Prawa i obowiązki pracowników organów administracji celnej.

ROZPORZĄDZENIE

RADY MINISTRÓW

z dnia 22 września 1978 r.

w sprawie praw i obowiązków pracowników organów administracji celnej.

Na podstawie art. 298 Kodeksu pracy (Dz. U. z 1974 r. Nr 24, poz. 141 i z 1975 r. Nr 16, poz. 91) oraz art. 18a i art. 21 ust. 2 ustawy z dnia 23 stycznia 1968 r. o powszechnym zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin (Dz. U. z 1968 r. Nr 3, poz. 6, z 1972 r. Nr 16, poz. 114 i Nr 53, poz. 341, z 1973 r. Nr 38, poz. 225, z 1974 r. Nr 21, poz. 116 i 117, Nr 47, poz. 280 i Nr 50, poz. 321, z 1975 r. Nr 45, poz. 232 oraz z 1977 r. Nr 11, poz. 43), po porozumieniu z Centralną Radą Związków Zawodowych zarządza się, co następuje:

Rozdział  1

Przepisy ogólne.

§  1.

1. Rozporządzenie stosuje się do pracowników organów administracji celnej, zwanych dalej "funkcjonariuszami celnymi".

2. Do Prezesa Głównego Urzędu Ceł i jego zastępców stosuje się odpowiednio przepisy § 2, 6 ust. 2, § 8, 10, 11, 12, 33, 34 i 38-41.

§  2.

1. Funkcjonariuszem celnym może być obywatel polski, którego postawa ideowo-moralna daje rękojmię należytego wykonywania powierzonych mu obowiązków służbowych oraz który:

1) ukończył 18 lat i ma pełną zdolność do czynności prawnych,

2) korzysta z praw publicznych,

3) ma odpowiedni stan zdrowia,

4) ma co najmniej średnie wykształcenie,

5) nie był karany za przestępstwo umyślne.

2. Minister Handlu Zagranicznego i Gospodarki Morskiej w porozumieniu z Ministrem Zdrowia i Opieki Społecznej określi wymagany stan zdrowia, o którym mowa w ust. 1 pkt 3.

§  3.

1. Stosunek pracy z funkcjonariuszem celnym nawiązuje się:

1) na podstawie mianowania lub

2) na podstawie umowy o pracę.

2. Funkcjonariuszem celnym może być mianowana osoba, która:

1) spełnia warunki określone w § 2 ust. 1,

2) jest zatrudniona w organach administracji celnej w pełnym wymiarze czasu pracy co najmniej trzy lata,

3) ma znajomość co najmniej jednego języka obcego w zakresie umożliwiającym wykonywanie obowiązków służbowych,

4) zdała egzamin kwalifikacyjny, o którym mowa w § 6 ust. 1.

3. Nawiązanie stosunku pracy z osobą, która nie spełnia warunków określonych w ust. 2 pkt 2-4, następuje na podstawie umowy o pracę.

4. Prezes Głównego Urzędu Ceł może w uzasadnionych wypadkach odstąpić od wymagań określonych w ust. 2 pkt 2-4.

5. Powoływanie i odwoływanie Prezesa Głównego Urzędu Ceł i jego zastępców regulują odrębne przepisy.

§ 4. Funkcjonariuszy celnych zatrudnionych w Głównym Urzędzie Ceł oraz dyrektorów urzędów celnych i ich zastępców mianuje Prezes Głównego Urzędu Ceł. Pozostałych funkcjonariuszy celnych mianują dyrektorzy urzędów celnych; Prezes Głównego Urzędu Ceł może jednak zastrzec do swej właściwości mianowanie również innych funkcjonariuszy zatrudnionych w urzędach celnych.

§  5.

1. Stosunek pracy na podstawie mianowania nawiązuje się z dniem określonym w akcie mianowania.

2. Akt mianowania powinien w szczególności określać:

1) stanowisko służbowe i miejsce pracy,

2) wysokość wynagrodzenia.

§  6.

1. Funkcjonariusz celny w okresie zatrudnienia poprzedzającym mianowanie odbywa przeszkolenie wstępne, przygotowujące do samodzielnego wykonywania obowiązków służbowych, zakończone egzaminem kwalifikacyjnym.

2. Funkcjonariusz celny mianowany podlega doskonaleniu zawodowemu w zakresie i na zasadach ustalonych w odrębnych przepisach.

§  7.

