Wykonywanie rybołówstwa przez polskie statki rybackie na wodach Północno-Wschodniego Atlantyku.

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA ŻEGLUGI
z dnia 26 maja 1970 r.
w sprawie wykonywania rybołówstwa przez polskie statki rybackie na wodach Północno-Wschodniego Atlantyku.

Na podstawie art. 24 ust. 1 ustawy z dnia 21 maja 1963 r. o rybołówstwie morskim (Dz. U. z 1963 r. Nr 22, poz. 115 i z 1970 r. Nr 3, poz. 14) zarządza się, co następuje:
§  1.
Przepisy rozporządzenia stosuje się do obszaru wód położonych:
1)
w obrębie części Oceanu Atlantyckiego i Oceanu Arktycznego oraz mórz do nich przyległych, położonych na północ od 36o szerokości geograficznej północnej i między 42o długości geograficznej zachodniej a 51o długości geograficznej wschodniej, z wyjątkiem:
a)
Morza Bałtyckiego i Bełtów, położonych na południe i na wschód od linii przeprowadzonych od Hasenore Head do Gniben Point, od Korshage do Spodsbierg i od Gilbierg Head do Kullen, oraz
b)
Morza Śródziemnego i mórz do niego przyległych aż do punktu przecięcia się równoleżnika 36o szerokości geograficznej północnej z południkiem 5o36' długości geograficznej zachodniej;
2)
w obrębie części Oceanu Atlatyckiego położonej na północ od 59o szerokości geograficznej północnej między 44o a 42o długości geograficznej zachodniej.
§  2.
Obszar wód Północno-Wschodniego Atlantyku określony w § 1 podzielony jest na trzy rejony:
1) 1
rejon 1 obejmuje część tego obszaru ograniczoną na południu linią biegnącą od punktu znajdującego się na 59o szerokości geograficznej północnej i 44o długości geograficznej zachodniej w kierunku wschodnim do południka 42o długości geograficznej zachodniej; stamtąd w kierunku południowym do równoleżnika 48o szerokości geograficznej północnej; stamtąd w kierunku wschodnim do południka 18o długości geograficznej zachodniej; stamtąd w kierunku północnym do równoleżnika 60o szerokości geograficznej północnej; stamtąd w kierunku wschodnim do południka 5o długości geograficznej zachodniej; stamtąd w kierunku północnym do rownoleżnika 60o30' szerokości geograficznej północnej; stamtąd w kierunku wschodnim do południka 4o długości geograficznej zachodniej; stamtąd w kierunku północnym do równoleżnika 64o szerokości geograficznej północnej; stamtąd w kierunku wschodnim do wybrzeży Norwegii; stamtąd na północ i wschód wzdłuż Norwegii oraz wzdłuż Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich aż do południka 51o długości geograficznej wschodniej;
2)
rejon 2 obejmuje część tego obszaru nie objętą rejonem 1 i na północ od 48o szerokości geograficznej północnej;
3)
rejon 3 obejmuje część tego obszaru między 36o a 48o szerokości geograficznej północnej.
§  3.
1. 2
Zabrania się statkom rybackim przebywającym na obszarze wód określonych w § 1 przewożenia na pokładzie oraz używania sieci trałowych (włoków), niewodów lub innych sieci ciągnionych w morzu, które w jakiejkolwiek swojej części mają oczka o wymiarach mniejszych niż określone w poniższej tabeli:
Część obszaru wód Typ sieci Wielkość oczka
1) Wody rejonu 1 z wyłączeniem Niewód 110 mm
części obszaru określonego niżej w pkt 2 Każda część sieci trałowej (włoka) wykonana z bawełny, konopi, włókien poliamidowych lub włókien poliestrowych 120 mm
Każda część sieci trałowej (włoka) wykonana z jakiegokolwiek innego surowca 130 mm
2) Obszar wód ograniczony linią Niewód 105 mm
przeprowadzoną w kierunku wschodnim od 10odługości zachodniej wzdłuż równoleżnika 63o szerokości Każda część sieci trałowej (włoka) wykonana z manili lub sisalu 110 mm
północnej do 4o długości zachodniej; stamtąd na południe do 60o30' szerokości północnej; stamtąd na zachód do 5o długości zachodniej; stamtąd na południe do 60o szerokości północnej; stamtąd na zachód do 15o długości zachodniej; stamtąd na północ do 62o szerokości północnej; stamtąd na wschód do 10o długości zachodniej; stamtąd na północ do 63o szerokości północnej Każda część sieci trałowej (włoka) wykonana z jakiegokolwie innego surowca 105 mm
3) Inne wody położone na północ od 48o szerokości północnej Niewód lub każda część sieci trałowej (włoka) wykonana z pojedynczego sznurka i nie zawierająca manii lub sisalu 70 mm
Każda część sieci trałowej (włoka) wykonana z podwójnego sznurka i nie zawierająca manilii lub sisalu 75 mm
Każda część sieci trałowej (włoka) wykonana z manili lub sisalu 80 mm
4) Wody na południe od 48o szerokości północnej Niewód lub część włoka wykonana z pojedynczego sznurka z włókna syntetycznego 60 mm
Niewód lub część włoka wykonana z podwójnego sznurka z włókna syntetycznego 65 mm
Niewód i każda część włoka wykonana z manili lub sisalu 70 mm
2.
Do dnia 31 grudnia 1971 r. statki bazujące i wyładowujące swe połowy w portach obszaru Morza Irlandzkiego, położonych pomiędzy współrzędnymi geograficznymi 54o30' a 53o szerokości północnej i na zachód od 5o15' długości zachodniej, mogą przewozić na pokładzie i używać do połowu witlinka sieci nie posiadających w żadnej części oczek o wymiarach mniejszych niż 60 mm pomimo przepisów zawartych w ust. 1.
3. 3
Do dnia 31 grudnia 1973 r. zabrania się statkom rybackim dokonywania połowów włokiem na określonych niżej obszarach wód Zatoki Biskajskiej:
1)
na obszarze ograniczonym liniami prostymi łączącymi następujące współrzędne geograficzne:

47o15' N 3o56' N

47o15' N 4o47' N

46o28' N 3o00' N

46o28' N 3o51' N

2)
na obszarze ograniczonym liniami prostymi łączącymi następujące współrzędne geograficzne:

44o10' N 1o34' N

44o10' N 1o42' N

43o46' N 1o37' N

43o46' N 3o42' N

§  4.
Najmniejszy wymiar oczek powinien być taki, aby płaski przyrząd pomiarowy o grubości 2 mm i odpowiedniej szerokości mógł być przesunięty z łatwością przez oczko sieci w stanie mokrym, wyciągnięte wzdłuż po przekątnej.
§  5. 4
1.
Statki łowiące na wodach określonych w § 1 makrele, ryby śledziowate, dobijaki (Ammodytes), okowiele (Gadus esmarkii), stynki, węgorze, ostrosze (Trachinus draco), gromadnika (Mallotus villosus), błękitka (Gadus poutassou), ostroboka (Trachurus trachurus), dorszyka polarnego (Boreogadus saida), sajrę (Scombresox saurus), krewetki, homarce lub mięczaki albo na obszarze ograniczonym linią łączącą następujące współrzędne geograficzne:

46o16'N - 01o36'W (wielorybnicza latarnia morska)

46o05'N - 01o44'W

45o40'N - 01o34'W

44o40'N - 01o34'W

i dalej na wschód do wybrzeża - dykole (Dicologlossa lub Dicologoglossa cuneata) - z wyjątkiem statków poławiających ostroboka (Trachurus trachurus) i błękitka (Gadus poutassou) w rejonie 3 oraz statków poławiających błękitka w części rejonu 2 położonej na południe od 52o30'N i na zachód od 7oW - mogą mieć na pokładzie i używać sieci o wymiarach oczek mniejszych niż określone w § 3 ust.1 pod warunkiem, że żadne z narzędzi połowowych, które są używane na statkach, nie będą używane do połowu innych gatunków ryb niż wymienione w niniejszym paragrafie.

