Klasyfikacja lotnisk i rejestr lotnisk cywilnych.

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA INFRASTRUKTURY1)
z dnia 30 kwietnia 2004 r.
w sprawie klasyfikacji lotnisk i rejestru lotnisk cywilnych

Na podstawie art. 63 ustawy z dnia 3 lipca 2002 r. - Prawo lotnicze (Dz. U. Nr 130, poz. 1112, z późn. zm.2)) zarządza się, co następuje:

Rozdział  1

Przepisy ogólne

§  1.
Rozporządzenie określa:
1)
szczegółowe zasady klasyfikacji lotnisk;
2)
wzór rejestru lotnisk cywilnych;
3)
szczegółowe warunki i tryb prowadzenia rejestru lotnisk cywilnych, z uwzględnieniem wymagań dotyczących dokumentacji rejestracyjnej;
4)
zmiany cech lotniska, z podziałem na zmiany wymagające uzyskania zezwolenia Prezesa Urzędu Lotnictwa Cywilnego albo podlegające tylko wpisowi do rejestru lotnisk;
5)
szczegółowe wymagania, jakie muszą spełnić zakładający lotniska i zarządzający lotniskami, w zależności od klasyfikacji lotnisk;
6)
wymagania techniczne i eksploatacyjne w stosunku do lotnisk.
§  2.
Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o:
1)
ustawie - należy przez to rozumieć ustawę z dnia 3 lipca 2002 r. - Prawo lotnicze;
2)
Prezesie - należy przez to rozumieć Prezesa Urzędu Lotnictwa Cywilnego;
3)
załączniku 14 - należy przez to rozumieć załącznik 14 do Konwencji o międzynarodowym lotnictwie cywilnym, podpisanej w Chicago dnia 7 grudnia 1944 r. (Dz. U. z 1959 r. Nr 35, poz. 212 i 214, z późn. zm.3)).

Rozdział  2

Klasyfikacja lotnisk

§  3.
1. 1
 Według kryteriów ogólnych lotniska dzielą się, ze względu na:
1)
zakres ruchu statków powietrznych, na:
a)
międzynarodowe,
b)
krajowe;
2)
charakter ruchu statków powietrznych, na:
a)
ruchu regularnego,
b)
ruchu nieregularnego;
3)
dostępność dla użytkowników - zgodnie z art. 54 ustawy;
4)
właściciela, na:
a)
państwowe - stanowiące własność Skarbu Państwa oraz innych państwowych osób prawnych,
b)
komunalne - stanowiące własność gminy oraz innych komunalnych osób prawnych,
c)
prywatne - stanowiące własność osób fizycznych oraz osób prawnych innych niż państwowe i komunalne.
2.
Lotniska państwowe dzielą się na:
1)
wojskowe;
2)
służb porządku publicznego.
§  4. 2
 
1.
Według kryteriów technicznych lotniska dzielą się, ze względu na:
1)
umiejscowienie, na:
a)
naziemne,
b)
nawodne,
c)
na obiektach - w szczególności znajdujące się na budynkach, platformach lub statkach;
2)
rodzaj nawierzchni wykorzystywanej do startów i lądowań, na:
a)
z drogą startową o nawierzchni sztucznej,
b)
bez nawierzchni sztucznej;
3)
wymagania techniczne - w zależności od kodów referencyjnych lotniska określonych w załączniku 14;
4)
rodzaj przyjmowanych statków powietrznych, na:
a)
dla samolotów,
b)
dla śmigłowców,
c)
dla szybowców;
5)
kategorię podejść do lądowania, na:
a)
z drogą startową nieprzyrządową,
b)
z drogą startową przyrządową z podejściem:
nieprecyzyjnym,
precyzyjnym kat. I,
precyzyjnym kat. II,
precyzyjnym kat. IIIa,
precyzyjnym kat. IIIb,
precyzyjnym kat. IIIc;
6)
kategorię ochrony przeciwpożarowej lotniska:
a)
od 1 do 10 dla samolotów, określoną w tabeli nr 1,
b)
od H1 do H3 dla śmigłowców, określoną w tabeli nr 2

- w załączniku nr 4 do rozporządzenia.

2.
Szczegółowe wymagania dotyczące kategorii lotnisk, o których mowa w ust. 1 pkt 5, określają przepisy techniczno-budowlane dotyczące lotnisk cywilnych.
3. 3
 Kategorię ochrony przeciwpożarowej lotniska, o której mowa w ust. 1 pkt 6, wyznacza się na podstawie długości całkowitych oraz maksymalnych szerokości kadłubów największych samolotów lub na podstawie całkowitych długości śmigłowców, wykonujących operacje lotnicze na danym lotnisku, z zastrzeżeniem ust. 4 i 5.
4. 4
 Jeżeli wynikająca z długości całkowitej samolotu maksymalna szerokość kadłubów największych samolotów wykonujących operacje lotnicze na danym lotnisku jest większa od szerokości kadłubów wskazanej, zgodnie z ust. 3, dla danej kategorii ochrony przeciwpożarowej lotniska, w załączniku nr 4 do rozporządzenia w tabeli nr 1 w kolumnie 3, wyznacza się wyższą kategorię ochrony przeciwpożarowej lotniska.
5. 5
 Niższą kategorię ochrony przeciwpożarowej lotniska niż wyznaczona zgodnie z ust. 3 można wyznaczyć, jeżeli przewiduje się okresy jego zmniejszonej aktywności, jednakże tak wyznaczona kategoria nie może być niższa niż kategoria wymagana dla największych statków powietrznych wykonujących operacje lotnicze na danym lotnisku w okresach zmniejszonej aktywności, niezależnie od liczby operacji.

