Konwencja (nr 178) dotycząca inspekcji warunków pracy i życia marynarzy. Genewa.1996.10.22.

KONWENCJA Nr 178
przyjęta w Genewie dnia 22 października 1996 r.
Międzynarodowej Organizacji Pracy dotycząca inspekcji warunków pracy i życia marynarzy, *

W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej

PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

podaje do powszechnej wiadomości:

W dniu 22 października 1996 r. w Genewie została przyjęta Konwencja nr 178 Międzynarodowej Organizacji Pracy dotycząca inspekcji warunków pracy i życia marynarzy, w następującym brzmieniu:

Przekład

KONWENCJA Nr 178

dotycząca inspekcji warunków pracy i życia marynarzy

Konferencja Ogólna Międzynarodowej Organizacji Pracy,

zwołana do Genewy przez Radę Administracyjną Międzynarodowego Biura Pracy i zebrana tam w dniu 8 października 1996 r. na osiemdziesiątej czwartej sesji, i

odnotowując zmiany w charakterze przemysłu okrętowego i, w konsekwencji tego, zmiany warunków pracy i życia marynarzy, od czasu przyjęcia Zalecenia dotyczącego inspekcji pracy marynarzy, z 1926 r., i

przypominając postanowienia Konwencji i Zalecenia dotyczącego inspekcji pracy, z 1947 r., Zalecenia dotyczącego inspekcji pracy w przedsiębiorstwach górniczych i transportowych, z 1947 r. i Konwencji dotyczącej minimalnych norm na statkach handlowych, z 1976 r., i

przypominając wejście w życie w dniu 16 listopada 1994 r. Konwencji Narodów Zjednoczonych o prawie morza, z 1982 r., i

postanowiwszy przyjąć niektóre wnioski w sprawie rewizji Zalecenia dotyczącego inspekcji pracy marynarzy, z 1926 r., która to sprawa stanowi pierwszy punkt porządku dziennego sesji, i

postanowiwszy, że wnioski te zostaną ujęte w formę konwencji międzynarodowej, do realizacji jedynie przez państwo flagowe;

przyjmuje dnia dwudziestego drugiego października tysiąc dziewięćset dziewięćdziesiątego szóstego roku następującą konwencję, która otrzyma nazwę: Konwencja dotycząca inspekcji pracy marynarzy, z 1996 r.:

Część  I

Zakres stosowania i definicje

Artykuł  1
1.
Jeżeli niniejszy artykuł nie stanowi inaczej, konwencja ma zastosowanie do każdego statku morskiego, będącego własnością publiczną lub prywatną, zarejestrowanego na terytorium Członka, dla którego niniejsza konwencja jest w mocy, i używanego dla celów handlowych do transportu towarów lub pasażerów, albo do innych celów handlowych. Dla celów niniejszej konwencji statek, będący w rejestrze dwóch Członków, uważany jest za zarejestrowany na terytorium tego Członka, którego banderę nosi.
2.
Ustawodawstwo lub przepisy krajowe określą, które statki mają być uznawane za statki morskie dla celów niniejszej konwencji.
3.
Niniejsza konwencja ma zastosowanie do holowników morskich.
4.
Niniejsza konwencja nie ma zastosowania do statków o wyporności mniejszej niż 500 ton brutto i nieużywanych do nawigacji, statków, takich jak pływające urządzenia wiertnicze i platformy wiertnicze. Decyzja, które statki są objęte niniejszym ustępem, będzie podjęta przez centralną władzę koordynującą po konsultacji z najbardziej reprezentatywnymi organizacjami armatorów i marynarzy.
5.
W zakresie, w jakim centralna władza koordynująca uważa to za praktyczne, po konsultacji z reprezentatywnymi organizacjami armatorów statków rybackich i rybaków, postanowienia niniejszej konwencji będą stosowane do handlowych morskich statków rybackich.
6.
W przypadku wątpliwości, czy dla celów niniejszej konwencji statki mają być uznawane za zaangażowane w handlowe operacje morskie albo handlowe rybołówstwo morskie, kwestia ta będzie określana przez centralną władzę koordynującą, po konsultacji z zainteresowanymi organizacjami armatorów, marynarzy i rybaków.
7.
Dla celów niniejszej konwencji:
a)
określenie "centralna władza koordynująca" oznacza ministrów, ministerstwa lub inne władze publiczne mające uprawnienia do wydawania i kontrolowania realizacji przepisów, zarządzeń lub innych instrukcji mających moc prawną dotyczących inspekcji warunków pracy i życia marynarzy w odniesieniu do jakiegokolwiek statku zarejestrowanego na terytorium Członka;
b)
określenie "inspektor" oznacza każdego urzędnika państwowego lub innego urzędnika publicznego odpowiedzialnego za przeprowadzanie inspekcji wszelkich kwestii związanych z warunkami życia i pracy marynarzy, jak również każdą inną osobę posiadającą właściwe pełnomocnictwa dokonującą inspekcji dla instytucji lub organizacji upoważnionej przez centralną władzą koordynującą, zgodnie z artykułem 2 ustęp 3;
c)
określenie "przepisy prawne" obejmuje, oprócz ustawodawstwa i przepisów, orzeczenia arbitrażowe i układy zbiorowe mające moc prawną;
d)
określenie "marynarze" oznacza osoby zatrudnione w jakimkolwiek charakterze na statku morskim, do którego stosuje się niniejsza konwencja. W przypadku wątpliwości, czy pewne kategorie osób mają być uznane za marynarzy dla celów niniejszej konwencji, kwestia ta będzie określana przez centralną władzę koordynującą, po konsultacji z zainteresowanymi organizacjami armatorów i marynarzy;
e)
określenie "warunki pracy i życia marynarzy" oznacza warunki dotyczące standardów utrzymania i czystości dziedzin życia i pracy na statku, minimalnego wieku, umów najmu, żywności i zaopatrzenia, zakwaterowania załogi, rekrutacji, utrzymania stanu załogi, kwalifikacji, czasu pracy, badań lekarskich, zapobiegania wypadkom zawodowym, opieki lekarskiej, świadczeń chorobowych i wypadkowych, ochrony socjalnej i spraw z nią związanych, repatriacji, okresów i warunków zatrudnienia, które są przedmiotem ustawodawstwa i przepisów krajowych oraz wolności zrzeszania się określonej w Konwencji Międzynarodowej Organizacji Pracy dotyczącej wolności związkowej i ochrony praw związkowych, z 1948 r.

Część  II

Organizacja inspekcji

Artykuł  2
1.
Każdy Członek wykonujący postanowienia konwencji będzie utrzymywał system inspekcji warunków pracy i życia marynarzy.
2.
Centrala władza koordynująca będzie koordynowała, całkowicie lub częściowo, inspekcje dotyczące warunków pracy i życia marynarzy oraz ustali zasady, jakie mają być przestrzegane.
3.
Centralna władza koordynująca będzie we wszystkich przypadkach odpowiedzialna za inspekcje warunków pracy i życia marynarzy. Może ona upoważnić instytucje publiczne lub inne organizacje, które uznaje za kompetentne i niezależne do przeprowadzania inspekcji warunków pracy i życia marynarzy w jej imieniu. Będzie ona utrzymywała i udostępni publicznie listę takich instytucji lub organizacji.
Artykuł  3
1.
Każdy Członek zapewni przeprowadzanie inspekcji na wszystkich statkach zarejestrowanych na jego terytorium w okresie nieprzekraczającym trzech lat, a tam gdzie to praktycznie możliwe corocznie, w celu sprawdzenia, czy warunki pracy i życia marynarzy są zgodne z ustawodawstwem i przepisami krajowymi.
2.
Jeżeli Członek otrzyma skargę lub uzyska dowód, że statek zarejestrowany na jego terytorium nie spełnia wymogów ustawodawstwa i przepisów krajowych dotyczących pracy i życia marynarzy, Członek ten podejmie działania w celu przeprowadzenia inspekcji statku, tak szybko jak to możliwe.
3.
W przypadkach znaczących zmian w konstrukcji lub rozwiązań dotyczących zakwaterowania, inspekcja statku zostanie przeprowadzona w okresie trzech miesięcy od momentu dokonania tych zmian.
Artykuł  4

Każdy Członek wyznaczy inspektorów wykwalifikowanych do wykonywania obowiązków i podejmie niezbędne kroki dla upewnienia się, że liczba inspektorów jest wystarczająca do spełniania wymogów niniejszej konwencji.

