Uposażenie niższego personelu oraz niektórych pracowników administracyjnych i obsługi zatrudnionych w zakładach społecznych służby zdrowia.

ROZPORZĄDZENIE
RADY MINISTRÓW
z dnia 2 czerwca 1956 r.
w sprawie uposażenia niższego personelu oraz niektórych pracowników administracyjnych i obsługi zatrudnionych w zakładach społecznych służby zdrowia. *

Na podstawie art. 24 i 31 ust. 2 ustawy z dnia 28 października 1948 r. o zakładach społecznych służby zdrowia i planowej gospodarce w służbie zdrowia (Dz. U. Nr 55, poz. 434 z późniejszymi zmianami) zarządza się, co następuje:

Uposażenia zasadnicze.

§  1.
Ustanawia się dla pracowników zatrudnionych w zakładach społecznych służby zdrowia na stanowiskach określonych w §§ 2 - 4 miesięczne uposażenie zasadnicze według następujących stawek:
Stawka Kwota miesięcznego uposażenia zasadniczego w złotych
I S 500
II S 520
III S 540
IV S 570
V S 610
VI S 660
VII S 740
VIII S 860
IX S 1.000
X S 1.200
§  2.
1.
Uczeń w zawodzie otrzymuje uposażenie według stawki I S.
2. 1
(skreślony).
3. 2
(skreślony).
§  3.
1.
Relewista otrzymuje w ciągu pierwszych trzech lat pracy uposażenie według stawki VII S, a po trzech latach - według stawki VIII S.
2.
Zarządzający kuchnią, pralnią, szwalnią lub magazynem oraz kierownik gospodarczy otrzymują uposażenie:
1)
w zakładach o liczbie łóżek do 100 - według stawki VI S,
2)
w zakładach o liczbie łóżek ponad 100 do 300: w ciągu pierwszych trzech lat pracy - według stawki VI S, a po trzech latach - według stawki VII S,
3)
w zakładach o liczbie łóżek ponad 300: w ciągu pierwszych trzech lat pracy - według stawki VII S, a po trzech latach - według stawki VIII S.
3.
Intendent w zakładzie opieki zdrowotnej zamkniętej otrzymuje uposażenie:
1)
w zakładzie o liczbie łóżek do 300 - według stawki VIII S,
2)
w zakładzie o liczbie łóżek ponad 300 do 500: w ciągu pierwszych trzech lat pracy - według stawki VIII S, a po trzech latach - według stawki IX S,
3)
w zakładzie o liczbie łóżek ponad 500: w ciągu pierwszych trzech lat pracy - według stawki IX S, a po trzech latach - według stawki X S.
4.
Zastępca intendenta w zakładzie opieki zdrowotnej zamkniętej otrzymuje uposażenie:
1)
w zakładzie o liczbie łóżek ponad 300 do 500: w ciągu pierwszych trzech lat pracy - według stawki VI S, a po trzech latach - według stawki VII S,
2)
w zakładzie o liczbie łóżek ponad 500: w ciągu pierwszych trzech lat pracy - według stawki VII S, a po trzech latach - według stawki VIII S.
5.
Zarządzająca kuchnią mleczną otrzymuje uposażenie:
1)
w kuchni mlecznej produkującej do 50 l mieszanek dziennie: w ciągu pierwszych trzech lat pracy - według stawki VI S, a po trzech latach - według stawki VII S,
2)
w kuchni mlecznej produkującej powyżej 50 do 200 l mieszanek dziennie: w ciągu pierwszych trzech lat pracy - według stawki VII S, a po trzech latach - według stawki VIII S,
3)
