Zwalczanie afrykańskiego pomoru świń.

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA ROLNICTWA I ROZWOJU WSI1)
z dnia 23 czerwca 2004 r.
w sprawie zwalczania afrykańskiego pomoru świń2)

Na podstawie art. 61 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt (Dz. U. Nr 69, poz. 625) zarządza się, co następuje:
§  1.
Rozporządzenie określa:
1)
sposób i tryb postępowania:
a)
przy podejrzeniu afrykańskiego pomoru świń, zwanego dalej "chorobą",
b)
przy stwierdzaniu choroby;
2)
sposób i warunki określania obszaru zapowietrzonego i zagrożonego;
3)
środki stosowane w celu zwalczania choroby;
4)
sposób czyszczenia i odkażania;
5)
warunki i sposób ponownego umieszczania świń w gospodarstwie.
§  2.
Użyte w rozporządzeniu określenia oznaczają:
1)
świnia - zwierzę z rodziny Suidae;
2)
dzik - świnię, która nie jest utrzymywana lub hodowana w gospodarstwie;
3)
instrukcja diagnostyczna - instrukcję przygotowaną w celu zapewnienia jednolitych procedur diagnozowania choroby, określoną w decyzji 2003/422/WE z dnia 26 maja 2003 r. zatwierdzającej podręcznik diagnostyczny dotyczący klasycznego pomoru świń (Dz. Urz. WE L 143 z 11.06.2003);
4)
świnia podejrzana o chorobę - świnię, u której za życia lub po śmierci występują objawy kliniczne lub zmiany patologiczne wskazujące na chorobę, lub świnię, co do której powzięto podejrzenie wystąpienia choroby na podstawie wyników badań laboratoryjnych;
5)
świnia chora lub zakażona - świnię, u której za życia lub po śmierci urzędowy lekarz weterynarii stwierdził chorobę na podstawie objawów klinicznych, zmian patologicznych lub wyników badań laboratoryjnych przeprowadzonych zgodnie z instrukcją diagnostyczną;
6)
pierwotne ognisko choroby - ognisko choroby bez związku epizootycznego z wcześniej określonymi ogniskami choroby w tym samym regionie;
7)
gospodarstwo kontaktowe - gospodarstwo, które może mieć związek epizootyczny z ogniskiem choroby albo z gospodarstwem, w którym podejrzewa się chorobę.
§  3.
1.
Powiatowy lekarzy weterynarii po otrzymaniu zawiadomienia o podejrzeniu choroby w gospodarstwie podejmuje następujące środki, mające na celu stwierdzenie albo wykluczenie choroby:
1)
sporządza spis wszystkich świń, z podziałem na kategorie wiekowe, określając liczbę świń padłych, podejrzanych o zakażenie lub o chorobę; dane w spisie uaktualnia się do dnia stwierdzenia albo wykluczenia choroby;
2)
przeprowadza:
a)
dochodzenie epizootyczne,
b)
kontrolę prawidłowości oznakowania świń i prowadzenia księgi rejestracji, które są określone w przepisach o systemie identyfikacji i rejestracji zwierząt;
3)
zakazuje:
a)
wyprowadzania świń z pomieszczeń, w których są przetrzymywane, lub nakazuje przetrzymywanie ich w miejscu wykluczającym kontakt z pozostałymi świniami,
b)
wprowadzania świń do gospodarstwa oraz może zakazać wprowadzania do gospodarstwa lub wyprowadzania z gospodarstwa innych zwierząt;
4)
nakazuje:
a)
przeprowadzenie dezynsekcji w gospodarstwie,
b)
stosowanie określonych przez niego środków dezynfekujących przy wejściach i wyjściach z gospodarstwa oraz z pomieszczeń, w których są przetrzymywane świnie,
c)
zachowanie zasad higieny niezbędnych do ograniczenia ryzyka szerzenia się choroby, w szczególności odkażanie rąk i obuwia przez osoby wchodzące do gospodarstwa lub z niego wychodzące,
d)
oczyszczenie i odkażenie środków transportu przed opuszczeniem przez nie gospodarstwa.
2.
Powiatowy lekarz weterynarii wyraża zgodę na:
1)
przemieszczanie:
a)
osób postronnych do pomieszczeń lub miejsc, w których są przetrzymywane świnie podejrzane o zakażenie lub chorobę,
b)
środków transportu do gospodarstwa lub z gospodarstwa, w którym są utrzymywane świnie podejrzane o zakażenie lub chorobę;
2)
wynoszenie lub wywożenie z gospodarstwa zwłok świń, mięsa pozyskanego ze świń, materiału biologicznego świń, środków żywienia zwierząt, ubocznych produktów pochodzenia zwierzęcego oraz nawozów naturalnych w rozumieniu przepisów o nawozach i nawożeniu, które mogłyby przenieść czynnik zakaźny.
3.
Dochodzenie epizootyczne, oprócz ustaleń, o których mowa w art. 42 ust. 7 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, ma na celu ustalenie dróg przemieszczania wektorów, którymi są kleszcze z gatunku Ornithodorus erraticus, zwane dalej "kleszczami".
4.
Powiatowy lekarz weterynarii może zastosować środki przewidziane dla zwalczania choroby, jeżeli wymaga tego sytuacja epizootyczna, w szczególności gdy na obszarze o promieniu 10 km wokół gospodarstwa:
1)
znajdują się świnie podejrzane o chorobę;
2)
zagęszczenie świń jest większe niż 800 świń na km2.
5.
Środki, o których mowa w ust. 1-2, stosuje się do dnia stwierdzenia albo wykluczenia choroby przez powiatowego lekarza weterynarii.
§  4.
Powiatowy lekarz weterynarii w przypadku stwierdzenia choroby w gospodarstwie wyznacza je jako ognisko choroby oraz:
1)
przeprowadza dochodzenie epizootyczne, w tym pobiera, zgodnie z instrukcją diagnostyczną, reprezentatywną ilość próbek od świń zabitych i wysyła je do badań laboratoryjnych;
2)
nakazuje:
a)
niezwłoczne zabicie wszystkich świń,
b)
zniszczenie:
-
zwłok świń,
-
materiału biologicznego świń, pobranego w okresie od dnia prawdopodobnego wprowadzenia czynnika zakaźnego do gospodarstwa do dnia stwierdzenia choroby w gospodarstwie,
-
mięsa pozyskanego ze świń ubitych w okresie od dnia prawdopodobnego wprowadzenia czynnika zakaźnego do gospodarstwa do dnia stwierdzenia choroby w tym gospodarstwie w sposób określony w rozporządzeniu 1774/2002/WE z dnia 3 października 2002 r. wprowadzającego przepisy zdrowotne odnoszące się do produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi (Dz. Urz. WE L 273 z 10.10.2002),
c)
zniszczenie przedmiotów i substancji, które mogły zostać skażone, w tym środków żywienia zwierząt oraz materiałów jednorazowego użytku, stosowanych w szczególności do zabijania, jeżeli jest niemożliwe ich skuteczne odkażenie,
d)
czyszczenie i odkażenie, a jeżeli to konieczne także dezynsekcję, pomieszczeń, w których przebywały świnie, środków transportu używanych do transportu świń lub ich tusz oraz przedmiotów, sprzętu, ściółki, obornika i gnojowicy, które mogły być skażone;
3)
wysyła próbki, pobrane zgodnie z instrukcją diagnostyczną, do badań laboratoryjnych w celu określenia serotypu wirusa choroby - w przypadku pierwotnego ogniska choroby.
§  5.
1.
Powiatowy lekarz weterynarii może odstąpić od stosowania przepisów § 4 pkt 2 lit. a i c, jeżeli chorobę stwierdzono w laboratorium, ogrodzie zoologicznym, rezerwacie przyrody lub na ogrodzonym obszarze, na którym świnie są utrzymywane do celów naukowych lub do celów związanych z ochroną gatunków lub rzadkich ras hodowlanych.
2.
Powiatowy lekarz weterynarii może, w celu umożliwienia zakończenia tuczu świń, odstąpić od stosowania środków, o których mowa w § 4 pkt 2 lit. a, w stosunku do świń przetrzymywanych w sposób wykluczający przeniesienie czynnika zakaźnego od świń chorych lub zakażonych.
3.
Powiatowy lekarz weterynarii określa sposób postępowania w przypadkach, o których mowa w ust. 2.
4.
Główny Lekarz Weterynarii informuje Komisję Europejską o wystąpieniu przypadków, o których mowa w ust. 1 i 2.
§  6.
1.
Powiatowy lekarz weterynarii, w celu stwierdzenia albo wykluczenia choroby, pobiera, zgodnie z instrukcją diagnostyczną, próbki od świń, które były utrzymywane w gospodarstwie kontaktowym.
2.
Powiatowy lekarz weterynarii stosuje w gospodarstwach kontaktowych:
1)
środki, o których mowa w § 3, do dnia wykluczenia choroby;
2)
środki, o których mowa w § 4, jeżeli wymaga tego sytuacja epizootyczna.
§  7.
1.
Powiatowy lekarz weterynarii albo wojewoda, w przypadku wyznaczenia ogniska choroby, określa obszar:
1)
zapowietrzony o promieniu co najmniej 3 km;
2)
zagrożony sięgający co najmniej 7 km poza obszar zapowietrzony.
2.
Obszar zapowietrzony i zagrożony określa się, uwzględniając:
1)
wyniki dochodzenia epizootycznego;
2)
warunki geograficzne i geodezyjne;
3)
odległości pomiędzy gospodarstwami, w których są utrzymywane świnie;
4)
drogi przemieszczania świń oraz lokalizacje rzeźni.
§  8.
1.
Powiatowy lekarz weterynarii sporządza w obszarze zapowietrzonym spis gospodarstw, w których są utrzymywane świnie.
2.
Powiatowy lekarz weterynarii w terminie 7 dni od dnia określenia obszaru zapowietrzonego:
1)
przeprowadza badanie kliniczne wszystkich świń utrzymywanych w gospodarstwach objętych spisem;
2)
kontroluje prawidłowość prowadzenia księgi rejestracji i oznakowania świń.
§  9.
1.
Powiatowy lekarz weterynarii w obszarze zapowietrzonym:
1)
zakazuje:
a)
wywożenia świń oraz materiału biologicznego świń z gospodarstwa,
b)
transportu świń po drogach publicznych lub prywatnych, z wyłączeniem dróg w gospodarstwie;
2)
nakazuje:
a)
oczyszczenie, odkażenie, a jeżeli jest to konieczne, także dezynsekcję środków transportu oraz sprzętu używanego do transportu:
-
zwierząt,
-
tusz,
-
środków żywienia zwierząt,
-
nawozów naturalnych,
-
przedmiotów,

