Jakość handlowa artykułów rolno-spożywczych.

USTAWA
z dnia 21 grudnia 2000 r.
o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych 1

Rozdział  1

Przepisy ogólne

Art.  1.  [Przedmiot ustawy]

Ustawa reguluje sprawy jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych oraz organizację i zasady działania Inspekcji Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych.

Art.  2.  [Wyłączenia spod przepisów ustawy]

Przepisy ustawy nie dotyczą:

1)
artykułów rolno-spożywczych wytwarzanych na własny użytek;
2)
materiału siewnego roślin rolniczych, ogrodniczych i zielarskich w rozumieniu przepisów o nasiennictwie;
3)
(uchylony);
4)
wymagań zdrowotnych, sanitarnych, weterynaryjnych i fitosanitarnych dotyczących artykułów rolno-spożywczych określonych w odrębnych przepisach;
5)
jakości handlowej owoców i warzyw w zakresie uregulowanym w przepisach Unii Europejskiej.
Art.  3.  [Definicje legalne]

Użyte w ustawie określenia oznaczają:

1)
artykuły rolno-spożywcze - produkty rolne, runo leśne, dziczyznę, organizmy morskie i słodkowodne w postaci surowców, półproduktów oraz wyrobów gotowych otrzymywanych z tych surowców i półproduktów, w tym środki spożywcze i pasze przeznaczone dla zwierząt domowych;
2)
żywność (środek spożywczy) - każdą substancję lub produkt w rozumieniu art. 2 rozporządzenia (WE) nr 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2002 r. ustanawiającego ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego, powołującego Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności oraz ustanawiającego procedury w zakresie bezpieczeństwa żywności (Dz. Urz. WE L 31 z 01.02.2002);
3)
(uchylony);
4)
obrót - czynności w rozumieniu art. 3 pkt 8 rozporządzenia, o którym mowa w pkt 2;
5)
jakość handlowa - cechy artykułu rolno-spożywczego dotyczące jego właściwości organoleptycznych, fizykochemicznych i mikrobiologicznych w zakresie technologii produkcji, wielkości lub masy oraz wymagania wynikające ze sposobu produkcji, opakowania, prezentacji i oznakowania, nieobjęte wymaganiami sanitarnymi, weterynaryjnymi lub fitosanitarnymi;
6)
(uchylony);
7)
partia produkcyjna - określoną ilość artykułu rolno-spożywczego wyprodukowanego, przetworzonego lub zapakowanego w praktycznie takich samych warunkach;
8)
próbka - część partii produkcyjnej pobraną jednorazowo, w sposób losowy, w celu kontroli lub oceny w zakresie jakości handlowej artykułu rolno-spożywczego;
9)
producent - osobę fizyczną, osobę prawną albo jednostkę organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej, która:
a)
produkuje lub paczkuje artykuły rolno-spożywcze, lub
b)
wprowadza artykuły rolno-spożywcze do obrotu, jeżeli działalność ta jest zarejestrowana na terytorium któregoś z państw członkowskich Unii Europejskiej lub państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) - stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym;
10)
artykuł rolno-spożywczy zafałszowany - produkt, którego skład jest niezgodny z przepisami dotyczącymi jakości handlowej poszczególnych artykułów rolno-spożywczych, albo produkt, w którym zostały wprowadzone zmiany, w tym zmiany dotyczące oznakowania, mające na celu ukrycie jego rzeczywistego składu lub innych właściwości, jeżeli niezgodności te lub zmiany w istotny sposób naruszają interesy konsumentów finalnych, w szczególności jeżeli:
a)
dokonano zabiegów, które zmieniły lub ukryły jego rzeczywisty skład lub nadały mu wygląd produktu zgodnego z przepisami dotyczącymi jakości handlowej,
b)
w oznakowaniu podano nazwę niezgodną z przepisami dotyczącymi jakości handlowej poszczególnych artykułów rolno-spożywczych albo niezgodną z prawdą,
c)
w oznakowaniu podano niezgodne z prawdą dane w zakresie składu, pochodzenia, terminu przydatności do spożycia lub daty minimalnej trwałości, zawartości netto lub klasy jakości handlowej;
11)
konsument finalny - konsumenta finalnego, w rozumieniu art. 3 pkt 18 rozporządzenia (WE) nr 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2002 r. ustanawiającego ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego, powołującego Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności oraz ustanawiającego procedury w zakresie bezpieczeństwa żywności;
12)
sprzedaż na odległość -wprowadzanie do obrotu artykułów rolno-spożywczych w ramach zorganizowanego systemu zawierania umów na odległość, bez jednoczesnej fizycznej obecności stron, z wyłącznym wykorzystaniem co najmniej jednego środka porozumiewania się na odległość, w tym sprzedaż, o której mowa w art. 36 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/625 z dnia 15 marca 2017 r. w sprawie kontroli urzędowych i innych czynności urzędowych przeprowadzanych w celu zapewnienia stosowania prawa żywnościowego i paszowego oraz zasad dotyczących zdrowia i dobrostanu zwierząt, zdrowia roślin i środków ochrony roślin, zmieniającego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 999/2001, (WE) nr 396/2005, (WE) nr 1069/2009, (WE) nr 1107/2009, (UE) nr 1151/2012, (UE) nr 652/2014, (UE) 2016/429 i (UE) 2016/2031, rozporządzenia Rady (WE) nr 1/2005 i (WE) nr 1099/2009 oraz dyrektywy Rady 98/58/WE, 1999/74/WE, 2007/43/WE, 2008/119/WE i 2008/120/WE, oraz uchylającego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 854/2004 i (WE) nr 882/2004, dyrektywy Rady 89/608/EWG, 89/662/EWG, 90/425/EWG, 91/496/EWG, 96/23/WE, 96/93/WE i 97/78/WE oraz decyzję Rady 92/438/EWG (rozporządzenie w sprawie kontroli urzędowych) (Dz. Urz. UE L 95 z 07.04.2017, str. 1, z późn. zm.);
13)
zakup kontrolny - nabycie anonimowo przez pracownika Inspekcji Jakości Handlowej Artykułów Rolno--Spożywczych artykułu rolno-spożywczego w celu kontroli w zakresie jakości handlowej tego artykułu.

Rozdział  2

Jakość handlowa

Art.  4.  [Konieczność spełnienia wymagań w zakresie jakości handlowej przez wprowadzane do obrotu artykuły rolno-spożywcze]
1. 
Wprowadzane do obrotu artykuły rolno-spożywcze powinny spełniać wymagania w zakresie jakości handlowej, jeżeli w przepisach o jakości handlowej zostały określone takie wymagania, oraz dodatkowe wymagania dotyczące tych artykułów, jeżeli ich spełnienie zostało zadeklarowane przez producenta.
2. 
Określenie wymagań w zakresie jakości handlowej artykułu rolno-spożywczego może nastąpić w szczególności przez ustalenie jego klasy jakości.
Art.  5.  [Opakowania artykułów rolno-spożywczych]

Opakowania artykułów rolno-spożywczych wprowadzanych do obrotu powinny zapewniać zachowanie cech istotnych dla danego rodzaju artykułu rolno-spożywczego, decydujących o jego tożsamości.

Art.  6.  [Obowiązek oznakowania artykułów rolno-spożywczych w języku polskim]
1. 
Artykuły rolno-spożywcze wprowadzane do obrotu są oznakowane co najmniej w języku polskim.
2. 
(uchylony).
3. 
(uchylony).
4. 
Wymóg znakowania w języku polskim nie dotyczy artykułów rolno-spożywczych przeznaczonych do wywozu poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
Art.  7.  [Informacje podawane na oznakowaniu artykułów rolno-spożywczych]
1. 
Oznakowanie artykułu rolno-spożywczego zawiera informacje istotne z punktu widzenia jakości handlowej artykułu rolno-spożywczego, w szczególności:
1)
nazwę, pod którą artykuł rolno-spożywczy jest wprowadzany do obrotu;
2)
inne dane umożliwiające identyfikację artykułu rolno-spożywczego oraz odróżnienie go od innych artykułów rolno-spożywczych.
2. 
(uchylony).
3. 
Zgodność informacji, o których mowa w ust. 1, ze stanem faktycznym zapewnia producent, który po raz pierwszy wprowadził do obrotu artykuł rolno-spożywczy.
4. 
Producenci są obowiązani posiadać informacje, o których mowa w ust. 1, na wszystkich etapach obrotu artykułem rolno-spożywczym w czasie posiadania tego artykułu rolno-spożywczego.
Art.  7a.  [Obowiązek oznakowania kodem identyfikacyjnym partii produkcji]
1. 
Artykuły rolno-spożywcze wprowadzane do obrotu znakuje się ponadto widocznym, czytelnym i nieusuwalnym kodem identyfikacyjnym partii produkcyjnej, umożliwiającym identyfikację artykułu rolno-spożywczego z danej partii produkcyjnej.
2. 
Kod identyfikacyjny, o którym mowa w ust. 1, jest nadawany przez producenta.
Art.  7b.  [Oznakowanie artykułów rolno-spożywczych informacją "Produkt polski"]
1. 
Oznakowanie artykułu rolno-spożywczego będącego produktem nieprzetworzonym w rozumieniu art. 2 ust. 1 lit. n rozporządzenia (WE) nr 852/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie higieny środków spożywczych (Dz. Urz. UE L 139 z 30.04.2004, str. 1, z późn. zm.) - Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 13, t. 34, str. 319) może zawierać informację "Produkt polski", jeżeli produkcja podstawowa w rozumieniu art. 3 pkt 17 rozporządzenia (WE) nr 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2002 r. ustanawiającego ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego, powołującego Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności oraz ustanawiającego procedury w zakresie bezpieczeństwa żywności tego produktu odbyła się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a w przypadku:
1)
mięsa - jeżeli zostało pozyskane ze zwierząt urodzonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz których chów i ubój odbyły się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
2)
produktów pochodzenia zwierzęcego innych niż mięso - jeżeli zostały pozyskane od zwierząt, których chów odbywa się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
2. 
Oznakowanie artykułu rolno-spożywczego będącego produktem przetworzonym w rozumieniu art. 2 ust. 1 lit. o rozporządzenia (WE) nr 852/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie higieny środków spożywczych może zawierać informację "Produkt polski", jeżeli został wyprodukowany na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i wszystkie jego składniki spełniają warunki określone w ust. 1 lub zostały wyprodukowane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej wyłącznie ze składników spełniających warunki określone w ust. 1, a jeżeli do jego produkcji użyto innych składników:
1)
łączna masa tych składników wynosi nie więcej niż 25% łącznej masy wszystkich składników w chwili ich użycia do wyprodukowania tego produktu, nie licząc masy wody użytej do jego produkcji, oraz
2)
nie można zastąpić tych składników takimi samymi składnikami, które:
a)
spełniają warunki określone w ust. 1 lub
b)
zostały wyprodukowane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej wyłącznie ze składników spełniających warunki określone w ust. 1.
3. 
W oznakowaniu artykułu rolno-spożywczego informację "Produkt polski" można również zamieszczać w formie znaku graficznego zawierającego tę informację.
4. 
Minister właściwy do spraw rynków rolnych określi, w drodze rozporządzenia, wzór znaku graficznego zawierającego informację "Produkt polski", mając na względzie zapewnienie jednolitej formy prezentacji i specyfikę informacji, która będzie przekazywana za pośrednictwem tego znaku.
Art.  8. 

(uchylony).

Art.  9.  [Składowanie i transport artykułów rolno-spożywczych]

Artykuły rolno-spożywcze należy składować i transportować w sposób zapewniający utrzymanie ich właściwej jakości handlowej.

Art.  10.  [Warunki dopuszczenia do obrotu artykułów rolno-spożywczych przywożonych spoza UE]
1. 
Artykuły rolno-spożywcze przywożone z państw niebędących członkami Unii Europejskiej, z wyłączeniem państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) - stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, mogą być dopuszczone do obrotu w rozumieniu przepisów prawa celnego, pod warunkiem przeprowadzenia kontroli jakości handlowej przez organ Inspekcji Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych.
1a. 
W przypadku konieczności wykonania badań laboratoryjnych artykuły, o których mowa w ust. 1, mogą być za zgodą organu celnego:
1)
składowane w miejscu i na warunkach określonych przez organ Inspekcji Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych, do czasu uzyskania wyników badań pobranych przez ten organ próbek, albo
2)
skierowane do miejsca przeznaczenia i poddane badaniom laboratoryjnym przez właściwy miejscowo organ Inspekcji Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych.
2. 
W przypadku wydania przez organ Inspekcji Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych decyzji o zakazie wprowadzenia artykułu rolno-spożywczego do obrotu, o której mowa w art. 30 ust. 1, organ celny odmawia przyjęcia zgłoszenia celnego, chyba że przepisy odrębne stanowią inaczej.
2a. 
Organ Inspekcji Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych przeprowadzający kontrolę graniczną jakości handlowej w portach morskich współpracuje z organami celnymi w zakresie tej kontroli, w szczególności informuje naczelnika urzędu celno-skarbowego właściwego dla portu morskiego o terminie, w tym o godzinie, i miejscu planowanej kontroli. Organ Inspekcji Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych przeprowadza kontrolę graniczną jakości handlowej w portach morskich w sposób pozwalający na zachowanie terminów, o których mowa w art. 60 ust. 2-5 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2023 r. poz. 615, z późn. zm.).
3. 
Minister właściwy do spraw rynków rolnych, w drodze rozporządzenia, określi wykaz artykułów rolno-spożywczych, o których mowa w ust. 1, oraz ich minimalne ilości podlegające kontroli jakości handlowej, kierując się znaczeniem tych artykułów dla rynku krajowego.
Art.  11. 

(uchylony).

Art.  12.  [Zgłoszenie podjęcia działalności w zakresie produkcji, składowania, konfekcjonowania i obrotu artykułami rolno-spożywczymi]
1. 
Podjęcie działalności w zakresie produkcji, składowania, konfekcjonowania i obrotu artykułami rolno-spożywczymi podlega zgłoszeniu wojewódzkiemu inspektorowi jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych właściwemu ze względu na miejsce zamieszkania lub siedzibę zgłaszającego, z zastrzeżeniem ust. 2.
2. 
Przepis ust. 1 nie dotyczy:
1)
rolników, w rozumieniu przepisów o ubezpieczeniu społecznym rolników, w zakresie prowadzonej działalności rolniczej, z wyłączeniem działalności polegającej na znakowaniu i pakowaniu jaj;
1a)
producentów wina, o których mowa w art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 2 grudnia 2021 r. o wyrobach winiarskich (Dz. U. z 2023 r. poz. 550), którzy wyrabiają wino lub moszcz z winogron pozyskanych wyłącznie z upraw winorośli wpisanych do ewidencji winnic położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
2)
podjęcia działalności gospodarczej w zakresie obrotu detalicznego artykułami rolno-spożywczymi.
3. 
Zgłoszenia dokonuje się nie później niż w dniu rozpoczęcia działalności, o której mowa w ust. 1; zgłoszenie zawiera:
1)
imię, nazwisko i adres albo nazwę i siedzibę zgłaszającego;
1a)
numer identyfikacji podatkowej (NIP) oraz numer w rejestrze przedsiębiorców w Krajowym Rejestrze Sądowym lub numer REGON, o ile zgłaszający takie numery posiada;
2)
określenie przedmiotu działalności, o której mowa w ust. 1, w tym informację o działalności eksportowej lub importowej;
3)
wskazanie adresów miejsc produkcji, składowania lub konfekcjonowania artykułów rolno-spożywczych.
3a. 
(uchylony).
4. 
Wojewódzkiemu inspektorowi jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych należy zgłosić:
1)
zmianę danych, o których mowa w ust. 3, w terminie 7 dni od dnia jej dokonania;
2)
zaprzestanie prowadzenia działalności, o której mowa w ust. 1, w terminie 7 dni od dnia jej zaprzestania.
Art.  12a.  [Centralny rejestr podmiotów działających na rynku artykułów rolno-spożywczych]
1. 
Główny Inspektor Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych prowadzi w formie elektronicznej przy użyciu systemu teleinformatycznego Głównego Inspektoratu Jakości Handlowej Artykułów Rolno--Spożywczych centralny rejestr podmiotów działających na rynku artykułów rolno-spożywczych, zwany dalej "centralnym rejestrem".
2. 
W centralnym rejestrze są gromadzone i przetwarzane informacje, o których mowa w art. 12 ust. 3, a także informacje o:
1)
kontrolach przeprowadzonych przez Inspekcję Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych w ciągu ostatnich 5 lat, w tym o podmiotach kontrolowanych obejmujące dane, o których mowa w pkt 10, upoważnieniach do przeprowadzenia kontroli i wynikach tych kontroli;
2)
decyzjach wydanych przez organy Inspekcji Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych w ciągu ostatnich 5 lat, w szczególności o decyzjach, o których mowa w art. 29 ust. 1, art. 30 ust. 1 i art. 40a ust. 1-3a i 5d;
3)
zaleceniach pokontrolnych, o których mowa w art. 30b, wydanych w ciągu ostatnich 5 lat;
4)
karach nałożonych w ciągu ostatnich 5 lat przez organy Inspekcji Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych na sprawców czynów zabronionych, które zostały wykryte w wyniku działań organów Inspekcji Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych, w szczególności czynów wymienionych w art. 40 ust. 1, z podaniem imienia, nazwiska i numeru PESEL, a w razie jego braku - serii i numeru dokumentu potwierdzającego tożsamość oraz obywatelstwa sprawcy, a także o wnioskach o ukaranie skierowanych przez te organy do sądów i sposobie rozstrzygnięcia sprawy przez sąd;
5)
zaświadczeniach, certyfikatach, świadectwach jakości handlowej i innych dokumentach wystawionych w ciągu ostatnich 5 lat przez organy Inspekcji Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych z urzędu albo na wniosek podmiotu wpisanego do centralnego rejestru;
6)
skargach wniesionych i wnioskach złożonych w ciągu ostatnich 5 lat dotyczących działalności podmiotów wpisanych do centralnego rejestru;
7)
producentach ekologicznych w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 23 czerwca 2022 r. o rolnictwie ekologicznym i produkcji ekologicznej;
8)
producentach, o których mowa w art. 36 ust. 5 ustawy z dnia 9 marca 2023 r. o rejestracji i ochronie nazw pochodzenia, oznaczeń geograficznych oraz gwarantowanych tradycyjnych specjalności produktów rolnych i środków spożywczych, win lub napojów spirytusowych oraz o produktach tradycyjnych (Dz. U. poz. 588);
9)
których mowa w art. 17 ust. 1-5 i art. 23 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 19 grudnia 2003 r. o organizacji rynków owoców i warzyw oraz rynku chmielu (Dz. U. z 2023 r. poz. 1318);
10)
innych podmiotach kontrolowanych lub nadzorowanych przez organy Inspekcji Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych na podstawie odrębnych przepisów, w szczególności w ramach obrotu detalicznego lub rolniczego handlu detalicznego, obejmujące:
a)
imię, nazwisko i adres albo nazwę i adres siedziby,
b)
numer identyfikacji podatkowej (NIP) oraz numer w rejestrze przedsiębiorców w Krajowym Rejestrze Sądowym lub numer REGON, o ile dany podmiot takie numery posiada,
c)
numer PESEL albo serię i numer dokumentu potwierdzającego tożsamość oraz obywatelstwo -w przypadku osób fizycznych nieposiadających numeru identyfikacji podatkowej (NIP),
d)
określenie przedmiotu działalności, w tym informację o działalności eksportowej lub importowej,
e)
wskazanie adresów miejsc prowadzenia działalności podlegającej kontroli lub nadzorowi organów Inspekcji Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych.
3. 
Wpisów do centralnego rejestru oraz ich aktualizacji dokonują:
1)
organy Inspekcji Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych - w przypadku informacji, które są związane z ich właściwością;
2)
podmioty upoważnione do działania w rolnictwie ekologicznym jako jednostki certyfikujące w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 23 czerwca 2022 r. o rolnictwie ekologicznym i produkcji ekologicznej -w przypadku informacji o producentach ekologicznych w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 9 tej ustawy;
3)
upoważnione jednostki certyfikujące, o których mowa w art. 31 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 9 marca 2023 r. o rejestracji i ochronie nazw pochodzenia, oznaczeń geograficznych oraz gwarantowanych tradycyjnych specjalności produktów rolnych i środków spożywczych, win lub napojów spirytusowych oraz o produktach tradycyjnych - w przypadku informacji o producentach, o których mowa w art. 36 ust. 1 tej ustawy.
4. 
Wpisów do centralnego rejestru oraz ich aktualizacji dokonuje się niezwłocznie.
5. 
Właściwy organ Inspekcji Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych może zwrócić się do podmiotów podlegających kontroli lub nadzorowi Inspekcji Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych o przekazanie informacji o przedmiocie działalności lub adresach miejsc prowadzenia działalności podlegającej tej kontroli lub temu nadzorowi.
6. 
Podmiot podlegający kontroli lub nadzorowi Inspekcji Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych przekazuje organowi Inspekcji Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych informacje, o których mowa w ust. 5, w terminie 14 dni od dnia, w którym organ wystąpił o ich przekazanie.
7. 
Informacje zawarte w centralnym rejestrze są wykorzystywane do:
1)
celów statystycznych i sprawozdawczych;
2)
przeprowadzania analizy ryzyka na rynku artykułów rolno-spożywczych i typowania podmiotów, które będą podlegały kontroli;
3)
oceny dotychczasowej działalności podmiotów działających na rynku rolno-spożywczym.
8. 
Informacje zawarte w centralnym rejestrze są zabezpieczone przed dostępem osób trzecich.
9. 
Do informacji zawartych w centralnym rejestrze, w zakresie niezbędnym do realizacji zadań ustawowych, mają dostęp wyłącznie organy Inspekcji Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych oraz pracownicy tych organów posiadający imienne upoważnienie wystawione przez te organy w zakresie określonym w tym upoważnieniu.
10. 
Informacje zawarte w centralnym rejestrze są udostępniane przez Głównego Inspektora Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych i wojewódzkich inspektorów jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych, na wniosek:
1)
sądom, organom ścigania i organom administracji publicznej - w zakresie niezbędnym do realizacji ich zadań ustawowych,
2)
innym podmiotom do celów badań naukowych, historycznych lub statystycznych w sposób uniemożliwiający identyfikację osoby fizycznej

- z tym że informacje, o których mowa w ust. 2 pkt 4 i 5, są udostępniane wyłącznie sądom, organom ścigania i organom administracji publicznej.

11. 
Główny Inspektor Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych ustala, co najmniej raz na 3 lata, czy dane osobowe zgromadzone w centralnym rejestrze są niezbędne do realizacji celów określonych w ust. 7, i wykreśla z centralnego rejestru dane osobowe zbędne do realizacji tych celów.
12. 
Informacje, o których mowa w ust. 2 pkt 4, podlegają wykreśleniu z centralnego rejestru z dniem przedawnienia karalności czynów zabronionych albo zatarcia ukarania.
13. 
Dane osobowe zawarte w centralnym rejestrze są przetwarzane do dnia, w którym upływa 5 lat od dnia wykreślenia z centralnego rejestru podmiotu, którego te dane dotyczą.
Art.  13.  [Oznakowanie artykułów rolno-spożywczych znakiem jakości]
1. 
Artykuły rolno-spożywcze:
1)
charakteryzujące się specyficznymi cechami jakości handlowej lub wymaganiami jakości handlowej, w szczególności w zakresie sposobu produkcji, składu lub właściwości organoleptycznych,
2)
wytwarzane w ramach:
a)
krajowych systemów jakości uznanych przez ministra właściwego do spraw rozwoju wsi, które spełniają kryteria określone w art. 47 lit. a rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2022/126 z dnia 7 grudnia 2021 r. uzupełniającego rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2021/2115 o dodatkowe wymogi w odniesieniu do niektórych rodzajów interwencji określonych przez państwa członkowskie w ich planach strategicznych WPR na lata 2023-2027 na podstawie tego rozporządzenia, jak również o przepisy dotyczące współczynnika dotyczącego normy dobrej kultury rolnej zgodnej z ochroną środowiska (GAEC) nr 1 (Dz. Urz. UE L 20 z 31.01.2022, str. 52),
b)
systemu chronionych nazw pochodzenia, chronionych oznaczeń geograficznych lub gwarantowanych tradycyjnych specjalności, o którym mowa w przepisach rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 z dnia 21 listopada 2012 r. w sprawie systemów jakości produktów rolnych i środków spożywczych (Dz. Urz. UE L 343 z 14.12.2012, str. 1, z późn. zm.),
c)
systemu rolnictwa ekologicznego, o którym mowa w przepisach rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/848 z dnia 30 maja 2018 r. w sprawie produkcji ekologicznej i znakowania produktów ekologicznych i uchylającego rozporządzenie Rady (WE) nr 834/2007 (Dz. Urz. UE L 150 z 14.06.2018, str. 1, z późn. zm.)

