Zapasy paliw w przedsiębiorstwach energetycznych.

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA GOSPODARKI, PRACY I POLITYKI SPOŁECZNEJ 1
z dnia 12 lutego 2003 r.
w sprawie zapasów paliw w przedsiębiorstwach energetycznych

Na podstawie art. 10 ust. 6 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz. U. z 2022 r. poz. 1385, z późn. zm.) zarządza się, co następuje:
§  1. 
Rozporządzenie określa:
1)
wielkości zapasów paliw, jakie jest obowiązane utrzymywać przedsiębiorstwo energetyczne zajmujące się wytwarzaniem energii elektrycznej lub ciepła, zwanych dalej "zapasami";
2)
sposób gromadzenia zapasów;
3)
szczegółowy tryb przeprowadzania kontroli stanu zapasów.
§  2. 
1. 
Przedsiębiorstwo energetyczne zajmujące się wytwarzaniem energii elektrycznej w jednostkach wytwórczych centralnie dysponowanych wykorzystujących węgiel kamienny, węgiel brunatny oraz olej opałowy utrzymuje zapasy tych paliw w ilości odpowiadającej co najmniej:
1)
dla węgla kamiennego:
a)
trzydobowemu zużyciu, jeżeli węgiel kamienny jest dostarczany przy użyciu taśmociągów do miejsca składowania znajdującego się w odległości nie większej niż 10 km od miejsca wytwarzania energii, bezpośrednio z wydobywającej go kopalni, a dostawca w umowie sprzedaży zawartej z przedsiębiorstwem energetycznym na okres nie krótszy niż rok zobowiąże się do gromadzenia i utrzymywania zapasów na składowisku dostępnym w każdym czasie na potrzeby tego przedsiębiorstwa, w ilości co najmniej czternastodobowego zużycia,
b)
piętnastodobowemu zużyciu, jeżeli węgiel kamienny jest dostarczany transportem kolejowym lub samochodowym oraz przy użyciu taśmociągów do miejsca składowania znajdującego się w odległości nie większej niż 10 km od miejsca wytwarzania energii, a odległość składowiska zapasów węgla kamiennego od wydobywających go kopalń, które dostarczają łącznie 70% przewidywanego zużycia węgla kamiennego, jest nie większa niż 70 km,
c)
dwudziestodobowemu zużyciu, jeżeli zapasy węgla kamiennego znajdują się w miejscu składowania znajdującym się w odległości nie większej niż 10 km od miejsca wytwarzania energii, a ich dostarczanie nie spełnia warunków określonych w lit. a i b;
2)
dla węgla brunatnego - piętnastodobowemu zużyciu;
3)
dla olejów opałowych, gdy stanowią one podstawowe źródło energii pierwotnej - piętnastodobowemu zużyciu, jeżeli olej opałowy jest dostarczany transportem kolejowym lub samochodowym do miejsca składowania sąsiadującego z miejscem wytwarzania energii.
1a. 
W przypadkach, o których mowa w ust. 1 pkt 1 lit. b oraz pkt 2, uwzględnia się zapasy utrzymywane przez dostawcę, na podstawie umowy sprzedaży zawartej z przedsiębiorstwem energetycznym na okres nie krótszy niż rok, jeżeli transport węgla kamiennego lub węgla brunatnego od dostawcy do miejsca jego składowania znajdującego się w odległości nie większej niż 10 km od miejsca wytwarzania energii jest realizowany w sposób zapewniający utrzymanie ciągłości dostaw paliwa dla przedsiębiorstwa energetycznego, przy użyciu środków transportu przeznaczonych i wykorzystywanych wyłącznie w tym celu.
2. 
Za zapas węgla brunatnego gromadzony i utrzymywany przez dostawcę może być uznany węgiel brunatny w złożu odkrywkowej kopalni węgla brunatnego, przygotowany do wydobycia i dostarczenia do miejsca składowania sąsiadującego z miejscem wytwarzania energii.
3. 
W przypadku gdy przedsiębiorstwo energetyczne zużywa węgiel kamienny, brunatny oraz olej opałowy, zapasy poszczególnych rodzajów tych paliw są utrzymywane w ilości ustalonej w sposób określony w ust. 1.
§  2a. 
1. 
Przedsiębiorstwo energetyczne zajmujące się wytwarzaniem ciepła, w tym ciepła wytwarzanego w kogeneracji, lub energii elektrycznej w jednostkach wytwórczych innych niż wskazane w § 2 ust. 1 wykorzystujących węgiel kamienny, węgiel brunatny oraz olej opałowy utrzymuje zapasy tych paliw w ilości odpowiadającej co najmniej:
1)
