Ochrona lasów niestanowiących własności Państwa.

ROZPORZĄDZENIE

PREZYDENTA RZECZYPOSPOLITEJ

z dnia 24 czerwca 1927 r.

o ochronie lasów, niestanowiących własności Państwa.

Na zasadzie art. 44 ust. 6 Konstytucji i ustawy z dnia 2 sierpnia 1926 r. o upoważnieniu Prezydenta Rzeczypospolitej do wydawania rozporządzeń z mocą ustawy (Dz. U. R. P. Nr. 78, poz. 443) postanawiam co następuje:

Art.  1.

Przepisy niniejszego rozporządzenia mają zastosowanie do wszystkich lasów lub gruntów leśnych z wyjątkiem lasów lub gruntów leśnych, stanowiących własność Państwa.

Minister Rolnictwa i Reform Rolnych określi w rozporządzeniu dla poszczególnych obszarów Państwa wielkość nieobciążonych służebnościami, a nie uznanych za ochronne, odosobnionych lasów lub gruntów leśnych, nieprzekraczającą 10 ha, do których nie będą miały zastosowania artykuły 2 - 7, 9 - 18 i 20 niniejszego rozporządzenia.

Do lasów lub gruntów leśnych, obciążonych służebnościami, położonych na obszarze województw: kieleckiego, lubelskiego, łódzkiego, warszawskiego i powiatów: augustowskiego, łomżyńskiego, ostrołęckiego, ostrowskiego, suwalskiego, szczuczyńskiego i wysoko-mazowieckiego województwa białostockiego, przepisy niniejszego rozporządzenia będą miały zastosowanie o tyle, o ile nie uchylone przez niniejsze rozporządzenie przepisy ustawy o organizacji ziemskiej włościan (Zb. pr. ces. ros. tom IX, osób. dod. ks. IX wyd. 1913 r.) nie zawierają postanowień odmiennych.

O zagospodarowaniu lasów.

Art.  2. ¹

Uprawa leśna w lasach, uznanych za ochronne, nie może być zmieniona na inny rodzaj użytkowania.

Zmiana uprawy leśnej na inny rodzaj użytkowania w lasach, nie uznanych za ochronne, może nastąpić jedynie na podstawie zezwolenia władzy.

Art.  2a. ²

Władza może udzielić zezwolenia na zmianę uprawy leśnej na inny rodzaj użytkowania tylko w razie uzasadnienia jej celowością ogólno-gospodarczą i jedynie w przypadkach:

1) jeżeli przez dokonanie takiej zmiany nastąpi korzystniejsze wyzyskanie gruntów lub jeżeli zmiana taka ułatwi racjonalniejsze gospodarowanie lasem;

2) Jeżeli w zamian gruntu, który ma być wyłączony spod uprawy leśnej zostanie zalesiony przynajmniej taki sam obszar innych użytków lub nieużytków, z wyjątkiem nieużytków, objętych przymusem zalesienia na podstawie przepisów szczegółowych;

3) przy przebudowie ustroju rolnego, a mianowicie: scalania gruntów, zamianie gruntów przy scalaniu, zamianie zastępującej scalenie, znoszeniu służebności i zamianie gruntów z tym związanych, podziale wspólnot gruntowych, jeżeli nadto zmiana uprawy leśnej w tych przypadkach jest konieczna ze względu na prawidłową przebudowę ustroju rolnego;

4) jeżeli dokonanie takiej zmiany leży w szczególnym interesie publicznym.

Orzeczenie władzy, zatwierdzające projekt lub umowę zniesienia służebności, podziału wspólnot gruntowych, zamiany lub scalenia gruntów, zastępuje - w przypadkach, przewidzianych w ustępie poprzedzającym - zezwolenie na zmianę rodzaju użytkowania.

Dokonanie zmiany rodzaju użytkowania, zezwolonej na podstawie ust. 1 pkt 2), może nastąpić dopiero po zalesieniu innych użytków lub nieużytków oraz po stwierdzeniu przez władzę nie później niż w ciągu trzech lat, że nowopowstałe młodniki wykazują w dostatecznej mierze zdolność do dalszego wzrostu.

Art.  3. ³

Termin, w ciągu którego ma nastąpić zmiana uprawy leśnej na zamierzony rodzaj użytkowania, powinien być oznaczony w zezwoleniu, udzielonym w przypadkach przewidzianych w art. 2a pkt 1). Zezwolenie - w razie niedokonania w oznaczonym terminie zmiany uprawy leśnej w całości lub częściowo - traci moc w stosunku do gruntów, na których dozwolona zmiana uprawy leśnej nie została dokonana.

Grunty te powinny być ponownie zalesione w terminie, oznaczonym przez władze, jeżeli dokonano na nich wyrębu drzewostanów.

Art.  4. ⁴

Grunt leśny, wyłączony spod uprawy leśnej bez zezwolenia (art. 2a), powinien być ponownie zalesiony w terminie, oznaczonym przez władzę; jeżeliby jednak ponowne zalesienie tego gruntu uznane było przez właściwą władzę za niepożądane, może ona nakazać zalesienie odpowiedniej powierzchni innego gruntu.

Art.  5.

Wszystkie grunty leśne, pozbawione drzewostanów, winny być ponownie zalesione.

Obowiązek zalesienia przywiązany jest do gruntów leśnych bez względu na zmianę osoby właściciela.