- mogą być oznakowane znakiem jakości.

2. 
Minister właściwy do spraw rynków rolnych określi, w drodze rozporządzenia, wzór znaku jakości, mając na względzie, aby znak kojarzył się powszechnie z produkcją roślinną lub zwierzęcą.
3. 
Znak jakości dla artykułów rolno-spożywczych, o których mowa w ust. 1 pkt 1, przyznaje minister właściwy do spraw rynków rolnych, w drodze decyzji, po zasięgnięciu opinii Głównego Inspektora Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych.
4. 
Wniosek o przyznanie znaku jakości dla artykułów rolno-spożywczych, o których mowa w ust. 1 pkt 1, producent artykułu rolno-spożywczego składa do ministra właściwego do spraw rynków rolnych.
5. 
(uchylony).
6. 
(uchylony).
7. 
(uchylony).
8. 
(uchylony).
9. 
(uchylony).
10. 
(uchylony).
11. 
(uchylony).
Art.  14.  [Przyznanie znaku jakości]
1. 
Znak jakości dla artykułów rolno-spożywczych, o których mowa w art. 13 ust. 1 pkt 1, przyznawany jest na okres 3 lat.
2. 
Minister właściwy do spraw rynków rolnych, na wniosek Głównego Inspektora Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych, może, w drodze decyzji, cofnąć przyznanie znaku jakości dla artykułów rolno--spożywczych, o których mowa w art. 13 ust. 1 pkt 1, przed upływem terminu, o którym mowa w ust. 1, jeżeli artykuł rolno-spożywczy przestanie spełniać wymagania jakościowe, o których mowa w art. 13 ust. 1 pkt 1.
Art.  15.  [Delegacja ustawowa]

Minister właściwy do spraw rynków rolnych, w drodze rozporządzenia:

1)
w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia określi sposób znakowania i szczegółowy zakres informacji podawanych w oznakowaniu poszczególnych rodzajów środków spożywczych, w tym środków spożywczych:
a)
bez opakowań przeznaczonych do sprzedaży konsumentowi finalnemu lub zakładom żywienia zbiorowego w rozumieniu art. 2 ust. 2 lit. d rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1169/2011 z dnia 25 października 2011 r. w sprawie przekazywania konsumentom informacji na temat żywności, zmiany rozporządzeń Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1924/2006 i (WE) nr 1925/2006 oraz uchylenia dyrektywy Komisji 87/250/EWG, dyrektywy Rady 90/496/EWG, dyrektywy Komisji 1999/10/WE, dyrektywy 2000/13/WE Parlamentu Europejskiego i Rady, dyrektyw Komisji 2002/67/WE i 2008/5/WE oraz rozporządzenia Komisji (WE) nr 608/2004 (Dz. Urz. UE L 304 z 22.11.2011, str. 18, z późn. zm.),
b)
pakowanych przy sprzedaży,
2)
może określić inne szczegółowe wymagania w zakresie jakości handlowej niektórych artykułów rolno-spożywczych lub ich grup,
3)
może określić szczegółowe wymagania w zakresie składowania lub transportu niektórych artykułów rolno-spożywczych,
4)
określi szczegółowy zakres i sposób znakowania niektórych grup i rodzajów artykułów rolno-spożywczych kodem identyfikacyjnym partii produkcyjnej,
5)
może określić sposób żywienia lub warunki chowu zwierząt, mające wpływ na jakość handlową artykułów rolno-spożywczych otrzymywanych z tych zwierząt,
6)
może określić szczegółowy zakres i sposób znakowania nieprzeznaczonych bezpośrednio dla konsumenta finalnego niektórych grup i rodzajów opakowanych artykułów rolno-spożywczych lub artykułów rolno-spożywczych bez opakowań

- mając na względzie konieczność zapewnienia nabywcy niezbędnych informacji umożliwiających porównanie nabywanego artykułu rolno-spożywczego z innymi artykułami rolno-spożywczymi tego samego rodzaju, zapobieganie nieuczciwym praktykom rynkowym oraz zapewnienie właściwej jakości handlowej tych artykułów.

Art.  15a.  [Klasyfikacja tusz]
1. 
Tusze wieprzowe oraz wołowe poddaje się klasyfikacji i oznacza się znakiem klasy jakości handlowej ustalonej dla danej tuszy, zgodnie z warunkami określonymi w przepisach Unii Europejskiej 2 .
2. 
Tusze innych zwierząt mogą być klasyfikowane i oznaczane znakiem klasy jakości handlowej.
3. 
Przepisu ust. 1 nie stosuje się do:
1)
tusz pochodzących ze świń użytych do rozrodu;
2)
tusz wieprzowych pochodzących z rzeźni, w których poddaje się ubojowi:
a)
nie więcej niż 200 świń tygodniowo średniorocznie lub
b)
(uchylona);
3)
tusz wołowych pochodzących z rzeźni, w których poddaje się ubojowi:
a)
nie więcej niż 75 sztuk bydła w wieku od 8. miesiąca życia tygodniowo średniorocznie lub
b)
(uchylona).
3a. 
Za liczbę sztuk poddawanych ubojowi tygodniowo średniorocznie przyjmuje się średnią za ostatni rok kalendarzowy.
3b. 
W przypadku gdy średnia liczba sztuk poddawanych ubojowi za ostatni rok kalendarzowy jest niższa od wielkości określonych w ust. 3 pkt 2 lit. a lub pkt 3 lit. a, za liczbę sztuk poddawanych ubojowi tygodniowo średniorocznie przyjmuje się średnią za okres ostatnich dwóch lat poprzedzających rok kalendarzowy, w którym ma być prowadzona klasyfikacja.
3ba. 
W przypadku gdy podmiot poddający zwierzęta ubojowi poddaje klasyfikacji tusze wołowe lub wieprzowe, nie będąc obowiązanym do prowadzenia tej klasyfikacji, klasyfikacji poddaje się wszystkie tusze podlegające klasyfikacji zgodnie z warunkami określonymi w przepisach Unii Europejskiej 3  i oznacza się je znakiem klasy jakości handlowej.
3c. 
Organ Inspekcji właściwy ze względu na miejsce poddawania zwierząt ubojowi może wystąpić z wnioskiem do podmiotu obowiązanego do prowadzenia klasyfikacji tusz, o których mowa w ust. 1, o przekazanie informacji o planowanych terminach poddawania zwierząt ubojowi we wskazanym w tym wniosku okresie. Okres ten nie może być dłuższy niż trzy miesiące. Informacje o planowanych terminach poddawania zwierząt ubojowi przekazuje się w terminie 7 dni od dnia otrzymania wniosku.
3d. 
Podmiot poddający zwierzęta ubojowi składa właściwemu ze względu na miejsce poddawania zwierząt ubojowi organowi Inspekcji kwartalną i roczną informację o liczbie uzyskanych tusz:
1)
wołowych i wieprzowych;
2)
w poszczególnych kategoriach oraz klasach uformowania i otłuszczenia - w odniesieniu do tusz bydła w wieku od 8. miesiąca życia, jeżeli poddawał tusze klasyfikacji;
3)
w poszczególnych klasach mięsności - w odniesieniu do tusz wieprzowych, jeżeli poddawał tusze klasyfikacji.
3e. 
Informację, o której mowa w ust. 3d, składa się w terminie do 10 dnia miesiąca następującego po kwartale lub roku, którego informacja dotyczy.
4. 
Minister właściwy do spraw rynków rolnych, w drodze rozporządzenia:
1)
określi szczegółowy sposób oznaczania klasy jakości handlowej tusz wieprzowych oraz tusz wołowych,
2)
określi wzory formularzy służących do sporządzania informacji, o których mowa w ust. 3d,
3)
może określić rodzaje tusz innych zwierząt oznaczanych znakiem klasy jakości handlowej oraz sposób ich oznaczania tym znakiem

- mając na względzie potrzebę zastosowania do tych czynności odpowiednich urządzeń, określenia warunków klasyfikacji umożliwiającej jednolitą rejestrację cen rynkowych oraz zapewnienia odpowiedniej zapłaty producentom.

Art.  15b.  [Zatwierdzenie techniki automatycznej klasyfikacji tusz wołowych]
1. 
Metoda automatycznej klasyfikacji tusz wołowych, o której mowa w art. 10 ust. 1 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2017/1182 z dnia 20 kwietnia 2017 r. uzupełniającego rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 w odniesieniu do unijnych skal klasyfikacji tusz wołowych, wieprzowych i baranich oraz raportowania cen rynkowych niektórych kategorii tusz i żywych zwierząt (Dz. Urz. UE L 171 z 04.07.2017, str. 74), zwanego dalej "rozporządzeniem 2017/1182", wymaga zatwierdzenia przez ministra właściwego do spraw rynków rolnych dokonywanego na wniosek zainteresowanego podmiotu.
2. 
Wniosek, o którym mowa w ust. 1, zawiera:
1)
imię i nazwisko oraz adres i miejsce zamieszkania albo nazwę oraz adres i siedzibę podmiotu zainteresowanego, z tym że w przypadku gdy podmiotem zainteresowanym jest osoba fizyczna, zamiast adresu i miejsca zamieszkania tej osoby - miejsce i adres wykonywania działalności, jeżeli są inne niż adres i miejsce zamieszkania tej osoby;
2)
określenie rzeźni, w której zostanie przeprowadzony test zatwierdzający, o którym mowa w części A załącznika IV do rozporządzenia 2017/1182;
3)
wskazanie typu urządzenia do automatycznej klasyfikacji tusz wołowych, nazwę producenta tego urządzenia i rok jego produkcji.
3. 
Minister właściwy do spraw rynków rolnych niezwłocznie przekazuje wniosek, o którym mowa w ust. 1, Głównemu Inspektorowi Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych, który:
1)
przygotowuje informacje, o których mowa w części B załącznika IV do rozporządzenia 2017/1182;
2)
organizuje test zatwierdzający, o którym mowa w części A załącznika IV do rozporządzenia 2017/1182;
3)
przygotowuje informacje, o których mowa w lit. a i b część C załącznika IV do rozporządzenia 2017/1182.
4. 
Główny Inspektor Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych przekazuje niezwłocznie ministrowi właściwemu do spraw rynków rolnych informacje, o których mowa w części B oraz w lit. a i b część C załącznika IV do rozporządzenia 2017/1182.
5. 
Minister właściwy do spraw rynków rolnych przekazuje instytutowi badawczemu prowadzącemu badania i analizy związane z jakością żywności informacje, o których mowa w lit. a i b część C załącznika IV do rozporządzenia 2017/1182.
6. 
Instytut, o którym mowa w ust. 5, przeprowadza analizę ilościową wyników testu zatwierdzającego, o której mowa w lit. c część C załącznika IV do rozporządzenia 2017/1182, oraz ocenę dokładności metod automatycznej klasyfikacji, o której mowa w lit. d część C załącznika IV do rozporządzenia 2017/1182, i przekazuje niezwłocznie wyniki tej analizy i oceny ministrowi właściwemu do spraw rynków rolnych.
7. 
Minister właściwy do spraw rynków rolnych zatwierdza, w drodze decyzji, metodę automatycznej klasyfikacji tusz wołowych, o której mowa w art. 10 ust. 1 rozporządzenia 2017/1182, jeżeli wyniki analizy ilościowej wyników testu zatwierdzającego, o której mowa w lit. c część C załącznika IV do rozporządzenia 2017/1182, i oceny dokładności metod automatycznej klasyfikacji, o której mowa w lit. d część C załącznika IV do rozporządzenia 2017/1182, spełniają wymagania określone w części A załącznika IV do rozporządzenia 2017/1182.
8. 
Minister właściwy do spraw rynków rolnych przekazuje kopię decyzji, o której mowa w ust. 7, Głównemu Inspektorowi Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych.
Art.  15c.  [Przekazywanie Komisji Europejskiej informacji o zatwierdzeniu techniki automatycznej klasyfikacji tusz wołowych]

Minister właściwy do spraw rynków rolnych jest organem właściwym do przekazywania Komisji Europejskiej informacji, o których mowa w częściach B i C załącznika IV do rozporządzenia 2017/1182.

Art.  15d.  [Koszty zatwierdzenia techniki automatycznej klasyfikacji tusz wołowych]
1. 
Podmiot zainteresowany zatwierdzeniem metody automatycznej klasyfikacji tusz wołowych, o której mowa w art. 10 ust. 1 rozporządzenia 2017/1182, ponosi koszty zatwierdzenia tej metody, które obejmują:
1)
przygotowanie informacji, o których mowa w części B załącznika IV do rozporządzenia 2017/1182;
2)
organizację i przeprowadzenie testu zatwierdzającego, o którym mowa w części A załącznika IV do rozporządzenia 2017/1182;
3)
przeprowadzenie analizy wyników testu zatwierdzającego, o którym mowa w części A załącznika IV do rozporządzenia 2017/1182;
4)
przygotowanie informacji, o których mowa w lit. a i b część C załącznika IV do rozporządzenia 2017/1182;
5)
przeprowadzenie analizy ilościowej wyników testu zatwierdzającego, o której mowa w lit. c część C załącznika IV do rozporządzenia 2017/1182, oraz oceny dokładności metod automatycznej klasyfikacji, o których mowa w lit. d część C załącznika IV do rozporządzenia 2017/1182.
2. 
Podmiot zainteresowany zatwierdzeniem metody automatycznej klasyfikacji tusz wołowych, o której mowa w art. 10 ust. 1 rozporządzenia 2017/1182, uiszcza opłatę obejmującą koszty, o których mowa w:
1)
ust. 1 pkt 1-4, na rachunek bankowy wskazany przez Głównego Inspektora Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych;
2)
ust. 1 pkt 5, na rachunek bankowy wskazany przez instytut, o którym mowa w art. 15b ust. 5.

Rozdział  3

Inspekcja Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych

Art.  16.  [Utworzenie Inspekcji]
1. 
Tworzy się Inspekcję Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych, zwaną dalej "Inspekcją".
2. 
Inspekcja podlega ministrowi właściwemu do spraw rynków rolnych.
3. 
Inspekcja jest powołana do kontroli przestrzegania przepisów o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych, w tym w zakresie ochrony interesów i praw konsumentów finalnych.
Art.  17.  [Zadania Inspekcji]
1. 
Do zadań Inspekcji należy:
1)
nadzór nad jakością handlową artykułów rolno-spożywczych, a w szczególności:
a)
kontrola jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych w produkcji i obrocie, w tym wywożonych za granicę,
b)
kontrola jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych przywożonych spoza państw członkowskich Unii Europejskiej oraz spoza państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) - stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, w tym kontrola graniczna tych artykułów,
c)
dokonywanie oceny i wydawanie świadectw w zakresie jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych,
d)
powiadamianie podpunktu krajowego punktu kontaktowego w ramach sieci systemu wczesnego ostrzegania o niebezpiecznej żywności i paszach (systemu RASFF) o podjętych decyzjach dotyczących niebezpiecznych artykułów rolno-spożywczych,
e)
kontrola artykułów rolno-spożywczych, win i napojów spirytusowych oznakowanych chronionymi nazwami pochodzenia, chronionymi oznaczeniami geograficznymi albo nazwami gwarantowanych tradycyjnych specjalności, zarejestrowanymi na podstawie przepisów o rejestracji i ochronie nazw pochodzenia, oznaczeń geograficznych oraz gwarantowanych tradycyjnych specjalności produktów rolnych i środków spożywczych, win lub napojów spirytusowych oraz o produktach tradycyjnych lub nazwami odwołującymi się do zarejestrowanych chronionych nazw pochodzenia, chronionych oznaczeń geograficznych albo gwarantowanych tradycyjnych specjalności oraz współpraca z jednostkami przeprowadzającymi taką kontrolę w innych państwach,
f)
(uchylona),
g)
(uchylona),
h)
kontrola artykułów rolno-spożywczych oznaczonych określeniem jakościowym stosowanym fakultatywnie "produkt górski", o którym mowa w art. 31 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 z dnia 21 listopada 2012 r. w sprawie systemów jakości produktów rolnych i środków spożywczych,
i)
kontrola żywności w rolniczym handlu detalicznym w rozumieniu art. 3 ust. 3 pkt 29b ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia (Dz. U. z 2022 r. poz. 2132 oraz z 2023 r. poz. 588),
j)
kontrola oznakowania wprowadzanych do obrotu produktów genetycznie zmodyfikowanych (produktów GMO) w rozumieniu art. 3 pkt 16 ustawy z dnia 22 czerwca 2001 r. o mikroorganizmach i organizmach genetycznie zmodyfikowanych (Dz. U. z 2022 r. poz. 546),
k)
kontrola oznakowania genetycznie zmodyfikowanej żywności w zakresie wymagań określonych w rozporządzeniu (WE) nr 1829/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 września 2003 r. w sprawie genetycznie zmodyfikowanej żywności i paszy (Dz. Urz. UE L 268 z 18.10.2003, str. 1, z późn. zm. - Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 13, t. 32, str. 432) oraz rozporządzeniu (WE) nr 1830/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 września 2003 r. dotyczącym możliwości śledzenia i etykietowania organizmów zmodyfikowanych genetycznie oraz możliwości śledzenia żywności i produktów paszowych wyprodukowanych z organizmów zmodyfikowanych genetycznie i zmieniającym dyrektywę 2001/18/WE (Dz. Urz. UE L 268 z 18.10.2003, str. 24, z późn. zm. - Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 13, t. 32, str. 455);
2)
kontrola warunków składowania i transportu artykułów rolno-spożywczych;
3)
(uchylony);
3a)
kontrola prawidłowości wprowadzania do obrotu i oznakowania materiałów i wyrobów przeznaczonych do kontaktu z żywnością;
4)
współpraca z właściwymi organami administracji rządowej w województwie, organami innych inspekcji, urzędami celno-skarbowymi, Policją, jednostkami samorządu terytorialnego oraz państwowymi jednostkami organizacyjnymi realizującymi politykę rolną państwa;
4a)
współpraca z jednostkami organizacyjnymi pełniącymi funkcje agencji płatniczych w zakresie realizacji Wspólnej Polityki Rolnej oraz jednostkami organizacyjnymi uczestniczącymi w realizacji operacji współfinansowanych ze środków Europejskiego Funduszu Pomocy Najbardziej Potrzebującym zgodnie z działem IIIa ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2023 r. poz. 901);
4b)
współpraca z jednostkami organizacyjnymi uczestniczącymi w realizacji operacji współfinansowanych ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego Plus (EFS+) przeznaczonych na zwalczanie deprywacji materialnej zgodnie z działem IIIB ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej;
5)
współpraca z organizacjami międzynarodowymi zajmującymi się jakością handlową artykułów rolno-spożywczych oraz ich obrotem międzynarodowym lub uczestnictwo w pracach tych organizacji;
5a)
wykonywanie badań laboratoryjnych próbek artykułów rolno-spożywczych na potrzeby realizacji mechanizmów Wspólnej Polityki Rolnej dotyczących organizacji rynków rolnych;
5b)
wykonywanie badań laboratoryjnych próbek artykułów rolno-spożywczych na potrzeby realizacji operacji współfinansowanych ze środków Europejskiego Funduszu Pomocy Najbardziej Potrzebującym zgodnie z działem IIIa ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej;
5c)
wykonywanie badań laboratoryjnych próbek artykułów rolno-spożywczych na potrzeby realizacji operacji współfinansowanych ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego Plus (EFS+) przeznaczonych na zwalczanie deprywacji materialnej zgodnie z działem IIIB ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej zlecanych przez Krajowy Ośrodek Wsparcia Rolnictwa w ramach zawartego porozumienia;
6)
udzielanie informacji i szkolenie w zakresie przepisów i wymagań dotyczących jakości handlowej lub ustalania klas jakości handlowej oraz metod i badań artykułów rolno-spożywczych;
7)
współpraca z urzędowymi jednostkami kontrolnymi w innych państwach w zakresie kontroli jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych, w tym wymienianie informacji lub próbek artykułów rolno-spożywczych;
8)
wykonywanie innych zadań określonych w przepisach odrębnych.
2. 
Minister właściwy do spraw rynków rolnych określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady organizacji Inspekcji, mając na względzie usprawnienie i ujednolicenie funkcjonowania jej organów.
2a. 
Kontrola jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych w produkcji może dotyczyć również sposobu żywienia i warunków chowu zwierząt, jeżeli informacja w tym zakresie została zadeklarowana przy wprowadzaniu artykułu rolno-spożywczego do obrotu.
2b. 
Minister właściwy do spraw rynków rolnych może, w drodze rozporządzenia, określić:
1)
szczegółowy sposób kontroli jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych lub
2)
wzory dokumentów związanych z przeprowadzaniem kontroli jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych, lub
3)
wzory dokumentów stwierdzających jakość handlową niektórych artykułów rolno-spożywczych lub ich grup

- biorąc pod uwagę konieczność dostosowania sposobu dokonywania kontroli do wymagań związanych ze swobodnym przepływem towarów oraz mając na względzie obowiązki określone w art. 5 ust. 1 lit. h, art. 12, art. 14, art. 34 ust. 1, 2, 4 i 5 oraz art. 35 ust. 1 i 2 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/625 z dnia 15 marca 2017 r. w sprawie kontroli urzędowych i innych czynności urzędowych przeprowadzanych w celu zapewnienia stosowania prawa żywnościowego i paszowego oraz zasad dotyczących zdrowia i dobrostanu zwierząt, zdrowia roślin i środków ochrony roślin, zmieniającego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 999/2001, (WE) nr 396/2005, (WE) nr 1069/2009, (WE) nr 1107/2009, (UE) nr 1151/2012, (UE) nr 652/2014, (UE) 2016/429 i (UE) 2016/2031, rozporządzenia Rady (WE) nr 1/2005 i (WE) nr 1099/2009 oraz dyrektywy Rady 98/58/WE, 1999/74/WE, 2007/43/WE, 2008/119/WE i 2008/120/WE, oraz uchylającego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 854/2004 i (WE) nr 882/2004, dyrektywy Rady 89/608/EWG, 89/662/EWG, 90/425/EWG, 91/496/EWG, 96/23/WE, 96/93/WE i 97/78/WE oraz decyzję Rady 92/438/EWG (rozporządzenie w sprawie kontroli urzędowych.).