w kuchni mlecznej produkującej ponad 200 l mieszanek dziennie: w ciągu pierwszych trzech lat pracy - według stawki IX S, a po trzech latach - według stawki X S.
§  4.
1.
Pomoc kuchenna otrzymuje w ciągu pierwszego roku pracy uposażenie według stawki I S, a po roku - według stawki II S.
2.
Fasowaczka otrzymuje w ciągu pierwszych trzech lat pracy uposażenie według stawki III S, po trzech latach - według stawki IV S, a po pięciu latach - według stawki V S.
3.
Pracz pralni mechanicznej i starszy pracz otrzymują w ciągu pierwszych trzech lat pracy uposażenie według stawki IV S, po trzech latach - według stawki V S, a po pięciu latach - według stawki VI S.
4.
Magazynier i kucharz otrzymują uposażenie:
1)
w zakładach o liczbie łóżek do 300: w ciągu pierwszych trzech lat pracy - według stawki IV S, a po trzech latach - według stawki V S,
2)
w zakładach o liczbie łóżek ponad 300: w ciągu pierwszych trzech lat pracy - według stawki V S, a po trzech latach - według stawki VI S.
5.
Kuchmistrz otrzymuje w ciągu pierwszych trzech lat pracy uposażenie według stawki IX S, a po trzech latach pracy - według stawki X S.
§  5.
1.
Przejście do wyższej stawki uposażenia następuje z dniem pierwszym miesiąca po nabyciu uprawnień do tej stawki w myśl §§ 2 - 4.
2.
Do wymaganych okresów pracy zalicza się pracownikowi okresy przepracowane na danym stanowisku w tym samym lub innym zakładzie pracy.
3. 3
(skreślony).
4.
Minister Zdrowia określi szczegółowo zasady i tryb obliczania okresu pracy, stanowiącego podstawę przejścia do wyższej stawki uposażenia.
§  6.
1.
Uposażenia określone w § 1 otrzymują:
1)
przy zatrudnieniu w wymiarze 30 godzin tygodniowo:
a) 4
(skreślona),
b)
salowe i uczniowie w zawodzie, zatrudnieni w zakładach (pracowniach) rentgenologicznych i fizjoterapeutycznych;
2)
przy zatrudnieniu w wymiarze 46 godzin tygodniowo - pozostali pracownicy.
2.
Minister Zdrowia określi szczegółowo warunki zatrudnienia, przy których ma zastosowanie przepis ust. 1 pkt 1.
3.
W razie zatrudnienia w wymiarze godzin mniejszym niż określony w ust. 1 wypłaca się uposażenie za godzinę, stanowiące cześć uposażenia określonego w § 1:
1)
1/125 - dla pracowników, którzy pobierają uposażenie określone w § 1 przy zatrudnieniu w wymiarze 30 godzin tygodniowo,
2)
1/200 - dla pracowników, którzy pobierają uposażenie określone w § 1 przy zatrudnieniu w wymiarze 46 godzin tygodniowo.
4.
W razie zatrudnienia w wymiarze godzin większym, niż określony w ust. 1, w porze nocnej lub w dni ustawowo wolne od pracy, wypłaca się wynagrodzenie obliczone według zasad określonych w ust. 3, z tym że za pierwsze dwie godziny przysługuje dopłata w wysokości 50% wynagrodzenia, a za następne godziny, a także za pracę w dni ustawowo wolne od pracy, o ile pracownik nie otrzymał w zamian dnia wolnego, oraz za pracę nocną, jeżeli nie wynika ona z normalnego rozkładu zajęć - dopłata w wysokości 100% wynagrodzenia zasadniczego.

