Konwencja w sprawie regulowania oczek sieci rybackich i wymiarów ryb. Londyn.1946.04.05.

KONWENCJA
w sprawie regulowania oczek sieci rybackich i wymiarów ryb,
podpisana w Londynie dnia 5 kwietnia 1946 r. *

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

PREZYDENT

KRAJOWEJ RADY NARODOWEJ

podaje do powszechnej wiadomości:

Wobec podpisania w Londynie dnia 5 kwietnia 1946 r. Konwencji Międzynarodowej dotyczącej regulowania oczek sieci rybackich i wymiarów ryb, Krajowa Rada Narodowa przyjęła ją w dniu 22 września 1946 r.

Po zaznajomieniu się z tą Konwencją zatwierdziłem ją i zatwierdzam zarówno w całości, jak i każde z postanowień w niej zawartych, oświadczam, że jest przyjęta, ratyfikowana i potwierdzona, oraz przyrzekam, że będzie niezmiennie zachowywana.

Na dowód czego wydałem Akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej.

W Warszawie, dnia 20 grudnia 1946 r.

KONWENCJA.

Wstęp.

Rządy: Belgii, Danii, Irlandii, Francji, Islandii, Holandii, Norwegii, Polski, Portugalii, Hiszpanii, Szwecji i Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Północnej Irlandii, pragnąc zawrzeć konwencję dla uregulowania oczek sieci rybackich i wymiarów ryb, uzgodniły co następuje:

CZĘŚĆ  I.

ZAKRES KONWENCJI.

Art.  1.

Obszarem, do którego stosuje się niniejsza Konwencja, będą wszystkie wody, które są położone w tych częściach Oceanu Atlantyckiego i Arktycznego oraz mórz do nich przyległych, które leżą na północ od 48o szerokości geograficznej północnej i pomiędzy 42o długości geograficznej zachodniej i 32o długości geograficznej wschodniej, lecz z wyłączeniem Morza Bałtyckiego i Bełtów, leżących na południe i wschód od linii przeprowadzonych od Hasenore Head do Gniben Point, od Korshage do Spodsbierg i od Gilbierg Head do Kullen.

Art. 2.

Nic, coby zawierała niniejsza Konwencja, nie będzie uważane jako zmniejszenie wyłącznego prawa statków zarejestrowanych lub będących własnością na terytorium każdego z układających się Rządów do uprawiania rybołówstwa na wodach, gdzie ten układający się Rząd ma wyłączną jurysdykcję nad rybołówstwem.

Art.  3.

Nic, coby zawierała niniejsza Konwencja, nie będzie uważane na niekorzyść uprawnień któregokolwiek z układających się Rządów w odniesieniu do granic wód terytorialnych.

CZĘŚĆ  II.

UREGULOWANIE OCZEK SIECI RYBACKICH I WYMIARÓW RYB.

Art.  4.

Z zastrzeżeniem postanowień artykułów: 8, 10 i 16 (2), postanowienia tej Konwencji będą się stosować do wszystkich statków któregokolwiek z układających się Rządów, czy to, gdy są one czynne na wodach, gdzie ten Rząd ma wyłączną jurysdykcję nad rybołówstwem, czy to, gdy są one czynne poza takimi wodami.

Art. 5. 1

Żaden statek nie będzie wiózł na pokładzie ani używał jakiegokolwiek włoku, niewodu lub innej sieci ciągnionej lub holowanej po dnie lub blisko dna morza, która ma w jakiejkolwiek swej części oczka o mniejszych wymiarach niż te, które są wyszczególnione w załączniku I do niniejszej Konwencji, z tym jednak wyjątkiem, że statek może przewozić na pokładzie lub używać włoku wykonanego ze sznurka o pojedynczym skręcie nie zawierającego w żadnej swej części sizalu ani manili, pomimo że minimalny wymiar oczek tej sieci będzie mniejszy od wymiarów wyszczególnionych w załączniku I do niniejszej Konwencji.

