Środki ratunkowe na statkach morskich.

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA ŻEGLUGI
z dnia 16 sierpnia 1972 r.
w sprawie środków ratunkowych na statkach morskich.

Na podstawie art. 46 § 1 Kodeksu morskiego (Dz. U. z 1961 r. Nr 58, poz. 318) zarządza się, co następuje:

Rozdział  1.

Przepisy ogólne.

§  1.
Przepisy rozporządzenia stosuje się do polskich statków morskich z wyjątkiem:
1)
jednostek pływających marynarki wojennej, organów ochrony granic i Milicji Obywatelskiej,
2)
statków do przewozu wojska,
3)
statków sportowych.
§  2.
Statki morskie powinny być wyposażone w środki ratunkowe zgodnie z przepisami rozporządzenia.
§  3.
1.
Łodzie i tratwy ratunkowe znajdujące się na statku, poza wyposażeniem w przedmioty związane z nimi konstrukcyjnie, powinny być wyposażone w przedmioty przenośne, służące do celów ratowania życia na morzu.
2.
Wyposażenie łodzi i tratw ratunkowych w przedmioty przenośne określi instrukcja Ministra Żeglugi.
§  4.
1.
Wymagania w zakresie budowy (konstrukcji), rozmieszczenia i instalowania środków ratunkowych oraz przedmiotów stanowiących ich wyposażenie, a także wymagania dotyczące urządzeń do obsługi i instalowania środków ratunkowych (urządzenia ratunkowe) określa w swoich przepisach polska instytucja klasyfikacyjna, działająca pod nazwą "Polski Rejestr Statków", zwany dalej w skrócie "PRS".
2.
Urzędy morskie określają wymagania w zakresie rozmieszczenia i instalowania środków ratunkowych:
1)
na statkach bez własnego napędu o pojemności poniżej 20 BRT,
2)
na statkach z własnym napędem mechanicznym o mocy silników poniżej 25 KM,
3)
na przystaniach, dokach, pomostach oraz innych tego rodzaju urządzeniach pływających.
§  5.
1.
Znajdujące się na statkach środki i urządzenia ratunkowe oraz przedmioty stanowiące wyposażenie środków ratunkowych powinny odpowiadać wymaganiom określonym w przepisach PRS, a typy tych środków, urządzeń i przedmiotów powinny być przez PRS uznane za odpowiednie do stosowania w warunkach, w jakich będą eksploatowane.
2.
Rozmieszczenie i zainstalowanie środków ratunkowych na statkach wymienionych w § 4 ust. 2 powinno być zgodne z wymaganiami urzędów morskich.
3.
Jeżeli umowa międzynarodowa nie stanowi przeszkody, PRS może w wypadkach szczególnych zmienić wymagania ustalone w swoich przepisach, biorąc pod uwagę względy bezpieczeństwa życia na morzu.
4.
Dopełnienie wymagań przewidzianych w ust. 1, z uwzględnieniem przepisu ust. 3, stwierdza PRS wystawiając odpowiednie dokumenty.
5.
Dopełnienie wymagań przewidzianych w ust. 2 stwierdza urząd morski.
§  6.
1.
Zgodność z obowiązującymi przepisami dokumentacji projektowej:
1)
statków - w zakresie liczby i rodzajów środków ratunkowych,
2)
wyposażenia środków ratunkowych

stwierdza PRS.

2.
Zgodność z obowiązującymi przepisami dokumentacji projektowej statków wymienionych w § 4 ust. 2 w zakresie liczby i rodzajów środków ratunkowych stwierdza urząd morski.
§  7.
Wszystkie znajdujące się na statkach środki i urządzenia ratunkowe oraz przedmioty stanowiące wyposażenie środków ratunkowych powinny być utrzymywane w stanie stałej sprawności roboczej i gotowości do użycia w razie nagłej potrzeby, zarówno przed wyjściem statku z portu, jak i w każdej chwili przez cały czas trwania podróży. Przenośne radiostacje łodziowe, które należy przechowywać na statku w kabinie nawigacyjnej, radiowej lub w innym odpowiednim miejscu, powinny być ponadto gotowe do przeniesienia do łodzi ratunkowej.
§  8.
1.
Dla ustalenia wyposażenia statku w środki ratunkowe rozróżnia się następujące kategorie statków:
1)
kategoria I - statki pasażerskie odbywające długie podróże międzynarodowe,
2)
kategoria II - statki pasażerskie odbywające krótkie podróże międzynarodowe,
3)
kategoria III - statki pasażerskie odbywające podróże pomiędzy portami polskimi i nie oddalające się od brzegu więcej niż 20 mil morskich,
4)
kategoria IIIa - statki pasażerskie, które w okresie od dnia 1 maja do dnia 1 października odbywają podróże pomiędzy portami polskimi i nie oddalają się od brzegu więcej niż 7 mil morskich, statki pasażerskie, które w kwietniu i październiku odbywają w żegludze przybrzeżnej podróże trwające nie dłużej niż 2 godziny, oraz statki pasażerskie, które od dnia 1 listopada do dnia 1 kwietnia odbywają podróże w żegludze na wodach osłoniętych Zatoki Gdańskiej,
5)
kategoria IV - statki pasażerskie, które w okresie od dnia 1 maja do dnia 1 października odbywają w żegludze przybrzeżnej podróże trwające nie dłużej niż 2 godziny, statki pasażerskie, które w tym okresie odbywają podróże w żegludze na wodach osłoniętych Zatoki Gdańskiej, statki pasażerskie uprawiające żeglugę na Zalewie Wiślanym i na Zalewie Szczecińskim oraz statki pasażerskie odbywające w powyższych okresach podróże w innych rejonach, lecz o podobnych warunkach żeglugowych,
6)
kategoria V - statki pasażerskie uprawiające żeglugę w granicach portu do redy,
7)
kategoria VI - statki towarowe odbywające długie podróże międzynarodowe,
8)
kategoria VII - statki towarowe odbywające krótkie podróże międzynarodowe,
9)
kategoria VIII - statki towarowe odbywające podróże pomiędzy portami polskimi i nie oddalające się od brzegu więcej niż 20 mil morskich,
10)
kategoria IX - zbiornikowce, za które uważa się statki określone w przepisach dotyczących bezpieczeństwa ruchu zbiornikowców przewożących ciecze palne,
11)
kategoria X - statki przemysłowe, za które uważa się statki rybackie lub inne, posiadające więcej niż 12 osób załogi przemysłowo-przetwórczej albo przewożące więcej niż 12 osób, które mają być zatrudnione przy wykonywaniu prac pomocniczych dla rybołówstwa morskiego,
12)
kategoria XI - statki szkolne, naukowo-badawcze i hydrograficzne,
13)
kategoria XII - statki ratownicze, kablowe, do obsługi pław, pilotowe, pożarnicze, strażnicze, lodołamacze, holowniki, bunkierki, pogłębiarki, barki, dźwigi pływające i inne tego rodzaju statki uprawiające żeglugę przybrzeżną i na dalszych akwenach,
14)
kategoria XIII - statki wymienione w pkt 13, które uprawiają żeglugę portową i na wodach osłoniętych,
15)
kategoria XIV - statki rybackie z wyjątkiem statków zaliczonych do kategorii X.
2.
Krótka podróż międzynarodowa jest to podróż międzynarodowa, w czasie której statek nie oddala się więcej niż 200 mil morskich od portu lub miejsca, w którym pasażerowie i załoga mogą znaleźć bezpieczne schronienie, przy czym odległość pomiędzy ostatnim odwiedzonym portem kraju, z którego rozpoczęto podróż, a końcowym portem przeznaczenia nie przekracza 600 mil morskich.
3.
Długa podróż międzynarodowa jest to podróż międzynarodowa inna niż określona w ust. 2.
4.
Przez żeglugi: przybrzeżną, na wodach osłoniętych i portową rozumie się odpowiednio żeglugi określone w przepisach dotyczących kwalifikacji zawodowych członków załóg polskich statków morskich w żegludze krajowej.
5.
Statkiem towarowym w rozumieniu rozporządzenia jest każdy statek, który nie jest statkiem pasażerskim i nie został zaliczony do kategorii IX-XIV (ust. 1 pkt 10-15).
6.
Statkiem rybackim w rozumieniu rozporządzenia jest każdy statek używany do połowu ryb lub innych żywych zasobów morza, który nie został zaliczony do kategorii XI (ust. 1 pkt 12).
7.
Ilekroć wyposażenie w środki ratunkowe uzależnia się od długości statku, należy przyjąć za podstawę długość mierzoną od przedniej krawędzi najwyższego końca dziobnicy do tylnej krawędzi najwyższego końca tylnicy (długość rejestrowa).

Rozdział  2.

Wyposażenie statków w środki ratunkowe.

§  9.
1.
Statek I kategorii powinien posiadać:
1)
na każdej burcie łodzie ratunkowe o łącznej nośności wystarczającej dla 50% ogólnej liczby osób na statku, w tym co najmniej jedną motorową łódź ratunkową na każdej burcie,
2)
pneumatyczne tratwy ratunkowe o łącznej nośności wystarczającej dla 50% ogólnej liczby osób na statku,
3)
pływaki ratunkowe o łącznej nośności wystarczającej dla 3% ogólnej liczby osób na statku,
4)
koła ratunkowe w liczbie nie mniejszej niż:
a)
8 - gdy długość statku wynosi poniżej 61 m,
b)
12 - gdy długość statku wynosi od 61 m, a poniżej 122 m,
c)
18 - gdy długość statku wynosi od 122 m, a poniżej 183 m,
d)
24 - gdy długość statku wynosi od 183 m, a poniżej 244 m,
e)
30 - gdy długość statku wynosi 244 m i powyżej,
5)
pasy ratunkowe:
a)
po jednym dla każdej osoby na statku,
b)
dodatkowe pasy ratunkowe w liczbie odpowiadającej 5% ogólnej liczby osób na statku,
c)
dodatkowe dziecięce pasy ratunkowe w liczbie odpowiadającej 10% ogólnej liczby osób na statku - jeżeli posiadane pasy ratunkowe nie nadają się dla dzieci,
6)
1 komplet wyrzutni linki ratunkowej,
7)
radiostacje łodziowe:
a)
stałą radiostację łodziową zainstalowaną co najmniej w jednej motorowej łodzi ratunkowej - jeżeli liczba osób na statku jest większa niż 199, lecz mniejsza niż 1.500,
b)
stałe radiostacje łodziowe zainstalowane w każdej z wymaganych motorowych łodzi ratunkowych - jeżeli liczba osób na statku wynosi 1.500 lub więcej,
c)
przenośną radiostację łodziową - jeżeli statek nie posiada dwóch stałych radiostacji łodziowych zainstalowanych w każdej z wymaganych motorowych łodzi ratunkowych,
8)
pirotechniczne środki sygnałowe wzywania pomocy w liczbie nie mniejszej niż 12 rakiet spadochronowych i 12 petard akustycznych.
2.
Na każdej burcie statku powinna się znajdować jedna łódź zawieszona na żurawikach, o długości nie przekraczającej 8,5 m, którą należy utrzymywać w stanie gotowości do natychmiastowego użycia, gdy statek znajduje się na morzu. Łodzie te powinny być uznane przez PRS za odpowiednie do tego celu, przy czym mogą być one zaliczone jako łodzie wymagane zgodnie z ust. 1 pkt 1.
3.
Część łodzi ratunkowych, wymaganych zgodnie z ust. 1 pkt 1, może być zastąpiona pneumatycznymi tratwami ratunkowymi o łącznej nośności równej nośności zastępowanych łodzi pod warunkiem, że:
1)
nośność łodzi ratunkowych na każdej burcie statku nie będzie mniejsza od nośności wystarczającej dla 37,5% ogólnej liczby osób na statku,
2)
konstrukcja pneumatycznych tratw ratunkowych, zastosowanych zamiast łodzi ratunkowych, pozwalać będzie na wodowanie tratw wraz z dopuszczalną liczbą osób i wymaganym wyposażeniem,
3)
na każdej burcie statku zainstalowane zostaną urządzenia do wodowania pneumatycznych tratw ratunkowych; każde urządzenie powinno zapewniać wodowanie tratw w odstępach czasu nie przekraczających 5 min,
4)
urządzenia do wodowania zapewniać będą - przy spokojnej pogodzie - wodowanie wszystkich łodzi i tratw zastępujących łodzie w czasie nie przekraczającym 30 minut,
5)
tratwy pneumatyczne wymagane zgodnie z ust. 1 pkt 2 powinny się nadawać do wodowania za pomocą urządzeń wymienionych w pkt 3.
4.
Statki, których współczynnik podziału grodziowego jest równy 0,33 lub mniejszy, mogą posiadać zamiast tratw i pływaków ratunkowych, wymaganych zgodnie z ust. 1 pkt 2 i 3 - pływaki ratunkowe o łącznej nośności wystarczającej dla 25% ogólnej liczby osób na statku.
5.
Z liczby kół ratunkowych wymaganych zgodnie z ust. 1 pkt 4 co najmniej:
1)
1 koło na każdej burcie powinno być zaopatrzone w linkę ratunkową o długości nie mniejszej niż 27,5 m,
2)
50% kół, w każdym razie nie mniej niż 2 koła na każdej burcie, powinno być zaopatrzonych w pławki świetlne,
3)
1 koło na każdej burcie powinno być zaopatrzone w pławkę świetlno-dymną.
§  10.
1.
Statek II kategorii powinien posiadać:
1)
na każdej burcie łodzie ratunkowe o łącznej nośności wystarczającej dla 50% ogólnej liczby osób na statku, w tym co najmniej jedną motorową łódź ratunkową na każdej burcie,
2)
pneumatyczne tratwy ratunkowe o łącznej nośności wystarczającej dla 50% ogólnej liczby osób na statku,
3)
pływaki ratunkowe o łącznej nośności wystarczającej dla 5% ogólnej liczby osób na statku,
4)
koła ratunkowe w liczbie nie mniejszej niż:
a)
8 - gdy długość statku wynosi poniżej 61 m,
b)
12 - gdy długość statku wynosi od 61 m, a poniżej 122 m,
c)
18 - gdy długość statku wynosi od 122 m, a poniżej 183 m,
d)
24 - gdy długość statku wynosi od 183 m, a poniżej 244 m,
e)
30 - gdy długość statku wynosi 244 m i powyżej,
5)
pasy ratunkowe:
a)
po jednym dla każdej osoby na statku,
b)
dodatkowe pasy ratunkowe w liczbie odpowiadającej 5% ogólnej liczby osób na statku,
c)
dodatkowe dziecięce pasy ratunkowe w liczbie odpowiadającej 10% ogólnej liczby osób na statku, jeżeli posiadane pasy ratunkowe nie nadają się dla dzieci,
6)
1 komplet wyrzutni linki ratunkowej,
7)
przenośną radiostację łodziową,
8)
pirotechniczne środki sygnałowe wzywania pomocy w liczbie nie mniejszej niż 12 rakiet spadochronowych i 12 petard akustycznych.
2.
Na każdej burcie statku powinna znajdować się jedna łódź zawieszona na żurawikach, o długości nie przekraczającej 8,5 m, która powinna być utrzymywana w stanie gotowości do natychmiastowego użycia, gdy statek znajduje się na morzu; łodzie te powinny być przez PRS uznane za odpowiednie do tego celu, przy czym mogą one być zaliczone jako łodzie wymagane zgodnie z ust. 1 pkt 1.
3.
Liczba łodzi ratunkowych na statku powinna odpowiadać co najmniej liczbie określonej w kolumnie 2 podanej niżej tabeli. Jeżeli zainstalowanie na statku łodzi w liczbie określonej w kolumnie 2 tabeli jest niemożliwe lub niecelowe, urząd morski w porozumieniu z PRS może wyrazić zgodę na zainstalowanie łodzi w zmniejszonej liczbie, w każdym razie nie mniejszej niż określona w kolumnie 3 tej tabeli.
Długość statku w metrach Liczba łodzi ratunkowych
1 2 3
od 31, a poniżej 49 2 2
" 49 " 58 3 3
" 58 " 67 4 4
" 67 " 75 5 4
" 75 " 82 6 5
" 82 " 91 7 5
" 91 " 101 8 6
" 10 " 113 9 7
" 113 " 125 10 7
" 125 " 140 12 9
" 140 " 159 14 10
" 159 " 168 16 12
4.
Liczbę łodzi ratunkowych dla statków, które nie są objęte tabelą, ustala urząd morski w porozumieniu z PRS.
5.
Jeżeli łączna nośność minimalnej liczby łodzi ratunkowych (ust. 3) nie jest wystarczająca dla 100% osób na statku, należy zainstalować dodatkowe łodzie ratunkowe w takiej liczbie, aby łączna nośność wszystkich łodzi ratunkowych była wystarczająca dla wszystkich osób na statku.
6.
W wypadkach szczególnych, spowodowanych rozmiarami ruchu pasażerskiego, urząd morski w porozumieniu z PRS może wyrazić zgodę na zainstalowanie dodatkowych pneumatycznych tratw ratunkowych w takiej liczbie, aby łączna nośność wszystkich łodzi ratunkowych i dodatkowych tratw ratunkowych była wystarczająca dla wszystkich osób obecnych na statku.
7.
Z liczby kół ratunkowych, wymaganych zgodnie z ust. 1 pkt 4, co najmniej:
1)
1 koło na każdej burcie powinno być zaopatrzone w linkę ratunkową o długości nie mniejszej niż 27,5 m,
2)
50% kół, w każdym razie nie mniej niż dwa koła na każdej burcie, powinno być zaopatrzonych w pławki świetlne,
3)
1 koło na każdej burcie powinno być zaopatrzone w pławkę świetlno-dymną.
§  11.
1.
Statek III kategorii powinien posiadać:
1)
na każdej burcie łodzie ratunkowe o łącznej nośności wystarczającej dla 50% ogólnej liczby osób na statku,
2)
pływaki ratunkowe o łącznej nośności wystarczającej dla 10% ogólnej liczby osób na statku,
3)
co najmniej 8 kół ratunkowych,
4)
pasy ratunkowe:
a)
po jednym dla każdej osoby na statku,
b)
dodatkowe pasy ratunkowe w liczbie odpowiadającej 3% ogólnej liczby osób na statku,
c)
dodatkowe dziecięce pasy ratunkowe w liczbie odpowiadającej 10% ogólnej liczby osób na statku - jeżeli posiadane pasy ratunkowe nie nadają się dla dzieci,
5)
1 komplet wyrzutni linki ratunkowej,
6)
pirotechniczne środki sygnałowe wzywania pomocy w liczbie nie mniejszej niż 12 rakiet spadochronowych i 12 petard akustycznych.
2.
Liczba łodzi ratunkowych na statku wymaganych zgodnie z ust. 1 pkt 1 powinna wynosić:
1)
2 - gdy długość statku wynosi od 31 m, a poniżej 58 m,
2)
4 - gdy długość statku wynosi od 58 m, a poniżej 75 m,
3)
6 - gdy długość statku wynosi 75 m i powyżej.
3.
Liczbę łodzi ratunkowych dla statków o długości poniżej 31 m ustala urząd morski w porozumieniu z PRS.
4.
Liczba łodzi ratunkowych określona w ust. 2 może być przez urząd morski w porozumieniu z PRS zmniejszona pod warunkiem, że zmniejszona liczba łodzi ratunkowych będzie miała łączną nośność wystarczającą dla 100% osób na statku.
5.
Jeżeli PRS uzna, że zainstalowanie łodzi o nośności wystarczającej dla 100% osób na statku jest niemożliwe, należy zainstalować pneumatyczne tratwy ratunkowe o łącznej nośności wystarczającej co najmniej dla takiej liczby osób, dla której brak jest miejsc w łodziach ratunkowych pod warunkiem, że łączna nośność łodzi ratunkowych będzie wystarczająca co najmniej dla 70% ogólnej liczby osób na statku.
6.
Jeżeli na statku jest 4 lub więcej łodzi ratunkowych, jedna z nich powinna być motorową łodzią ratunkową.
7.
Część łodzi ratunkowych wymaganych zgodnie z ust. 1 pkt 1 może być zastąpiona pneumatycznymi tratwami ratunkowymi o łącznej nośności równej nośności zastępowanych łodzi pod warunkiem, że:
1)
na każdej burcie statku znajdować się będzie co najmniej jedna motorowa łódź ratunkowa,
2)
konstrukcja pneumatycznych tratw ratunkowych, zastosowanych zamiast łodzi ratunkowych, pozwalać będzie na ich wodowanie wraz z dopuszczalną liczbą osób i wymaganym wyposażeniem,
3)
na każdej burcie statku zainstalowane zostaną urządzenia do wodowania pneumatycznych tratw ratunkowych; każde urządzenie powinno zapewniać wodowanie tratw w odstępach czasu nie przekraczających 4 minut,
4)
urządzenia do wodowania zapewniać będą - przy spokojnej pogodzie - wodowanie wszystkich łodzi i tratw ratunkowych zastępujących łodzie w czasie nie przekraczającym 20 minut.
8.
W odniesieniu do statków, na których odległość pokładu od wodnicy największego zanurzenia statku wynosi 1,5 m lub poniżej, nie wymaga się spełnienia warunków określonych w ust. 7 pkt 2-4, jeżeli na statku znajdują się odpowiednie drabinki lub inne urządzenia umożliwiające schodzenie z pokładu do tratw rozwiniętych na wodzie, a łączny czas wodowania wszystkich łodzi ratunkowych i obsadzania tratw ratunkowych nie przekracza 15 minut.
9.
Z liczby kół ratunkowych wymaganych zgodnie z ust. 1 pkt 4 co najmniej:
1)
1 koło na każdej burcie powinno być zaopatrzone w linkę ratunkową o długości nie mniejszej niż 27,5 m,
2)
1 koło na każdej burcie powinno być zaopatrzone w pławkę świetlną,
3)
1 koło na każdej burcie powinno być zaopatrzone w pławkę świetlno-dymną.
§  12.
1.
Statek IIIa kategorii powinien posiadać:
1)
lekkie łodzie ratunkowe w liczbie co najmniej:
a)
1 - gdy długość statku wynosi od 21 m, a poniżej 45 m,
b)
2 - gdy długość statku wynosi 45 m i powyżej,
2)
pneumatyczne tratwy ratunkowe o łącznej nośności wystarczającej dla 100% ogólnej liczby osób na statku,
3)
pływaki ratunkowe o łącznej nośności wystarczającej dla 10% ogólnej liczby osób na statku,
4)
koła ratunkowe w liczbie nie mniejszej niż:
a)
4 - gdy długość statku wynosi poniżej 21 m,
b)
6 - gdy długość statku wynosi 21 m i powyżej,
5)
pasy ratunkowe:
a)
po jednym dla każdej osoby na statku,
b)
dodatkowe dziecięce pasy ratunkowe w liczbie odpowiadającej 10% ogólnej liczby osób na statku - jeżeli posiadane pasy ratunkowe nie nadają się dla dzieci,
6)
1 komplet wyrzutni linki ratunkowej - jeżeli długość statku wynosi 25 m i powyżej,
7)
pirotechniczne środki sygnałowe wzywania pomocy w liczbie nie mniejszej niż:
a)
9 rakiet spadochronowych,
b)
9 petard akustycznych,
c)
6 pławek wytwarzających pomarańczowy dym.
2.
Z liczby kół ratunkowych wymaganych zgodnie z ust. 1 pkt 4 co najmniej:
1)
1 koło na każdej burcie powinno być zaopatrzone w linkę ratunkową o długości nie mniejszej niż 27,5 m,
2)
1 koło na każdej burcie powinno być zaopatrzone w pławkę świetlno-dymną.
§  13.
1.
Statek IV kategorii powinien posiadać:
1)
lekkie łodzie ratunkowe w liczbie co najmniej:
a)
1 - gdy długość statku wynosi od 21 m, a poniżej 45 m,
b)
2 - gdy długość statku wynosi 45 m i powyżej,
2)
tratwy ratunkowe o łącznej nośności wystarczającej dla 25% takiej liczby osób na statku, dla której brak jest miejsc w łodziach wymaganych zgodnie z pkt 1,
3)
pływaki ratunkowe o łącznej nośności wystarczającej dla takiej liczby osób na statku, dla której brak jest miejsc w łodziach i tratwach wymaganych zgodnie z pkt 1 i 2,
4)
koła ratunkowe w liczbie nie mniejszej niż:
a)
4 - gdy długość statku wynosi poniżej 21 m,
b)
6 - gdy długość statku wynosi 21 m i powyżej,
5)
pasy ratunkowe:
a)
po jednym dla każdej osoby na statku,
b)
dodatkowe dziecięce pasy ratunkowe w liczbie odpowiadającej 10% ogólnej liczby osób na statku, jeżeli posiadane pasy ratunkowe nie nadają się dla dzieci,
6)
1 komplet wyrzutni linki ratunkowej, jeżeli długość statku wynosi 25 m i powyżej,
7)
pirotechniczne środki sygnałowe wzywania pomocy w liczbie nie mniejszej niż 9 rakiet spadochronowych i 9 petard akustycznych.
2.
Statek IV kategorii na płatach nośnych zamiast środków ratunkowych wymaganych zgodnie z ust. 1 pkt 1-3 powinien posiadać:
1)
pneumatyczne tratwy ratunkowe o łącznej nośności wystarczającej dla 30% ogólnej liczby osób na statku,
2)
tratwy lub pływaki ratunkowe o łącznej nośności wystarczającej dla 70% ogólnej liczby osób na statku.
3.
Z liczby kół ratunkowych, wymaganych zgodnie z ust. 1 pkt 4, co najmniej:
1)
1 koło na każdej burcie powinno być zaopatrzone w linkę ratunkową o długości nie mniejszej niż 27,5 m,
2)
1 koło na każdej burcie powinno być zaopatrzone w pławkę świetlno-dymną.
§  14.
1.
Statek V kategorii powinien posiadać:
1)
tratwy ratunkowe i pływaki ratunkowe o łącznej nośności wystarczającej dla 100% osób na statku; tratwy i pływaki mogą być częściowo lub całkowicie zastąpione kołami ratunkowymi, przyjmując, że 1 koło utrzymuje na wodzie 2 osoby, przy czym mogą być one zaliczone do kół ratunkowych wymaganych zgodnie z przepisem ust. 2,
2)
koła ratunkowe w liczbie nie mniejszej niż:
a)
2 - gdy długość statku wynosi 9 m,
b)
4 - gdy długość statku wynosi od 9 m, a poniżej 11 m,
c)
6 - gdy długość statku wynosi od 11 m, a poniżej 13 m,
d)
8 - gdy długość statku wynosi od 13 m, a poniżej 15 m,
e)
10 - gdy długość statku wynosi 15 m i powyżej,
3)
pasy ratunkowe - po jednym dla każdej osoby na statku.
2.
Z liczby kół ratunkowych, wymaganych zgodnie z ust. 1 pkt 2, co najmniej:
1)
1 koło na każdej burcie powinno być zaopatrzone w linkę ratunkową o długości nie mniejszej niż 27,5 m,
2)
1 koło na każdej burcie powinno być zaopatrzone w pławkę świetlną - jeżeli statek uprawia żeglugę w porze nocnej.
§  15.
1.
Statek VI kategorii powinien posiadać:
1)
na każdej burcie łodzie ratunkowe o łącznej nośności wystarczającej dla 100% osób na statku; jeżeli pojemność statku wynosi 1.600 BRT lub więcej, jedna z łodzi na statku powinna być motorową łodzią ratunkową,
2)
pneumatyczne tratwy ratunkowe o łącznej nośności wystarczającej dla:
a)
50% ogólnej liczby osób na statku - jeżeli pojemność statku wynosi 3.000 BRT i więcej,
b)
100% osób na statku - jeżeli pojemność statku wynosi do 3.000 BRT, albo bez względu na jego pojemność, jeżeli przewozi grupowo uczniów szkół morskich w celach szkoleniowych,
3)
co najmniej 8 kół ratunkowych,
4)
pasy ratunkowe:
a)
po jednym dla każdej osoby na statku,
b)
6 dodatkowych pasów ratunkowych,
c)
dodatkowe dwa dziecięce pasy ratunkowe - jeżeli statek przewozi pasażerów,
5)
1 komplet wyrzutni linki ratunkowej,
6)
przenośną radiostację łodziową,
7)
pirotechniczne środki sygnałowe wzywania pomocy w liczbie nie mniejszej niż 12 rakiet spadochronowych i 12 petard akustycznych.
2.
Z liczby kół ratunkowych, wymaganych zgodnie z ust. 1 pkt 3, co najmniej:
1)
1 koło na każdej burcie powinno być zaopatrzone w linkę ratunkową o długości nie mniejszej niż 27,5 m,
2)
1 koło na każdej burcie powinno być zaopatrzone w pławkę świetlną,
3)
1 koło na każdej burcie powinno być zaopatrzone w pławkę świetlno-dymną.
3.
Jeżeli liczba kół ratunkowych na statku jest większa niż 8, co najmniej 50% kół powinno być zaopatrzonych w pławki świetlne, w tym co najmniej 2 w pławki świetlno-dymne.
§  16.
1.
Statek VII kategorii o pojemności 500 BRT lub większej powinien być wyposażony tak jak statek kategorii VI.
2.
Statek VII kategorii o pojemności mniejszej niż 500 BRT, lecz większej niż 300 BRT, powinien być wyposażony tak jak statek VI kategorii, z tym że:
1)
urząd morski w porozumieniu z PRS może zezwolić, aby statek zamiast łodzi ratunkowych i pneumatycznych tratw ratunkowych, wymaganych zgodnie z § 15 ust. 1 pkt 1 i 2, posiadał:
a)
lekką łódź ratunkową, zainstalowaną w taki sposób, aby można ją było wodować z każdej burty,
b)
co najmniej 2 pneumatyczne tratwy ratunkowe o łącznej nośności wystarczającej dla 200% ogólnej liczby osób na statku,
2)
statki o pojemności mniejszej niż 300 BRT zwolnione są od obowiązku posiadania przenośnej radiostacji łodziowej.
3.
Statek VII kategorii o pojemności 300 BRT lub mniejszej powinien posiadać:
1)
co najmniej 2 pneumatyczne tratwy ratunkowe o łącznej nośności wystarczającej dla 200% ogólnej liczby osób na statku,
2)
środki ratunkowe przewidziane dla statku VIII kategorii w § 17 ust. 1 pkt 3-6, przy czym koła ratunkowe odpowiadać powinny warunkom określonym w § 17 ust. 3,
3)
co najmniej 4 dodatkowe pasy ratunkowe.
§  17.
1.
Statek VIII kategorii powinien posiadać:
1)
1 lekką łódź ratunkową, zainstalowaną w taki sposób, aby można ją było wodować z każdej burty - jeżeli długość statku wynosi 21 m i powyżej,
2)
pneumatyczne tratwy ratunkowe o łącznej nośności wystarczającej dla 150% ogólnej liczby osób na statku,
3)
koła ratunkowe w liczbie nie mniejszej niż:
a)
2 - jeżeli długość statku wynosi mniej niż 21 m,
b)
3 - jeżeli długość statku wynosi od 21 m, a poniżej 31 m,
c)
4 - jeżeli długość statku wynosi od 31 m, a poniżej 41 m,
d)
6 - jeżeli długość statku wynosi 41 m i powyżej,
4)
pasy ratunkowe - po jednym dla każdej osoby na statku,
5)
1 komplet wyrzutni linki ratunkowej - jeżeli długość statku wynosi 25 m i powyżej,
6)
pirotechniczne środki sygnałowe wzywania pomocy w liczbie nie mniejszej niż:
a)
12 rakiet spadochronowych i 12 petard akustycznych - jeżeli długość statku wynosi 21 m i powyżej,
b)
9 rakiet spadochronowych i 9 petard akustycznych - jeżeli długość statku wynosi mniej niż 21 m.
2.
Zamiast lekkiej łodzi ratunkowej oraz pneumatycznych tratw ratunkowych przewidzianych w ust. 1 pkt 1 i 2 statek kategorii VIII może być wyposażony w pneumatyczne tratwy ratunkowe o łącznej nośności wystarczającej dla 200% osób na statku pod warunkiem, że liczba tratw na statku nie będzie mniejsza niż 2.
3.
Z liczby kół ratunkowych, wymaganych zgodnie z ust. 1 pkt 3, co najmniej:
1)
1 koło na każdej burcie powinno być zaopatrzone w linkę ratunkową o długości nie mniejszej niż 27,5 m,
2)
1 koło na każdej burcie powinno być zaopatrzone w pławkę świetlną.
§  18.
1.
Statek IX kategorii powinien posiadać:
1)
na każdej burcie łodzie ratunkowe o łącznej nośności wystarczającej dla 100% osób na statku,
2)
co najmniej 8 kół ratunkowych,
3)
pasy ratunkowe:
a)
po jednym dla każdej osoby na statku,
b)
6 dodatkowych pasów ratunkowych,
4)
1 komplet wyrzutni linki ratunkowej,
5)
przenośną radiostację łodziową,
6)
pirotechniczne środki sygnałowe wzywania pomocy w liczbie nie mniejszej niż 12 rakiet spadochronowych i 12 petard akustycznych.
2.
Jeżeli pojemność statku wynosi 3.000 BRT lub więcej, liczba łodzi ratunkowych powinna wynosić co najmniej 4, przy czym:
1)
2 łodzie powinny być zainstalowane w części rufowej statku, a 2 na śródokręciu,
2)
jeżeli statek nie posiada nadbudówek na śródokręciu, wszystkie łodzie ratunkowe powinny być zainstalowane w części rufowej statku,
3)
jeżeli PRS uzna, że na statku nie posiadającym nadbudówek na śródokręciu zainstalowanie 4 łodzi ratunkowych w części rufowej statku jest niemożliwe, na każdej burcie w tej części statku należy zainstalować jedną łódź ratunkową, przy czym:
a)
długość każdej z tych łodzi nie może przekraczać 8 m, a nośność każdej z nich powinna być wystarczająca dla 100% osób na statku,
b)
każda z tych łodzi powinna być zainstalowana jak najdalej w kierunku dziobu, z tym że odległość w rzucie poziomym między rufą łodzi a śrubą statku nie może być mniejsza niż 1,5-krotna długość łodzi,
c)
każda z tych łodzi powinna być zainstalowana tak nisko w stosunku do poziomu morza, jak na to pozwalają warunki bezpiecznej żeglugi,
d)
statek powinien być dodatkowo wyposażony w tratwy ratunkowe o łącznej nośności wystarczającej dla 50% ogólnej liczby osób na statku,
4)
jeżeli łodzie ratunkowe zainstalowane są na śródokręciu i w części rufowej statku, miejsce, w którym zgodnie z § 7 ulokowana jest przenośna radiostacja łodziowa, powinno się znajdować w pobliżu tych łodzi, które zainstalowane są dalej od głównego nadajnika okrętowego.
3.
Statek o pojemności 1.600 BRT lub większej powinien w ogólnej liczbie wymaganych łodzi ratunkowych posiadać co najmniej 2 motorowe łodzie ratunkowe, zainstalowane po jednej na każdej burcie. Jeżeli na śródokręciu są nadbudówki, jedna z tych łodzi powinna być zainstalowana na śródokręciu, a druga w części rufowej statku.
4.
Z liczby kół ratunkowych wymaganych zgodnie z ust. 1 pkt 2 co najmniej:
1)
1 koło ratunkowe na każdej burcie powinno być zaopatrzone w linkę ratunkową o długości nie mniejszej niż 27,5 m,
2)
1 koło na każdej burcie powinno być zaopatrzone w pławkę świetlną,
3)
1 koło na każdej burcie powinno być zaopatrzone w pławkę świetlno-dymną.
5.
Jeżeli liczba kół ratunkowych na statku jest większa niż 8, co najmniej 50% kół powinno być zaopatrzonych w pławki świetlne, w tym co najmniej 2 koła w pławki świetlno-dymne.
§  19.
1.
Statek X kategorii powinien posiadać:
1)
na każdej burcie łodzie ratunkowe o łącznej nośności wystarczającej dla 50% ogólnej liczby osób na statku, w tym co najmniej 1 motorową łódź ratunkową na każdej burcie,
2)
pneumatyczne tratwy ratunkowe o łącznej nośności wystarczającej dla 100% osób na statku,
3)
co najmniej 8 kół ratunkowych,
4)
pasy ratunkowe:
a)
po jednym dla każdej osoby na statku,
b)
dodatkowe pasy ratunkowe w liczbie odpowiadającej 5% ogólnej liczby osób na statku,
5)
1 komplet wyrzutni linki ratunkowej,
6)
radiostacje łodziowe:
a)
stałą radiostację łodziową zainstalowaną co najmniej w jednej motorowej łodzi ratunkowej - jeżeli liczba osób na statku jest większa niż 199, lecz mniejsza niż 1.500,
b)
stałe radiostacje łodziowe zainstalowane w każdej z wymaganych motorowych łodzi ratunkowych - jeżeli liczba osób na statku wynosi 1.500 lub więcej,
c)
przenośną radiostację łodziową - jeżeli statek nie posiada dwóch stałych radiostacji łodziowych, zainstalowanych w każdej z wymaganych motorowych łodzi ratunkowych,
7)
pirotechniczne środki sygnałowe wzywania pomocy w liczbie nie mniejszej niż 12 rakiet spadochronowych i 12 petard akustycznych.
2.
Na każdej burcie statku powinna się znajdować jedna łódź zawieszona na żurawikach, o długości nie przekraczającej 8,5 m, którą należy utrzymywać w stanie gotowości do natychmiastowego użycia, gdy statek znajduje się na morzu. Łodzie te powinny być przez PRS uznane za odpowiednie do tego celu, przy czym mogą one być zaliczone jako łodzie wymagane zgodnie z ust. 1 pkt 1.
3.
Jeżeli PRS uzna, że zainstalowanie na statku łodzi ratunkowych wymaganych zgodnie z ust. 1 pkt 1 jest niemożliwe, część łodzi ratunkowych należy zastąpić pneumatycznymi tratwami ratunkowymi o łącznej nośności równej nośności zastępowanych łodzi pod warunkiem, że:
1)
nośność łodzi ratunkowych na każdej burcie statku nie będzie mniejsza od nośności wystarczającej dla 37,5% ogólnej liczby osób na statku,
2)
konstrukcja pneumatycznych tratw ratunkowych, zastosowanych zamiast łodzi ratunkowych, pozwalać będzie na wodowanie tratw wraz z dopuszczalną liczbą osób i wymaganym wyposażeniem,
3)
na każdej burcie statku zainstalowane będą urządzenia do wodowania pneumatycznych tratw ratunkowych; każde urządzenie powinno zapewniać wodowanie tratw w odstępach czasu nie przekraczających 5 minut,
4)
urządzenia do wodowania zapewniać będą - przy spokojnej pogodzie - wodowanie wszystkich łodzi i tratw zastępujących łodzie w czasie nie przekraczającym 30 minut.
4.
Przepis ust. 3 nie ma zastosowania do statków, których podział grodziowy nie zapewnia co najmniej jednoprzedziałowej niezatapialności.
5.
Z liczby kół ratunkowych wymaganych zgodnie z ust. 1 pkt 3 co najmniej:
1)
1 koło na każdej burcie powinno być zaopatrzone w linkę ratunkową o długości nie mniejszej niż 27,5 m,
2)
1 koło na każdej burcie powinno być zaopatrzone w pławkę świetlną,
3)
1 koło na każdej burcie powinno być zaopatrzone w pławkę świetlno-dymną.
6.
Jeżeli liczba kół ratunkowych na statku jest większa niż 8, co najmniej 50% kół powinno być zaopatrzonych w pławki świetlne, w tym co najmniej 2 koła - w pławki świetlno-dymne.
§  20.
1.
Statek XI kategorii powinien być wyposażony w łodzie, tratwy i pływaki ratunkowe tak jak odpowiadający mu pod względem wielkości i zasięgu żeglugi:
1)
statek pasażerski - jeżeli podział grodziowy statku zapewnia co najmniej jednoprzedziałową niezatapialność,
2)
statek towarowy kategorii VI, VII lub VIII - jeżeli podział grodziowy statku nie zapewnia co najmniej jednoprzedziałowej niezatapialności.
2.
Jeżeli PRS uzna, że zainstalowanie na statku części wymaganych łodzi ratunkowych jest niemożliwe, należy wyposażyć statek dodatkowo w pneumatyczne tratwy ratunkowe o nośności ustalonej przez urząd morski w porozumieniu z PRS.
3.
Wyposażenie statku w koła, pasy ratunkowe i wyrzutnie linki ratunkowej oraz warunki, jakim powinny odpowiadać koła ratunkowe, powinny być takie, jak określone w rozporządzeniu dla odpowiadającego mu pod względem wielkości i zasięgu żeglugi statku pasażerskiego.
4.
Statek powinien posiadać pirotechniczne środki sygnałowe wzywania pomocy w liczbie nie mniejszej niż:
1)
12 rakiet spadochronowych i 12 petard akustycznych - jeżeli długość statku wynosi 21 m i powyżej,
2)
9 rakiet spadochronowych i 9 petard akustycznych - jeżeli długość statku jest mniejsza niż 21 m.
§  21.
1.
Statek XII kategorii o pojemności 500 BRT lub większej, oddalający się od brzegu więcej niż 20 mil morskich, powinien być wyposażony w środki ratunkowe tak jak odpowiadający mu pod względem wielkości i zasięgu żeglugi statek towarowy kategorii VI lub VII.
2.
Statek kategorii XII inny niż określony w ust. 1 powinien być wyposażony w środki ratunkowe tak jak odpowiadający mu pod względem wielkości statek towarowy kategorii VIII.
3.
Statek XII kategorii bez własnego napędu może zamiast łodzi ratunkowych posiadać pneumatyczną tratwę ratunkową. Szalandy i barki bez własnego napędu powinny być wyposażone tylko w koła i pasy ratunkowe.
4.
Każdy statek kategorii XII o pojemności 300 BRT lub większej, oddalający się od brzegu więcej niż 20 mil morskich, powinien być wyposażony w przenośną radiostację łodziową, z tym że urząd morski może zwolnić statek od obowiązku jej posiadania, jeżeli uzna ją za zbędną ze względu na czas trwania podróży.
§  22.
1.
Statek XIII kategorii powinien posiadać:
1)
lekką łódź ratunkową lub tratwę ratunkową o nośności wystarczającej dla 100% osób na statku, jeżeli statek wychodzi na redę lub uprawia żeglugę na wodach osłoniętych,
2)
koła ratunkowe dla wszystkich osób na statku, przyjmując, że 1 koło utrzymuje na wodzie 2 osoby,
3)
pasy ratunkowe dla wszystkich osób na statku,
4)
pirotechniczne środki sygnałowe wzywania pomocy w liczbie nie mniejszej niż:
a)
12 rakiet spadochronowych i 12 petard akustycznych, jeżeli długość statku wynosi 21 m i powyżej,
b)
9 rakiet spadochronowych i 9 petard akustycznych, jeżeli długość statku wynosi od 12 m, a poniżej 21 m,
c)
6 rakiet spadochronowych, jeżeli długość statku wynosi poniżej 12 m.
2.
Szalandy i barki bez własnego napędu zwolnione są z obowiązku posiadania środków ratunkowych przewidzianych w ust. 1 pkt 1 i 4.
3.
Koszarki i bazy nurkowe bez własnego napędu zwolnione są z obowiązku posiadania środków ratunkowych przewidzianych w ust. 1 pkt 1, jeżeli są zacumowane przy brzegu lub jeżeli holowane są bez robotników.
4.
Jeżeli na statku o długości poniżej 14 m wychodzącym na redę lub uprawiającym żeglugę na wodach osłoniętych zainstalowanie lekkiej łodzi ratunkowej lub tratwy ratunkowej (ust. 1 pkt 1) jest ze względów konstrukcyjnych lub eksploatacyjnych niemożliwe, urząd morski może zwolnić statek z obowiązku posiadania środka ratunkowego tego rodzaju.
5.
Statki uprawiające żeglugę portową zwolnione są z obowiązku posiadania pirotechnicznych środków sygnałowych wzywania pomocy przewidzianych w ust. 1 pkt 4.
6.
Jeżeli uzasadnia to wielkość statku lub rodzaj uprawianych podróży, urząd morski może wyrazić zgodę, aby rakiety spadochronowe na statku były rakietami typu łodziowego.
7.
Na statkach uprawiających żeglugę na wodach osłoniętych z liczby kół ratunkowych wymaganych zgodnie z ust. 1 pkt 2 co najmniej:
1)
1 koło na każdej burcie powinno być zaopatrzone w linkę ratunkową o długości nie mniejszej niż 27,5 m,
2)
1 koło na każdej burcie powinno być zaopatrzone w pławkę świetlną.
§  23.
1.
Statek XIV kategorii powinien posiadać:
1)
na każdej burcie łodzie ratunkowe o łącznej nośności wystarczającej dla 50% osób na statku - jeżeli długość statku wynosi 45 m i powyżej,
2)
co najmniej 2 pneumatyczne tratwy ratunkowe o łącznej nośności wystarczającej dla:
a)
100% osób na statku - jeżeli długość statku wynosi 45 m i powyżej,
b)
200% ogólnej liczby osób na statku - jeżeli długość statku wynosi od 21 m, a poniżej 45 m,
3)
tratwy ratunkowe o łącznej nośności wystarczającej dla 150% ogólnej liczby osób na statku - jeżeli długość statku wynosi od 12 m, a poniżej 21 m i statek oddala się od brzegu więcej niż 20 mil morskich,
4)
tratwy lub pływaki ratunkowe o łącznej nośności wystarczającej dla 100% osób na statku - jeżeli długość statku wynosi od 12 m, a poniżej 21 m i statek nie oddala się od brzegu więcej niż 20 mil morskich,
5)
koła ratunkowe w liczbie nie mniejszej niż:
a)
8 - jeżeli długość statku wynosi 60 m i powyżej,
b)
6 - jeżeli długość statku wynosi od 45 m, a poniżej 60 m,
c)
4 - jeżeli długość statku wynosi od 30 m, a poniżej 45 m,
d)
2 - jeżeli długość statku wynosi poniżej 30 m,
e)
1 - dla otwartych łodzi rybackich,
6)
pasy ratunkowe - po jednym dla każdej osoby na statku oraz dodatkowe pasy ratunkowe dla wachtowych w liczbie określonej przez urząd morski - jeżeli długość statku wynosi 21 m i powyżej,
7)
1 komplet wyrzutni linki ratunkowej - jeżeli długość statku wynosi 25 m i powyżej,
8)
pirotechniczne środki sygnałowe wzywania pomocy w liczbie nie mniejszej niż:
a)
12 rakiet spadochronowych i 12 petard akustycznych - jeżeli długość statku wynosi 21 m i powyżej,
b)
9 rakiet spadochronowych i 9 petard akustycznych - jeżeli długość statku wynosi od 12 m, a poniżej 21 m,
c)
6 ręcznych pochodni czerwonych - jeżeli długość statku jest mniejsza niż 12 m,
9)
przenośną radiostację łodziową - jeżeli pojemność statku wynosi 300 BRT lub więcej i statek oddala się od brzegu więcej niż 20 mil morskich.
2.
Urząd morski może zwolnić statek od obowiązku posiadania przenośnej radiostacji łodziowej, jeżeli uzna ją za zbędną ze względu na czas trwania podróży.
3.
Jeżeli na statku o długości 45 m i powyżej zainstalowanie wymaganych łodzi ratunkowych (ust. 1 pkt 1) jest ze względów konstrukcyjnych lub eksploatacyjnych niemożliwe, urząd morski w porozumieniu z PRS może:
1)
zwolnić statek z obowiązku posiadania części wymaganych łodzi ratunkowych, pod warunkiem wyposażenia statku w dodatkowe pneumatyczne tratwy ratunkowe o nośności wystarczającej dla 50% osób na statku,
2)
zwolnić statek posiadający niezatapialne komunikacyjne urządzenie pływające z obowiązku posiadania wymaganych łodzi ratunkowych, pod warunkiem wyposażenia statku w dodatkowe pneumatyczne tratwy ratunkowe o nośności wystarczającej dla 100% osób na statku;