1. Funkcjonariusz celny podlega pod względem zawodowym i postawy polityczno-moralnej okresowym ocenom kwalifikacyjnym.

2. Oceny kwalifikacyjnej funkcjonariusza celnego mianowanego dokonuje się co dwa lata.

3. Funkcjonariusz celny zatrudniony na podstawie umowy o pracę podlega ocenie kwalifikacyjnej co rok.

4. Okresowej oceny kwalifikacyjnej funkcjonariusza celnego dokonuje w porozumieniu z radą zakładową kierownik komórki organizacyjnej, w której funkcjonariusz wykonuje obowiązki służbowe.

5. Okresową ocenę kwalifikacyjną podaje się do wiadomości funkcjonariuszowi celnemu. Jeżeli funkcjonariusz nie zgadza się z tą oceną, może w ciągu czternastu dni od zaznajomienia się z nią odwołać się do przełożonego bezpośrednio nadrzędnego nad kierownikiem komórki organizacyjnej, o którym mowa w ust. 4.

Rozdział  2

Obowiązki funkcjonariusza celnego.

§ 8. Funkcjonariusz celny, niezależnie od przestrzegania obowiązków określonych w art. 100 Kodeksu pracy oraz w przepisach w sprawie praw i obowiązków pracowników urzędów państwowych, powinien:

1) dokładać w trakcie kontroli obrotu towarowego z zagranicą wszelkich starań, aby dobro i interes Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej nie poniosły w tym zakresie żadnego uszczerbku,

2) współdziałać z organami innych służb działających na granicy, a w zakresie uregulowanym umowami międzynarodowymi również z organami celnymi państw obcych,

3) zwiększać efektywność kontroli celnej przez jej stałe doskonalenie,

4) zachowywać się z godnością w służbie i poza służbą,

5) pogłębiać swą wiedzę polityczno-zawodową.

§ 9. Funkcjonariusz celny jest obowiązany w razie doraźnej potrzeby wykonywać na polecenie przełożonego czynności służbowe, choćby nie związane z zajmowanym stanowiskiem.

§  10.

1. Funkcjonariusz celny jest obowiązany, z zastrzeżeniem wyjątków określonych w odrębnych przepisach, wykonywać obowiązki służbowe w umundurowaniu.

2. Wzory i zasady przydziału umundurowania oraz wypadki, w których funkcjonariusz celny może wykonywać obowiązki służbowe w ubraniu cywilnym, określają odrębne przepisy.

Rozdział  3

Szczególne uprawnienia funkcjonariusza celnego.

§  11.

1. Funkcjonariuszowi celnemu i członkom jego rodziny przysługuje prawo przejazdu koleją na koszt organów administracji celnej raz w roku kalendarzowym do jednej z wybranych przez siebie miejscowości w kraju i z powrotem.

2. Za członków rodziny uprawnionych do świadczeń określonych w ust. 1 uważa się małżonka oraz będące na utrzymaniu funkcjonariusza celnego dzieci własne, przysposobione, pasierbów i dzieci obce wzięte na wychowanie.

3. Minister Handlu Zagranicznego i Gospodarki Morskiej po porozumieniu z Zarządem Głównym Związku Zawodowego Pracowników Państwowych i Społecznych określa zasady i warunki korzystania z uprawnień, o których mowa w ust. 1.

§  12.

1. Prezes Głównego Urzędu Ceł może udzielić funkcjonariuszowi celnemu mianowanemu urlopu zdrowotnego. Urlopu można udzielić tylko na podstawie skierowania na leczenie sanatoryjne, uzdrowiskowe lub profilaktyczne i na okres ustalony w tym skierowaniu, nie przekraczający jednak trzydziestu dni w danym roku kalendarzowym.

2. Za czas urlopu zdrowotnego funkcjonariuszowi celnemu mianowanemu przysługuje wynagrodzenie obliczone jak za urlop wypoczynkowy.

Rozdział  4

Odpowiedzialność służbowa funkcjonariuszy celnych mianowanych.

§ 13. Funkcjonariusze celni mianowani ponoszą za naruszenie swych obowiązków odpowiedzialność dyscyplinarną lub porządkową.

§  14.

1. Odpowiedzialność dyscyplinarną ponosi funkcjonariusz celny za naruszenie obowiązków służbowych:

1) mogących narazić na szkodę dobro lub interes Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej albo

2) spowodowane chęcią zysku lub innymi niskimi pobudkami, albo

3) polegające na ciężkim uchybieniu godności funkcjonariusza celnego.