Art.  6. 2

Niezależnie od postanowień art. 5 statki łowiące: makrele, ryby śledziowate, dobijaki (Ammodytes), okowiel (Gadus esmarkii), stynki, węgorze, ostrosze, krewetki, raczki, homarce lub mięczaki mogą mieć na pokładzie i używać sieci, mające oczka o wymiarach mniejszych niż wykazane, pod warunkiem że:

a)
narzędzia rybackie używane przez takie statki dla celów łowienia którejkolwiek z ryb wymienionych w niniejszym artykule nie będą użyte dla celów łowienia innych gatunków ryb,
b)
jakakolwiek nadwyżka ryb ponad stopę procentową ustaloną w załączniku III do niniejszej Konwencji, z gatunków wymienionych w załączniku II do niniejszej Konwencji, złowionych za pomocą takich narzędzi i o wymiarach mniejszych niż minimalne wymiary ryb podane w załączniku II do niniejszej Konwencji, powinna być wrzucona do morza natychmiast po złowieniu.
Art.  7.
1.
Żaden statek łowiący nie będzie używał jakiegokolwiek urządzenia, przy pomocy którego oko w którejkolwiek części rybackich sieci, do których odnosi się art. 5 niniejszej Konwencji, uległoby zapchaniu lub w inny sposób zostało zmniejszone.
2. 3
Niezależnie od postanowień poprzedniego pargrafu nie będzie uważane za naruszenie przepisów:

(i) doczepianie do dolnej części worka włoka jakiegokolwiek płótna żaglowego, tkaniny sieciowej lub innego materiału, w celu zabezpieczenia lub zmniejszenia jej zużycia i podarcia, oraz w okresie czasu od dnia 1 stycznia 1959 r. do dnia 5 kwietnia 1962 r. tylko dla włoków o oczkach 110 mm lub większych (lub w przypadku włoków wykonanych z pojedynczego sznurka i nie zawierających w żadnej swojej części manilli lub sisalu, o oczkach 105 mm lub większych);

(ii) doczepianie prostokątnego kawałka tkaniny sieciowej do górnej części worka włoka w celu zabezpieczenia i zmniejszenia uszkodzeń, z tym że taka tkanina sieciowa będzie odpowiadała następującym wymaganiom:

a)
taka tkanina sieciowa nie powinna mieć oczek mniejszych niż określone dla samej sieci;
b)
tkanina sieciowa może być przymocowana do worka włoka tylko wzdłuż swojej przedniej i bocznych krawędzi, a nie w żadnym innym miejscu na niej, i powinna być przymocowana w taki sposób, żeby wychodziła przed strop dzielący nie więcej niż 4 oczka i kończyła się nie mniej niż na 4 oczka przed oczkiem, na które nawleka się strop workowy; gdzie strop dzielący nie jest stosowany, tkanina sieciowa nie powinna zajmować więcej niż 1/3 część worka włoka, mierząc od miejsca nie mniej niż 4 oczka przed oczkiem, na które nawleka się strop workowy;
c)
liczba oczek w szerokości tkaniny sieciowej powinna być co najmniej 1 1/2 raza większa od liczby oczek w szerokości tej części worka włoka, którą przykrywa, przy czym obydwie szerokości mierzone są pod kątem prostym do osi wzdłużnej worka włoka.
Art.  8. 4

Z zastrzeżeniem postanowień załącznika III do niniejszej Konwencji żaden statek nie będzie przetrzymywał na pokładzie statku morskich ryb, których opis jest podany w drugim załączniku do niniejszej Konwencji, o mniejszym wymiarze niż wymiar podany w tymże załączniku dla każdej ryby, a wszystkie ryby takie zostaną natychmiast wrzucone do morza; mogą one być zatrzymane na pokładzie dla celów zarybienia innych terenów połowów.

