Warunki wydawania zezwoleń na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie drobnej wytwórczości przez zagraniczne osoby prawne i fizyczne.

ROZPORZĄDZENIE
RADY MINISTRÓW
z dnia 17 czerwca 1989 r.
w sprawie warunków wydawania zezwoleń na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie drobnej wytwórczości przez zagraniczne osoby prawne i fizyczne. *

Na podstawie art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o zasadach prowadzenia na terytorium Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej działalności gospodarczej w zakresie drobnej wytwórczości przez zagraniczne osoby prawne i fizyczne (Dz. U. z 1989 r. Nr 27, poz. 148) zarządza się, co następuje:
§  1.
Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o:
1)
ustawie - rozumie się przez to ustawę z dnia 6 lipca 1982 r. o zasadach prowadzenia na terytorium Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej działalności gospodarczej w zakresie drobnej wytwórczości przez zagraniczne osoby prawne i fizyczne (Dz. U. z 1989 r. Nr 27, poz. 148),
2)
organie administracji - rozumie się przez to terenowy organ administracji państwowej o właściwości szczególnej stopnia wojewódzkiego,
3)
zagranicznych podmiotach gospodarczych - rozumie się przez to podmioty, o których mowa w art. 1 ustawy,
4)
zezwoleniu bez bliższego określenia - rozumie się przez to zezwolenia, wydawane na podstawie ustawy, o której mowa w pkt 1,
5)
Prezesie Agencji - rozumie się przez to Prezesa Agencji do Spraw Inwestycji Zagranicznych, o których mowa w art. 4 ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej z udziałem podmiotów zagranicznych (Dz. U. Nr 41, poz. 325).
§  2.
1.
Rozporządzenie dotyczy postępowania w sprawach przedsiębiorstw utworzonych na podstawie ustawy, w szczególności w sprawach dotyczących zmiany podmiotu prowadzącego działalność lub jego pełnomocnika, miejsca, przedmiotu i warunków działalności oraz innych okoliczności określonych w zezwoleniu.
2.
W postępowaniu regulowanym przepisami rozporządzenia nie ustala się wysokości depozytów założycielskich oraz dewizowych wkładów inwestycyjnych, o których mowa w art. 9 ustawy, z wyjątkiem wkładów uzupełniających, określonych w § 3 ust. 3 pkt 3.
§  3.
1.
Nabywca przedsiębiorstwa prowadzonego na podstawie zezwolenia może dalej prowadzić to przedsiębiorstwo po uzyskaniu zezwolenia na swoje imię i nazwisko lub firmę (nazwę).
2.
Wniosek o wydanie zezwolenia, o którym mowa w ust. 1, zagranicznego podmiotu gospodarczego:
1)
będącego osobą fizyczną - powinien być podpisany przez nią,
2)
będącego osobą prawną - powinien być podpisany przez organ uprawniony do jej reprezentowania,
3)
będącego spółką nie mającą osobowości prawnej - powinien być podpisany przez wspólników.
3.
Zagraniczne podmioty gospodarcze będące osobami fizycznymi lub spółkami nie mającymi osobowości prawnej dołączają do wniosku, o którym mowa w ust. 2:
1)
wypis z paszportu lub innego dokumentu stwierdzającego tożsamość, zawierający dane osobowe oraz obywatelstwo wnioskodawcy,
2)
odpis pełnomocnictwa określonego w art. 6 ustawy lub zezwolenia na utworzenie przedstawicielstwa, wydanego na podstawie rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 6 lutego 1976 r. w sprawie warunków, trybu i organów właściwych do wydawania zagranicznym osobom prawnym i fizycznym uprawnień do tworzenia przedstawicielstw na terytorium Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej dla wykonywania działalności gospodarczej (Dz. U. Nr 11, poz. 63 i z 1984 r. Nr 26, poz. 133),
3)