Rozdział  3

Rejestr lotnisk

§  5.
1.
Rejestr lotnisk cywilnych, zwany dalej "rejestrem", składa się z:
1)
księgi rejestru lotnisk, zawierającej podstawowe dane wszystkich zarejestrowanych lotnisk;
2)
części kartograficznej, zawierającej dokumenty, o których mowa w § 8 ust. 2-5;
3)
części dokumentacyjnej;
4)
części korespondencyjnej, zawierającej dokumenty obejmujące informacje lotniskowe, techniczne i użytkowe lotnisk.
2.
Wzór karty księgi rejestru lotnisk cywilnych określa załącznik nr 1 do rozporządzenia.
§  6.
1.
Część dokumentacyjna lotniska powinna zawierać:
1)
teczkę rejestracyjną lotniska, której wzór określa załącznik nr 2 do rozporządzenia;
2)
dokumenty, o których mowa w art. 55 ust. 3 pkt 1-4, 6-7 i 10 ustawy, oraz zezwolenie, o którym mowa w art. 173 ust. 1 pkt 1 ustawy.
2.
Teczka rejestracyjna lotniska powinna zawierać podstawowe dane lotniska, w tym:
1)
dokumenty dotyczące własności gruntu lotniska;
2)
dane techniczne;
3)
parametry drogi startowej i pasa drogi startowej lub pasów startowych - dla lotnisk bez nawierzchni sztucznej;
4)
informacje dotyczące wyposażenia lotniska w urządzenia nawigacyjne radiowe i świetlne;
5)
wykaz przeszkód lotniczych na lotnisku i w otoczeniu lotniska;
6)
wykaz i charakterystykę poszczególnych obiektów, związanych z kierowaniem, kontrolą, nadzorem i bezpieczeństwem ruchu lotniczego, znajdujących się na lotnisku oraz poza lotniskiem;
7)
współrzędne głównych elementów lotniska w układzie Światowego Systemu Geodezyjnego (WGS 84) i w układzie mapy zasadniczej:
a)
wzniesień końców drogi startowej i progów oraz każdego znaczącego punktu pośredniego, wysokiego i niskiego wzdłuż drogi startowej, z dokładnością do 0,5 m,
b)
wzniesień końców drogi startowej i najwyższego punktu strefy przyziemienia, z dokładnością do 0,25 m - w przypadku dróg startowych z podejściem precyzyjnym;
8)
uwagi i dane uzupełniające;
9)
karty kontroli aktualności zebranych danych;
§  7.
W dokumentach rejestracyjnych lotnisk używa się określeń klasyfikacyjnych lotnisk ustalonych w § 3 i 4.
§  8.
1.
Do wniosku o wpis do rejestru wnioskodawca powinien dołączyć wymagane załączniki w ilości dwóch egzemplarzy wraz z jednym dodatkowym egzemplarzem mapy z naniesionymi ograniczeniami wysokości zabudowy na lotnisku i w jego otoczeniu. Po dokonaniu wpisu lotniska do rejestru wnioskodawca przekazuje dodatkowy egzemplarz mapy do właściwego miejscowo wójta, burmistrza, prezydenta miasta lub zarządu powiatu.
2.
Załącznik, o którym mowa w art. 55 ust. 3 pkt 5 ustawy, powinien być sporządzony w postaci planu zagospodarowania lotniska i jego stref ochronnych na mapie w skali 1:5.000 dla samolotów i szybowców oraz 1:1.000 dla śmigłowców.
3.
Załącznik, o którym mowa w art. 55 ust. 3 pkt 8 ustawy, powinien być sporządzony w postaci planu powierzchni ograniczających wysokość zabudowy i obiektów naturalnych w otoczeniu lotniska, z naniesionymi głównymi elementami lotniska, z uwzględnieniem istniejących przeszkód lotniczych, w skali 1:25.000 dla samolotów i szybowców oraz 1:5.000 dla śmigłowców.
4.
Załącznik, o którym mowa w art. 55 ust. 3 pkt 9 ustawy, powinien być sporządzony w postaci profilu podłużnego po osi drogi startowej oraz strefy podejść w skali 1:1.000/25.000 dla samolotów i szybowców oraz 1:500/5.000 dla śmigłowców, co najmniej w granicach ograniczeń zabudowy.
5.
W przypadku prowadzenia przez właściwy, według lokalizacji lotniska, powiatowy ośrodek dokumentacji geodezyjno-kartograficznej mapy numerycznej część kartograficzną, o której mowa w ust. 2-4, należy opracować również w wersji elektronicznej.
6.
W uzasadnionych przypadkach Prezes może wezwać stronę do złożenia dokumentów, o których mowa w ust. 1, w większej ilości egzemplarzy.
7.
Wniosek o wykreślenie lotniska z rejestru lotnisk cywilnych składa się na formularzu określonym w załączniku nr 3 do rozporządzenia.
§  9.
Wniosek, o którym mowa w art. 60 ust. 3 ustawy, powinien być sporządzony przez wnioskodawcę z uwzględnieniem art. 3 ustawy z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych (Dz. U. Nr 11, poz. 95, z późn. zm.4)).
§  10.
1.
Decyzję o wpisaniu lotniska do rejestru dołącza się do części dokumentacyjnej lotniska.
2.
Decyzję o odmowie wpisania dołącza się do części korespondencyjnej rejestru.
§  11.
W przypadku wykreślenia lotniska z rejestru zarządzający lotniskiem obowiązany jest niezwłocznie zwrócić decyzję o wpisaniu lotniska do rejestru lub świadectwo rejestracji lotniska.

