Układ dotyczący długów publicznych niezabezpieczonych austriackich i węgierskich opiewających na floreny srebrne, floreny lub korony. Paryż.1931.02.11.

UKŁAD

dotyczący długów publicznych niezabezpieczonych austriackich i węgierskich opiewających na floreny srebrne, floreny lub korony, podpisany w Paryżu dnia 11 lutego 1931 r.

Przekład.

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ,

MY, IGNACY MOŚCICKI,

PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ,

Wszem wobec i każdemu z osobna, komu o tym wiedzieć należy, wiadomym czynimy:

Dnia jedenastego lutego tysiąc dziewięćset trzydziestego pierwszego roku podpisany został w Paryżu Układ dotyczący Długów publicznych niezabezpieczonych austriackich i węgierskich, opiewających na floreny srebrne, floreny lub korony, z dwiema deklaracjami łącznymi, o następującym brzmieniu dosłownym:

DŁUGI PUBLICZNE NIEZABEZPIECZONE AUSTRIACKIE I WĘGIERSKIE, OPIEWAJĄCE NA FLORENY SREBRNE, FLORENY LUB KORONY.

Rząd Królestwa Rumunii, reprezentowany przez p. Alexandre ZEUCEANU, Ministra pełnomocnego, delegata - asesora Rumunii do Komisji Odszkodowań, i przez p. J. TUTUC, Radcę Technicznego w Ministerstwie Skarbu,

Rząd Królestwa Jugosławii, reprezentowany przez p. Dr Miroslav PLOJ,

z jednej strony,

Rząd Republiki Austriackiej, w charakterze posiadacza świadectwa nadwyżki (certificat d'excédent), wydanego przez Komisję Odszkodowań, reprezentowany przez p. Henri SCHMID, Radcę Poselstwa Austriackiego w Paryżu,

Rząd Królestwa Włoch, w charakterze posiadacza świadectwa nadwyżki, wydanego przez Komisję Odszkodowań, reprezentowany przez p. Andréa MONTELLA, Radcę w Ministerstwie Skarbu,

Rząd Rzeczypospolitej Polskiej, reprezentowany przez p. Stefana MICHALSKIEGO, Radcę Finansowego przy Ambasadzie Rzeczypospolitej Polskiej w Paryżu,

Rząd Republiki Czeskosłowackiej, reprezentowany przez p. Jaroslav ROSSI, Radcę Wydziału Ministerstwa Skarbu,

i Reprezentanci Stowarzyszeń Posiadaczy, wymienieni poniżej:

Association belge pour la Défense des détenteurs de Fonds publics, reprezentowane przez p. Léon KEUSTERS et p. Francois VAN ROY,

Association nationale des Porteurs francais de Valeurs mobilieres, reprezentowane przez p. Gustave RENDU, p. Paul GAUTHIER i p. Marcel BARDE,

Association suisse des Banquiers, reprezentowane przez p. Hermann GRÜBLER i p. Dr Max VISCHER,

Confederazione generale bancaria fascista, reprezentowane przez p. E. MERCURIO,

Council of Foreign Bondholders, reprezentowane przez p. Douglas REID,

Vereeniging voer de Oostenrijksche en Hongaarsche Fondsen, reprezentowane przez p. H. F. Van HALL i p. Hendrik Van NIEROP,

Verein zur Wahrnehmung der Interessen deutscher Eigentuemer von Anleihen der ehe-maligen oesterreich-ungarischen Monarchie, reprezentowany przez p. Dr Kurt WEIGELT i p. Siegfried OSTWALD,

z drugiej strony,

uznając, że zastosowanie postanowień artykułów 203 Traktatu w St. Germain i 186 Traktatu w Trianon, które ustalają warunki przejęcia przez państwa sukcesyjne lub cesyjne b. Monarchii Austriacko - Węgierskiej długów, opiewających na inne walory jak złoto lub waluty obce, nastręcza poważne trudności, których mimo długich rokowań nie udało się rozwikłać do dziś dnia;