Dodatki specjalne.

§  7.
Przyznaje się dodatek specjalny w wysokości 40% uposażenia zasadniczego:
1)
pracownikom zatrudnionym w stacjach sanitarno-epidemiologicznych, stacjach sanitarnych kolei państwowych, kolumnach sanitarnych i zakładach dezynfekcyjno-kąpielowych:
a)
przy wykonywaniu czynności z zakresu działalności podstawowej,
b)
w charakterze sprzątaczek;
2)
salowym i noszowym zatrudnionym na oddziałach psychiatrii sądowej.
§  8.
Przyznaje się dodatek specjalny w wysokości 30% uposażenia zasadniczego pracownikom zatrudnionym:
1)
w szpitalach, oddziałach i klinikach zakaźnych oraz zakładach i komórkach organizacyjnych przeznaczonych wyłącznie dla chorych na gruźlicę,
2)
w zakładach lub komórkach organizacyjnych opieki zdrowotnej zamkniętej, przeznaczonych wyłącznie dla chorych psychicznie lub dla chorych na jaglicę,
3)
w zakładach lub komórkach organizacyjnych opieki zdrowotnej otwartej przeznaczonych wyłącznie dla chorych psychicznie lub dla chorych na jaglicę, jeżeli swoje podstawowe obowiązki wykonują w pomieszczeniach, w których przebywają tacy chorzy,
4)
w zakładach, w których praca jest połączona z narażeniem na działanie promieni radu lub innych ciał promieniotwórczych,
5)
w ambulatoriach (ambulansach - kolumnach) ruchomych, jeżeli do ich podstawowych czynności należy uczestniczenie w zespołach wyjazdowych,
6)
w zakładach (pracowniach) anatomo-patologicznych (prosektoriach) i w zakładach medycyny sądowej, jeżeli swe podstawowe obowiązki wykonują w pomieszczeniach, w których są prowadzone badania,
7)
w pracowniach bakteriologicznych, chemiczno-analitycznych i serologicznych, jeżeli swe podstawowe obowiązki wykonują w pomieszczeniach, w których są prowadzone badania, lub w zmywalni szkła laboratoryjnego,
8)
w lecznicach Ministerstwa Zdrowia oraz ich oddziałach terenowych,
9)
w Instytucie Gruźlicy.
§  9.
Przyznaje się dodatek specjalny w wysokości 30% uposażenia zasadniczego:
1)
dezynfektorom,
2) 5
salowym i noszowym zatrudnionym w stacjach pogotowia ratunkowego,
3)
salowym i noszowym zatrudnionym na oddziałach dla wcześniaków, oddziałach neurologicznych i neurochirurgicznych szpitali i klinik, w zakładach rehabilitacyjnych dla osób po przebytej chorobie Litlla i Heinego-Medina, w zakładach dla dzieci głęboko upośledzonych oraz dzieci kalekich.
10.
Przyznaje się dodatek specjalny w wysokości 20% uposażenia zasadniczego pracownikom zatrudnionym w stacjach sanitarno-epidemiologicznych, w stacjach sanitarnych kolei państwowych, kolumnach sanitarnych i zakładach dezynfekcyjno-kąpielowych, nie wymienionych w § 7 pkt 1.
§  11.
Przyznaje się dodatek specjalny w wysokości 15% uposażenia zasadniczego salowym i uczniom w zawodzie zatrudnionym w zakładach (pracowniach) rentgenowskich i fizjoterapeutycznych.
§  12.
Przyznaje się dodatek specjalny w wysokości 10% uposażenia zasadniczego salowym zatrudnionym:
1)
na oddziałach (salach) dla dzieci lub noworodków,
2)
w domach małych dzieci,
3)
w żłobkach, z wyjątkiem żłobków sezonowych,
4)
w prewentoriach dla dzieci do lat 3.
§  13.
1.
Pracownik może pobierać tylko jeden dodatek specjalny, w razie zaś zbiegu tytułów do dwóch lub więcej dodatków specjalnych uprawnionemu przysługuje prawo wyboru.
2.
Prawo do dodatku specjalnego nie przysługuje pracownikom pozostającym na urlopie bezpłatnym, zawieszonym w pełnieniu służby oraz za okres przekraczający 3 miesiące niepełnienia z innych powodów obowiązków, do których przywiązany jest dodatek specjalny, z tym że nie dotyczy to osób powołanych na dokształcanie zawodowe.
§  14.
Dodatki specjalne wypłaca się miesięcznie z dołu.
§  15.
Pracownik zatrudniony w zakładzie, w którym dodatek specjalny przysługuje tylko w niektórych komórkach organizacyjnych, ma prawo do dodatku specjalnego jedynie wówczas, gdy podstawowym miejscem jego zatrudnienia jest komórka, w której ten dodatek przysługuje.
§  16.
1.
W razie przejścia do pracy w komórce organizacyjnej, w której nie przysługuje dodatek specjalny, pracownik traci prawo do dodatku z dniem przeniesienia.
2.
Przepis ust. 1 nie dotyczy przypadków przesunięcia, w myśl obowiązujących przepisów, kobiety do lżejszej lub nieszkodliwej dla zdrowia pracy w związku z ciążą. W takim przypadku kobiecie przysługuje dodatek specjalny do czasu ukończenia przerwy w pracy przysługującej w związku z porodem.
§  17.
1.
Pracownik zatrudniony w zakładzie lub w komórce organizacyjnej, która na okres nasilenia chorób zakaźnych na danym terenie została przeznaczona wyłącznie dla chorych zakaźnie, ma prawo do dodatku specjalnego określonego w § 8 pkt 1 tylko za czas przepracowany w okresie przebywania w tym zakładzie lub komórce organizacyjnej chorych zakaźnych - z odliczeniem jednak okresów oddelegowania na szkolenie lub do innego zakładu, urlopów i nieobecności w pracy z innych powodów, z zastrzeżeniem wyjątku przewidzianego w ust. 2.
2.
W razie zachorowania w związku z zatrudnieniem na chorobę zakaźną, której przypadki są leczone w zakładzie (komórce organizacyjnej) określonym w ust. 1, pracownik zachowuje prawo do dodatku przez okres choroby, jednak nie dłużej niż przez 3 miesiące.