Rozdział  4

Zmiany cech lotnisk

§  12.
1. 6
 Zezwolenia Prezesa wymagają zmiany cech lotnisk dotyczące:
1)
granicy lotniska;
2)
lokalizacji ogrodzenia lotniska;
3)
części lotniczej lotniska;
4)
granicy pola wzlotów i układu pasów startowych lotniska bez nawierzchni sztucznej;
5)
parametrów drogi startowej i jej zabezpieczeń, w tym powodujące zmianę kodu referencyjnego lotniska;
6)
rodzajów nawierzchni w granicach pola naziemnego ruchu lotniczego;
7)
likwidacji, budowy lub rozbudowy infrastruktury lotniskowej;
8)
kategorii podejść do lądowania;
9)
dostępności dla użytkowników;
10)
kategorii ochrony przeciwpożarowej lotniska, jeżeli skutkuje to zmianą kategorii na okres dłuższy niż 7 dni;
11)
powierzchni ograniczających wysokość obiektów budowlanych i naturalnych w otoczeniu lotniska.
2.
Obowiązkowi uzyskania zezwolenia Prezesa nie podlegają, w szczególności, zmiany cech lotnisk dotyczące:
1)
elementów konstrukcji istniejących obiektów infrastruktury lotniskowej;
2)
przeznaczenia istniejących obiektów infrastruktury lotniskowej.
§  13.
1.
Wniosek o dokonanie zmiany cech lotniska składa się na formularzu określonym w załączniku nr 3 do rozporządzenia.
2.
Do wniosku o zmianę cech lotniska wnioskodawca powinien dołączyć dokumenty, o których mowa w art. 55 ust. 3 ustawy, dotyczące tej zmiany.

Rozdział  5

Obowiązki zakładającego lotnisko i zarządzającego lotniskiem

§  14.
Zakładający lotnisko powinien dostarczyć Prezesowi dokumentację określoną w rozdziale 3.
§  15.
1.
Zarządzający lotniskiem użytku publicznego powinien utrzymywać lotnisko i prowadzić jego eksploatację zgodnie z wymaganiami określonymi w art. 68 ust. 2 ustawy oraz określić i wdrożyć procedury uwzględniające bezpieczne użytkowanie lotniska.
2.
Procedury, o których mowa w ust. 1, dotyczą:
1)
instalowania i utrzymania wizualnych pomocy nawigacyjnych;
2)
organizacji lotniskowych służb ratowniczo-gaśniczych;
3)
organizacji służb ochrony;
4)
urządzenia i utrzymania pola naziemnego ruchu lotniczego;
5)
urządzenia i utrzymania oznakowania i oświetlenia płyt przeddworcowych;
6)
kontroli ruchu pojazdów na płytach przeddworcowych;
7)
kontroli ruchu na polu naziemnego ruchu lotniczego;
8)
utrzymania zimowego;
9)
naziemnego ruchu statków powietrznych na płaszczyznach postojowych;
10)
oceny warunków hamowania na drogach startowych;
11)
ochrony przed wtargnięciami zwierzyny;
12)
usuwania unieruchomionych statków powietrznych, zagrażających bezpieczeństwu operacji lotniczych wykonywanych na lotnisku;
13)
zmniejszania szkodliwego oddziaływania lotniska na środowisko;
14)
usuwania przeszkód lotniczych;
15)
publikacji informacji lotniskowych w Zintegrowanym Pakiecie Informacji Lotniczych.
3.
Zarządzający lotniskiem użytku niepublicznego powinien, w szczególności, określić i wdrożyć procedury, o których mowa w ust. 2 pkt 1 i 13-15, oraz zapewnić zabezpieczenie ratowniczo-gaśnicze lotniska.
4.
Prezes, w przypadkach uzasadnionych względami bezpieczeństwa użytkowania lotniska, może nakazać zarządzającemu lotniskiem użytku niepublicznego określenie i wdrożenie procedur innych niż określone w ust. 3.

Rozdział  6

Wymagania techniczne i eksploatacyjne

§  16.
Przepisy niniejszego rozdziału, z zastrzeżeniem § 17, określają wymagania techniczne dla lotnisk nieobjętych wymaganiami załącznika 14.
§  17. 7
 