dokument stwierdzający, że zostały zrealizowane dewizowe wkłady inwestycyjne co najmniej w wysokości ustawowej, o której mowa w art. 9 ust. 3 ustawy, lub oświadczenie, że wnioskodawca zobowiązuje się uzupełnić do tej wysokości dewizowe wkłady inwestycyjne w terminie roku od dnia otrzymania zezwolenia,
4)
odpis umowy spółki, w razie gdy jest zamierzone prowadzenie działalności w formie spółki nie mającej osobowości prawnej, z siedzibą za granicą.
4.
Zagraniczne podmioty gospodarcze będące osobami prawnymi dołączają do wniosku, o którym mowa w ust. 2:
1)
odpis aktu założycielskiego (statutu, umowy) osoby prawnej, przy czym odpis sporządzony za granicą powinien być uwierzytelniony przez polskie przedstawicielstwo dyplomatyczne lub urząd konsularny,
2)
wypis z rejestru lub zaświadczenie właściwego organu państwa, na którego terytorium osoba ta została zarejestrowana, stwierdzające, że osoba ta została utworzona zgodnie z przepisami prawa obowiązującymi w tym państwie,
3)
dokumenty wymienione w ust. 3 pkt 2 i 3.
5.
Spółki, utworzone przez zagraniczne podmioty gospodarcze z wyłącznym ich udziałem, z siedzibą w Polsce, dołączają do wniosku, o którym mowa w ust. 2, dokumenty wymienione w ust. 4, a spółki z udziałem osób krajowych i zagranicznych podmiotów gospodarczych dołączają ponadto zezwolenie dewizowe na zawarcie umowy spółki i na wniesienie udziałów.
§  4.
1.
Organ administracji przed wydaniem zezwolenia, o którym mowa w § 3 ust. 1:
1)
ustala, czy dewizowe wkłady inwestycyjne zostały zrealizowane co najmniej w wysokości minimalnej określonej w ustawie lub czy złożone oświadczenie odpowiada warunkom określonym w § 3 ust. 3 pkt 3,
2)
zawiadamia wojewódzki urząd spraw wewnętrznych o zamierzonej lokalizacji przedsiębiorstwa (zakładu i innych placówek, o których mowa w § 5 ust. 2) oraz o osobie właściciela i pełnomocnika; brak sprzeciwu w terminie miesiąca oznacza, że nie ma zastrzeżeń do wydania zezwolenia stosownie do przepisu art. 5 ust. 3 pkt 2 ustawy.
2.
Organ administracji zamieszcza w zezwoleniu, o którym mowa w ust. 1, oprócz ustaleń określonych w art. 11 ustawy:
1)
w nazwie przedsiębiorstwa - imię i nazwisko lub firmę (nazwę) zagranicznego podmiotu gospodarczego występującego z wnioskiem,
2)
warunki, których należy przestrzegać przy prowadzeniu działalności gospodarczej, w szczególności termin, w jakim powinny być zrealizowane uzupełniające dewizowe wkłady inwestycyjne, o których mowa w § 3 ust. 3 pkt 3.
§  5.
1.
Zmiana statusu prawnego podmiotu posiadającego zezwolenie, nazwy przedsiębiorstwa, przedmiotu działalności gospodarczej oraz innych okoliczności i warunków określonych w zezwoleniu wymaga zmiany zezwolenia, z tym że zwiększenie stanu zatrudnienia określonego w zezwoleniu wymaga uprzedniego zawiadomienia organu administracji, który wpisuje tę zmianę do zezwolenia.
2.
Przy zmianie zezwolenia dotyczącej uruchomienia poza siedzibą przedsiębiorstwa, w ramach działalności określonej w zezwoleniu, nowego zakładu, filii, zakładu pomocniczego, magazynu, biura, sklepu, punktu przyjmowania zamówień i innych placówek oraz zmiany pełnomocnika stosuje się odpowiednio przepis § 4 ust. 1 pkt 2.
3.
Jeżeli placówki, o których mowa w ust. 2, są położone na obszarze innego województwa, jest wymagane uzyskanie zgody właściwego miejscowo organu administracji państwowej. Organ ten sprawuje nadzór nad działalnością placówek położonych na obszarze swojego województwa.
4.
Przy zmianie zezwolenia dotyczącej:
1)
przyjęcia lub zmiany wspólnika, jeżeli nie powoduje to powstania osoby prawnej,
2)
zmiany statusu prawnego w ten sposób, że podmiot zagraniczny stanie się lub przestanie być osobą prawną,