3. 
(uchylony).
3a. 
Inspekcja, wykonując zadania, o których mowa w ust. 1:
1)
pkt 5a, współpracuje z Agencją Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa;
2)
pkt 5b, współpracuje z jednostkami organizacyjnymi uczestniczącymi w realizacji operacji współfinansowanych ze środków Europejskiego Funduszu Pomocy Najbardziej Potrzebującym;
3)
pkt 5c, współpracuje z jednostkami organizacyjnymi uczestniczącymi w realizacji operacji współfinansowanych ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego Plus (EFS+) przeznaczonych na zwalczanie deprywacji materialnej.
3b. 
Współpraca, o której mowa w ust. 3a, odbywa się na podstawie porozumień zawartych pomiędzy Głównym Inspektorem Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych a podmiotami wymienionymi w ust. 3a.
4. 
Minister właściwy do spraw rynków rolnych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych oraz ministrem właściwym do spraw gospodarki określi, w drodze rozporządzenia, wykaz przejść granicznych, na których jest dokonywana kontrola jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych sprowadzanych z zagranicy, mając na względzie zabezpieczenie wprowadzania do obrotu artykułów rolno-spożywczych spełniających wymagania w zakresie jakości handlowej oraz uwzględniając możliwości organizacyjne i techniczne Inspekcji Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych.
Art.  17a.  [Nadzór w zakresie jakości handlowej określonej przepisami UE]
1. 
Inspekcja sprawuje nadzór w zakresie jakości handlowej określonej przepisami Unii Europejskiej odnoszącymi się do:
1)
mięsa drobiowego;
2)
jaj;
3)
tusz wieprzowych;
4)
tusz wołowych;
5)
tusz innych zwierząt;
6)
mięsa pochodzącego z bydła w wieku poniżej 12. miesiąca życia.
2. 
(uchylony).
3. 
(uchylony).
Art.  17b.  [Świadectwa pochodzenia mięsa wołowego]
1. 
Inspekcja wydaje świadectwa potwierdzające pochodzenie mięsa wołowego z dorosłych osobników męskich, uprawniające do otrzymania refundacji wywozowych, o których mowa w przepisach Unii Europejskiej dotyczących warunków udzielania specjalnych refundacji wywozowych do niektórych rodzajów wołowiny bez kości oraz w przepisach Unii Europejskiej dotyczących przyznawania specjalnych refundacji eksportowych w sektorze wołowiny i cielęciny.
2. 
Świadectwa, o których mowa w ust. 1, są wydawane na wniosek przedsiębiorcy, złożony na formularzu opracowanym i udostępnionym przez Inspekcję, po dokonaniu oceny mięsa wołowego w zakresie potwierdzenia jego tożsamości.
3. 
Wniosek, o którym mowa w ust. 2, zawiera w szczególności:
1)
nazwę, siedzibę i adres albo imię i nazwisko, miejsce zamieszkania i adres wnioskodawcy;
2)
numer identyfikacji podatkowej (NIP);
3)
informacje o:
a)
dacie i miejscu uboju oraz liczbie zwierząt przeznaczonych do uboju, jeżeli wnioskodawca dokonuje uboju,
b)
dacie i miejscu uboju, liczbie zwierząt przeznaczonych do uboju oraz dacie i miejscu odkostnienia mięsa i liczbie tusz przeznaczonych do odkostnienia mięsa, jeżeli wnioskodawca dokonuje odkostnienia,
c)
państwie przeznaczenia.
4. 
Do oceny mięsa wołowego i wydawania świadectw, o których mowa w ust. 1, przepisy art. 31 ust. 2 i 3 oraz 5-7 stosuje się odpowiednio.
5. 
Za dokonanie czynności związanych z oceną mięsa wołowego, przeprowadzenie badań laboratoryjnych i wydanie świadectw, o których mowa w ust. 1, pobiera się opłatę w wysokości równej opłacie za dokonanie oceny jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych, przeprowadzenie badań laboratoryjnych i wydanie świadectwa jakości handlowej, w sposób i w terminach określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 31 ust. 8 pkt 2.
Art.  17c. 

(uchylony).

Art.  17d.  [Zwolnienie z obowiązku znakowania jaj]
1. 
Wojewódzki inspektor jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych właściwy ze względu na miejsce prowadzenia produkcji jaj jest organem właściwym w sprawie zwolnienia, o którym mowa w art. 11 ust. 1 rozporządzenia Komisji (WE) nr 589/2008 z dnia 23 czerwca 2008 r. ustanawiającego szczegółowe zasady wykonywania rozporządzenia Rady (WE) nr 1234/2007 w sprawie norm handlowych w odniesieniu do jaj (Dz. Urz. UE L 163 z 24.06.2008, str. 6, z późn. zm.), zwanego dalej "rozporządzeniem nr 589/2008".
2. 
Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, zwane dalej "zwolnieniem", jest dokonywane w drodze decyzji.
3. 
Wniosek o zwolnienie zawiera w szczególności:
1)
nazwę, siedzibę i adres albo imię, nazwisko, miejsce zamieszkania i adres wnioskodawcy;
2)
kod producenta.
4. 
Podmiot, który uzyskał zwolnienie jest obowiązany:
1)
prowadzić ewidencję jaj nieoznakowanych zawierającą:
a)
nazwę albo imię i nazwisko i adres odbiorcy jaj,
b)
miejsce przeznaczenia jaj,
c)
liczbę lub masę jaj z podaniem daty ich wysłania;
2)
informować pisemnie właściwego wojewódzkiego inspektora jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych o zamiarze dostawy jaj do odbiorców w innych państwach członkowskich Unii Europejskiej, na 14 dni przed każdą wysyłką jaj, podając:
a)
nazwę albo imię i nazwisko oraz adres odbiorcy jaj,
b)
miejsce przeznaczenia jaj,
c)
masę lub liczbę wysyłanych jaj.
5. 
Wojewódzki inspektor jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych niezwłocznie przekazuje informacje, o których mowa w ust. 4 pkt 2, Głównemu Inspektorowi Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych.
6. 
Wojewódzki inspektor jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych cofa w drodze decyzji zwolnienie, jeżeli podmiot nie wypełnia obowiązków, o których mowa w ust. 4.
7. 
Właściwy powiatowy lekarz weterynarii niezwłocznie informuje właściwego wojewódzkiego inspektora jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych o wydaniu decyzji ograniczającej lub zakazującej produkcji jaj, dotyczącej podmiotu, który uzyskał zwolnienie.
8. 
(uchylony).
9. 
Wojewódzki inspektor jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych niezwłocznie powiadamia o zwolnieniu oraz o cofnięciu zwolnienia powiatowego lekarza weterynarii właściwego ze względu na miejsce produkcji jaj oraz Głównego Inspektora Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych, który prowadzi wykaz podmiotów, które posiadają zwolnienie.
10. 
Główny Inspektor Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych informuje właściwe organy zainteresowanych państw członkowskich Unii Europejskiej o podmiotach, które uzyskały zwolnienie zgodnie z art. 11 ust. 2 lit. a rozporządzenia nr 589/2008.
Art.  18.  [Organy wykonujące zadania Inspekcji]

Zadania Inspekcji wykonują następujące organy:

1)
Główny Inspektor Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych, zwany dalej "Głównym Inspektorem";
2)
wojewoda przy pomocy wojewódzkiego inspektora jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych, zwanego dalej "wojewódzkim inspektorem", jako kierownika wojewódzkiej inspekcji jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych, wchodzącej w skład zespolonej administracji wojewódzkiej.
Art.  18a.  [Wykonywanie kontroli przez Służbę Celno-Skarbową]

Kontrole należące do zakresu działania właściwych organów Inspekcji wykonuje również Służba Celno-Skarbowa w zakresie określonym w przepisach odrębnych.

Art.  19.  [Powołanie Głównego Inspektora oraz jego zastępców]
1. 
Główny Inspektor jest centralnym organem administracji rządowej podległym ministrowi właściwemu do spraw rynków rolnych.
2. 
Głównego Inspektora powołuje Prezes Rady Ministrów na wniosek ministra właściwego do spraw rynków rolnych. Prezes Rady Ministrów odwołuje Głównego Inspektora.
3. 
Zastępców Głównego Inspektora powołuje minister właściwy do spraw rynków rolnych na wniosek Głównego Inspektora. Minister właściwy do spraw rynków rolnych odwołuje zastępców Głównego Inspektora.
3a. 
Stanowisko Głównego Inspektora i jego zastępców może zajmować osoba, która:
1)
posiada tytuł zawodowy magistra lub równorzędny;
2)
jest obywatelem polskim;
3)
korzysta z pełni praw publicznych;
4)
nie była skazana prawomocnym wyrokiem za umyślne przestępstwo lub umyślne przestępstwo skarbowe;
5)
posiada kompetencje kierownicze;
6)
posiada co najmniej 6-letni staż pracy, w tym co najmniej 3-letni staż pracy na stanowisku kierowniczym;
7)
posiada wykształcenie i wiedzę z zakresu spraw należących do właściwości Głównego Inspektora.
3b. 
(uchylony).
3c. 
(uchylony).
3d. 
(uchylony).
3e. 
(uchylony).
3f. 
(uchylony).
3g. 
(uchylony).
3h. 
(uchylony).
3i. 
(uchylony).
3j. 
(uchylony).
3k. 
(uchylony).
3l. 
(uchylony).
3m. 
Powołanie na stanowiska, o których mowa w ust. 3a, jest równoznaczne z nawiązaniem stosunku pracy na podstawie powołania w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 2022 r. poz. 1510, 1700 i 2140 oraz z 2023 r. poz. 240 i 641).
4. 
(uchylony).
5. 
(uchylony).
6. 
Czynności wynikające ze stosunku pracy wobec wojewódzkiego inspektora oraz jego zastępcy wykonuje wojewoda w porozumieniu z Głównym Inspektorem.
7. 
Główny Inspektor może w każdym czasie wystąpić do wojewody o odwołanie wojewódzkiego inspektora, jeżeli przemawia za tym interes Inspekcji, a w szczególności, jeżeli działalność wojewódzkiego inspektora lub podległej mu jednostki na terenie właściwości danego wojewódzkiego inspektoratu jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych zagraża prawidłowemu wykonywaniu zadań Inspekcji.
Art.  20.  [Wykonywanie zadań przez Głównego Inspektora i wojewódzkich inspektorów]
1. 
Główny Inspektor koordynuje i nadzoruje działalność Inspekcji.
1a. 
Główny Inspektor sprawuje nadzór nad wojewódzkimi inspektorami, w tym ma prawo kontroli ich działalności oraz wydawania im wytycznych i wiążących poleceń dotyczących podjęcia czynności w zakresie ich merytorycznego działania, a także może żądać od nich informacji w zakresie działania Inspekcji.
1b. 
Wytyczne i polecenia, o których mowa w ust. 1a, nie mogą dotyczyć rozstrzygnięć co do istoty sprawy załatwianej w drodze decyzji administracyjnej.
2. 
Główny Inspektor wykonuje swoje zadania przy pomocy Głównego Inspektoratu Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych.
3. 
Wojewódzcy inspektorzy wykonują swoje zadania przy pomocy wojewódzkich inspektoratów jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych.
4. 
Wojewódzki inspektor może tworzyć oddziały wojewódzkiego inspektoratu, za zgodą Głównego Inspektora, w szczególności w celu wykonywania zadań, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 1 lit. b.
5. 
Główny Inspektor może tworzyć delegatury zamiejscowe Głównego Inspektoratu Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych.
5a. 
Główny Inspektor może podejmować czynności należące do zakresu działania wojewódzkiego inspektora, w tym przeprowadzać kontrolę, jeżeli jest to uzasadnione szczególną wagą sprawy lub przyczynami organizacyjnymi. W tych przypadkach Główny Inspektor staje się organem właściwym.
5b. 
O podjęciu czynności, o których mowa w ust. 5a, Główny Inspektor niezwłocznie informuje wojewódzkiego inspektora, do którego zakresu działania należą podjęte czynności, wraz z podaniem przyczyny podjęcia tych czynności.
6. 
Minister właściwy do spraw rynków rolnych nadaje, w drodze zarządzenia, statut Głównemu Inspektoratowi. Statut określa w szczególności organizację Głównego Inspektoratu, rodzaje poszczególnych komórek organizacyjnych, zakres zadań oraz wzór znaku Inspekcji.
7. 
Pracownicy Inspekcji dokonujący kontroli granicznej artykułów rolno-spożywczych na granicy państwa są obowiązani do noszenia munduru.
7a. 
Wojewódzki inspektor przydziela mundur pracownikowi Inspekcji, o którym mowa w ust. 7.
7b. 
Pracownik Inspekcji zwraca mundur wojewódzkiemu inspektorowi w dniu rozwiązania stosunku pracy.
8. 
Minister właściwy do spraw rynków rolnych określi, w drodze rozporządzenia, wzory, kolory oraz sposób przydzielania i zwracania munduru pracowników Inspekcji, o których mowa w ust. 7, mając na względzie odróżnienie pracowników Inspekcji od innych służb kontroli oraz zapewnienie właściwego umundurowania pracowników Inspekcji, w szczególności biorąc pod uwagę okres użytkowania munduru.
Art.  20a.  [Legitymacje służbowe]
1. 
Pracownicy Inspekcji dokonujący kontroli otrzymują legitymacje służbowe.
2. 
Legitymacje służbowe wydaje:
1)
wojewoda - wojewódzkiemu inspektorowi i jego zastępcy;
2)
wojewódzki inspektor - pracownikom wojewódzkiego inspektoratu jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych;
3)
dyrektor generalny Głównego Inspektoratu Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych - pracownikom Głównego Inspektoratu Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych.
3. 
W przypadku utraty legitymacji służbowej pracownik jest obowiązany niezwłocznie zawiadomić o tym organ, który wydał legitymację.
4. 
Organ, który wydał legitymację, przeprowadza postępowanie wyjaśniające, unieważnia utraconą legitymację służbową oraz wydaje nową.
5. 
Legitymacja służbowa podlega wymianie w przypadku:
1)
zmiany imienia lub nazwiska pracownika;
2)
uszkodzenia lub zniszczenia;
3)
zmiany stanowiska pracownika.
6. 
Z chwilą rozwiązania stosunku pracy legitymacja służbowa podlega zwrotowi organowi, który ją wydał.
7. 
Minister właściwy do spraw rynków rolnych określi, w drodze rozporządzenia, wzór legitymacji służbowej pracowników Inspekcji dokonujących kontroli, mając na względzie możliwość identyfikacji pracownika Inspekcji i jego stanowiska służbowego.
Art.  21.  [Organy właściwe w rozumieniu k.p.a.]

W rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego, w sprawach należących do zakresu zadań i kompetencji Inspekcji, organem właściwym jest wojewódzki inspektor, a organem wyższego stopnia - Główny Inspektor.

Art.  22.  [Upoważnienie pracowników Inspekcji do załatwiania spraw w imieniu organów Inspekcji]
1. 
Organy Inspekcji mogą upoważniać pracowników Inspekcji do załatwiania spraw w ich imieniu, w tym do wydawania decyzji administracyjnych.
2. 
Organy Inspekcji do wydawania decyzji administracyjnych mogą upoważniać pracowników, którzy:
1)
ukończyli studia wyższe;
2)
posiadają kwalifikacje potwierdzane co 5 lat zdaniem egzaminu z zakresu towaroznawstwa i obowiązujących przepisów o jakości handlowej przed komisją kwalifikacyjną, o której mowa w art. 35 ust. 2.

Rozdział  4

Postępowanie kontrolne

Art.  23.  [Cele kontroli jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych]
1. 
Kontrola jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych oraz warunków składowania i transportu tych artykułów ma na celu sprawdzenie, czy:
1)
artykuły rolno-spożywcze spełniają wymagania w zakresie jakości handlowej określone w przepisach o jakości handlowej oraz dodatkowe wymagania dotyczące tych artykułów, jeżeli ich spełnienie zostało zadeklarowane przez producenta;
2)
artykuły rolno-spożywcze są składowane lub transportowane w sposób zapewniający zachowanie ich właściwej jakości handlowej;
3)
ilość i jakość składowanego artykułu rolno-spożywczego są zgodne z ustalonymi warunkami składowania.
2. 
Kontrola obejmuje co najmniej jedną z następujących czynności:
1)
sprawdzenie dokumentów umożliwiających identyfikację artykułu rolno-spożywczego, atestów jakościowych, wyników badań laboratoryjnych oraz innych dokumentów świadczących o jego jakości handlowej;
2)
sprawdzenie opakowania, oznakowania, prezentacji artykułu rolno-spożywczego oraz warunków jego przechowywania i transportu;
3)
oględziny artykułu rolno-spożywczego;
4)
pobranie próbek i wykonanie badań laboratoryjnych;
5)
ustalenie klasy jakości artykułu rolno-spożywczego;
6)
sprawdzanie sposobu produkcji artykułu rolno-spożywczego lub prawidłowości przebiegu procesu technologicznego.
3. 
(uchylony).
Art.  24.  [Uprawnienia Inspekcji w ramach kontroli]
1. 
Główny Inspektor, wojewódzcy inspektorzy oraz upoważnieni przez nich pracownicy Inspekcji, realizując zadania określone w ustawie oraz w odrębnych przepisach, uprawnieni są do:
1)
wstępu na teren oraz do obiektów i pomieszczeń kontrolowanych jednostek oraz poruszania się na tym terenie i w tych obiektach i pomieszczeniach;
1a)
wstępu do środków transportu kontrolowanych jednostek i przeprowadzania ich oględzin;
2)
żądania pisemnych lub ustnych informacji związanych z przedmiotem kontroli;
3)
żądania okazywania dokumentów związanych z przedmiotem kontroli oraz sporządzania z nich odpisów, kopii, notatek i wydruków, których zgodność z oryginałami potwierdza kierownik jednostki kontrolowanej lub osoba przez niego upoważniona;
4)
pobierania nieodpłatnie próbek do badań, w tym próbek do kontroli oznakowania;
5)
żądania sporządzenia kserokopii i urzędowego tłumaczenia na język polski dokumentów sporządzonych w języku obcym związanych z przedmiotem kontroli;
6)
legitymowania osób przebywających na terenie jednostki kontrolowanej w trakcie przeprowadzanej kontroli;
7)
dokonywania zakupu kontrolnego;
8)
utrwalania obrazu artykułów rolno-spożywczych będących przedmiotem kontroli przy użyciu urządzeń rejestrujących obraz.
2. 
Organy administracji rządowej, państwowe jednostki organizacyjne oraz jednostki samorządu terytorialnego, na wniosek organów Inspekcji, udostępniają im nieodpłatnie dane niezbędne do wykonywania zadań Inspekcji, w szczególności przeprowadzania kontroli oraz wydawania decyzji administracyjnych.
Art.  24a.  [Obowiązek zapewnienia pracownikom Inspekcji odpowiednich warunków do przeprowadzenia kontroli]

Kontrolowany ma obowiązek zapewnić upoważnionym pracownikom Inspekcji warunki niezbędne do sprawnego wykonywania obowiązków służbowych.

Art.  24b.  [Ochrona prawna organów i pracowników Inspekcji podczas kontroli]

Organy Inspekcji oraz upoważnieni przez nie pracownicy Inspekcji, wykonując zadania Inspekcji, podlegają ochronie prawnej przewidzianej dla funkcjonariuszy publicznych.

Art.  24c.  [Pomoc Policji lub straży gminnej (miejskiej) podczas kontroli]

Organ Inspekcji może zwrócić się o pomoc do Policji lub straży gminnej (miejskiej), jeżeli istnieje uzasadnione przypuszczenie, że w toku kontroli natrafi na opór, który utrudni lub uniemożliwi przeprowadzenie kontroli. Właściwy miejscowo komendant Policji lub straży gminnej (miejskiej) zapewnia pomoc przy przeprowadzeniu kontroli.

Art.  25.  [Upoważnienie do przeprowadzenia kontroli]
1. 
Kontrolę przeprowadza pracownik Inspekcji po okazaniu legitymacji służbowej oraz upoważnienia do przeprowadzenia kontroli.
2. 
Pracownik Inspekcji może także:
1)
przeprowadzić kontrolę jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych przywożonych spoza państw członkowskich Unii Europejskiej i państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) - stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, w tym kontrolę graniczną tych artykułów,
2)
dokonać oceny jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych,
3)
przeprowadzić kontrolę warunków składowania i transportu artykułów rolno-spożywczych,
4)
przeprowadzić kontrolę jakości handlowej świeżych owoców i warzyw, w tym ziemniaków, których jakość handlowa nie jest objęta zakresem regulacji przepisów Unii Europejskiej,
5)
przeprowadzić kontrolę jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych w obrocie detalicznym

- po okazaniu legitymacji służbowej oraz imiennego okresowego upoważnienia do przeprowadzenia kontroli.

3. 
Imienne okresowe upoważnienie do przeprowadzenia kontroli zawiera:
1)
wskazanie podstawy prawnej do przeprowadzenia kontroli;
2)
oznaczenie organu przeprowadzającego kontrolę;
3)
datę i miejsce wystawienia tego upoważnienia;
4)
imię i nazwisko pracownika Inspekcji uprawnionego do przeprowadzenia kontroli oraz numer jego legitymacji służbowej;
5)
określenie zakresu przedmiotowego przeprowadzanej kontroli;
6)
oznaczenie okresu obowiązywania tego upoważnienia;
7)
podpis osoby udzielającej tego upoważnienia z podaniem zajmowanego stanowiska lub pełnionej funkcji.
4. 
Do imiennego okresowego upoważnienia do przeprowadzenia kontroli nie stosuje się przepisów art. 49 ust. 7 pkt 5, 7 i 9 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców (Dz. U. z 2023 r. poz. 221, 641, 803 i 1414).
5. 
Kontrolę, o której mowa w art. 17 ust. 1 pkt 1 lit. a, przeprowadza się w obecności kierownika kontrolowanej jednostki, a w razie jego nieobecności - osoby przez niego upoważnionej.
5a. 
Zakupu kontrolnego dokonuje się bez okazywania legitymacji służbowej i upoważnienia do przeprowadzania kontroli. Legitymację służbową i upoważnienie do przeprowadzania kontroli okazuje się bezpośrednio po otrzymaniu nabytego artykułu rolno-spożywczego, z uwzględnieniem art. 39a ust. 4 i 5.
6. 
(uchylony).
7. 
Minister właściwy do spraw rynków rolnych określi, w drodze rozporządzenia, wzór imiennego okresowego upoważnienia, o którym mowa w ust. 3, mając na względzie zapewnienie rzetelnej kontroli artykułów rolno-spożywczych oraz spełnienie przez to upoważnienie wymagań dotyczących treści upoważnień do przeprowadzenia kontroli wynikających z przepisów dotyczących działalności gospodarczej.
Art.  26.  [Zabezpieczenie dokumentów, artykułów rolno-spożywczych i pomieszczeń w toku kontroli]
1. 
Dokumenty, artykuły rolno-spożywcze i inne przedmioty mające związek z kontrolą oraz pomieszczenia, w których dokonuje się czynności kontrolnych, o których mowa w art. 23 ust. 2, mogą być zabezpieczone w sposób określony w art. 27.
2. 
Przepis ust. 1 nie dotyczy artykułów rolno-spożywczych ulegających szybkim zmianom biochemicznym.
Art.  27.  [Sposób dokonywania zabezpieczenia]
1. 
Zabezpieczenie dokumentów i innych przedmiotów, z zastrzeżeniem ust. 2, następuje przez dokonanie co najmniej jednej z następujących czynności:
1)
oddanie ich na przechowanie jednostce kontrolowanej w oddzielnym i opieczętowanym schowku lub pomieszczeniu;
2)
opieczętowanie ich i oddanie za pokwitowaniem na przechowanie kierownikowi lub innemu pracownikowi jednostki kontrolowanej;
3)
zabranie ich za pokwitowaniem do przechowania przez organ Inspekcji - w przypadku braku możliwości zabezpieczenia i przechowywania w jednostce kontrolowanej.
2. 
Zabezpieczenie artykułów rolno-spożywczych polega na oddaniu ich pod nadzór kierownikowi lub innemu pracownikowi kontrolowanej jednostki z zakazem wprowadzenia tych artykułów do obrotu.
3. 
Zabezpieczenie pomieszczeń następuje przez ich zamknięcie i opieczętowanie lub zaplombowanie.
4. 
Zmiana sposobu zabezpieczeń, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2 oraz ust. 2 i 3, albo ich zdjęcie wymaga pisemnej zgody wojewódzkiego inspektora udzielonej na wniosek jednostki kontrolowanej.
5. 
Odmowa udzielenia zgody, o której mowa w ust. 4, następuje w drodze decyzji.
Art.  27a.  [Kontrola działalności gospodarczej - stosowanie przepisów ustawy - Prawo przedsiębiorców]

Do kontroli działalności gospodarczej przedsiębiorcy w zakresie nieuregulowanym w art. 25-27 stosuje się przepisy rozdziału 5 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców.