1.
Port lotniczy powinien być ogrodzony.
2.
Ogrodzenie portu lotniczego powinno spełniać następujące wymagania techniczne:
1)
ogrodzenie powinno być wykonane z metalowych paneli drucianych, siatkowych lub rozciągniętych metalowych siatek drucianych, o grubości drutu nie mniejszej niż 2,5 mm, których minimalna wysokość powinna być nie mniejsza niż 180 cm, nie wliczając w to umieszczonej nad nim zwyżki wykonanej z minimum trzech rzędów drutu kolczastego lub drutu ostrzowego, zamocowanego na stelażach w kształcie litery "V", lub uformowanego w walec wykonany z minimum jednego drutu kolczastego lub drutu ostrzowego; elementy ogrodzenia mogą być również wykonane z innego niż metalowe tworzywa, którego odporność na przecinanie, zginanie, rozrywanie i łamanie jest co najmniej taka sama jak ich metalowych odpowiedników;
2)
całkowita wysokość ogrodzenia, liczona od powierzchni gruntu, powinna wynosić w każdym jego punkcie minimum 2,44 m, włącznie ze zwyżkami z drutu kolczastego lub drutu ostrzowego;
3)
odległość pomiędzy górną krawędzią metalowego panelu drucianego, siatkowego lub rozciągniętej metalowej siatki drucianej oraz dolną krawędzią zwyżki z drutu kolczastego lub drutu ostrzowego powinna wynosić maksymalnie 20 cm;
4)
dolna krawędź metalowego panelu drucianego, siatkowego lub rozciągniętej metalowej siatki drucianej powinna być trwale zamocowana w podłożu, poprzez jej zabetonowanie lub inne trwałe osadzenie w gruncie, bądź osadzona w podmurówce;
5)
w przypadku osadzenia ogrodzenia nad podmurówką całkowita wysokość prześwitu pomiędzy gruntem lub podmurówką i dolną krawędzią metalowego panelu drucianego lub siatkowego lub rozciągniętej metalowej siatki drucianej wynosić może maksymalnie 20 cm;
6)
całkowita wysokość i konstrukcja bram wjazdowych i furt osobowych powinna spełniać wymagania określone w pkt 1-3, z uwzględnieniem zapewnienia ich funkcjonalności;
7)
przebieg ogrodzenia, w celu zapewnienia jego optymalnego monitorowania i maksymalnego ograniczenia obszarów niemożliwych do obserwowania podczas patrolowania ogrodzenia, powinien być wytyczony w miarę możliwości po liniach prostych;
8)
wokół ogrodzenia powinna być zapewniona całkowicie wolna przestrzeń o szerokości minimum 3 m po jego obu stronach - w celu zapewnienia możliwości jego skutecznego obserwowania i patrolowania;
9)
wokół ogrodzenia powinny być umieszczone w odstępach 30 m prostokątne tablice informacyjne, o wymiarach 300 na 600 mm, koloru białego z czerwoną obwolutą, wykonane z tworzywa sztucznego lub aluminium, zawierające napis o treści: "TEREN LOTNISKA - WSTĘP SUROWO WZBRONIONY!"; grubość liter, wysokość i odstępy pomiędzy wierszami powinny wynosić odpowiednio: 8 mm, 60 mm i 40 mm;
10)
wokół ogrodzenia, po jego wewnętrznej stronie, powinna być poprowadzona droga patrolowa, pozwalająca na systematyczne dokonywanie jego oglądu z pojazdu samochodowego.
3.
W przypadku portów lotniczych spełniających kryteria określone w rozporządzeniu Komisji (UE) nr 1254/2009 z dnia 18 grudnia 2009 r. ustanawiającym kryteria pozwalające państwom członkowskim na odstępstwo od wspólnych podstawowych norm ochrony lotnictwa cywilnego i przyjęcia alternatywnych środków w zakresie ochrony (Dz. Urz. UE L 338 z 19.12.2009, str. 17) odstępstwa od wymagań, o których mowa w ust. 2, udziela się w trybie § 122 załącznika do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 19 czerwca 2007 r. w sprawie Krajowego Programu Ochrony Lotnictwa Cywilnego realizującego zasady ochrony lotnictwa (Dz. U. Nr 116, poz. 803 oraz z 2009 r. Nr 94, poz. 769 i Nr 123, poz. 1020).
4.
W przypadku gdy ukształtowanie terenu nie pozwala na zastosowanie ogrodzenia o wymaganiach określonych w ust. 2, zarządzający lotniskiem, w programie ochrony lotniska i instrukcji operacyjnej lotniska, określa sposób zabezpieczenia terenu portu lotniczego.
§  18.
Na lotniskach, z drogą startową o nawierzchni sztucznej, do obszarów bez nawierzchni sztucznej, przeznaczonych do wykonywania operacji lotniczych - stosuje się przepisy dotyczące lotnisk bez nawierzchni sztucznej.
§  19.
W granicach lotniska bez nawierzchni sztucznej wyznacza się co najmniej jeden prostokątny pas startowy.
§  20.
Na lotnisku bez nawierzchni sztucznej z kilkoma pasami startowymi zarządzający lotniskiem wyznacza główny pas startowy - najdłuższy lub najczęściej użytkowany.
§  21.
1.
Kształt i wymiary pola wzlotów powinny zapewnić bezpieczne starty i lądowania statków powietrznych, w miarę możliwości z różnych kierunków, uwzględniając przy tym, w szczególności, dominujące wiatry, topografię terenu w otoczeniu lotniska oraz rodzaje statków powietrznych wykonujących na tym lotnisku operacje lotnicze.
2.
W przypadku jednego pasa startowego jego granice stanowią granice pola wzlotów.
§  22.
1.
Na lotnisku bez nawierzchni sztucznej mogą być stosowane nawierzchnie sztuczne na innych niż drogi startowe częściach pola naziemnego ruchu lotniczego, w szczególności na przeddworcowych i przedhangarowych płytach postojowych.
2.
Dla lotniska bez nawierzchni sztucznej nie określa się litery kodu referencyjnego lotniska w przypadku braku dróg kołowania i płyt postojowych o nawierzchni sztucznej. Cyfrę kodu referencyjnego lotniska określa się dla głównego pasa startowego.
§  23.
1.
Długość pasa startowego powinna być równa co najmniej długości:
1)
zapewniającej wyhamowanie prędkości statku powietrznego podczas lądowania aż do jego zatrzymania się, przy założeniu przelotu nad początkiem pasa startowego, na wysokości co najmniej 10 m i nad jakimikolwiek obiektami budowlanymi lub naturalnymi, usytuowanymi w strefie podejścia, na wysokości co najmniej 15 m albo
2)
zapewniającej przelot co najmniej 10 m nad końcem pasa startowego i co najmniej 15 m nad jakimikolwiek obiektami budowlanymi lub naturalnymi, usytuowanymi w strefie wznoszenia