stosuje się odpowiednio przepisy § 2 i 3 oraz § 4 ust. 1 pkt 2.

5.
Zmiana zezwolenia umożliwiająca podjęcie działalności w innej branży, określonej według Klasyfikacji gospodarki narodowej ustalonej przez Główny Urząd Statystyczny, może być dokonana, jeżeli zagraniczny podmiot gospodarczy:
1)
zrealizował dewizowe wkłady inwestycyjne co najmniej w minimalnej wysokości określonej w ustawie,
2)
przedstawił ogólną charakterystykę zamierzonej działalności gospodarczej.
6.
Jeżeli w myśl przepisów szczególnych podjęcie określonego rodzaju działalności, o której mowa w ust. 5, wymaga zezwolenia, rozpoczęcie tej działalności może nastąpić po uzyskaniu odrębnego zezwolenia.
§  6.
Na wniosek podmiotu zagranicznego organ administracji zamieszcza w zezwoleniu stwierdzenie, że zezwolenie na działalność wytwórczą uprawnia do świadczenia usług związanych z wyrobami własnymi i wyrobami podobnymi (analogicznymi) innych wytwórców oraz do ubocznego wytwarzania wyrobów z odpadów powstałych przy produkcji określonej w zezwoleniu.
§  7.
Dokumenty składane do organów administracji powinny być sporządzone w języku polskim lub przetłumaczone na język polski przez tłumacza przysięgłego. Przekład sporządzony za granicą powinien być poświadczony przez polskie przedstawicielstwo dyplomatyczne lub urząd konsularny.
§  8.
W razie braku pełnomocnika, o którym mowa w art. 6 ust. 1 ustawy, decyzje administracyjne i pisma w sprawach zamierzonej lub prowadzonej działalności gospodarczej wysyła się do zagranicznego podmiotu gospodarczego, a ich kopie do kuratora, o którym mowa w art. 6 ust. 5 ustawy, w razie zaś jego braku - do osoby wskazanej przez zagraniczny podmiot gospodarczy.
§  9.
1.
W razie stwierdzenia, że w prowadzeniu działalności przedsiębiorstwa występują okoliczności określone w art. 15 ustawy, organ administracji wzywa pełnomocnika do usunięcia w wyznaczonym terminie stwierdzonych uchybień, informując właściciela przedsiębiorstwa i jego pełnomocnika, że nieusunięcie tych uchybień spowoduje cofnięcie zezwolenia.
2.
Organ administracji może cofnąć zezwolenie w części dotyczącej określonego rodzaju działalności gospodarczej, przy której wykonywaniu zostały naruszone przepisy prawa lub warunki ustalone w zezwoleniu.
§  10.
1.
Organ administracji po wydaniu decyzji w sprawach zezwoleń niezwłocznie przesyła ich kopie do Agencji do Spraw Inwestycji Zagranicznych, właściwej izby skarbowej oraz do polskiego banku prowadzącego rachunki przedsiębiorstwa.
2.
Kopie decyzji w sprawie prowadzenia działalności gospodarczej na terenie innego województwa przesyła się także właściwemu miejscowo organowi administracji.
§  11.
1.
Organ administracji prowadzi rejestr wydanych zezwoleń oraz rejestr decyzji odmownych.
2.
Sposób prowadzenia rejestrów oraz zakres zawartych w nich danych określa Prezes Agencji.
§  12.
1.
Na wniosek zagranicznego podmiotu gospodarczego posiadającego zezwolenie wydane przed dniem wejścia w życie rozporządzenia organ administracji, który wydał zezwolenie, dostosuje jego treść do przepisów rozporządzenia.
2.
Jeżeli we wniosku, o którym mowa w ust. 1, zagraniczny podmiot gospodarczy żąda dostosowania przedmiotu działalności określonej w zezwoleniu do rodzajów działalności według Klasyfikacji gospodarki narodowej, które może spowodować rozszerzenie dotychczasowej działalności, wniosek taki uwzględnia się, jeżeli zostały spełnione warunki określone w § 5 ust. 5.
§  13.
Traci moc rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 9 września 1985 r. w sprawie szczegółowych warunków wydawania zezwoleń na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie drobnej wytwórczości przez zagraniczne osoby prawne i fizyczne (Dz. U. Nr 48, poz. 247 i z 1987 r. Nr 20, poz. 120), z tym że przepisy tego rozporządzenia stosuje się w postępowaniach nie zakończonych ostatecznymi decyzjami, dotyczących wniosków o wydanie zezwolenia na utworzenie przedsiębiorstwa lub o przedłużenie ważności zezwolenia, złożonych przed dniem 1 stycznia 1989 r.
§  14.
Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 lipca 1989 r.
* Niniejsze rozporządzenie traci moc z dniem 1 stycznia 1999 r. w części sprzecznej z ustawą z dnia 6 lipca 1982 r. o zasadach prowadzenia na terytorium Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej działalności gospodarczej w zakresie drobnej wytwórczości przez zagraniczne osoby prawne i fizyczne (Dz.U.89.27.148) w brzmieniu ustalonym przez art. 44 pkt 1 ustawy z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa (Dz.U.98.106.668).

