Szczegółowe zasady pobierania, znakowania i przechowywania próbek archiwalnych.

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA ROLNICTWA I ROZWOJU WSI 1
z dnia 21 grudnia 2002 r.
w sprawie szczegółowych zasad pobierania, znakowania i przechowywania próbek archiwalnych

Na podstawie art. 10 ust. 3 ustawy z dnia 23 sierpnia 2001 r. o środkach żywienia zwierząt (Dz. U. Nr 123, poz. 1350) zarządza się, co następuje:
§  1.
Rozporządzenie określa szczegółowe zasady pobierania, znakowania i przechowywania próbek archiwalnych pobieranych do badań z każdej serii wytworzonego środka żywienia.
§  2.
1.
Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o:
1)
"próbce pierwotnej" - oznacza to próbkę pobraną jednorazowo i losowo z jednego miejsca w danej serii wytworzonego środka żywienia zwierząt;
2)
"próbce ogólnej" - oznacza to próbkę otrzymaną w wyniku połączenia wszystkich próbek pierwotnych pobranych z jednej serii wytworzonego środka żywienia zwierząt;
3)
"próbce zredukowanej" - oznacza to reprezentatywną część próbki ogólnej otrzymaną w wyniku jej podziału.
2.
Próbki, o których mowa w ust. 1, służą do przygotowania próbki archiwalnej.
§  3.
1.
Próbki, o których mowa w § 2, pobierają pracownicy upoważnieni przez przedsiębiorcę, o którym mowa w art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 23 sierpnia 2001 r. o środkach żywienia zwierząt, posiadający umiejętności w tym zakresie.
2.
Próbki pobiera się w sposób:
1)
zapewniający uzyskanie próbek posiadających właściwości organoleptyczne, fizykochemiczne i mikrobiologiczne charakterystyczne dla danej serii środka żywienia zwierząt;
2)
niepowodujący zanieczyszczenia serii środka żywienia zwierząt, z której są pobierane;
3)
dostosowany do postaci i rodzaju środka żywienia zwierząt oraz wielkości serii, z której są pobierane.
§  4.
1.
Każda z próbek pierwotnych powinna posiadać w przybliżeniu taką samą masę.
2.
Próbkę pierwotną pobiera się przy użyciu:
1)
szufelki o płaskim dnie i prostopadłych ściankach bocznych;
2)
sondy z otwieranymi okienkami lub przegrodami, której wymiary są dostosowane do postaci i rodzaju środka żywienia zwierząt oraz pojemnika lub opakowania;
3)
mechanicznej sondy do pobierania próbek;
4)
otwartej rurki, butelki albo próbnika służących do pobierania próbek ze środka żywienia zwierząt w stanie płynnym lub półpłynnym.
3.
Narzędzia, wymienione w ust. 2, powinny:
1)
być wykonane z materiałów niepowodujących zmian fizykochemicznych próbki;
2)
mieć kształt i rodzaj powierzchni dostosowany do rodzaju środka żywienia zwierząt, z którego są pobierane próbki;
3)
być suche i wolne od zanieczyszczeń.
§  5.
1.
W celu oznaczenia ilości substancji jednolicie rozmieszczonych w środku żywienia zwierząt, zwanych dalej "substancjami jednolicie rozmieszczonymi", z serii nieopakowanego środka żywienia zwierząt występującego w postaci stałej pobiera się próbki pierwotne w liczbie:
1)
7 próbek - w przypadku serii nie większej niż 2,5 tony;
2)
będącej wartością pierwiastka kwadratowego z iloczynu liczby: 20 i ilości ton stanowiących serię, nie więcej jednak niż 40 próbek - w przypadku serii większej niż 2,5 tony; jeżeli obliczona liczba próbek nie stanowi liczby całkowitej, zaokrągla się ją do następującej po niej liczby całkowitej.
2.
Z serii środka żywienia zwierząt występującego w postaci bloków lub lizawek, w celu oznaczenia ilości substancji jednolicie rozmieszczonych, pobiera się jedną próbkę pierwotną z każdych 25 sztuk bloków lub lizawek.
