Współdziałanie organów i instytucji państwowych oraz organizacji społecznych w zakresie zwalczania chorób wenerycznych.

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA ZDROWIA I OPIEKI SPOŁECZNEJ
z dnia 20 lutego 1971 r.
w sprawie współdziałania organów i instytucji państwowych oraz organizacji społecznych w zakresie zwalczania chorób wenerycznych.

Na podstawie art. 21 dekretu z dnia 16 kwietnia 1946 r. o zwalczaniu chorób wenerycznych (Dz. U. z 1949 r. Nr 51, poz. 394) zarządza się, co następuje:
§  1.
Organy administracji państwowej, instytucje państwowe i organizacje społeczne, do których zakres działania należą sprawy ochrony zdrowia, oświaty i wychowania, obowiązane są uwzględniać problematykę walki z chorobami wenerycznymi na zasadach ustalonych w rocznych i wieloletnich ogólnokrajowych programach.
§  2.
1.
Ogólnokrajowe programy walki z chorobami wenerycznymi ustala Minister Zdrowia i Opieki Społecznej w porozumieniu z Ministrami Obrony Narodowej, Spraw Wewnętrznych, Komunikacji, Sprawiedliwości, Oświaty i Szkolnictwa Wyższego oraz Kultury i Sztuki, po zasięgnięciu opinii organizacji społecznych, o których mowa w § 1.
2.
Wojewódzkie roczne programy walki z chorobami wenerycznymi uwzględniające kierunki i zasady ogólnokrajowych programów walki z chorobami wenerycznymi, ustala organ do spraw zdrowia prezydium wojewódzkiej (miejskiej w miastach wyłączonych z województwa) rady narodowej w porozumieniu z odpowiednimi terenowymi organami administracji państwowej i po zasięgnięciu opinii odpowiednich organów organizacji społecznych.
3.
Organ do spraw zdrowia, o którym mowa w ust. 2, obowiązany jest przedstawić projekt wojewódzkiego programu walki z chorobami wenerycznymi właściwej stałej komisji rady narodowej do zaopiniowania.
§  3.
Tworzy się Centralną Komisję do Walki z Chorobami Wenerycznymi, zwaną dalej "Centralną Komisją", jako organ opiniodawczy i wnioskujący Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej oraz wojewódzkiej komisji do walki z chorobami wenerycznymi, zwane dalej "wojewódzkimi komisjami", jako organy opiniodawcze i wnioskujące organów do spraw zdrowia prezydium wojewódzkich (miejskich w miastach wyłączonych z województw) rad narodowych.
§  4.
1.
Do zadań Centralnej Komisji należy:
1)
opiniowanie projektów ogólnokrajowych programów walki z chorobami wenerycznymi,
2)
ocena realizacji programów, o których mowa w pkt 1,
3)
opracowywanie wniosków w zakresie podnoszenia efektywności walki z chorobami wenerycznymi,
4)
opracowywanie wniosków w zakresie metod koordynacji działalności organów i instytucji uczestniczących w realizacji programu walki z chorobami wenerycznymi,
5)
analiza wniosków zgłaszanych przez wojewódzkie komisje,
6)
rozpatrywanie innych spraw z zakresu walki z chorobami wenerycznymi na wniosek Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej lub ministrów, o których mowa w § 2 ust. 1, albo organizacji społecznych określonych w § 1.
2.
W skład Centralnej Komisji wchodzą:
1)
przewodniczący, powołany przez Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej, oraz jako członkowie:
2)
po jednym przedstawiciele Ministrów Obrony Narodowej, Spraw Wewnętrznych, Komunikacji, Sprawiedliwości, Oświaty i Szkolnictwa Wyższego, Gospodarki Komunalnej oraz Kultury i Sztuki, Komendy Głównej Milicji Obywatelskiej, Komitetu do Spraw Radia i Telewizji "Polskie Radio i Telewizja", Centralnej Rady Związków Zawodowych, Polskiego Czerwonego Krzyża, Krajowej Rady Kobiet, Związku Młodzieży Socjalistycznej, Związku Młodzieży Wiejskiej, Zrzeszenie Studentów Polskich, Towarzystwa Wiedzy Powszechnej, Towarzystwa Kultury Świeckiej, Zarządu Głównego Związku Zawodowego Pracowników Służby Zdrowia, Zarządu Głównego Związku Nauczycielstwa Polskiego, Zarządu Głównego Społecznego Komitetu Przeciwalkoholowego oraz Związku Harcerstwa Polskiego,
3)