że jest w interesie państw i posiadaczy, aby usunąć wszelkie trudności materialne przez wycofanie z międzynarodowego rynku papierów wartościowych tytułów będących w obiegu w znacznej ilości, a których wartość istotna, zgodnie z postanowieniami wspomnianych traktatów, jest doprowadzona do sumy nieznacznej, co niektórym państwom uniemożliwia, innym znów znacznie utrudnia ich obsługę;

że zależy również na tym, żeby położyć kres rozbieżności zdań, która wynikła między niektórymi państwami a pewnymi stowarzyszeniami posiadaczy na temat rzeczonych tytułów, i zrealizować w ten sposób dzieło uspokojenia ogólnego, celem zastosowania się do postanowień art. VII Układu podpisanego w dniu 20 stycznia 1930 r. przez państwa wierzycielskie i Austrię i do postanowień analogicznych art. 2 § 2 Układu podpisanego w Paryżu dnia 28 kwietnia 1930 r. w odniesieniu do Węgier,

Zgodzili się,

iż sposobem najbardziej pożądanym i sprawiedliwym jest przystąpienie do wycofania tytułów pożyczek wskazanych powyżej, tak co do kapitału jak i procentów, oraz świadectw nadwyżki tychże pożyczek, wydanych przez Komisję Odszkodowań Rządowi Austriackiemu i Włoskiemu.

W tym celu Rząd Rumuński proponuje państwom, posiadającym świadectwa nadwyżki, które tę propozycję przyjmują, oraz Związkom Posiadaczy, które zobowiązują się przedstawić tę propozycję posiadaczom (z tym, że zobowiązanie to nie będzie powodowało naruszenia praw posiadaczy tytułów pożyczek w srebrze), dokonywania wpłat rat rocznych, przeznaczonych na stopniowe wycofywanie wspomnianych świadectw nadwyżki i tytułów, znajdujących się u posiadaczy, na warunkach korzystniejszych niż te, które by wynikały dla posiadaczy z dosłownego zastosowania postanowień traktatów pokojowych.

Delegat Rządu Jugosłowiańskiego przyłącza się do tej propozycji ze specjalnym zastrzeżeniem, że wpłaty Jugosławii - jeżeli będą miały miejsce - nastąpią przy końcu wykonywania planu.

Warunki, według których będzie dokonywane wycofywanie wyżej wymienionych tytułów, wskazane są poniżej.

Postanowienia szczegółowe.

Artykuł  1.

Tytuły następujących pożyczek:

Pożyczki towarzystw asekuracyjnych austriackich,

4½%	renta	węgierska (droits de boissons),
4,2%	renta	austriacka,
4%	"	"	skonwertowana,
4%	"	"	w koronach,
3½%	"	"	inwestycyjna,
4%	"	węgierska	w koronach,
4%	"	"	indemnizacyjna (dégrévement du sol)

będą podlegały czynnościom wycofania, wskazanym poniżej, pod warunkiem, że chodzi o:

a) tytuły niewycofane z obiegu przez 7 państw sukcesyjnych lub cesyjnych b. monarchii Austriacko-węgierskiej w celu objęcia ich odnośnym blokiem narodowym (niezależnie od tego, czy tytuły te będą ostemplowane lub nie, przez państwo niesukcesyjne lub niecesyjne);

b) świadectwa nadwyżki wydane i wręczone Austrii i Włochom przez Komisję Odszkodowań wzamian tytułów odnośnych długów.

W tym celu Strony postanawiają: ześrodkować w Caisse Commune des Porteurs des Dettes Publiques Autrichienne et Hongroise, - co do której protokół Insbrucki w art. 2 przewiduje, iż zakres jej działania może być w następstwie rozszerzony, - wszelkie wpłaty, roczne lub odroczone, mające być uskutecznione na mocy niniejszego układu, celem przystąpienia do czynności wycofania, dokonywanych przez rzeczoną Caisse na rzecz państw posiadających świadectwa nadwyżki i posiadaczy tytułów.

