Narodowa Strategia Onkologiczna.

USTAWA
z dnia 26 kwietnia 2019 r.
o Narodowej Strategii Onkologicznej

Parlament Rzeczypospolitej Polskiej, mając na względzie obecny i prognozowany wzrost zachorowań na choroby nowotworowe oraz wynikające z tego skutki w postaci dużej śmiertelności, poważnych konsekwencji społecznych, w tym pogorszenia jakości życia chorych i ich rodzin, oraz znacznych obciążeń finansowych związanych z leczeniem tych chorób dla obywateli i finansów publicznych, uznaje za konieczne przyjęcie strategii w obszarze onkologii dla Rzeczypospolitej Polskiej, w związku z czym uchwala niniejszą ustawę.
Art.  1.  [Przyjęcie i status prawny Narodowej Strategii Onkologicznej]
1. 
Rada Ministrów przyjmuje Narodową Strategię Onkologiczną, zwaną dalej "Strategią", na lata 2020-2030.
2. 
Strategia jest programem wieloletnim w rozumieniu art. 136 ust. 2 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 869).
Art.  2.  [Cele Narodowej Strategii Onkologicznej]

Celem Strategii jest:

1)
obniżenie zachorowalności na choroby nowotworowe przez edukację zdrowotną, promocję zdrowia i profilaktykę, w tym kształtowanie świadomości prozdrowotnej i propagowanie zdrowego stylu życia;
2)
poprawa profilaktyki, wczesnego wykrywania, diagnostyki i leczenia chorób nowotworowych;
3)
rozwój systemu opieki zdrowotnej w obszarze onkologii przez koncentrację działań wokół chorego i jego potrzeb, ze szczególnym uwzględnieniem poprawy jakości życia chorych i ich rodzin;
4)
zapewnienie równego dostępu do wysokiej jakości świadczeń opieki zdrowotnej w obszarze onkologii, udzielanych zgodnie z aktualną wiedzą medyczną;
5)
opracowanie i wdrożenie zmian organizacyjnych, które zapewnią chorym równy dostęp do koordynowanej i kompleksowej opieki zdrowotnej w obszarze onkologii;
6)
rozwój działalności szkoleniowej i edukacji oraz kształcenia kadr medycznych w obszarze onkologii;
7)
rozwój badań naukowych mających na celu poprawę i wzrost efektywności oraz innowacyjności leczenia chorób nowotworowych.
Art.  3.  [Zakres Narodowej Strategii Onkologicznej]

Strategia obejmuje:

1)
analizę stanu profilaktyki, wczesnego wykrywania, diagnostyki i leczenia chorób nowotworowych, zawierającą w szczególności:
a)
opis funkcjonującego w Rzeczypospolitej Polskiej systemu opieki zdrowotnej w obszarze onkologii oraz występujących w nim problemów,
b)
informacje na temat epidemiologii oraz skuteczności leczenia chorób nowotworowych,
c)
porównanie wskaźników dotyczących epidemiologii oraz skuteczności leczenia chorób nowotworowych w Rzeczypospolitej Polskiej oraz w innych państwach,
d)
informacje na temat kształcenia kadr medycznych w obszarze onkologii,
e)
informacje na temat rozwoju badań naukowych mających na celu poprawę i wzrost efektywności oraz innowacyjności leczenia chorób nowotworowych,
f)
informacje na temat dostępności do świadczeń opieki zdrowotnej w obszarze onkologii oraz jakości tych świadczeń;
2)
diagnozę i określenie działań, które powinny zostać podjęte w zakresie poprawy profilaktyki, wczesnego wykrywania, diagnostyki i leczenia chorób nowotworowych oraz osiągnięcia pozostałych celów wskazanych w art. 2, zawierającą w szczególności:
a)
określenie działań, które umożliwią poprawę zarządzania zasobami w obszarze onkologii, w tym monitorowanie i ocenę skuteczności opieki zdrowotnej oraz poprawę bezpieczeństwa i wyników leczenia chorych,
b)
określenie kierunków kształcenia kadr medycznych koniecznych do zapewnienia właściwej opieki onkologicznej,
c)
określenie kierunków rozwoju badań naukowych koniecznych do zapewnienia wzrostu efektywności oraz innowacyjności leczenia chorób nowotworowych;
3)
określenie priorytetów w zakresie poprawy profilaktyki, wczesnego wykrywania, diagnostyki i leczenia chorób nowotworowych oraz osiągnięcia pozostałych celów wskazanych w art. 2, a także działań zmierzających do realizacji tych priorytetów, zawierające w szczególności rozwiązania mające na celu poprawę:
a)
zapobiegania chorobom nowotworowym,
b)
wczesnego wykrywania chorób nowotworowych,
c)
jakości i efektywności leczenia chorób nowotworowych oraz sposobu ich monitorowania,
d)
jakości życia chorych i ich rodzin w trakcie leczenia choroby nowotworowej oraz po jego zakończeniu;
4)
wskazanie źródeł wiedzy na temat walki z chorobami nowotworowymi, opartych na dowodach naukowych i zgodnych z aktualną wiedzą medyczną, w celu wdrożenia działań i polityk zdrowotnych w obszarze onkologii;
5)
określenie szczegółowego sposobu jej realizacji;
6)
wskazanie podmiotów odpowiedzialnych za realizację określonych w niej działań;
7)
wskazanie źródeł finansowania określonych w niej działań.
Art.  4.  [Przedstawienie projektu Narodowej Strategii Onkologicznej i jej przyjęcie]
1. 
Strategia jest przyjmowana przez Radę Ministrów, w drodze uchwały.
2. 
Projekt Strategii, opracowany przez Zespół do spraw Narodowej Strategii Onkologicznej, zwany dalej "Zespołem", minister właściwy do spraw zdrowia przedstawia Radzie Ministrów.
Art.  5.  [Harmonogram wdrażania Narodowej Strategii Onkologicznej]
1. 
Strategia jest realizowana w oparciu o harmonogram wdrażania Strategii, uwzględniający w szczególności koszty realizacji i źródła finansowania działań określonych w Strategii, obejmujący okres roku kalendarzowego.
2. 
Projekt harmonogramu wdrażania Strategii na kolejny rok kalendarzowy opracowany przez Zespół minister właściwy do spraw zdrowia przedstawia Radzie Ministrów corocznie, nie później niż do dnia 30 września.
3. 
Harmonogram wdrażania Strategii jest przyjmowany przez Radę Ministrów, w drodze uchwały.
Art.  6.  [Aktualizacja Narodowej Strategii Onkologicznej]
1. 
Strategia podlega aktualizacji nie rzadziej niż raz na 5 lat, w szczególności w przypadku istotnych zmian w obszarze onkologii, w tym wdrożenia nowych działań i polityk zdrowotnych.
2. 
Do aktualizacji Strategii stosuje się odpowiednio przepisy art. 4.
Art.  7.  [Podmioty realizujące działania określone w Narodowej Strategii Onkologicznej]
1. 
Podmiotami realizującymi działania określone w Strategii są organy i instytucje publiczne oraz podmioty działające w systemie ochrony zdrowia.
2. 
Organy i instytucje publiczne oraz podmioty działające w systemie ochrony zdrowia są obowiązane do współpracy na rzecz realizacji Strategii.
3. 
Podmioty, o których mowa w ust. 2, mogą współdziałać z samorządami zawodów medycznych, organizacjami społecznymi, w tym organizacjami zrzeszającymi pacjentów, do których zadań statutowych należy ochrona praw chorych na choroby nowotworowe, oraz innymi podmiotami zainteresowanymi wsparciem działań określonych w Strategii.