dla węgla kamiennego:
a)
trzydobowemu zużyciu, jeżeli węgiel kamienny jest dostarczany przy użyciu taśmociągów do miejsca składowania znajdującego się w odległości nie większej niż 10 km od miejsca wytwarzania energii, bezpośrednio z wydobywającej go kopalni, a dostawca w umowie sprzedaży zawartej z przedsiębiorstwem energetycznym na okres nie krótszy niż rok zobowiąże się do gromadzenia i utrzymywania zapasów na składowisku dostępnym w każdym czasie na potrzeby tego przedsiębiorstwa, w ilości co najmniej czternastodobowego zużycia,
b)
dwudziestodobowemu zużyciu, jeżeli węgiel kamienny jest dostarczany transportem kolejowym lub samochodowym oraz przy użyciu taśmociągów do miejsca składowania znajdującego się w odległości nie większej niż 10 km od miejsca wytwarzania energii, a odległość składowiska zapasów węgla kamiennego od wydobywających go kopalń, które dostarczają łącznie 70% przewidywanego zużycia węgla kamiennego, jest nie większa niż 70 km,
c)
trzydziestodobowemu zużyciu, jeżeli zapasy węgla kamiennego znajdują się w miejscu składowania znajdującym się w odległości nie większej niż 10 km od miejsca wytwarzania energii, a ich dostarczanie nie spełnia warunków określonych w lit. a i b;
2)
dla węgla brunatnego - dwudziestodobowemu zużyciu;
3)
dla olejów opałowych - dwudziestodobowemu zużyciu, jeżeli olej opałowy jest dostarczany transportem kolejowym lub samochodowym do miejsca składowania sąsiadującego z miejscem wytwarzania energii.
2. 
W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, uwzględnia się zapasy utrzymywane przez dostawcę, na podstawie umowy sprzedaży zawartej z przedsiębiorstwem energetycznym na okres nie krótszy niż rok, jeżeli transport węgla brunatnego od dostawcy do miejsca jego składowania znajdującego się w odległości nie większej niż 10 km od miejsca wytwarzania energii jest realizowany w sposób zapewniający utrzymanie ciągłości dostaw paliwa dla przedsiębiorstwa energetycznego, przy użyciu środków transportu przeznaczonych i wykorzystywanych wyłącznie w tym celu.
3. 
Za zapas węgla brunatnego gromadzony i utrzymywany przez dostawcę może być uznany węgiel brunatny w złożu odkrywkowej kopalni węgla brunatnego, przygotowany do wydobycia i dostarczenia do miejsca składowania sąsiadującego z miejscem wytwarzania energii.
4. 
W przypadku gdy przedsiębiorstwo energetyczne zużywa węgiel kamienny, węgiel brunatny oraz olej opałowy, zapasy poszczególnych rodzajów tych paliw są utrzymywane w ilości ustalonej w sposób określony w ust. 1.
§  2b. 
1. 
W przypadku gdy w przedsiębiorstwie energetycznym, o którym mowa w § 2 ust. 1, zapasy paliw przekroczą 75% pojemności miejsc składowania znajdujących się w odległości nie większej niż 10 km i jednocześnie będą stanowiły co najmniej 75% zapasów wymaganych, o których mowa w § 2 ust. 1, przedsiębiorstwo to może utrzymywać pozostałe 25% zapasów wymaganych w miejscach składowania znajdujących się w odległości większej niż 10 km i mniejszej niż 200 km.
2. 
Jeżeli zapasy paliw są utrzymywane w odległości, o której mowa w ust. 1, przedsiębiorstwo energetyczne, o którym mowa w § 2 ust. 1, zapewnia możliwość ich transportu z miejsca składowania do miejsca wytwarzania energii elektrycznej w terminie 7 dni.
3. 
Przedsiębiorstwo energetyczne, o którym mowa w § 2 ust. 1, przekazuje Prezesowi Urzędu Regulacji Energetyki, zwanemu dalej "Prezesem URE", dokumenty potwierdzające, że zapasy znajdują się w odległości, o której mowa w ust. 1, nie później niż w terminie 7 dni przed rozpoczęciem miesiąca, w którym zapasy są utrzymywane na warunkach określonych w ust. 1 i 2.
§  2c. 
Jeżeli przedsiębiorstwo energetyczne jest jednocześnie przedsiębiorstwem energetycznym, o którym mowa w § 2 ust. 1 i § 2a ust. 1, utrzymuje ono zapasy paliw na warunkach określonych w § 2 i § 3.
§  3. 
1. 
Zużycie dobowe, o którym mowa w § 2 ust. 1, w poszczególnych miesiącach ustala się według wzoru:

gdzie poszczególne symbole oznaczają:

Cmin. - zużycie dobowe paliwa [t],

ɳ - średnie zużycie dobowe paliwa wymagane do produkcji 1 MWh energii elektrycznej brutto w danym miesiącu w trzech ostatnich latach [t/MWh],

tdoba - liczba godzin w dobie [h],

Pzainst. - moc zainstalowana jednostki wytwórczej na wymagany okres w zakresie wykorzystywanego paliwa [MW],

Wsezonowy - współczynnik sezonowy, który wynosi:

1)
1,1 - w listopadzie;
2)
1,2 - w grudniu;
3)
1,3 - w styczniu;
4)
1,0 - w lutym;
5)
0,8 - w marcu;
6)
0,8 - w okresie od dnia 1 kwietnia do dnia 30 września;
7)
1,0 - w październiku.
2. 
W przypadku gdy:
1)
przedsiębiorstwo energetyczne rozpoczyna działalność gospodarczą w zakresie wytwarzania energii elektrycznej lub wykonuje tę działalność w okresie krótszym niż trzy lata lub
2)
występuje zmiana wielkości zużycia paliw w przedsiębiorstwie energetycznym w wyniku uruchomienia nowych lub zmodernizowanych urządzeń lub zmiany rodzaju lub jakości zużywanych paliw, lub
3)
występuje zmiana wielkości zużycia paliw w przedsiębiorstwie energetycznym w wyniku planowanego wycofania z eksploatacji urządzeń

- średnie zużycie dobowe paliwa w okresach, o których mowa w ust. 1, ustala się jako planowane wielkości średniego dobowego ich zużycia w tych okresach, uwzględniającego zmiany mocy zainstalowanej.

§  3a. 
1. 
Zużycie dobowe, o którym mowa w § 2a ust. 1, w poszczególnych miesiącach ustala się w następujący sposób:
1)
od dnia 1 września do dnia 31 marca - jako iloczyn średniego zużycia dobowego w okresie od dnia 1 listopada do dnia 31 marca w trzech ostatnich sezonach grzewczych i współczynnika sezonowego wynoszącego w poszczególnych miesiącach:
a)
1,1 - we wrześniu,
b)
1,2 - w październiku,
c)
1,3 - w listopadzie,
d)
1,3 - w grudniu,
e)
1,2 - w styczniu,
f)
1,0 - w lutym,
g)
0,8 - w marcu;
2)
od dnia 1 kwietnia do dnia 31 sierpnia - jako iloczyn średniego zużycia dobowego w okresie od dnia 1 kwietnia do dnia 31 października w trzech ostatnich latach i współczynnika sezonowego wynoszącego w poszczególnych miesiącach:
a)
0,8 - w okresie od dnia 1 kwietnia do dnia 31 lipca,
b)
1,0 - w sierpniu.
2. 
W przypadku gdy:
1)
przedsiębiorstwo energetyczne rozpoczyna działalność gospodarczą w zakresie wytwarzania energii elektrycznej lub ciepła, w tym ciepła wytwarzanego w kogeneracji, lub wykonuje tę działalność w okresie krótszym niż trzy lata lub
2)
występuje zmiana wielkości zużycia paliw w przedsiębiorstwie energetycznym w wyniku uruchomienia nowych lub zmodernizowanych urządzeń lub zmiany rodzaju lub jakości zużywanych paliw, lub
3)
występuje zmiana wielkości zużycia paliw w przedsiębiorstwie energetycznym w wyniku planowanego wycofania z eksploatacji urządzeń