Art.  9. 5

Z zastrzeżeniem postanowień załącznika III do niniejszej Konwencji każdy z Umawiających się Rządów zobowiązuje się zabronić przez wydanie odpowiednich zarządzeń wyładowywania na ląd, sprzedaży, wystawiania lub oferowania na sprzedaż na swoim obszarze jakichkolwiek ryb morskich, opisanych w drugim załączniku do niniejszej Konwencji, które są o wymiarze mniejszym niż wymiary podane w tymże załączniku dla każdej ryby, a które były wyłowione w wodach opisanych w art. 1 niniejszej Konwencji, niezależnie od tego, czy takie ryby są całe, czy też miały głowy lub inne części usunięte.

Art.  10.

Postanowienia niniejszej Konwencji nie będą stosowane do czynności rybołówczych, przeprowadzonych dla celów naukowych badań lub też do ryb pobranych w czasie takich połowów, lecz ryby w ten sposób pobrane nie będą sprzedawane ani też wystawione, ani oferowane na sprzedaż.

Art. 11.

Rządy układające się zgadzają się na podjęcie odpowiednich kroków, by zapewnić stosowanie postanowień niniejszej Konwencji i karać wszelkie przekroczenia przeciwko niniejszym postanowieniom na swoich obszarach i odnośnie swoich statków, których dotyczy niniejsza Konwencja.

CZĘŚĆ  III.

UKONSTYTUOWANIE STAŁEJ KOMISJI.

Art.  12.
1.
Układające się Rządy podejmują się ustanowić stałą Komisję, przy czym każdy Rząd wyznaczy jednego lub, jeśli sobie życzy, dwóch delegatów.
2.
Komisja wybierze swego własnego Przewodniczącego albo spośród delegatów, albo spośród niezależnych kandydatów. Z chwilą, gdy delegat zostanie wybrany jako przewodniczący, przestaje on być delegatem swego Rządu, a Rząd zainteresowany będzie miał prawo wyznaczyć inną osobę, która by była delegatem.
3.
Komisja ułoży swoje własne przepisy postępowania, włącznie z postanowieniami dotyczącymi okresu kadencji Przewodniczącego i wyboru następnych Przewodniczących, przy czym takie przepisy mogą ulec zmianie lub poprawce od czasu do czasu przez większość głosów delegatów układających się Rządów, którzy są obecni i mają prawo głosowania.

Jedynie w przypadku równej ilości głosów za i przeciw Przewodniczący ma prawo dorzucenia głosu, przy czym głos ten będzie decydujący.

4.
W celu wzięcia udziału w głosowaniu we wszelkich sprawach w zakresie niniejszego artykułu, każdy z umawiających się Rządów będzie miał prawo do jednego głosu, niezależnie od tego, czy wyznaczył jednego czy dwóch delegatów, lecz głos może być oddany przez któregokolwiek z delegatów.
5.
Do obowiązków Komisji będzie należało rozważyć, czy postanowienia niniejszej Konwencji powinny być rozszerzone czy też ulec zmianie. W tym celu, tam gdzie to się okaże celowym, Komisja będzie zasięgała opinii Międzynarodowej Rady dla Badań Morza.
6.
Rząd Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Północnej Irlandii podejmuje się zwołać pierwsze posiedzenie tejże Komisji w Zjednoczonym Królestwie w terminie dwóch lat od chwili wejścia w życie niniejszej Konwencji, a zwołać następne posiedzenie na żądanie Przewodniczącego w takich terminach i takich miejscach, jakie Komisja poda.
7.
Posiedzenia Komisji będą się odbywały nie rzadziej niż raz na trzy lata.
8.
Rząd Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Północnej Irlandii podejmuje się przesłać wszystkim innym układającym się Rządom niezbędne materiały informacyjne na pierwsze posiedzenie nie później niż na miesiąc przed dniem posiedzenia.
9.
Sprawozdania o pracach Komisji będą przekazywane przez Przewodniczącego Komisji Rządowi Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Północnej Irlandii, który następnie zakomunikuje je wszystkim Rządom, które ratyfikowały niniejszą Konwencję lub do niej przystąpiły.
10.
Układające się Rządy podejmują się wprowadzić w życie wszelkie postanowienia Komisji odnośnie rozszerzenia lub zmiany niniejszej Konwencji, które zostały wprowadzone jednogłośnie na posiedzeniu Komisji i przyjęte przez wszystkie układające się Rządy, nie mające przedstawicieli na posiedzeniu.
Art.  13.
1.
W treści niniejszej Konwencji wyrażenie "statek" oznacza:
a)
jakikolwiek statek lub jakąkolwiek łódź, które są zatrudnione przy łowieniu ryb morskich albo przy innych czynnościach z rybami morskimi lub
b)
jakikolwiek statek lub łódź, użyte częściowo lub całkowicie dla celów przewozu ryb morskich,