Artykuł  5
1.
Inspektorzy posiadają status i warunki pracy zapewniające im niezależność od zmian rządowych i niewłaściwych wpływów zewnętrznych.
2.
Inspektorzy wyposażeni w odpowiednie pełnomocnictwa mają prawo do:
a)
wchodzenia na pokład statku zarejestrowanego na terytorium Członka i do innych miejsc niezbędnych do inspekcji;
b)
przeprowadzania badań, testów lub śledztwa, które mogą uznawać za niezbędne w celu upewnienia się, że przepisy prawne są ściśle przestrzegane;
c)
wymagania, aby nieprawidłowości zostały naprawione; i
d)
zakazu opuszczania portu przez statek do momentu podjęcia niezbędnych środków, jeśli mają podstawy sądzić, że nieprawidłowości stanowią znaczne zagrożenie dla zdrowia i bezpieczeństwa marynarzy, pod warunkiem zapewnienia praw do odwołania się do władz sądowniczych lub administracyjnych, statek nie może być zatrzymany lub opóźniony bez ważnego powodu.
Artykuł  6
1.
W czasie przeprowadzania inspekcji lub kiedy podejmowane są działania zgodne z niniejszą konwencją należy dołożyć wszelkich starań, aby uniknąć nieuzasadnionego zatrzymania lub opóźnienia statku.
2.
Jeżeli statek jest bez wyraźnego powodu zatrzymany lub opóźniony, armator lub użytkownik statku będzie uprawniony do odszkodowania za każdą poniesioną stratę lub szkodę. W każdym przypadku zarzutu nieuzasadnionego zatrzymania lub opóźnienia, ciężar dowodu będzie spoczywał na armatorze lub użytkowniku statku.

Część  III

Kary

Artykuł  7
1.
Stosowne kary, nakładane przez inspektorów za naruszanie przepisów prawnych i utrudnianie wypełniania ich obowiązków, będą przewidziane w ustawodawstwie krajowym lub regulacjach prawnych.
2.
Inspektorzy mają, według swego uznania, prawo do udzielania upomnień i porad zamiast rozpoczynania lub zalecania wszczynania postępowania.

Część  IV

Raporty

Artykuł  8
1.
Centralna władza koordynująca będzie utrzymywała wykazy inspekcji warunków pracy i życia marynarzy.
2.
Będzie ona publikowała coroczny raport na temat działań inspekcyjnych, w tym listę instytucji i organizacji upoważnionych do przeprowadzania inspekcji w jej imieniu. Raport będzie publikowany w uzasadnionym czasie po zakończeniu roku, którego dotyczy, nie później jednak niż w ciągu sześciu miesięcy.
Artykuł  9
1.
Inspektorzy będą przedkładali centralnej władzy koordynującej raport z każdej inspekcji. Jedna kopia raportu w języku angielskim lub innym języku roboczym statku będzie przekazywana kapitanowi statku, a następna będzie wywieszana na tablicy informacyjnej statku, aby poinformować marynarzy lub przesłana do ich przedstawicieli.
2.
W przypadku inspekcji przeprowadzonej w wyniku poważnego wypadku, raport będzie przedłożony tak szybko jak to tylko możliwe, ale nie później jednak niż miesiąc po sporządzeniu wniosków z inspekcji.

Część  V

Postanowienie końcowe

Artykuł  10

Niniejsza konwencja zastępuje Zalecenie dotyczące inspekcji pracy marynarzy, z 1926 r.

Artykuł  11

Dyrektor Generalny Międzynarodowego Biura Pracy zostanie poinformowany o formalnych ratyfikacjach niniejszej konwencji w celu ich zarejestrowania.

