Przepisy wprowadzające Kodeks postępowania karnego.

USTAWA
z dnia 6 czerwca 1997 r.
Przepisy wprowadzające Kodeks postępowania karnego.

Art.  1.  1
§  1. 
Kodeks postępowania karnego wchodzi w życie z dniem 1 września 1998 r. z zastrzeżeniem § 2.
§  2.  2
 Przepisy art. 647 i art. 650 § 3 wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2009 r.
Art.  2. 

Z dniem wejścia w życie Kodeksu postępowania karnego tracą moc dotychczasowe przepisy w kwestiach unormowanych w tym kodeksie, chyba że przepisy poniższe stanowią inaczej.

Art.  3. 
§  1. 
Uchyla się w szczególności ustawę z dnia 19 kwietnia 1969 r. - Kodeks postępowania karnego (Dz. U. Nr 13, poz. 96, 1982 r. Nr 16, poz. 124 i Nr 41, poz. 273, z 1983 r. Nr 44, poz. 203, z 1985 r. Nr 23, poz. 100 i Nr 31, poz. 138, z 1987 r. Nr 21, poz. 123, z 1988 r. Nr 20, poz. 135, z 1989 r. Nr 29, poz. 154 i Nr 34, poz. 180, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, Nr 43, poz. 251, Nr 53, poz. 306 i Nr 72, poz. 422, z 1991 r. Nr 83, poz. 371 i Nr 100, poz. 442, z 1992 r. Nr 24, poz. 101, 1994 r. Nr 74, poz. 332 i Nr 126, poz. 615, z 1995 r. Nr 89, poz. 443 i poz. 444 i Nr 95, poz. 475, z 1996 r. Nr 152, poz. 720 i Nr 155, poz. 757 oraz z 1997 r. Nr 6, poz. 31, Nr 71, poz. 449 i Nr 79, poz. 485) oraz ustawę z dnia 19 kwietnia 1969 r. - Przepisy wprowadzające Kodeks postępowania karnego (Dz. U. Nr 13, poz. 97 i z 1982 r. Nr 35, poz. 228).
§  2. 
Pozostają w mocy przepisy dotyczące przedmiotów unormowanych w Kodeksie postępowania karnego, jeżeli przepisy te mają charakter przepisów szczególnych.
Art.  4. 

Jeżeli obowiązujące przepisy powołują się na uchylone przepisy dotyczące przedmiotów unormowanych w Kodeksie postępowania karnego albo odsyłają ogólnie do przepisów o postępowaniu karnym, stosuje się w tym zakresie odpowiednie przepisy Kodeksu postępowania karnego.

Art.  5. 
§  1. 
Jeżeli do któregokolwiek z przedmiotów objętych Kodeksem postępowania karnego przewidziane jest wydanie przepisów wykonawczych, aż do chwili ich wydania pozostają w mocy przepisy dotychczasowe dotyczące tychże przedmiotów, jeżeli nie są sprzeczne z przepisami tego kodeksu.
§  2.  3
 (uchylony).
Art.  6. 

Przepisy Kodeksu postępowania karnego stosuje się również do spraw wszczętych przed dniem jego wejścia w życie, jeżeli przepisy poniższe nie stanowią inaczej.

Art.  7. 

Jeżeli na podstawie Kodeksu postępowania karnego nastąpiła zmiana właściwości sądu, orzeka sąd dotychczas właściwy, gdy akt oskarżenia wniesiono przed dniem wejścia w życie niniejszego kodeksu.

Art.  8. 

Sprawy, w których przed dniem wejścia w życie Kodeksu postępowania karnego rozpoczęto rozprawę główną, toczą się do końca postępowania w danej instancji według przepisów dotychczasowych; w razie jednak zawieszenia postępowania, konieczności odroczenia rozprawy lub ponownego rozpoznania sprawy albo po zapadnięciu prawomocnego orzeczenia, postępowanie toczy się według przepisów Kodeksu postępowania karnego.