które mogą spowodować szerzenie choroby,

b)
zachowanie zasad higieny niezbędnych do ograniczenia ryzyka szerzenia się choroby, w szczególności odkażanie rąk i obuwia przez osoby wchodzące do gospodarstwa lub z niego wychodzące,
c)
niezwłoczne powiadomienie go przez posiadaczy świń o wszystkich przypadkach padłych lub chorych świń w gospodarstwie.
2.
Powiatowy lekarz weterynarii wyraża zgodę na:
1)
przywożenie do gospodarstwa lub wywożenie z gospodarstwa zwierząt innych niż świnie;
2)
ponowne użycie środka transportu po dokonaniu czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 2 lit. a.
3.
Przepisu ust. 1 pkt 1 lit. b nie stosuje się do drogowego lub kolejowego tranzytu świń bez rozładunku lub postojów w obszarze zapowietrzonym, a także do transportu świń pochodzących spoza obszaru zapowietrzonego, przewożonych w celu niezwłocznego dokonania ich uboju w rzeźni znajdującej się na tym obszarze.
4.
Powiatowy lekarz weterynarii może, po upływie 40 dni od dnia zakończenia wstępnego czyszczenia i odkażania, wyrazić zgodę na wywóz świń z gospodarstwa do:
1)
wyznaczonej przez niego rzeźni w celu niezwłocznego dokonania ich uboju, przy czym, jeżeli jest to możliwe, powinna to być rzeźnia znajdująca się w obszarze zapowietrzonym lub zagrożonym; tusze świń przetwarza się pod nadzorem powiatowego lekarza weterynarii;
2)
innych miejsc znajdujących się w obszarze zapowietrzonym; przepis § 5 ust. 4 stosuje się odpowiednio.
5.
Powiatowy lekarz weterynarii może wyrazić zgodę, o której mowa w ust. 4, jeżeli:
1)
przeprowadził badanie kliniczne świń, w tym wszystkich świń, które mają być wywiezione, obejmujące zwłaszcza dokonanie pomiaru temperatury ich ciała, oraz sprawdził prawidłowość prowadzenia księgi rejestracji i oznakowania świń;
2)
pobrał od świń przeznaczonych do uboju lub zabicia, zgodnie z instrukcją diagnostyczną, próbki do badań w celu stwierdzenia albo wykluczenia choroby;
3)
na podstawie badań, o których mowa w pkt 1 i 2, nie stwierdzono choroby.
6.
Jeżeli powiatowy lekarz weterynarii wyraził zgodę, o której mowa w ust. 4:
1)
świnie przewozi się w zaplombowanych przez powiatowego lekarza weterynarii środkach transportu;
2)
po zakończeniu transportu środki transportu i sprzęt użyte do transportu świń niezwłocznie czyści się i odkaża.
7.
Jeżeli została wydana zgoda, o której mowa w ust. 4 pkt 1:
1)
powiatowy lekarz weterynarii, który wydał zgodę, informuje powiatowego lekarza weterynarii, właściwego ze względu na miejsce położenia rzeźni, o zamiarze przywozu świń;
2)
powiatowy lekarz weterynarii, właściwy ze względu na miejsce położenia rzeźni, informuje o przybyciu świń do rzeźni powiatowego lekarza weterynarii, który wydał zgodę.
8.
W rzeźni:
1)
świnie, o których mowa w ust. 4 pkt 1, są przetrzymywane i poddawane ubojowi oddzielnie od innych świń;
2)
powiatowy lekarz weterynarii przeprowadza badanie przed- i poubojowe, ze szczególnym uwzględnieniem występowania u badanych świń oznak choroby.
9.
Mięso świń, o których mowa w ust. 4 pkt 1, jest:
1)
oznakowane znakiem określonym w przepisach dyrektywy 72/461/EWG z dnia 12 grudnia 1972 r. w sprawie problemów zdrowotnych zwierząt wpływających na handel wewnątrzwspólnotowy świeżym mięsem (Dz. Urz. WE L 302 z 31.12.1972) lub
2)
przetwarzane w zakładzie wyznaczonym przez powiatowego lekarza weterynarii, w sposób określony w przepisach, o których mowa w pkt 1;
3)
przewożone w środkach transportu zaplombowanych przez powiatowego lekarza weterynarii, w przypadku transportu do zakładu, o którym mowa w pkt 2.
§  10.
Powiatowy lekarz weterynarii, po upływie 40 dni od dnia określenia obszaru zapowietrzonego, na wniosek posiadacza świń, biorąc pod uwagę warunki, w jakich zwierzęta są utrzymywane, może wydać zgodę na wywóz świń z gospodarstwa do:
1)
wyznaczonej przez niego rzeźni w celu niezwłocznego dokonania ich uboju, przy czym, jeżeli jest to możliwe, powinna to być rzeźnia znajdująca się w obszarze zapowietrzonym lub zagrożonym; tusze świń przetwarza się pod nadzorem powiatowego lekarza weterynarii;