- średnie zużycie dobowe paliwa w okresach, o których mowa w ust. 1, ustala się jako planowane wielkości średniego dobowego ich zużycia w tych okresach.

3. 
Przedsiębiorstwo energetyczne, o którym mowa w § 2a ust. 1, które dokonuje zmiany źródła energii pierwotnej w terminie:
1)
od 90. dnia kalendarzowego do 60. dnia kalendarzowego poprzedzającego dzień rozpoczęcia dostaw energii lub ciepła z nowej jednostki wytwórczej do sieci,
2)
od 59. dnia kalendarzowego do dnia poprzedzającego dzień rozpoczęcia dostaw energii lub ciepła z nowej jednostki wytwórczej do sieci

- może utrzymywać zapasy paliw na poziomie nie mniejszym niż odpowiednio 50% i 25% poziomu określonego w ust. 1 albo 2.

§  4. 
Zapasy paliw gromadzi się w magazynach, w zbiornikach i na składowiskach w sposób zapewniający:
1)
bezpieczeństwo osób i składowania;
2)
ochronę środowiska;
3)
zminimalizowanie utraty parametrów jakościowych paliwa;
4)
składowanie i pobieranie paliw w sposób ciągły przez cały rok, z zastrzeżeniem § 2 ust. 1a i 2 oraz § 2a ust. 2 i 3.
§  4a. 
Kontrolę stanu zapasów paliw przeprowadza się w siedzibie:
1)
Prezesa URE na podstawie dokumentów i wyjaśnień dotyczących ewidencjonowania zapasów, złożonych na piśmie na jego żądanie, lub
2)
przedsiębiorstwa energetycznego lub miejscach gromadzenia i utrzymywania zapasów.
§  5. 
1. 
Przedsiębiorstwo energetyczne zapewnia osobom przeprowadzającym kontrolę stanu zapasów dostęp do miejsc ich gromadzenia i utrzymywania oraz wykonywanie niezbędnych czynności kontrolnych.
2. 
Czynności kontrolne przeprowadza się w obecności upoważnionego przedstawiciela kontrolowanego przedsiębiorstwa energetycznego, który udziela także ustnych i pisemnych wyjaśnień oraz przedstawia dokumenty dotyczące ewidencjonowania zapasów.
3. 
Kontrolujący w protokole z przeprowadzonej kontroli zamieszcza:
1)
ustalenia dotyczące rzeczywistego stanu zapasów i ich zgodności z wielkościami ustalanymi zgodnie z § 2 i § 3 lub § 2a i § 3a;
2)
wnioski i zalecenia;
3)
pouczenie o sposobie i terminie złożenia wyjaśnień i zastrzeżeń co do jego treści.
4. 
Termin do złożenia wyjaśnień lub zastrzeżeń, o których mowa w ust. 3 pkt 3, nie może być dłuższy niż 14 dni od dnia doręczenia protokołu z przeprowadzonej kontroli.
5. 
Protokół z przeprowadzonej kontroli sporządza się w dwóch jednobrzmiących egzemplarzach.
§  6. 
Informacje uzyskane w trakcie kontroli mogą być udostępniane osobom trzecim z zachowaniem przepisów o ochronie informacji niejawnych i innych informacji prawnie chronionych.
§  7. 
Traci moc rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 20 kwietnia 1998 r. w sprawie wielkości, sposobu gromadzenia oraz kontroli stanu zapasów paliw w przedsiębiorstwach energetycznych zajmujących się wytwarzaniem energii elektrycznej lub ciepła oraz wydobywaniem i dystrybucją paliw gazowych (Dz. U. poz. 332 oraz z 2000 r. poz. 1079).
§  8. 
Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia.
1 Minister Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej kieruje działem administracji rządowej - gospodarka, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 7 stycznia 2003 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej (Dz. U. Nr 1, poz. 5).