- zależnie od tego, która z tych długości jest większa.

2.
Wymagania określone w ust. 1 pkt 2 powinny być zapewnione dla zespołu samolotu holującego i statku powietrznego holowanego.
§  24.
1.
Ukształtowanie podłużne pasa startowego powinno być takie, aby z każdego punktu położonego na wysokości 2 m nad powierzchnią pasa widoczny był inny dowolny punkt położony na wysokości 2 m nad powierzchnią pasa startowego, odległy nie mniej niż o pół długości tego pasa.
2.
W przypadku przecinających się pasów startowych wymagane jest uproszczenie granicy pola wzlotów i jednoczesne jego powiększenie poprzez łączenie czołowych krawędzi pasów, zapewniające pośrednie kierunki lądowań i startów, między kierunkami linii środkowych pasów startowych.
3.
Zastosowanie powiększenia, o którym mowa w ust. 2, uwarunkowane jest powierzchniami podejścia wolnymi od przeszkód lotniczych na kierunkach pośrednich oraz właściwym przygotowaniem powiększonej w ten sposób powierzchni pola wzlotów.
§  25.
1.
Różnica między najwyżej a najniżej położonymi punktami linii środkowej pasa startowego nie powinna przekraczać dla lotnisk krajowych:
1)
1,5 % dla kodu referencyjnego 3 i 4;
2)
2,5 % dla kodu referencyjnego 1 i 2.
2.
Miejscowe nachylenie linii środkowej pasa startowego nie powinno przekraczać dla lotnisk krajowych:
1)
2,5 % dla kodu referencyjnego 3 i 4;
2)
3 % dla kodu referencyjnego 1 i 2.
3.
Zmiany nachyleń linii środkowej pasa startowego powinny być łagodne, o minimalnym promieniu krzywizny dla lotnisk krajowych:
1)
10.000 m dla kodu referencyjnego 3 i 4;
2)
5.000 m dla kodu referencyjnego 1 i 2.
4.
Odległości między załamaniami sąsiednich prostych profilu niwelety linii środkowej pasa startowego powinny być nie mniejsze niż 40 m.
§  26.
Szerokość pasa startowego nie powinna być mniejsza niż:
1)
120 m dla kodu referencyjnego 3 i 4;
2)
80 m dla kodu referencyjnego 2;
3)
50 m dla kodu referencyjnego 1.
§  27.
1.
Z zastrzeżeniem ust. 2, profil poprzeczny pasa startowego powinien być wypukły dwukierunkowy - symetryczny lub jednokierunkowy.
2.
Wyjątkowo dopuszcza się profil poziomy lub wklęsły w przypadku gruntu gliniasto-piaszczystego z przewagą frakcji piaskowej zapewniającego znaczny stopień przepuszczalności wody.
3.
Ukształtowanie powierzchni pasa startowego powinno ułatwiać możliwie szybkie odprowadzanie wód opadowych z nawierzchni, z uwzględnieniem rzeźby terenu, rodzaju gruntu, poziomu wód gruntowych, jak również skrzyżowania z innym pasem startowym.
4.
W przypadkach nadmiernego nawilgocenia gruntu na całym lub na części pasa startowego powinno się stosować drenaż rolniczy, rowy przechwytujące wodę z wyżej położonych terenów poza zabezpieczeniem pola wzlotów lub oba rozwiązania jednocześnie.
5.
Powierzchnia pola wzlotów powinna być równa, pozbawiona lokalnych wyniosłości, zagłębień, kolein, kamieni i wszelkich innych przedmiotów.
§  28.
1.
Nachylenie poprzeczne powierzchni pasa startowego nie powinno być większe niż:
1)
2,5 % dla kodu referencyjnego 3 i 4;
2)
3 % dla kodu referencyjnego 1 i 2.
2.
Nachylenie poprzeczne powierzchni pasa startowego, o którym mowa w ust. 1, nie powinno być mniejsze niż:
1)
0,5 % w przypadkach określonych w § 27 ust. 2;
2)
1 % w przypadkach określonych w § 27 ust. 1.
3.
Zmiany nachyleń profilu poprzecznego pasa startowego powinny przebiegać łagodnie, z zastosowaniem krzywych o minimalnym promieniu 3.000 m.
§  29.
1.
Nawierzchnia pola wzlotów powinna charakteryzować się wytrzymałością wystarczającą dla przyjmowania obciążeń od statków powietrznych, z uwzględnieniem obciążeń na jednostkę powierzchni i częstotliwości obciążeń.
2.
Doraźnie, przy małej liczbie operacji lotniczych, dopuszcza się gruntową nawierzchnię pola wzlotów o tak dobranym składzie granulometrycznym, ażeby wykazywała wymaganą nośność i aby chroniła przed powstawaniem zastoisk wody, błota i kurzu, które mogłyby grozić uszkodzeniem statku powietrznego.
§  30.
1.