powołani przez Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej pracownicy naukowo-dydaktyczni i naukowo-badawczy - specjaliści w zakresie wenerologii - lub przedstawiciele instytucji naukowych prowadzących badania w zakresie medycyny, pedagogiki, socjologii lub psychologii.
3.
W posiedzeniach Centralnej Komisji na zaproszenie przewodniczącego mogą brać udział przewodniczący wojewódzkich komisji oraz przedstawiciele nie reprezentowanych w niej instytucji naukowych i organizacji społecznych, których zakres działania wiąże się ze sprawami rozpatrywanymi na posiedzeniu Centralnej Komisji.
4.
Centralna Komisja uchwala regulamin ustalający szczegółowo tryb pracy i przedstawia go do zatwierdzenia Ministrowi Zdrowia i Opieki Społecznej.
§  5.
1.
Do zadań wojewódzkiej komisji należy:
1)
opiniowanie wojewódzkiego programu walki z chorobami wenerycznymi,
2)
zgłaszanie wniosków do ogólnokrajowego programu walki z chorobami wenerycznymi,
3)
okresowa ocena realizacji wojewódzkiego programu walki z chorobami wenerycznymi,
4)
opracowywanie wniosków w zakresie doskonalenia metod koordynacji działalności organów i instytucji uczestniczących w realizacji programu walki z chorobami wenerycznymi,
5)
zgłaszanie wniosków w zakresie form pomocy, której powinny udzielać sobie zakłady leczniczo-zapobiegawcze prowadzące walkę z chorobami wenerycznymi,
6)
rozpatrywanie innych spraw z zakresu walki z chorobami wenerycznymi, zgłoszonych przez prezydium rady narodowej lub przez inne organy, instytucje lub organizacje uczestniczące w walce z chorobami wenerycznymi.
2.
W skład wojewódzkiej komisji wchodzą:
1)
przewodniczący, powołany przez prezydium wojewódzkiej (miejskiej w mieście wyłączonym z województwa) rady narodowej, oraz jako członkowie:
2)
po jednym przedstawiciele organów prezydium wojewódzkiej (miasta wyłączonego z województwa) rady narodowej do spraw zdrowia, do spraw wewnętrznych, do spraw gospodarki komunalnej i mieszkaniowej, wojewódzkiego inspektora sanitarnego, wojskowej i kolejowej służby zdrowia, wojewódzkiego aresztu śledczego komendy wojewódzkiej Milicji Obywatelskiej, kuratorium okręgu szkolnego, wojewódzkiej komisji związków zawodowych, okręgowego zarządu Związku Zawodowego Pracowników Służby Zdrowia, okręgowego zarządu Związku Nauczycielstwa Polskiego oraz wojewódzkiego organu Polskiego Czerwonego Krzyża, Związku Młodzieży Socjalistycznej, Związku Młodzieży Wiejskiej, Zrzeszenia Studentów Polskich, Wojewódzkiej Rady Kobiet, Związku Harcerstwa Polskiego oraz dyrektor wojewódzkiej przychodni skórno-wenerologicznej.
3.
Prezydium wojewódzkiej (miejskiej w mieście wyłączonym z województwa) rady narodowej stosownie do warunków i potrzeb lokalnych może powołać do wojewódzkiej Komisji przedstawicieli organizacji nie wymienionych w ust. 2 pkt 2, przedstawicieli zakładów leczniczo-zapobiegawczych lub zakładów pracy.
4.
Wojewódzka komisja uchwala regulamin ustalający szczególowy tryb jej pracy i przedstawia go do zatwierdzenia prezydium wojewódzkiej (miejskiej w mieście wyłączonym z województwa) rady narodowej.
§  6.
1.
Zakłady leczniczo-zapobiegawcze, które wykonują zadania przewidziane w ogólnokrajowym lub wojewódzkim programie walki z chorobami wenerycznymi, są obowiązane w zakresie tych zadań do współpracy oraz do udzielania sobie pomocy na zasadach i w formach określonych w drodze porozumień zawartych między organami, którym te zakłady są bezpośrednio podporządkowane.
2.
Zakłady leczniczo-zapobiegawcze w razie ustalenia, że osoba nieuprawniona do korzystania z ich świadczeń zaraziła chorobą weneryczną inną osobę lub mogła być zarażona taką chorobą, są obowiązane przesłać dane o niej zakładowi powołanemu do udzielania jej świadczeń. Jeżeli osoba zarażona lub podejrzana o chorobę weneryczną może korzystać wyłącznie ze świadczeń zakładów leczniczo-zapobiegawczych przeznaczonych dla ogółu ludności, dane o niej powinny być przekazane do obwodowej przychodni właściwej ze względu na miejsce jej zamieszkania lub miejsce pracy, a jeżeli okoliczności te nie zostały ustalone - do przychodni obwodowej, na której obszarze działalnia nastąpiło lub mogło nastąpić zakażenie chorobą weneryczną.
3.
Zakłady leczniczo-zapobiegawcze, o których mowa w ust. 1, obowiązane są uwzględniać w swojej pracy wskazówki metodyczno-organizacyjne ustalone przez jednostkę organizacyjną podległą Ministrowi Zdrowia i Opieki Społecznej, która pełni zadania krajowego specjalisty w zakresie wenerologii, oraz stosować metody walki z chorobami wenerycznymi opracowane przez tę jednostkę.
§  7.
Organy właściwe do spraw ewidencji ruchu ludności są obowiązane na wniosek przychodni obwodowej udzielać niezwłocznie koniecznej pomocy w zakresie ustalenia miejsca zamieszkania osoby, która zaraziła chorobą weneryczną, lub osoby, która mogła być zarażona taką chorobą.
§  8.
Zakłady pracy, których pracownicy zostali objęci jednorazowym badaniem lekarskim mającym na celu wykrywanie zachorowań na choroby weneryczne, są obowiązane:
1)
organizować akcję uświadamiającą o konieczności poddania się takim badaniom,
2)
dopilnować, aby wszyscy pracownicy wypełnili ten obowiązek,
3)
zapewnić odpowiednie pomieszczenia, jeżeli badania mają być przeprowadzone na terenie zakładu pracy, lub zorganizować dowóz pracowników do zakładu leczniczo-zapobiegawczego przeprowadzającego badania, jeżeli znajduje się on w znacznej odległości od zakładu pracy.
§  9.
W razie poddania ludności określonego obszaru badaniom lekarskim mającym na celu wykrywanie zachorowań na choroby weneryczne - administracje domów mieszkalnych, komitety blokowe, sołtys oraz organizacje społeczne działające na danym terenie obowiązane są udzielać pomocy w przeprowadzaniu akcji uświadamiającej o konieczności i celowości poddania się badaniom.
§  10.
1.
Kierownicy jednostek Milicji Obywatelskiej są obowiązani zapewnić odpowiednie pomieszczenie (pokój lekarski) w celu przeprowadzenia badań lekarskich osób podejrzanych o chorobę weneryczną, które zostały zatrzymane w aresztach śledczych i w milicyjnych izbach dziecka.
2.
Wyposażenie pomieszczeń, o których mowa w ust. 1, w sprzęt gospodarczy i utrzymanie ich w stanie umożliwiającym przeprowadzenie badań lekarskich należnych do obowiązków jednostki Milicji Obywatelskiej, a wyposażenie w sprzęt medyczny - do zadań przychodni obwodowej właściwej do przeprowadzania badań lekarskich.
3.
Kierownicy jednostek Milicji Obywatelskiej, jeżeli nie mogą zapewnić odpowiednich pomieszczeń w celu przeprowadzania badań lekarskich osób podejrzanych o chorobę weneryczną, są obowiązani organizować dowożenie tych osób na badania do właściwych przychodni obwodowych.
§  11.
Programy nauczania we wszystkich typach szkół powinny obejmować problematykę oświaty zdrowotnej z zakresu seksuologii, zapobiegania chorobom wenerycznym i skutkom społecznym tych chorób. Programy te powinny być uzgodnione z Ministrem Zdrowia i Opieki Społecznej lub wskazaną przez niego instytucją.
§  12.
1.
Instytucje i organizacje prowadzące działalność kulturalną lub oświatową są obowiązane włączyć do swoich programów, z uwzględnieniem środowiska, w którym prowadzą swą działalność, problematykę oświaty zdrowotnej o zapobieganiu chorobom wenerycznym i skutkach społecznych tych chorób oraz uzgadniać te programy z instytucjami służby zdrowia powołanymi do ustalania programów i metod szerzenia oświaty zdrowotnej.
2.
Zasięg prowadzenia działalności, o której mowa w ust. 1, powinien być uzgodniony z Ministrem Zdrowia i Opieki Społecznej lub z upoważnionym przez niego organem w celu objęcia tą działalnością całego społeczeństwa ze szczególnym uwzględnieniem młodzieży, która nie uczęszcza do szkół.
§  13.
Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie miesiąca od dnia ogłoszenia.

Zmiany w prawie

Bez konsultacji społecznych nie będzie nowego prawa

Już od jutra rządowi trudniej będzie, przy tworzeniu nowego prawa, omijać proces konsultacji publicznych, wykorzystując w tym celu projekty poselskie. W czwartek, 31 października, wchodzą w życie zmienione przepisy regulaminu Sejmu, które nakazują marszałkowi Sejmu kierowanie projektów poselskich do konsultacji publicznych i wymagają sporządzenia do nich oceny skutków regulacji. Każdy obywatel będzie mógł odtąd zgłosić własne uwagi do projektów poselskich, korzystając z Systemu Informacyjnego Sejmu.

Grażyna J. Leśniak 30.10.2024
Nowy urlop dla rodziców wcześniaków coraz bliżej - rząd przyjął projekt ustawy

Rada Ministrów przyjęła we wtorek przygotowany w Ministerstwie Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej projekt ustawy wprowadzający nowe uprawnienie – uzupełniający urlop macierzyński dla rodziców wcześniaków i rodziców dzieci urodzonych w terminie, ale wymagających dłuższej hospitalizacji po urodzeniu. Wymiar uzupełniającego urlopu macierzyńskiego będzie wynosił odpowiednio do 8 albo do 15 tygodni.

Grażyna J. Leśniak 29.10.2024
Na zwolnieniu w jednej pracy, w drugiej - w pełni sił i... płacy

Przebywanie na zwolnieniu lekarskim w jednej pracy nie wykluczy już możliwości wykonywania pracy i pobierania za nią wynagrodzenia w innej firmie czy firmach. Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej przygotowało właśnie projekt ustawy, który ma wprowadzić też m.in. definicję pracy zarobkowej - nie będzie nią podpisanie w czasie choroby firmowych dokumentów i nie spowoduje to utraty świadczeń. Zwolnienie lekarskie będzie mogło przewidywać miejsce pobytu w innym państwie. To rewolucyjne zmiany. Zdaniem prawników, te propozycje mają sens, nawet jeśli znajdą się tacy, którzy będą chcieli nadużywać nowych przepisów.

Beata Dązbłaż 29.10.2024
Bez kary za brak lekarza w karetce do połowy przyszłego roku

W ponad połowie specjalistycznych Zespołów Ratownictwa Medycznego brakuje lekarzy. Ministerstwo Zdrowia wydłuża więc po raz trzeci czas, kiedy Narodowy Fundusz Zdrowia nie będzie pobierał kar umownych w przypadku niezapewnienia lekarza w zespołach ratownictwa medycznego. Ostatnio termin wyznaczono na koniec tego roku, teraz ma to być czerwiec 2025 r.

Beata Dązbłaż 23.09.2024
Darowizny dla ofiar powodzi z zerową stawką VAT

Można już stosować zerową stawkę VAT na darowizny dla ofiar powodzi - rozporządzenie w tej sprawie obowiązuje od 18 września, ale z możliwością stosowania go do darowizn towarów i nieodpłatnych usług przekazanych począwszy od 12 września do 31 grudnia 2024 r. Stawka 0 proc. będzie stosowana do darowizn wszelkiego rodzaju towarów lub usług niezbędnych do wsparcia poszkodowanych.

Monika Sewastianowicz 18.09.2024
Lewiatan: Za reformę płacy minimalnej będą musieli zapłacić pracodawcy

Projekt ustawy o minimalnym wynagrodzeniu jest słaby legislacyjnie. Nie tylko nie realizuje celów zawartych w unijnej dyrektywie, ale może przyczynić się do pogłębienia problemów firm i spadku zatrudnienia. Nie poprawi też jakości pracy w naszym kraju. Utrwala zwiększanie presji płacowej – uważa Konfederacja Lewiatan.

Grażyna J. Leśniak 10.09.2024
Metryka aktu
Identyfikator:

Dz.U.1971.5.60

Rodzaj: Rozporządzenie
Tytuł: Współdziałanie organów i instytucji państwowych oraz organizacji społecznych w zakresie zwalczania chorób wenerycznych.
Data aktu: 20/02/1971
Data ogłoszenia: 17/03/1971
Data wejścia w życie: 18/04/1971