zarejestrowane lub będące własnością na terytoriach któregokolwiek z układających się Rządów.

2.
Wyrażenie "terytoria" oznacza w stosunku do któregokolwiek z układających się Rządów:
a)
jego macierzyste obszary,
b)
jakiekolwiek obszary, odnośnie których układający się Rząd przedsięwziął czynności wymienione w art. 16, i
c)
wody, na których układający się Rząd ma wyłączną jurysdykcję nad rybołówstwem.
Art.  14.

Konwencja niniejsza będzie ratyfikowana tak prędko, jak tylko będzie możliwe, i wejdzie w życie w dwa miesiące po zdeponowaniu dokumentów ratyfikacyjnych przez wszystkie Rządy, które podpisały Konwencję, albo w innym wcześniejszym terminie, jaki mógłby być uzgodniony pomiędzy Rządami, które mogą ratyfikować Konwencję lub przystąpią do niej na mocy art. 15, dotyczącego tych Rządów.

Art. 15.
1.
Jakikolwiek Rząd (inny, niż Rząd, do którego terytorium art. 16 się odnosi), który nie podpisał niniejszej Konwencji, może przystąpić do niej w każdym czasie, po wejściu Konwencji w życie, zgodnie z art. 14. Przystąpienie do Konwencji może nastąpić przez zawiadomienie pisemne, skierowane do Rządu Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Północnej Irlandii, a przystąpienie takie nabierze mocy natychmiast po dniu otrzymania zawiadomienia.
2.
Rząd Zjednoczonego Królestwa powiadomi wszystkie Rządy, które podpisały lub przystąpiły do niniejszej Konwencji, o takim przystąpieniu i o dacie przystąpienia.

CZĘŚĆ  IV.

OGÓLNA.

Art.  16.
1.
Układające się Rządy mogą przy podpisywaniu, ratyfikowaniu, przystąpieniu lub później wyrazić życzenie, by niniejsza Konwencja miała zastosowanie do wszystkich lub którejkolwiek z kolonii, terytoriów zamorskich, protektoratów lub terytoriów mandatowych bądź powierniczych przez złożenie deklaracji pisemnej, skierowanej do Rządu Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Północnej Irlandii. Wówczas niniejsza Konwencja będzie stosować się do wszystkich terytoriów wymienionych w takiej deklaracji, jak również i do statków zarejestrowanych lub będących własnością na tych terytoriach po okresie trzech miesięcy od dnia otrzymania deklaracji przez Rząd Zjednoczonego Królestwa.
2.
W braku takiej deklaracji Konwencja nie będzie miała zastosowania do jakichkolwiek terytoriów tego rodzaju.
3.
Układający się Rząd może w każdym czasie wyrazić swoje życzenie, by niniejsza Konwencja przestała być obowiązująca dla wszystkich lub którychkolwiek z kolonii, zamorskich terytoriów, protektoratów lub terytoriów mandatowych bądź powierniczych, w stosunku do których niniejsza Konwencja była obowiązująca, na mocy postanowienia pkt (1) niniejszego artykułu, a Konwencja przestanie być obowiązująca dla terytoriów wymienionych w oświadczeniu, jak również i dla statków zarejestrowanych lub będących własnością na tych terytoriach, po okresie trzech miesięcy od dnia otrzymania zawiadomienia przez Rząd Zjednoczonego Królestwa.
4.
Rząd Zjednoczonego Królestwa powiadomi wszystkie Rządy, które podpisały niniejszą Konwencję lub do niej przystąpiły, o jakimkolwiek oświadczeniu lub zawiadomieniu otrzymanych zgodnie z pkt (1) i (3) niniejszego artykułu, podając w każdym wypadku datę, od której niniejsza Konwencja stała się lub przestanie być obowiązująca dla terytorium lub terytoriów wymienionych w oświadczeniu lub zawiadomieniu.
Art.  17.

