a także mając na uwadze, co następuje:(1) W dniu 20 lipca 2023 r. Rada przyjęła decyzję (WPZiB) 2023/1532 1 .
(2) W konkluzjach z dnia 21 i 22 marca 2024 r. Rada Europejska stwierdziła, że dostęp Rosji do przedmiotów
i technologii wrażliwych mających znaczenie na polu walki musi zostać ograniczony w możliwie największym stopniu, również poprzez ukierunkowanie działań na podmioty znajdujące się w państwach trzecich umożliwiające obchodzenie sankcji. Rada Europejska wezwała Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa (zwanego dalej "Wysokim Przedstawicielem") i Komisję do opracowania dalszych sankcji wobec Białorusi, Korei Północnej i Iranu. Ponadto Rada Europejska oświadczyła, że Unia Europejska będzie nadal intensywnie współpracować z partnerami regionalnymi i międzynarodowymi, aby nie dopuścić do dalszej eskalacji w regionie, zwłaszcza w Libanie i na Morzu Czerwonym. Rada Europejska wezwała wszystkie podmioty, zwłaszcza Iran, do powstrzymania się od działań eskalujących.
(3) W dniu 14 kwietnia 2024 r. Unia - za pośrednictwem wydanego w jejimieniu oświadczenia Wysokiego Przedstawiciela- z całą mocą potępiła ataki przeciwko Izraelowi dokonane przez Iran w dniu 13 kwietnia 2024 r. za pomocą dronów i pocisków rakietowych jako stanowiące bezprecedensową eskalację i zagrożenie dla bezpieczeństwa regionalnego.
(4) W konkluzjach z dnia 17 kwietnia 2024 r. Rada Europejska zdecydowanie i jednoznacznie potępiła irański atak na Izrael oraz ponownie wyraziła pełną solidarność z narodem Izraela i zaangażowanie na rzecz bezpieczeństwa Izraela i stabilności w regionie. Rada Europejska wezwała Iran i jego popleczników do zaprzestania wszystkich ataków i zaapelowała do wszystkich stron o zachowanie jak największej powściągliwości i powstrzymanie się od wszelkich działań, które mogłyby zwiększyć napięcia w regionie. Ponadto w konkluzjach Rady Europejskiej stwierdzono, że Unia podejmie dalsze środki ograniczające wobec Iranu, w szczególności w odniesieniu do bezzałogowych statków powietrznych i pocisków rakietowych. Na koniec Rada Europejska ponownie zapewniła o swojej pełnej determinacji, by przyczynić się do deeskalacji i bezpieczeństwa w regionie.
(5) Rosja wykorzystuje wyprodukowane w Iranie bezzałogowe statki powietrzne do wspierania prowadzonej przeciwko Ukrainie wojny napastniczej, która narusza suwerenność, niezależność i integralność terytorialną tego państwa, w tym przeciwko ludności cywilnej i infrastrukturze cywilnej. Finansowany przez państwo irański program rozwoju i produkcji bezzałogowych statków powietrznych przyczynia się zatem do naruszania Karty Narodów Zjednoczonych i podstawowych zasad prawa międzynarodowego.
(6) Unia jest niezmiernie zaniepokojona doniesieniami, że Iran może przekazywać Rosji pociski rakietowe do wykorzystania w prowadzonej przez nią wojnie napastniczej przeciwko Ukrainie.
(7) Jedną z najistotniejszych kwestii budzących zaniepokojenie jest rozprzestrzenianie wyprodukowanych w Iranie bezzałogowych statków powietrznych i pocisków rakietowych oraz powiązanych z nimi technologii wśród uzbrojonych podmiotów niepaństwowych na Bliskim Wschodzie i poza nim. Iran przekazał wyprodukowane przez siebie bezzałogowe statki powietrzne i pociski rakietowe ugrupowaniom zbrojnym i uzbrojonym podmiotom, takim jak Hamas, Hezbollah, Huti oraz bojówki w Syrii i Iraku, a także strony konfliktu w Sudanie.