Art.  28.  [Protokół kontroli]
1. 
Z przebiegu kontroli sporządza się protokół, jeżeli przepisy Unii Europejskiej lub przepisy odrębne w zakresie rynków rolnych nie stanowią inaczej.
2. 
Protokół zawiera w szczególności:
1)
czas trwania kontroli;
2)
imię i nazwisko, stanowisko służbowe oraz numer legitymacji służbowej inspektora przeprowadzającego kontrolę;
3)
dane identyfikujące kontrolowanego;
4)
opis stanu faktycznego, stwierdzonego w wyniku kontroli, ze szczególnym uwzględnieniem ujawnionych nieprawidłowości oraz, jeżeli jest to możliwe, z podaniem przyczyn ich powstania, a także osób odpowiedzialnych za ich zaistnienie;
5)
opis nieprawidłowości usuniętych w toku kontroli.
2a. 
(uchylony).
2b. 
Protokół sporządza się w dwóch jednobrzmiących egzemplarzach.
3. 
Protokół należy przedstawić kierownikowi jednostki kontrolowanej, a w razie jego nieobecności - zastępcy kierownika lub innej osobie upoważnionej do zastępowania kierownika, a w razie nieobecności tych osób - osobie uczestniczącej w przeprowadzaniu kontroli.
4. 
Przed podpisaniem protokołu osoby, o których mowa w ust. 3, mają prawo wnieść do niego swoje uwagi.
5. 
Protokół podpisują przeprowadzający kontrolę oraz osoba, o której mowa w ust. 3; w przypadku odmowy złożenia podpisu przez osobę, o której mowa w ust. 3, przeprowadzający kontrolę zamieści o tym wzmiankę w protokole.
6. 
Z wykonanych w toku kontroli czynności, w tym zabezpieczenia artykułów rolno-spożywczych, dokumentów lub innych przedmiotów, dokonania oględzin, pobrania próbek lub przeprowadzenia innych dowodów sporządza się odrębne protokoły, chyba że w toku czynności kontrolnych nie stwierdzono nieprawidłowości.
6a. 
O sporządzeniu odrębnych protokołów z wykonania poszczególnych czynności, o których mowa w ust. 6, należy uczynić wzmiankę w protokole kontroli. W razie niestwierdzenia nieprawidłowości powyższe czynności kontrolne dokumentuje się w protokole kontroli.
7. 
Jeden egzemplarz protokołu pozostawia się osobie wymienionej w ust. 3.
8. 
(uchylony).
9. 
Podmiot kontrolowany może zgłosić do organu kontrolującego zastrzeżenia do ustaleń zawartych w protokole w terminie 7 dni od dnia podpisania protokołu.
10. 
W przypadku zgłoszenia zastrzeżeń organ kontrolujący rozpatruje je w terminie 7 dni od dnia ich zgłoszenia oraz, jeżeli to konieczne, przeprowadza dodatkowe czynności kontrolne w celu uzupełnienia stanu faktycznego opisanego w protokole kontroli.
11. 
W przypadku uznania zgłoszonych zastrzeżeń wprowadza się zmiany w formie aneksu do protokołu. Aneks do protokołu podpisują przeprowadzający kontrolę i osoba, o której mowa w ust. 3.
12. 
W przypadku nieuwzględnienia zastrzeżeń w całości albo w części organ kontrolujący przekazuje niezwłocznie, nie później niż w terminie, o którym mowa w ust. 10, swoje stanowisko na piśmie podmiotowi kontrolowanemu zgłaszającemu zastrzeżenia.
13. 
Przeprowadzający kontrolę albo organ kontrolujący może, z urzędu lub na wniosek podmiotu kontrolowanego, prostować błędy pisarskie i rachunkowe lub inne oczywiste pomyłki w protokole.
Art.  28a.  [Nadzorowanie kontroli przeprowadzanej przez wojewódzkich inspektorów]
1. 
Główny Inspektor oraz upoważnieni przez niego pracownicy Inspekcji są uprawnieni do nadzorowania kontroli przeprowadzanej przez wojewódzkich inspektorów w celu sprawdzenia prawidłowości przeprowadzania tej kontroli.
2. 
Przed przystąpieniem do nadzorowania kontroli, o której mowa w ust. 1, Główny Inspektor oraz upoważniony przez niego pracownik Inspekcji są obowiązani okazać legitymację służbową podmiotowi kontrolowanemu lub osobie przez niego upoważnionej oraz pracownikowi Inspekcji przeprowadzającemu kontrolę, a także okazać upoważnienie podmiotowi kontrolowanemu lub osobie przez niego upoważnionej, a w przypadku nieobecności tych osób - osobie uczestniczącej w przeprowadzaniu kontroli.
3. 
Do nadzorowania kontroli, o której mowa w ust. 1, stosuje się przepisy art. 24 ust. 1 pkt 1-2, 4 i 5 oraz art. 24a.
4. 
Główny Inspektor oraz upoważniony przez niego pracownik Inspekcji mogą dokonać zabezpieczenia, o którym mowa w art. 26, w sposób określony w art. 27.
5. 
Z czynności przeprowadzonych w toku nadzoru, o którym mowa w ust. 1, sporządza się protokół. Do sporządzania protokołu stosuje się przepisy art. 28.
6. 
W przypadku gdy Główny Inspektor albo upoważniony przez niego pracownik Inspekcji stwierdzi nieprawidłowości kontroli przeprowadzanej pod nadzorem, wydaje wojewódzkiemu inspektorowi polecenie niezwłocznego usunięcia tych nieprawidłowości.
7. 
Główny Inspektor kieruje do właściwego wojewódzkiego inspektora pisemne polecenia lub wytyczne, jeżeli jest to niezbędne w celu usunięcia stwierdzonych nieprawidłowości kontroli przeprowadzanej pod nadzorem.
8. 
Wojewódzki inspektor jest obowiązany poinformować Głównego Inspektora, w wyznaczonym przez Głównego Inspektora terminie, o sposobie wykonania poleceń lub wytycznych, o których mowa w ust. 7.
Art.  29.  [Decyzje wydawane przez wojewódzkiego inspektora]
1. 
Wykonując zadania, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 1 lit. a, e oraz h-k, wojewódzki inspektor, w drodze decyzji, może:
1)
zakazać wprowadzania do obrotu artykułu rolno-spożywczego niespełniającego wymagań jakości handlowej lub wymagań w zakresie transportu lub składowania;
2)
nakazać poddanie artykułu rolno-spożywczego, o którym mowa w pkt 1, określonym zabiegom;
3)
zakazać składowania artykułu rolno-spożywczego w nieodpowiednich warunkach albo jego transportowania środkami transportu nienadającymi się do tego celu;
4)
przeklasyfikować artykuł rolno-spożywczy do niższej klasy, jeżeli artykuł ten nie spełnia wymagań jakościowych dla danej klasy jakości handlowej;
5)
nakazać zniszczenie artykułu rolno-spożywczego, o którym mowa w pkt 1, na koszt jego posiadacza;
6)
nakazać w punktach sprzedaży należących do podmiotu kontrolowanego wycofanie z obrotu całej partii artykułu rolno-spożywczego zafałszowanego, jeżeli stwierdzony rodzaj nieprawidłowości odnosi się do całej partii produkcyjnej artykułu rolno-spożywczego.
2. 
Decyzje, o których mowa w ust. 1 pkt 1-3 i 6, mogą być wydane przed zakończeniem kontroli.
3. 
Decyzje, o których mowa w ust. 1 pkt 1-3 i 6, podlegają natychmiastowemu wykonaniu.
4. 
Właściwość miejscową organu Inspekcji w sprawach, o których mowa w ust. 1, ustala się według miejsca przeprowadzenia kontroli.
5. 
Informacje zawarte w decyzjach, o których mowa w ust. 1, dotyczące zafałszowania artykułów rolno-spożywczych, podaje się do publicznej wiadomości, z pominięciem informacji stanowiących tajemnicę przedsiębiorstwa oraz inne tajemnice podlegające ochronie na podstawie przepisów odrębnych.
Art.  29a.  [Uprawnienia wojewódzkiego inspektora w ramach kontroli prawidłowości wprowadzania do obrotu i oznakowania materiałów i wyrobów przeznaczonych do kontaktu z żywnością]
1. 
Wykonując zadanie, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 3a, wojewódzki inspektor, w drodze decyzji, może:
1)
zakazać wprowadzania do obrotu materiału lub wyrobu przeznaczonego do kontaktu z żywnością niespełniającego wymagań określonych w art. 3 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1935/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 27 października 2004 r. w sprawie materiałów i wyrobów przeznaczonych do kontaktu z żywnością oraz uchylającego dyrektywy 80/590/EWG i 89/109/EWG (Dz. Urz. UE L 338 z 13.11.2004, str. 4, z późn. zm.);
2)
nakazać poddanie materiału lub wyrobu, o którym mowa w pkt 1, określonym zabiegom.
2. 
Do decyzji, o których mowa w ust. 1, przepisy art. 29 ust. 2-4 stosuje się odpowiednio.
Art.  30.  [Zakaz wprowadzenia artykułu rolno-spożywczego do obrotu]
1. 
Po przeprowadzeniu kontroli, o której mowa w art. 17 ust. 1 pkt 1 lit. b, w przypadku stwierdzenia niewłaściwej jakości handlowej organ Inspekcji, w drodze decyzji, zakazuje wprowadzenia artykułu rolno-spożywczego do obrotu.
2. 
Decyzji, o której mowa w ust. 1, nadaje się rygor natychmiastowej wykonalności.
Art.  30a. 

(uchylony).

Art.  30b.  [Zalecenia pokontrolne]

Jeżeli w wyniku przeprowadzonej kontroli stwierdzono nieprawidłowości, wojewódzki inspektor przekazuje pisemnie jednostce kontrolowanej zalecenia pokontrolne i wzywa ją do usunięcia nieprawidłowości w określonym terminie.

Art.  30c.  [Kontrola jakości handlowej w rolniczym handlu detalicznym]

Do kontroli jakości handlowej żywności w rolniczym handlu detalicznym stosuje się odpowiednio przepisy art. 23, art. 24, art. 25 ust. 2-6, art. 26-28 i art. 30b.

Art.  31.  [Ocena jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych]
1. 
Ocena jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych, zwana dalej "oceną", dokonywana jest na wniosek zainteresowanego przedsiębiorcy.
2. 
Ocena polega na sprawdzeniu, czy artykuły rolno-spożywcze spełniają wymagania w zakresie jakości handlowej określone w przepisach o jakości handlowej oraz dodatkowe wymagania dotyczące tych artykułów, jeżeli ich spełnienie zostało zadeklarowane przez producenta.
3. 
W celu dokonania oceny mogą być przeprowadzone badania laboratoryjne.
4. 
Po dokonaniu oceny wojewódzki inspektor wydaje świadectwo jakości handlowej.
5. 
Za dokonanie czynności związanych z oceną, za przeprowadzenie badań laboratoryjnych i wydanie świadectwa jakości handlowej pobiera się opłaty. W przypadku artykułów rolno-spożywczych przewożonych jednym środkiem transportu, w jednej ładowni lub w jednym kontenerze opłatę pobiera się za jedno świadectwo jakości handlowej oraz za jedną ocenę.
5a. 
Świadectwo jakości handlowej może być wydane podmiotowi, który nie złożył wniosku o dokonanie oceny, jeżeli przedsiębiorca składający wniosek, o którym mowa w ust. 1, wyraził na to zgodę.
6. 
Do niewniesionych w terminie opłat, o których mowa w ust. 5, mają zastosowanie przepisy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.
7. 
Z przebiegu czynności pobierania próbek artykułów rolno-spożywczych dla potrzeb oceny sporządza się protokół, do którego stosuje się odpowiednio przepisy art. 28 ust. 3-6.
8. 
Minister właściwy do spraw rynków rolnych, w drodze rozporządzenia, określi:
1)
wzór świadectwa jakości handlowej, mając na względzie potrzebę prawidłowej identyfikacji ocenianej partii artykułów rolno-spożywczych;
2)
w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych stawki opłat za dojazd do miejsca oceny, czynności związane z dokonaniem oceny, badania laboratoryjne i wydawanie świadectw jakości handlowej oraz sposób i termin wnoszenia tych opłat, mając na względzie zakres i rodzaj czynności związanych z dokonaniem oceny oraz rzeczywiste koszty ponoszone w związku z dokonywaniem oceny, przeprowadzaniem badań i wydawaniem świadectw jakości handlowej.
Art.  32.  [Badania laboratoryjne]
1. 
Badania laboratoryjne związane z kontrolą jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych są przeprowadzane w laboratoriach Głównego Inspektoratu Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych, w tym w krajowych laboratoriach referencyjnych, o których mowa w art. 100 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/625 z dnia 15 marca 2017 r. w sprawie kontroli urzędowych i innych czynności urzędowych przeprowadzanych w celu zapewnienia stosowania prawa żywnościowego i paszowego oraz zasad dotyczących zdrowia i dobrostanu zwierząt, zdrowia roślin i środków ochrony roślin, zmieniającego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 999/2001, (WE) nr 396/2005, (WE) nr 1069/2009, (WE) nr 1107/2009, (UE) nr 1151/2012, (UE) nr 652/2014, (UE) 2016/429 i (UE) 2016/2031, rozporządzenia Rady (WE) nr 1/2005 i (WE) nr 1099/2009 oraz dyrektywy Rady 98/58/WE, 1999/74/WE, 2007/43/WE, 2008/119/WE i 2008/120/WE, oraz uchylającego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 854/2004 i (WE) nr 882/2004, dyrektywy Rady 89/608/EWG, 89/662/EWG, 90/425/EWG, 91/496/EWG, 96/23/WE, 96/93/WE i 97/78/WE oraz decyzję Rady 92/438/EWG (rozporządzenie w sprawie kontroli urzędowych).
2. 
Badania laboratoryjne związane z oceną są przeprowadzane w laboratoriach Głównego Inspektoratu Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych albo w innych laboratoriach posiadających akredytację.
3. 
W uzasadnionych przypadkach badania laboratoryjne, o których mowa w ust. 1 i 2, mogą być przeprowadzane na zlecenie właściwego organu Inspekcji przez inne wyspecjalizowane w danym zakresie laboratoria.
3a. 
Badania laboratoryjne związane z kontrolą jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych są finansowane ze środków Głównego Inspektoratu Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych.
4. 
(uchylony).
5. 
Minister właściwy do spraw rynków rolnych wyznacza, w drodze rozporządzenia, krajowe laboratoria referencyjne w zakresie jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych oraz określa przedmiot i rodzaje badań przeprowadzanych przez te laboratoria, mając na względzie zapewnienie rzetelności i obiektywności wyników badań przeprowadzanych przez te laboratoria.
Art.  33.  [Urządzenia stosowane do kontroli, oceny lub ustalania klas jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych]
1. 
Do kontroli, oceny lub ustalania klas jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych stosuje się urządzenia, które uzyskały pozytywną opinię właściwej jednostki, a pomiar dokonany za pomocą tych urządzeń zapewnia otrzymanie obiektywnych i wiarygodnych wyników w zakresie wymagań jakości handlowej.
2. 
Minister właściwy do spraw rynków rolnych może określić, w drodze rozporządzenia, metody oceny, dopuszczalne tolerancje błędów oraz jednostki właściwe do wydawania opinii o urządzeniach, o których mowa w ust. 1, mając na względzie potencjał badawczy i zakres działania tych jednostek.
Art.  34.  [Delegacja ustawowa]

Minister właściwy do spraw rynków rolnych w drodze rozporządzenia:

1)
określi szczegółowe warunki pobierania próbek artykułów rolno-spożywczych,
2)
może określić metody analiz lub inne czynności związane z dokonywaniem kontroli lub oceny niektórych artykułów rolno-spożywczych,
3)
może określić szczegółowe warunki ustalania klas jakości handlowej niektórych artykułów rolno-spożywczych

- mając na względzie ich rodzaj i przeznaczenie.

Art.  35.  [Pobieranie próbek i ustalanie klas jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych; rzeczoznawcy]
1. 
Pracownicy Inspekcji mogą pobierać próbki lub ustalać klasy jakości handlowej określonych artykułów rolno-spożywczych na zlecenie zainteresowanych przedsiębiorców.
2. 
Oprócz pracowników Inspekcji:
1)
próbki artykułów rolno-spożywczych danego rodzaju mogą pobierać również osoby posiadające wiedzę praktyczną i teoretyczną z zakresu pobierania próbek artykułów rolno-spożywczych tego rodzaju, potwierdzoną egzaminem zdanym przed komisją kwalifikacyjną powołaną przez Głównego Inspektora,
2)
klasy jakości tusz zwierząt rzeźnych mogą ustalać również osoby posiadające wiedzę praktyczną i teoretyczną z zakresu ustalania klas jakości tusz zwierząt rzeźnych, potwierdzoną egzaminem zdanym przed komisją kwalifikacyjną powołaną przez Głównego Inspektora,
3)
klasy jakości świeżych owoców i warzyw mogą ustalać również osoby, które odbyły szkolenie w zakresie zasad ustalania klas jakości świeżych owoców i warzyw:
a)
przeprowadzone przez wojewódzkiego inspektora lub podmiot upoważniony przez Głównego Inspektora lub
b)
o którym mowa w art. 12 ust. 3 lit. a rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 543/2011 z dnia 7 czerwca 2011 r. ustanawiającego szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 1234/2007 w odniesieniu do sektora owoców i warzyw oraz sektora przetworzonych owoców i warzyw (Dz. U. UE L 157 z 15.06.2011) w odniesieniu do sektora owoców i warzyw oraz sektora przetworzonych owoców i warzyw, zatwierdzone przez właściwy organ innego państwa,
4)
pobierać próbki lub ustalać klasy jakości handlowej określonych artykułów rolno-spożywczych mogą również osoby, wobec których decyzja o uznaniu kwalifikacji, wydana na podstawie przepisów o zasadach uznawania kwalifikacji zawodowych nabytych w państwach członkowskich Unii Europejskiej, stała się ostateczna

- wpisane do rejestru rzeczoznawców, zwane dalej "rzeczoznawcami".

2a. 
Egzamin, o którym mowa w ust. 2 pkt 2, jest zdawany co 3 lata.
2b. 
Upoważnienie do prowadzenia szkoleń w zakresie, o którym mowa w ust. 2 pkt 3, może być wydane, jeżeli podmiot ubiegający się o to upoważnienie zapewnia:
1)
odpowiednie warunki kadrowe do prowadzenia szkoleń w tym zakresie, w szczególności posiadanie przez osoby prowadzące szkolenia odpowiednich kwalifikacji: ukończenia studiów wyższych oraz posiadania wiedzy teoretycznej i co najmniej 5-letniego doświadczenia zawodowego z zakresu zagadnień objętych przedmiotem szkolenia;
2)
przeprowadzenie szkoleń zgodnie z programem szkolenia odpowiadającym warunkom określonym w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie art. 38.
2c. 
O wydaniu upoważnienia do prowadzenia szkoleń w zakresie, o którym mowa w ust. 2 pkt 3, rozstrzyga Główny Inspektor, w drodze decyzji, na wniosek podmiotu ubiegającego się o to upoważnienie.
2d. 
Wniosek o wydanie upoważnienia do prowadzenia szkoleń, poza elementami podania określonymi w art. 63 § 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2023 r. poz. 775 i 803), zawiera:
1)
program szkolenia;
2)
imiona i nazwiska osób mających prowadzić szkolenia oraz wskazanie posiadanych przez nie kwalifikacji do prowadzenia takich szkoleń.
2e. 
Do wniosku dołącza się dokumenty potwierdzające posiadanie przez osoby mające prowadzić szkolenia kwalifikacji do ich prowadzenia.
2f. 
Główny Inspektor cofa, w drodze decyzji, upoważnienie do prowadzenia szkoleń w zakresie, o którym mowa w ust. 2 pkt 3, jeżeli upoważniony podmiot nie spełnia wymagań, o których mowa w ust. 2b pkt 1 lub 2.
3. 
Wojewódzki inspektor właściwy ze względu na miejsce zamieszkania rzeczoznawcy, a w przypadku osób niemających miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej - wojewódzki inspektor właściwy dla województwa mazowieckiego, prowadzi w formie elektronicznej przy użyciu systemu teleinformatycznego Głównego Inspektoratu Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych rejestr rzeczoznawców, według specjalizacji w zakresie rodzajów artykułów rolno-spożywczych.
3a. 
Wpis do rejestru rzeczoznawców jest dokonywany na wniosek, który zawiera:
1)
imię i nazwisko;
2)
miejsce zamieszkania;
3)
adres do korespondencji;
4)
numer PESEL, a w razie jego braku - serię i numer dokumentu potwierdzającego tożsamość oraz obywatelstwo;
5)
numer telefonu lub adres poczty elektronicznej, o ile wnioskodawca je posiada;
6)
określenie rodzaju uprawnień;
7)
informacje o stałych miejscach, w których wnioskodawca zamierza wykonywać działalność.
3b. 
Wojewódzki inspektor odmawia wpisu do rejestru rzeczoznawców w przypadku:
1)
niezdania egzaminu, o którym mowa w ust. 2 pkt 1 lub 2;
2)
nieodbycia szkolenia, o którym mowa w ust. 2 pkt 3;
3)
nieuzyskania decyzji, o której mowa w ust. 2 pkt 4.
4. 
Decyzję o wpisie, odmowie wpisu bądź skreśleniu z rejestru rzeczoznawców wydaje wojewódzki inspektor prowadzący rejestr rzeczoznawców.
4a. 
Decyzja o wpisie i odmowie wpisu do rejestru rzeczoznawców jest ostateczna.
5. 
Osobie wpisanej do rejestru rzeczoznawców wojewódzki inspektor wydaje zaświadczenie o wpisie oraz imienną pieczęć.
6. 
Rejestr rzeczoznawców zawiera następujące informacje dotyczące rzeczoznawcy:
1)
imię i nazwisko;
2)
miejsce zamieszkania;
3)
adres do korespondencji;
4)
numer PESEL, a w razie jego braku - serię i numer dokumentu potwierdzającego tożsamość oraz obywatelstwo;
5)
numer telefonu lub adres poczty elektronicznej, o ile rzeczoznawca je posiada;
6)
określenie rodzaju uprawnień wraz z datą ich nabycia lub przedłużenia, a także datę utraty danego rodzaju uprawnień - w przypadku gdy rzeczoznawca utracił wyłącznie część uprawnień;
7)
datę skreślenia z rejestru;
8)
informacje o:
a)
stałych miejscach wykonywania działalności rzeczoznawcy, jeżeli rzeczoznawca stale wykonuje działalność w określonych miejscach,
b)
wynikach kontroli przeprowadzanych w ciągu ostatnich 5 lat,
c)
decyzjach wydanych na podstawie art. 37 ust. 1 pkt 2-7 i ust. 4 w ciągu ostatnich 5 lat,
d)
karach nałożonych w ciągu ostatnich 5 lat przez organy Inspekcji na rzeczoznawców za popełnione czyny zabronione wymienione w art. 40 ust. 1 pkt 3 i ust. 4b, a także o wnioskach o ukaranie skierowanych przez organy Inspekcji do sądów i sposobie rozstrzygnięcia sprawy przez sąd,
e)
upomnieniach, o których mowa w art. 37 ust. 4, udzielonych w ciągu ostatnich 5 lat.
7. 
Informacje zawarte w rejestrze rzeczoznawców są wykorzystywane do:
1)
celów sprawozdawczych;
2)
przeprowadzania analizy ryzyka na rynku artykułów rolno-spożywczych i typowania podmiotów, które będą podlegały kontroli;
3)
oceny dotychczasowej działalności rzeczoznawców.
8. 
Informacje zawarte w rejestrze rzeczoznawców są zabezpieczone przed dostępem osób trzecich.
9. 
Do informacji zawartych w rejestrze rzeczoznawców, w zakresie niezbędnym do realizacji zadań ustawowych, mają dostęp wyłącznie organy Inspekcji oraz pracownicy tych organów posiadający imienne upoważnienie wystawione przez te organy w zakresie określonym w tym upoważnieniu.
10. 
Informacje zawarte w rejestrze rzeczoznawców są udostępniane na wniosek, z tym że informacje, o których mowa w ust. 6:
1)
pkt 2, 4, 5 i 8, są udostępniane wyłącznie sądom, organom ścigania oraz organom administracji rządowej - w zakresie niezbędnym do realizacji ich zadań ustawowych;
2)
pkt 3 i 5, są udostępniane za zgodą rzeczoznawcy wyrażoną w formie pisemnej lub elektronicznej.
11. 
Informacje, o których mowa w ust. 6 pkt 8 lit. d, podlegają wykreśleniu z rejestru rzeczoznawców z dniem przedawnienia karalności czynów zabronionych albo zatarcia ukarania.
12. 
Zmianę informacji, o których mowa w ust. 6 pkt 1-5 oraz pkt 8 lit. a, rzeczoznawca zgłasza wojewódzkiemu inspektorowi w terminie 7 dni od dnia jej zaistnienia.
13. 
Wojewódzki inspektor, po otrzymaniu zgłoszenia, o którym mowa w ust. 12, niezwłocznie aktualizuje wpisy w rejestrze rzeczoznawców.
14. 
Wojewódzki inspektor ustala, co najmniej raz na 3 lata, czy dane osobowe zgromadzone w rejestrze rzeczoznawców są niezbędne do realizacji celów określonych w ust. 7, i wykreśla z rejestru rzeczoznawców dane osobowe zbędne do realizacji tych celów.
15. 
Dane osobowe zawarte w rejestrze rzeczoznawców są przetwarzane do dnia, w którym upływa 5 lat od dnia wykreślenia rzeczoznawcy z tego rejestru. Dane, o których mowa w ust. 6 pkt 4, usuwa się z rejestru rzeczoznawców niezwłocznie po wykreśleniu rzeczoznawcy z tego rejestru.
16. 
Minister właściwy do spraw rynków rolnych określi, w drodze rozporządzenia, sposób i tryb występowania do wojewódzkiego inspektora o udostępnienie danych osobowych z rejestru rzeczoznawców oraz udostępniania wnioskodawcom danych osobowych zawartych w rejestrze rzeczoznawców, mając na uwadze konieczność zapewnienia właściwej identyfikacji wnioskodawcy oraz ochrony danych osobowych.
Art.  35a.  [Opłata za udział w egzaminie na rzeczoznawcę]
1. 
Udział w egzaminach, o których mowa w art. 35 ust. 2 pkt 1 i 2, oraz w szkoleniu, o którym mowa w art. 35 ust. 2 pkt 3 lit. a, podlega opłacie, która wynosi w przypadku:
1)
egzaminów - 5% przeciętnego wynagrodzenia w gospodarce narodowej ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski" na podstawie art. 20 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2023 r. poz. 1251 i 1429), zwanego dalej "przeciętnym wynagrodzeniem", za rok poprzedzający rok przeprowadzenia egzaminu;
2)
szkolenia - 1% przeciętnego wynagrodzenia za rok poprzedzający rok przeprowadzenia szkolenia - za godzinę szkolenia.
2. 
Opłaty, o których mowa w ust. 1, stanowią dochód budżetu państwa i są wpłacane na rachunek:
1)
Głównego Inspektoratu Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych - w przypadku egzaminów, o których mowa w art. 35 ust. 2 pkt 1 i 2;
2)
wojewódzkiego inspektoratu jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych - w przypadku szkolenia, o którym mowa w art. 35 ust. 2 pkt 3 lit. a.
3. 
W przypadku gdy szkolenie, o którym mowa w art. 35 ust. 2 pkt 3 lit. a, przeprowadza podmiot upoważniony przez Głównego Inspektora, opłaty za udział w szkoleniu, o których mowa w ust. 1, stanowią przychód tego podmiotu.
Art.  35b.  [Wynagrodzenie za przeprowadzenie egzaminów]

Za przeprowadzenie egzaminów, o których mowa w art. 35 ust. 2 pkt 1 i 2:

1)
przewodniczący komisji kwalifikacyjnej otrzymuje wynagrodzenie w wysokości 1% przeciętnego wynagrodzenia za rok poprzedzający rok przeprowadzenia egzaminu,
2)
członkowie komisji kwalifikacyjnej otrzymują wynagrodzenie w wysokości 0,5% przeciętnego wynagrodzenia za rok poprzedzający rok przeprowadzenia egzaminu

- od jednej osoby egzaminowanej.