Od dnia wejścia w życie niniejszej Konwencji postanowienia Międzynarodowej Konwencji o uregulowaniu oczek sieci rybackich i ochronnych wymiarów ryb, podpisanej w Londynie 23 marca 1937 r. będą zastąpione w takim stopniu, w jakim były lub są stosowane przez którykolwiek z układających się Rządów, członków powyższej Konwencji, przez postanowienia niniejszej Konwencji.

Art. 18.

Po upływie trzech lat od dnia wejścia w życie niniejszej Konwencji, zgodnie z art. 14, którykolwiek z układających się Rządów może wypowiedzieć ją, powiadamiając o tym notą pisemną, skierowaną do Rządu Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Północnej Irlandii. Wypowiedzenie nabierze mocy odnośnie Rządu, przez który dokonane zostało, w trzy miesiące po dacie otrzymania i będzie podane do wiadomości układających się Rządów przez Rząd Zjednoczonego Królestwa.

Na świadectwo czego niżej podpisani, upoważnieni do tego w sposób należyty, podpisali niniejszą Konwencję.

Sporządzono w Londynie, dnia piątego kwietnia 1946 r. w pojedynczym egzemplarzu w języku angielskim.

Francuski tekst niniejszej Konwencji będzie przygotowany i po uzgodnieniu przez wszystkie podpisujące Rządy będzie uznany jako posiadający równą moc jak i tekst angielski. Obydwa teksty Konwencji zostaną wówczas złożone w Archiwum Rządu Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Północnej Irlandii.

Potwierdzone kopie niniejszej Konwencji zostaną przekazane podpisującym i przystępującym Rządom.

Załącznik 1. 6

(1) Dla wszystkich wód objętych niniejszą Konwencją, które są określone w Art. 1 i Art. 4, z wyjątkiem przewidzianych w ust. (2) poniżej, minimalny wymiar oczk sieci, o których mowa w Art. 5, powinien być:

a)
dla włoków, w okresie dwóch lat, poczynając od 5 kwietnia 1954 r. taki, że gdy oczko będzie wyciągnięte po przekątni wzdłuż sieci, płaski przyrząd do mierzenia oczek - 75 mm szeroki, 2 mm gruby - przejdzie przez nie z łatwością, gdy sieć będzie mokra; od 5 kwietnia 1957 r. taki, że gdy oczko będzie wyciągnięte po przekątni wzdłuż sieci, płaski przyrząd do mierzenia oczek - 80 mm szeroki, 2 mm gruby - przejdzie przez nie z łatwością, gdy sieć będzie mokra;
b)
dla niewodów taki, że gdy oczko będzie wyciągnięte po przekątni wzdłuż sieci, płaski przyrząd do mierzenia oczek - 70 mm szeroki, 2 mm gruby - przejdzie przez nie z łatwością, gdy sieć będzie mokra.

(2) Dla wszystkich wód znajdujących się na północ od 66o północnej szerokości geograficznej i na wschód od południka Greenwich i dla wód islandzkich, pomiędzy równoleżnikami 68o i 62o północnej szerokości geograficznej i pomiędzy południkiem 28o i 10o zachodniej długości geograficznej, minimalny wymiar oczek sieci, o których mowa w Art. 5, powinien być:

a)
dla włoków taki, że gdy oczko będzie wyciągnięte po przekątni wzdłuż sieci, płaski przyrząd do mierzenia oczek - 110 mm szeroki i 2 mm gruby - przejdzie przez nie z łatwością, gdy sieć będzie mokra;
b)
dla niewodów taki, że gdy oczko będzie wyciągnięte po przekątni wzdłuż sieci, płaski przyrząd do mierzenia oczek - 100 mm szeroki i 2 mm gruby - przejdzie przez nie z łatwością, gdy sieć będzie mokra.