3.
Z serii opakowanego środka żywienia zwierząt występującego w postaci stałej, płynnej albo półpłynnej, w celu oznaczenia ilości substancji jednolicie rozmieszczonych, w przypadku opakowań lub pojemników o pojemności:
1)
nie większej niż 1 kg albo 1 litr - pobiera się po jednej próbce pierwotnej z 4 opakowań lub pojemników, bez względu na wielkości serii;
2)
większej niż 1 kg albo 1 litr - pobiera się po jednej próbce pierwotnej z:
a)
wszystkich opakowań lub pojemników w serii, jeżeli seria liczy nie więcej niż 4 opakowania lub pojemniki,
b)
4 opakowań lub 4 pojemników, jeżeli seria liczy od 5 do 16 opakowań lub pojemników,
c)
opakowań lub pojemników w liczbie będącej wartością pierwiastka kwadratowego z liczby opakowań stanowiących serię, nie więcej jednak niż 20, jeżeli seria liczy ponad 16 opakowań; w przypadku gdy otrzymana liczba opakowań nie stanowi liczby całkowitej, zaokrągla się ją do następującej po niej liczby całkowitej.
§  6.
1.
Z serii nieopakowanego środka żywienia zwierząt, w celu oznaczenia ilości substancji niepożądanych lub substancji, które mogą być rozmieszczone niejednolicie w środku żywienia zwierząt, zwłaszcza takich, jak aflatoksyny, sporysz, rącznik pospolity oraz krotalaria, zwanych dalej "substancjami niepożądanymi lub niejednolicie rozmieszczonymi", próbki pierwotne pobiera się w liczbie określonej w § 5 ust. 1.
2.
Z serii opakowanego środka żywienia zwierząt w celu oznaczenia ilości substancji niepożądanych lub niejednolicie rozmieszczonych pobiera się po jednej próbce pierwotnej z:
1)
wszystkich opakowań w serii, jeżeli seria liczy nie więcej niż 4 opakowania;
2)
4 opakowań, jeżeli seria liczy od 5 do 16 opakowań;
3)
opakowań w serii, w liczbie będącej wartością pierwiastka kwadratowego, nie więcej jednak niż 40, jeżeli seria liczy ponad 16 opakowań; w przypadku gdy otrzymana liczba opakowań nie stanowi liczby całkowitej, zaokrągla się ją do następującej po niej liczby całkowitej.
§  7.
1.
Próbki pierwotne z serii nieopakowanego środka żywienia zwierząt występującego w postaci stałej, w celu oznaczenia ilości substancji jednolicie rozmieszczonych, pobiera się, dzieląc serię na części, w przybliżeniu równe, których liczba odpowiada liczbie pobieranych próbek pierwotnych, o której mowa w § 5 ust. 1, a następnie z każdej części pobiera się jedną próbkę pierwotną.
2.
Pobieranie próbek pierwotnych z serii środka żywienia zwierząt występującego w postaci bloków lub lizawek, w celu oznaczenia ilości substancji jednolicie rozmieszczonych, polega na wybraniu bloków lub lizawek, z których pobiera się próbki pierwotne w liczbie, o której mowa w § 5 ust. 2, przy czym:
1)
w przypadku bloków lub lizawek o masie większej niż 1 kg próbkę pierwotną stanowi odcięta część bloku lub lizawki;
2)
w przypadku bloków lub lizawek o masie nie większej niż 1 kg próbkę pierwotną stanowi jeden blok albo jedna lizawka.
3.
Pobieranie próbek pierwotnych z serii opakowanego środka żywienia zwierząt występującego w postaci stałej, płynnej albo półpłynnej w celu oznaczenia ilości substancji jednolicie rozmieszczonych polega na:
1)
wybraniu opakowań lub pojemników, w sposób określony w § 5 ust. 3;
2)
opróżnianiu wybranych opakowań lub pojemników w przypadku, o którym mowa w § 5 ust. 3 pkt 1, albo pobraniu po jednej próbce z wybranych opakowań lub pojemników w przypadku, o którym mowa w § 5 ust. 3 pkt 2.
4.