Art.  9. 

Czynności procesowe dokonane przed wejściem w życie Kodeksu postępowania karnego są skuteczne, jeżeli ich dokonano z zachowaniem przepisów dotychczasowych.

Art.  10. 

W razie wątpliwości, czy stosować prawo dotychczasowe czy Kodeks postępowania karnego, stosuje się przepisy niniejszego kodeksu.

Art.  11. 

Minister Sprawiedliwości na wniosek Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego, jeżeli uzasadnia to dobro wymiaru sprawiedliwości, może określić, w drodze rozporządzenia, rodzaje spraw należących do właściwości rzeczowej sądów rejonowych, które w oznaczonym czasie będą rozpoznawane w trybie kasacji przez sądy apelacyjne. Do rozpoznawania kasacji w tych sprawach mają odpowiednie zastosowanie przepisy o postępowaniu przed Sądem Najwyższym.

Art.  11a.  4

 Jeżeli rozpoznanie sprawy w sądzie miejscowo właściwym nie jest możliwe w terminie zabezpieczającym uniknięcie przedawnienia karalności przestępstwa określonym w art. 101 Kodeksu karnego, uwzględniając wniosek sądu właściwego, sąd apelacyjny może przekazać taką sprawę do rozpoznania innemu sądowi równorzędnemu.

Art.  12. 

Do dnia wejścia w życie art. 647 i art. 650 § 3 Kodeksu postępowania karnego:

1)
orzecznictwu sądów wojskowych podlegają sprawy:
a)
żołnierzy w czynnej służbie wojskowej o przestępstwa popełnione w czasie pełnienia tej służby,
b)
pracowników wojska o przestępstwa określone w art. 356-363 Kodeksu karnego w związku z art. 317 § 2 tego kodeksu,
c)
żołnierzy sił zbrojnych państw obcych, przebywających na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, oraz członków ich personelu cywilnego, o przestępstwa popełnione w związku z pełnieniem obowiązków służbowych, chyba że umowa międzynarodowa, której Rzeczpospolita Polska jest stroną, stanowi inaczej,
2)
sprawy o przestępstwa wymienione w pkt 1 nie przestają podlegać właściwości sądów wojskowych mimo zwolnienia żołnierza z czynnej służby wojskowej lub ustania zatrudnienia pracownika w wojsku,
3)
w razie zwolnienia żołnierza z czynnej służby wojskowej sąd wojskowy, najpóźniej do rozpoczęcia przewodu sądowego na rozprawie głównej, może jednak przekazać sprawę do rozpoznania sądowi powszechnemu, jeżeli nie dotyczy ona przestępstwa określonego w rozdziałach XXXIX-XLIV Kodeksu karnego albo innego przestępstwa, którym naruszono obowiązek wynikający ze służby wojskowej,
4)
w toku postępowania przygotowawczego uprawnienie określone w pkt 3 przysługuje odpowiednio prokuratorowi wojskowemu,
5)
na postanowienie w przedmiocie przekazania sprawy w myśl pkt 3 i 4 przysługuje zażalenie; zażalenie na postanowienie prokuratora wojskowego rozpoznaje sąd wojskowy właściwy do rozpoznania sprawy,
6)
przekazanie sprawy, o którym mowa w art. 650 § 1 i 2 Kodeksu postępowania karnego, nie może nastąpić, jeżeli sprawa dotyczy przestępstwa określonego w rozdziałach XXXIX-XLIV Kodeksu karnego, a gdy chodzi o sprawę żołnierza - również innego przestępstwa, którym naruszono obowiązek wynikający ze służby wojskowej,
7)
postępując w myśl art. 334 § 2 Kodeksu postępowania karnego prokurator wojskowy poucza pokrzywdzonego nie będącego żołnierzem także o prawie do złożenia wniosku, o którym mowa w pkt 8,
8) 5
 w sprawie o zbrodnię popełnioną na szkodę osoby niebędącej żołnierzem, na wniosek pokrzywdzonego złożony w terminie 7 dni od doręczenia mu zawiadomienia prokuratora wojskowego o przesłaniu aktu oskarżenia do sądu wojskowego z pouczeniem, o którym mowa w pkt 7, prezes tego sądu, jeżeli nie zachodzi wypadek przewidziany w art. 28 § 3 Kodeksu postępowania karnego, wyznacza do składu orzekającego zamiast ławników żołnierzy - ławników sądu powszechnego; w wypadku określonym w art. 55 § 1 Kodeksu postępowania karnego wniosek dołącza się do aktu oskarżenia,
9) 6
 Minister Sprawiedliwości w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia, sposób postępowania w sprawach związanych z uczestnictwem ławników sądów powszechnych w składach orzekających sądów wojskowych, o którym mowa w pkt 8, mając na uwadze konieczność zapewnienia właściwego współdziałania prezesów sądów wojskowych i powszechnych przy wyznaczaniu ławników do składu orzekającego.
Art.  12a.  7