Załącznik 2.

Ryby, do których Art. 6, 8 i 9 niniejszej Konwencji odnoszą się, oraz wymiary, poniżej których takie ryby nie mogą być zatrzymane na pokładzie ani wyładowane, ani sprzedane, ani wystawione, ani oferowane na sprzedaż, są następujące:

Granice wymiarów całych ryb mierzonych na początku głowy do najdłuższego końca płetwy ogonowej.

Ryba cm.

Dorsz albo Wątłusz (Gadus callarias) 30

Łupacz albo Plamiak (Gadus aeglefinus) 27

Morszczuk (Merluccius merluccius) 30

Gładzica (Pleuronectes platessa) 25

Szkarłacica (Glyptocephalus cynoglossus) 28

Złocica (Microstomus kitt) 25

Sola (Solea solea) 24

Skarp albo Turbot (Scophthalmus maximus) 30

Nagład (Scophthalmus rhombus) 30

Smuklica (Lepidorhombus whiff) 25

Witlinek albo Merlan (Gadus merlangus) 20

Zimnica (Pleuronectes limanda) 20

Załącznik 3 7

Przy połowach określonych w Artykule 6 niniejszej Konwencji 10 procent wagi każdego pełnego ładunku lub jego części, nie przeznaczonego dla spożycia przez ludzi pod postacią ryby, może składać się z niewymiarowych ryb, z gatunków wyszczególnionych w załączniku II do niniejszej Konwencji.

*Z dniem 24 grudnia 1955 r. tekst francuski i angielski niniejszej konwencji został sprostowany przez obwieszczenie Ministra Spraw Zagranicznych z dnia 7 grudnia 1955 r. o sprostowaniu błędów (Dz.U.55.45.308).
1 Art. 5 zmieniony przez umowę z dnia 30 marca 1957 r. (Dz.U.57.21.105) zmieniającą nin. umowę z dniem 25 kwietnia 1957 r.
2 Art. 6:

- zmieniony przez umowę z dnia 30 marca 1957 r. (Dz.U.57.21.105) zmieniającą nin. umowę z dniem 25 kwietnia 1957 r.

- zmieniony przez umowę z dnia 22 października 1960 r. (Dz.U.60.46.282) zmieniającą nin. umowę z dniem 29 października 1960 r.

3 Art. 7 paragraf 2:

- zmieniony przez umowę z dnia 17 września 1959 r. (Dz.U.59.54.325) zmieniającą nin. umowę z dniem 29 września 1959 r.

- zmieniony przez umowę z dnia 22 października 1960 r. (Dz.U.60.46.282) zmieniającą nin. umowę z dniem 29 października 1960 r.

4 Art. 8 zmieniony przez umowę z dnia 30 marca 1957 r. (Dz.U.57.21.105) zmieniającą nin. umowę z dniem 25 kwietnia 1957 r.
5 Art. 9 zmieniony przez umowę z dnia 30 marca 1957 r. (Dz.U.57.21.105) zmieniającą nin. umowę z dniem 25 kwietnia 1957 r.
6 Załącznik 1:

- zmieniony przez umowę z dnia 11 marca 1955 r. (Dz.U.55.16.88) zmieniającą nin. umowę z dniem 18 kwietnia 1955 r.

- zmieniony przez umowę z dnia 30 marca 1957 r. (Dz.U.57.21.105) zmieniającą nin. umowę z dniem 25 kwietnia 1957 r.

- zmieniony poprzez zastąpienie słów "4 kwietnia 1961 roku" słowami "4 kwietnia 1963 roku" zgodnie z umową z dnia 22 października 1960 r. (Dz.U.60.46.282) zmieniającą nin. umowę z dniem 29 października 1960 r.