Pobieranie próbek pierwotnych z serii opakowanego jednorodnego lub możliwego do ujednorodnienia środka żywienia zwierząt, występującego w postaci płynnej lub półpłynnej, w celu oznaczenia ilości substancji jednolicie rozmieszczonych, polega na:
1)
wybraniu opakowań lub pojemników, w sposób określony w § 5 ust. 3;
2)
wymieszaniu zawartości opakowania lub pojemnika, z którego będą pobierane próbki;
3)
pobraniu próbki w trakcie opróżniania wybranych opakowań lub pojemników w przypadku, o którym mowa w § 5 ust. 3 pkt 1, albo pobraniu po jednej próbce z wybranych opakowań lub pojemników w przypadku, o którym mowa w § 5 ust. 3 pkt 2.
5.
Pobieranie próbek pierwotnych z serii opakowanego, nieulegającego ujednorodnieniu, środka żywienia zwierząt, występującego w postaci płynnej lub półpłynnej, w celu oznaczenia ilości substancji jednolicie rozmieszczonych, polega na:
1)
wybraniu opakowań lub pojemników w sposób określony w § 5 ust. 3;
2)
pobraniu próbki w trakcie opróżniania, przy czym pierwszą frakcję odrzuca się, wybranych opakowań lub pojemników w przypadku, o którym mowa w § 5 ust. 3 pkt 1, albo pobraniu po jednej próbce z każdego z poziomów w opakowaniu albo pojemniku w przypadku, o którym mowa w § 5 ust. 3 pkt 2; objętość wszystkich pobranych próbek pierwotnych nie może być mniejsza niż 10 litrów.
§  8.
Pobieranie próbek pierwotnych z serii opakowanych i nieopakowanych środków żywienia zwierząt, w celu oznaczenia ilości zawartości substancji niepożądanych lub niejednolicie rozmieszczonych, polega na:
1)
określeniu, w przybliżeniu, w serii liczby równych części, zwanych dalej "częściami serii", odpowiadającej liczbie próbek ogólnych, o których mowa w § 9 ust. 2;
2)
pobraniu nie mniej niż po jednej próbce pierwotnej z każdej części serii; jeżeli liczba części serii jest większa od 1, to liczba próbek pierwotnych, o której mowa w § 5 ust. 1 i § 6 ust. 2, powinna być rozdzielona w przybliżeniu równo na wszystkie części serii; próbek pierwotnych pobranych z różnych części serii nie łączy się, próbki pierwotne zaś pobrane w obrębie jednej części serii miesza się, w celu otrzymania próbki ogólnej dla danej części serii; całkowita masa pobranych próbek pierwotnych w obrębie jednej części serii nie może być mniejsza niż 4 kg.
§  9.
1.
W celu utworzenia próbki ogólnej pobrane próbki pierwotne łączy się, rozdrabniając wszelkie zbrylenia.
2.
Liczba próbek ogólnych pobieranych w celu oznaczenia ilości substancji niepożądanych lub niejednolicie rozmieszczonych nie może być mniejsza niż:
1)
w przypadku nieopakowanych środków żywienia zwierząt:
a)
1 - jeżeli seria ma masę niższą niż 1 tona,
b)
2 - jeżeli seria ma masę od 1 do 10 ton,
c)
3 - jeżeli seria ma masę powyżej 10 do 40 ton,
d)
4 - jeżeli seria ma masę powyżej 40 ton;
2)
w przypadku opakowanych środków żywienia zwierząt:
a)
1 - jeżeli seria liczy nie więcej niż 16 opakowań,
b)
2 - jeżeli seria liczy od 17 do 200 opakowań,
c)
3 - jeżeli seria liczy od 201 do 800 opakowań,
d)
4 - jeżeli seria liczy powyżej 800 opakowań.
3.
W zależności od rodzaju środka żywienia zwierząt, całkowita masa jednolitej próbki ogólnej, o której mowa w ust. 1, nie może być mniejsza niż:
1)
4 kg - w przypadku serii nieopakowanego środka żywienia zwierząt występującego w postaci stałej;
2)
w przypadku serii opakowanego środka żywienia zwierząt:
a)
4 opakowania lub 4 pojemniki, jeżeli środek żywienia zwierząt występuje w postaci stałej, płynnej albo półpłynnej, a masa zawartości opakowania lub pojemnika jest nie większa niż 1 kg albo 1 litr,
