Zapobieganie upadłości na obszarze okręgów sądów apelacyjnych w Poznaniu i Toruniu oraz sądu okręgowego w Katowicach.

ROZPORZĄDZENIE

PREZYDENTA RZECZYPOSPOLITEJ

z dnia 6 marca 1928 r.

o zapobieganiu upadłości na obszarze okręgów sądów apelacyjnych w Poznaniu i Toruniu oraz sądu okręgowego w Katowicach.

Na podstawie art. 44 ust. 6 Konstytucji i ustawy z dnia 2 sierpnia 1926 r. o upoważnieniu Prezydenta Rzeczypospolitej do wydawania rozporządzeń z mocą ustawy (Dz. U. R. P. Nr. 78, poz. 443) postanawiam co następuje:

Rozdział  I.

Odroczenie wypłat.

Art.  1.

Odroczenie wypłat może być udzielone kupcowi posiadającemu dostateczne środki do zupełnego zaspokojenia wszystkich swoich wierzycieli, który wskutek wyjątkowych, a niezależnych od niego okoliczności, zaprzestał czasowo wypłat lub przewiduje w najbliższej przyszłości konieczność czasowego ich zaprzestania.

Odroczenie wypłat nie może być udzielone, jeżeli niewypłacalność jest wynikiem takich czynów dłużnika, które w razie ogłoszenia upadłości posiadałyby znamiona czynu karygodnego.

Art.  2.

Odroczenia wypłat udziela sąd właściwy do ogłoszenia dłużnikowi upadłości.

Art.  3.

Do podania, w którem dłużnik winien uzasadnić wniosek o odroczenie wypłat, winny być dołączone:

1) wyciąg z rejestru firmowego,

2) bilans z wykazem i oszacowaniem szczegółowem aktywów i pasywów,

3) spis wierzycieli ze wskazaniem imion, nazwisk (lub firm) i adresu oraz z wymienieniem sum dłużnych i terminów ich płatności, przyczem wierzytelności, zabezpieczone zastawem lub hipoteką, winny być wyszczególnione oddzielnie,

4) wykaz udzielonych poręczeń: solidarnych i niesolidarnych,

5) wykaz niewykonanych wyroków, zapadłych przeciwko dłużnikowi, a ulegających wykonaniu,

6) plan sanacji przedsiębiorstwa,

7) oświadczenie piśmienne dłużnika, stwierdzone jego własnoręcznym podpisem, o rzetelności danych, wymienionych w p. 2 - 6 artykułu niniejszego, których prawdziwość winien dłużnik potwierdzić zaręczeniem w miejsce przysięgi.

Art.  4.

Sąd po otrzymaniu podania wyznaczy niezwłocznie termin najdalej miesięczny do rozpoznania sprawy, o czerń ogłosi co najmniej na tydzień naprzód w Monitorze Polskim oraz w dwóch czasopismach prywatnych według swego uznania.

W ogłoszeniu będzie zaznaczone, że wierzyciele mogą przybyć na rozprawę celem udzielenia sądowi wyjaśnień.

Na termin ten sąd wezwie dłużnika. W razie niestawiennictwa dłużnika, osobiście lub przez pełnomocnika, postępowanie będzie umorzone, chyba że dłużnik usprawiedliwi swe niestawiennictwo.

Art.  5.

Sąd, na wniosek dłużnika, może zabezpieczyć podanie o odroczenie wypłat decyzją zarządzając, wstrzymanie wyznaczonej już sprzedaży przez licytację majątku petenta, o ile złożone dowody art. 3) dostatecznie uzasadniają okoliczności, przytoczone w podaniu.

Art.  6.

Sąd, gdy uzna tego potrzebę, poleci przed rozprawą jednemu lub kilku biegłym zbadanie stanu przedsiębiorstwa w związku ze złożonemi przez dłużnika wyjaśnieniami i dokumentami (art. 3).

Dłużnik obowiązany jest wyznaczonemu biegłemu lub biegłym okazać księgi, rachunki, faktury, korespondencję oraz wszystko to, co stwierdza stan jego interesu, pod rygorem umorzenia postępowania.

Biegli złożą opinję sądowi na piśmie.

Art.  7.

Sąd może zasięgnąć od izb przemysłowo - handlowych, władz, urzędów, instytucyj, zrzeszeń lub stowarzyszeń opinji co do użyteczności państwowej, gospodarczej lub społecznej przedsiębiorstwa dłużnika.

Art.  8.

W terminie, wyznaczonym do rozprawy, sąd na niejawnej rozprawie wysłucha dłużnika i biegłych oraz dopuści do wyjaśnień wierzycieli, którzy stawili się na skutek ogłoszeń (art. 4).

Art.  9.

Sąd orzeka o podaniu dłużnika uchwałą.

Art.  10.

Jeżeli w postępowaniu sądowem znajdują się jednocześnie podania: dłużnika - o odroczenie wypłat i wierzyciela - o ogłoszenie upadłości, - to sąd oba te podania rozstrzyga jedną uchwałą.

W czasie trwania odroczenia wypłat upadłość nie może być ogłoszona.

Art.  11.

Uchwała zarządzająca odroczenie wypłat jest natychmiast wykonalna.

Uchwała ta będzie ogłoszona w Monitorze Polskim i przynajmniej w jednem czasopiśmie nieurzędowem według uznania sądu, nadto winna być niezwłocznie wywieszona w gmachu sądu. Oprócz tego sąd zawiadamia o odroczeniu wypłat dłużnika, wydział egzekucyjny i procesowy oraz izbę przemysłowo - handlową i właściwego komornika sądowego.

Art.  12.

W razie uwzględnienia podania dłużnika, sąd oznaczy termin odroczenia wypłat. Termin ten nie może być dłuższy, niż trzy miesiące, i liczy się od daty wydania uchwały. Termin ten może być przedłużony o dalsze trzy miesiące najwyżej dwukrotnie. Podanie winno być zgłoszone najpóźniej na czternaście dni przed upływem terminu, na który zostało udzielone odroczenie wypłat; sąd winien w tymże terminie czternastodniowym podanie to rozstrzygnąć bez ustnej rozprawy. Przedłużenie terminu zależy od uznania sądu, którego uchwała zaskarżeniu nie ulega. Termin przedłużenia liczy się od daty upływu terminu poprzedniego odroczenia wypłat.

Art.  13.

Udzielając dłużnikowi odroczenia wypłat, sąd zamianuje jednego lub kilku nadzorców sądowych nad przedsiębiorstwem dłużnika.

Nadzorcą sądowym nie mogą być osoby, wymienione w § 383 ust. 1, lit. 1 - 3 pr. cyw., ani konkurent dłużnika.

Nadzorca sądowy przed przystąpieniem do wykonania poruczonych mu przez sąd obowiązków, w ciągu dwudziestu czterech godzin po otrzymaniu nominacji, złoży wobec sądu przyrzeczenie, że poruczone mu obowiązki spełniać będzie sumiennie według najlepszej swej woli i wiedzy.

Art.  14.

Do nadzorcy sądowego należy zarząd nad przedsiębiorstwem korzystającem z odroczenia wypłat.

Za zgodą sądu nadzorca sądowy może upoważnić dłużnika bądź osobę trzecią do wykonywania poszczególnych czynności, związanych z prowadzeniem przedsiębiorstwa.

Skargi na czynności nadzorcy sądowego, w związku z wykonaniem zarządu nad przedsiębiorstwem, rozstrzyga ostatecznie sąd.

Art.  15.

Nadzorca sądowy obowiązany jest niezwłocznie przystąpić:

1) do zamknięcia i zakontestowania ksiąg handlowych dłużnika,

2) do wniesienia do rejestru firmowego i księgi wieczystej dłużnika wzmianki (ostrzeżenia) o uchwale, udzielającej dłużnikowi odroczenia wypłat, z zaznaczeniem w rejestrze, kto sprawuje zarząd, oraz kogo i w jakim zakresie upoważniono do wykonywania poszczególnych czynności (art. 14 ust. 2),

3) do sprawdzenia złożonego przez dłużnika bilansu, stanu aktywów i pasywów oraz spisu wierzycieli (art. 3 p. 2 i 3).

Art.  16.

Ze swych czynności (art. 13 - 15) nadzorca sądowy obowiązany będzie składać sądowi sprawozdanie raz na miesiąc.

Art.  17.

Z chwilą wydania uchwały udzielającej odroczenia wypłat, dłużnik nie ma prawa wykonywać żadnych czynności zarządu ani rozporządzać majątkiem bez zezwolenia nadzorcy, tudzież zaciągać zobowiązań innych, prócz tych, które są konieczne do dalszego prowadzenia przedsiębiorstwa, o ile został do tego uprawniony stosownie do art. 14 ust. 2.

Wszelkie sprzeczne z tem postanowieniem czyny dłużnika uznaje się za nie mające żadnych skutków prawnych, zdziałane zaś na tej podstawie akty prawne, - za nieważne.

Jednakże osoby trzecie, które udowodnią, że zawierając umowę z dłużnikiem działały w dobrej wierze, mogą dochodzić swych praw lub strat na dłużniku, urzeczywistnić je wszakże będą mogły dopiero po ustaniu odroczenia wypłat. § 135 kod. cyw. ma do tych wypadków odpowiednie zastosowanie.

Art.  18.

W czasie trwania odroczenia wypłat postępowanie egzekucyjne i aresztowe przeciwko dłużnikowi nie może być wszczynane, a wszczęte ulega wstrzymaniu.

Żaden wpis hipoteczny na nieruchomościach dłużnika z mocy wyroków lub decyzyj sądowych nie może być uzyskany podczas trwania odroczenia.

Odroczenie nie zawiesza biegu spraw rozpoczętych i nie tamuje możności wszczynania przeciwko dłużnikowi nowych spraw sądowych; w tym ostatnim wypadku koszty procesu obciążają powoda, jeżeli pretensja została w całości wciągnięta na listę wierzytelności.

Dłużnik może stawać w sprawach majątkowych w obecności lub za zgodą nadzorcy sądowego; nadzorca korzysta z uprawnień strony.

Art.  19.

Odroczenie wypłat nie rozciąga się:

1) na należności z zobowiązań, zaciągniętych po wyrzeczeniu odroczenia wypłat,

2) na koszty postępowania zapobiegawczego,

3) na podatki i opłaty skarbowe i komunalne,

4) na należności z tytułu umów najmu pracy oraz związane z nią opłaty na rzecz instytucyj ubezpieczeń społecznych,

5) na alimenty i wymiary wszelkiego rodzaju,

6) na należności, zabezpieczone umownym zastawem ruchomym,

7) na odsetki od należności, zabezpieczonych hipotecznie, oraz na należności, zabezpieczone hipoteczni na nieruchomościach nie służących celom przedsiębiorstwa,

8) na przedmioty lub tytuły, które ulegałyby rewindykacji w razie upadłości.

W powyższych wypadkach nie mają zastosowania przepisy art. 17 i 18.

Art.  20.

Odroczenie wypłat nie ma skutku względem współdłużników i poręczycieli.

Art.  21.

Spłata długów, na które rozciąga się odroczenie wypłat, nie może być dokonywana przed sprawdzeniem bilansu i spisu wierzycieli przez nadzorcę sądowego.

Fundusze, osiągnięte z prowadzenia przedsiębiorstwa, po pokryciu kosztów postępowania zapobiegawczego, wydatków na prowadzenie przedsiębiorstwa i na skromne utrzymanie dłużnika oraz należności z zobowiązań, zaciągniętych po wyrzeczeniu odroczenia wypłat, mogą być użyte na zaspokojenie wierzycieli.

Plan zaspokojenia wierzycieli ustala nadzorca sądowy i przedstawia go do zatwierdzenia sądowi, przed którym toczy się postępowanie.

Do kolejności zaspakajania wierzycieli mają odpowiednie zastosowanie przepisy dotyczące upadłości.

Spór wszczęty przeciwko uchwale zatwierdzającej plan nie wstrzymuje wypłat, przewidzianych w planie, o ile sąd nie postanowi inaczej; sąd wszakże władny będzie zarządzić jednocześnie zabezpieczenie należności, co do których wszczęto spór.

Art.  22.

Pretensje wzajemne nie ulegają potrąceniu:

1) jeżeli wierzyciel stał się dłużnikiem przedsiębiorstwa dopiero po wyrzeczeniu odroczenia, przyczem dla powstania wierzytelności lub długu miarodajny jest moment zaciągnięcia zobowiązania, a nie moment jego wykonania,

2) jeżeli dłużnik przedsiębiorstwa nabył wierzytelność, powstałą przed wyrzeczeniem odroczenia.

Art.  23.

Bieg przedawnienia wierzytelności, objętych odroczeniem, zawiesza się na czas trwania odroczenia wypłat.

Art.  24.

Natychmiastowe zażalenie służy dłużnikowi w razie odmowy, a wierzycielowi - w razie udzielenia odroczenia wypłat. Termin do wniesienia zażalenia liczy się od daty ogłoszenia uchwały w Monitorze Polskim (art. 11).

Zażalenie nie wstrzymuje wykonania zaskarżonej uchwały.

Sąd rozstrzyga zażalenie ostatecznie.

Art.  25.

Sąd na wniosek nadzorcy sądowego oznaczy wysokość jego wynagrodzenia po wysłuchaniu dłużnika. Wynagrodzenie to korzysta z takiego pierwszeństwa, jak należności osób zatrudnionych, w przedsiębiorstwie (§ 61 lit. a ordyn. konkurs.). Na uchwałę sądu służy tak nadzorcy sądowemu, jak dłużnikowi, natychmiastowe zażalenie.

Sąd rozstrzyga zażalenie ostatecznie.

Art.  26.

Koszty ogłoszeń postępowania w sprawie ponosi dłużnik.

Art.  27.

Postępowanie zapobiegawcze będzie umorzone po upływie terminu odroczenia wypłat. Uchwała o umorzeniu ulega natychmiastowemu zażaleniu.

Jednak sąd, na wniosek dłużnika lub wierzycieli, umarzając postępowanie zapobiegawcze, może ogłosić upadłość, o ile niewypłacalność dłużnika nie została usunięta.

Art.  28.

Na wniosek nadzorcy sądowego, wierzycieli lub też z inicjatywy sądu odroczenie wypłat może być uchylone w każdym czasie, o ile dłużnik dopuścił się w zarządzie lub rozporządzaniu swoim majątkiem czynów, wzbronionych przez art. 17, lub też działał na szkodę wierzycieli.

Odroczenie wypłat będzie uchylone w każdym czasie:

1) jeżeli dłużnik zrzeknie się w podaniu do sądu dalszego korzystania z dobrodziejstw odroczenia wypłat,

2) jeżeli pomiędzy dłużnikiem a wierzycielami będzie zawarty układ zapobiegawczy według zasad, wyrażonych w art. 30 i nast. niniejszego prawa,

3) jeżeli pomimo otwarcia postępowania układowego do zawarcia układu nie doszło.

Uchwała o uchyleniu odroczenia ulega natychmiastowemu zażaleniu. Przed uchyleniem odroczenia wypłat sąd winien dłużnikowi dać możność oświadczenia się.

Art.  29.

Sąd zarządzi ogłoszenie uchwały (art. 27 i 28) trybem, przewidzianym w art. 11.

Rozdział  II.

Układ zapobiegawczy.

Art.  30.

Kupiec, który przewiduje niemożność zaspokojenia w całości wszystkich swoich wierzycieli z upływem pierwszych trzech miesięcy po uzyskaniu odroczenia, może celem uniknięcia upadłości uzyskać układ zapobiegawczy według zasad poniższych.

Art.  31.

Dłużnik składa podanie o otwarcie postępowania układowego do sądu, przed którym toczy się postępowanie (art. 2), po wydaniu uchwały udzielającej odroczenia wypłat, a przed upływem pierwszych trzech miesięcy tegoż odroczenia. Do podania winny być dołączone propozycje układowe.

Art.  32.

Propozycje układowe mogą obejmować:

1) odroczenie lub rozłożenie na raty spłaty długów na termin łączny nie dłuższy, jak lat dwa;

2) zmniejszenie sumy długu równomierne dla wszystkich wierzycieli, nie więcej jednak, jak o 30%, a przy istnieniu warunków, przewidzianych w art. 57 niniejszego prawa, - o 60%;

3) ograniczenie dłużnika w zarządzaniu i rozporządzaniu majątkiem, zwłaszcza nieruchomym, na czas wykonywania układu oraz dodanie dłużnikowi nadzorcy lub ustanowienie zarządcy z ramienia wierzycieli z określeniem ich uprawnień;

4) rękojmie zabezpieczające wykonanie zobowiązań, objętych układem.

Art.  33.

Układ żadnych innych warunków, oprócz wymienionych w artykule poprzednim, zawierać nie może.

Art.  34.

Układ nie może dotyczyć należności, wymienionych w art. 19, a także należności, zabezpieczonych umownym zastawem lub wpisem do księgi wieczystej.

Art.  35.

Sąd po otrzymaniu podania o otwarcie postępowania układowego wyznaczy niezwłocznie na jeden z najbliższych dni czternastu termin rozpoznania podania.

Na termin ten sąd wezwie nadzorcę sądowego i dłużnika w celu wysłuchania ich wyjaśnień.

Nieprzybycie dłużnika osobiście lub jego pełnomocnika pociąga za sobą pozostawienie podania bez rozpoznania, chyba że dłużnik usprawiedliwi swe niestawiennictwo.

Art.  36.

Sąd, gdy uzna tego potrzebę, może wezwać na rozprawę jednego lub kilku biegłych w celu wysłuchania ich opinji o propozycjach układowych dłużnika w związku ze stanem interesów jego przedsiębiorstwa.

Sąd może nadto zasięgnąć opinji izb przemysłowo - handlowych, władz, urzędów, instytucyj, zrzeszeń lub stowarzyszeń w myśl art. 7, o ile w toku postępowania przy odroczeniu wypłat tego nie uczynił.

Art.  37.

Sąd po wysłuchaniu nadzorcy sądowego, wyjaśnień dłużnika i opinji biegłych zarządzi uchwałą otwarcie postępowania układowego, o ile niemożność zaspokojenia przez dłużnika wszystkich długów w całości bądź w terminie ich płatności nastąpiła skutkiem wyjątkowych, a niezależnych od niego, okoliczności, i o ile dłużnik działał w dobrej wierze.

Art.  38.

Uchwała sądu, zarządzająca otwarcie postępowania układowego, będzie ogłoszona w czasopismach, wskazanych w art. 4 niniejszego prawa.

Art.  39.

Otwarcie postępowania układowego pociąga za sobą z mocy prawa dalsze przedłużenie terminu odroczenia wypłat ze wszystkiemi jego skutkami do czasu zatwierdzenia układu przez sąd (art. 60).

Art.  40.

W celu ustalenia listy wierzycieli nadzorca sądowy wyznaczy w porozumienia z sędzią jeden lub kilka terminów sprawdzenia wierzytelności, o czem poda do wiadomości przez ogłoszenie w czasopismach, wymienionych w art. 4, i zawiadomi właściwą izbę skarbową, nadto do wierzycieli figurujących w spisie, wymienionym w art. 3 p. 3, oraz do dłużnika roześle zawiadomienia w listach poleconych.

W ogłoszeniach tych i listach poleconych nadzorca sądowy wskaże nadto miejsce, datę wyłożenia listy wierzycieli oraz termin i tryb jej zaskarżenia.

Art.  41.

W wyniku sprawdzenia nadzorca sądowy wciągnie na listę tych wierzycieli, których należności oparte są bądź na wpisach w prawidłowo prowadzonych księgach dłużnika, bądź na innych tytułach bezspornych lub niebudzących wątpliwości, a także wierzycieli warunkowych (art. 47). Nie ulegają wciągnięciu na listę wierzyciele reprezentujący należności, wymienione w art. 19.

Lista sprawdzonych wierzycieli będzie wyłożona w sądzie, przed którym toczy się postępowanie.

Art.  42.

Od daty wyłożenia listy osoby interesowane mogą zaskarżyć w terminie siedmiodniowym postanowienia nadzorcy sądowego co do wciągnięcia lub odmowy wciągnięcia wierzytelności na listę do sądu, który spór ostatecznie rozstrzyga.

Rozstrzygniecie sądu nie pozbawia stron prawa wytoczenia powództwa przed sąd właściwy (art. 47); do sprawy winien być zapozwany nadzorca sądowy.

Art.  43.

Jeżeli przy sprawdzaniu wierzytelności będzie ustalone, że niektóre weksle, wystawione, akceptowane, indosowane lub poręczone przez dłużnika, znajdują się w obiegu, to sąd wyznaczy dodatkowy termin sprawdzenia tych wierzytelności.

Art.  44.

Sprawdzenie wierzytelności winno nastąpić najpóźniej w terminie dwumiesięcznym od daty otwarcia postępowania układowego. Sąd z ważnych powodów może termin ten przedłużyć najwyżej o miesiąc.

Po sprawdzeniu wierzytelności listę ich zatwierdza sąd.

Art.  45.

Po upływie terminu sprawdzenia, nie później wszakże, jak w ciągu następnych 3 miesięcy, na listę będą mogli być wciągnięci tylko ci wierzyciele, którzy udowodnią, że nie zgłosili swoich pretensyj w terminach oznaczonych z przyczyn ważnych, a od nich niezależnych.

Art.  46.

Wciągnięcie wierzytelności na listę wierzycieli ma ten tylko skutek, że uprawnia wierzyciela do brania udziału w ogólnych zgromadzeniach wierzycieli i określa sumę, w stosunku do której ma on prawo uczestniczyć w uchwałach tego zgromadzenia, nie przesądzając ani istoty, ani wysokości samego roszczenia prywatno-prawnego.

Art.  47.

Wierzyciel, którego pretensje w całości lub w części zostały odrzucone przez sędziego, może wytaczając powództwo (art. 42 ust. 2), wnosić o określenie tymczasem zarządzeniem sumy, z którą będzie warunkowo wpisany na listę wierzycieli. Warunkowe wpisanie na listę daje wierzycielowi prawo brania udziału w ogólnych zgromadzeniach wierzycieli (art. 49), tudzież w podziale funduszu, przyczem przypadające na jego rzecz kwoty będą im wypłacone dopiero po uprawomocnieniu się wyroku.

Art.  48.

Nadzorca sądowy złoży sądowi sprawozdanie piśmienne ze swych czynności (art. 40 - 47) niezwłocznie po ich wykonaniu.

Art.  49.

Sąd zwoła ogólne zgromadzenie wierzycieli niezwłocznie po złożeniu sprawozdania przez nadzorcę sądowego.

Art.  50.

O terminie ogólnego zgromadzenia wierzycieli sąd obwieści trybem art. 4 mniejszego prawa.

Wierzyciele, wpisani na listę, sprawdzoną przez nadzorcę sądowego (art. 41, 43, 45, 47), będą nadto zawiadomieni o terminie ogólnego zgromadzenia listami poleconemi z dołączeniem treści propozycyj układowych.

Termin winien się odbyć najpóźniej w miesiąc po zatwierdzeniu sprawdzonej listy wierzycieli.

Art.  51.

W ogólnem zgromadzeniu biorą udział wierzyciele, wpisani na listę przez nadzorcę sądowego (art. 41, 43, 44, 45, 47).

Art.  52.

Do skuteczności uchwał ogólnego zgromadzenia niezbędna jest obecność przynajmniej połowy wszystkich wciągniętych na listę wierzycieli; za obecnych uważa się i tych wierzycieli, którzy zgłosili swe głosy na piśmie (art. 54).

W razie powtórnego nieprzybycia na ponownie wyznaczony termin niezbędnej do skuteczności uchwał ogólnego zgromadzenia liczby wierzycieli - postępowanie zapobiegawcze umarza się. Pomiędzy pierwszem a drugiem zgromadzeniem winno upłynąć co najmniej siedem, a nie więcej jak czternaście dni.

Art.  53.

Ogólnemu zgromadzeniu wierzycieli przewodniczy sędzia.

Nadzorca sądowy złoży wobec zgromadzonych wierzycieli sprawozdanie ze swych czynności, poczem sąd odczyta propozycje układowe dłużnika. Na żądanie sądu dłużnik winien złożyć przysięgę, że według najlepszej swej wiedzy przedstawił stan swego majątku oraz wymienił wierzycieli tak dokładnie, jak to był w stanie uczynić.

Nad propozycjami układowemi zarządzi sąd dyskusję.

Za zgodą dłużnika poszczególni wierzyciele mogą na pierwszem ogólnem zgromadzeniu stawiać wnioski, a także proponować poprawki i uzupełnienia, dotyczące warunków układu.

Art.  54.

Po wyczerpaniu głosów sąd zarządzi głosowanie z listy obecności.

Nieobecni wierzyciele mogą złożyć swoje głosy na piśmie; podpis wierzyciela winien być poświadczony co najmniej przez urząd policyjny.

Głos, złożony na piśmie, bierze się w rachubę, jeżeli głosowanie odbywa się nad propozycjami układowemi dłużnika w brzmieniu, niezmienionem przez wnioski, poprawki i uzupełnienia wierzycieli, zgłoszone na ogólnem zgromadzeniu.

Art.  55.

Jeżeli na ogólnem zgromadzeniu wierzycieli propozycje układowe ulegną zmianie, sąd zarządzi z urzędu zwołanie ponownego ogólnego zgromadzenia w terminie nie wcześniejszym, jak po upływie dni siedmiu i nie późniejszym, jak po upływie dni czternastu z zachowaniem formalności, przewidzianych w art. 50.

Art.  56.

Układ zapobiegawczy będzie uważany za przyjęty przez wierzycieli, jeżeli za jego zawarciem wypowie się w głosowaniu przynajmniej połowa wszystkich wierzycieli biorących udział w ogólnem zgromadzeniu z prawem głosu stanowczego, reprezentująca przez swe wierzytelności, wciągnięte na listę (art. 41, 43, 44, 45) lub przyjęte warunkowo do masy (art. 47), nie mniej, jak dwie trzecie wszystkich sprawdzonych wierzytelności, nie wliczając w to wierzytelności, wymienionych w art. 34.

Wierzyciele uprzywilejowani, bądź też ci, których wierzytelności są zabezpieczone umownym zastawem albo wpisem do księgi wieczystej, w głosowaniu nie uczestniczą, chyba że zrzekną się nazawsze zastawu lub zabezpieczenia hipotecznego.

Art.  57.

Jeżeli w propozycjach układowych dłużnik chce uzyskać zmniejszenie długu ponad 30%, a nie więcej, jak o 69% (art. 32 p. 2), to do zawarcia układu niezbędne są warunki, wymienione w artykule poprzednim, z tem jednak zastrzeżeniem, że wierzyciele wypowiadający się za układem winni reprezentować co najmniej dziewięć dziesiątych wszystkich sprawdzonych wierzytelności.

Art.  58.

Jeżeli w głosowaniu zbraknie jednego z przewidzianych w art. 56 warunków wymaganej do przyjęcia układu większości, albo jeżeli do przyjęcia układu zbraknie jednego lub obu warunków większości, wymaganej przez art. 57, a dłużnik wniesie zaraz po odbytem głosowaniu o zmniejszenie długów nie więcej, jak o 30%, - wówczas sąd zarządzi z urzędu zwołanie ponownego ogólnego zgromadzenia z tym samym, co i pierwsze, porządkiem dziennym.

Zgromadzenie to zwołane będzie nie wcześniej, jak po upływie dni siedmiu, i nie później, jak po upływie dni czternastu, z zachowaniem formalności, przewidzianych w art. 50.

Uchwały tego ogólnego zgromadzenia zapadają większością, przewidzianą w art. 56.

Uchwały te są ostateczne.

Art.  59.

Układ zapobiegawczy będzie spisany w formie protokółu. W protokóle tym należy wymienić liczbę głosów oddanych ustnie i na piśmie za przyjęciem oraz za odrzuceniem układu.

Art.  60.

Układ zapobiegawczy, przyjęty przez wierzycieli, ulega zatwierdzeniu sądu.

Sąd dopuści do wyjaśnień dłużnika, wierzycieli i nadzorcę sądowego, o ile o to wnosić będą.

Art.  61.

Sąd odmówi zatwierdzenia układu zapobiegawczego:

1) jeżeli zawiera przedmioty, które nie mogą być objęte układem zapobiegawczym (art. 32-34),

2) jeżeli zwołanie ogólnego zgromadzenia nastąpiło bez zachowania przewidzianych form (art. 50),

3) jeżeli nie została osiągnięta na ogólnem zgromadzeniu wierzycieli większość, wymagana przez niniejsze prawo (art. 56 - 58),

4) jeżeli w głosowaniu uczestniczyli wierzyciele, nie mający prawa głosu stanowczego (art. 56 ust. 2),

5) jeżeli dłużnik po otwarciu postępowania układowego dopuścił się w zarządzie lub rozporządzaniu swoim majątkiem czynów, wzbronionych mu przez art. 17 i 39 niniejszego prawa,

6) jeżeli warunki układu przeczą dobrym obyczajom lub porządkowi publicznemu.

Art.  62.

Sąd może odmówić zatwierdzenia układu, jeżeli warunki układu przeciwne są zasadom słuszności, lub są zbyt krzywdzące dla mniejszości wierzycieli, którzy na ogólnem zgromadzeniu głosowali przeciw układowi.

Art.  63.

Uchwałę sądu w przedmiocie zatwierdzenia lub niezatwierdzenia układu zapobiegawczego należy ogłosić; jest ona tymczasowo wykonalna.

Wypis tenoru uchwały zatwierdzającej układ łącznie z wypisem z listy wierzycieli stanowi tytuł egzekucyjny, odnoszący się do wierzytelności ostatecznie ustalonych.

Zarówno wierzyciele, jak i dłużnik mogą wnieść na uchwałę natychmiastowe zażalenie. Zażalenie na niezatwierdzenie układa pozostawione będzie bez rozpoznania, o ile dłużnikowi przed jej rozstrzygnięciem ogłoszono upadłość.

Art.  64.

Układ zapobiegawczy obowiązuje wszystkich wierzycieli, wciągniętych i niewciągniętych na listę, jako też i tych, którzy nie brali udziału, w ogólnych zgromadzeniach; nie obowiązuje zaś tych wierzycieli, których należności nie podlegają układowi (art. 34).

Jednakże wierzyciele, których wierzytelności zostały świadomie ukryte przez dłużnika, mogą dochodzić na tymże dłużniku szkód i strat aż do wysokości pełnej swej pretensji.

Art.  65.

Jeżeli sąd się przekona, że dłużnik bądź przyjętych na siebie zobowiązań nie wykonywa, bądź też działa w złej wierze, - natenczas unieważni układ zapobiegawczy z wyjątkiem tej jego części, która obejmuje rękojmie, udzielone w myśl art. 32 p. 4.

Przepisy art. 63 co do tymczasowej wykonalności i natychmiastowego zażalenia mają w tym wypadku odpowiednie zastosowanie.

Kwoty, wypłacone poszczególnym wierzycielom zgodnie z warunkami układu, nie ulegają zwrotowi do masy, lecz będą zarachowane na poczet ich pełnych należności.

Art.  66.

Zmiana osoby nadzorcy lub zarządcy x ramienia, wierzycieli (art. 32 p. 3) z powodu zaprzestania lub nienależytego wykonywania poruczonych im obowiązków nastąpi w trybie i z zachowaniem form, przewidzianych w prawie niniejszem do zawarcia układu.

W wypadkach niecierpiących zwłoki tymczasowego zarządcę lub nadzorcę wyznaczy sąd.

Art.  67.

Wynagrodzenie nadzorców, względnie zarządców z ramienia wierzycieli (art. 32 p. 3) - określą wierzyciele w porozumieniu z dłużnikiem w układzie zapobiegawczym.

W razie unieważnienia układu w wypadku, przewidzianym przez art. 65, wysokość, wynagrodzenia nadzorcy określi sąd, kierując się zasadami układu w tym przedmiocie.

Art.  68.

Koszty postępowania układowego ponosi dłużnik.

Art.  69.

O zakończeniu postępowania sąd obwieści w sposób, przewidziany w art. 11.

Pozatem sąd wniesie o wykreślenie wzmianki dotyczącej otwarcia postępowania z rejestru firmowego i księgi wieczystej, a równocześnie uczyni wniosek o zapisanie zabezpieczeń hipotecznych, przewidzianych układem. Nadto sąd zawezwie nadzorcę sądowego do oddania nominacji.

Rozdział  III.

Postanowienia karne.

Art.  70.

Dłużnik lub osoba działająca w jego imieniu winna:

1) złożenia sądowi fałszywych danych dotyczących stanu majątku przez zatajenie części aktywów lub przez wskazanie całkowicie lub częściowo zmyślonych pasywów w celu uzyskania odroczenia wypłat lub układu zapobiegawczego;

2) udzielenia osobiście lub za pośrednictwem osób trzecich komukolwiek z wierzycieli szczególnych dopłat lub korzyści poza warunkami układu zapobiegawczego w celu skłonienia tegoż wierzyciela do głosowania za przyjęciem układu zapobiegawczego ulega karze więzienia na czas nie krótszy od lat trzech; jednocześnie można orzec utratę obywatelskich praw honorowych.

W razie okoliczności łagodzących można karę zniżyć do sześciu miesięcy.

Art.  71.

Uznany będzie za wspólnika w przestępstwach, przewidzianych w art. 70, jeśli przestępstwa te nastąpiły, i jako wspólnik będzie karany, - winny:

1) podżegania do tych przestępstw;

2) żądania lub otrzymania zapłaty na poczet zobowiązania, wydanego w warunkach, wskazanych w artykule 70 p. 2, o czem winowajca wiedział.

Rozdział  IV.

Postanowienia przechodnie.

Art.  72.

Dotychczasowe nadzory sądowe, zarządzone na podstawie rozporządzenia rady związkowej z dnia 14 grudnia 1916 r., winny być zakończone w ciągu trzech miesięcy od wejścia w życie niniejszego prawa.

W wypadkach zasługujących na szczególne uwzględnienie sąd władny będzie przedłużyć trwanie nadzoru sądowego na dalsze trzy miesiące.

Z upływem terminów wyżej oznaczonych sąd umorzy postępowanie w myśl art. 27, o ile dłużnik w ciągu powyższego okresu nie złoży podania o otwarcie postępowania układowego na zasadzie art. 31 prawa niniejszego, którego przepisy będą miały zastosowanie w dalszym toku postępowania układowego.

Rozdział  V.

Postanowienia końcowe.

Art.  73.

W postępowaniu o odroczenie wypłat i w postępowaniu układowem stosuje się przepisy ustawy postępowania cywilnego, o ile prawo niniejsze inaczej nie stanowi.

Art.  74.

Sąd może z urzędu zarządzić dochodzenia potrzebne do ustalenia faktów i przeprowadzić dowody, które mu się wydają wskazane.

Art.  75.

Przy doręczeniach nie jest konieczne uwierzytelnienie odnośnego pisma.

Doręczenia, skierowane do osób, znajdujących się zagranicą, uskutecznia się zapomocą listów poleconych. Wierzycielom nieznanym z pobytu doręczeń nie uskutecznia się, chyba że wierzyciele ci mają zamieszkałego w Polsce pełnomocnika dla doręczeń, o którego ustanowieniu sądowi wiadomo.

Art.  76.

Rozstrzygnięcia mogą zapaść bez uprzedniej ustnej rozprawy.

Rozstrzygnięcia sądu są niezaskarżalne, o ile prawo niniejsze nie stanowi inaczej.

Dalsze zażalenia w żadnym razie nie mają miejsca.

Art.  77.

Przepisy niniejszego prawa nie odnoszą się do przedsiębiorstw ubezpieczeniowych, podlegających nadzorowi wedle ustawy z dnia 12 maja 1901 r. o prywatnych przedsiębiorstwach ubezpieczeniowych (Dz. U. Rzeszy str. 139).

Art.  78.

O ile według przepisów ustawy upadłościowej lub ustawy o zaczepieniu czynności prawnych dłużnika poza postępowaniem upadłościowem (Dz. U. Rzeszy z 1898 r. str. 709) zaczepienie czynności prawnych zależne jest od ich zdziałania w ciągu oznaczonych okresów czasu poprzedzających otwarcie upadłości, postawienie wniosku o otwarcie upadłości, zawieszenie wypłat lub zaczepienie, przy obliczeniu tych okresów czasu nie wlicza się czasu trwania odroczenia wypłat.

Przepis ust. 1 nie ma zastosowania, jeżeli czynność prawną na podstawie ustawy o zaczepieniu czynności prawnych dłużnika poza postępowaniem upadłościowem zaczepia wierzyciel, nieobjęty postępowaniem.

Art.  79.

Przepisy §§ 207 do 211, 213 ustawy upadłościowej, § 63 ustawy o spółkach z ograniczona odpowiedzialnością (Dz. U. Rzeszy z 1898 r. str. 846) należy odpowiednio stosować w postępowaniu zapobiegawczem.

W postępowaniu układowem co do prywatnego majątku osobiście odpowiedzialnego wspólnika jawnej spółki handlowej, spółki komandytowej lub komandytowej na akcje wierzyciele spółki, co do majątku której otwarto postępowanie układowe lub upadłościowe, uczestniczą tylko w wysokości kwoty, niezaspokojonej w tych postępowaniach.

§ 80. Jeżeli w związku z postępowaniem zapobiegawczem zostanie otwarte postępowanie upadłościowe nad majątkiem dłużnika, należy traktować w upadłości koszta sądowe postępowania zapobiegawczego oraz wynagrodzenie nadzorcy jako koszta masy, które winny być pokryte z masy upadłościowej przed innemi kosztami, niezależnie od toku postępowania działowego.

Art.  81.

Prawo niniejsze obowiązuje w okręgach sądów apelacyjnych w Poznaniu i Toruniu oraz sądu okręgowego w Katowicach.

Art.  82.

Uchyla się rozporządzenie rady związkowej z dnia 14 grudnia 1916 r. (Dz. U. Rzeszy str. 1363).

Art.  83.

Wykonanie niniejszego prawa porucza się Ministrowi Sprawiedliwości.

Art.  84.

Prawo niniejsze wchodzi w życie czternastego dnia po dniu ogłoszenia.

• Identyfikator: Dz.U.1928.27.244
• Rodzaj: Rozporządzenie z mocą ustawy
• Tytuł: Zapobieganie upadłości na obszarze okręgów sądów apelacyjnych w Poznaniu i Toruniu oraz sądu okręgowego w Katowicach.
• Data aktu: 06/03/1928
• Data ogłoszenia: 12/03/1928
• Data wejścia w życie: 26/03/1928