2)
zakładu zajmującego się przetwarzaniem ubocznych produktów zwierzęcych, w którym świnie są zabijane, a ich zwłoki niszczone w sposób określony w § 4 pkt 2 lit. b;
3)
innych miejsc znajdujących się w obszarze zapowietrzonym; przepis § 5 ust. 4 stosuje się odpowiednio.
§  11.
1.
Przepisy § 9 i 10 stosuje się w obszarze zapowietrzonym co najmniej do dnia:
1)
oczyszczenia i odkażenia przeprowadzonego we wszystkich ogniskach choroby;
2)
poddania świń we wszystkich gospodarstwach badaniom klinicznym i laboratoryjnym, przeprowadzonym zgodnie z instrukcją diagnostyczną, w celu stwierdzenia albo wykluczenia choroby.
2.
Badania, o których mowa w ust. 1 pkt 2, przeprowadza się po upływie 45 dni od dnia ukończenia wstępnego czyszczenia i odkażania we wszystkich ogniskach choroby.
3.
Powiatowy lekarz weterynarii może podjąć decyzję o skróceniu okresów, o których mowa w ust. 2, § 9 ust. 4 i § 10, do 30 dni, jeżeli zgodnie z instrukcją diagnostyczną zastosowano intensywne programy pobierania próbek i przeprowadzono badania, na podstawie których wykluczono chorobę w gospodarstwie.
§  12.
1.
W obszarze zagrożonym:
1)
urzędowy lekarz weterynarii sporządza spis wszystkich gospodarstw, w których są utrzymywane świnie;
2)
przepisy § 9 ust. 1 i 3-9 oraz § 11 stosuje się odpowiednio.
2.
Powiatowy lekarz weterynarii wyraża zgodę na przywożenie do gospodarstwa znajdującego się w obszarze zagrożonym lub wywożenie z tego gospodarstwa zwierząt innych niż świnie w okresie 7 dni od dnia utworzenia obszaru zagrożonego.
3.
W obszarze zagrożonym termin, o którym mowa w:
1)
§ 9 ust. 4 - wynosi 30 dni;
2)
§ 11 ust. 2 - wynosi 40 dni.
4.
W obszarze zagrożonym powiatowy lekarz weterynarii może podjąć decyzję o skróceniu:
1)
okresu, o którym mowa w § 9 ust. 4 - do 21 dni;
2)
okresu, o którym mowa w § 10 - do 30 dni;
3)
okresu, o którym mowa w § 11 ust. 2 - do 20 dni.
§  13.
1.
Czynności związane z czyszczeniem, odkażaniem i dezynsekcją są przeprowadzane pod nadzorem powiatowego lekarza weterynarii.
2.
Sposoby przeprowadzania czyszczenia i odkażania są określone w załączniku nr 1 do rozporządzenia.
§  14.
1.
Ponowne umieszczanie świń w gospodarstwie, o którym mowa w § 4:
1)
odbywa się pod nadzorem powiatowego lekarza weterynarii;
2)
może nastąpić po upływie 40 dni od dnia ukończenia czyszczenia i odkażania w gospodarstwie;
3)
powinno uwzględniać rodzaj gospodarowania praktykowany w danym gospodarstwie.
2.
Ponowne umieszczanie świń w gospodarstwie, w którym świnie są utrzymywane na otwartym terenie, rozpoczyna się od wprowadzenia świń, które zostały zbadane i nie wykryto u nich przeciwciał wirusa choroby lub które pochodzą z gospodarstw nieobjętych ograniczeniami związanymi z chorobą.
3.
Powiatowy lekarz weterynarii po upływie 45 dni od dnia ponownego umieszczenia świń w gospodarstwie, o którym mowa w ust. 2, pobiera od tych świń próbki i przeprowadza, zgodnie z instrukcją diagnostyczną, badania na obecność przeciwciał wirusa choroby.
4.
Pełne ponowne umieszczenie świń w gospodarstwie, o którym mowa w ust. 2, jest dopuszczalne, jeżeli badania, o których mowa w ust. 3, nie wykazały u żadnej ze świń przeciwciał wirusa choroby.
5.
Ponowne umieszczanie świń w gospodarstwach innych niż gospodarstwa, o których mowa w ust. 2:
1)
przeprowadza się w sposób określony w ust. 2-4 albo
2)
polega na całkowitym odnowieniu stada z zachowaniem następujących warunków:
a)
wszystkie świnie zostaną przywiezione z gospodarstw nieobjętych ograniczeniami związanymi z chorobą,
b)
proces ponownego umieszczania świń nie może trwać dłużej niż 20 dni,
c)
po upływie 45 dni od ostatniego dnia terminu, o którym mowa w lit. b, powiatowy lekarz weterynarii pobiera próbki od świń przywiezionych i przeprowadza, zgodnie z instrukcją diagnostyczną, badania na obecność przeciwciał wirusa choroby.
6.
Powiatowy lekarz weterynarii, uwzględniając sytuację epizootyczną, może wyrazić zgodę na inny sposób ponownego umieszczania świń w gospodarstwie, o którym mowa w § 4, jeżeli upłynęło sześć miesięcy od dnia ukończenia czyszczenia i odkażania w tym gospodarstwie.