2. Za naruszenie obowiązków służbowych mniejszej wagi, nie uzasadniające wszczęcia postępowania dyscyplinarnego, funkcjonariusz celny ponosi odpowiedzialność porządkową.

§ 15. Karami dyscyplinarnymi są:

1) nagana z ostrzeżeniem,

2) pozbawienie możliwości awansowania przez okres do dwóch lat, licząc od najbliższego terminu, w którym funkcjonariusz celny mógłby być awansowany,

3) przeniesienie na bezpośrednio niższe stanowisko służbowe,

4) zwolnienie dyscyplinarne z pracy.

§  16.

1. W sprawach dyscyplinarnych orzekają komisje:

1) w pierwszej instancji - Komisja Dyscyplinarna działająca przy Prezesie Głównego Urzędu Ceł oraz komisja dyscyplinarna działająca przy dyrektorze urzędu celnego,

2) w drugiej instancji - Odwoławcza Komisja Dyscyplinarna działająca przy Prezesie Głównego Urzędu Ceł.

2. Przewodniczących i członków komisji dyscyplinarnych określonych w ust. 1 powołuje na okres dwóch lat:

1) Prezes Głównego Urzędu Ceł - w stosunku do komisji dyscyplinarnych, działających przy dyrektorach urzędów celnych,

2) Minister Handlu Zagranicznego i Gospodarki Morskiej - w stosunku do Komisji Dyscyplinarnej i Odwoławczej Komisji Dyscyplinarnej, działających przy Prezesie Głównego Urzędu Ceł.

§  17.

1. Nie można wszcząć postępowania dyscyplinarnego po upływie trzech miesięcy od dnia powzięcia przez przełożonego wiadomości o naruszeniu przez funkcjonariusza celnego obowiązków służbowych.

2. Nie można wymierzyć funkcjonariuszowi celnemu kary dyscyplinarnej po upływie dwóch lat od dnia naruszenia przez niego obowiązków służbowych.

3. Przepisów ust. 1 i 2 nie stosuje się, jeżeli naruszenie obowiązków służbowych stanowi przestępstwo. W tym wypadku nie można wszcząć postępowania dyscyplinarnego ani wymierzyć funkcjonariuszowi celnemu kary dyscyplinarnej po ustaniu karalności tego przestępstwa.

§ 18. Ukaranie karą dyscyplinarną ulega zatarciu po upływie trzech lat od dnia wydania orzeczenia o ukaraniu. W razie ukarania karą nagany z ostrzeżeniem komisja dyscyplinarna, na wniosek ukaranego, może zarządzić zatarcie ukarania po upływie roku nienagannej pracy.

§  19.

1. Karami porządkowymi są:

1) upomnienie,

2) nagana.

2. Kary porządkowe wymierzają:

1) w urzędach celnych - dyrektorzy urzędów celnych,

2) w Głównym Urzędzie Ceł - Prezes Głównego Urzędu Ceł.

§  20.

1. Przy wymierzaniu kar porządkowych stosuje się zasady i tryb postępowania określone w art. 109-111 i 113 Kodeksu pracy.

2. Funkcjonariuszowi celnemu ukaranemu karą porządkową przysługuje, w ciągu siedmiu dni od dnia zawiadomienia o ukaraniu, prawo wniesienia - drogą służbową - odwołania od decyzji funkcjonariusza, który tę karę wymierzył, do jego przełożonego.

§  21.

1. Funkcjonariusza celnego można zawiesić w pełnieniu obowiązków służbowych, gdy w związku z powstaniem uzasadnionych podstaw do wszczęcia postępowania dyscyplinarnego wskazane jest ze względów służbowych niezwłoczne odsunięcie go od pełnienia tych obowiązków.

2. Zawieszenie funkcjonariusza celnego w wykonywaniu obowiązków służbowych w razie wszczęcia postępowania dyscyplinarnego kończy się z dniem wydania prawomocnego orzeczenia komisji dyscyplinarnej, jeśli wcześniej nie zostało ono uchylone.

3. Prezes Głównego Urzędu Ceł uchyla decyzję o zawieszeniu w wykonywaniu obowiązków służbowych, jeżeli w ciągu czternastu dni od jej doręczenia funkcjonariuszowi celnemu nie wszczęto przeciwko niemu postępowania dyscyplinarnego.