Z zastrzeżeniem § 29 ust. 2, nawierzchnia pola wzlotów powinna być w całości jednolicie zadarniona roślinami tworzącymi mocny system korzeniowy.
2.
Dobór gatunków roślin oraz zagęszczenie ich pędów na jednostkę powierzchni powinny być dobrane odpowiednio dla lokalnych warunków klimatycznych i gruntowo-wodnych.
3.
Szczególnie wysoka jakość nawierzchni darniowych powinna być zapewniona w miejscach postoju statków powietrznych i w bliskości nawierzchni sztucznych, na których znajdują się statki powietrzne z pracującymi silnikami.
§  31.
Części pola naziemnego ruchu lotniczego, inne niż pole wzlotów, powinny być tak urządzone, aby zapewniały bezpieczne kołowanie statków powietrznych z własnym napędem lub holowanych i aby te statki nie powodowały uszkodzeń ani uciążliwości dla innych statków powietrznych.
§  32.
1.
Granica pola wzlotów lotniska bez nawierzchni sztucznej powinna być oznaczona za pomocą znaków granicznych, zapewniających jej identyfikację z powietrza oraz z kabiny statku powietrznego i wykonywanie operacji lotniczych bez obawy niezamierzonego wykołowania poza granicę pola wzlotów.
2.
Znaki graniczne powinny być rozmieszczone na granicy pola wzlotów lub na zewnątrz w odległości do 3 m od niej.
3.
Odległości między znakami granicznymi powinny być, w miarę możliwości, jednakowe, nieprzekraczające 100 m, z zastrzeżeniem ust. 4 i 5.
4.
Wzdłuż poprzecznej granicy pasa startowego powinny być umieszczone co najmniej 3 znaki graniczne, wliczając znaki narożne.
5.
W przypadku kilku pasów startowych znaki graniczne powinny być umieszczone również we wszystkich miejscach załamań granicy pola wzlotów.
6.
Znak graniczny powinien mieć kształt daszkowaty, o wymiarach u podstawy co najmniej 1 m na 3 m i wysokości 0,5 m, oraz kolor biały lub pomarańczowy albo kombinacje tych kolorów dla uzyskania największego kontrastu z tłem.
7.
W przypadku bardzo niskiego pokrycia roślinnego dopuszcza się stosowanie płaskich znaków poziomych umieszczonych na poziomie terenu o wymiarach co najmniej 1 m na 3 m, koloru białego lub innego zapewniającego jak największy kontrast z tłem.
8.
W przypadku stałego użytkowania lotniska bez nawierzchni sztucznej, w porze nocnej, światła graniczne powinny być umieszczone najbliżej dziennych znaków granicznych, z zastrzeżeniem ust. 9.
9.
W przypadku okazjonalnego użytkowania lotniska bez nawierzchni sztucznej w porze nocnej układ lamp przenośnych, wyznaczających bezpieczny obszar startów i lądowań, zarządzający lotniskiem określa w instrukcji operacyjnej lotniska.
§  33.
1.
Poza granicą pola wzlotów powinno być zapewnione zabezpieczenie pola, od którego wyprowadza się powierzchnie wyznaczające dopuszczalne wysokości obiektów budowlanych i naturalnych, określone w przepisach techniczno-budowlanych dla lotnisk cywilnych.
2.
Odległości między granicą pola wzlotów a granicą zabezpieczenia pola wzlotów powinny wynosić co najmniej:
1)
na kierunkach możliwych podejść:
a)
dla kodu referencyjnego 3 i 4 - 60 m,
b)
dla kodu referencyjnego 1 i 2 - 30 m;
2)
na innych kierunkach:
a)
dla kodu referencyjnego 3 i 4 - 15 m,
b)
dla kodu referencyjnego 1 i 2 - 10 m.
3.
Zabezpieczenie pola wzlotów powinno mieć powierzchnię uporządkowaną, o nachyleniu nieprzekraczającym 5 %, bez nagłych różnic poziomów, zapewniającą ochronę statku powietrznego przed uszkodzeniem w przypadku jego skołowania poza granicę pola wzlotów.
§  34.
Nawierzchnia darniowa pola wzlotów powinna być utrzymywana tak, aby wykazywała możliwie jednakową nośność na całej powierzchni, była odporna na tworzenie się kolein głębszych niż 5 cm, o trawostanie równomiernym, o mocnym i gęstym systemie korzeniowym, o wysokości trawy do 15 cm i długim okresie żywotności.
§  35.
1.
Dopuszcza się zmniejszenie liczby pasów startowych na lotnisku bez nawierzchni sztucznej w związku z zaistnieniem okoliczności uniemożliwiających ich bezpieczne użytkowanie
2.
Obszary wyznaczonych do użytkowania pasów startowych, o których mowa w ust. 1, powinny być oznaczone zgodnie z przepisami § 32.

