzegło daną sprawę do swojej kolegialnej decyzji.
§  10.
1.
Uchwały terenowej komisji planowania gospodarczego zapadają zwykłą większością głosów. Każdy członek komisji ma prawo zgłosić do protokołu swoje odrębne, uzasadnione zdanie.
2. 8
Wyciągi z protokołów posiedzeń, zawierające uchwały wojewódzkich komisji planowania gospodarczego, są przesyłane do Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego, wyciągi zaś z protokołów posiedzeń zawierające uchwały powiatowych komisji planowania gospodarczego - do właściwej wojewódzkiej komisji planowania gospodarczego. Wyciągi z protokołów posiedzeń zawierające uchwały dzielnicowej komisji planowania gospodarczego są przesyłane do właściwej miejskiej komisji planowania gospodarczego i przewodniczącego prezydium właściwej dzielnicowej rady narodowej.
§  11.
Szczegółowy zakres i tryb działania terenowych komisji planowania gospodarczego określi Przewodniczący Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego za zgodą Prezesa Rady Ministrów.
§  12.
Członkowie terenowych komisji planowania gospodarczego nie będący stale urzędującymi pracownikami aparatu wykonawczego tej komisji mogą otrzymywać wynagrodzenie za powierzone im opracowania poszczególnych zagadnień gospodarczych według zasad obowiązujących przy wynagradzaniu prac zleconych.
§  13.
1.
Aparat wykonawczy wojewódzkich komisji planowania gospodarczego ma następującą organizację wewnętrzną:
1)
Dział Planów Zbiorczych;
2)
Dział Inwestycji i Budownictwa;
3)
Dział Planowania Przestrzennego i Lokalizacji;
4)
Dział Przemysłu i Rzemiosła;
5)
Dział Rolnictwa i Leśnictwa;
6)
Dział Transportu i Łączności;
7)
Dział Obrotu Towarowego;
8)
Dział Urządzeń Kulturalnych i Socjalnych;
9)
Dział Gospodarki Komunalnej i Mieszkaniowej;
10)
Dział Gospodarki Wodnej;
11)
Dział Bilansów;
12)
Dział Finansów;
13)
Referat Personalny;
14)
Sekretariat.
2.
Przewodniczący Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego lub prezydium wojewódzkiej rady narodowej za zgodą Przewodniczącego Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego mogą postanowić - z uwzględnieniem specyfiki gospodarczej danego województwa - utworzenie w wojewódzkiej komisji planowania gospodarczego innych komórek, organizacyjnych poza wymienionymi w ust. 1.
§  14.
1.
Aparat wykonawczy powiatowych komisji planowania gospodarczego i miejskich komisji planowania gospodarczego w miastach liczących do 100 tys. mieszkańców dzieli się na stanowiska pracy. Liczba pracowników tego aparatu powinna wynosić 4-6 osób.
2.
Prezydium wojewódzkiej rady narodowej za zgodą Przewodniczącego Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego może postanowić, że aparat wykonawczy miejskiej komisji planowania gospodarczego w mieście liczącym powyżej 50 tys. mieszkańców zostanie zorganizowany na zasadach określonych w § 15.
§  15.
1.
Aparat wykonawczy miejskich komisji planowania gospodarczego w miastach wojewódzkich oraz innych liczących powyżej 100 tys. mieszkańców z wyjątkiem m. st. Warszawy i m. Łodzi ma następującą organizację wewnętrzną:
1)
Sekcja (stanowisko pracy) Planów Zbiorczych i Bilansów;
2)
Sekcja (stanowisko pracy) Inwestycji i Budownictwa oraz Lokalizacji;
3)
Sekcja (stanowisko pracy) Przemysłu i Rzemiosła;
4)
Sekcja (stanowisko pracy) Obrotu Towarowego;
5)
Sekcja (stanowisko pracy) Urządzeń Komunalnych i Kulturalno-Socjalnych;
6)
Sekcja (stanowisko pracy) Finansów.

Liczba pracowników tego aparatu powinna wynosić 9-14 osób.