Artykuł  2.

Udział w długach, wymienionych w artykule poprzednim, przypadający na państwa sukcesyjne lub cesyjne, został określony decyzją Nr 4197 z dnia 8 marca 1930 r., przez którą, stosownie do postanowień aneksu do artykułów 203 Traktatu w St. Germain i 186 Traktatu w Trianon, Komisja Odszkodowań ustaliła, po określeniu całości, niedobory i nadwyżki państw sukcesyjnych lub cesyjnych b. monarchii Austriacko-węgierskiej w następujący sposób:

Korony

Państwa	Niedobory w Kr.	Nadwyżki w Kr.
Austria	-	60.024.429
Węgry	1.486.481.229	-
Włochy	-	196.651.352
Rumunia	700.286.801	-
Polska	-	-
Czechosłowacja	-	-
Jugosławia	52.217.8501)	-
Ogółem	2.238.985.880	256.675.781
	w obiegu	1.982.310.099
		2.238.985.880

Jednakże, ponieważ można przewidzieć, że pewna liczba tytułów, obliczona za wspólnym porozumieniem na 6% całości udziału brutto każdego państwa, nie zostanie ostatecznie przedstawiona Caisse Commune w toku czynności wycofania; niedobory państw uwidocznione powyżej zostaną umownie i w sposób prowizoryczny zredukowane do:

Państwo	Udział brutto	Kwoty przyjętych zobowiązań	Zmniejszenie prowizoryczne na rzecz tyt. nieprzedstawionych	Kwoty prowizoryczne do wycofania	Ewentualna nadwyżka
Węgry	2.101.256.929	614.775.700	126.075.415	1.360.405.814	318.532
Rumunia	1.100.471.129	400.184.328	66.028.267	634.258.534
Jugosławia	738.112.207	685.894.357	44.286.732
		+ 8.249.650
			236.390.414	1.994.664.348

¹⁾ Wobec zastrzeżenia uczynionego przez Jugosławię, że bilans jej jest zmniejszony o sumę 8.249.659 kor., z udziału przypadającego na to państwo na skutek likwidacji funduszu pod nazwą "Emerytury kolei żelaznych" i innych, czego uzasadnienie mieści się w deklaracji załączonej do niniejszego Układu.

Artykuł  3.

Rumunia zobowiązuje się do uregulowania obliczonego prowizorycznie udziału swego długu, wynoszącego z tytułu kapitału

634.258.534 korony (oraz zaległości płatne od dnia 16 lipca 1920 r. od tytułów austriackich i od dnia 26 lipca 1921 r. od tytułów węgierskich - do dnia 4 stycznia 1932 r.),

przez wpłatę do Caisse Commune w przeciągu 25 lat, poczynając od 5 stycznia 1932 r. włącznie do 5 stycznia 1956 r. włącznie, rocznej raty stałej w wysokości:

1.700.000 fr. szwajcarskich (łącznie z prowizja).

Artykuł  4.

Rachunki zostaną zamknięte z końcem dwudziestego piątego roku tak, aby określić stosunek do ogólnej sumy emisyjnej tytułów będących w obiegu przedstawionych do wykupu w ciągu dwudziestu pierwszych lat wykonywania planu w terminach, wskazanych poniżej w art. 8.

W przypadku, gdyby w końcu dwudziestego piątego roku rachunki, sporządzone przez Caisse Commune, wykazywały dla dwudziestu pierwszych lat, że zmniejszenie, dokonane umownie na rzecz tytułów nieprzedstawionych, było obliczone w kwocie, przewyższającej stan rzeczywisty, Rumunia dokona wypłaty za każdy tytuł, który zostanie przedstawiony ponad ilości, przewidziane w art. 3 powyżej (634.258.534 kor.), na podstawie stosunku istniejącego między 3.400.000 fr. szw. i kapitałem uzupełniającym 66.028.267 kor. Te dodatkowe wpłaty Rumunii, które w żadnym razie nie będą mogły być wyższe od sumy prowizorycznego potrącenia Kor. 66.028.267, przewidzianego w art. 2, będą dokonywane od dnia 5 stycznia 1957.