Art.  36.  [Protokoły sporządzane przez rzeczoznawców]
1. 
Rzeczoznawcy z przeprowadzonych czynności sporządzają protokół.
1a. 
W zakresie ustalania klas jakości tusz zwierząt rzeźnych dopuszcza się sporządzanie protokołów w postaci wydruku komputerowego.
2. 
Protokół należy przedstawić kierownikowi jednostki, w której wykonywane są czynności.
3. 
Kierownik jednostki ma prawo wnosić do protokołu swoje uwagi. O braku uwag należy uczynić wzmiankę w protokole.
4. 
Protokół sporządza się co najmniej w 2 egzemplarzach. Jeden egzemplarz protokołu pozostawia się osobie, o której mowa w ust. 2.
5. 
Protokół przechowuje się co najmniej rok od daty jego sporządzenia, z wyłączeniem protokołu z nadawania klasy tuszom wieprzowym, który przechowuje się przez 4 tygodnie od daty jego sporządzenia.
Art.  36a.  [Nadzór nad wykonywaniem czynności przez rzeczoznawców]
1. 
Nadzór nad wykonywaniem czynności przez rzeczoznawców sprawuje wojewódzki inspektor.
2. 
W ramach sprawowanego nadzoru wojewódzki inspektor przeprowadza kontrole działalności rzeczoznawców w miejscu wykonywania przez nich czynności.
2a. 
Rzeczoznawca w terminie 3 dni przed dniem rozpoczęcia kontroli, o której mowa w ust. 2, informuje wojewódzkiego inspektora o miejscu wykonywania przez niego czynności, na piśmie utrwalonym w postaci papierowej lub elektronicznej, podpisanym odpowiednio do sposobu utrwalenia podpisem własnoręcznym, kwalifikowanym podpisem elektronicznym, podpisem zaufanym albo podpisem osobistym.
3. 
Osoby fizyczne, osoby prawne i jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, na zlecenie których rzeczoznawca wykonuje czynności, są obowiązane:
1)
zapewnić wojewódzkiemu inspektorowi wstęp na teren oraz do obiektów i pomieszczeń, gdzie są wykonywane czynności rzeczoznawcy, oraz możliwość poruszania się na tym terenie oraz w tych obiektach i pomieszczeniach;
2)
zapewnić wojewódzkiemu inspektorowi wstęp do środków transportu, w których są wykonywane czynności rzeczoznawcy, i możliwość przeprowadzania ich oględzin;
3)
udzielać wojewódzkiemu inspektorowi pisemnych lub ustnych informacji związanych z czynnościami wykonywanymi przez rzeczoznawcę;
4)
okazywać wojewódzkiemu inspektorowi dokumenty związane z czynnościami wykonywanymi przez rzeczoznawcę;
5)
umożliwić wojewódzkiemu inspektorowi pobieranie nieodpłatnie próbek artykułów rolno-spożywczych do badań.
4. 
Do przeprowadzania kontroli działalności rzeczoznawców stosuje się odpowiednio przepisy art. 24-28.
Art.  37.  [Skreślenie z rejestru rzeczoznawców]
1. 
Skreślenie z rejestru rzeczoznawców następuje w przypadku:
1)
upływu 3 lat od dnia zdania egzaminu, o którym mowa w art. 35 ust. 2 pkt 2, chyba że przed upływem tego okresu rzeczoznawca ponownie zda taki egzamin;
2)
nieprzestrzegania przepisów dotyczących wykonywanych czynności;
3)
wykazania oczywistej nieudolności lub niedbałości przy wykonywaniu obowiązków;
4)
nieuzasadnionej odmowy przeprowadzenia klasyfikacji artykułu rolno-spożywczego;
5)
nierzetelnego i stronniczego wykonywania obowiązków;
6)
skazania prawomocnym wyrokiem za przestępstwo popełnione z winy umyślnej;
7)
rezygnacji złożonej przez rzeczoznawcę;
8)
śmierci.
2. 
Skreślenie z rejestru rzeczoznawców w przypadkach, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 8, następuje z mocy prawa, bez wydania decyzji.
3. 
W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, jeżeli w dotychczasowej działalności rzeczoznawcy nie stwierdzano istotnych uchybień, a podmiot zlecający czynności nie poniósł szkody, skreślenie z rejestru rzeczoznawców nie następuje.
4. 
W przypadku określonym w ust. 3, wojewódzki inspektor kieruje do rzeczoznawcy pisemne upomnienie, wskazując popełnione naruszenia oraz nakazując rzeczoznawcy podjęcie określonych działań naprawczych w wyznaczonym terminie. W razie niewykonania tych działań naprawczych w terminie wojewódzki inspektor skreśla rzeczoznawcę z rejestru rzeczoznawców.
Art.  38.  [Delegacja ustawowa]

Minister właściwy do spraw rynków rolnych określi, w drodze rozporządzenia:

1)
sposób przeprowadzania egzaminów, o których mowa w art. 22 ust. 2 pkt 2 oraz art. 35 ust. 2 pkt 1 i 2, oraz sposób powoływania i skład komisji kwalifikacyjnej,
2)
szczegółowy tryb ubiegania się o udzielenie upoważnienia oraz szczegółowe wymagania do uzyskania przez podmiot upoważnienia do prowadzenia szkoleń w zakresie, o którym mowa w art. 35 ust. 2 pkt 3 lit. a,
3)
wzory zaświadczeń o wpisie do rejestru rzeczoznawców, pieczęci imiennej wydawanej rzeczoznawcom i protokołów z przeprowadzonych przez rzeczoznawcę czynności

- mając na względzie zapewnienie rzetelnej i obiektywnej kontroli artykułów rolno-spożywczych.

Art.  39.  [Opłaty za czynności w ramach kontroli]
1. 
Podmiot kontrolowany jest obowiązany wnieść opłaty za czynności przeprowadzone w ramach kontroli:
1)
granicznej jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych - w wyniku której stwierdzono, że artykuły rolno--spożywcze nie odpowiadają wymaganiom w zakresie jakości handlowej wynikającym z przepisów o jakości handlowej lub wymaganiom dodatkowym zadeklarowanym przez producenta;
2)
jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych innej niż określona w pkt 1, w tym kontroli sprzedaży na odległość, a także kontroli przeprowadzonej na podstawie przepisów odrębnych - w wyniku której stwierdzono, że artykuły rolno-spożywcze nie odpowiadają wymaganiom w zakresie jakości handlowej wynikającym z przepisów o jakości handlowej lub wymaganiom dodatkowym zadeklarowanym przez producenta;
3)
prawidłowości wprowadzania do obrotu i oznakowania materiałów i wyrobów przeznaczonych do kontaktu z żywnością - w wyniku której stwierdzono, że materiały lub wyroby przeznaczone do kontaktu z żywnością są wprowadzane do obrotu i oznakowane niezgodnie z obowiązującymi przepisami dotyczącymi materiałów i wyrobów przeznaczonych do kontaktu z żywnością.
2. 
Wysokość opłat, o których mowa w ust. 1, ustala:
1)
Główny Inspektor - w przypadku opłaty za przeprowadzone badania laboratoryjne;
2)
wojewódzki inspektor - w przypadku opłaty za pozostałe czynności kontrolne.
3. 
Wysokość opłat, o których mowa w ust. 1, jest przekazywana kontrolowanemu w formie informacji zawierającej sposób obliczenia tej opłaty, w terminie 30 dni od dnia podpisania protokołu z kontroli albo przekazania wyników badań laboratoryjnych, jeżeli ich przekazanie nastąpiło po podpisaniu protokołu z kontroli.
4. 
Kontrolowany wnosi opłatę, o której mowa w ust. 1, na rachunek bankowy odpowiednio Głównego Inspektoratu Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych albo wojewódzkiego inspektoratu jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych w terminie 30 dni od dnia doręczenia informacji, o której mowa w ust. 3.
5. 
W przypadku niewniesienia opłaty, o której mowa w ust. 1, zgodnie z ust. 4, odpowiednio Główny Inspektor albo wojewódzki inspektor wydaje decyzję w sprawie wysokości tej opłaty.
6. 
Do opłat, o których mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio przepisy działu III ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2022 r. poz. 2651, z późn. zm.), z tym że uprawnienia organów podatkowych przysługują Głównemu Inspektorowi oraz wojewódzkiemu inspektorowi.
7. 
Zobowiązanie wynikające z informacji, o której mowa w ust. 3, nie powstaje, jeżeli informacja ta została doręczona kontrolowanemu po upływie 5 lat od końca roku kalendarzowego, w którym przeprowadzono kontrolę.
8. 
Opłaty, o których mowa w ust. 1, podlegają przymusowemu ściągnięciu w trybie określonym w przepisach o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.
9. 
W przypadku gdy badania laboratoryjne zostały zlecone wyspecjalizowanym laboratoriom, o których mowa w art. 32 ust. 3, opłata za przeprowadzenie tych badań jest równa kosztom badań określonym przez te laboratoria.
10. 
Maksymalna wysokość opłat, o których mowa w ust. 1, wynosi:
1)
dwukrotność przeciętnego wynagrodzenia za rok poprzedzający rok nałożenia opłaty - w przypadku opłaty za przeprowadzone badania laboratoryjne;
2)
jednokrotność przeciętnego wynagrodzenia za rok poprzedzający rok nałożenia kary - w przypadku opłaty za pozostałe czynności kontrolne.
11. 
Minister właściwy do spraw rynków rolnych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, stawki opłat, o których mowa w ust. 1, mając na względzie koszty pobrania próbek, koszty dojazdu osób pobierających próbki, a także koszty przeprowadzonych badań laboratoryjnych i innych czynności związanych z dokonaniem kontroli.

Rozdział  4a 

Kontrola sprzedaży na odległość

Art.  39a.  [Postępowanie z próbką pobraną przez zakup kontrolny przy sprzedaży na odległość; dokumentowanie czynności; upoważnienie do przeprowadzenia kontroli]
1. 
Kontrolę sprzedaży na odległość rozpoczyna dokonanie przez pracownika Inspekcji zakupu kontrolnego.
2. 
Próbka pobrana przez zakup kontrolny przy sprzedaży na odległość:
1)
jest niezwłocznie poddawana oględzinom oraz sprawdzeniu opakowania i oznakowania;
2)
może być poddana badaniom laboratoryjnym.
3. 
Z czynności, o których mowa w ust. 2:
1)
pkt 1 - jest sporządzany protokół;
2)
pkt 2 - jest sporządzane sprawozdanie z badań.
4. 
Upoważnienie do przeprowadzenia kontroli sprzedaży na odległość oraz legitymacja służbowa są okazywane kontrolowanemu w terminie 7 dni od dnia dokonania czynności, o których mowa w ust. 2 pkt 1.
5. 
W przypadku gdy próbka pobrana przez zakup kontrolny przy sprzedaży na odległość została poddana badaniom laboratoryjnym, upoważnienie do przeprowadzenia kontroli sprzedaży na odległość oraz legitymacja służbowa są okazywane kontrolowanemu w terminie 7 dni od dnia otrzymania przez organ wyników badań laboratoryjnych.
6. 
Równocześnie z okazaniem kontrolowanemu upoważnienia do przeprowadzenia kontroli sprzedaży na odległość oraz legitymacji służbowej są mu doręczane protokół lub sprawozdanie z badań, o których mowa w ust. 3.
7. 
Okresu po dokonaniu zakupu kontrolnego przy sprzedaży na odległość a przed okazaniem kontrolowanemu upoważnienia do przeprowadzenia kontroli sprzedaży na odległość oraz legitymacji służbowej nie wlicza się do czasu trwania kontroli.
Art.  39b.  [Przebieg zakupu kontrolnego przy sprzedaży na odległość; zapewnienie anonimowości pracownika Inspekcji]
1. 
Zakup kontrolny przy sprzedaży na odległość jest dokonywany przez zamówienie składane przez pracownika Inspekcji za pośrednictwem środka porozumiewania się na odległość.
2. 
W celu zapewnienia anonimowości pracownik Inspekcji jest uprawniony do posługiwania się innym niż rzeczywiste imieniem i nazwiskiem.
3. 
Wojewódzki inspektor prowadzi bazę imion i nazwisk, spośród których losowo jest wybierane imię i nazwisko, o których mowa w ust. 2.
Art.  39c.  [Utrwalenie przebiegu zakupu kontrolnego]
1. 
Przebieg zakupu kontrolnego przy sprzedaży na odległość jest utrwalany za pośrednictwem urządzenia rejestrującego obraz lub dźwięk, w zależności od formy dokonania sprzedaży na odległość.
2. 
Obraz lub dźwięk są rejestrowane w sposób umożliwiający identyfikację danych kontrolowanego oraz pobieranej próbki.
3. 
W celu identyfikacji kontrolowanego są gromadzone jego następujące dane:
1)
nazwa lub firma albo imię i nazwisko;
2)
adres prowadzenia działalności i adres siedziby;
3)
adres strony internetowej i adres poczty elektronicznej - w przypadku gdy zakup kontrolny przy sprzedaży na odległość jest dokonywany za pośrednictwem tej strony;
4)
numer telefonu lub faksu - w przypadku gdy zakup kontrolny przy sprzedaży na odległość jest dokonywany za pośrednictwem tych urządzeń.
4. 
Utrwalony obraz lub dźwięk stanowią załącznik do protokołu, o którym mowa w art. 39a ust. 3 pkt 1.
Art.  39d.  [Elementy upoważnienia do przeprowadzenia kontroli sprzedaży na odległość]

Upoważnienie do przeprowadzenia kontroli sprzedaży na odległość, poza elementami wskazanymi w art. 49 ust. 7 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców, zawiera także losowo wybrane przez pracownika Inspekcji imię i nazwisko, o których mowa w art. 39b ust. 2.

Art.  39e.  [Przepisy ustawy stosowane do kontroli sprzedaży na odległość]

Do kontroli sprzedaży na odległość stosuje się odpowiednio przepisy art. 23-24b, art. 25 ust. 2-5, art. 26-28 i art. 30b.

Rozdział  5

Przepisy karne i kary pieniężne

Art.  40.  [Działania podlegające karze grzywny]
1. 
Kto:
1)
(uchylony),
2)
(uchylony),
3)
stosuje do oceny lub ustalenia klas jakości artykułów rolno-spożywczych urządzenia, które nie uzyskały pozytywnej opinii właściwej jednostki,
4)
składuje lub transportuje artykuły rolno-spożywcze w sposób niezapewniający utrzymania ich właściwej jakości handlowej,
5)
nie zgłasza wojewódzkiemu inspektorowi podjęcia albo prowadzenia lub zaprzestania prowadzenia działalności w zakresie produkcji, składowania, konfekcjonowania lub obrotu artykułami rolno-spożywczymi,
6)
nie przekazuje organowi Inspekcji, który wystąpił o informacje, o których mowa w art. 12a ust. 5, tych informacji w terminie określonym w art. 12a ust. 6,
7)
będąc rzeczoznawcą, nie wykonuje obowiązku, o którym mowa w:
a)
art. 35 ust. 12,
b)
art. 36a ust. 2a

- podlega karze grzywny.

2. 
Kto:
1)
nie prowadzi klasyfikacji jaj zgodnie z art. 4 rozporządzenia nr 589/2008 oraz pkt II części VI załącznika VII do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. ustanawiającego wspólną organizację rynków produktów rolnych oraz uchylającego rozporządzenia Rady (EWG) nr 922/72, (EWG) nr 234/79, (WE) nr 1037/2001 i (WE) nr 1234/2007 (Dz. Urz. UE L 347 z 20.12.2013, str. 671, z późn. zm.), zwanego dalej "rozporządzeniem nr 1308/2013", albo prowadzi ją niezgodnie z tymi przepisami,
2)
nie klasyfikuje, nie pakuje lub nie znakuje jaj zgodnie z art. 6 rozporządzenia nr 589/2008,
3)
nie znakuje opakowań transportowych zgodnie z art. 7 rozporządzenia nr 589/2008,
4)
wprowadza do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jaja nieoznakowane zgodnie z art. 8 ust. 5 rozporządzenia nr 589/2008,
5)
nie znakuje jaj kodem producenta zgodnie z art. 9 ust. 1 rozporządzenia nr 589/2008,
6)
będąc producentem, nie prowadzi ewidencji zgodnie z art. 20 rozporządzenia nr 589/2008,
7)
prowadząc punkt odbioru, nie prowadzi ewidencji zgodnie z art. 21 rozporządzenia nr 589/2008,
8)
prowadząc zakład pakowania, nie prowadzi ewidencji zgodnie z art. 22 rozporządzenia nr 589/2008

- podlega karze grzywny.

3. 
(uchylony).
4. 
Kto:
1)
prowadząc rzeźnię:
a)
nie prowadzi lub nie przechowuje dokumentacji albo prowadzi lub przechowuje ją niezgodnie z przepisami art. 12 ust. 1 rozporządzenia Komisji (WE) nr 543/2008 z dnia 16 czerwca 2008 r. wprowadzającego szczegółowe przepisy wykonawcze do rozporządzenia Rady (WE) nr 1234/2007 w sprawie niektórych norm handlowych w odniesieniu do mięsa drobiowego (Dz. Urz. UE L 157 z 17.06.2008, str. 46, z późn. zm.), zwanego dalej "rozporządzeniem nr 543/2008",
b)
nie prowadzi systematycznej kontroli zawartości wody wchłoniętej albo prowadzi ją niezgodnie z przepisami art. 16 ust. 1-3 i art. 20 ust. 3 rozporządzenia nr 543/2008 lub nie podejmuje czynności określonych w art. 16 ust. 1-3 i art. 20 ust. 3 rozporządzenia nr 543/2008,
2)
będąc producentem, nie prowadzi lub nie przechowuje dokumentacji albo prowadzi lub przechowuje ją niezgodnie z przepisami art. 12 ust. 2 rozporządzenia nr 543/2008,
3)
prowadząc zakład wylęgu drobiu, nie prowadzi lub nie przechowuje dokumentacji albo prowadzi lub przechowuje ją niezgodnie z przepisami art. 12 ust. 4 rozporządzenia nr 543/2008,
4)
prowadząc rzeźnię:
a)
wprowadza do obrotu kurczaki mrożone lub głęboko mrożone, o zawartości wody przekraczającej wartości nieuniknione ze względów technologicznych, oznaczone za pomocą metody analizy opisanej w załączniku VI lub w załączniku VII rozporządzenia nr 543/2008,
b)
wprowadza do obrotu kurczaki mrożone lub głęboko mrożone, oraz:
-
nie pobiera próbek w celu monitorowania wchłaniania wody w procesie schładzania oraz zawartości wody w kurczakach mrożonych lub głęboko mrożonych,
-
nie rejestruje lub nie przechowuje przez okres jednego roku wyników kontroli, o której mowa w art. 15 ust. 2 tiret drugie rozporządzenia nr 543/2008,
-
nie oznakowuje każdej partii w sposób umożliwiający ustalenie daty produkcji lub nie zamieszcza daty produkcji partii w dokumentacji produkcji,
c)
nie wykonuje czynności, o których mowa w art. 20 ust. 2 rozporządzenia nr 543/2008

- podlega karze grzywny.

4a. 
(uchylony).
4b. 
Kto:
1)
prowadzi klasyfikację tusz wieprzowych lub wołowych nie posiadając uprawnień rzeczoznawcy,
2)
wykonuje czynności związane z klasyfikacją lub ustalaniem masy tusz wieprzowych niezgodnie z wymaganiami określonymi w:
a)
części B załącznika IV do rozporządzenia nr 1308/2013 lub
b)
art. 7 ust. 1 i ust. 3 lit. b rozporządzenia 2017/1182,
3)
wykonuje czynności związane z klasyfikacją lub ustalaniem masy tusz wołowych niezgodnie z wymaganiami określonymi w:
a)
części A załącznika IV do rozporządzenia nr 1308/2013 lub
b)
art. 1, art. 7 ust. 1 i ust. 3 lit. a oraz załączniku I do rozporządzenia 2017/1182 lub art. 5 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2017/1184 z dnia 20 kwietnia 2017 r. ustanawiającego zasady stosowania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 w odniesieniu do unijnych skal klasyfikacji tusz wołowych, wieprzowych i baranich oraz raportowania cen rynkowych niektórych kategorii tusz i żywych zwierząt (Dz. Urz. UE L 171 z 04.07.2017, str. 103), zwanego dalej "rozporządzeniem 2017/1184", lub załączniku do tego rozporządzenia,
4)
nie dokumentuje w sposób określony w przepisach o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych albo niewłaściwie dokumentuje czynności z zakresu klasyfikacji lub ustalania masy tusz wieprzowych lub wołowych

- podlega karze grzywny.