2.
Prezydium miejskiej rady narodowej, może postanowić utworzenie w miejskiej komisji planowania gospodarczego innych komórek organizacyjnych poza wymienionymi w § 15 ust. 1. Uchwała prezydium miejskiej rady narodowej wymaga zgody prezydium wojewódzkiej rady narodowej.
§  15a. 9
Liczba pracowników aparatu wykonawczego dzielnicowych komisji planowania gospodarczego wynosi 3-5 osób.
§  16.
Szczegółowy zakres i podział czynności aparatu wykonawczego terenowych komisji planowania gospodarczego ustala Przewodniczący Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego za zgodą Prezesa Rady Ministrów.
§  17.
1.
Wszyscy członkowie terenowej komisji planowania gospodarczego biorą czynny udział w wypełnianiu zadań komisji.
2.
Ponadto - w celu pogłębienia prac nad rozwojem gospodarczym poszczególnych obszarów - terenowe komisje planowania gospodarczego powinny zorganizować społeczny aktyw gospodarczy, złożony z przedstawicieli miejscowych specjalistów poszczególnych dziedzin gospodarki (ekonomista, inżynier, technik, nauczyciel, lekarz, agronom itp.), który na zlecenie przewodniczącego komisji udzielać będzie pomocy w opracowaniu poszczególnych zagadnień.
§  18.
Traci moc uchwała Rady Ministrów z dnia 17 kwietnia 1950 r. - Instrukcja Nr 6 w sprawie organizacji i zakresu działania wojewódzkich oraz powiatowych komisji planowania gospodarczego (Monitor Polski z 1950 r. Nr A-57, poz. 658 i z 1952 r. Nr A-50, poz. 677).
§  19.
Wykonanie uchwały porucza się Prezesowi Rady Ministrów i Przewodniczącemu Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego.
§  20.
Uchwała wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.
1 § 1 ust. 1 pkt 5 dodany przez § 1 pkt 1 uchwały nr 113 z dnia 12 lutego 1955 r. (M.P.55.17.173) zmieniającej nin. uchwałę z dniem 1 stycznia 1955 r.
2 § 3 ust. 3 dodany przez § 1 pkt 2 uchwały nr 113 z dnia 12 lutego 1955 r. (M.P.55.17.173) zmieniającej nin. uchwałę z dniem 1 stycznia 1955 r.
3 § 5 zmieniony przez § 1 pkt 3 uchwały nr 113 z dnia 12 lutego 1955 r. (M.P.55.17.173) zmieniającej nin. uchwałę z dniem 1 stycznia 1955 r.
4 § 6 ust. 1 pkt 3 dodany przez § 1 pkt 4 uchwały nr 113 z dnia 12 lutego 1955 r. (M.P.55.17.173) zmieniającej nin. uchwałę z dniem 1 stycznia 1955 r.
5 § 7 ust. 3 dodany przez § 1 pkt 5 lit. a) uchwały nr 113 z dnia 12 lutego 1955 r. (M.P.55.17.173) zmieniającej nin. uchwałę z dniem 1 stycznia 1955 r.
6 § 7 ust. 4 według numeracji ustalonej przez § 1 pkt 5 lit. b) uchwały nr 113 z dnia 12 lutego 1955 r. (M.P.55.17.173) zmieniającej nin. uchwałę z dniem 1 stycznia 1955 r.
7 § 7 ust. 5 według numeracji ustalonej przez § 1 pkt 5 lit. b) uchwały nr 113 z dnia 12 lutego 1955 r. (M.P.55.17.173) zmieniającej nin. uchwałę z dniem 1 stycznia 1955 r.
8 § 10 ust. 2 zmieniony przez § 1 pkt 6 uchwały nr 113 z dnia 12 lutego 1955 r. (M.P.55.17.173) zmieniającej nin. uchwałę z dniem 1 stycznia 1955 r.
9 § 15a dodany przez § 1 pkt 7 uchwały nr 113 z dnia 12 lutego 1955 r. (M.P.55.17.173) zmieniającej nin. uchwałę z dniem 1 stycznia 1955 r.