Rozdział  7

Przepisy przejściowe i końcowe

§  36.
1.
Zarządzający lotniskiem zarejestrowanym przed dniem wejścia w życie rozporządzenia obowiązany jest do uzupełnienia:
1)
części dokumentacyjnej rejestru - przed upływem 1 roku,
2)
części kartograficznej - przed upływem 3 lat

- od dnia wejścia w życie rozporządzenia.

2.
Niezastosowanie się do postanowień ust. 1 pkt 1 i 2 spowoduje wykreślenie lotniska z rejestru.
§  37.
Wymagań technicznych nie stosuje się do lotnisk bez nawierzchni sztucznej, zarejestrowanych przed dniem wejścia w życie rozporządzenia, z zastrzeżeniem § 38.
§  38.
1.
Zarządzający lotniskiem użytku publicznego, zarejestrowanym przed dniem wejścia w życie rozporządzenia, powinien dostosować lotnisko do wymagań określonych w § 17 ust. 1 i ust. 2:
1)
pkt 1-8 - w terminie 18 miesięcy od dnia wejścia w życie rozporządzenia;
2)
pkt 9 - w terminie 3 miesięcy od dnia wejścia w życie rozporządzenia;
3)
pkt 10 - w terminie 24 miesięcy od dnia wejścia w życie rozporządzenia.
2.
Zarządzający lotniskiem użytku niepublicznego, zarejestrowanym przed dniem wejścia w życie rozporządzenia, powinien dostosować lotnisko do wymagań określonych w § 17 ust. 1 i ust. 2:
1)
pkt 1-8 - w terminie 36 miesięcy od dnia wejścia w życie rozporządzenia;
2)
pkt 9 - w terminie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie rozporządzenia;
3)
pkt 10 - w terminie 48 miesięcy od dnia wejścia w życie rozporządzenia.
3.
Przepis § 17 ust. 3 stosuje się odpowiednio.
§  39.
Traci moc rozporządzenie Ministra Komunikacji z dnia 15 września 1964 r. w sprawie cywilnych lotnisk, lądowisk i lotniczych urządzeń naziemnych (Dz. U. Nr 37, poz. 237, z 1998 r. Nr 130, poz. 859 oraz z 1999 r. Nr 21, poz. 192).
§  40.
Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem rozdziału 6, który wchodzi w życie z dniem 17 listopada 2004 r.
______

1) Minister Infrastruktury kieruje działem administracji rządowej - transport, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 4 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 29 marca 2002 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Infrastruktury (Dz. U. Nr 32, poz. 302 oraz z 2003 r. Nr 19, poz. 165, Nr 141, poz. 1359 i Nr 232, poz. 2322).

2) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2003 r. Nr 210, poz. 2036 oraz z 2004 r. Nr 54, poz. 535, Nr 96, poz. 959 i Nr 99, poz. 1002.

3) Zmiany wymienionej umowy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1963 r. Nr 24, poz. 137 i 138, z 1969 r. Nr 27, poz. 210 i 211, z 1976 r. Nr 21, poz. 130 i 131, Nr 32, poz. 188 i 189 i Nr 39, poz. 227 i 228, z 1984 r. Nr 39, poz. 199 i 200, z 2000 r. Nr 39, poz. 446 i 447, z 2002 r. Nr 58, poz. 527 i 528 oraz z 2003 r. Nr 78, poz. 700 i 701.

4) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2000 r. Nr 12, poz. 136 i Nr 39, poz. 462, z 2001 r. Nr 22, poz. 247, Nr 27, poz. 298, Nr 56, poz. 580, Nr 110, poz. 1189, Nr 123, poz. 1353 i Nr 154, poz. 1800, z 2002 r. Nr 74, poz. 676, Nr 89, poz. 804 i Nr 153, poz. 1271, z 2003 r. Nr 17, poz. 155 oraz z 2004 r. Nr 29, poz. 257.

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK Nr  1

WZÓR

KARTA KSIĘGI REJESTRU LOTNISK CYWILNYCH

ZAŁĄCZNIK Nr  2

WZÓR

TECZKA REJESTACYJNA LOTNISKA

ZAŁĄCZNIK Nr  3

WZÓR

WNIOSEK O REJESTRACJĘ LOTNISKA

ZAŁĄCZNIK Nr  4

  8

Tabela nr 1. Kategorie ochrony przeciwpożarowej lotnisk dla samolotów

Kategoria ochrony przeciwpożarowej lotniska Całkowita długość samolotu Maksymalna szerokość kadłuba [w metrach]
1 2 3
1 do długości mniejszej niż 9 m 2
2 od 9 m do długości mniejszej niż 12 m 2
3 od 12 m do długości mniejszej niż 18 m 3
4 od 18 m do długości mniejszej niż 24 m 4
5 od 24 m do długości mniejszej niż 28 m 4
6 od 28 m do długości mniejszej niż 39 m 5
7 od 39 m do długości mniejszej niż 49 m 5
8 od 49 m do długości mniejszej niż 61 m 7
9 od 61 m do długości mniejszej niż 76 m 7
10 od 76 m do długości mniejszej niż 90 m 8
Tabela nr 2. Kategorie ochrony przeciwpożarowej lotnisk dla śmigłowców
Kategoria ochrony przeciwpożarowej lotniska Całkowita długość śmigłowca1)
1 2
H1 do długości mniejszej niż 15 m
H2 od 15 m do długości mniejszej niż 24 m
H3 od 24 m do długości mniejszej niż 35 m

______

1) Długość śmigłowca, włączając belkę ogonową oraz wirniki.