7.
Ponowne umieszczanie świń w gospodarstwie, w którym wystąpienie choroby było związane z obecnością kleszczy, może nastąpić po upływie 6 lat od dnia ukończenia czyszczenia i odkażania w tym gospodarstwie, chyba że:
1)
usunięto kleszcze w gospodarstwie lub
2)
obecność kleszczy nie spowoduje rozprzestrzeniania się wirusa choroby.
8.
Ponowne umieszczanie świń w gospodarstwie, o którym mowa w ust. 7, odbywa się w sposób określony w ust. 2, przy czym:
1)
żadna świnia nie powinna opuścić gospodarstwa przed ukończeniem pełnego ponownego umieszczania świń;
2)
powiatowy lekarz weterynarii, po 60 dniach od ostatniego dnia wprowadzania świń, pobiera próbki od tych świń i przeprowadza, zgodnie z instrukcją diagnostyczną, badania na obecność przeciwciał wirusa choroby;
3)
proces pełnego ponownego umieszczenia świń w gospodarstwie uważa się za zakończony, jeżeli badania, o których mowa w pkt 2, nie wykazały u żadnej ze świń obecności przeciwciał wirusa choroby.
§  15.
Niedopuszczalne jest przemieszczanie świń poza gospodarstwo, o którym mowa w § 14 ust. 2 i 5, przed uzyskaniem negatywnych wyników badań serologicznych.
§  16.
Przepisów § 3-6 oraz § 8-14 nie stosuje się do przypadków podejrzenia lub stwierdzenia choroby:
1)
w rzeźni lub w środkach transportu;
2)
u dzików.
§  17.
1.
Powiatowy lekarz weterynarii podejmuje niezwłocznie czynności mające na celu stwierdzenie albo wykluczenie choroby, jeżeli istnieje podejrzenie choroby w rzeźni lub w środkach transportu.
2.
W przypadku stwierdzenia choroby w rzeźni lub w środkach transportu powiatowy lekarz weterynarii:
1)
nakazuje:
a)
niezwłoczne zabicie wszystkich świń,
b)
zniszczenie mięsa i ubocznych produktów:
-
pochodzących ze świń podejrzanych o zakażenie lub o chorobę lub chorych, lub zakażonych,
-
skażonych albo podejrzanych o skażenie,
c)
oczyszczenie i odkażenie budynków, wyposażenia oraz środków transportu;
2)
przeprowadza dochodzenie epizootyczne;
3)
poddaje izolat wirusa choroby badaniom laboratoryjnym, zgodnie z instrukcją diagnostyczną, w celu określenia serotypu wirusa;
4)
zakazuje wprowadzenia do rzeźni lub środków transportu zwierząt przeznaczonych do uboju lub transportu, przed upływem co najmniej 24 godzin od dnia ukończenia czyszczenia i odkażania.
3.
W przypadku stwierdzenia choroby w rzeźni lub w środkach transportu stosuje się środki, o których mowa w § 4, w gospodarstwach:
1)
z których pochodzą:
a)
świnie podejrzane o zakażenie lub o chorobę lub chore lub zakażone,
b)
tusze świń, o których mowa w lit. a,
c)
skażone tusze świń,
2)
kontaktowych w stosunku do gospodarstw, o których mowa w pkt 1
-
z wyłączeniem przypadku, gdy na podstawie dochodzenia epizootycznego powiatowy lekarz weterynarii stwierdzi konieczność zastosowania innych środków.
§  18.
1.
Powiatowy lekarz weterynarii niezwłocznie po otrzymaniu zawiadomienia o podejrzeniu choroby u dzików:
1)
powiadamia o tym fakcie posiadaczy świń i myśliwych;
2)
podejmuje czynności mające na celu stwierdzenie albo wykluczenie choroby, w szczególności przeprowadza badanie laboratoryjne próbek pobranych ze wszystkich odstrzelonych lub padłych dzików.
2.
Powiatowy lekarz weterynarii niezwłocznie po stwierdzeniu choroby u dzików na obszarze, na którym nie stosuje się środków zwalczania choroby u dzików, podejmuje następujące środki:
1)
powołuje grupę ekspertów, w skład której wchodzą lekarze weterynarii, myśliwi, biolodzy i epidemiolodzy, której zadaniem jest współpraca w zakresie:
a)
analizy sytuacji epizootycznej i określenia obszaru zapowietrzonego,
b)
ustanowienia środków stosowanych na obszarze zapowietrzonym, w tym zakazu polowań i karmienia dzików,
c)
sporządzenia planu zwalczania choroby,
d)
przeprowadzania kontroli w celu oceny skuteczności podjętych środków;
2)
przeprowadza badania:
a)
wszystkich świń chorych oraz padłych,
b)
wszystkich dzików odstrzelonych lub padłych