Art.  8.  [Źródła finansowania Narodowej Strategii Onkologicznej]
1. 
Strategia jest finansowana ze środków publicznych.
2. 
Strategia może być finansowana ze środków innych niż publiczne, w przypadku gdy taki sposób finansowania wynika z harmonogramu wdrażania Strategii.
Art.  9.  [Zadania ministra właściwego do spraw zdrowia; sprawozdanie z realizacji Narodowej Strategii Onkologicznej]
1. 
Minister właściwy do spraw zdrowia koordynuje działania określone w Strategii, monitoruje jej realizację oraz opracowuje roczne sprawozdanie z realizacji Strategii.
2. 
Roczne sprawozdanie z realizacji Strategii za poprzedni rok kalendarzowy minister właściwy do spraw zdrowia przedstawia Sejmowi Rzeczypospolitej Polskiej, nie później niż do dnia 31 maja.
Art.  10.  [Zadania, skład, prace i obsługa Zespołu do spraw Narodowej Strategii Onkologicznej]
1. 
Projekt Strategii, projekt aktualizacji Strategii oraz projekt harmonogramu wdrażania Strategii opracowuje Zespół działający przy ministrze właściwym do spraw zdrowia.
2. 
W skład Zespołu wchodzą:
1)
przedstawiciele ministra właściwego do spraw zdrowia;
2)
przedstawiciel Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej;
3)
przedstawiciel Narodowego Funduszu Zdrowia;
4)
przedstawiciel Agencji Oceny Technologii Medycznych i Taryfikacji;
5)
przedstawiciel Naczelnej Izby Lekarskiej;
6)
przedstawiciel Naczelnej Izby Pielęgniarek i Położnych;
7)
przedstawiciel Konferencji Rektorów Akademickich Uczelni Medycznych;
8)
przedstawiciel Polskiego Towarzystwa Onkologicznego;
9)
przedstawiciel Polskiego Towarzystwa Onkologii Klinicznej;
10)
przedstawiciel Polskiego Towarzystwa Hematologów i Transfuzjologów;
11)
przedstawiciel Polskiego Towarzystwa Onkologii i Hematologii Dziecięcej;
12)
przedstawiciel Polskiego Towarzystwa Radioterapii Onkologicznej;
13)
przedstawiciel Polskiego Towarzystwa Chirurgii Onkologicznej;
14)
przedstawiciel Towarzystwa Chirurgów Polskich;
15)
przedstawiciel Polskiego Towarzystwa Chorób Płuc;
16)
przedstawiciel Polskiego Towarzystwa Kardio-Torakochirurgów;
17)
przedstawiciel Polskiego Towarzystwa Urologii;
18)
przedstawiciel Polskiego Towarzystwa Ginekologii Onkologicznej;
19)
przedstawiciel Polskiego Towarzystwa Patologów;
20)
przedstawiciele organizacji zrzeszających pacjentów, do których zadań statutowych należy ochrona praw chorych na choroby nowotworowe.
3. 
Członków Zespołu, o których mowa w ust. 2, powołuje i odwołuje minister właściwy do spraw zdrowia. Członków Zespołu, o których mowa w ust. 2 pkt 2-20, minister właściwy do spraw zdrowia powołuje i odwołuje na wniosek podmiotów, których są przedstawicielami.
4. 
Członkowie Zespołu, o których mowa w ust. 2 pkt 20, są powoływani spośród kandydatów wskazanych przez organizacje zrzeszające pacjentów, do których zadań statutowych należy ochrona praw chorych na choroby nowotworowe, zgłoszonych w terminie 14 dni od dnia udostępnienia na stronie podmiotowej Biuletynu Informacji Publicznej urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw zdrowia ogłoszenia o naborze przedstawicieli takich organizacji na członków Zespołu.
5. 
Przewodniczącego Zespołu wskazuje minister właściwy do spraw zdrowia spośród członków Zespołu.
6. 
W pracach Zespołu mogą uczestniczyć osoby niebędące członkami Zespołu, zaproszone przez Przewodniczącego Zespołu. Osobom tym nie przysługuje prawo głosu przy podejmowaniu rozstrzygnięć.
7. 
Zespół podejmuje rozstrzygnięcia zwykłą większością głosów w obecności co najmniej połowy jego członków. W przypadku równej liczby głosów decyduje głos Przewodniczącego Zespołu.
8. 
Zespół działa na podstawie uchwalonego przez siebie regulaminu, zatwierdzonego przez ministra właściwego do spraw zdrowia.
9. 
Członkom Zespołu biorącym udział w posiedzeniu Zespołu, zamieszkałym poza miejscowością, w której odbywa się posiedzenie Zespołu, przysługuje zwrot kosztów przejazdu i zakwaterowania oraz dieta na zasadach określonych w przepisach dotyczących należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej.
10. 
Koszty funkcjonowania Zespołu są finansowane z budżetu państwa, z części, której dysponentem jest minister właściwy do spraw zdrowia.
11. 
Obsługę Zespołu zapewnia urząd obsługujący ministra właściwego do spraw zdrowia.
Art.  11.  [Utworzenie Zespołu do spraw Narodowej Strategii Onkologicznej]