Poza tym, jeżeli z tych rachunków okaże się, że Jugosławia pozostaje dłużną na skutek przedstawienia tytułów w ilości większej niż przewidywana, państwo to będzie musiało dokonać wpłaty w dniu 5 stycznia 1957 r., biorąc za podstawę 4.51 fr. szwajcarskich za 100 koron, plus procenty składane w wysokości 4% w ciągu 25 lat od kwoty kapitału, którą będzie w tym momencie dłużne.

Artykuł  5.

W końcu trzydziestego roku wykonywania planu nastąpi rewizja bilansów siedmiu państw sukcesyjnych lub cesyjnych byłej Monarchii na podstawie wysokości bloków narodowych, ustalonych przez Komisję Odszkodowań (Decyzja z 23 czerwca 1928 r. Nr 3797), - biorąc pod uwagę w Stosunku do Jugosławii deklarację z 4 lutego 1931 r., dołączoną do niniejszego Układu, - i na podstawie kwot tytułów, będących w obiegu, które zostały przedstawione do wycofania. Rewizja ta da możność ustalenia dokładnej wysokości państwowych obciążeń, zmniejszonych lub też zwiększonych w stosunku do tych, które wynikają obecnie z bilansów, ustalonych przez Komisję Odszkodowań.

W przypadku zmniejszenia obciążeń sprostowanie na korzyść państw, dotyczące zwiększenia ich świadectw nadwyżki lub ewentualnie stworzenia nowych nadwyżek, będzie się opierało na cenie początkowej wykupu za 100 kor., zwiększonej o procent składany w wysokości 4% aż do dwudziestego piątego roku. Saldo, pozostające po potrąceniu kosztów, zostanie zlikwidowane we wspólnym porozumieniu wszystkich państw-sygnatariuszy.

W przypadku zwiększenia obciążeń, Caisse Commune będzie musiała powiadomić o sytuacji wszystkie państwa sukcesyjne lub cesyjne, w celu ustalenia ogólnego układu, dającego możność likwidacji wspomnianego zwiększenia.

Artykuł  6.

Raty roczne, wpłacone przez Rumunię, wpłaty, które by ewentualnie miały być dokonywane przez Jugosławię, jak też wszelkie sumy, które by mogły być wpłacone przez każde inne państwo, przystępujące następnie do niniejszego planu, z tytułu jego odnośnego udziału, będą zcentralizowane przez Caisse Commune, która prowadzić będzie osobną rachunkowość pod rubryką "Raty roczne, przeznaczone na wycofanie tytułów długów publicznych austriackich i węgierskich niezabezpieczonych i nie opiewających na złoto i na waluty obce, przewidzianych w artykułach 203 Traktatu w St. Germain i 186 Traktatu w Trianon".

Artykuł  7.

Dla zapewnienia kontroli czynności, określonych w artykułach poprzednich, Państwa Dłużnicze, będące sygnatariuszami niniejszego Układu, jak też każde inne państwo dłużnicze, które w następstwie przystąpi do niniejszego Układu, pod warunkiem wzięcia udziału w wykonywaniu planu, drogą efektywnych rat rocznych, wyznaczą przedstawiciela. Przedstawiciel ten, wyznaczany corocznie kolejno przez państwa uczestniczące, będzie miał przy Caisse Commune dla jej aktów administracyjnych, dotyczących odnośnych tytułów, uprawnienia podobne do tych, które są przewidziane w art. VIII Statutu Caisse Commune dla Komisarza-Delegata Państw dla czynności, dotyczących rent, opiewających na złoto i waluty obce.