– zgodnie z instrukcją diagnostyczną, w celu stwierdzenia albo wykluczenia choroby;

3)
wysyła próbki, pobrane zgodnie z instrukcją diagnostyczną, do badań laboratoryjnych, w celu określenia serotypu wirusa choroby;
4)
nakazuje:
a)
posiadaczom świń sporządzenie oraz uaktualnianie spisu wszystkich świń, z podziałem na kategorie wiekowe; w gospodarstwach, w których świnie są utrzymywane na otwartym terenie, pierwszy spis przeprowadza się na podstawie danych szacunkowych,
b)
używanie określonych przez niego środków dezynfekujących, przy wejściach i wyjściach z gospodarstwa oraz z pomieszczeń, w których są przetrzymywane świnie,
c)
stosowanie przez osoby mające kontakt z dzikami środków higieny niezbędnych do ograniczenia ryzyka szerzenia się choroby, w tym odkażanie rąk i obuwia,
d)
zniszczenie, w sposób określony w § 4 pkt 2 lit. b, zwłok dzików oraz mięsa i ubocznych produktów pochodzących od dzików, u których wyniki badań, o których mowa w pkt 3, były pozytywne;
5)
zakazuje:
a)
wyprowadzania świń z pomieszczeń, w których są przetrzymywane, lub nakazuje przetrzymywanie ich w miejscu wykluczającym kontakt z dzikami żyjącymi na wolności,
b)
wnoszenia i wwożenia na teren gospodarstwa zwłok dzików, mięsa i ubocznych produktów pochodzących od dzików oraz materiałów lub przedmiotów, które mogły zostać skażone wirusem choroby,
c)
wykorzystywania materiału biologicznego świń do handlu;
6)
wyraża zgodę na przywożenie do gospodarstwa i wywożenie z gospodarstwa świń.
§  19.
1.
Powiatowy lekarz weterynarii kontroluje występowanie kleszczy w pomieszczeniach, w których są utrzymywane świnie, oraz w ich otoczeniu, w przypadku podejrzenia, że wystąpienie choroby było związane z obecnością kleszczy, w sposób, który jest określony w załączniku nr 2 do rozporządzenia.
2.
Powiatowy lekarz weterynarii w przypadku stwierdzenia obecności kleszczy w pomieszczeniach, w których są utrzymywane świnie, lub w ich otoczeniu:
1)
przeprowadza badania laboratoryjne w celu stwierdzenia albo wykluczenia obecności wirusa choroby u kleszczy;
2)
określa środki kontroli obecności kleszczy w gospodarstwie i w jego otoczeniu.
3.
Powiatowy lekarz weterynarii, jeżeli jest to konieczne, zakazuje utrzymywania zwierząt innych niż świnie przez co najmniej 6 lat od dnia ukończenia czyszczenia i odkażania w gospodarstwie, w przypadku stwierdzenia obecności kleszczy w tym gospodarstwie oraz braku możliwości ich kontroli.
4.
Główny Lekarz Weterynarii informuje Komisję Europejską o wystąpieniu przypadków, o których mowa w ust. 3.
§  20.
Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.
______
1)
Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi kieruje działem administracji rządowej - rolnictwo, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 11 czerwca 2004 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi (Dz. U. Nr 134, poz. 1433).
2)
Przepisy niniejszego rozporządzenia wdrażają postanowienia dyrektywy 2002/60/WE z dnia 27 czerwca 2002 r. ustanawiającej przepisy szczególne w celu zwalczania afrykańskiego pomoru świń oraz zmieniającej dyrektywę 92/119/EWG w zakresie choroby cieszyńskiej i afrykańskiego pomoru świń (Dz. Urz. WE L 192, z 20.07.2002). Dane dotyczące ogłoszenia aktu prawa Unii Europejskiej, zamieszczone w niniejszym rozporządzeniu, dotyczą ogłoszenia tego aktu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej - wydanie specjalne.