b)
4 kg lub 4 litry, jeżeli środek żywienia zwierząt występuje w postaci stałej, płynnej albo półpłynnej, a masa zawartości opakowania lub pojemnika jest większa niż 1 kg albo 1 litr;
3)
w przypadku serii środka żywienia zwierząt występującego w postaci bloku lub lizawki:
a)
masy 4 bloków albo 4 lizawek, jeżeli masa bloku albo lizawki nie jest większa niż 1 kg,
b)
4 kg, jeżeli masa bloku albo lizawki jest większa niż 1 kg.
§  10.
1.
Jeżeli wynika to z zakresu badań, jednolitą próbkę ogólną dzieli się, przy zastosowaniu rozdzielaczy stożkowych lub wielokanalikowych albo przyrządów dzielących na ćwiartki (krzyżaki), tworząc próbkę zredukowaną o masie nie mniejszej niż 2 kg albo 2 litry.
2.
Narzędzia wymienione w ust. 1 powinny spełniać wymagania, o których mowa w § 4 ust. 3.
§  11.
1.
Jednolitą próbkę ogólną albo próbkę zredukowaną dzieli się w przybliżeniu na równe części w celu otrzymania próbki archiwalnej przy zastosowaniu narzędzi wymienionych w § 10 ust. 1.
2.
Masa próbki archiwalnej nie może być mniejsza niż 500 g lub 500 ml.
3.
Osoba pobierająca próbki archiwalne gromadzi następujące dane dotyczące próbki archiwalnej:
1)
datę jej pobrania;
2)
rodzaj środka żywienia zwierząt, z którego ją pobrano;
3)
kolejny nadany jej numer;
4)
datę wytworzenia serii środka żywienia zwierząt, z której ją pobrano;
5)
numer serii środka żywienia zwierząt, z której ją pobrano;
6)
wielkość serii środka żywienia zwierząt, z której ją pobrano;
7)
okres trwałości środka żywienia zwierząt, z którego ją pobrano;
8)
imię i nazwisko osoby pobierającej;
9)
masę próbki archiwalnej;
10)
datę jej zniszczenia.
§  12.
1.
Opakowanie próbki archiwalnej oraz jej zamknięcie powinno być szczelne, czyste, suche i bezwonne oraz zabezpieczać próbkę przed zanieczyszczeniem i zmianą jej właściwości.
2.
Kształt i wielkość opakowania powinny być dostosowane do rodzaju środka żywienia zwierząt, z którego pobrane zostały próbki archiwalne.
3.
Zamknięcie opakowania zabezpiecza się w taki sposób, aby niemożliwe było jego otwarcie, bez naruszenia tego zabezpieczenia.
§  13.
1.
Oznakowanie próbki archiwalnej powinno zawierać informacje, o których mowa w § 11 ust. 3 pkt 1-3, 5, 7 i 9.
2.
Oznakowanie, o którym mowa w ust. 1, powinno być wykonane w sposób trwały, uniemożliwiający zmianę treści umieszczonej na nim informacji lub jej zniszczenie.
§  14.
1.
Pobrane próbki archiwalne przechowuje się do czasu upływu okresu trwałości środka żywienia zwierząt, z którego zostały pobrane, w specjalnie do tego celu wyznaczonych i zamykanych pomieszczeniach albo szafach, zabezpieczonych przed wpływem czynników powodujących zmianę właściwości pobranej próbki archiwalnej.
2.
Pomieszczenia albo szafy, w których są przechowywane próbki archiwalne, powinny być czyste, chłodne, suche, przewiewne i zabezpieczone przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych.
3.
Dostęp do pomieszczeń albo szaf, w których są przechowywane próbki archiwalne, powinny mieć wyłącznie osoby upoważnione przez przedsiębiorcę, o których mowa w § 3 ust. 1.
§  15.
Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.
1 Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi kieruje działem administracji rządowej - rolnictwo, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 29 marca 2002 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi (Dz. U. Nr 32, poz. 305).