Jeżeliby się zdarzyło, że w ciągu pewnego określonego czasu, plan, będący przedmiotem niniejszego Układu, mógł być wykonywany przez jedno tylko państwo, przedstawiciel tego państwa pełniłby obowiązki nieprzerwanie, aż do przystąpienia innego państwa uczestniczącego.

Artykuł  8.

Obligacje i kupony podlegające wycofaniu, które nie będą przedstawione w terminie lat pięciu od daty rozpoczęcia ich płatności, będą pozbawione dobrodziejstw niniejszego Układu, gdyż propozycja wycofania, uczyniona w stosunku do nich za pośrednictwem Caisse Commune, została uzależniona od tego terminu przez państwa dłużnicze.

Postanowienia techniczne.

Artykuł  9.

Pierwsze wpłaty, które uskutecznią państwa, będą użyte w porządku następującym, na wycofanie:

a) tytułów imiennych i tytułów nienumerowanych wszystkich pożyczek, wymienionych w niniejszym Układzie;

b) tytułów 4,2% pożyczki austr. 1868 r., płatność: kwiecień, październik, które znajdują się w rękach okazicieli;

c) części nadwyżek, posiadanych przez państwa, która odpowiada tytułom pożyczki austr. 4,2% z 1868 r., płatność: kwiecień, październik.

Artykuł  10.

Po zastosowaniu artykułu powyższego ogólna suma, wpłacona przez państwa, będzie podzielona na trzy części proporcjonalne, przeznaczone w sposób następujący:

1) na wycofanie części świadectwa nadwyżki Austrii zmniejszonego do kwoty Kr. 20.694.154; ¹)

2) na wycofanie części świadectwa nadwyżki Włoch zmniejszonego do kwoty Kr. 173.978.523; ²)

3) na wycofanie tytułów, należących do okazicieli, których zmniejszenie kwoty ogólnej przewiduje się do Kr. 1.629.858.975. ¹)

______

¹) Kwota tytułów pożyczki austriackiej 4,2% z 1868 r. (płatność-kwiecień-październik), objęta świadectwem austriackim nadwyżki, podług bilansów, ustalonych na Konferencji w Rzymie, wynosiła Kr. 39.582.275.- Rząd austriacki zakomunikował Konferencji, że suma ta jest obecnie zmniejszona do sumy Kr. 39.330.275.- Wobec czego saldo rzeczonego świadectwa po zastosowaniu art. 9 ustala się w sposób następujący:

Kr. 60.024.429 - 39.330.275 = 20.694.154 Kr.

²) Kwota tytułów pożyczki austriackiej 4,2% 1868 r. (płatność - kwiecień - październik), objęta świadectwem nadwyżki włoskim, podług bilansów ustalonych na Konferencji w Rzymie, pozostała w wysokości Kr. 22.672.829.- Wobec czego saldo rzeczonego świadectwa po zastosowaniu art. 9 ustala się w sposób następujący:

Kr. 196.651.352 - 22.672.829 = 173.978.523.-

Artykuł  11.

Części, wykazane powyżej pod 1) i 2), będą wycofywane, bez żadnego potrącenia, każdego roku na kwoty kapitałowe w stosunku do sum części 1), 2) i 3).

Część wymieniona pod 3 będzie zmniejszona o ewentualne koszty, określone corocznie przez Caisse Commune w porozumieniu z przedstawicielem państw.

Tablica załączona została ustalona na podstawie stałej raty rocznej kapitału i odsetek. Cena wykupu mieścić w sobie będzie kapitał i odsetki w wysokości 4%, zwiększone o odsetki składane za każdy rok. Wobec tego kwoty kapitału nominalnego, wycofywane, będą zmniejszały się co roku.

Artykuł  12.