Zmiany w prawie

Rząd nie dołoży gminom pieniędzy na obsługę wygaszanego dodatku osłonowego

Na obsługę dodatku osłonowego samorządy dostają 2 proc. łącznej kwoty dotacji wypłaconej gminie. Rząd nie zwiększy wsparcia uzasadniając, że koszt został odpowiednio skalkulowany – wyjaśnia Ministerstwo Klimatu i Środowiska. Ponadto dodatek osłonowy jest wygaszany i gminy kończą realizację tego zdania.

Robert Horbaczewski 23.05.2024
Będą dodatki dla zawodowych rodzin zastępczych i dla pracowników pomocy społecznej

Od 1 lipca 2024 roku zawodowe rodziny zastępcze oraz osoby prowadzące rodzinne domy dziecka mają dostawać dodatki do miesięcznych wynagrodzeń w wysokości 1000 zł brutto. Dodatki w tej samej wysokości będą też wypłacane - od 1 lipca 2024 r. - pracownikom pomocy społecznej. W środę, 15 maja, prezydent Andrzej Duda podpisał obie ustawy.

Grażyna J. Leśniak 16.05.2024
Powstańcy nie zapłacą podatku dochodowego od nagród

Minister finansów zaniecha poboru podatku dochodowego od nagród przyznawanych w 2024 roku powstańcom warszawskim oraz ich małżonkom. Zgodnie z przygotowanym przez resort projektem rozporządzenia, zwolnienie będzie dotyczyło nagród przyznawanych przez radę miasta Warszawy od 1 stycznia do końca grudnia tego roku.

Monika Pogroszewska 06.05.2024
Rząd chce zmieniać obowiązujące regulacje dotyczące czynników rakotwórczych i mutagenów

Rząd przyjął we wtorek projekt zmian w Kodeksie pracy, którego celem jest nowelizacja art. 222, by dostosować polskie prawo do przepisów unijnych. Chodzi o dodanie czynników reprotoksycznych do obecnie obwiązujących regulacji dotyczących czynników rakotwórczych i mutagenów. Nowela upoważnienia ustawowego pozwoli na zmianę wydanego na jej podstawie rozporządzenia Ministra Zdrowia w sprawie substancji chemicznych, ich mieszanin, czynników lub procesów technologicznych o działaniu rakotwórczym lub mutagennym w środowisku pracy.

Grażyna J. Leśniak 16.04.2024
Bez kary za brak lekarza w karetce do końca tego roku

W ponad połowie specjalistycznych Zespołów Ratownictwa Medycznego brakuje lekarzy. Ministerstwo Zdrowia wydłuża więc po raz kolejny czas, kiedy Narodowy Fundusz Zdrowia nie będzie pobierał kar umownych w przypadku niezapewnienia lekarza w zespołach ratownictwa. Pierwotnie termin wyznaczony był na koniec czerwca tego roku.

Beata Dązbłaż 10.04.2024
Będzie zmiana ustawy o rzemiośle zgodna z oczekiwaniami środowiska

Rozszerzenie katalogu prawnie dopuszczalnej formy prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie rzemiosła, zmiana definicji rzemiosła, dopuszczenie wykorzystywania przez przedsiębiorców, niezależnie od formy prowadzenia przez nich działalności, wszystkich kwalifikacji zawodowych w rzemiośle, wymienionych w ustawie - to tylko niektóre zmiany w ustawie o rzemiośle, jakie zamierza wprowadzić Ministerstwo Rozwoju i Technologii.

Grażyna J. Leśniak 08.04.2024
Metryka aktu
Identyfikator:

M.P.1952.A-94.1459

Rodzaj: Uchwała
Tytuł: Instrukcja Nr 6a w sprawie organizacji i zakresu działania terenowych komisji planowania gospodarczego.
Data aktu: 10/10/1952
Data ogłoszenia: 15/11/1952
Data wejścia w życie: 15/11/1952