Tworzy się Zespół do spraw Narodowej Strategii Onkologicznej.

Art.  12.  [Termin przedstawienia projektu Narodowej Strategii Onkologicznej wraz z projektem harmonogramu jej wdrażania]

Projekt Strategii wraz z projektem harmonogramu wdrażania Strategii na 2020 r. minister właściwy do spraw zdrowia przedstawi Radzie Ministrów, nie później niż do dnia 30 listopada 2019 r.

Art.  13.  [Data zniesienia Zespołu do spraw Narodowej Strategii Onkologicznej]

Zespół znosi się z dniem 31 grudnia 2030 r.

Art.  14.  [Wejście w życie]

Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.

Zmiany w prawie

Bez konsultacji społecznych nie będzie nowego prawa

Już od jutra rządowi trudniej będzie, przy tworzeniu nowego prawa, omijać proces konsultacji publicznych, wykorzystując w tym celu projekty poselskie. W czwartek, 31 października, wchodzą w życie zmienione przepisy regulaminu Sejmu, które nakazują marszałkowi Sejmu kierowanie projektów poselskich do konsultacji publicznych i wymagają sporządzenia do nich oceny skutków regulacji. Każdy obywatel będzie mógł odtąd zgłosić własne uwagi do projektów poselskich, korzystając z Systemu Informacyjnego Sejmu.

Grażyna J. Leśniak 30.10.2024
Nowy urlop dla rodziców wcześniaków coraz bliżej - rząd przyjął projekt ustawy

Rada Ministrów przyjęła we wtorek przygotowany w Ministerstwie Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej projekt ustawy wprowadzający nowe uprawnienie – uzupełniający urlop macierzyński dla rodziców wcześniaków i rodziców dzieci urodzonych w terminie, ale wymagających dłuższej hospitalizacji po urodzeniu. Wymiar uzupełniającego urlopu macierzyńskiego będzie wynosił odpowiednio do 8 albo do 15 tygodni.

Grażyna J. Leśniak 29.10.2024
Na zwolnieniu w jednej pracy, w drugiej - w pełni sił i... płacy

Przebywanie na zwolnieniu lekarskim w jednej pracy nie wykluczy już możliwości wykonywania pracy i pobierania za nią wynagrodzenia w innej firmie czy firmach. Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej przygotowało właśnie projekt ustawy, który ma wprowadzić też m.in. definicję pracy zarobkowej - nie będzie nią podpisanie w czasie choroby firmowych dokumentów i nie spowoduje to utraty świadczeń. Zwolnienie lekarskie będzie mogło przewidywać miejsce pobytu w innym państwie. To rewolucyjne zmiany. Zdaniem prawników, te propozycje mają sens, nawet jeśli znajdą się tacy, którzy będą chcieli nadużywać nowych przepisów.

Beata Dązbłaż 29.10.2024
Bez kary za brak lekarza w karetce do połowy przyszłego roku

W ponad połowie specjalistycznych Zespołów Ratownictwa Medycznego brakuje lekarzy. Ministerstwo Zdrowia wydłuża więc po raz trzeci czas, kiedy Narodowy Fundusz Zdrowia nie będzie pobierał kar umownych w przypadku niezapewnienia lekarza w zespołach ratownictwa medycznego. Ostatnio termin wyznaczono na koniec tego roku, teraz ma to być czerwiec 2025 r.

Beata Dązbłaż 23.09.2024
Darowizny dla ofiar powodzi z zerową stawką VAT

Można już stosować zerową stawkę VAT na darowizny dla ofiar powodzi - rozporządzenie w tej sprawie obowiązuje od 18 września, ale z możliwością stosowania go do darowizn towarów i nieodpłatnych usług przekazanych począwszy od 12 września do 31 grudnia 2024 r. Stawka 0 proc. będzie stosowana do darowizn wszelkiego rodzaju towarów lub usług niezbędnych do wsparcia poszkodowanych.

Monika Sewastianowicz 18.09.2024
Lewiatan: Za reformę płacy minimalnej będą musieli zapłacić pracodawcy

Projekt ustawy o minimalnym wynagrodzeniu jest słaby legislacyjnie. Nie tylko nie realizuje celów zawartych w unijnej dyrektywie, ale może przyczynić się do pogłębienia problemów firm i spadku zatrudnienia. Nie poprawi też jakości pracy w naszym kraju. Utrwala zwiększanie presji płacowej – uważa Konfederacja Lewiatan.

Grażyna J. Leśniak 10.09.2024