Tytuły, należące do okazicieli, będą wycofywane przez Caisse Commune wraz z dołączonymi talonami i kuponami. Kuponami zaległymi są kupony o terminach płatności, przypadających po 16 lipca 1920 r. dla pożyczek austriackich i po 26 lipca 1921 r. dla pożyczek węgierskich.

Cena wykupu obligacyj i talonów, przedstawionych Caisse Commune bez kuponów zaległych, ulegnie zmniejszeniu proporcjonalnemu o wartość brakujących kuponów, przy ustaleniu wartości każdego kuponu półrocznego na 1/70 wartości ceny wykupu kapitału, wskazanej w ogłoszeniu o losowaniach.

Posiadacze odłączonych kuponów o ubiegłych terminach płatności będą mogli otrzymać stosunkową część sumy wykupu, przypadającej na każdy kupon w każdym odnośnym roku, pod jednym tylko warunkiem, że numery wymienionych kuponów będą odpowiadać numerom tytułów, wycofanych przez Caisse Commune na mocy niniejszego Układu w poprzednich losowaniach.

W żadnym razie tytuły, przedstawione bez odnośnego talonu, nie będą mogły być wycofane przez Caisse Commune.

Kupony obligacji, wskazanych w art. 1, których termin płatności przypada po 4 stycznia 1932 r., zostają unieważnione.

______

¹) Ogólna kwota tytułów austriackiej pożyczki 4,2% 1868 r. (płatność - kwiecień - październik), pozostałej w obiegu oblicza się na kwotę Kr. 10.811.060.- Suma ta zwiększona o kwoty pierwotnych świadectw nadwyżki i potrącona od sumy prowizorycznej przeznaczonej na wycofanie wykazanej w tablicy 2 art. 2, daje cyfrę Kr. 1.629.858.975, jako wysokość prowizoryczną tytułów należących do okaziciela i przeznaczonych do wycofania.

Artykuł  13.

Operacje, związane z wycofaniem, będą przeprowadzane z zachowaniem warunków następujących:

a) z zastrzeżeniem postanowień art. 9 wszystkie tytuły będą podzielone, bez względu na rodzaje pożyczek lub odcinków, do których należą, na sto serii, oznaczanych grupą dwóch ostatnich cyfr numerów tytułów, a mianowicie - pierwsza seria - obejmować będzie tytuły, których numer początkowy kończy się grupą "00" i seria setna - tytuły, których numer kończy się grupą "99";

b) poczynając od 1933 r. Caisse Commune będzie losowała corocznie ilość serii, w ten sposób utworzonych, zaokrągloną do jednostki niższej, równą procentowi kapitału, przeznaczonego do wypłaty w odnośnym roku w stosunku do ogólnego deficytu.

Seria dodatkowa będzie losowana przez Caisse Commune wówczas, gdy pozostałość rat rocznych, nie użytych na spłacenie tytułów wylosowanych w poprzednich latach obrachunkowych, będzie wystarczająca na dokonanie tej dodatkowej amortyzacji.

Tytuły, przeznaczone do wycofania, będą wykupywane corocznie, poczynając od dnia 1 lipca.

Artykuł  14.

Frank szwajcarski, o którym jest mowa w niniejszym Układzie, równa się temu, który odpowiada wadze gr. 0.2903225 czystego złota.

Artykuł  15.

Caisse Commune ustali pod kontrolą przedstawiciela państw w terminie czterech miesięcy od daty wejścia w życie niniejszego Układu regulamin, dotyczący biegu czynności losowania wyżej wspomnianego, przewidujący Wszystkie szczegóły wykonania, podziału, rachunkowości, jak też i warunki dokonywania publikacyj o losowaniu.

Caisse Commune będzie ogłaszać raporty roczne że swojej działalności, odnoszącej się do rzeczonych tytułów.

Postanowienia ogólne.

Artykuł  16.