 W sprawie zakończonej prawomocnym wyrokiem skazującym, wydanym w postępowaniu w stosunku do nieobecnych na podstawie kodeksu, o którym mowa w art. 3, w razie ujęcia skazanego lub jego osobistego zgłoszenia się do dyspozycji sądu, skazanemu doręcza się odpis tego wyroku. Na wniosek skazanego złożony na piśmie w zawitym terminie 14 dni od dnia doręczenia, sąd, którego wyrok się uprawomocnił, niezwłocznie wyznacza rozprawę, a wydany w tej instancji wyrok traci moc z chwilą stawienia się skazanego na rozprawę.

Art.  13.  8

 (skreślony).

Art.  14.  9

 Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 września 1998 r., z tym że przepis art. 11 obowiązuje nie dłużej niż przez 5 lat od dnia jej wejścia w życie.

1 Art. 1:

- zmieniony przez art. 2 ustawy z dnia 12 grudnia 1997 r. (Dz.U.97.160.1083) zmieniającej nin. ustawę z dniem 29 grudnia 1997 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 13 listopada 2002 r. (Dz.U.02.213.1801) zmieniającej nin. ustawę z dniem 31 grudnia 2002 r.

2 Art. 1 § 2 zmieniony przez art. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 2007 r. (Dz.U.07.247.1823) zmieniającej nin. ustawę z dniem 31 grudnia 2007 r.
3 Art. 5 § 2 uchylony przez art. 1 pkt 2 ustawy z dnia 13 listopada 2002 r. (Dz.U.02.213.1801) zmieniającej nin. ustawę z dniem 31 grudnia 2002 r.
4 Art. 11a dodany przez art. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2000 r. (Dz.U.00.62.717) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 września 2000 r.
5 Art. 12 pkt 8 zmieniony przez art. 9 ustawy z dnia 15 marca 2007 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania cywilnego, ustawy - Kodeks postępowania karnego oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz.U.07.112.766) z dniem 28 lipca 2007 r.
6 Art. 12 pkt 9 zmieniony przez art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 10 stycznia 2003 r. (Dz.U.03.17.155) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 lipca 2003 r.
7 Art. 12a dodany przez art. 2 pkt 2 ustawy z dnia 10 stycznia 2003 r. (Dz.U.03.17.155) zmieniającej nin. ustawę z dniem 1 lipca 2003 r.
8 Art. 13 skreślony przez art. 5 § 8 ustawy z dnia 24 sierpnia 2001 r. - Przepisy wprowadzające Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia (Dz.U.01.106.1149) z dniem 17 października 2001 r.
9 Art. 14 zmieniony przez art. 1 ustawy z dnia 12 grudnia 1997 r. (Dz.U.97.160.1083) zmieniającej nin. ustawę z dniem 29 grudnia 1997 r.