Zmiany w prawie

Bez konsultacji społecznych nie będzie nowego prawa

Już od jutra rządowi trudniej będzie, przy tworzeniu nowego prawa, omijać proces konsultacji publicznych, wykorzystując w tym celu projekty poselskie. W czwartek, 31 października, wchodzą w życie zmienione przepisy regulaminu Sejmu, które nakazują marszałkowi Sejmu kierowanie projektów poselskich do konsultacji publicznych i wymagają sporządzenia do nich oceny skutków regulacji. Każdy obywatel będzie mógł odtąd zgłosić własne uwagi do projektów poselskich, korzystając z Systemu Informacyjnego Sejmu.

Grażyna J. Leśniak 30.10.2024
Nowy urlop dla rodziców wcześniaków coraz bliżej - rząd przyjął projekt ustawy

Rada Ministrów przyjęła we wtorek przygotowany w Ministerstwie Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej projekt ustawy wprowadzający nowe uprawnienie – uzupełniający urlop macierzyński dla rodziców wcześniaków i rodziców dzieci urodzonych w terminie, ale wymagających dłuższej hospitalizacji po urodzeniu. Wymiar uzupełniającego urlopu macierzyńskiego będzie wynosił odpowiednio do 8 albo do 15 tygodni.

Grażyna J. Leśniak 29.10.2024
Na zwolnieniu w jednej pracy, w drugiej - w pełni sił i... płacy

Przebywanie na zwolnieniu lekarskim w jednej pracy nie wykluczy już możliwości wykonywania pracy i pobierania za nią wynagrodzenia w innej firmie czy firmach. Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej przygotowało właśnie projekt ustawy, który ma wprowadzić też m.in. definicję pracy zarobkowej - nie będzie nią podpisanie w czasie choroby firmowych dokumentów i nie spowoduje to utraty świadczeń. Zwolnienie lekarskie będzie mogło przewidywać miejsce pobytu w innym państwie. To rewolucyjne zmiany. Zdaniem prawników, te propozycje mają sens, nawet jeśli znajdą się tacy, którzy będą chcieli nadużywać nowych przepisów.

Beata Dązbłaż 29.10.2024
Bez kary za brak lekarza w karetce do połowy przyszłego roku

W ponad połowie specjalistycznych Zespołów Ratownictwa Medycznego brakuje lekarzy. Ministerstwo Zdrowia wydłuża więc po raz trzeci czas, kiedy Narodowy Fundusz Zdrowia nie będzie pobierał kar umownych w przypadku niezapewnienia lekarza w zespołach ratownictwa medycznego. Ostatnio termin wyznaczono na koniec tego roku, teraz ma to być czerwiec 2025 r.

Beata Dązbłaż 23.09.2024
Darowizny dla ofiar powodzi z zerową stawką VAT

Można już stosować zerową stawkę VAT na darowizny dla ofiar powodzi - rozporządzenie w tej sprawie obowiązuje od 18 września, ale z możliwością stosowania go do darowizn towarów i nieodpłatnych usług przekazanych począwszy od 12 września do 31 grudnia 2024 r. Stawka 0 proc. będzie stosowana do darowizn wszelkiego rodzaju towarów lub usług niezbędnych do wsparcia poszkodowanych.

Monika Sewastianowicz 18.09.2024
Lewiatan: Za reformę płacy minimalnej będą musieli zapłacić pracodawcy

Projekt ustawy o minimalnym wynagrodzeniu jest słaby legislacyjnie. Nie tylko nie realizuje celów zawartych w unijnej dyrektywie, ale może przyczynić się do pogłębienia problemów firm i spadku zatrudnienia. Nie poprawi też jakości pracy w naszym kraju. Utrwala zwiększanie presji płacowej – uważa Konfederacja Lewiatan.

Grażyna J. Leśniak 10.09.2024
Metryka aktu
Identyfikator:

Dz.U.1989.40.217

Rodzaj: Rozporządzenie
Tytuł: Warunki wydawania zezwoleń na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie drobnej wytwórczości przez zagraniczne osoby prawne i fizyczne.
Data aktu: 17/06/1989
Data ogłoszenia: 26/06/1989
Data wejścia w życie: 01/07/1989