Wszelki spór, który mogłaby spowodować interpretacja, bądź też wykonanie niniejszego Układu, będzie poddany zbadaniu przez dwóch arbitrów - po jednym od każdej ze Stron zainteresowanych. Arbitrzy ci muszą być wyznaczeni w terminie miesięcznym od chwili podania do wiadomości przez jedną ze Stron prośby o arbitraż.

W przypadkach gdy arbitrzy nie mogliby dojść do porozumienia w ciągu czterech miesięcy co do wydania jednomyślnego wyroku, będą obowiązani do wyznaczenia superarbitra, którego wyrok będzie ostateczny i będzie musiał zapaść w terminie miesięcy czterech. W braku zgody między dwoma arbitrami co do wyboru superarbitra, ten ostatni będzie wyznaczony przez Prezesa Trybunału Związkowego w Lozannie.

Artykuł  17.

Strony, biorące udział w niniejszym Układzie, będą miały trzymiesięczny termin, wygasający 11 maja 1931 r., dla złożenia dokumentów ratyfikacyjnych sporządzonych w formie właściwej.

Akty ratyfikacyjne Państw - Sygnatariuszy i organów kierowniczych Stowarzyszeń Posiadaczy mają być skierowane do urzędującego Komisarza Delegata Państw przy Caisse Commune, w myśl protokołu Insbruckiego.

Artykuł  18.

Układ niniejszy wejdzie w życie z chwilą, gdy będzie ratyfikowany przez wszystkie strony zainteresowane.

Jeżeli najpóźniej do dnia 5 stycznia 1932 r. Układ ogólny, zatwierdzony przez wszystkie państwa, które okażą się dłużniczymi z tytułu pożyczek niezabezpieczonych, opiewających na waluty inne niż złoto i waluty obce, nie dojdzie na skutku, Caisse Commune będzie mogła przystąpić do wykonania niniejszego Układu, użytkując sumy wpłacone przez Rząd Rumuński w Sposób ustalony w porozumieniu z jego przedstawicielem.

Na dowód czego, Strony zainteresowane podpisały niniejszy Układ, sporządzony w dwóch egzemplarzach, z których jeden będzie przekazany przez Prezesa Konferencji do Archiwów Komisji Odszkodowań, która będzie zobowiązana do wydawania, o ile zajdzie potrzeba, odpisów uwierzytelnionych, a drugi będzie doręczony Caisse Commune.

Sporządzono w Paryżu 11 lutego 1931.

W imieniu Rumunii:

Al. Zeuceanu

I. Tutiic

W imieniu Jugosławii:

Dr Ploj

M. Spalaikovitch

Minister Pełnomocny w Paryżu.

W imieniu Polski:

S. Michalski

W imieniu Czechosłowacji:

Jarosław Rossi

W imieniu Austrii:

ad referendum

H. Schmid

W imieniu Włoch:

Andréa Montella

W imieniu "Association belge pour la défense

de détenteurs de Fonds publics":

Van Roy

Leon Keusters

W imieniu "Association nationale des porteurs

français de valeurs mobiliéres";

G. Rendu

Paul Gauthier

Barde

W imieniu "Association suisse des Banquiers":

H. Grübler

w imieniu swoim i p. Vischera

W imieniu "Confederazione Generale bancaria fascista":

E. Mercurio

W imieniu "Council of Foreign Bondholders":

Douglas Reid

W imieniu "Vereeniging voor de Oostenrijksche

on Hongaarsche Fondsen":

Van Nierop

W imieniu "Verein zur Wahrnehmung der Interessen Deutscher Eigentuemer von Anleihen der Ehemaligen Oesterreich - Ungarischen Monarchie":

Weigelt

Ostwald

Prezes Konferencji:

Sydney A. Armitage-Smith

PIERWSZA DEKLARACJA DODATKOWA.

Rząd Jugosłowiański otrzymał od Austrii w grudniu 1930 r. z tytułu podziału funduszu emerytalnego kolei państwowych austriackich sumę nominalną 2.294.000 koron przedwojennych austriackich niezabezpieczonych rent papierowych.