4c. 
Kto, prowadząc rzeźnię świń:
1)
poddaje klasyfikacji lub ustalaniu masy tusz wieprzowych niezgodnie z wymaganiami określonymi w części B załącznika IV do rozporządzenia nr 1308/2013 lub art. 6 ust. 1, art. 7 ust. 1, ust. 3 lit. b i ust. 4 lit. a lub art. 12 ust. 1 lit. b i ust. 2 rozporządzenia 2017/1182,
2)
nie przechowuje dokumentacji z czynności nadawania klas tuszom wieprzowym przez okres, o którym mowa w art. 36 ust. 5,
3)
nie poddaje klasyfikacji tusz wieprzowych metodami klasyfikacji zatwierdzonymi decyzją Komisji 2005/240/WE z dnia 11 marca 2005 r. zatwierdzającą metody klasyfikacji tusz wieprzowych w Polsce (Dz. Urz. UE L 74 z 19.03.2005, str. 62, z późn. zm.),
4)
nie znakuje tusz wieprzowych zgodnie z art. 8 rozporządzenia 2017/1182 lub przepisami o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych dotyczącymi szczegółowych warunków ustalania i sposobu oznaczania klas jakości handlowej tusz wieprzowych oraz tusz wołowych w zakresie oznaczania tusz wieprzowych,
5)
nie dopełnia obowiązku, o którym mowa w art. 15a ust. 3c lub 3d, w terminie określonym w art. 15a ust. 3e,
6)
nie przekazuje dostawcy zwierząt wyników klasyfikacji tusz wieprzowych zgodnie z art. 1 rozporządzenia 2017/1184,
7) 
nie dopełnia obowiązku, o którym mowa w art. 12 ust. 1 lit. b rozporządzenia 2017/1182

- podlega karze grzywny.

4d. 
Kto, prowadząc rzeźnię bydła:
1)
poddaje klasyfikacji lub ustalaniu masy tusz wołowych niezgodnie z wymaganiami określonymi w:
a)
części A załącznika IV do rozporządzenia nr 1308/2013,
b)
art. 1, art. 6 ust. 1 i 3, art. 7 ust. 1 i ust. 3 lit. a i art. 12 rozporządzenia 2017/1182 oraz załączniku I do tego rozporządzenia,
ba)
art. 5 rozporządzenia 2017/1184 lub załączniku do tego rozporządzenia,
c)
(uchylona),
2)
nie przechowuje dokumentacji z czynności nadawania klas tuszom wołowym w okresie, o którym mowa w art. 36 ust. 5,
3)
nie przekazuje dostawcy zwierząt wyników klasyfikacji tusz wołowych zgodnie z art. 1 rozporządzenia 2017/1184,
4)
nie znakuje tusz wołowych zgodnie z art. 8 rozporządzenia 2017/1182 lub przepisami o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych dotyczącymi szczegółowych warunków ustalania i sposobu oznaczania klas jakości handlowej tusz wieprzowych oraz tusz wołowych w zakresie oznaczania tusz wołowych,
5)
nie dopełnia obowiązku, o którym mowa w art. 15a ust. 3c lub 3d, w terminie określonym w art. 15a ust. 3e,
6)
nie dopełnia obowiązku, o którym mowa w art. 12 ust. 1 lit. b rozporządzenia 2017/1182,
7)
stosuje do klasyfikacji tusz wołowych metodę automatycznej klasyfikacji, o której mowa w art. 10 ust. 1 rozporządzenia 2017/1182, która nie uzyskała zatwierdzenia na podstawie art. 15b ust. 7;

- podlega karze grzywny.

4e. 
Kto:
1)
prowadząc rzeźnię, nie klasyfikuje bydła w wieku poniżej 12. miesiąca życia zgodnie z pkt II części I załącznika VII do rozporządzenia nr 1308/2013,
2)
nie znakuje zgodnie z pkt III i IV części I załącznika VII do rozporządzenia nr 1308/2013 mięsa z pkt I części I załącznika VII do tego rozporządzenia

- podlega karze grzywny.

5. 
Orzekanie w sprawach o czyny, o których mowa w ust. 1-4e, następuje w trybie przepisów Kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia.
Art.  40a.  [Działania podlegające karze pieniężnej; ustalenie wysokości, wymierzenie i wpłata kary pieniężnej]
1. 
Kto:
1)
uniemożliwia organowi Inspekcji przeprowadzanie kontroli, o których mowa w ustawie, lub kontroli przeprowadzanych na podstawie przepisów odrębnych, podlega karze pieniężnej w wysokości do dwudziestokrotnego przeciętnego wynagrodzenia za rok poprzedzający rok nałożenia kary;
2)
utrudnia organowi Inspekcji przeprowadzanie kontroli, o których mowa w ustawie, lub kontroli przeprowadzanych na podstawie przepisów odrębnych, podlega karze pieniężnej w wysokości do piętnastokrotnego przeciętnego wynagrodzenia za rok poprzedzający rok nałożenia kary;
3)
wprowadza do obrotu artykuły rolno-spożywcze nieodpowiadające jakości handlowej określonej w przepisach o jakości handlowej lub deklarowanej przez producenta w oznakowaniu tych artykułów, podlega karze pieniężnej w wysokości do pięciokrotnej wartości korzyści majątkowej uzyskanej lub która mogłaby zostać uzyskana przez wprowadzenie tych artykułów rolno-spożywczych do obrotu, nie niższej jednak niż 500 zł;
4)
wprowadza do obrotu artykuły rolno-spożywcze zafałszowane, podlega karze pieniężnej w wysokości nie wyższej niż 10% przychodu osiągniętego w roku rozliczeniowym poprzedzającym rok nałożenia kary, nie niższej jednak niż 1000 zł;
5)
będąc do tego obowiązanym, nie poddaje klasyfikacji lub ustalaniu masy tusz wieprzowych lub wołowych, podlega karze pieniężnej w wysokości nie wyższej niż 10% przychodu osiągniętego w roku rozliczeniowym poprzedzającym rok nałożenia kary, nie niższej jednak niż 1000 zł.
6)
nie wykonuje obowiązków, o których mowa w art. 7 ust. 3 lub 4, podlega karze pieniężnej w wysokości do trzykrotnego przeciętnego wynagrodzenia za rok poprzedzający rok nałożenia kary, nie niższej jednak niż 200 zł;
7)
nie wykonuje decyzji, o których mowa w art. 29 ust. 1, podlega karze pieniężnej w wysokości do trzykrotnej wartości korzyści majątkowej uzyskanej, lub która mogłaby zostać uzyskana przez wprowadzenie do obrotu artykułów rolno-spożywczych będących przedmiotem tych decyzji, nie niższej jednak niż 500 zł;
8)
wprowadza do obrotu materiał lub wyrób przeznaczony do kontaktu z żywnością niespełniające wymagań określonych w art. 3 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1935/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 27 października 2004 r. w sprawie materiałów i wyrobów przeznaczonych do kontaktu z żywnością oraz uchylającego dyrektywy 80/590/EWG i 89/109/EWG, podlega karze pieniężnej w wysokości do trzykrotnego przeciętnego wynagrodzenia za rok poprzedzający rok nałożenia kary, nie niższej jednak niż 500 zł.
2. 
Kto nie usunął nieprawidłowości stwierdzonych podczas kontroli, o których mowa w ustawie, lub kontroli przeprowadzanych na podstawie przepisów odrębnych, w terminie określonym w zaleceniach pokontrolnych, podlega karze pieniężnej w wysokości do trzykrotnego przeciętnego wynagrodzenia za rok poprzedzający rok nałożenia kary.
3. 
Kto wprowadza ponownie do obrotu produkt tego samego rodzaju, który nie odpowiada jakości handlowej ze względu na tę samą wadę, podlega karze pieniężnej ustalonej - w zależności od stwierdzonej wady - zgodnie z ust. 1 pkt 3 lub 4, podwyższonej o wysokość kar nałożonych w okresie 24 miesięcy przed dniem rozpoczęcia kontroli.
3a. 
Kto bez zgody wojewódzkiego inspektora zmienia sposób zabezpieczeń, o których mowa w art. 27 ust. 1 pkt 1 i 2 oraz ust. 2 i 3, albo je zdejmuje, podlega karze pieniężnej w wysokości do trzykrotnego przeciętnego wynagrodzenia za rok poprzedzający rok nałożenia kary.
4. 
Kary pieniężne, o których mowa w ust. 1-3a. wymierza, w drodze decyzji, Główny Inspektor albo wojewódzki inspektor właściwy ze względu na miejsce przeprowadzenia kontroli.
4a. 
Informacje zawarte w decyzjach wydanych na podstawie ust. 1 pkt 4 podaje się do publicznej wiadomości, z pominięciem informacji stanowiących tajemnicę przedsiębiorstwa.
5. 
Ustalając wysokość kary pieniężnej, Główny Inspektor albo wojewódzki inspektor uwzględnia stopień szkodliwości czynu, zakres naruszenia, dotychczasową działalność podmiotu działającego na rynku artykułów rolno-spożywczych i wielkość jego obrotów oraz przychodu, a także wartość kontrolowanych artykułów rolno-spożywczych.
5a. 
Przed ustaleniem wysokości kary pieniężnej Główny Inspektor albo wojewódzki inspektor może żądać okazania dokumentów związanych z ustaleniem okoliczności, o których mowa w ust. 5, w szczególności dotyczących obrotów, przychodu i wartości kontrolowanych artykułów rolno-spożywczych.
5b. 
W przypadku gdy przedsiębiorca nie uzyskał przychodu w roku rozliczeniowym poprzedzającym rok nałożenia kary, przy wymierzaniu kary pieniężnej na podstawie ust. 1 pkt 4 lub 5 Główny Inspektor albo wojewódzki inspektor wymierza karę pieniężną w wysokości do dwudziestokrotnego przeciętnego wynagrodzenia za rok poprzedzający rok nałożenia kary, nie niższą jednak niż 1000 zł.
5c. 
W przypadku niskiego stopnia szkodliwości czynu, niewielkiego zakresu naruszenia lub braku stwierdzenia istotnych uchybień w dotychczasowej działalności podmiotu można odstąpić od wymierzenia kar pieniężnych, o których mowa w ust. 1-3a.
5d. 
O odstąpieniu od wymierzenia kar pieniężnych, o którym mowa w ust. 5c, rozstrzyga, w drodze decyzji, Główny Inspektor albo wojewódzki inspektor.
6. 
Termin zapłaty kary pieniężnej wynosi 30 dni od dnia, w którym decyzja o wymierzeniu kary stała się ostateczna.
7. 
Kary pieniężne są wpłacane na rachunek bankowy odpowiednio Głównego Inspektoratu Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych albo wojewódzkiego inspektoratu jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych.
8. 
W zakresie nieuregulowanym w niniejszej ustawie oraz w Kodeksie postępowania administracyjnego do kar pieniężnych stosuje się odpowiednio przepisy działu III ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa, z tym że uprawnienia organów podatkowych przysługują Głównemu Inspektorowi albo wojewódzkiemu inspektorowi właściwemu ze względu na miejsce przeprowadzenia kontroli.
Art.  40b.  [Zbieg przepisów ustaw]

Jeżeli naruszenie, o którym mowa w art. 40a ust. 1 pkt 3 lub 4 lub ust. 3, wyczerpuje jednocześnie znamiona naruszenia, o którym mowa w art. 56 ustawy z dnia 9 marca 2023 r. o rejestracji i ochronie nazw pochodzenia, oznaczeń geograficznych oraz gwarantowanych tradycyjnych specjalności produktów rolnych i środków spożywczych, win lub napojów spirytusowych oraz o produktach tradycyjnych, lub art. 24 ust. 1 pkt 4, 5 lub 6 lub ust. 2 ustawy z dnia 23 czerwca 2022 r. o rolnictwie ekologicznym i produkcji ekologicznej, karę pieniężną nakłada się na podstawie przepisów niniejszej ustawy.

Rozdział  6

Zmiany w przepisach obowiązujących

Art.  41. 

W ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. o wyrobie i rozlewie wyrobów winiarskich oraz obrocie tymi wyrobami (Dz. U. Nr 124, poz. 783) (zmiany pominięte).

Art.  42. 

W ustawie z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej (Dz. U. z 1999 r. Nr 82, poz. 928, z 2000 r. Nr 12, poz. 136, Nr 43, poz. 489, Nr 48, poz. 550, Nr 62, poz. 718, Nr 70, poz. 816, Nr 73, poz. 852, Nr 109, poz. 1158 i Nr 122, poz. 1314 i 1321 oraz z 2001 r. Nr 3, poz. 18 i Nr 5, poz. 43) wprowadza się następujące zmiany: (zmiany pominięte).

Rozdział  7

Przepisy przejściowe i końcowe

Art.  43.  [Pracownicy Inspekcji Skupu i Przetwórstwa Artykułów Rolnych oraz Centralnego Inspektoratu Standaryzacji]
1. 
Z dniem wejścia w życie ustawy pracownicy Inspekcji Skupu i Przetwórstwa Artykułów Rolnych oraz pracownicy Centralnego Inspektoratu Standaryzacji stają się pracownikami Inspekcji Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych.
2. 
W sprawach, o których mowa w ust. 1, stosuje się przepisy art. 231 Kodeksu pracy.
Art.  44.  [Postępowania niezakończone przed dniem wejścia w życie ustawy]

Postępowania wszczęte i niezakończone przed dniem wejścia w życie ustawy, prowadzone przez organy Inspekcji Skupu i Przetwórstwa Artykułów Rolnych, na podstawie ustawy z dnia 30 czerwca 1970 r. o Inspekcji Skupu i Przetwórstwa Artykułów Rolnych (Dz. U. z 2000 r. poz. 293, 991 i 1191 oraz z 2001 r. poz. 19) oraz przez Centralny Inspektorat Standaryzacji, na podstawie ustawy z dnia 12 września 1996 r. o państwowym nadzorze standaryzacyjnym towarów rolno-spożywczych w obrocie z zagranicą (Dz. U. poz. 584), przejmują odpowiednio do zakresu swojego działania organy Inspekcji Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych.

Art.  45.  [Upoważnienie pracowników Inspekcji do wydawania decyzji administracyjnych pomimo niespełnienia wymogów ustawowych]

W okresie 2 lat od dnia wejścia w życie ustawy do wydawania decyzji administracyjnych mogą być upoważniani pracownicy Inspekcji niespełniający warunków, o których mowa w art. 22 ust. 2.

Art.  46.  [Majątek, zobowiązania i wierzytelności likwidowanych instytucji]

Z dniem wejścia w życie ustawy:

1)
nieruchomości, będące w trwałym zarządzie, oraz pozostałe mienie, będące w zarządzie Głównego Inspektoratu Skupu i Przetwórstwa Artykułów Rolnych oraz wojewódzkich inspektoratów skupu i przetwórstwa artykułów rolnych, przechodzą z mocy prawa odpowiednio w trwały zarząd lub w zarząd Głównego Inspektoratu Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych i wojewódzkich inspektoratów;
2)
nieruchomości, stanowiące własność Centralnego Inspektoratu Standaryzacji, stają się własnością Skarbu Państwa pozostającą w trwałym zarządzie Głównego Inspektoratu Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych, a pozostałe mienie, stanowiące własność Centralnego Inspektoratu Standaryzacji lub mienie Skarbu Państwa będące we władaniu Centralnego Inspektoratu Standaryzacji, staje się z mocy prawa mieniem Skarbu Państwa, będącym w zarządzie Głównego Inspektoratu Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych;
3)
wierzytelności i zobowiązania Głównego Inspektoratu Skupu i Przetwórstwa Artykułów Rolnych oraz Centralnego Inspektoratu Standaryzacji stają się wierzytelnościami i zobowiązaniami Głównego Inspektoratu Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych;
4)
wierzytelności i zobowiązania wojewódzkich inspektoratów skupu i przetwórstwa artykułów rolnych stają się wierzytelnościami i zobowiązaniami wojewódzkich inspektoratów jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych.
Art.  46a.  [Pojęcia stosowane w przepisach innych ustaw]

Ilekroć w przepisach odrębnych jest mowa o:

1)
Inspekcji Skupu i Przetwórstwa Artykułów Rolnych - należy przez to rozumieć Inspekcję Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych;
2)
Głównym Inspektorze Inspekcji Skupu i Przetwórstwa Artykułów Rolnych - należy przez to rozumieć Głównego Inspektora Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych;
3)
wojewódzkim inspektorze skupu i przetwórstwa artykułów rolnych - należy przez to rozumieć wojewódzkiego inspektora jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych;
4)
Głównym Inspektoracie Inspekcji Skupu i Przetwórstwa Artykułów Rolnych - należy przez to rozumieć Główny Inspektorat Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych;
5)
wojewódzkim inspektoracie skupu i przetwórstwa artykułów rolnych - należy przez to rozumieć wojewódzki inspektorat jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych.
Art.  47.  [Obowiązek zgłoszenia prowadzenia działalności gospodarczej po wejściu w życie ustawy]

Przedsiębiorcy prowadzący w dniu wejścia w życie ustawy działalność gospodarczą, o której mowa w art. 12, są obowiązani zgłosić jej prowadzenie wojewódzkiemu inspektorowi w terminie 3 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy.

Art.  48.  [Derogacja]

Tracą moc:

1)
ustawa z dnia 30 czerwca 1970 r. o Inspekcji Skupu i Przetwórstwa Artykułów Rolnych (Dz. U. z 2000 r. poz. 293, 991 i 1191 oraz z 2001 r. poz. 19);
2)
ustawa z dnia 12 września 1996 r. o państwowym nadzorze standaryzacyjnym towarów rolno-spożywczych w obrocie z zagranicą (Dz. U. poz. 584).
Art.  49.  [Wejście w życie]

Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2003 r.

1 Niniejsza ustawa:

1) służy stosowaniu:

a) rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2568/91 z dnia 11 lipca 1991 r. w sprawie właściwości oliwy z oliwek i oliwy z wytłoczyn oliwek oraz w sprawie odpowiednich metod analizy (Dz. Urz. WE L 248 z 05.09.1991, str. 1, Dz. Urz. WE L 349 z 18.12.1991, str. 36, Dz. Urz. WE L 150 z 02.06.1992, str. 17, Dz. Urz. WE L 176 z 30.06.1992, str. 27, Dz. Urz. WE L 199 z 18.07.1992, str. 18, Dz. Urz. WE L 327 z 13.11.1992, str. 28, Dz. Urz. WE L 22 z 30.01.1993, str. 58, Dz. Urz. WE L 87 z 07.04.1993, str. 6, Dz. Urz. WE L 66 z 18.03.1993, str. 29, Dz. Urz. WE L 24 z 29.01.1994, str. 33, Dz. Urz. WE L 280 z 29.10.1994, str. 43, Dz. Urz. WE L 69 z 29.03.1995, str. 1, Dz. Urz. WE L 258 z 28.10.1995, str. 49, Dz. Urz. WE L 341 z 12.12.1997, str. 25, Dz. Urz. WE L 28 z 04.02.1998, str. 5, Dz. Urz. WE L 282 z 20.10.1998, str. 55, Dz. Urz. WE L 46 z 20.02.1999, str. 15, Dz. Urz. WE L 65 z 07.03.2001, str. 9, Dz. Urz. WE L 276 z 19.10.2001, str. 8, Dz. Urz. WE L 128, z 15.05.2002, str. 8, Dz. Urz. UE L 295 z 13.11.2003, str. 57, Dz. Urz. UE L 161 z 22.06.2007, str. 11, Dz. Urz. UE L 178 z 05.07.2008, str. 11, Dz. Urz. UE L 23 z 27.01.2011, str. 1, Dz. Urz. UE L 78 z 24.03.2011, str. 69, Dz. Urz. UE L 192 z 20.07.2012, str. 3, Dz. Urz. UE L 90 z 28.03.2013, str. 52, Dz. Urz. UE L 338 z 17.12.2013, str. 31, Dz. Urz. UE L 266 z 13.10.2015, str. 9, Dz. Urz. UE L 266 z 13.10.2015, str. 29, Dz. Urz. UE L 202 z 28.07.2016, str. 7, Dz. Urz. UE L 273 z 08.10.2016, str. 5, Dz. Urz. UE L 321 z 29.11.2016, str. 83, Dz. Urz. UE L 326 z 01.12.2016, str. 1, Dz. Urz. UE L 331 z 06.12.2016, str. 14, Dz. Urz. UE L 211 z 17.08.2017, str. 58 oraz Dz. Urz. UE L 30.09.2019, str. 14),

b) rozporządzenia Rady (WE) nr 2406/96 z dnia 26 listopada 1996 r. ustanawiającego wspólne normy handlowe w odniesieniu do niektórych produktów rybołówstwa (Dz. Urz. WE L 334 z 23.12.1996, str. 1, Dz. Urz. WE L 52 z 22.02.1997, str. 8, Dz. Urz. WE L 298 z 25.11.2000, str. 1, Dz. Urz. WE L 337 z 20.12.2001, str. 23, Dz. Urz. UE L 132 z 26.05.2005, str. 15 oraz Dz. Urz. UE L 236 z 23.09.2003, str. 33),

c) rozporządzenia (WE) nr 1760/2000 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 17 lipca 2000 r. ustanawiającego system identyfikacji i rejestracji bydła i dotyczącego etykietowania mięsa wołowego i produktów z mięsa wołowego oraz uchylającego rozporządzenie Rady (WE) nr 820/97 (Dz. Urz. WE L 204 z 11.08.2000, str. 1, Dz. Urz. UE L 236 z 23.09.2003, str. 33, Dz. Urz. UE L 363 z 20.12.2006, str. 1, Dz. Urz. UE L 158 z 10.06.2013, str. 1 oraz Dz. Urz. UE L 189 z 27.06.2014, str. 33),

d) rozporządzenia Komisji (WE) nr 1825/2000 z dnia 25 sierpnia 2000 r. określającego szczegółowe przepisy stosowania rozporządzenia (WE) nr 1760/2000 Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do etykietowania wołowiny i produktów z wołowiny (Dz. Urz. WE L 216 z 26.08.2000, str. 8 oraz Dz. Urz. UE L 76 z 16.03.2007, str. 12),

e) rozporządzenia (WE) nr 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2002 r. ustanawiającego ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego, powołującego Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności oraz ustanawiającego procedury w zakresie bezpieczeństwa żywności (Dz. Urz. WE L 31 z 01.02.2002, str. 1, Dz. Urz. UE L 245 z 29.09.2003, str. 4, Dz. Urz. UE L 100 z 08.04.2006, str. 3, Dz. Urz. UE L 179 z 07.07.2007, str. 59, Dz. Urz. UE L 60 z 05.03.2008, str. 17, Dz. Urz. UE L 188 z 18.07.2009, str. 14, Dz. Urz. UE L 189 z 27.06.2014, str. 1, Dz. Urz. UE L 327 z 12.11.2014, str. 9, Dz. Urz. UE L 37 z 13.02.2015, str. 24, Dz. Urz. UE L 35 z 10.02.2017, str. 10, Dz. Urz. UE L 117 z 05.05.2017, str. 1, Dz. Urz. UE L 198 z 25.07.2019, str. 241 oraz Dz. Urz. UE L 231 z 06.09.2019, str. 1),

f) rozporządzenia (WE) nr 1829/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 września 2003 r. w sprawie genetycznie zmodyfikowanej żywności i paszy (Dz. Urz. UE L 268 z 18.10.2003, str. 1, Dz. Urz. UE L 368 z 23.12.2006, str. 99, Dz. Urz. UE L 211 z 11.08.2007, str. 40, Dz. Urz. UE L 97 z 09.04.2008, str. 64 oraz Dz. Urz. UE L 231 z 06.09.2019, str. 1),

g) rozporządzenia (WE) nr 1830/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 września 2003 r. dotyczącego możliwości śledzenia i etykietowania organizmów zmodyfikowanych genetycznie oraz możliwości śledzenia żywności i produktów paszowych wyprodukowanych z organizmów zmodyfikowanych genetycznie i zmieniającego dyrektywę 2001/18/WE (Dz. Urz. UE L 268 z 18.10.2003, str. 24, Dz. Urz. UE L 311 z 21.11.2008, str. 1 oraz Dz. Urz. UE L 198 z 25.07.2019, str. 241),

h) rozporządzenia (WE) nr 1935/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 27 października 2004 r. w sprawie materiałów i wyrobów przeznaczonych do kontaktu z żywnością oraz uchylającego dyrektywy 80/590/EWG i 89/109/EWG (Dz. Urz. UE L 338 z 13.11.2004, str. 4, Dz. Urz. UE L 188 z 18.07.2009, str. 14 oraz Dz. Urz. UE L 231 z 06.09.2019, str. 1),