1 § 3 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 1 rozporządzenia z dnia 25 lipca 2005 r. (Dz.U.05.197.1633) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 25 października 2005 r.
2 § 4 zmieniony przez § 1 pkt 2 rozporządzenia z dnia 25 lipca 2005 r. (Dz.U.05.197.1633) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 25 października 2005 r.
3 § 4 ust. 3 zmieniony przez § 1 pkt 1 lit. a) rozporządzenia z dnia 31 sierpnia 2010 r. (Dz.U.10.169.1140) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 29 września 2010 r.
4 § 4 ust. 4 dodany przez § 1 pkt 1 lit. b) rozporządzenia z dnia 31 sierpnia 2010 r. (Dz.U.10.169.1140) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 29 września 2010 r.
5 § 4 ust. 5 dodany przez § 1 pkt 1 lit. b) rozporządzenia z dnia 31 sierpnia 2010 r. (Dz.U.10.169.1140) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 29 września 2010 r.
6 § 12 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 3 rozporządzenia z dnia 25 lipca 2005 r. (Dz.U.05.197.1633) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 25 października 2005 r.
7 § 17 zmieniony przez § 1 pkt 2 rozporządzenia z dnia 31 sierpnia 2010 r. (Dz.U.10.169.1140) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 29 września 2010 r.
8 Załącznik nr 4 dodany przez § 1 pkt 5 rozporządzenia z dnia 25 lipca 2005 r. (Dz.U.05.197.1633) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 25 października 2005 r.

Zmiany w prawie

Bez konsultacji społecznych nie będzie nowego prawa

Już od jutra rządowi trudniej będzie, przy tworzeniu nowego prawa, omijać proces konsultacji publicznych, wykorzystując w tym celu projekty poselskie. W czwartek, 31 października, wchodzą w życie zmienione przepisy regulaminu Sejmu, które nakazują marszałkowi Sejmu kierowanie projektów poselskich do konsultacji publicznych i wymagają sporządzenia do nich oceny skutków regulacji. Każdy obywatel będzie mógł odtąd zgłosić własne uwagi do projektów poselskich, korzystając z Systemu Informacyjnego Sejmu.

Grażyna J. Leśniak 30.10.2024
Nowy urlop dla rodziców wcześniaków coraz bliżej - rząd przyjął projekt ustawy

Rada Ministrów przyjęła we wtorek przygotowany w Ministerstwie Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej projekt ustawy wprowadzający nowe uprawnienie – uzupełniający urlop macierzyński dla rodziców wcześniaków i rodziców dzieci urodzonych w terminie, ale wymagających dłuższej hospitalizacji po urodzeniu. Wymiar uzupełniającego urlopu macierzyńskiego będzie wynosił odpowiednio do 8 albo do 15 tygodni.

Grażyna J. Leśniak 29.10.2024
Na zwolnieniu w jednej pracy, w drugiej - w pełni sił i... płacy

Przebywanie na zwolnieniu lekarskim w jednej pracy nie wykluczy już możliwości wykonywania pracy i pobierania za nią wynagrodzenia w innej firmie czy firmach. Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej przygotowało właśnie projekt ustawy, który ma wprowadzić też m.in. definicję pracy zarobkowej - nie będzie nią podpisanie w czasie choroby firmowych dokumentów i nie spowoduje to utraty świadczeń. Zwolnienie lekarskie będzie mogło przewidywać miejsce pobytu w innym państwie. To rewolucyjne zmiany. Zdaniem prawników, te propozycje mają sens, nawet jeśli znajdą się tacy, którzy będą chcieli nadużywać nowych przepisów.

Beata Dązbłaż 29.10.2024
Bez kary za brak lekarza w karetce do połowy przyszłego roku

W ponad połowie specjalistycznych Zespołów Ratownictwa Medycznego brakuje lekarzy. Ministerstwo Zdrowia wydłuża więc po raz trzeci czas, kiedy Narodowy Fundusz Zdrowia nie będzie pobierał kar umownych w przypadku niezapewnienia lekarza w zespołach ratownictwa medycznego. Ostatnio termin wyznaczono na koniec tego roku, teraz ma to być czerwiec 2025 r.

Beata Dązbłaż 23.09.2024
Darowizny dla ofiar powodzi z zerową stawką VAT

Można już stosować zerową stawkę VAT na darowizny dla ofiar powodzi - rozporządzenie w tej sprawie obowiązuje od 18 września, ale z możliwością stosowania go do darowizn towarów i nieodpłatnych usług przekazanych począwszy od 12 września do 31 grudnia 2024 r. Stawka 0 proc. będzie stosowana do darowizn wszelkiego rodzaju towarów lub usług niezbędnych do wsparcia poszkodowanych.

Monika Sewastianowicz 18.09.2024
Lewiatan: Za reformę płacy minimalnej będą musieli zapłacić pracodawcy

Projekt ustawy o minimalnym wynagrodzeniu jest słaby legislacyjnie. Nie tylko nie realizuje celów zawartych w unijnej dyrektywie, ale może przyczynić się do pogłębienia problemów firm i spadku zatrudnienia. Nie poprawi też jakości pracy w naszym kraju. Utrwala zwiększanie presji płacowej – uważa Konfederacja Lewiatan.

Grażyna J. Leśniak 10.09.2024