Zmiany w prawie

Bez konsultacji społecznych nie będzie nowego prawa

Już od jutra rządowi trudniej będzie, przy tworzeniu nowego prawa, omijać proces konsultacji publicznych, wykorzystując w tym celu projekty poselskie. W czwartek, 31 października, wchodzą w życie zmienione przepisy regulaminu Sejmu, które nakazują marszałkowi Sejmu kierowanie projektów poselskich do konsultacji publicznych i wymagają sporządzenia do nich oceny skutków regulacji. Każdy obywatel będzie mógł odtąd zgłosić własne uwagi do projektów poselskich, korzystając z Systemu Informacyjnego Sejmu.

Grażyna J. Leśniak 30.10.2024
Nowy urlop dla rodziców wcześniaków coraz bliżej - rząd przyjął projekt ustawy

Rada Ministrów przyjęła we wtorek przygotowany w Ministerstwie Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej projekt ustawy wprowadzający nowe uprawnienie – uzupełniający urlop macierzyński dla rodziców wcześniaków i rodziców dzieci urodzonych w terminie, ale wymagających dłuższej hospitalizacji po urodzeniu. Wymiar uzupełniającego urlopu macierzyńskiego będzie wynosił odpowiednio do 8 albo do 15 tygodni.

Grażyna J. Leśniak 29.10.2024
Na zwolnieniu w jednej pracy, w drugiej - w pełni sił i... płacy

Przebywanie na zwolnieniu lekarskim w jednej pracy nie wykluczy już możliwości wykonywania pracy i pobierania za nią wynagrodzenia w innej firmie czy firmach. Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej przygotowało właśnie projekt ustawy, który ma wprowadzić też m.in. definicję pracy zarobkowej - nie będzie nią podpisanie w czasie choroby firmowych dokumentów i nie spowoduje to utraty świadczeń. Zwolnienie lekarskie będzie mogło przewidywać miejsce pobytu w innym państwie. To rewolucyjne zmiany. Zdaniem prawników, te propozycje mają sens, nawet jeśli znajdą się tacy, którzy będą chcieli nadużywać nowych przepisów.

Beata Dązbłaż 29.10.2024
Bez kary za brak lekarza w karetce do połowy przyszłego roku

W ponad połowie specjalistycznych Zespołów Ratownictwa Medycznego brakuje lekarzy. Ministerstwo Zdrowia wydłuża więc po raz trzeci czas, kiedy Narodowy Fundusz Zdrowia nie będzie pobierał kar umownych w przypadku niezapewnienia lekarza w zespołach ratownictwa medycznego. Ostatnio termin wyznaczono na koniec tego roku, teraz ma to być czerwiec 2025 r.

Beata Dązbłaż 23.09.2024
Darowizny dla ofiar powodzi z zerową stawką VAT

Można już stosować zerową stawkę VAT na darowizny dla ofiar powodzi - rozporządzenie w tej sprawie obowiązuje od 18 września, ale z możliwością stosowania go do darowizn towarów i nieodpłatnych usług przekazanych począwszy od 12 września do 31 grudnia 2024 r. Stawka 0 proc. będzie stosowana do darowizn wszelkiego rodzaju towarów lub usług niezbędnych do wsparcia poszkodowanych.

Monika Sewastianowicz 18.09.2024
Lewiatan: Za reformę płacy minimalnej będą musieli zapłacić pracodawcy

Projekt ustawy o minimalnym wynagrodzeniu jest słaby legislacyjnie. Nie tylko nie realizuje celów zawartych w unijnej dyrektywie, ale może przyczynić się do pogłębienia problemów firm i spadku zatrudnienia. Nie poprawi też jakości pracy w naszym kraju. Utrwala zwiększanie presji płacowej – uważa Konfederacja Lewiatan.

Grażyna J. Leśniak 10.09.2024