Zmiany w prawie

Bez konsultacji społecznych nie będzie nowego prawa

Już od jutra rządowi trudniej będzie, przy tworzeniu nowego prawa, omijać proces konsultacji publicznych, wykorzystując w tym celu projekty poselskie. W czwartek, 31 października, wchodzą w życie zmienione przepisy regulaminu Sejmu, które nakazują marszałkowi Sejmu kierowanie projektów poselskich do konsultacji publicznych i wymagają sporządzenia do nich oceny skutków regulacji. Każdy obywatel będzie mógł odtąd zgłosić własne uwagi do projektów poselskich, korzystając z Systemu Informacyjnego Sejmu.

Grażyna J. Leśniak 30.10.2024
Nowy urlop dla rodziców wcześniaków coraz bliżej - rząd przyjął projekt ustawy

Rada Ministrów przyjęła we wtorek przygotowany w Ministerstwie Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej projekt ustawy wprowadzający nowe uprawnienie – uzupełniający urlop macierzyński dla rodziców wcześniaków i rodziców dzieci urodzonych w terminie, ale wymagających dłuższej hospitalizacji po urodzeniu. Wymiar uzupełniającego urlopu macierzyńskiego będzie wynosił odpowiednio do 8 albo do 15 tygodni.

Grażyna J. Leśniak 29.10.2024
Na zwolnieniu w jednej pracy, w drugiej - w pełni sił i... płacy

Przebywanie na zwolnieniu lekarskim w jednej pracy nie wykluczy już możliwości wykonywania pracy i pobierania za nią wynagrodzenia w innej firmie czy firmach. Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej przygotowało właśnie projekt ustawy, który ma wprowadzić też m.in. definicję pracy zarobkowej - nie będzie nią podpisanie w czasie choroby firmowych dokumentów i nie spowoduje to utraty świadczeń. Zwolnienie lekarskie będzie mogło przewidywać miejsce pobytu w innym państwie. To rewolucyjne zmiany. Zdaniem prawników, te propozycje mają sens, nawet jeśli znajdą się tacy, którzy będą chcieli nadużywać nowych przepisów.

Beata Dązbłaż 29.10.2024
Bez kary za brak lekarza w karetce do połowy przyszłego roku

W ponad połowie specjalistycznych Zespołów Ratownictwa Medycznego brakuje lekarzy. Ministerstwo Zdrowia wydłuża więc po raz trzeci czas, kiedy Narodowy Fundusz Zdrowia nie będzie pobierał kar umownych w przypadku niezapewnienia lekarza w zespołach ratownictwa medycznego. Ostatnio termin wyznaczono na koniec tego roku, teraz ma to być czerwiec 2025 r.

Beata Dązbłaż 23.09.2024
Darowizny dla ofiar powodzi z zerową stawką VAT

Można już stosować zerową stawkę VAT na darowizny dla ofiar powodzi - rozporządzenie w tej sprawie obowiązuje od 18 września, ale z możliwością stosowania go do darowizn towarów i nieodpłatnych usług przekazanych począwszy od 12 września do 31 grudnia 2024 r. Stawka 0 proc. będzie stosowana do darowizn wszelkiego rodzaju towarów lub usług niezbędnych do wsparcia poszkodowanych.

Monika Sewastianowicz 18.09.2024
Lewiatan: Za reformę płacy minimalnej będą musieli zapłacić pracodawcy

Projekt ustawy o minimalnym wynagrodzeniu jest słaby legislacyjnie. Nie tylko nie realizuje celów zawartych w unijnej dyrektywie, ale może przyczynić się do pogłębienia problemów firm i spadku zatrudnienia. Nie poprawi też jakości pracy w naszym kraju. Utrwala zwiększanie presji płacowej – uważa Konfederacja Lewiatan.

Grażyna J. Leśniak 10.09.2024