Tytuły te nie były zawarte ani w bloku narodowym Austrii ani w bloku narodowym Jugosławii, które były ustalone podczas konferencji w Rzymie.

Poza tym zgodnie z art. 18 Konwencji w sprawie emerytur, zawartej 26 lipca 1924 r. między państwami sukcesyjnymi i cesyjnymi b. monarchii austriackiej i ratyfikowanej w 1930 r., suma nominalna 5.955.650 koron w przedwojennych rentach papierowych niezabezpieczonych, została oddana przez Czechosłowację do dyspozycji Jugosławii.

Tytuły te nie weszły ani do bloku narodowego Austrii, ani do bloku narodowego Czechosłowacji, które były ustalone przez Konferencję w Rzymie.

Wobec tego suma ogólna tytułów wyżej wymienionych musi być odjęta od niedoboru Jugosławii, który został ustalony decyzją Komisji Odszkodowań z 8 marca 1930 r.

Paryż, dnia 4 lutego 1931 r.

J. Rossi

w imieniu Rządu Czechosłowacji.

E. Schmid

w imieniu Rządu Austrii.

Dr Ploj

w imieniu Rządu Jugosławii.

DRUGA DEKLARACJA DODATKOWA.

Po ustaleniu postanowień art. VII Układu podpisanego w Hadze 20 stycznia 1930 r. przez mocarstwa wierzycielskie i Austrię w brzmieniu następującym:

"Sposoby wykonania art. 203 Traktatu w St. Germain i jego aneksu w granicach, w jakich obowiązują one Komisję Odszkodowań, będą ewentualnie przedmiotem Układu między Stronami zainteresowanymi",

i podobnych postanowień art. 2 § 2 Układu Nr 1 podpisanego w Paryżu 28 kwietnia 1930 r. odnośnie Węgier,

Sygnatariusze Układu z dnia 11 lutego 1931 r. oświadczają, że wejście w życie tego Układu z udziałem finansowym jedynie Rumunii i Jugosławii, nie pozwala na zrealizowanie całkowitego rozwiązania omawianego zagadnienia, i że dzieło powszechnego uspokojenia, wzięte pod uwagę i zalecone przez Konferencję w Hadze z 1930 r., wymaga lojalnego i jak najszybszego współdziałania Węgier - dłużnika głównego.

Proszą więc Rząd Węgierski, aby zechciał przedsięwziąć zarządzenia konieczne jak najwcześniej dla uzupełnienia rozwiązania zagadnienia i dla wzięcia udziału w wykonaniu wspomnianego układu przez przelanie do Caisse Commune swego udziału na amortyzację tego długu.

Al. Zeaceanu

I. Tutuc

H. Schmid

A. Montella

S. Michalski

Jzroslav Rossi

M. Spalaikovitch

Minister Pełnomocny w Paryżu

Dr Ploj

Grübler

Weigelt

Ostwald

Paul Gauthier

Léon Keusters

F. Van Roy

Barde

G. Rendu

D. Reid

E. Mercurio

Van Nierop

Sydney A. Armitage Smith

Zaznajomiwszy się z powyższym Układem i deklaracjami, uznaliśmy je i uznajemy za słuszne zarówno w całości, jak i każde z zawartych w nich postanowień; oświadczamy, że są przyjęte, ratyfikowane i potwierdzone i przyrzekamy, że będą niezmiennie zachowywane.

Na dowód czego, wydaliśmy Akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej.

W Warszawie, dnia 18 marca 1936 r.

• Identyfikator: Dz.U.1937.64.492
• Rodzaj: Umowa międzynarodowa
• Tytuł: Układ dotyczący długów publicznych niezabezpieczonych austriackich i węgierskich opiewających na floreny srebrne, floreny lub korony. Paryż.1931.02.11.
• Data aktu: 11/02/1931
• Data ogłoszenia: 04/09/1937
• Data wejścia w życie: 15/10/1936