Prawa i obowiązki pracowników służby dyplomatyczno-konsularnej.

ROZPORZĄDZENIE

RADY MINISTRÓW

z dnia 17 stycznia 1975 r.

w sprawie praw i obowiązków pracowników służby dyplomatyczno-konsularnej.

Na podstawie art. 298 Kodeksu pracy (Dz. U. z 1974 r. Nr 24, poz. 141) po porozumieniu z Centralną Radą Związków Zawodowych zarządza się, co następuje:

Rozdział  1

Przepisy wstępne.

§ 1. Pracownikami służby dyplomatyczno-konsularnej w rozumieniu niniejszego rozporządzenia osoby zatrudnione w Ministerstwie Spraw Zagranicznych oraz w polskich przedstawicielstwach dyplomatycznych i urzędach konsularnych.

§  2.

1. Pracownikiem służby dyplomatyczno-konsularnej może być osoba, która:

1) posiada obywatelstwo polskie,

2) ukończyła 18 lat i posiada pełną zdolność do czynności prawnych,

3) korzysta z praw publicznych,

4) wyróżnia się aktywną postawą i zaangażowaniem w realizacji polityki Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej i Rządu Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej,

5) posiada wysokie walory polityczne i moralne gwarantujące właściwą postawę w pracy zawodowej i życiu prywatnym,

6) posiada odpowiednie wykształcenie i kwalifikacje zawodowe oraz znajomość języków obcych, niezbędne do pracy w służbie dyplomatyczno-konsularnej.

2. Minister Spraw Zagranicznych w porozumieniu z właściwymi ministrami określi szczegółowe wymagania w zakresie wykształcenia i kwalifikacji zawodowych, jakim powinien odpowiadać pracownik służby dyplomatyczno-konsularnej na każdym stanowisku służbowym.

Rozdział  2

Nawiązanie stosunku pracy.

§ 3. Nawiązanie stosunku pracy z pracownikiem służby dyplomatyczno-konsularnej następuje:

1) na podstawie mianowania lub

2) na podstawie umowy o pracę.

§  4.

1. Poczynając od stanowiska specjalisty i równorzędnych nawiązanie stosunku pracy następuje na podstawie mianowania.

2. Nawiązanie stosunku pracy z pracownikami przyjmowanymi na stanowiska niższe od wymienionych w ust. 1 następuje przez zawarcie umowy o pracę, może jednak nastąpić na podstawie mianowania, jeżeli jest to uzasadnione potrzebami służby.

§  5.

1. Akt mianowania powinien w szczególności określać:

1) stopień służbowy pracownika, stanowisko lub rodzaj pracy oraz nazwę komórki organizacyjnej Ministerstwa Spraw Zagranicznych albo nazwę przedstawicielstwa dyplomatycznego lub urzędu konsularnego, w którym pracownik ma być zatrudniony,

2) wysokość wynagrodzenia.

2. Stosunek pracy nawiązuje się w dniu określonym w akcie mianowania.

§  6.

1. Wniosek Ministra Spraw Zagranicznych do Rady Państwa w sprawie mianowania lub odwołania ambasadorów nadzwyczajnych i pełnomocnych oraz stałych przedstawicieli przy Organizacji Narodów Zjednoczonych wymaga zgody Prezesa Rady Ministrów.

2. Kierowników stałych misji lub misji specjalnych za granicą, posiadających status dyplomatyczny, mianuje i odwołuje Prezes Rady Ministrów na wniosek Ministra Spraw Zagranicznych, chyba że kierownik stałej lub specjalnej misji jest mianowany w trybie, o którym mowa w ust. 1.

3. Kierowników misji innych niż wymienione w ust. 2 mianuje i odwołuje Minister Spraw Zagranicznych.

4. Pracowników służby dyplomatyczno-konsularnej powołanych do prowadzenia spraw należących do właściwości Ministra Handlu Zagranicznego i Gospodarki Morskiej lub innych ministrów mianuje i odwołuje Minister Spraw Zagranicznych na wniosek lub w porozumieniu z tymi ministrami.

5. Pracowników służby dyplomatyczno-konsularnej nie wymienionych w ust. 1-4 mianuje i odwołuje lub zawiera z nimi umowę o pracę Minister Spraw Zagranicznych.

§  7.

1. Osoba, która bezpośrednio przed dniem mianowania na jeden ze stopni służbowych wymienionych w § 15 ust. 2 nie była zatrudniona w Ministerstwie Spraw Zagranicznych, zostaje mianowana do odwołania - tylko na czas wykonywania służby w przedstawicielstwie dyplomatycznym lub urzędzie konsularnym.

2. Zakład pracy, który zatrudniał poprzednio osobę określoną w ust. 1 i wyraził zgodę na jej zatrudnienie w przedstawicielstwie dyplomatycznym lub urzędzie konsularnym, jest obowiązany po odwołaniu tej osoby ze służby dyplomatyczno-konsularnej zatrudnić ją na stanowisku poprzednio zajmowanym lub równorzędnym pod względem wynagrodzenia. Okres pracy w tej służbie zalicza się do okresu pracy, od którego zależą uprawnienia pracownicze wynikające ze stosunku pracy.

3. Przepisu ust. 2 nie stosuje się w razie dyscyplinarnego wydalenia że służby dyplomatyczno-konsularnej.

§  8.

1. Pracownicy służby dyplomatyczno-konsularnej podlegają okresowym ocenom kwalifikacyjnym raz na dwa lata.

2. Pracownikowi służby dyplomatyczno-konsularnej służy prawo zaznajomienia się z wydaną o nim oceną kwalifikacyjną. Może on w terminie 14 dni od zaznajomienia się z nią wnieść odwołanie od oceny.

3. Zasady i tryb sporządzania ocen kwalifikacyjnych pracowników służby dyplomatyczno-konsularnej, zaznajamiania ich z oceną oraz wnoszenia i rozpatrywania odwołań określi Minister Spraw Zagranicznych w porozumieniu z właściwymi ministrami.

Rozdział  3

Obowiązki pracowników służby dyplomatyczno-konsularnej.

§ 9. Pracownik służby dyplomatyczno-konsularnej poza obowiązkami określonymi w art. 100 Kodeksu pracy i w przepisach w sprawie praw i obowiązków pracowników urzędów państwowych, jest obowiązany:

1) wiernie służyć Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej, bronić jej interesów na arenie międzynarodowej oraz aktywnie działać na rzecz umacniania międzynarodowej pozycji Polski,

2) wykonywać powierzone obowiązki szczególnie sumiennie i z pełnym zaangażowaniem,

3) zachowywać się z godnością w służbie i poza służbą,

4) stale pogłębiać swą wiedzę polityczno-zawodową i ogólną.

§  10.

1. Pracownik służby dyplomatyczno-konsularnej jest obowiązany zachowywać w tajemnicy wszystkie sprawy, o których powziął wiadomość w związku z wykonywaniem obowiązków służbowych, jeżeli sprawy te w myśl obowiązujących przepisów są tajne lub poufne, a także gdy utrzymania ich w tajemnicy wymaga dobro Państwa lub inne względy służbowe.

2. Obowiązek zachowania tajemnicy trwa również po rozwiązaniu stosunku pracy.

3. Ogłoszenie przez pracownika służby dyplomatyczno-konsularnej materiałów lub ujawnienie wiadomości dotyczących spraw, o których mowa w ust. 1, może nastąpić za zgodą Ministra Spraw Zagranicznych. W odniesieniu do pracowników powołanych do prowadzenia spraw należących do właściwości innych ministrów zgoda ta jest udzielana w porozumieniu z tymi ministrami.

4. Ogłaszanie przez pracowników służby dyplomatyczno-konsularnej prac naukowych i publicystycznych związanych ze stosunkami międzynarodowymi może nastąpić na warunkach określonych przez Ministra Spraw Zagranicznych w porozumieniu z właściwymi ministrami.

§ 11. Pracownik służby dyplomatyczno-konsularnej jest obowiązany zawiadomić przełożonego o zamiarze zawarcia związku małżeńskiego z cudzoziemcem. Obowiązek taki ciąży na pracowniku służby dyplomatyczno-konsularnej także w wypadku zamierzonego małżeństwa jego dzieci, pasierbów i dzieci obcych wziętych na utrzymanie i wychowanie.

§  12.

1. Do pracowników służby dyplomatyczno-konsularnej stosuje się, z zastrzeżeniem ust. 2, przepisy o czasie pracy obowiązujące pracowników urzędów państwowych.

2. Pracownicy służby dyplomatyczno-konsularnej skierowani do pracy za granicą są obowiązani w razie potrzeby wykonywać na polecenie przełożonego czynności służbowe nie związane z zajmowanym stanowiskiem, a także wykonywać je poza normalnymi godzinami pracy, a w wypadkach szczególnych także w nocy oraz w niedziele i święta, bez prawa do oddzielnego wynagrodzenia.

§  13.

1. Pracownik służby dyplomatyczno-konsularnej zatrudniony w Ministerstwie Spraw Zagranicznych może być przeniesiony czasowo do pełnienia służby w przedstawicielstwie dyplomatycznym lub urzędzie konsularnym.

2. Pracownik może odmówić zgody na przeniesienie, o którym mowa w ust. 1, jedynie z ważnych i uzasadnionych przyczyn, w szczególności zdrowotnych lub rodzinnych.

§  14.

1. Pracownikowi służby dyplomatyczno-konsularnej, przeniesionemu służbowo za granicę lub z zagranicy do kraju, przysługuje zwrot kosztów przesiedlenia na zasadach określonych odrębnymi przepisami.

2. Uprawnienie do zwrotu kosztów, o których mowa w ust. 1, obejmuje również koszty przesiedlenia wraz z pracownikiem jego małżonka oraz dzieci, pasierbów i dzieci obcych wziętych na utrzymania i wychowanie, na które przysługuje dodatek rodzinny lub które są inwalidami I lub II grupy.

Rozdział  4

Stopnie służbowe.

§  15.

1. Ustanawia się jednolite stopnie służbowe pracowników służby dyplomatyczno-konsularnej obowiązujące w Ministerstwie Spraw Zagranicznych, w przedstawicielstwach dyplomatycznych i urzędach konsularnych.

2. Stopniami służbowymi są następujące stopnie dyplomatyczne i konsularne:

a) ambasador nadzwyczajny i pełnomocny,

b) ambasador ad personam,

c) minister pełnomocny,

d) radca-minister pełnomocny, konsul generalny-minister pełnomocny,

e) radca, konsul generalny,

f) I sekretarz, konsul,

g) II sekretarz, wicekonsul,

h) III sekretarz, agent konsularny,

i) attaché, attaché konsularny,

j) sekretarz-archiwista, sekretarz konsularny.

3. Zasady starszeństwa wśród pracowników przedstawicielstw dyplomatycznych i urzędów konsularnych określa Minister Spraw Zagranicznych.

§  16.

1. W Ministerstwie Spraw Zagranicznych stopnie służbowe wymienione w § 15 ust. 2 lit. b-j są nadawane pracownikom niezależnie od zatrudnienia na stanowiskach służbowych określonych w przepisach o wynagrodzeniu.

2. 1 Warunki i tryb przyznawania stopni służbowych wymienionych w § 15 ust. 2 lit. e)-j) określi Minister Spraw Zagranicznych.

3. 2 Stopnie służbowe: ambasadora, ad personam, ministra pełnomocnego, radcy - ministra pełnomocnego, konsula generalnego - ministra pełnomocnego przyznaje Prezes Rady Ministrów.

Rozdział  5

Prawa pracowników służby dyplomatyczno-konsularnej.

§ 17. Pracownikom służby dyplomatyczno-konsularnej zatrudnionym w przedstawicielstwach dyplomatycznych i urzędach konsularnych może być udzielony za ich zgodą urlop wypoczynkowy łącznie za dwa lata, zamiast dwóch corocznych urlopów.

§  18.

1. Za wybitne osiągnięcia w pracy zawodowej pracownikom służby dyplomatyczno-konsularnej może być nadana odznaka honorowa "Zasłużony Pracownik Służby Dyplomatyczno-Konsularnej".

2. Odznakę nadaje Minister Spraw Zagranicznych.

3. Minister Spraw Zagranicznych określi szczegółowe zasady i tryb nadawania odznaki oraz jej wzór i sposób noszenia.

§ 19. Minister Spraw Zagranicznych występuje z wnioskiem o nadanie odznaczenia państwowego tym pracownikom służby dyplomatyczno-konsularnej, którzy szczególnie sumiennie i nienagannie wypełniają swoje obowiązki i posiadają odpowiedni staż pracy, a mianowicie:

- Złotego Krzyża Zasługi, w razie pełnienia służby ponad 15 lat,

- Orderu Odrodzenia Polski, w razie pełnienia służby ponad 25 lat,

jeżeli pracownicy ci nie otrzymali wcześniej takich lub wyższych odznaczeń państwowych.

§  20.

1. Pracownikowi służby dyplomatyczno-konsularnej przysługuje zwrot kosztów przejazdu z zagranicy do kraju i z powrotem w razie zgonu rodziców, małżonka, dzieci, pasierbów lub dzieci obcych wziętych na utrzymanie i wychowanie.

2. Przewóz do kraju zwłok pracownika służby dyplomatyczno-konsularnej albo zwłok osób wymienionych w ust. 1, które przebywały za granicą wspólnie z pracownikiem i tam zmarły, następuje na koszt Państwa.

§ 20a. 3  

1. Pracownikowi służby dyplomatyczno-konsularnej w okresie pełnienia służby w przedstawicielstwie dyplomatycznym lub urzędzie konsularnym przysługują uprawnienia określone w ustawie z dnia 17 grudnia 1974 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (Dz. U. z 1975 r. Nr 34, poz. 188) ze zmianami wynikającymi z ust. 2-8.

2. Za czas nieobecności w pracy z powodu choroby albo odosobnienia w związku z chorobą zakaźną pracownik otrzymuje przez okres nie dłuższy niż 90 dni kalendarzowych wynagrodzenie w wysokości i na zasadach ustalonych dla zasiłku chorobowego.

3. Jeżeli nieobecność w pracy z powodów, o których mowa w ust. 2, trwa dłużej niż 90 dni kalendarzowych albo pracownik zostaje odwołany do kraju przed upływem tego okresu, pracownikowi przysługuje zasiłek chorobowy w złotych. Do okresu pobierania zasiłku chorobowego wlicza się okres pobierania wynagrodzenia, o którym mowa w ust. 2. Podstawę wymiaru zasiłku stanowi kwota ryczałtowa określona przepisami w sprawie podstawy wymiaru emerytury lub renty dla osób, które były zatrudnione za granicą.

4. W okresie zwolnienia od wykonywania pracy z powodu konieczności osobistego sprawowania opieki nad dzieckiem lub innym chorym członkiem rodziny pracownik otrzymuje wynagrodzenie w wysokości i na zasadach ustalonych dla zasiłku opiekuńczego.

5. Pracownica uprawniona w myśl Kodeksu pracy do urlopu macierzyńskiego z tytułu urodzenia dziecka lub do urlopu na warunkach urlopu macierzyńskiego z tytułu przyjęcia dziecka na wychowanie otrzymuje w okresie wykorzystywania tego urlopu za granicą wynagrodzenie w wysokości i na zasadach ustalonych dla zasiłku macierzyńskiego.

6. W okresie wykorzystywania urlopu macierzyńskiego w kraju pracownicy przysługuje zasiłek macierzyński w złotych. Podstawę wymiaru zasiłku stanowi kwota ryczałtowa, o której mowa w ust. 3.

7. Pracownicy oraz nie zatrudnionej żonie pracownika przysługuje dodatek porodowy w wysokości 1.000 zł na każde dziecko, na zasadach ustalonych dla zasiłku porodowego.

8. W razie śmierci pracownika lub członka jego rodziny przysługuje niezależnie od odprawy pośmiertnej zasiłek pogrzebowy w złotych. Podstawę wymiaru zasiłku pogrzebowego stanowi kwota ryczałtowa, o której mowa w ust. 3.

Rozdział  6

Odpowiedzialność dyscyplinarna i służbowa.

§  21.

1. Pracownicy służby dyplomatyczno-konsularnej zatrudnieni na podstawie mianowania ponoszą odpowiedzialność dyscyplinarną za naruszenie swych obowiązków służbowych i uchybienie godności pracownika służby dyplomatyczno-konsularnej.

2. Pracownikom wymienionym w ust. 1 za przewinienia służbowe mniejszej wagi nie uzasadniające wszczęcia postępowania dyscyplinarnego wymierza się kary porządkowe upomnienia lub nagany.

§  22.

1. Kary porządkowe wymierzają pracownikom zatrudnionym w Ministerstwie Spraw Zagranicznych - kierownik komórki organizacyjnej, w której pracownik jest zatrudniony, a pracownikom zatrudnionym w przedstawicielstwie dyplomatycznym lub urzędzie konsularnym - szef przedstawicielstwa lub urzędu.

2. Od orzeczenia o wymierzeniu kary porządkowej przysługuje ukaranemu, w terminie 7 dni od zawiadomienia go o ukaraniu, odwołanie do Ministra Spraw Zagranicznych, którego decyzja jest ostateczna.

§ 23. Wymierzona kara porządkowa ulega zatarciu po roku nienagannej pracy.

§ 24. Karami dyscyplinarnymi są:

1) nagana z ostrzeżeniem,

2) pozbawienie możliwości awansowania na okres do dwóch lat, licząc od najbliższego terminu, w którym pracownik mógł być awansowany,

3) obniżenie stopnia służbowego o jeden szczebel,

4) wydalenie ze służby.

§  25.

1. W sprawach dyscyplinarnych orzekają komisje dyscyplinarne działające przy Ministrze Spraw Zagranicznych:

1) w pierwszej instancji - Komisja Dyscyplinarna,

2) w drugiej instancji - Odwoławcza Komisja Dyscyplinarna.

2. Przewodniczących i członków komisji dyscyplinarnych określonych w ust. 1 powołuje na okres dwóch lat Minister Spraw Zagranicznych.

§ 26. Nie można wszcząć postępowania dyscyplinarnego po upływie sześciu miesięcy od dnia powzięcia przez przełożonego wiadomości o popełnionym przewinieniu ani po upływie dwóch lat od popełnienia przewinienia.

§ 27. Minister Spraw Zagranicznych w porozumieniu z Ministrem Handlu Zagranicznego i Gospodarki Morskiej oraz po porozumieniu z Zarządem Głównym Związku Zawodowego Pracowników Państwowych i Społecznych określi tryb postępowania przed komisjami dyscyplinarnymi oraz sposób wykonania kar dyscyplinarnych i ich zatarcia.

§  28.

1. Pracownika służby dyplomatyczno-konsularnej zawiesza się w pełnieniu obowiązków służbowych w wypadkach, gdy dobro służby wymaga niezwłocznego odsunięcia go od pełnienia obowiązków służbowych, w szczególności w związku z wszczęciem postępowania karnego lub dyscyplinarnego.

2. Decyzję o zawieszeniu pracownika w pełnieniu obowiązków służbowych podejmuje Minister Spraw Zagranicznych.

3. Zawieszenie pracownika w pełnieniu obowiązków może nastąpić w ciągu 14 dni od dnia uzyskania wiadomości o przyczynie uzasadniającej zawieszenie i nie może trwać dłużej niż miesiąc, chyba że przeciwko pracownikowi toczy się postępowanie karne lub dyscyplinarne, z powodu którego nastąpiło zawieszenie. Zawieszenie może trwać dłużej niż miesiąc także w wypadku, gdy w okresie zawieszenia pracownikowi wypowiedziano stosunek pracy.

Rozdział  7

Zmiany w stosunku pracy i zwolnienie ze służby.

§ 29. Pracownik służby dyplomatyczno-konsularnej po odwołaniu go do kraju ze służby pełnionej w przedstawicielstwie dyplomatycznym lub urzędzie konsularnym jest kierowany do pracy w Ministerstwie Spraw Zagranicznych na stanowisko nie niższe pod względem wynagrodzenia od stanowiska zajmowanego przed przeniesieniem do służby w przedstawicielstwie dyplomatycznym lub w urzędzie konsularnym.

§  30.

1. Zakład pracy zatrudniający małżonka pracownika służby dyplomatyczno-konsularnej przeniesionego do pełnienia służby w przedstawicielstwie dyplomatycznym lub urzędzie konsularnym, wyjeżdżającego wspólnie z nim na czas pełnienia tej służby, udziela tej osobie na i jej wniosek urlopu bezpłatnego.

2. Po odwołaniu pracownika służby dyplomatyczno-konsularnej do kraju zakład pracy zatrudniający uprzednio małżonka, o którym mowa w ust. 1, jest obowiązany ponownie zatrudnić go na stanowisku poprzednio zajmowanym lub równorzędnym pod względem wynagrodzenia, pod warunkiem zgłoszenia się do pracy w terminie nie przekraczającym 3 miesięcy od dnia powrotu z zagranicy.

3. Okresy urlopu bezpłatnego, o którym mowa w ust. 1, zalicza się do okresu pracy, od którego zależą uprawnienia pracownicze, w wymiarze nie przekraczającym łącznych dotychczasowych okresów pracy.

4. Okresy urlopu bezpłatnego, o którym mowa w ust. 1, uważa się przy ustalaniu prawa do świadczeń na podstawie przepisów o powszechnym zaopatrzeniu emerytalnym za okresy równorzędne z okresami zatrudnienia, jeżeli osoba, która urlop taki wykorzystała, ma okres zatrudnienia wynoszący co najmniej:

1) 10 lat, gdy chodzi o uprawnienie do emerytury,

2) 5 lat, gdy chodzi o uprawnienia do renty inwalidzkiej lub rodzinnej.

§  31.

1. Z pracownikiem służby dyplomatyczno-konsularnej, z którym nawiązano stosunek pracy na podstawie mianowania, rozwiązuje się stosunek pracy w następujących wypadkach:

1) na wniosek pracownika, w terminie z nim uzgodnionym, nie później jednak niż w terminie 3 miesięcy od dnia wystąpienia z wnioskiem,

2) skazania prawomocnym wyrokiem sądu na karę pozbawienia wolności, jeżeli wykonanie kary nie zostało warunkowo zawieszone,

3) wymierzenia kary dyscyplinarnej wydalenia ze służby.

2. Z pracownikiem służby dyplomatyczno-konsularnej, z którym nawiązano stosunek pracy na podstawie mianowania, można rozwiązać stosunek pracy w wypadkach:

1) niezdolności do pracy wskutek choroby, a także w razie usprawiedliwionej nieobecności w pracy z innych przyczyn - po upływie okresów przewidzianych w art. 53 Kodeksu pracy,

2) nabycia prawa do zaopatrzenia emerytalnego,

3) skazania prawomocnym wyrokiem sądu na karę pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem wykonania kary,

4) ujemnej oceny pracy stwierdzonej w dwóch kolejnych okresowych ocenach kwalifikacyjnych, wydanych w okresie co najmniej dwóch lat,

5) gdy wymaga tego ważny interes służby.

3. W wypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 2, 4 i 5, rozwiązanie stosunku pracy następuje z zachowaniem 3-miesięcznego okresu wypowiedzenia.

§ 32. Pracownik mianowany do odwołania na czas pełnienia służby w przedstawicielstwie dyplomatycznym lub urzędzie konsularnym może być w każdym czasie odwołany ze stanowiska, a stosunek pracy ulega rozwiązaniu po upływie 3 miesięcy od dnia odwołania. W odniesieniu do pracowników, którzy byli powołani do prowadzenia spraw należących do właściwości Ministra Handlu Zagranicznego i Gospodarki Morskiej lub innych ministrów, odwołanie następuje na wniosek lub w porozumieniu z tymi ministrami.

§  33.

1. Z pracownikiem służby dyplomatyczno-konsularnej, posiadającym staż pracy ponad 15 lat, może zostać rozwiązany stosunek pracy z przyczyn przewidzianych w § 31 ust. 2 pkt 5 po uprzednim udzieleniu pomocy w uzyskaniu innej pracy.

2. Tryb przewidziany w ust. 1 stosuje się również do pracowników, z którymi nawiązano stosunek pracy na podstawie umowy o pracę, jeżeli posiadają staż pracy ponad 15 lat, a rozwiązanie umowy o pracę następuje za wypowiedzeniem przez Ministra Spraw Zagranicznych.

Rozdział  8

Przepisy końcowe.

§ 34. Przepisy rozporządzenia stosuje się także do pracowników stałych przedstawicielstw przy Organizacji Narodów Zjednoczonych i innych misji za granicą oraz instytutów i ośrodków informacji i kultury za granicą.

§ 35. W sprawach nie uregulowanych rozporządzeniem stosuje się przepisy Kodeksu pracy oraz przepisy w sprawie praw i obowiązków pracowników urzędów państwowych.

§ 36. Pracownicy służby dyplomatyczno-konsularnej, których stosunek pracy w dniu 31 grudnia 1974 r. był oparty na mianowaniu, są pracownikami mianowanymi w rozumieniu rozporządzenia.

§ 37. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

1 § 16 ust. 2 zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 11 stycznia 1977 r. (Dz.U.77.2.9) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 stycznia 1977 r.

2 § 16 ust. 3 zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 11 stycznia 1977 r. (Dz.U.77.2.9) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 stycznia 1977 r.

3 § 20a dodany przez § 1 rozporządzenia z dnia 24 października 1975 r. (Dz.U.75.35.196) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 listopada 1975 r.

• Identyfikator: Dz.U.1975.3.10
• Rodzaj: Rozporządzenie
• Tytuł: Prawa i obowiązki pracowników służby dyplomatyczno-konsularnej.
• Data aktu: 17/01/1975
• Data ogłoszenia: 01/02/1975
• Data wejścia w życie: 01/02/1975