i) rozporządzenia Komisji (WE) nr 1850/2006 z dnia 14 grudnia 2006 r. ustanawiającego szczegółowe zasady certyfikacji chmielu i produktów chmielowych (Dz. Urz. UE L 355 z 15.12.2006, str. 72, Dz. Urz. UE L 49 z 24.02.2011, str. 16 oraz Dz. Urz. UE L 158 z 10.06.2013, str. 74),

j) rozporządzenia (WE) nr 1924/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 grudnia 2006 r. w sprawie oświadczeń żywieniowych i zdrowotnych dotyczących żywności (Dz. Urz. UE L 404 z 30.12.2006, str. 9, Dz. Urz. UE L 12 z 18.01.2007, str. 3, Dz. Urz. UE L 39 z 13.02.2008, str. 8, Dz. Urz. UE L 39 z 13.02.2008, str. 14, Dz. Urz. UE L 37 z 10.02.2010, str. 16, Dz. Urz. UE L 304 z 22.11.2011, str. 18, Dz. Urz. UE L 310 z 09.11.2012, str. 36 oraz Dz. Urz. UE L 160 z 12.06.2013, str. 23),

k) rozporządzenia Komisji (WE) nr 433/2007 z dnia 20 kwietnia 2007 r. ustanawiające warunki przyznawania specjalnych refundacji eksportowych w sektorze wołowiny i cielęciny (Dz. Urz. UE L 104 z 21.04.2007, str. 3, Dz. Urz. UE L 163 z 23.06.2007, str. 24 oraz Dz. Urz. UE L 258 z 04.10.2007, str. 44),

l) rozporządzenia Komisji (WE) nr 445/2007 z dnia 23 kwietnia 2007 r. ustanawiającego niektóre szczegółowe zasady w celu stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 2991/1994 określającego normy dla tłuszczów do smarowania oraz stosowania rozporządzenia Rady (EWG) nr 1898/1987 w sprawie ochrony nazw stosowanych w obrocie mlekiem i przetworami mlecznymi (Dz. Urz. UE L 106 z 24.04.2007, str. 24),

m) rozporządzenia Komisji (WE) nr 1359/2007 z dnia 21 listopada 2007 r. ustanawiającego warunki udzielania specjalnych refundacji wywozowych do niektórych elementów odkostnionego mięsa wołowego (Dz. Urz. UE L 304 z 22.11.2007, str. 21, Dz. Urz. UE L 11 z 15.01.2008, str. 23, Dz. Urz. UE L 186 z 15.07.2008, str. 42 oraz Dz. Urz. UE L 49 z 24.02.2011, str. 16),

n) rozporządzenia Komisji (WE) nr 543/2008 z dnia 16 czerwca 2008 r. wprowadzającego szczegółowe przepisy wykonawcze do rozporządzenia Rady (WE) nr 1234/2007 w sprawie niektórych norm handlowych w odniesieniu do mięsa drobiowego (Dz. Urz. UE L 157 z 17.06.2008, str. 46, Dz. Urz. UE L 257 z 25.09.2008, str. 7, Dz. Urz. UE L 8 z 13.01.2009, str. 33, Dz. Urz. UE L 151 z 16.06.2009, str. 28, Dz. Urz. UE L 159 z 25.06.2010, str. 13, Dz. Urz. UE L 159 z 17.06.2011, str. 66, Dz. Urz. UE L 190 z 19.07.2012, str. 1, Dz. Urz. UE L 350 z 20.12.2012, str. 63, Dz. Urz. UE L 158 z 10.06.2013, str. 74 oraz Dz. Urz. UE L 102 z 23.04.2018, str. 95),

o) rozporządzenia Komisji (WE) nr 566/2008 z dnia 18 czerwca 2008 r. ustanawiającego szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 1234/2007 w odniesieniu do zasad wprowadzania do obrotu wołowiny pochodzącej od bydła w wieku do dwunastu miesięcy (Dz. Urz. UE L 160 z 19.06.2008, str. 22 oraz Dz. Urz. UE L 167 z 19.06.2013, str. 26),

p) rozporządzenia Komisji (WE) nr 589/2008 z dnia 23 czerwca 2008 r. ustanawiającego szczegółowe zasady wykonywania rozporządzenia Rady (WE) nr 1234/2007 w sprawie norm handlowych w odniesieniu do jaj (Dz. Urz. UE L 163 z 24.06.2008, str. 6, Dz. Urz. UE L 164 z 25.06.2008, str. 14, Dz. Urz. UE L 159 z 25.06.2010, str. 13, Dz. Urz. UE L 107 z 17.04.2013, str. 4, Dz. Urz. UE L 133 z 17.05.2013, str. 17, Dz. Urz. UE L 158 z 10.06.2013, str. 74, Dz. Urz. UE L 171 z 04.07.2017, str. 113 oraz Dz. Urz. UE L 306 z 22.11.2017, str. 6),

q) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1332/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie enzymów spożywczych, zmieniającego dyrektywę Rady 83/417/EWG, rozporządzenie Rady (WE) nr 1493/1999, dyrektywę 2000/13/WE, dyrektywę Rady 2001/112/WE oraz rozporządzenie (WE) nr 258/97 (Dz. Urz. UE L 354 z 31.12.2008, str. 7 oraz Dz. Urz. UE L 313 z 13.11.2012, str. 9),

r) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1333/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie dodatków do żywności (Dz. Urz. UE L 354 z 31.12.2008, str. 16, Dz. Urz. UE L 75 z 23.03.2010, str. 17, Dz. Urz. UE L 295 z 12.11.2011, str. 1, Dz. Urz. UE L 311 z 20.11.2013, str. 1, Dz. Urz. UE L 295 z 12.11.2011, str. 178, Dz. Urz. UE L 295 z 12.11.2011, str. 205, Dz. Urz. UE L 78 z 17.03.2012, str. 1, Dz. Urz. UE L 119 z 04.05.2012, str. 14, Dz. Urz. UE L 144 z 05.06.2012, str. 16, Dz. Urz. UE L 144 z 05.06.2012, str. 19, Dz. Urz. UE L 144 z 05.06.2012, str. 22, Dz. Urz. UE L 169 z 29.06.2012, str. 43, Dz. Urz. UE L 173 z 03.07.2012, str. 8, Dz. Urz. UE L 196 z 24.07.2012, str. 52, Dz. Urz. UE L 310 z 09.11.2012, str. 41, Dz. Urz. UE L 313 z 13.11.2012, str. 11, Dz. Urz. UE L 333 z 05.12.2012, str. 34, Dz. Urz. UE L 333 z 05.12.2012, str. 37, Dz. Urz. UE L 333 z 05.12.2012, str. 40, Dz. Urz. UE L 336 z 08.12.2012, str. 75, Dz. Urz. UE L 13 z 17.01.2013, str. 1, Dz. Urz. UE L 77 z 20.03.2013, str. 3, Dz. Urz. UE L 79 z 21.03.2013, str. 24, Dz. Urz. UE L 129 z 14.05.2013, str. 28, Dz. Urz. UE L 150 z 04.06.2013, str. 13, Dz. Urz. UE L 150 z 04.06.2013, str. 17, Dz. Urz. UE L 202 z 27.07.2013, str. 8, Dz. Urz. UE L 204 z 31.07.2013, str. 32, Dz. Urz. UE L 204 z 31.07.2013, str. 35, Dz. Urz. UE L 230 z 29.08.2013, str. 1, Dz. Urz. UE L 230 z 29.08.2013, str. 7, Dz. Urz. UE L 230 z 29.08.2013, str. 12, Dz. Urz. UE L 252 z 24.09.2013, str. 11, Dz. Urz. UE L 289 z 31.10.2013, str. 58, Dz. Urz. UE L 289 z 31.10.2013, str. 61, Dz. Urz. UE L 328 z 07.12.2013, str. 79, Dz. Urz. UE L 21 z 24.01.2014, str. 9, Dz. Urz. UE L 76 z 15.03.2014, str. 22, Dz. Urz. UE L 89 z 25.03.2014, str. 36, Dz. Urz. UE L 143 z 15.05.2014, str. 6, Dz. Urz. UE L 145 z 16.05.2014, str. 32, Dz. Urz. UE L 145 z 16.05.2014, str. 35, Dz. Urz. UE L 151 z 21.05.2014, str. 26, Dz. Urz. UE L 166 z 05.06.2014, str. 11, Dz. Urz. UE L 182 z 21.06.2014, str. 23, Dz. Urz. UE L 252 z 26.08.2014, str. 11, Dz. Urz. UE L 270 z 11.09.2014, str. 1, Dz. Urz. UE L 272 z 13.09.2014, str. 8, Dz. Urz. UE L 298 z 16.10.2014, str. 8, Dz. Urz. UE L 299 z 17.10.2014, str. 19, Dz. Urz. UE L 299 z 17.10.2014, str. 22, Dz. Urz. UE L 88 z 01.04.2015, str. 1, Dz. Urz. UE L 88 z 01.04.2015, str. 4, Dz. Urz. UE L 106 z 24.04.2015, str. 16, Dz. Urz. UE L 107 z 25.04.2015, str. 1, Dz. Urz. UE L 107 z 25.04.2015, str. 17, Dz. Urz. UE L 210 z 07.08.2015, str. 22, Dz. Urz. UE L 213 z 12.08.2015, str. 1, Dz. Urz. UE L 253 z 30.09.2015, str. 3, Dz. Urz. UE L 266 z 13.10.2015, str. 27, Dz. Urz. UE L 13 z 20.01.2016, str. 46, Dz. Urz. UE L 50 z 26.02.2016, str. 25, Dz. Urz. UE L 61 z 08.03.2016, str. 1, Dz. Urz. UE L 78 z 24.03.2016, str. 47, Dz. Urz. UE L 87 z 02.04.2016, str. 1, Dz. Urz. UE L 117 z 03.05.2016, str. 28, Dz. Urz. UE L 120 z 05.05.2016, str. 4, Dz. Urz. UE L 272 z 07.10.2016, str. 2, Dz. Urz. UE L 50 z 28.02.2017, str. 15, Dz. Urz. UE L 125 z 18.05.2017, str. 7, Dz. Urz. UE L 134 z 23.05.2017, str. 3, Dz. Urz. UE L 134 z 23.05.2017, str. 18, Dz. Urz. UE L 184 z 15.07.2017, str. 1, Dz. Urz. UE L 184 z 15.07.2017, str. 3, Dz. Urz. UE L 199 z 29.07.2017, str. 8, Dz. Urz. UE L 13 z 18.01.2018, str. 21, Dz. Urz. UE L 17 z 23.01.2018, str. 11, Dz. Urz. UE L 17 z 23.01.2018, str. 14, Dz. Urz. UE L 104 z 24.02.2018, str. 57, Dz. Urz. UE L 114 z 04.05.2018, str. 10, Dz. Urz. UE L 116 z 07.05.2018, str. 5, Dz. Urz. UE L 245 z 01.10.2018, str. 1, Dz. Urz. UE L 247 z 03.10.2018, str. 1, Dz. Urz. UE L 251 z 05.10.2018, str. 13, Dz. Urz. UE L 253 z 09.10.2018, str. 36, Dz. Urz. UE L 60 z 28.02.2019, str. 35, Dz. Urz. UE L 132 z 20.05.2019, str. 15, Dz. Urz. UE L 132 z 20.05.2019, str. 18, Dz. Urz. UE L 142 z 29.05.2019, str. 54, Dz. Urz. UE L 257 z 08.10.2019, str. 11, Dz. Urz. UE L 56 z 27.02.2020, str. 4, Dz. Urz. UE L 59 z 28.02.2020, str. 6, Dz. Urz. UE L 65 z 04.03.2020, str. 1, Dz. Urz. UE L 67 z 05.03.2020, str. 28, Dz. Urz. UE L 67 z 05.03.2020, str. 31, Dz. Urz. UE L 184 z 12.06.2020, str. 25, Dz. Urz. UE L 267 z 14.08.2020, str. 5, Dz. Urz. UE L 326 z 08.10.2020, str. 11, Dz. Urz. UE L 406 z 03.12.2020, str. 26, Dz. Urz. UE L 249 z 14.07.2021, str. 87, Dz. Urz. UE L 256 z 19.07.2021, str. 53 oraz Dz. Urz. UE L 345 z 30.09.2021, str. 44),

s) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1334/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie środków aromatyzujących i niektórych składników żywności o właściwościach aromatyzujących do użycia w oraz na środkach spożywczych oraz zmieniającego rozporządzenie Rady (EWG) nr 1601/91, rozporządzenia (WE) nr 2232/96 oraz (WE) nr 110/2008 oraz dyrektywę 2000/13/WE (Dz. Urz. UE L 354 z 31.12.2008, str. 34, Dz. Urz. UE L 304 z 22.11.2011, str. 18, Dz. Urz. UE L 267 z 02.10.2012, str. 1, Dz. Urz. UE L 163 z 15.06.2013, str. 15, Dz. Urz. UE L 273 z 15.10.2013, str. 18, Dz. Urz. UE L 74 z 14.03.2014, str. 58, Dz. Urz. UE L 84 z 20.03.2014, str. 14, Dz. Urz. UE L 300 z 18.10.2014, str. 41, Dz. Urz. UE L 107 z 25.04.2015, str. 15, Dz. Urz. UE L 181 z 09.07.2015, str. 54, Dz. Urz. UE L 257 z 02.10.2015, str. 27, Dz. Urz. UE L 13 z 20.01.2016, str. 40, Dz. Urz. UE L 13 z 20.01.2016, str. 43, Dz. Urz. UE L 35 z 11.02.2016, str. 6, Dz. Urz. UE L 108 z 23.04.2016, str. 24, Dz. Urz. UE L 120 z 05.05.2016, str. 7, Dz. Urz. UE L 204 z 29.07.2016, str. 7, Dz. Urz. UE L 58 z 04.03.2017, str. 14, Dz. Urz. UE L 179 z 12.07.2017, str. 3, Dz. Urz. UE L 114 z 04.05.2018, str. 13, Dz. Urz. UE L 235 z 19.09.2018, str. 3, Dz. Urz. UE L 251 z 05.10.2018, str. 19, Dz. Urz. UE L 275 z 06.11.2018, str. 7, Dz. Urz. UE L 9 z 11.01.2019, str. 85, Dz. Urz. UE L 132 z 20.05.2019, str. 12, Dz. Urz. UE L 379 z 13.11.2020, str. 27, Dz. Urz. UE L 330 z 20.09.2021, str. 69, Dz. Urz. UE L 389 z 04.11.2021, str. 11 oraz Dz. Urz. UE L 389 z 04.11.2021, str. 15),

t) rozporządzenia Komisji (WE) nr 1295/2008 z dnia 18 grudnia 2008 r. w sprawie przywozu chmielu z państw trzecich (Dz. Urz. UE L 340 z 19.12.2008, str. 45, Dz. Urz. UE L 90 z 02.04.2009, str. 3, Dz. Urz. UE L 38 z 11.02.2012, str. 33, Dz. Urz. UE L 182 z 13.07.2012, str. 27, Dz. Urz. UE L 158 z 10.06.2013, str. 74, Dz. Urz. UE L 292 z 10.11.2015, str. 4 oraz Dz. Urz. UE L 425 z 16.12.2020, str. 87),

u) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 767/2009 z dnia 13 lipca 2009 r. w sprawie wprowadzania na rynek i stosowania pasz, zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 1831/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady i uchylającego dyrektywę Rady 79/373/EWG, dyrektywę Komisji 80/511/EWG, dyrektywy Rady 82/471/EWG, 83/228/EWG, 93/74/EWG, 93/113/WE i 96/25/WE oraz decyzję Komisji 2004/217/WE (Dz. Urz. UE L 229 z 01.09.2009, str. 1, Dz. Urz. UE L 163 z 30.06.2010, str. 30, Dz. Urz. UE L 277 z 21.10.2010, str. 4, Dz. Urz. UE L 192 z 22.07.2011, str. 71, Dz. Urz. UE L 328 z 12.12.2017, str. 3 oraz Dz. Urz. UE L 310 z 06.12.2018, str. 22),

w) rozporządzenia Rady (WE) nr 1224/2009 z dnia 20 listopada 2009 r. ustanawiającego unijny system kontroli w celu zapewnienia przestrzegania przepisów wspólnej polityki rybołówstwa, zmieniającego rozporządzenia (WE) nr 847/96, (WE) nr 2371/2002, (WE) nr 811/2004, (WE) nr 768/2005, (WE) nr 2115/2005, (WE) nr 2166/2005, (WE) nr 388/2006, (WE) nr 509/2007, (WE) nr 676/2007, (WE) nr 1098/2007, (WE) nr 1300/2008, (WE) nr 1342/2008 i uchylającego rozporządzenia (EWG) nr 2847/93, (WE) nr 1627/94 oraz (WE) nr 1966/2006 (Dz. Urz. UE L 343 z 22.12.2009, str. 1, Dz. Urz. UE L 354 z 28.12.2013, str. 1, Dz. Urz. UE L 354 z 28.12.2013, str. 22, Dz. Urz. UE L 354 z 28.12.2013, str. 86, Dz. Urz. UE L 355 z 31.12.2013, str. 94, Dz. Urz. UE L 149 z 20.05.2014, str. 1, Dz. Urz. UE L 133 z 29.05.2015, str. 1, Dz. Urz. UE L 149 z 16.06.2015, str. 23, Dz. Urz. UE L 319 z 04.12.2015, str. 21, Dz. Urz. UE L 83 z 25.03.2019, str. 18 oraz Dz. Urz. UE L 198 z 25.07.2019, str. 105),

v) rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 404/2011 z dnia 8 kwietnia 2011 r. ustanawiającego szczegółowe przepisy wykonawcze do rozporządzenia Rady (WE) nr 1224/2009 ustanawiającego wspólnotowy system kontroli w celu zapewnienia przestrzegania przepisów wspólnej polityki rybołówstwa (Dz. Urz. UE L 112 z 30.04.2011, str. 1, Dz. Urz. UE L 328 z 10.12.2011, str. 58, Dz. Urz. UE L 125 z 12.05.2012, str. 54, Dz. Urz. UE L 287 z 31.10.2015, str. 6, Dz. Urz. UE L 9 z 15.01.2020, str. 3 oraz Dz. Urz. UE L 200 z 24.06.2020, str. 1),

x) rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 543/2011 z dnia 7 czerwca 2011 r. ustanawiającego szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 1234/2007 w odniesieniu do sektora owoców i warzyw oraz sektora przetworzonych owoców i warzyw (Dz. Urz. UE L 157 z 15.06.2011, str. 1, Dz. Urz. UE L 194 z 26.07.2011, str. 25, Dz. Urz. UE L 199 z 02.08.2011, str. 76, Dz. Urz. UE L 231 z 08.09.2011, str. 11, Dz. Urz. UE L 264 z 08.10.2011, str. 25, Dz. Urz. UE L 270 z 15.10.2011, str. 14, Dz. Urz. UE L 283 z 29.10.2011, str. 32, Dz. Urz. UE L 335 z 17.12.2011, str. 66, Dz. Urz. UE L 26 z 28.01.2012, str. 26, Dz. Urz. UE L 99 z 05.04.2012, str. 21, Dz. Urz. UE L 116 z 28.04.2012, str. 10, Dz. Urz. UE L 140 z 30.05.2012, str. 53, Dz. Urz. UE L 203 z 31.07.2012, str. 60, Dz. Urz. UE L 223 z 21.08.2012, str. 6, Dz. Urz. UE L 232 z 29.08.2012, str. 5, Dz. Urz. UE L 297 z 26.10.2012, str. 9, Dz. Urz. UE L 109 z 19.04.2013, str. 1, Dz. Urz. UE L 158 z 10.06.2013, str. 74, Dz. Urz. UE L 167 z 19.06.2013, str. 26, Dz. Urz. UE L 170 z 22.06.2013, str. 43, Dz. Urz. UE L 263 z 05.10.2013, str. 9, Dz. Urz. UE L 272 z 12.10.2013, str. 35, Dz. Urz. UE L 70 z 11.03.2014, str. 37, Dz. Urz. UE L 130 z 01.05.2014, str. 41, Dz. Urz. UE L 145 z 16.05.2014, str. 5, Dz. Urz. UE L 307 z 28.10.2014, str. 34, Dz. Urz. UE L 111 z 30.04.2015, str. 24, Dz. Urz. UE L 292 z 10.11.2015, str. 4, Dz. Urz. UE L 318 z 04.12.2015, str. 23, Dz. Urz. UE L 116 z 30.04.2016, str. 23, Dz. Urz. UE L 326 z 01.12.2016, str. 9, Dz. Urz. UE L 138 z 25.05.2017, str. 4, Dz. Urz. UE L 171 z 04.07.2017, str. 113, Dz. Urz. UE L 75 z 19.03.2019, str. 1, Dz. Urz. UE L 425 z 16.12.2020, str. 84 oraz Dz. Urz. UE L 384 z 29.10.2021, str. 23),

y) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1169/2011 z dnia 25 października 2011 r. w sprawie przekazywania konsumentom informacji na temat żywności, zmiany rozporządzeń Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1924/2006 i (WE) nr 1925/2006 oraz uchylenia dyrektywy Komisji 87/250/EWG, dyrektywy Rady 90/496/EWG, dyrektywy Komisji 1999/10/WE, dyrektywy 2000/13/WE Parlamentu Europejskiego i Rady, dyrektyw Komisji 2002/67/WE i 2008/5/WE oraz rozporządzenia Komisji (WE) nr 608/2004 (Dz. Urz. UE L 304 z 22.11.2011, str. 18, Dz. Urz. UE L 306 z 16.11.2013, str. 7, Dz. Urz. UE L 27 z 30.01.2014, str. 7, Dz. Urz. UE L 331 z 18.11.2014, str. 40, Dz. Urz. UE L 327 z 11.12.2015, str. 1, Dz. Urz. UE L 266 z 30.09.2016, str. 7, Dz. Urz. UE L 39 z 11.02.2019, str. 28 oraz Dz. Urz. UE L 355 z 07.10.2021, str. 143),

z) rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 29/2012 z dnia 13 stycznia 2012 r. w sprawie norm handlowych w odniesieniu do oliwy z oliwek (Dz. Urz. UE L 12 z 14.01.2012, str. 14, Dz. Urz. UE L 80 z 20.03.2012, str. 39, Dz. Urz. UE L 113 z 25.04.2012, str. 5, Dz. Urz. UE L 32 z 01.02.2013, str. 7, Dz. Urz. UE L 158 z 10.06.2013, str. 74, Dz. Urz. UE L 335 z 14.12.2013, str. 14 oraz Dz. Urz. UE L 197 z 03.08.2018, str. 3),

za) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 z dnia 21 listopada 2012 r. w sprawie systemów jakości produktów rolnych i środków spożywczych (Dz. Urz. UE L 343 z 14.12.2012, str. 1, Dz. Urz. UE L 137 z 24.05.2017, str. 40 oraz Dz. Urz. UE L 95 z 07.04.2017, str. 1),

zb) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1379/2013 z dnia 11 grudnia 2013 r. w sprawie wspólnej organizacji rynków produktów rybołówstwa i akwakultury, zmieniającego rozporządzenia Rady (WE) nr 1184/2006 i (WE) nr 1224/2009 oraz uchylającego rozporządzenie Rady (WE) nr 104/2000 (Dz. Urz. UE L 354 z 28.12.2013, str. 1, Dz. Urz. UE L 354 z 28.12.2013, str. 86, Dz. Urz. UE L 133 z 29.05.2015, str. 1 oraz Dz. Urz. UE L 130 z 24.04.2020, str. 11),

zc) rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 1337/2013 z dnia 13 grudnia 2013 r. ustanawiającego zasady stosowania rozporządzenia (UE) nr 1169/2011 Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do wskazania kraju pochodzenia lub miejsca pochodzenia świeżego, schłodzonego i zamrożonego mięsa ze świń, z owiec, kóz i drobiu (Dz. Urz. UE L 335 z 14.12.2013, str. 19),