7 Załącznik 3 dodany przez umowę z dnia 11 marca 1955 r. (Dz.U.55.16.88) zmieniającą nin. umowę z dniem 18 kwietnia 1955 r.

Zmiany w prawie

Bez konsultacji społecznych nie będzie nowego prawa

Już od jutra rządowi trudniej będzie, przy tworzeniu nowego prawa, omijać proces konsultacji publicznych, wykorzystując w tym celu projekty poselskie. W czwartek, 31 października, wchodzą w życie zmienione przepisy regulaminu Sejmu, które nakazują marszałkowi Sejmu kierowanie projektów poselskich do konsultacji publicznych i wymagają sporządzenia do nich oceny skutków regulacji. Każdy obywatel będzie mógł odtąd zgłosić własne uwagi do projektów poselskich, korzystając z Systemu Informacyjnego Sejmu.

Grażyna J. Leśniak 30.10.2024
Nowy urlop dla rodziców wcześniaków coraz bliżej - rząd przyjął projekt ustawy

Rada Ministrów przyjęła we wtorek przygotowany w Ministerstwie Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej projekt ustawy wprowadzający nowe uprawnienie – uzupełniający urlop macierzyński dla rodziców wcześniaków i rodziców dzieci urodzonych w terminie, ale wymagających dłuższej hospitalizacji po urodzeniu. Wymiar uzupełniającego urlopu macierzyńskiego będzie wynosił odpowiednio do 8 albo do 15 tygodni.

Grażyna J. Leśniak 29.10.2024
Na zwolnieniu w jednej pracy, w drugiej - w pełni sił i... płacy

Przebywanie na zwolnieniu lekarskim w jednej pracy nie wykluczy już możliwości wykonywania pracy i pobierania za nią wynagrodzenia w innej firmie czy firmach. Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej przygotowało właśnie projekt ustawy, który ma wprowadzić też m.in. definicję pracy zarobkowej - nie będzie nią podpisanie w czasie choroby firmowych dokumentów i nie spowoduje to utraty świadczeń. Zwolnienie lekarskie będzie mogło przewidywać miejsce pobytu w innym państwie. To rewolucyjne zmiany. Zdaniem prawników, te propozycje mają sens, nawet jeśli znajdą się tacy, którzy będą chcieli nadużywać nowych przepisów.

Beata Dązbłaż 29.10.2024
Bez kary za brak lekarza w karetce do połowy przyszłego roku

W ponad połowie specjalistycznych Zespołów Ratownictwa Medycznego brakuje lekarzy. Ministerstwo Zdrowia wydłuża więc po raz trzeci czas, kiedy Narodowy Fundusz Zdrowia nie będzie pobierał kar umownych w przypadku niezapewnienia lekarza w zespołach ratownictwa medycznego. Ostatnio termin wyznaczono na koniec tego roku, teraz ma to być czerwiec 2025 r.

Beata Dązbłaż 23.09.2024
Darowizny dla ofiar powodzi z zerową stawką VAT

Można już stosować zerową stawkę VAT na darowizny dla ofiar powodzi - rozporządzenie w tej sprawie obowiązuje od 18 września, ale z możliwością stosowania go do darowizn towarów i nieodpłatnych usług przekazanych począwszy od 12 września do 31 grudnia 2024 r. Stawka 0 proc. będzie stosowana do darowizn wszelkiego rodzaju towarów lub usług niezbędnych do wsparcia poszkodowanych.

Monika Sewastianowicz 18.09.2024
Lewiatan: Za reformę płacy minimalnej będą musieli zapłacić pracodawcy

Projekt ustawy o minimalnym wynagrodzeniu jest słaby legislacyjnie. Nie tylko nie realizuje celów zawartych w unijnej dyrektywie, ale może przyczynić się do pogłębienia problemów firm i spadku zatrudnienia. Nie poprawi też jakości pracy w naszym kraju. Utrwala zwiększanie presji płacowej – uważa Konfederacja Lewiatan.

Grażyna J. Leśniak 10.09.2024