Przepisy przejściowe i końcowe.

§  18.
Znosi się stanowiska starszej salowej, starszego noszowego, przyuczonego dezynfektora, przyuczonego sterylizatora i pomocy łazienkowego.
§  19.
Pracownikom, którzy bezpośrednio przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia pobierali zgodnie z dotychczasowymi przepisami dodatek specjalny z tytułu udziału w zwalczaniu chorób wenerycznych, przyznaje się za czas zatrudnienia w dotychczasowych warunkach dodatek specjalny w wysokości kwoty dotąd pobieranej.
§  20.
1.
Pracownikom, którzy bezpośrednio przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia pobierali uposażenie wyższe od przysługującego w myśl niniejszego rozporządzenia, przyznaje się uposażenie zasadnicze według odpowiedniej wyższej stawki.
2.
Pracownik zachowuje uposażenie zasadnicze określone w ust. 1 w razie przejścia do pracy do innego zakładu służby zdrowia na takim samym stanowisku.
§  21.
Uchyla się rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 19 lutego 1949 r. w sprawie uposażenia pracowników zatrudnionych w społecznych zakładach służby zdrowia (Dz. U. z 1949 r. Nr 14, poz. 88, z 1950 r. Nr 41, poz. 365 i Nr 52, poz. 480, z 1953 r. Nr 5, poz. 11 i Nr 38, poz. 162, z 1954 r. Nr 48, poz. 229 oraz z 1955 r. Nr 25, poz. 153) w części unormowanej w niniejszym rozporządzeniu.
§  22.
Wykonanie rozporządzenia porucza się Ministrom: Zdrowia, Pracy i Opieki Społecznej, Kolei oraz Finansów.
§  23.
Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 czerwca 1956 r.
* Z dniem 1 lipca 1959 r. nin. rozporządzenie traci moc w stosunku do pracowników objętych rozporządzeniem z dnia 25 sierpnia 1959 r. w sprawie wynagradzania niektórych pracowników gospodarczych i obsługi zatrudnionych w zakładach społecznych służby zdrowia, w kolumnach transportu sanitarnego oraz w zakładach pomocy społecznej (Dz.U.59.50.304), zgodnie z § 5 powołanego rozporządzenia.
1 § 2 ust. 2 skreślony przez § 6 ust. 1 rozporządzenia z dnia 12 grudnia 1958 r. w sprawie uposażenia niższego personelu pomocniczo-lekarskiego (Dz.U.58.74.380) z dniem 1 grudnia 1958 r.
2 § 2 ust. 3 skreślony przez § 6 ust. 1 rozporządzenia z dnia 12 grudnia 1958 r. w sprawie uposażenia niższego personelu pomocniczo-lekarskiego (Dz.U.58.74.380) z dniem 1 grudnia 1958 r.
3 § 5 ust. 3 skreślony przez § 6 ust. 1 rozporządzenia z dnia 12 grudnia 1958 r. w sprawie uposażenia niższego personelu pomocniczo-lekarskiego (Dz.U.58.74.380) z dniem 1 grudnia 1958 r.
4 § 6 ust. 1 pkt 1 lit. a) skreślona przez § 6 ust. 1 rozporządzenia z dnia 12 grudnia 1958 r. w sprawie uposażenia niższego personelu pomocniczo-lekarskiego (Dz.U.58.74.380) z dniem 1 grudnia 1958 r.
5 § 9 pkt 2 zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 24 listopada 1956 r. (Dz.U.56.58.272) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 czerwca 1956 r.