§ 22. Minister Handlu Zagranicznego i Gospodarki Morskiej określi po porozumieniu z Zarządem Głównym Związku Zawodowego Pracowników Państwowych i Społecznych skład i organizację komisji dyscyplinarnych, szczegółowe zasady i tryb postępowania przed tymi komisjami oraz sposób wykonania kar dyscyplinarnych.

Rozdział  5

Zmiana i rozwiązanie stosunku pracy funkcjonariuszy celnych mianowanych.

§  23.

1. Funkcjonariusza celnego można za jego zgodą przenieść na inne stanowisko służbowe lub na stanowisko służbowe w innej miejscowości.

2. W uzasadnionych wypadkach funkcjonariusza celnego można przenieść bez jego zgody na równorzędne stanowisko służbowe w dotychczasowej miejscowości pełnienia służby, jak również na takie samo lub równorzędne stanowisko w innej miejscowości.

3. Przeniesienie do innej miejscowości z urzędu wymaga zapewnienia funkcjonariuszowi celnemu mieszkania odpowiedniego do jego stanu rodzinnego.

4. Świadczenia z tytułu przeniesienia do innej miejscowości oraz zasady ich przyznawania regulują odrębne przepisy.

§  24.

1. W wypadkach uzasadnionych potrzebami służby funkcjonariusz celny może być skierowany do pracy na takie samo lub inne stanowisko służbowe, w tym samym albo innym organie administracji celnej, w tej samej lub innej miejscowości - na okres nie przekraczający sześciu miesięcy w ciągu roku kalendarzowego.

2. Funkcjonariuszowi celnemu, któremu w wypadkach określonych w ust. 1 powierzono pełnienie obowiązków na wyższym stanowisku służbowym, przysługuje w czasie pełnienia tych obowiązków wynagrodzenie nie niższe od najniższego wynagrodzenia przewidzianego dla tego stanowiska.

3. Wynagrodzenie funkcjonariusza celnego, któremu w wypadkach określonych w ust. 1 powierzono pełnienie obowiązków na niższym stanowisku służbowym, nie ulega zmianie.

4. Funkcjonariuszowi celnemu skierowanemu do pracy w innej miejscowości przysługują diety i inne należności na zasadach stosowanych przy podróżach służbowych na obszarze kraju.

§ 25. Przeniesienie do innej miejscowości lub skierowanie do pracy w innej miejscowości kobiety w ciąży lub kobiety opiekującej się dzieckiem w wieku do lat piętnastu nie może nastąpić bez jej zgody.

§  26.

1. Funkcjonariusza celnego przenosi się na bezpośrednio niższe stanowisko służbowe w razie wymierzenia kary dyscyplinarnej przeniesienia na bezpośrednio niższe stanowisko.

2. Funkcjonariusz celny może być przeniesiony na niższe stanowisko służbowe w razie:

1) orzeczenia przez właściwą komisję lekarską do spraw inwalidztwa i zatrudnienia trwałej niezdolności do pełnienia obowiązków służbowych na zajmowanym stanowisku, jeżeli nie ma możliwości mianowania go na stanowisko równorzędne,

2) nieprzydatności na zajmowanym stanowisku, stwierdzonej w okresowej ocenie kwalifikacyjnej,

3) niewywiązywania się z obowiązków służbowych na zajmowanym stanowisku, stwierdzonego w dwóch kolejnych okresowych ocenach kwalifikacyjnych,

4) likwidacji zajmowanego stanowiska służbowego, jeżeli nie ma możliwości mianowania funkcjonariusza celnego na równorzędne stanowisko.

3. Funkcjonariusza celnego na jego prośbę można przenieść na niższe stanowisko służbowe.

4. Funkcjonariusz celny przeniesiony w wypadkach określonych w ust. 2 pkt 1 i 4 na inne stanowisko służbowe, na którym przewidziane jest wynagrodzenie niższe od pobieranego na poprzednio zajmowanym, zachowuje dotychczasowe wynagrodzenie zasadnicze wraz z dodatkami o charakterze stałym przez okres dwóch lat.

§ 27. Stosunek pracy z funkcjonariuszem celnym rozwiązuje się z mocy prawa w razie:

1) utraty obywatelstwa polskiego,

2) utraty praw publicznych lub zdolności do czynności prawnych,

3) wymierzenia kary dyscyplinarnej zwolnienia z pracy.

§  28.