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK Nr  1

SPOSOBY PRZEPROWADZANIA CZYSZCZENIA I ODKAŻANIA

1. Powiatowy lekarz weterynarii:

1) określa środki dezynfekujące, które będą użyte w celu zniszczenia wirusa choroby, oraz ich stężenia, uwzględniając:

a) skuteczność ich działania,

b) charakterystykę budynków, środków transportu lub przedmiotów, które mają być poddane odkażaniu;

2) określa parametry techniczne dla stosowania środków czyszczących i dezynfekujących, w szczególności ciśnienie, minimalną temperaturę i czas oddziaływania, mając na względzie zalecenia producenta;

3) określa sposób usunięcia wody używanej do czyszczenia, mając na względzie uniemożliwienie rozprzestrzenienia się wirusa choroby;

4) prowadzi dokumentację dotyczącą przeprowadzonych czynności związanych z czyszczeniem i odkażaniem.

2. Czyszczenie i odkażanie obejmuje w szczególności:

1) spryskanie środkami dezynfekującymi wszystkich miejsc, w których były utrzymywane świnie, oraz nasączenie tymi środkami legowisk i ściółki;

2) usunięcie nawozu naturalnego i ściółki oraz poddanie ich obróbce w celu zniszczenia wirusa choroby;

3) demontaż lub usunięcie sprzętu i wyposażenia z pomieszczeń, w których były utrzymywane świnie;

4) szorowanie powierzchni, które następnie poddaje się odkażaniu;

5) usunięcie tłuszczu i brudu ze wszystkich odkażanych powierzchni przy użyciu środków odtłuszczających oraz zmycie ich wodą;

6) zmywanie odkażanych powierzchni przy użyciu pod ciśnieniem środków dezynfekujących oraz pozostawienie tych środków na odkażanych powierzchniach przez okres zalecany przez producenta, jednak nie krócej niż przez 24 godziny; zmywanie przeprowadza się w sposób uniemożliwiający skażenie wcześniej zmywanych powierzchni;

7) zmywanie odkażanych powierzchniach polegające na użyciu wody pod ciśnieniem, po upływie okresu, o którym mowa w pkt 6;

8) zniszczenie sprzętu, o którym mowa w pkt 3, oraz innego sprzętu, który mógł zostać skażony - jeżeli jego oczyszczenie lub odkażenie jest niemożliwe.

3. Obróbka, o której mowa w ust. 2 pkt 2, polega na:

1) w przypadku obornika i ściółki:

a) kopcowaniu przez co najmniej 42 dni, w celu biotermicznego odkażenia, po uprzednim spryskaniu środkami dezynfekującymi albo

b) zniszczeniu przez spalenie lub zakopanie;

2) w przypadku gnojowicy - przechowywaniu, co najmniej przez 42 dni od dnia ostatniego dodania zakażonego materiału; powiatowy lekarz weterynarii może zezwolić na skrócenie okresu przechowywania gnojowicy, jeżeli została poddana innej obróbce zapewniającej zniszczenia wirusa.

4. Sposoby przeprowadzania wstępnego czyszczenia oraz odkażania:

1) przed przystąpieniem do zabijania świń podejmuje się czynności niezbędne do wykluczenia lub ograniczenia rozprzestrzeniania wirusa choroby, w szczególności zaopatruje się osoby dokonujące czyszczenia lub odkażania w sprzęt służący do przeprowadzenia odkażania i odpowiednią ilość odzieży ochronnej oraz wyłącza się wentylację w pomieszczeniu, w którym świnie są zabijane;

2) wstępne czyszczenie i odkażanie przeprowadza się niezwłocznie po zabiciu wszystkich świń;

3) sprzęt używany przy zabijaniu świń czyści się i odkaża;

4) zwłoki zabitych świń odkaża się poprzez spryskanie ich środkami dezynfekującymi;

5) krew oraz części zwłok pozostałe w miejscu zabicia świń powinny być zebrane i zniszczone wraz ze zwłokami;

6) niezwłocznie po usunięciu świń z miejsc, w których były one utrzymywane lub zabijane, miejsca te czyści się i odkaża w sposób określony w ust. 2.

5. Po upływie siedmiu dni od dnia ukończenia wstępnego czyszczenia i odkażania dokonuje się końcowego czyszczenia i odkażania polegającego na wykonaniu czynności, o których mowa w ust. 2 pkt 5-7.

6. Powiatowy lekarz weterynarii może ustanowić szczególne sposoby czyszczenia i odkażania w przypadku gospodarstw, w których świnie są utrzymywane na otwartym terenie.