Zmiany w prawie

Bez konsultacji społecznych nie będzie nowego prawa

Już od jutra rządowi trudniej będzie, przy tworzeniu nowego prawa, omijać proces konsultacji publicznych, wykorzystując w tym celu projekty poselskie. W czwartek, 31 października, wchodzą w życie zmienione przepisy regulaminu Sejmu, które nakazują marszałkowi Sejmu kierowanie projektów poselskich do konsultacji publicznych i wymagają sporządzenia do nich oceny skutków regulacji. Każdy obywatel będzie mógł odtąd zgłosić własne uwagi do projektów poselskich, korzystając z Systemu Informacyjnego Sejmu.

Grażyna J. Leśniak 30.10.2024
Nowy urlop dla rodziców wcześniaków coraz bliżej - rząd przyjął projekt ustawy

Rada Ministrów przyjęła we wtorek przygotowany w Ministerstwie Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej projekt ustawy wprowadzający nowe uprawnienie – uzupełniający urlop macierzyński dla rodziców wcześniaków i rodziców dzieci urodzonych w terminie, ale wymagających dłuższej hospitalizacji po urodzeniu. Wymiar uzupełniającego urlopu macierzyńskiego będzie wynosił odpowiednio do 8 albo do 15 tygodni.

Grażyna J. Leśniak 29.10.2024
Na zwolnieniu w jednej pracy, w drugiej - w pełni sił i... płacy

Przebywanie na zwolnieniu lekarskim w jednej pracy nie wykluczy już możliwości wykonywania pracy i pobierania za nią wynagrodzenia w innej firmie czy firmach. Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej przygotowało właśnie projekt ustawy, który ma wprowadzić też m.in. definicję pracy zarobkowej - nie będzie nią podpisanie w czasie choroby firmowych dokumentów i nie spowoduje to utraty świadczeń. Zwolnienie lekarskie będzie mogło przewidywać miejsce pobytu w innym państwie. To rewolucyjne zmiany. Zdaniem prawników, te propozycje mają sens, nawet jeśli znajdą się tacy, którzy będą chcieli nadużywać nowych przepisów.

Beata Dązbłaż 29.10.2024
Bez kary za brak lekarza w karetce do połowy przyszłego roku

W ponad połowie specjalistycznych Zespołów Ratownictwa Medycznego brakuje lekarzy. Ministerstwo Zdrowia wydłuża więc po raz trzeci czas, kiedy Narodowy Fundusz Zdrowia nie będzie pobierał kar umownych w przypadku niezapewnienia lekarza w zespołach ratownictwa medycznego. Ostatnio termin wyznaczono na koniec tego roku, teraz ma to być czerwiec 2025 r.

Beata Dązbłaż 23.09.2024
Darowizny dla ofiar powodzi z zerową stawką VAT

Można już stosować zerową stawkę VAT na darowizny dla ofiar powodzi - rozporządzenie w tej sprawie obowiązuje od 18 września, ale z możliwością stosowania go do darowizn towarów i nieodpłatnych usług przekazanych począwszy od 12 września do 31 grudnia 2024 r. Stawka 0 proc. będzie stosowana do darowizn wszelkiego rodzaju towarów lub usług niezbędnych do wsparcia poszkodowanych.

Monika Sewastianowicz 18.09.2024
Lewiatan: Za reformę płacy minimalnej będą musieli zapłacić pracodawcy

Projekt ustawy o minimalnym wynagrodzeniu jest słaby legislacyjnie. Nie tylko nie realizuje celów zawartych w unijnej dyrektywie, ale może przyczynić się do pogłębienia problemów firm i spadku zatrudnienia. Nie poprawi też jakości pracy w naszym kraju. Utrwala zwiększanie presji płacowej – uważa Konfederacja Lewiatan.

Grażyna J. Leśniak 10.09.2024
Metryka aktu
Identyfikator:

Dz.U.1956.23.109

Rodzaj: Rozporządzenie
Tytuł: Uposażenie niższego personelu oraz niektórych pracowników administracyjnych i obsługi zatrudnionych w zakładach społecznych służby zdrowia.
Data aktu: 02/06/1956
Data ogłoszenia: 26/06/1956
Data wejścia w życie: 26/06/1956, 01/06/1956