Artykuł  12
1.
Niniejsza konwencja będzie obowiązywała tylko tych Członków Międzynarodowej Organizacji Pracy, których ratyfikacje zostaną zarejestrowane przez Dyrektora Generalnego Międzynarodowego Biura Pracy.
2.
Wejdzie ona w życie po upływie 12 miesięcy od daty zarejestrowania przez Dyrektora Generalnego ratyfikacji niniejszej konwencji przez dwóch Członków.
3.
Następnie niniejsza konwencja wejdzie w życie dla każdego Członka po upływie 12 miesięcy od daty zarejestrowania jego ratyfikacji.
Artykuł  13
1.
Każdy Członek, który ratyfikował niniejszą konwencję, może ją wypowiedzieć po upływie dziesięciu lat od daty początkowego wejścia jej w życie aktem przekazanym Dyrektorowi Generalnemu Międzynarodowego Biura Pracy i przez niego zarejestrowanym. Wypowiedzenie to nabierze mocy po upływie jednego roku od daty jego zarejestrowania.
2.
Każdy Członek, który ratyfikował niniejszą konwencję, a który w ciągu roku po upływie dziesięcioletniego okresu, wymienionego w poprzednim ustępie, nie skorzystał z prawa wypowiedzenia przewidzianego w niniejszym artykule, będzie związany przez kolejny okres dziesięciu lat i następnie będzie mógł wypowiedzieć niniejszą konwencję po upływie każdego okresu dziesięciu lat z zachowaniem warunków przewidzianych w niniejszym artykule.
Artykuł  14
1.
Dyrektor Generalny Międzynarodowego Biura Pracy zawiadomi wszystkich Członków Międzynarodowej Organizacji Pracy o zarejestrowaniu wszystkich ratyfikacji i aktów wypowiedzenia przekazanych mu przez Członków Organizacji.
2.
Zawiadamiając Członków Organizacji o zarejestrowaniu drugiej zgłoszonej mu ratyfikacji, Dyrektor Generalny zwróci uwagę Członków Organizacji na datę wejścia w życie niniejszej konwencji.
Artykuł  15

Dyrektor Generalny Międzynarodowego Biura Pracy udzieli Sekretarzowi Generalnemu Organizacji Narodów Zjednoczonych w celu zarejestrowania, zgodnie z artykułem 102 Karty Narodów Zjednoczonych, wyczerpujących informacji o wszystkich ratyfikacjach i aktach wypowiedzenia, które zarejestrował zgodnie z postanowieniami poprzednich artykułów.

Artykuł  16

Rada Administracyjna Międzynarodowego Biura Pracy, w każdym przypadku, gdy uzna to za potrzebne, przedstawi Konferencji Ogólnej sprawozdanie ze stosowania niniejszej konwencji i rozpatrzy, czy należy wpisać na porządek dzienny Konferencji sprawę całkowitej lub częściowej jej rewizji.

Artykuł  17
1.
W razie przyjęcia przez Konferencję nowej konwencji wprowadzającej całkowitą lub częściową rewizję niniejszej konwencji i o ile nowa konwencja nie stanowi inaczej:
a)
ratyfikacja przez Członka nowej konwencji wprowadzającej rewizję spowoduje z mocy samego prawa, bez względu na postanowienia artykułu 13, natychmiastowe wypowiedzenie niniejszej konwencji z zastrzeżeniem, że nowa konwencja wprowadzająca rewizję wejdzie w życie;
b)
począwszy od daty wejścia w życie nowej konwencji wprowadzającej rewizję, niniejsza konwencja przestanie być otwarta do ratyfikacji przez Członków.
2.
Niniejsza konwencja pozostanie w każdym razie w mocy w swej aktualnej formie i treści dla tych Członków, którzy ją ratyfikowali, a nie ratyfikowali konwencji wprowadzającej rewizję.
Artykuł  18

Teksty angielski i francuski niniejszej konwencji są jednakowo autentyczne.

Powyższy tekst jest autentycznym tekstem konwencji przyjętej należycie przez Konferencję Ogólną Międzynarodowej Organizacji Pracy na jej osiemdziesiątej czwartej sesji, która odbyła się w Genewie i została ogłoszona zamkniętą w dniu 22 października 1996 r.

NA DOWÓD CZEGO dnia dwudziestego drugiego października 1996 r. złożyli swe podpisy:

Po zaznajomieniu się z powyższą konwencją, w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej oświadczam, że:

-
została ona uznana za słuszną zarówno w całości, jak i każde z postanowień w niej zawartych,
-
jest ona przyjęta, ratyfikowana i potwierdzona,
-
będzie niezmiennie zachowywana.

Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej Polskiej.

Dano w Warszawie dnia 15 maja 2002 r.

* Z dniem 20 sierpnia 2013 r. nin. konwencja zostaje rewidowana przez Konwencję o pracy na morzu (Dz.U.13.845), zgodnie z art. 10 powołanej konwencji.

Zmiany w prawie

Bez konsultacji społecznych nie będzie nowego prawa

Już od jutra rządowi trudniej będzie, przy tworzeniu nowego prawa, omijać proces konsultacji publicznych, wykorzystując w tym celu projekty poselskie. W czwartek, 31 października, wchodzą w życie zmienione przepisy regulaminu Sejmu, które nakazują marszałkowi Sejmu kierowanie projektów poselskich do konsultacji publicznych i wymagają sporządzenia do nich oceny skutków regulacji. Każdy obywatel będzie mógł odtąd zgłosić własne uwagi do projektów poselskich, korzystając z Systemu Informacyjnego Sejmu.

Grażyna J. Leśniak 30.10.2024
Nowy urlop dla rodziców wcześniaków coraz bliżej - rząd przyjął projekt ustawy

Rada Ministrów przyjęła we wtorek przygotowany w Ministerstwie Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej projekt ustawy wprowadzający nowe uprawnienie – uzupełniający urlop macierzyński dla rodziców wcześniaków i rodziców dzieci urodzonych w terminie, ale wymagających dłuższej hospitalizacji po urodzeniu. Wymiar uzupełniającego urlopu macierzyńskiego będzie wynosił odpowiednio do 8 albo do 15 tygodni.

Grażyna J. Leśniak 29.10.2024
Na zwolnieniu w jednej pracy, w drugiej - w pełni sił i... płacy

Przebywanie na zwolnieniu lekarskim w jednej pracy nie wykluczy już możliwości wykonywania pracy i pobierania za nią wynagrodzenia w innej firmie czy firmach. Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej przygotowało właśnie projekt ustawy, który ma wprowadzić też m.in. definicję pracy zarobkowej - nie będzie nią podpisanie w czasie choroby firmowych dokumentów i nie spowoduje to utraty świadczeń. Zwolnienie lekarskie będzie mogło przewidywać miejsce pobytu w innym państwie. To rewolucyjne zmiany. Zdaniem prawników, te propozycje mają sens, nawet jeśli znajdą się tacy, którzy będą chcieli nadużywać nowych przepisów.

Beata Dązbłaż 29.10.2024
Bez kary za brak lekarza w karetce do połowy przyszłego roku

W ponad połowie specjalistycznych Zespołów Ratownictwa Medycznego brakuje lekarzy. Ministerstwo Zdrowia wydłuża więc po raz trzeci czas, kiedy Narodowy Fundusz Zdrowia nie będzie pobierał kar umownych w przypadku niezapewnienia lekarza w zespołach ratownictwa medycznego. Ostatnio termin wyznaczono na koniec tego roku, teraz ma to być czerwiec 2025 r.

Beata Dązbłaż 23.09.2024
Darowizny dla ofiar powodzi z zerową stawką VAT

Można już stosować zerową stawkę VAT na darowizny dla ofiar powodzi - rozporządzenie w tej sprawie obowiązuje od 18 września, ale z możliwością stosowania go do darowizn towarów i nieodpłatnych usług przekazanych począwszy od 12 września do 31 grudnia 2024 r. Stawka 0 proc. będzie stosowana do darowizn wszelkiego rodzaju towarów lub usług niezbędnych do wsparcia poszkodowanych.

Monika Sewastianowicz 18.09.2024
Lewiatan: Za reformę płacy minimalnej będą musieli zapłacić pracodawcy

Projekt ustawy o minimalnym wynagrodzeniu jest słaby legislacyjnie. Nie tylko nie realizuje celów zawartych w unijnej dyrektywie, ale może przyczynić się do pogłębienia problemów firm i spadku zatrudnienia. Nie poprawi też jakości pracy w naszym kraju. Utrwala zwiększanie presji płacowej – uważa Konfederacja Lewiatan.

Grażyna J. Leśniak 10.09.2024