w takich wypadkach urząd morski może ograniczyć uprawnienia żeglugowe statku w określonych porach roku.

4.
Z liczby kół ratunkowych wymaganych zgodnie z ust. 1 pkt 5 lit. a)-d) co najmniej:
1)
1 koło na każdej burcie powinno być zaopatrzone w linkę ratunkową o długości nie mniejszej niż 27,5 m,
2)
2 koła na każdej burcie powinny być zaopatrzone w pławki świetlne - jeżeli długość statku wynosi 45 m i powyżej,
3)
1 koło na każdej burcie powinno być zaopatrzone w pławkę świetlną - jeżeli długość statku wynosi poniżej 45 m.

Rozdział  3.

Przepisy przejściowe i końcowe.

§  24.
Niezależnie od wypadków przewidzianych w rozporządzeniu urząd morski może:
1)
zwalniać statki objęte umowami międzynarodowymi od dopełnienia niektórych wymagań ustalonych w rozporządzeniu, jeżeli umowy międzynarodowe zezwalają na takie zwolnienie,
2)
zwolnić statek inny niż określony w pkt 1 od dopełnienia niektórych wymagań ustalonych w rozporządzeniu, jeżeli uzna to za możliwe ze względu na rodzaj podróży i warunki żeglugi; w takim wypadku urząd morski może zwiększyć inne wymagania z zakresu wyposażenia statku w środki ratunkowe.
§  25.
Na wniosek urzędu morskiego Minister Żeglugi może w porozumieniu z Zarządem Głównym Związku Zawodowego Marynarzy i Portowców wyrazić zgodę na odmienne niż przewidziane w rozporządzeniu wyposażenie w środki ratunkowe statków nowo budowanych i przebudowywanych oraz statków, których dotychczasowe przeznaczenie ma być zmienione, jeżeli względy konstrukcyjne lub eksploatacyjne to uzasadniają, a umowy międzynarodowe nie stoją temu na przeszkodzie.
§  26.
Traci moc zarządzenie Ministra Żeglugi z dnia 19 października 1965 r. w sprawie środków ratunkowych na statkach morskich (Monitor Polski z 1965 r. Nr 56, poz. 293, z 1966 r. Nr 73, poz. 342 i z 1969 r. Nr 15, poz. 119).
§  27.
Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 października 1972 r.

Zmiany w prawie

Bez konsultacji społecznych nie będzie nowego prawa

Już od jutra rządowi trudniej będzie, przy tworzeniu nowego prawa, omijać proces konsultacji publicznych, wykorzystując w tym celu projekty poselskie. W czwartek, 31 października, wchodzą w życie zmienione przepisy regulaminu Sejmu, które nakazują marszałkowi Sejmu kierowanie projektów poselskich do konsultacji publicznych i wymagają sporządzenia do nich oceny skutków regulacji. Każdy obywatel będzie mógł odtąd zgłosić własne uwagi do projektów poselskich, korzystając z Systemu Informacyjnego Sejmu.

Grażyna J. Leśniak 30.10.2024
Nowy urlop dla rodziców wcześniaków coraz bliżej - rząd przyjął projekt ustawy

Rada Ministrów przyjęła we wtorek przygotowany w Ministerstwie Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej projekt ustawy wprowadzający nowe uprawnienie – uzupełniający urlop macierzyński dla rodziców wcześniaków i rodziców dzieci urodzonych w terminie, ale wymagających dłuższej hospitalizacji po urodzeniu. Wymiar uzupełniającego urlopu macierzyńskiego będzie wynosił odpowiednio do 8 albo do 15 tygodni.

Grażyna J. Leśniak 29.10.2024
Na zwolnieniu w jednej pracy, w drugiej - w pełni sił i... płacy

Przebywanie na zwolnieniu lekarskim w jednej pracy nie wykluczy już możliwości wykonywania pracy i pobierania za nią wynagrodzenia w innej firmie czy firmach. Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej przygotowało właśnie projekt ustawy, który ma wprowadzić też m.in. definicję pracy zarobkowej - nie będzie nią podpisanie w czasie choroby firmowych dokumentów i nie spowoduje to utraty świadczeń. Zwolnienie lekarskie będzie mogło przewidywać miejsce pobytu w innym państwie. To rewolucyjne zmiany. Zdaniem prawników, te propozycje mają sens, nawet jeśli znajdą się tacy, którzy będą chcieli nadużywać nowych przepisów.

Beata Dązbłaż 29.10.2024
Bez kary za brak lekarza w karetce do połowy przyszłego roku

W ponad połowie specjalistycznych Zespołów Ratownictwa Medycznego brakuje lekarzy. Ministerstwo Zdrowia wydłuża więc po raz trzeci czas, kiedy Narodowy Fundusz Zdrowia nie będzie pobierał kar umownych w przypadku niezapewnienia lekarza w zespołach ratownictwa medycznego. Ostatnio termin wyznaczono na koniec tego roku, teraz ma to być czerwiec 2025 r.

Beata Dązbłaż 23.09.2024
Darowizny dla ofiar powodzi z zerową stawką VAT

Można już stosować zerową stawkę VAT na darowizny dla ofiar powodzi - rozporządzenie w tej sprawie obowiązuje od 18 września, ale z możliwością stosowania go do darowizn towarów i nieodpłatnych usług przekazanych począwszy od 12 września do 31 grudnia 2024 r. Stawka 0 proc. będzie stosowana do darowizn wszelkiego rodzaju towarów lub usług niezbędnych do wsparcia poszkodowanych.

Monika Sewastianowicz 18.09.2024
Lewiatan: Za reformę płacy minimalnej będą musieli zapłacić pracodawcy

Projekt ustawy o minimalnym wynagrodzeniu jest słaby legislacyjnie. Nie tylko nie realizuje celów zawartych w unijnej dyrektywie, ale może przyczynić się do pogłębienia problemów firm i spadku zatrudnienia. Nie poprawi też jakości pracy w naszym kraju. Utrwala zwiększanie presji płacowej – uważa Konfederacja Lewiatan.

Grażyna J. Leśniak 10.09.2024