Zmiany w prawie

Bez konsultacji społecznych nie będzie nowego prawa

Już od jutra rządowi trudniej będzie, przy tworzeniu nowego prawa, omijać proces konsultacji publicznych, wykorzystując w tym celu projekty poselskie. W czwartek, 31 października, wchodzą w życie zmienione przepisy regulaminu Sejmu, które nakazują marszałkowi Sejmu kierowanie projektów poselskich do konsultacji publicznych i wymagają sporządzenia do nich oceny skutków regulacji. Każdy obywatel będzie mógł odtąd zgłosić własne uwagi do projektów poselskich, korzystając z Systemu Informacyjnego Sejmu.

Grażyna J. Leśniak 30.10.2024
Nowy urlop dla rodziców wcześniaków coraz bliżej - rząd przyjął projekt ustawy

Rada Ministrów przyjęła we wtorek przygotowany w Ministerstwie Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej projekt ustawy wprowadzający nowe uprawnienie – uzupełniający urlop macierzyński dla rodziców wcześniaków i rodziców dzieci urodzonych w terminie, ale wymagających dłuższej hospitalizacji po urodzeniu. Wymiar uzupełniającego urlopu macierzyńskiego będzie wynosił odpowiednio do 8 albo do 15 tygodni.

Grażyna J. Leśniak 29.10.2024
Na zwolnieniu w jednej pracy, w drugiej - w pełni sił i... płacy

Przebywanie na zwolnieniu lekarskim w jednej pracy nie wykluczy już możliwości wykonywania pracy i pobierania za nią wynagrodzenia w innej firmie czy firmach. Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej przygotowało właśnie projekt ustawy, który ma wprowadzić też m.in. definicję pracy zarobkowej - nie będzie nią podpisanie w czasie choroby firmowych dokumentów i nie spowoduje to utraty świadczeń. Zwolnienie lekarskie będzie mogło przewidywać miejsce pobytu w innym państwie. To rewolucyjne zmiany. Zdaniem prawników, te propozycje mają sens, nawet jeśli znajdą się tacy, którzy będą chcieli nadużywać nowych przepisów.

Beata Dązbłaż 29.10.2024
Bez kary za brak lekarza w karetce do połowy przyszłego roku

W ponad połowie specjalistycznych Zespołów Ratownictwa Medycznego brakuje lekarzy. Ministerstwo Zdrowia wydłuża więc po raz trzeci czas, kiedy Narodowy Fundusz Zdrowia nie będzie pobierał kar umownych w przypadku niezapewnienia lekarza w zespołach ratownictwa medycznego. Ostatnio termin wyznaczono na koniec tego roku, teraz ma to być czerwiec 2025 r.

Beata Dązbłaż 23.09.2024
Darowizny dla ofiar powodzi z zerową stawką VAT

Można już stosować zerową stawkę VAT na darowizny dla ofiar powodzi - rozporządzenie w tej sprawie obowiązuje od 18 września, ale z możliwością stosowania go do darowizn towarów i nieodpłatnych usług przekazanych począwszy od 12 września do 31 grudnia 2024 r. Stawka 0 proc. będzie stosowana do darowizn wszelkiego rodzaju towarów lub usług niezbędnych do wsparcia poszkodowanych.

Monika Sewastianowicz 18.09.2024
Lewiatan: Za reformę płacy minimalnej będą musieli zapłacić pracodawcy

Projekt ustawy o minimalnym wynagrodzeniu jest słaby legislacyjnie. Nie tylko nie realizuje celów zawartych w unijnej dyrektywie, ale może przyczynić się do pogłębienia problemów firm i spadku zatrudnienia. Nie poprawi też jakości pracy w naszym kraju. Utrwala zwiększanie presji płacowej – uważa Konfederacja Lewiatan.

Grażyna J. Leśniak 10.09.2024