2.
Do dnia 1 lipca 1971 r. przepis ust. 1 nie ma zastosowania przy połowach sajry (Scombresox saurus) dokonywanych włokiem pelagicznym w rejonie 3.
3.
Zabrania się przewożenia na statkach i używania do połowów na wodach określonych w punkcie 3 tabeli objętej § 3 ust. 1 jakichkolwiek sieci - niezależnie od użytego surowca - mających w worku włoka oczka o rozmiarach pomiędzy 50 mm a wielkościami wymienionymi w punkcie 3 tabeli, z wyjątkiem wód położonych na wschód od linii biegnącej od Hanstholm do Lindesnes oraz wód wymienionych w § 3 ust. 2.
§  5a. 5
1.
Zabrania się statkom rybackim dokonywania połowów śledzia (Clupea harengus) w okresie od 1 lutego do 15 czerwca włącznie na obszarze Morza Północnego i Skagerraku, ograniczonym od północy 62o szerokości północnej, na zachodzie - 4o długości zachodniej od punktu przecięcia się tej wspołrzędnej z 62o szerokości północnej do wybrzeży Szkocji, w Kanale La Manche - 1o długości zachodniej, a na wschodzie - linią łączącą Skagen z latarnią Pater Noster.
2.
Dokonywanie połowów śledzia w okresie i na obszarze określonym w ust. 1 może się odbywać po otrzymaniu przez armatora statku zezwolenia od właściwego terytorialnie urzędu morskiego.
3.
Połowy śledzia złowionego w okresie i na obszarze określonym w ust. 1 nie mogą przekroczyć ilości ton ustalonej na dany rok kalendarzowy przez Komisję Rybołówstwa Północno-Wschodniego Atlantyku. Podziału ustalonego limitu na poszczególne przedsiębiorstwa dokonuje Zjednoczenie Gospodarki Rybnej.
4.
Niezależnie od limitu, o którym mowa w ust. 3, podczas dokonywania połowów na obszarze wód i w okresie ustalonym w ust. 1 innych gatunków ryb, może występować przyłów śledzia w ilości nie większej niż 10% wagi każdego wyładunku ryb.
§  5b. 6
Zabrania się używania okrężnic do połowów śledzi na Morzu Celtyckim, w rejonie ograniczonym przez 5o i 9o długości zachodniej oraz 49o i 52o 30' szerokości północnej.
§  6.
1.
Zabrania się stosowania w czasie połowów jakichkolwiek urządzeń, które w jakiejkolwiek części sieci określonej w § 3 ust. 1 mogłby stanowić przeszkodę lub w inny sposób w skutkach powodować zmniejszenia selektywności oczka sieci.
2.
Od zakazu ustanowionego w ust. 1 dopuszczalne są następujące wyjątki:
1)
doczepianie do dolnej strony worka włoka płótna, sieci lub innego materiału w celu zapobieżenia niszczeniu lub uszkodzeniu tej części włoka;
2) 7
w okresie do dnia 31 grudnia 1975 r. doczepianie do sieci włokowych wymienionych w pkt 1 i 2 tabeli objętej § 3 ust. 1 osłony lub ochron do górnej strony worka włoka w celu zapobieżenia jego niszczeniu lub uszkodzeniu z zastrzeżeniem, że te osłony lub ochrony będą odpowiadać jednemu z następujących 3 warunków:
a)
płat tkaniny sieciowej będzie posiadał w każdej swojej części oczka, które mierzone w stanie mokrym nie będą mniejsze od oczek sieci, do której jest on przyczepiony, z zastrzeżeniem, że:

- będzie on przymocowany do worka tylko wzdłuż swej przedniej i bocznych krawędzi,

- jego szerokość mierzona pod kątem prostym do osi podłużnej worka będzie miała co najmniej półtora szerokości tej części worka, która jest pokryta tym płatem,

- w razie zastosowania stropu dzieleniowego worka, tkanina nie może sięgać dalej niż cztery oczka przed stropem dzieleniowym i powinna kończyć się nie bliżej niż o cztery oczka przed oczkiem sznurówki; jeżeli nie zastosowano stropu dzieleniowego, tkanina nie powinna rozciągać się więcej niż na 1/3 długości worka, mierzonej nie bliżej niż od czwartego oczka przed oczkiem sznurówki zamykającej worek;

b)
płaty tkaniny sieciowej będą posiadały w każdej swojej części oczka, które mierzone w stanie mokrym nie będą mniejsze od oczek sieci, do której są one przyczepione, z zastrzeżeniem, że:

- każdy płat tkaniny będzie przymocowany swoją przednią krawędzią tylko w poprzek worka pod kątem prostym do jego osi podłużnej,