(8) Irański program pocisków rakietowych, opierający się na przedsiębiorstwach państwowych i prywatnych i korzystający z krajowych możliwości badawczych, jest prowadzony przez irańskie Ministerstwo Obrony i Logistyki Sił Zbrojnych oraz Korpus Strażników Rewolucji Islamskiej; które podlegają sankcjom nałożonym przez Unię. Irański program pocisków rakietowych obejmuje nabywanie, opracowywanie, produkcję i przekazywanie pocisków rakietowych.
(9) Iran od dawna utrzymuje związki z ugrupowaniami zbrojnymi i uzbrojonymi podmiotami na Bliskim Wschodzie i w rejonie Morza Czerwonego, w tym z organizacjami terrorystycznymi, takimi jak zbrojne skrzydło Hezbollahu oraz Hamas, i przekazuje im wyprodukowane przez siebie pociski rakietowe i środki produkcji.
(10) Ciągłe zapewnianie Huti przez Iran broni i powiązanych materiałów stanowi pogwałcenie rezolucji 2216 (2015) Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych.
(11) Przeprowadzane przez Huti ataki na centralne szlaki żeglugowe na Bliskim Wschodzie i w rejonie Morza Czerwonego to jedna z najważniejszych kwestii problematycznych dla interesów Unii i państw członkowskich. Decyzją Rady (WPZiB) 2024/632 2 rozpoczęto operację Unii Europejskiej w zakresie bezpieczeństwa morskiego w celu zapewnienia wolności żeglugi w związku z kryzysem na Morzu Czerwonym (EUNAVFOR ASPIDES). W interesie Unii i państw członkowskich leży podjęcie środków w ramach wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa, by nie dopuścić do uzyskania przez Huti dalszego dostępu do wyprodukowanej w Iranie broni, takiej jak pociski rakietowe i bezzałogowe statki powietrzne.
(12) Z racji powagi sytuacji i w reakcji na wsparcie wojskowe Iranu dla rosyjskiej wojny napastniczej przeciwko Ukrainie, a także na dostarczanie przez Iran bezzałogowych statków powietrznych i pocisków rakietowych ugrupowaniom zbrojnym i uzbrojonym podmiotom na Bliskim Wschodzie i w rejonie Morza Czerwonego - co podważa pokój i bezpieczeństwo, a także suwerenność państw - należy wprowadzić dalsze środki ograniczające w odniesieniu do Iranu. Środki te powinny być poddawane przeglądowi i powinna istnieć możliwość ich zawieszenia lub uchylenia lub uzupełnienia o inne środki ograniczające, w zależności od rozwoju sytuacji na miejscu.
(13) W szczególności należy zmienić tytuł decyzji (WPZiB) 2023/1532 i nałożyć środki polegające na ograniczeniach podróży i zamrożeniu aktywów wobec osób odpowiedzialnych za irański program pocisków rakietowych, zaangażowanych w realizację tego programu lub wspierających ten program lub wobec osób dostarczających lub sprzedających wyprodukowane w Iranie pociski rakietowe lub bezzałogowe statki powietrzne lub powiązanych technologii lub w inny sposób zaangażowanych w ich przekazywanie Rosji, które to pociski i statki są wykorzystywane w celu wspierania rosyjskiej wojny napastniczej przeciwko Ukrainie, lub ugrupowaniom zbrojnym i uzbrojonym podmiotom do podważania pokoju i bezpieczeństwa na Bliskim Wschodzie i w rejonie Morza Czerwonego lub które naruszają rezolucję Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych nr 2216 (2015).
(14) Należy również zakazać dalszego wywozu z Unii do Iranu kolejnych podzespołów, które mogą być wykorzystywane do opracowywania i produkcji bezzałogowych statków powietrznych.
(15) Unia powinna podjąć dalsze działania, aby wprowadzić w życie niektóre środki.
(16) Należy zatem odpowiednio zmienić decyzję (WPZiB) 2023/1532,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ: