Żegluga i spław na śródlądowych drogach wodnych.

ROZPORZĄDZENIE
PREZYDENTA RZECZYPOSPOLITEJ
z dnia 6 marca 1928 r.
o żegludze i spławie na śródlądowych drogach wodnych.

Na podstawie art. 44 ust. 6 Konstytucji i ustawy z dnia 2 sierpnia 1926 r. o upoważnieniu Prezydenta Rzeczypospolitej do wydawania rozporządzeń z mocą ustawy (Dz. U. R. P. Nr. 78, poz. 443) postanawiam co następuje:
Art.  1. 1

Żegluga i spław na śródlądowych drogach wodnych dozwolone są dla statków, łodzi i tratew polskich pod warunkami wynikającemi z obowiązującego prawa wodnego, z postanowień niniejszego rozporządzenia i rozporządzeń na jego podstawie wydanych, a co do wód granicznych również postanowień umów międzynarodowych. O ile te umowy zawierają przepisy odmienne od postanowień niniejszego rozporządzenia lub rozporządzeń na jego podstawie wydanych, należy stosować przepisy tych umów.

Dla statków, łodzi i tratew obcych żegluga i spław są dozwolone na mocy umów międzynarodowych lub na mocy zezwoleń udzielanych przez Ministra Robót Publicznych. Prawo do udzielania tych zezwoleń może Minister Robót Publicznych przekazać wojewodom w drodze rozporządzenia.

Zasady udzielania zezwoleń Ustala Minister Robót Publicznych w porozumieniu z Ministrem Przemysłu i Handlu, Ministrem Skarbu i Ministrem Spraw Wojskowych.

Art.  2.

Za śródlądowe drogi wodne uważa się żeglowne i spławne wody publiczne i prywatne, naturalne i sztuczne.

Art.  3.

Za statki i lodzie polskie w rozumieniu niniejszego rozporządzenia uważa się statki i łodzie:

a)
stanowiące własność Państwa Polskiego,
b)
zarejestrowane w Państwie Polskiem (art. 12) i stanowiące własność obywateli polskich lub polskich osób prawnych.

Za tratwy polskie uważa się tratwy, których spław rozpoczyna się na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej.

Art.  4.

Do żeglugi będą dopuszczone statki i łodzie zaopatrzone w patent statkowy.

Patentu statkowego nie potrzeba dla statków i łodzi:

a)
stanowiących własność Państwa Polskiego,
b)
wybudowanych na jeden okres nawigacyjny lub na czas krótszy,
c)
sportowych i rybackich,
d)
innych statków i łodzi o powierzchni najwyżej dwadzieścia metrów kwadratowych, otrzymanej z pomnożenia największej długości przez największą szerokość.
Art.  5. 2

Do wydawania patentów statkowych powołane są wojewódzkie władze administracji ogólnej, przy których zostaną utworzone komisje w myśl art. 6.

Patent statkowy wydaje się względnie wydany patent unieważnia się na podstawie przeprowadzonych oględzin techniczno-sanitarnych statku lub łodzi.

Art.  6. 3

Oględziny techniczno-sanitarne mają na celu sprawdzenie zdatności statków i łodzi do żeglugi.

Oględziny przeprowadzane będą przed wydaniem patentu statkowego, a następnie w odpowiednich odstępach czasu i w fazie potrzeby.

Ilość i skład komisyj wspomnianych w art. 5, ich właściwość oraz sposób przeprowadzania oględzin określi rozporządzenie Ministra Robót Publicznych wydane w porozumieniu z Ministrem Spraw Wewnętrznych i Ministrem Spraw Wojskowych.

Art.  7.

Do kierowania statkiem lub łodzią uprawnione są osoby posiadające patent żeglarski, upoważniający do kierowania statkiem lub łodzią danego rodzaju.

Od obowiązku posiadania patentu żeglarskiego wolni są kierownicy:

a)
statków i łodzi znajdujących się w używaniu wojska,
b)
statków i łodzi sportowych i rybackich,
c)
innych statków i łodzi, o powierzchni najwyżej dwadzieścia metrów kwadratowych, otrzymanej z pomnożenia największej długości przez największą szerokość.
Art.  8. 4

Do wydawania patentów żeglarskich powołane są wojewódzkie władze administracji ogólnej, przy których zostaną utworzone komisje dla stwierdzenia kwalifikacyj, potrzebnych do wykonywania zawodu żeglarskiego.

Ilość, skład komisyj wymienionych w ust. 1 oraz ich właściwość określi rozporządzenie Ministra Robót Publicznych wydane w porozumieniu z Ministrem Spraw Wewnętrznych.

Minister Robót Publicznych określi rozporządzeniem warunki uzyskania patentu żeglarskiego, sposób stwierdzania kwalifikacyj zawodowych oraz warunki zwolnienia od stwierdzenia tych kwalifikacyj.

W razie utraty kwalifikacyj do wykonywania zawodu żeglarskiego wydany patent może być unieważniony przez władzę, która patent wydała.

Art.  9.

Do spławu będą dopuszczone tratwy zaopatrzone w dokument podróży i kierowane przez osoby do tego uprawnione.

Art.  10.

Do kierowania tratwą uprawnione są osoby posiadające patent retmański.

Art.  11. 5

Do wydawania dokumentów podróży dla tratew i patentów retmańskich powołane są państwowe zarządy wodne.

Ustęp trzeci i czwarty artykułu 8-go mają analogiczne zastosowanie do patentów retmańskich.

Art.  12.

Statki i łodzie, z wyjątkiem stanowiących własność Państwa Polskiego, podlegają rejestracji w myśl niniejszego rozporządzenia.

Statki i łodzie zarejestrowane zagranicą nie mogą być rejestrowane na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej.

Art.  13.

W celu uskutecznienia rejestracji statków i łodzi należy zgłosić:

a)
imię, nazwisko i adres właściciela,
b)
obrane miejsce postoju (art. 15),
c)
rodzaj,
d)
wymiary,
e)
zdolność przewozową,
f)
nazwę względnie numer ją zastępujący,
g)
co do statków i łodzi z własnym popędem mechanicznym również dane dotyczące kotłów, maszyn do poruszania, urządzeń pomocniczych i szybkości ruchu w wodzie stojącej.

Po uskutecznieniu rejestracji zgłoszeniu podlega każda zmiana właściciela, obranego miejsca postoju i nazwy oraz przebudowa połączona ze zmianą wymiarów, urządzeń lub przeznaczenia, awarja i wycofanie z ruchu statku lub łodzi.

Art.  14.

Statki i łodzie o powierzchni najwyżej dwadzieścia metrów kwadratowych, otrzymanej z pomnożenia największej długości przez największą szerokość oraz bez względu na powierzchnię statki i łodzie sportowe, rybackie i wybudowane na jeden okres nawigacyjny lub na czas krótszy należy zgłaszać corocznie do rejestracji, przyczem nie mają zastosowania postanowienia ustępu pierwszego lit. e), i) i g) ani ustępu drugiego art. 13.

Art.  15.

Dla statków i łodzi podlegających rejestracji powinni ich właściciele obrać jedną miejscowość jako miejsce postoju statku lub łodzi.

Art.  16. 6

Rejestrację przeprowadzają państwowe zarządy wodne.

Zgłoszenie statku lub łodzi do rejestracji powinno być dokonane w państwowym zarządzie wodnym, właściwym dla tej drogi wodnej, przy której znajduje się obrane miejsce postoju statku lub łodzi.

Art.  17.

Zgłoszenie statku lub łodzi do rejestracji jest obowiązkiem właściciela (posiadacza) względnie wszystkich współwłaścicieli (współposiadaczy), a jeżeli właścicielem (posiadaczem) jest osoba prawna, jej prawnego przedstawiciela.

Jeżeli jest kilku obowiązanych do zgłoszenia, wystarczy zgłoszenie przez jednego z nich.

Art.  18. 7

Zarejestrowane (art. 13 i 14) statki i łodzie otrzymują dokument rejestracyjny, a zarejestrowane w myśl art. 13 również znak numerowy.

Do wydawania dokumentów rejestracyjnych i znaków numerowych powołane są urzędy określone w ust. 2 art. 16.

Art.  19. 8

Minister Robót Publicznych ma prawo wydać odnośnie do wszystkich względnie do poszczególnych dróg wodnych przepisy normujące: ruch i postój statków, łodzi i tratew, zachowanie porządku i należytej ostrożności przez załogę i przez pasażerów, sygnalizację i ochronę sygnałów i znaków orjentacyjnych, ładunek i ładowanie, przewóz towarów i pasażerów, skład załogi, wyposażenie statków, łodzi i tratew, warunki sanitarne statków, i łodzi, korzystanie z budowli i urządzeń pomocniczych dla żeglugi i spławu, warunki techniczne budowy statków i łodzi, wiązanie, rozbieranie i przechowywanie tratew.

Minister Robót Publicznych może w drodze rozporządzenia upoważnić wojewódzkie władzę administracji ogólnej do wydawania w ramach przepisów, przewidzianych w ust. 1 szczegółowych postanowień odnośnie do poszczególnych dróg wodnych lub ich odcinków.

Art.  20.

Nadzór nad przestrzeganiem przepisów niniejszego rozporządzenia oraz rozporządzeń i zarządzeń na jego podstawie wydanych sprawować będą urzędy i władze określone w art. 11.

Właściciele, posiadacze i kierownicy statków, łodzi i tratew obowiązani są stosować się do zarządzeń organów nadzorczych oraz dozwolić im wstępu na statki, łodzie i tratwy i przejazdu, na nich w związku z wykonywaniem nadzoru.

Art.  21.

Statki i łodzie zarejestrowane w jednym z portów morskich nie podlegają przepisom niniejszego rozporządzenia, jednakże podczas pobytu na śródlądowych drogach wodnych podlegają przepisom porządkowym obowiązującym na tych drogach oraz zarządzeniom organów nadzorczych.

Art.  22. 9

Od zarządzeń, dotyczących wydawania, względnie unieważniania, patentów retmańskich (art. 11), służy odwołanie do wojewódzkiej władzy administracji ogólnej tego województwa, na obszarze którego państwowy zarząd wodny ma swoją siedzibę, względnie wojewódzkiej władzy administracji ogólnej, właściwej dla danej władzy powiatowej w myśl ogólnych przepisów o postępowaniu administracyjnem.

Od orzeczeń wojewódzkich władz administracji ogólnej, dotyczących wydawania, względnie unieważniania, patentów statkowych (art. 5) i żeglarskich (art. 8), służy odwołanie do Ministra Robót Publicznych w myśl ogólnych przepisów o postępowaniu administracyjnem.

Art.  23.

Przekroczenie postanowień niniejszego rozporządzenia lub rozporządzeń i zarządzeń na jego podstawie wydanych, o ile czyn nie podlega surowszym przepisom karnym innych ustaw, będzie karane grzywną do 2.000 złotych. Władza orzekająca oznaczy w orzeczeniu na wypadek niemożności ściągnięcia grzywny karę aresztu zastępczego według słusznego uznania, jednak nie ponad 30 dni.

Do orzekania powołane są powiatowe władze administracji ogólnej.

Ukarany orzeczeniem powiatowej władzy administracji ogólnej może w ciągu siedmiu dni od dnia doręczenia orzeczenia wnieść na ręce tej władzy żądanie przekazania sprawy właściwemu sądowi okręgowemu, który rozstrzyga prawomocnie przy odpowiedniem zastosowaniu przepisów postępowania obowiązujących go w pierwszej instancji. Na wniosek prokuratora będzie zarządzone postępowanie uproszczone; wyrok sędziego nie ulega zaskarżeniu.

W postępowaniu sądowem orzeczenie władzy administracyjnej zastępuje prawomocny akt oskarżenia (wniosek w postępowaniu uproszczonem). Przed wyznaczeniem rozprawy przewodniczący (sędzia) może zarządzić przesłuchanie przez właściwy sąd powiatowy (pokoju) oskarżonego, świadków i biegłych; świadków i biegłych można przesłuchać pod przysięgą. Sąd postanawia według swego uznania, których świadków i biegłych przesłucha na rozprawie pod przysięgą lub bez zaprzysiężenia, a których zeznania będą odczytane; wolno odczytywać zapiski dochodzenia i inne części akt administracyjnych.

Żądanie przekazania sprawy sądowi nie wstrzymuje ściągnięcia grzywny.

Art.  24.

Niezależnie od ścigania karnego może organ nadzorczy w razie stwierdzenia braków lub nieprawidłowości, zagrażających bezpieczeństwu życia lub zdrowia ludzkiego albo pewności żeglugi lub spławu, statek, łódź lub tratwę zatrzymać w drodze lub w przystani albo skierować do najbliższej przystani aż do czasu usunięcia braków lub nieprawidłowości i na ten czas odebrać dokument statkowy, tratwowy, żeglarski lub retmański. Powyższe zarządzenia wydawane będą na koszt i ryzyko posiadacza statku, łodzi lub tratwy.

Art.  25.

Wykonanie niniejszego rozporządzenia porucza się Ministrowi Robót Publicznych w porozumieniu z zainteresowanymi ministrami.

Art.  26.

Rozporządzenie mniejsze wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia.

Dotychczasowe przepisy, normujące sprawy objęte artykułami 4 - 19 niniejszego rozporządzenie, stracą moc obowiązującą w miarę wydawania odpowiednich rozporządzeń. Wszystkie inne sprzeczne z niniejszem rozporządzeniem przepisy tracą moc obowiązującą z dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

1 Art. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 18 lutego 1932 r. (Dz.U.32.25.215) zmieniającej nin. rozp. z mocą ustawy z dniem 30 marca 1932 r.
2 Art. 5 zmieniony przez art. 1 pkt 2 ustawy z dnia 18 lutego 1932 r. (Dz.U.32.25.215) zmieniającej nin. rozp. z mocą ustawy z dniem 30 marca 1932 r.
3 Art. 6 zmieniony przez art. 1 pkt 3 ustawy z dnia 18 lutego 1932 r. (Dz.U.32.25.215) zmieniającej nin. rozp. z mocą ustawy z dniem 30 marca 1932 r.
4 Art. 8 zmieniony przez art. 1 pkt 4 i 5 ustawy z dnia 18 lutego 1932 r. (Dz.U.32.25.215) zmieniającej nin. rozp. z mocą ustawy z dniem 30 marca 1932 r.
5 Art. 11:

- zmieniony przez art. 1 pkt 6 ustawy z dnia 18 lutego 1932 r. (Dz.U.32.25.215) zmieniającej nin. rozp. z mocą ustawy z dniem 30 marca 1932 r.

- zmieniony przez art. 98 pkt 1 rozp. z mocą ustawy z dnia 28 grudnia 1934 r. o unormowaniu właściwości władz i trybu postępowania w niektórych działach administracji państwowej (Dz.U.34.110.976) z dniem 31 stycznia 1935 r.

6 Art. 16 zmieniony przez art. 98 pkt 2 rozp. z mocą ustawy z dnia 28 grudnia 1934 r. o unormowaniu właściwości władz i trybu postępowania w niektórych działach administracji państwowej (Dz.U.34.110.976) z dniem 31 stycznia 1935 r.
7 Art. 18 zmieniony przez art. 98 pkt 3 rozp. z mocą ustawy z dnia 28 grudnia 1934 r. o unormowaniu właściwości władz i trybu postępowania w niektórych działach administracji państwowej (Dz.U.34.110.976) z dniem 31 stycznia 1935 r.
8 Art. 19 zmieniony przez art. 1 pkt 7 ustawy z dnia 18 lutego 1932 r. (Dz.U.32.25.215) zmieniającej nin. rozp. z mocą ustawy z dniem 30 marca 1932 r.
9 Art. 22 zmieniony przez art. 1 pkt 8-10 ustawy z dnia 18 lutego 1932 r. (Dz.U.32.25.215) zmieniającej nin. rozp. z mocą ustawy z dniem 30 marca 1932 r.

Zmiany w prawie

Bez konsultacji społecznych nie będzie nowego prawa

Już od jutra rządowi trudniej będzie, przy tworzeniu nowego prawa, omijać proces konsultacji publicznych, wykorzystując w tym celu projekty poselskie. W czwartek, 31 października, wchodzą w życie zmienione przepisy regulaminu Sejmu, które nakazują marszałkowi Sejmu kierowanie projektów poselskich do konsultacji publicznych i wymagają sporządzenia do nich oceny skutków regulacji. Każdy obywatel będzie mógł odtąd zgłosić własne uwagi do projektów poselskich, korzystając z Systemu Informacyjnego Sejmu.

Grażyna J. Leśniak 30.10.2024
Nowy urlop dla rodziców wcześniaków coraz bliżej - rząd przyjął projekt ustawy

Rada Ministrów przyjęła we wtorek przygotowany w Ministerstwie Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej projekt ustawy wprowadzający nowe uprawnienie – uzupełniający urlop macierzyński dla rodziców wcześniaków i rodziców dzieci urodzonych w terminie, ale wymagających dłuższej hospitalizacji po urodzeniu. Wymiar uzupełniającego urlopu macierzyńskiego będzie wynosił odpowiednio do 8 albo do 15 tygodni.

Grażyna J. Leśniak 29.10.2024
Na zwolnieniu w jednej pracy, w drugiej - w pełni sił i... płacy

Przebywanie na zwolnieniu lekarskim w jednej pracy nie wykluczy już możliwości wykonywania pracy i pobierania za nią wynagrodzenia w innej firmie czy firmach. Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej przygotowało właśnie projekt ustawy, który ma wprowadzić też m.in. definicję pracy zarobkowej - nie będzie nią podpisanie w czasie choroby firmowych dokumentów i nie spowoduje to utraty świadczeń. Zwolnienie lekarskie będzie mogło przewidywać miejsce pobytu w innym państwie. To rewolucyjne zmiany. Zdaniem prawników, te propozycje mają sens, nawet jeśli znajdą się tacy, którzy będą chcieli nadużywać nowych przepisów.

Beata Dązbłaż 29.10.2024
Bez kary za brak lekarza w karetce do połowy przyszłego roku

W ponad połowie specjalistycznych Zespołów Ratownictwa Medycznego brakuje lekarzy. Ministerstwo Zdrowia wydłuża więc po raz trzeci czas, kiedy Narodowy Fundusz Zdrowia nie będzie pobierał kar umownych w przypadku niezapewnienia lekarza w zespołach ratownictwa medycznego. Ostatnio termin wyznaczono na koniec tego roku, teraz ma to być czerwiec 2025 r.

Beata Dązbłaż 23.09.2024
Darowizny dla ofiar powodzi z zerową stawką VAT

Można już stosować zerową stawkę VAT na darowizny dla ofiar powodzi - rozporządzenie w tej sprawie obowiązuje od 18 września, ale z możliwością stosowania go do darowizn towarów i nieodpłatnych usług przekazanych począwszy od 12 września do 31 grudnia 2024 r. Stawka 0 proc. będzie stosowana do darowizn wszelkiego rodzaju towarów lub usług niezbędnych do wsparcia poszkodowanych.

Monika Sewastianowicz 18.09.2024
Lewiatan: Za reformę płacy minimalnej będą musieli zapłacić pracodawcy

Projekt ustawy o minimalnym wynagrodzeniu jest słaby legislacyjnie. Nie tylko nie realizuje celów zawartych w unijnej dyrektywie, ale może przyczynić się do pogłębienia problemów firm i spadku zatrudnienia. Nie poprawi też jakości pracy w naszym kraju. Utrwala zwiększanie presji płacowej – uważa Konfederacja Lewiatan.

Grażyna J. Leśniak 10.09.2024