- szerokość każdego płata, mierzona pod kątem prostym do osi podłużnej worka w miejscu umocowania będzie równała się co najmniej szerokości worka,

- żaden z płatów tkaniny nie będzie dłuższy niż na dziesięć oczek; ogólna długość wszystkich tak umocowanych płatów tkaniny sieciowej nie przekroczy 2/3 długości worka;

c)
płat tkaniny sieciowej wykonany z tego samego surowca co worek będzie posiadał w każdej swojej części oczka o wymiarach dwa razy większych od wymiarów oczek worka mierzonych w stanie mokrym i będzie umocowany do worka tylko wzdłuż swej przedniej, bocznych i tylnej krawędzi w taki sposób, aby każde oczko doczepionej tkaniny sieciowej pokrywało się z czterema oczkami worka.
§  6a. 8
Ustala się nastepujące zasady połowów łososia:
1) 9
zabrania się połowów łososia w rejonie 1 obszarów wód określonych w § 2 w czasie od 1 lipca do 5 maja włącznie. Łososie złowione w pozostałym okresie, których długość mierzona od końca pyska do końca płetwy ogonowej wynosi mniej niż 60 cm, powinny być natychmiast wpuszczone do morza w stanie żywym, z zachowaniem wszelkich środków ostrożności,
2)
zabrania się używać do połowów łososia pławnic, sieci stawnych oraz niewodów o wymiarze oczka mniejszym niż 160 mm; wymiar oczka ustala się w sposób podany w § 4,
3)
haczyki użyte do połowu łososia nie mogą mieć rozwarcia mniejszego niż 1,9 cm,
4)
przypon przymocowujący haczyk do linki powinien być o mocy minimalnej odpowiadającej wytrzymałości pojedynczej żyłki nylonowej o średnicy 0,6 mm,
5)
zabrania się używania do połowów łososia włoków, sieci wykonanych z żyłki oraz węd ciągnionych (troling),
6) 10
zabrania sie połowów łososia na obszarach:
a)
pomiędzy 63o a 68o szerokości północnej, na wschód od południka 0o,
b)
na wschód od południka 22o długości wschodniej.
c)
na wodach rejonu 2 między 2o długości wschodniej a 11o długości zachodniej na południe od równoleżnika 62o szerokości północnej,
d)
na obszarze wyznaczonym następującymi współrzędnymi geograficznymi:

68o - 11oE

63o - 11oE

63o - 15oE

62o - 15oE

62o - 27oE

68o - 27oE

7) 11
(skreślony).
§  7.
1.
Zabrania się statkom rybackim przebywającym w częściach obszarów wód określonych w § 3 ust. 1 przetrzymywanie niżej wymienionych gatunków ryb, które zostały złowione na tych wodach, jeżeli długość ich mierzona od początku pyska do końca płetwy ogonowej wynosi mniej niż:
Gatunek ryb Części obszaru wód określonych w tabeli objętej § 3 ust. 1:
w pkt 1 i 2 w pkt 3 w pkt 4
u dorsza (Gadus morhua) 34 cm 30 cm
u plamiaka (Melanogrammus aeglefinus) 31 cm 27 cm
u morszczuka (Merluccius merluccius) 30 cm 30 cm 30 cm
u gladzicy (Pleuronectes platessa) 25 cm 25 cm
u szkarłacicy (Glyptocephalus cynoglossus) 28 cm 28 cm
u złocicy (Microstomus kitt) 25 cm 25 cm
u soli (Solea solea) 24 cm 24 cm 24 cm
u skarpa albo turbota (Scophthalmus maximus) 30 cm 30 cm
u nagłada (Scophthalmus rhombus) 30 cm 30 cm
u smuklicy (Lepidorhombus whiff) 25 cm 25 cm
u witlinka (Merlangus merlangus) 23 cm 23 cm
u zimnicy (Limanda limanda) 15 cm 15 cm
2.
Ryby z gatunków wymienionych w ust. 1, posiadające wymiary mniejsze niż określone w tym przepisie, zwane dalej "niewymiarowymi", muszą być natychmiast po złowieniu wrzucone do morza; zatrzymanie tych ryb na pokładzie jest dopuszczalne tylko w celu transplantacji na inne tereny połowów.
§  8.
1.
Do dnia 1 stycznia 1974 r. przy połowach gatunków określonych w § 5 ust. 1, nie przeznaczonych do spożycia pod postacią ryby przez ludzi, 10% wagi każdego wyładunku lub jego części może składać się z ryb niewymiarowych gatunków wymienionych w § 7 ust. 1.
2.
Przy połowach przewidzianych w ust. 1 złowiony witlinek o długości 20 do 23 cm, nie przeznaczonych do spożycia pod postacią ryby przez ludzi, nie będzie uważany za niewymiarowy.
§  9.
Do dnia 1 stycznia 1980 r. zezwala się statkom o mocy maszyn mniejszej niż 150 KM, dokonującym połowów witlinka na wschód od linii biegnącej od Hanstholm do Lindesnes, na używanie do połowów sieci o wymiarach oczek mniejszych niż wymienione w § 3 ust. 1 oraz na wyładowanie witlinka bez ograniczenia ilości, z tym że ładunki te nie będą zawierać gatunków ryb o wymiarach mniejszych niż określone dla danego obszaru w § 7 ust. 1.
§  10.
Zabrania się poza wypadkiem przewidzianym w § 8 ust. 1 przewożenia, wyładowywania na ląd, sprzedaży, wystawiania lub oferowania na sprzedaż niewymiarowych ryb gatunków określonych w § 7 ust. 1, niezależnie od tego, czy ryby te są całe, czy też mają usunięte głowy lub inne części.
§  11.
Przepisy rozporządzenia stosuje się również od statków, na których dokonuje się przetwórstwa ryb morskich na obszarach wód określonych w § 1.
§  12. 12
(skreślony).
§  13.
Traci moc rozporządzenie Ministra Żeglugi z dnia 12 lipca 1968 r. w sprawie wykonywania rybołówstwa przez polskie statki rybackie na wodach Północno-Wschodniego Atlantyku (Dz. U. z 1968 r. Nr 30, poz. 203 oraz z 1969 r. Nr 8, poz. 63).
§  14.
Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.
1 § 2 pkt 1 zmieniony przez § 1 pkt 1 rozporządzenia z dnia 22 marca 1971 r. (Dz.U.71.9.98) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 23 kwietnia 1971 r.
2 § 3 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 2 lit. a) rozporządzenia z dnia 22 marca 1971 r. (Dz.U.71.9.98) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 23 kwietnia 1971 r.
3 § 3 ust. 3:

- dodany przez § 1 pkt 2 lit. b) rozporządzenia z dnia 22 marca 1971 r. (Dz.U.71.9.98) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 23 kwietnia 1971 r.

- zmieniony przez § 1 pkt 1 rozporządzenia z dnia 23 lutego 1973 r. (Dz.U.73.7.54) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 9 marca 1973 r.

4 § 5 zmieniony przez § 1 pkt 3 rozporządzenia z dnia 22 marca 1971 r. (Dz.U.71.9.98) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 23 kwietnia 1971 r.
5 § 5a:

- dodany przez § 1 pkt 4 rozporządzenia z dnia 22 marca 1971 r. (Dz.U.71.9.98) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 23 kwietnia 1971 r.

- zmieniony przez § 1 pkt 2 rozporządzenia z dnia 23 lutego 1973 r. (Dz.U.73.7.54) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 9 marca 1973 r.

6 § 5b dodany przez § 1 pkt 1 rozporządzenia z dnia 14 stycznia 1972 r. (Dz.U.72.5.31) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 11 lutego 1972 r.
7 § 6 ust. 2 pkt 2 zmieniony przez § 1 pkt 3 rozporządzenia z dnia 23 lutego 1973 r. (Dz.U.73.7.54) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 9 marca 1973 r.
8 § 6a dodany przez § 1 pkt 5 rozporządzenia z dnia 22 marca 1971 r. (Dz.U.71.9.98) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 23 kwietnia 1971 r.
9 § 6a pkt 1 zmieniony przez § 1 pkt 2 rozporządzenia z dnia 14 stycznia 1972 r. (Dz.U.72.5.31) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 11 lutego 1972 r.
10 § 6a pkt 6 zmieniony przez § 1 pkt 4 rozporządzenia z dnia 23 lutego 1973 r. (Dz.U.73.7.54) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 9 marca 1973 r.
11 § 6a pkt 7 skreślony przez § 1 pkt 4 rozporządzenia z dnia 23 lutego 1973 r. (Dz.U.73.7.54) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 9 marca 1973 r.
12 § 12 skreślony przez § 1 pkt 6 rozporządzenia z dnia 22 marca 1971 r. (Dz.U.71.9.98) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 23 kwietnia 1971 r.