1. Stosunek pracy z funkcjonariuszem celnym ulega rozwiązaniu z zachowaniem trzymiesięcznego okresu wypowiedzenia w razie:

1) orzeczenia przez właściwą komisję lekarską do spraw inwalidztwa i zatrudnienia trwałej niezdolności do pełnienia obowiązków służbowych,

2) odmowy objęcia stanowiska, na które funkcjonariusz celny został przeniesiony w wypadkach określonych w § 23 ust. 2 oraz § 26 ust. 1 i 2.

2. Stosunek pracy z funkcjonariuszem celnym może ulec rozwiązaniu z zachowaniem trzymiesięcznego okresu wypowiedzenia w razie:

1) niewywiązywania się funkcjonariusza z obowiązków służbowych, stwierdzonego w dwóch kolejnych okresowych ocenach kwalifikacyjnych,

2) nieuzasadnionej odmowy poddania się badaniom lekarskim przez komisję lekarską do spraw inwalidztwa i zatrudnienia,

3) likwidacji zajmowanego stanowiska służbowego, jeżeli nie ma możliwości mianowania funkcjonariusza na równorzędne lub niższe stanowisko w tej samej miejscowości, a nie wyraża on zgody na przeniesienie do innej miejscowości,

4) osiągnięcia wieku emerytalnego,

5) gdy wymagają tego ważne względy służbowe.

3. Rozwiązanie stosunku pracy z przyczyny określonej w ust. 2 pkt 5 wymaga decyzji Prezesa Głównego Urzędu Ceł, a jeżeli rozwiązanie dotyczy funkcjonariusza celnego zatrudnionego w organach administracji celnej ponad dziesięć lat, należy zwalnianemu udzielić pomocy w uzyskaniu innej pracy.

4. Artykuł 41 Kodeksu pracy stosuje się odpowiednio.

§ 29. Stosunek pracy z funkcjonariuszem celnym może ulec rozwiązaniu bez wypowiedzenia w razie:

1) nieobecności w pracy z powodu choroby, jeżeli nieobecność w pracy trwała dłużej niż okres pobierania zasiłku z tego tytułu,

2) usprawiedliwionej nieobecności w pracy z przyczyn innych niż choroba, trwającej dłużej niż jeden miesiąc; przepis art. 53 § 2 Kodeksu pracy stosuje się odpowiednio.

§ 30. Stosunek pracy z funkcjonariuszem celnym ulega rozwiązaniu na jego wniosek z zachowaniem 3-miesięcznego okresu wypowiedzenia.

§ 31. Stosunek pracy może ulec rozwiązaniu w drodze porozumienia między funkcjonariuszem celnym a właściwym przełożonym, o którym mowa w § 4.

§ 32. Stosunek pracy z funkcjonariuszem celnym wygasa w wypadkach, w których Kodeks pracy przewiduje wygaśnięcie umowy o pracę; art. 63 do 66 Kodeksu pracy stosuje się odpowiednio.

§  33.

1. Funkcjonariuszowi celnemu, z którym rozwiązano stosunek pracy z przyczyn określonych w § 28 ust. 1 i ust. 2 pkt 3-5 oraz w § 29, przysługuje odprawa.

2. Odprawa, o której mowa w ust. 1, nie przysługuje, jeżeli stosunek pracy uległ rozwiązaniu wskutek:

1) nieobecności funkcjonariusza celnego spowodowanej odbywaniem przez niego kary pozbawienia wolności,

2) odmowy objęcia stanowiska, na które funkcjonariusz celny został przeniesiony w wypadku wymienionym w § 26 ust. 1.

§ 34. Wysokość odprawy dla funkcjonariusza celnego równa się wysokości trzymiesięcznego wynagrodzenia zasadniczego wraz z dodatkami o charakterze stałym pobieranego na ostatnio zajmowanym stanowisku służbowym. Odprawa ulega zwiększeniu o 20% miesięcznego wynagrodzenia zasadniczego wraz z dodatkami o charakterze stałym za każdy dalszy pełny rok pracy ponad pięć lat nieprzerwanej pracy w organach administracji celnej, aż do wysokości pięciomiesięcznego wynagrodzenia zasadniczego wraz z dodatkami o charakterze stałym. Okres pracy przekraczający sześć miesięcy liczy się jako pełny rok.

Rozdział  6

Postępowanie w sprawach ze stosunku pracy funkcjonariuszy celnych mianowanych.

§ 35. Decyzje w sprawach, o których mowa w § 23 i 24, oraz decyzje w sprawach zawieszania w pełnieniu obowiązków służbowych albo rozwiązywania stosunku pracy z funkcjonariuszem celnym wydają, z zastrzeżeniem § 28 ust. 3, właściwi przełożeni wymienieni w § 4.

§ 36. Od decyzji w sprawach, o których mowa w § 23 i 24, oraz od decyzji w sprawach zawieszania w pełnieniu obowiązków służbowych przysługuje funkcjonariuszowi celnemu prawo odwołania do Prezesa Głównego Urzędu Ceł w terminie siedmiu dni od daty jej otrzymania.

§  37.

1. W stosunku do funkcjonariuszy celnych wyłącza się właściwość komisji odwoławczych do spraw pracy.

2. Odwołania i wnioski w sprawach, o których mowa w art. 264 Kodeksu pracy, rozpatruje Prezes Głównego Urzędu Ceł w trybie przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego po zasięgnięciu opinii Zarządu Głównego Związku Zawodowego Pracowników Państwowych i Społecznych.

Rozdział  7

Szczególne uprawnienia emerytalne funkcjonariuszy celnych mianowanych.

§ 38. Funkcjonariuszowi celnemu przysługuje prawo do emerytury, jeżeli spełnia łącznie następujące warunki:

1) w okresie zatrudnienia w organach administracji celnej osiągnął wiek: mężczyzna sześćdziesiąt lat, kobieta pięćdziesiąt pięć,

2) pozostawał w zatrudnieniu przez okres wynoszący dla mężczyzny co najmniej dwadzieścia pięć lat, a dla kobiety co najmniej dwadzieścia lat, w tym co najmniej piętnaście lat w organach administracji celnej.

§  39.

1. Emeryturę przysługującą funkcjonariuszowi celnemu na podstawie przepisów o powszechnym zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin podwyższa się o 15% z tytułu zatrudnienia przez okres co najmniej piętnastu lat w organach administracji celnej.

2. Rentę inwalidzką przysługującą funkcjonariuszowi celnemu na podstawie przepisów o powszechnym zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin podwyższa się o 15% z tytułu zatrudnienia w organach administracji celnej przez okres co najmniej pięciu lat bezpośrednio przed powstaniem inwalidztwa. Okres ten nie jest wymagany, jeżeli inwalidztwo powstało na skutek wypadku przy pracy albo choroby zawodowej.

§ 40. Podwyżki, o których mowa w § 39, oblicza się od emerytury lub renty inwalidzkiej bez jakichkolwiek dodatków do tej emerytury lub renty inwalidzkiej.

§ 41. Uprawnień do podwyższenia emerytury lub renty inwalidzkiej nie nabywa, a nabyte traci funkcjonariusz celny, z którym stosunek pracy został rozwiązany z powodu porzucenia pracy lub wymierzenia kary dyscyplinarnej zwolnienia dyscyplinarnego z pracy albo z powodu skazania prawomocnym wyrokiem sądu na karę dodatkową pozbawienia praw publicznych.

Rozdział  8

Przepisy przejściowe i końcowe.

§  42.

1. Z dniem wejścia w życie rozporządzenia funkcjonariusze, którzy spełniają warunki określone w § 3 ust. 2, stają się funkcjonariuszami celnymi mianowanymi.

2. Prezes Głównego Urzędu Ceł może w uzasadnionych wypadkach wyrazić zgodę na odstępstwo od wymienionego w § 2 ust. 1 pkt 4 warunku posiadania średniego wykształcenia w stosunku do funkcjonariusza celnego, który w dniu wejścia w życie rozporządzenia ukończył czterdzieści pięć lat i wywiązuje się należycie z powierzonych mu obowiązków służbowych.

§ 43. Przepisów rozporządzenia nie stosuje się do pracowników obsługi zatrudnionych w organach administracji celnej.

§ 44. W sprawach nie uregulowanych rozporządzeniem stosuje się przepisy Kodeksu pracy oraz przepisy w sprawie praw i obowiązków pracowników urzędów państwowych.

§ 45. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1979 r.

• Identyfikator: Dz.U.1978.24.111
• Rodzaj: Rozporządzenie
• Tytuł: Prawa i obowiązki pracowników organów administracji celnej.
• Data aktu: 22/09/1978
• Data ogłoszenia: 10/10/1978
• Data wejścia w życie: 01/01/1979