zd) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1306/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. w sprawie finansowania wspólnej polityki rolnej, zarządzania nią i monitorowania jej oraz uchylającego rozporządzenia Rady (EWG) nr 352/78, (WE) nr 165/94, (WE) nr 2799/98, (WE) nr 814/2000, (WE) nr 1290/2005 i (WE) nr 485/2008 (Dz. Urz. UE L 347 z 20.12.2013, str. 549, Dz. Urz. UE L 347 z 20.12.2013, str. 865, Dz. Urz. UE L 130 z 19.05.2016, str. 11, Dz. Urz. UE L 135 z 24.05.2016, str. 1, Dz. Urz. UE L 327 z 09.12.2017, str. 83, Dz. Urz. UE L 350 z 29.12.2017, str. 15, Dz. Urz. UE L 27 z 31.01.2020, str. 1 oraz Dz. Urz. UE L 437 z 28.12.2020, str. 1),

ze) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. ustanawiającego wspólną organizację rynków produktów rolnych oraz uchylającego rozporządzenia Rady (EWG) nr 922/72, (EWG) nr 234/79, (WE) nr 1037/2001 i (WE) nr 1234/2007 (Dz. Urz. UE L 347 z 20.12.2013, str. 671, Dz. Urz. UE L 347 z 20.12.2013, str. 865, Dz. Urz. UE L 189 z 27.06.2014, str. 261, Dz. Urz. UE L 130 z 19.05.2016, str. 20, Dz. Urz. UE L 135 z 24.05.2016, str. 1, Dz. Urz. UE L 193 z 19.07.2016, str. 17, Dz. Urz. UE L 202 z 28.07.2016, str. 5, Dz. Urz. UE L 91 z 05.04.2014, str. 44, Dz. Urz. UE L 350 z 29.12.2017, str. 15, Dz. Urz. UE L 114 z 04.05.2018, str. 39 oraz Dz. Urz. UE L 437 z 28.12.2020, str. 1),

zf) rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 1420/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. uchylającego rozporządzenia (WE) nr 347/96, (WE) nr 1924/2000, (WE) nr 1925/2000, (WE) nr 2508/2000, (WE) nr 2509/2000, (WE) nr 2813/2000, (WE) nr 2814/2000, (WE) nr 150/2001, (WE) nr 939/2001, (WE) nr 1813/2001, (WE) nr 2065/2001, (WE) nr 2183/2001, (WE) nr 2318/2001, (WE) nr 2493/2001, (WE) nr 2306/2002, (WE) nr 802/2006, (WE) nr 2003/2006, (WE) nr 696/2008 i (WE) nr 248/2009 w następstwie przyjęcia rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1379/2013 w sprawie wspólnej organizacji rynków produktów rybołówstwa i akwakultury (Dz. Urz. UE L 353 z 28.12.2013, str. 48),

zg) rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) nr 664/2014 z dnia 18 grudnia 2013 r. uzupełniającego rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 w odniesieniu do ustanowienia symboli unijnych dotyczących chronionych nazw pochodzenia, chronionych oznaczeń geograficznych i gwarantowanych tradycyjnych specjalności oraz w odniesieniu do niektórych zasad dotyczących pochodzenia paszy i surowców, niektórych przepisów proceduralnych i niektórych dodatkowych przepisów przejściowych (Dz. Urz. UE L 179 z 19.06.2014, str. 17),

zh) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 251/2014 z dnia 26 lutego 2014 r. w sprawie definicji, opisu, prezentacji, etykietowania i ochrony oznaczeń geograficznych aromatyzowanych produktów sektora wina, uchylającego rozporządzenie Rady (EWG) nr 1601/91 (Dz. Urz. UE L 84 z 20.03.2014, str. 14, Dz. Urz. UE L 105 z 08.04.2014, str. 12 oraz Dz. Urz. UE L 283 z 27.09.2014, str. 77),

zi) rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) nr 665/2014 z dnia 11 marca 2014 r. uzupełniającego rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 w odniesieniu do warunków używania stosowanego fakultatywnie określenia jakościowego "produkt górski" (Dz. Urz. UE L 179 z 19.06.2014, str. 23),

zj) rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 668/2014 z dnia 13 czerwca 2014 r. ustanawiającego zasady stosowania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 w sprawie systemów jakości produktów rolnych i środków spożywczych (Dz. Urz. UE L 179 z 19.06.2014, str. 36 oraz Dz. Urz. UE L 39 z 14.02.2015, str. 23),

zk) rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 828/2014 z dnia 30 lipca 2014 r. w sprawie przekazywania konsumentom informacji na temat nieobecności lub zmniejszonej zawartości glutenu w żywności (Dz. Urz. UE L 228 z 31.07.2014, str. 5),

zl) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/625 z dnia 15 marca 2017 r. w sprawie kontroli urzędowych i innych czynności urzędowych przeprowadzanych w celu zapewnienia stosowania prawa żywnościowego i paszowego oraz zasad dotyczących zdrowia i dobrostanu zwierząt, zdrowia roślin i środków ochrony roślin, zmieniającego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 999/2001, (WE) nr 396/2005, (WE) nr 1069/2009, (WE) nr 1107/2009, (UE) nr 1151/2012, (UE) nr 652/2014, (UE) 2016/429 i (UE) 2016/2031, rozporządzenia Rady (WE) nr 1/2005 i (WE) nr 1099/2009 oraz dyrektywy Rady 98/58/WE, 1999/74/WE, 2007/43/WE, 2008/119/WE i 2008/120/WE, oraz uchylającego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 854/2004 i (WE) nr 882/2004, dyrektywy Rady 89/608/EWG, 89/662/EWG, 90/425/EWG, 91/496/EWG, 96/23/WE, 96/93/WE i 97/78/WE oraz decyzję Rady 92/438/EWG (rozporządzenie w sprawie kontroli urzędowych) (Dz. Urz. UE L 95 z 07.04.2017, str. 1, Dz. Urz. UE L 137 z 24.05.2017, str. 40, Dz. Urz. UE L 82 z 25.03.2019, str. 4, Dz. Urz. UE L 317 z 09.12.2019, Dz. Urz. UE L 321 z 12.12.2019, str. 111 oraz Dz. Urz. UE L 357 z 08.10.2021, str. 27),

zm) rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2017/1182 z dnia 20 kwietnia 2017 r. uzupełniającego rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 w odniesieniu do unijnych skal klasyfikacji tusz wołowych, wieprzowych i baranich oraz raportowania cen rynkowych niektórych kategorii tusz i żywych zwierząt (Dz. Urz. UE L 171 z 04.07.2017, str. 74),

zn) rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2017/1184 z dnia 20 kwietnia 2017 r. ustanawiającego zasady stosowania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 w odniesieniu do unijnych skal klasyfikacji tusz wołowych, wieprzowych i baranich oraz raportowania cen rynkowych niektórych kategorii tusz i żywych zwierząt (Dz. Urz. UE L 171 z 04.07.2017, str. 103),

zo) rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2018/274 z dnia 11 grudnia 2017 r. ustanawiającego zasady stosowania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 w odniesieniu do systemu zezwoleń na nasadzenia winorośli, certyfikacji, rejestru przychodów i rozchodów, obowiązkowych deklaracji i powiadomień oraz rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1306/2013 w odniesieniu do odpowiednich kontroli i uchylającego rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2015/561 (Dz. Urz. UE L 58 z 28.02.2018, str. 60, Dz. Urz. UE L 354 z 26.10.2020, str. 4 oraz Dz. Urz. UE L 222 z 22.06.2021, str. 8),

zp) rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2018/273 z dnia 11 grudnia 2017 r. uzupełniającego rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 w odniesieniu do systemu zezwoleń na nasadzenia winorośli, rejestru winnic, dokumentów towarzyszących i świadectw, rejestru przychodów i rozchodów, obowiązkowych deklaracji, powiadomień i publikowania zgłoszonych informacji, oraz uzupełniającego rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1306/2013 w odniesieniu do odpowiednich kontroli i kar, zmieniającego rozporządzenia Komisji (WE) nr 555/2008, (WE) nr 606/2009 i (WE) nr 607/2009 oraz uchylającego rozporządzenie Komisji (WE) nr 436/2009 i rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2015/560 (Dz. Urz. UE L 58 z 28.02.2018, str. 1, Dz. Urz. UE L 138 z 24.05.2019, str. 74 oraz Dz. Urz. UE L 230 z 17.07.2020, str. 38),

zq) rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2018/775 z dnia 28 maja 2018 r. ustanawiającego zasady stosowania art. 26 ust. 3 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1169/2011 w sprawie przekazywania konsumentom informacji na temat żywności, w odniesieniu do reguł dotyczących wskazywania kraju lub miejsca pochodzenia podstawowego składnika środka spożywczego (Dz. Urz. UE L 131 z 29.05.2018, str. 8 oraz Dz. Urz. UE L 132 z 20.05.2019, str. 21),

zr) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/848 z dnia 30 maja 2018 r. w sprawie produkcji ekologicznej i znakowania produktów ekologicznych i uchylającego rozporządzenie Rady (WE) nr 834/2007 (Dz. Urz. UE L 150 z 14.06.2018, str. 1, Dz. Urz. UE L 270 z 29.10.2018, str. 37, Dz. Urz. UE L 305 z 26.11.2019, str. 59, Dz. Urz. UE L 87 z 23.03.2020, str. 1, Dz. Urz. UE L 381 z 13.11.2020, str. 1, Dz. Urz. UE L 402 z 01.12.2020, str. 23, Dz. Urz. UE L 439 z 29.12.2020, str. 32, Dz. Urz. UE L 7 z 11.01.2021, str. 53, Dz. Urz. UE L 60 z 22.02.2021, str. 24, Dz. Urz. UE L 133 z 20.04.2021, str. 1, Dz. Urz. UE L 151 z 03.05.2021, str. 1 i str. 5, Dz. Urz. UE L 204 z 10.06.2021, str. 47, Dz. Urz. UE L 222 z 22.06.2021, str. 3, Dz. Urz. UE L 319 z 09.09.2021, str. 5, Dz. Urz. UE L 334 z 22.09.2021, str. 1, Dz. Urz. UE L 336 z 23.09.2021, str. 3, Dz. Urz. UE L 98 z 25.03.2022, str. 1 oraz Dz. Urz. UE L 187 z 14.07.2022, str. 60),

zs) rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2019/33 z dnia 17 października 2018 r. uzupełniającego rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 w odniesieniu do wniosków o objęcie ochroną nazw pochodzenia, oznaczeń geograficznych i określeń tradycyjnych w sektorze wina, procedury zgłaszania sprzeciwu, ograniczeń stosowania, zmian w specyfikacji produktu, unieważnienia ochrony oraz etykietowania i prezentacji (Dz. Urz. UE L 9 z 11.01.2019, str. 2, Dz. Urz. UE L 269 z 23.10.2019, str. 14 oraz Dz. Urz. UE L 297 z 20.08.2021, str. 16),

zt) rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2019/934 z dnia 12 marca 2019 r. uzupełniającego rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 w odniesieniu do obszarów uprawy winorośli, w przypadku których zawartość alkoholu może być zwiększona, dozwolonych praktyk enologicznych i ograniczeń mających zastosowanie do produkcji i konserwowania produktów sektora win, minimalnej zawartości alkoholu w odniesieniu do produktów ubocznych oraz ich usuwania, a także publikacji dokumentów OIV (Dz. Urz. UE L 149 z 07.06.2019, str. 1, Dz. Urz. UE L 289 z 08.11.2019, str. 60 oraz Dz. Urz. UE L 129 z 24.04.2020, str. 1),

zu) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/787 z dnia 17 kwietnia 2019 r. w sprawie definicji, opisu, prezentacji i etykietowania napojów spirytusowych, stosowania nazw napojów spirytusowych w prezentacji i etykietowaniu innych środków spożywczych, ochrony oznaczeń geograficznych napojów spirytusowych, wykorzystywania alkoholu etylowego i destylatów pochodzenia rolniczego w napojach alkoholowych, a także uchylającego rozporządzenie (WE) nr 110/2008 (Dz. Urz. UE L 130 z 17.05.2019, str. 1, Dz. Urz. UE L 316I z 06.12.2019, str. 3, Dz. Urz. UE L 178 z 20.05.2021, str. 4, Dz. Urz. UE L 238 z 06.07.2021, str. 1, Dz. Urz. UE L 289 z 12.08.2021, str. 1, Dz. Urz. UE L 289 z 12.08.2021, str. 4, Dz. Urz. UE L 321 z 13.09.2021, str. 12 oraz Dz. Urz. UE L 382 z 28.10.2021, str. 59), zw )rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2021/1165 z dnia 15 lipca 2021 r. zezwalającego na stosowanie niektórych produktów i substancji w produkcji ekologicznej oraz ustanawiającego ich wykazy (Dz. Urz. UE L 253 z 05.08.2021, str. 13 oraz Dz. Urz. UE L 151 z 02.06.2022, str. 74),

zv) rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2021/2306 z dnia 21 października 2021 r. uzupełniającego rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/848 o przepisy dotyczące kontroli urzędowych w odniesieniu do przesyłek produktów ekologicznych i produktów w okresie konwersji przeznaczonych do przywozu do Unii oraz o przepisy dotyczące świadectwa kontroli (Dz. Urz. UE L 461 z 27.12.2021, str. 13, Dz. Urz. UE L 68 z 03.03.2022, str. 21, Dz. Urz. UE L 139 z 18.05.2022, str. 13 oraz Dz. Urz. UE L 140 z 19.05.2022, str. 61);

2) wdraża:

a) dyrektywę Rady 89/108/EWG z dnia 21 grudnia 1988 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do głęboko mrożonych środków spożywczych przeznaczonych do spożycia przez ludzi (Dz. Urz. WE L 40 z 11.02.1989, str. 34, Dz. Urz. WE L 241 z 29.08.1994, str. 212, Dz. Urz. UE L 236 z 23.09.2003, str. 17, Dz. Urz. UE L 284 z 31.10.2003, str. 1, Dz. Urz. UE L 363 z 20.12.2006, str. 411, Dz. Urz. UE L 156 z 14.06.2008, str. 26 oraz Dz. Urz. UE L 311 z 21.11.2008, str. 1),

b) dyrektywę Komisji 92/2/EWG z dnia 13 stycznia 1992 r. ustanawiającą procedurę pobierania próbek oraz wspólnotową metodę analizy do celów urzędowej kontroli temperatur głęboko mrożonych środków spożywczych przeznaczonych do spożycia przez ludzi (Dz. Urz. WE L 34 z 11.02.1992, str. 30),

c) dyrektywę 2002/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 10 czerwca 2002 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do suplementów żywnościowych (Dz. Urz. WE L 183 z 12.07.2002, str. 51, Dz. Urz. UE L 94 z 01.04.2006, str. 32, Dz. Urz. UE L 311 z 21.11.2008, str. 1, Dz. Urz. UE L 314 z 01.12.2009, str. 36, Dz. Urz. UE L 296 z 15.11.2011, str. 29, Dz. Urz. UE L 39 z 08.02.2014, str. 44, Dz. Urz. UE L 68 z 13.03.2015, str. 26, Dz. Urz. UE L 173 z 06.07.2017, str. 9 oraz Dz. Urz. UE L 83 z 10.03.2021, str. 1),

d) decyzję Komisji nr 2005/240/WE z dnia 11 marca 2005 r. zatwierdzającą metody klasyfikacji tusz wieprzowych w Polsce (Dz. Urz. UE L 74 z 19.03.2005, str. 62, Dz. Urz. UE L 207 z 10.08.2005, str. 20, Dz. Urz. UE L 258 z 04.10.2005, str. 5, Dz. Urz. UE L 209 z 17.08.2011, str. 43 oraz Dz. Urz. UE L 42 z 13.02.2019, str. 29),

e) dyrektywę Komisji 2006/125/WE z dnia 5 grudnia 2006 r. w sprawie przetworzonej żywności na bazie zbóż oraz żywności dla niemowląt i małych dzieci (Dz. Urz. UE L 339 z 06.12.2006, str. 16),

f) dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/54/WE z dnia 18 czerwca 2009 r. w sprawie wydobywania i wprowadzania do obrotu naturalnych wód mineralnych (Dz. Urz. UE L 164 z 26.06.2009, str. 45),

g) dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/91/UE z dnia 13 grudnia 2011 r. w sprawie oznaczeń lub oznakowań identyfikacyjnych partii towaru, do której należy dany środek spożywczy (Dz. Urz. UE L 334 z 16.12.2011, str. 1).

_____

Odnośnik nr 1 zmieniony przez art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 7 października 2022 r. (Dz.U.2022.2254) zmieniającej nin. ustawę z dniem 19 listopada 2022 r.

2 1) rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. ustanawiające wspólną organizację rynków produktów rolnych oraz uchylające rozporządzenia Rady (EWG) nr 922/72, (EWG) nr 234/79, (WE) nr 1037/2001 i (WE) nr 1234/2007 (Dz. Urz. UE L 347 z 20.12.2013, str. 671, Dz. Urz. UE L 347 z 20.12.2013, str. 865, Dz. Urz. UE L 189 z 27.06.2014, str. 261, Dz. Urz. UE L 130 z 19.05.2016, str. 20, Dz. Urz. UE L 135 z 24.05.2016, str. 1, Dz. Urz. UE L 193 z 19.07.2016, str. 17, Dz. Urz. UE L 202 z 28.07.2016, str. 5, Dz. Urz. UE L 91 z 05.04.2017, str. 44, Dz. Urz. UE L 350 z 29.12.2017, str. 15 i Dz. Urz. UE L 114 z 04.05.2018, str. 39);

2) rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2017/1182 z dnia 20 kwietnia 2017 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 w odniesieniu do unijnych skal klasyfikacji tusz wołowych, wieprzowych i baranich oraz raportowania cen rynkowych niektórych kategorii tusz i żywych zwierząt (Dz. Urz. UE L 171 z 04.07.2017, str. 74);

3) rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2017/1184 z dnia 20 kwietnia 2017 r. ustanawiające zasady stosowania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 w odniesieniu do unijnych skal klasyfikacji tusz wołowych, wieprzowych i baranich oraz raportowania cen rynkowych niektórych kategorii tusz i żywych zwierząt (Dz. Urz. UE L 171 z 04.07.2017, str. 103);

4) decyzja Komisji 2005/240/WE z dnia 11 marca 2005 r. zatwierdzająca metody klasyfikacji tusz wieprzowych w Polsce (Dz. Urz. UE L 74 z 19.03.2005, str. 62, Dz. Urz. UE L 207 z 10.08.2005, str. 20, Dz. Urz. UE L 258 z 04.10.2005, str. 5, Dz. Urz. UE L 209 z 17.08.2011, str. 43 i Dz. Urz. UE L 42 z 13.02.2019, str. 29).

3 1) rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. ustanawiające wspólną organizację rynków produktów rolnych oraz uchylające rozporządzenia Rady (EWG) nr 922/72, (EWG) nr 234/79, (WE) nr 1037/2001 i (WE) nr 1234/2007 (Dz. Urz. UE L 347 z 20.12.2013, str. 671, Dz. Urz. UE L 347 z 20.12.2013, str. 865, Dz. Urz. UE L 189 z 27.06.2014, str. 261, Dz. Urz. UE L 130 z 19.05.2016, str. 20, Dz. Urz. UE L 135 z 24.05.2016, str. 1, Dz. Urz. UE L 193 z 19.07.2016, str. 17, Dz. Urz. UE L 202 z 28.07.2016, str. 5, Dz. Urz. UE L 91 z 05.04.2017, str. 44, Dz. Urz. UE L 350 z 29.12.2017, str. 15 i Dz. Urz. UE L 114 z 04.05.2018, str. 39);

2) rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2017/1182 z dnia 20 kwietnia 2017 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 w odniesieniu do unijnych skal klasyfikacji tusz wołowych, wieprzowych i baranich oraz raportowania cen rynkowych niektórych kategorii tusz i żywych zwierząt (Dz. Urz. UE L 171 z 04.07.2017, str. 74);

3) rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2017/1184 z dnia 20 kwietnia 2017 r. ustanawiające zasady stosowania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 w odniesieniu do unijnych skal klasyfikacji tusz wołowych, wieprzowych i baranich oraz raportowania cen rynkowych niektórych kategorii tusz i żywych zwierząt (Dz. Urz. UE L 171 z 04.07.2017, str. 103);

4) decyzja Komisji 2005/240/WE z dnia 11 marca 2005 r. zatwierdzająca metody klasyfikacji tusz wieprzowych w Polsce (Dz. Urz. UE L 74 z 19.03.2005, str. 62, Dz. Urz. UE L 207 z 10.08.2005, str. 20, Dz. Urz. UE L 258 z 04.10.2005, str. 5, Dz. Urz. UE L 209 z 17.08.2011, str. 43 i Dz. Urz. UE L 42 z 13.02.2019, str. 29).

Zmiany w prawie

Bez konsultacji społecznych nie będzie nowego prawa

Już od jutra rządowi trudniej będzie, przy tworzeniu nowego prawa, omijać proces konsultacji publicznych, wykorzystując w tym celu projekty poselskie. W czwartek, 31 października, wchodzą w życie zmienione przepisy regulaminu Sejmu, które nakazują marszałkowi Sejmu kierowanie projektów poselskich do konsultacji publicznych i wymagają sporządzenia do nich oceny skutków regulacji. Każdy obywatel będzie mógł odtąd zgłosić własne uwagi do projektów poselskich, korzystając z Systemu Informacyjnego Sejmu.

Grażyna J. Leśniak 30.10.2024
Nowy urlop dla rodziców wcześniaków coraz bliżej - rząd przyjął projekt ustawy

Rada Ministrów przyjęła we wtorek przygotowany w Ministerstwie Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej projekt ustawy wprowadzający nowe uprawnienie – uzupełniający urlop macierzyński dla rodziców wcześniaków i rodziców dzieci urodzonych w terminie, ale wymagających dłuższej hospitalizacji po urodzeniu. Wymiar uzupełniającego urlopu macierzyńskiego będzie wynosił odpowiednio do 8 albo do 15 tygodni.

Grażyna J. Leśniak 29.10.2024
Na zwolnieniu w jednej pracy, w drugiej - w pełni sił i... płacy

Przebywanie na zwolnieniu lekarskim w jednej pracy nie wykluczy już możliwości wykonywania pracy i pobierania za nią wynagrodzenia w innej firmie czy firmach. Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej przygotowało właśnie projekt ustawy, który ma wprowadzić też m.in. definicję pracy zarobkowej - nie będzie nią podpisanie w czasie choroby firmowych dokumentów i nie spowoduje to utraty świadczeń. Zwolnienie lekarskie będzie mogło przewidywać miejsce pobytu w innym państwie. To rewolucyjne zmiany. Zdaniem prawników, te propozycje mają sens, nawet jeśli znajdą się tacy, którzy będą chcieli nadużywać nowych przepisów.

Beata Dązbłaż 29.10.2024
Bez kary za brak lekarza w karetce do połowy przyszłego roku

W ponad połowie specjalistycznych Zespołów Ratownictwa Medycznego brakuje lekarzy. Ministerstwo Zdrowia wydłuża więc po raz trzeci czas, kiedy Narodowy Fundusz Zdrowia nie będzie pobierał kar umownych w przypadku niezapewnienia lekarza w zespołach ratownictwa medycznego. Ostatnio termin wyznaczono na koniec tego roku, teraz ma to być czerwiec 2025 r.

Beata Dązbłaż 23.09.2024
Darowizny dla ofiar powodzi z zerową stawką VAT

Można już stosować zerową stawkę VAT na darowizny dla ofiar powodzi - rozporządzenie w tej sprawie obowiązuje od 18 września, ale z możliwością stosowania go do darowizn towarów i nieodpłatnych usług przekazanych począwszy od 12 września do 31 grudnia 2024 r. Stawka 0 proc. będzie stosowana do darowizn wszelkiego rodzaju towarów lub usług niezbędnych do wsparcia poszkodowanych.

Monika Sewastianowicz 18.09.2024
Lewiatan: Za reformę płacy minimalnej będą musieli zapłacić pracodawcy

Projekt ustawy o minimalnym wynagrodzeniu jest słaby legislacyjnie. Nie tylko nie realizuje celów zawartych w unijnej dyrektywie, ale może przyczynić się do pogłębienia problemów firm i spadku zatrudnienia. Nie poprawi też jakości pracy w naszym kraju. Utrwala zwiększanie presji płacowej – uważa Konfederacja Lewiatan.

Grażyna J. Leśniak 10.09.2024