Zmiany w prawie

Bez konsultacji społecznych nie będzie nowego prawa

Już od jutra rządowi trudniej będzie, przy tworzeniu nowego prawa, omijać proces konsultacji publicznych, wykorzystując w tym celu projekty poselskie. W czwartek, 31 października, wchodzą w życie zmienione przepisy regulaminu Sejmu, które nakazują marszałkowi Sejmu kierowanie projektów poselskich do konsultacji publicznych i wymagają sporządzenia do nich oceny skutków regulacji. Każdy obywatel będzie mógł odtąd zgłosić własne uwagi do projektów poselskich, korzystając z Systemu Informacyjnego Sejmu.

Grażyna J. Leśniak 30.10.2024
Nowy urlop dla rodziców wcześniaków coraz bliżej - rząd przyjął projekt ustawy

Rada Ministrów przyjęła we wtorek przygotowany w Ministerstwie Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej projekt ustawy wprowadzający nowe uprawnienie – uzupełniający urlop macierzyński dla rodziców wcześniaków i rodziców dzieci urodzonych w terminie, ale wymagających dłuższej hospitalizacji po urodzeniu. Wymiar uzupełniającego urlopu macierzyńskiego będzie wynosił odpowiednio do 8 albo do 15 tygodni.

Grażyna J. Leśniak 29.10.2024
Na zwolnieniu w jednej pracy, w drugiej - w pełni sił i... płacy

Przebywanie na zwolnieniu lekarskim w jednej pracy nie wykluczy już możliwości wykonywania pracy i pobierania za nią wynagrodzenia w innej firmie czy firmach. Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej przygotowało właśnie projekt ustawy, który ma wprowadzić też m.in. definicję pracy zarobkowej - nie będzie nią podpisanie w czasie choroby firmowych dokumentów i nie spowoduje to utraty świadczeń. Zwolnienie lekarskie będzie mogło przewidywać miejsce pobytu w innym państwie. To rewolucyjne zmiany. Zdaniem prawników, te propozycje mają sens, nawet jeśli znajdą się tacy, którzy będą chcieli nadużywać nowych przepisów.

Beata Dązbłaż 29.10.2024
Bez kary za brak lekarza w karetce do połowy przyszłego roku

W ponad połowie specjalistycznych Zespołów Ratownictwa Medycznego brakuje lekarzy. Ministerstwo Zdrowia wydłuża więc po raz trzeci czas, kiedy Narodowy Fundusz Zdrowia nie będzie pobierał kar umownych w przypadku niezapewnienia lekarza w zespołach ratownictwa medycznego. Ostatnio termin wyznaczono na koniec tego roku, teraz ma to być czerwiec 2025 r.

Beata Dązbłaż 23.09.2024
Darowizny dla ofiar powodzi z zerową stawką VAT

Można już stosować zerową stawkę VAT na darowizny dla ofiar powodzi - rozporządzenie w tej sprawie obowiązuje od 18 września, ale z możliwością stosowania go do darowizn towarów i nieodpłatnych usług przekazanych począwszy od 12 września do 31 grudnia 2024 r. Stawka 0 proc. będzie stosowana do darowizn wszelkiego rodzaju towarów lub usług niezbędnych do wsparcia poszkodowanych.

Monika Sewastianowicz 18.09.2024
Lewiatan: Za reformę płacy minimalnej będą musieli zapłacić pracodawcy

Projekt ustawy o minimalnym wynagrodzeniu jest słaby legislacyjnie. Nie tylko nie realizuje celów zawartych w unijnej dyrektywie, ale może przyczynić się do pogłębienia problemów firm i spadku zatrudnienia. Nie poprawi też jakości pracy w naszym kraju. Utrwala zwiększanie presji płacowej – uważa Konfederacja Lewiatan.

Grażyna J. Leśniak 10.09.2024