ZAŁĄCZNIK Nr  2

SPOSOBY PRZEPROWADZANIA KONTROLI WYSTĘPOWANIA KLESZCZY

1. Kontrolę występowania kleszczy przeprowadza się w pomieszczeniach, w których są utrzymywane świnie, oraz w ich otoczeniu, ze szczególnym uwzględnieniem miejsc zacienionych i wilgotnych.

2. Kontrola występowania kleszczy polega na:

1) pobraniu z podłoża, szczelin lub pęknięć ścian, za pomocą szczoteczki lub innych narzędzi, próbki piasku, gleby i pyłu; pobrany materiał przesiewa się; w przesianym materiale poszukuje się larw kleszczy przy użyciu szkła powiększającego;

2) umieszczeniu pułapek zawierających CO2 w pomieszczeniach, w których są utrzymywane świnie, w miejscach zacienionych; zaleca się umieszczanie pułapek w nocy; obecność kleszczy w pułapkach sprawdza się po kilku godzinach.

Zmiany w prawie

Bez konsultacji społecznych nie będzie nowego prawa

Już od jutra rządowi trudniej będzie, przy tworzeniu nowego prawa, omijać proces konsultacji publicznych, wykorzystując w tym celu projekty poselskie. W czwartek, 31 października, wchodzą w życie zmienione przepisy regulaminu Sejmu, które nakazują marszałkowi Sejmu kierowanie projektów poselskich do konsultacji publicznych i wymagają sporządzenia do nich oceny skutków regulacji. Każdy obywatel będzie mógł odtąd zgłosić własne uwagi do projektów poselskich, korzystając z Systemu Informacyjnego Sejmu.

Grażyna J. Leśniak 30.10.2024
Nowy urlop dla rodziców wcześniaków coraz bliżej - rząd przyjął projekt ustawy

Rada Ministrów przyjęła we wtorek przygotowany w Ministerstwie Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej projekt ustawy wprowadzający nowe uprawnienie – uzupełniający urlop macierzyński dla rodziców wcześniaków i rodziców dzieci urodzonych w terminie, ale wymagających dłuższej hospitalizacji po urodzeniu. Wymiar uzupełniającego urlopu macierzyńskiego będzie wynosił odpowiednio do 8 albo do 15 tygodni.

Grażyna J. Leśniak 29.10.2024
Na zwolnieniu w jednej pracy, w drugiej - w pełni sił i... płacy

Przebywanie na zwolnieniu lekarskim w jednej pracy nie wykluczy już możliwości wykonywania pracy i pobierania za nią wynagrodzenia w innej firmie czy firmach. Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej przygotowało właśnie projekt ustawy, który ma wprowadzić też m.in. definicję pracy zarobkowej - nie będzie nią podpisanie w czasie choroby firmowych dokumentów i nie spowoduje to utraty świadczeń. Zwolnienie lekarskie będzie mogło przewidywać miejsce pobytu w innym państwie. To rewolucyjne zmiany. Zdaniem prawników, te propozycje mają sens, nawet jeśli znajdą się tacy, którzy będą chcieli nadużywać nowych przepisów.

Beata Dązbłaż 29.10.2024
Bez kary za brak lekarza w karetce do połowy przyszłego roku

W ponad połowie specjalistycznych Zespołów Ratownictwa Medycznego brakuje lekarzy. Ministerstwo Zdrowia wydłuża więc po raz trzeci czas, kiedy Narodowy Fundusz Zdrowia nie będzie pobierał kar umownych w przypadku niezapewnienia lekarza w zespołach ratownictwa medycznego. Ostatnio termin wyznaczono na koniec tego roku, teraz ma to być czerwiec 2025 r.

Beata Dązbłaż 23.09.2024
Darowizny dla ofiar powodzi z zerową stawką VAT

Można już stosować zerową stawkę VAT na darowizny dla ofiar powodzi - rozporządzenie w tej sprawie obowiązuje od 18 września, ale z możliwością stosowania go do darowizn towarów i nieodpłatnych usług przekazanych począwszy od 12 września do 31 grudnia 2024 r. Stawka 0 proc. będzie stosowana do darowizn wszelkiego rodzaju towarów lub usług niezbędnych do wsparcia poszkodowanych.

Monika Sewastianowicz 18.09.2024
Lewiatan: Za reformę płacy minimalnej będą musieli zapłacić pracodawcy

Projekt ustawy o minimalnym wynagrodzeniu jest słaby legislacyjnie. Nie tylko nie realizuje celów zawartych w unijnej dyrektywie, ale może przyczynić się do pogłębienia problemów firm i spadku zatrudnienia. Nie poprawi też jakości pracy w naszym kraju. Utrwala zwiększanie presji płacowej – uważa Konfederacja Lewiatan.

Grażyna J. Leśniak 10.09.2024