1 Niniejsza ustawa dokonuje w zakresie swojej regulacji wdrożenia następujących dyrektyw Wspólnot Europejskich:1) dyrektywy Rady 79/409/EWG z dnia 2 kwietnia 1979 r. w sprawie ochrony dzikiego ptactwa (Dz. Urz. WE L 103 z 25.04.1979, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 15, t. 1, str. 98, z późn. zm.);
2) dyrektywy Rady 92/43/EWG z dnia 21 maja 1992 r. w sprawie ochrony siedlisk przyrodniczych oraz dzikiej fauny i flory (Dz. Urz. WE L 206 z 22.07.1992, str. 7, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 15, t. 2, str. 102, z późn. zm.);
3) dyrektywy Rady 1999/22/WE z dnia 29 marca 1999 r. dotyczącej trzymania dzikich zwierząt w ogrodach zoologicznych (Dz. Urz. WE L 94 z 09.04.1999, str. 24; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 15, t. 4, str. 140);
4) dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/56/WE z dnia 17 czerwca 2008 r. ustanawiającej ramy działań Wspólnoty w dziedzinie polityki środowiska morskiego (dyrektywa ramowa w sprawie strategii morskiej) (Dz. Urz. UE L 164 z 25.06.2008, str. 19).
2 Art. 126 ust. 1 pkt 1 częściowo został uznany za niezgodny z art. 32 ust. 1 oraz art. 64 ust. 2 Konstytucji RP, wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 21 lipca 2014 r. sygn. akt K 36/13 (Dz.U.2014.1002) z dniem 30 lipca 2014 r. Zgodnie z tym wyrokiem wymieniony wyżej przepis traci moc w części obejmującej wyrazy "w uprawach, płodach rolnych lub w gospodarstwie leśnym".
3 Art. 126 ust. 1 pkt 2 częściowo został uznany za niezgodny z art. 32 ust. 1 oraz art. 64 ust. 2 Konstytucji RP, wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 21 lipca 2014 r. sygn. akt K 36/13 (Dz.U.2014.1002) z dniem 30 lipca 2014 r. Zgodnie z tym wyrokiem wymieniony wyżej przepis traci moc w części obejmującej wyrazy "w pogłowiu zwierząt gospodarskich".
4 Art. 126 ust. 1 pkt 3 częściowo został uznany za niezgodny z art. 32 ust. 1 oraz art. 64 ust. 2 Konstytucji RP, wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 21 lipca 2014 r. sygn. akt K 36/13 (Dz.U.2014.1002) z dniem 30 lipca 2014 r. Zgodnie z tym wyrokiem wymieniony wyżej przepis traci moc w części obejmującej wyrazy "w pogłowiu zwierząt gospodarskich".
5 Art. 126 ust. 1 pkt 4 częściowo został uznany za niezgodny z art. 32 ust. 1 oraz art. 64 ust. 2 Konstytucji RP, wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 21 lipca 2014 r. sygn. akt K 36/13 (Dz.U.2014.1002) z dniem 30 lipca 2014 r. Zgodnie z tym wyrokiem wymieniony wyżej przepis traci moc w części obejmującej wyrazy "w pasiekach, w pogłowiu zwierząt gospodarskich oraz w uprawach rolnych".
6 Z dniem 26 lipca 2013 r. art. 126 ust. 1 pkt 5 w zakresie, w jakim ogranicza odpowiedzialność Skarbu Państwa za szkody wyrządzone przez bobry wyłącznie do szkód powstałych w gospodarstwie rolnym, leśnym lub rybackim, został uznany za niezgodny z art. 32 ust. 1 oraz art. 64 ust. 2 Konstytucji RP, wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 3 lipca 2013 r. sygn. akt P 49/11 (Dz.U.2013.842).
7 Art. 126 ust. 4 częściowo został uznany za niezgodny z art. 32 ust. 1 oraz art. 64 ust. 2 Konstytucji RP, wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 21 lipca 2014 r. sygn. akt K 36/13 (Dz.U.2014.1002) z dniem 30 lipca 2014 r. Zgodnie z tym wyrokiem wymieniony wyżej przepis traci moc w zakresie, w jakim ogranicza grono podmiotów, które mogą współdziałać z regionalnym dyrektorem ochrony środowiska, a na obszarze parku narodowego - z dyrektorem tego parku, co do sposobów zabezpieczania przed szkodami powodowanymi przez zwierzęta, o których mowa w ust. 1, do właścicieli lub użytkowników gospodarstw rolnych i leśnych oraz w zakresie, w jakim ogranicza mienie, które podlega zabezpieczeniu.