Art.  6. ⁵

Obowiązek zalesienia gruntów leśnych, pozbawionych drzewostanów, zostaje dopełniony przez:

1) zalesienie sztuczne w terminie przewidzianym w zatwierdzonym planie urządzenia gospodarstwa leśnego lub programie gospodarczym, a jeżeli planu takiego lub programu nie ma, w ciągu jednego roku po dokonaniu wyrębu lub po zajściu innej okoliczności, która spowodowała usunięcie drzewostanu; w przypadkach, uzasadnionych stanem i warunkami gospodarczymi lasu, władza może termin ten przedłużyć;

2) odnowienie naturalne.

Zalesienie sztuczne powinno być dokonane w terminie oznaczonym przez władzę, jeżeli odnowienie naturalne będzie przez nią uznane za niemożliwe, nieodpowiednie lub niedostateczne.

Władza może zarządzić dokonanie zalesienia sztucznego na koszt właściciela, jeżeli nie będzie ono dokonane w oznaczonym terminie lub w sposób uznany przez nią za nieodpowiedni lub niedostateczny.

Art.  7. ⁶

Właściwa władza może - na wniosek właściciela - zwolnić grunt leśny na określony przeciąg czasu od obowiązku zalesienia, jeżeli uzna je za niemożliwe bez dokonania melioracji.

Art.  7a. ⁷

Grunty podlegające obowiązkowi parcelacji na podstawie przepisów o wykonaniu reformy rolnej, mogą być zalesione wyłącznie za zezwoleniem władzy.

Zezwolenie na zalesienie może być udzielone, jeżeli:

1) grunty, których zalesienie jest zamierzone, nadają się bardziej do uprawy leśnej, niż rolnej;

2) stanowią enklawy lub półenklawy wśród lasów tegoż właściciela;

3) zalesienie jest potrzebne dla wyrównania granic;

4) zalesienia wymaga interes publiczny.

Grunty, na których zalesienie udzielono zezwolenia, obciążone są obowiązkiem zalesienia (art. 5) w terminie oznaczonym przez władzę w zezwoleniu.

Zezwolenie na zalesienie gruntów, które podlegają obowiązkowi parcelacji na podstawie przepisów o wykonaniu reformy rolnej, powoduje zwolnienie ich od obowiązku parcelacji jednak tylko wówczas, gdy obszar zalesionych gruntów przekracza normy określone w art. 4 ust. 2 lit. A ustawy z dnia 28 grudnia 1925 r. o wykonaniu reformy rolnej.

Art.  8. ⁸

W razie sztucznego zalesienia gruntów, nie będących gruntami leśnemi, a uznanych przez właściwą władzę za więcej nadające się w danych warunkach do uprawy leśnej, zalesione grunty wolne są od państwowych podatków gruntowych i opartych na nich danin samorządowych w ciągu 30 lat, licząc od roku następującego po dokonaniu zalesienia.

Przepis powyższy nie dotyczy gruntów zalesionych stosownie do postanowień art. 2a pkt 2) oraz art. 4 niniejszego rozporządzenia.

Art.  9. ⁹

Wszystkie lasy powinny być zagospodarowane według planu urządzenia gospodarstwa leśnego lub programu gospodarczego.

Przepis ustępu poprzedzającego nie dotyczy lasów odosobnionych, nie uznanych za ochronne i nie obciążonych służebnościami o obszarze mniejszym niż 30 ha, w województwach zaś: nowogródzkim, poleskim, wileńskim i wołyńskim oraz powiatach: białostockim, bielskim, grodzieńskim, sokolskim i wołkowyskim województwa białostockiego - niż 50 ha. Lasy te mogą być użytkowane bez planu urządzenia gospodarstwa leśnego lub programu gospodarczego, zamierzony jednak wyrąb powinien być zgłoszony władzy; jeżeli władza przed upływem miesiąca od dnia wysłania zgłoszenia nie zabroni lub też nie ograniczy zamierzonego wyrębu, właściciel jest uprawniony do dokonania zgłoszonego wyrębu.

Nie wlicza się do obszaru lasów - określonego w ust. 2 - gruntów leśnych zwolnionych czasowo od obowiązku zalesienia, stosownie do przepisów art. 7.

Lasy drobnej własności mogą być zagospodarowane na podstawie wspólnych dla większej liczby jednostek władania planów urządzenia gospodarstwa leśnego lub programów gospodarczych.

Art.  10. ¹⁰

Plan urządzenia gospodarstwa leśnego powinien uwzględniać zasadę trwałości użytkowania; powinien być oparty na pomiarze, podziale i opisie lasu, zawierać zasady zagospodarowania lasu, przedstawiać zamierzone czynności gospodarcze co do miejsca i czasu oraz uzasadniać te czynności z punktu widzenia zasad racjonalnego zagospodarowania lasu.

Grunty leśne, zwolnione przez właściwą władzę na określony przeciąg czasu od obowiązku zalesienia (art. 7), jeżeli nie są uznane za lasy ochronne lub nie są obciążone służebnościami, mogą w tym czasie nie być objęte planem urządzenia gospodarstwa leśnego i w tym przypadku do planu powinien być dołączony wykaz tych gruntów ze zwięzłym opisem.

W razie niewyrąbania w pewnym okresie gospodarczym cięć etatowych w ilości nie przekraczającej 10 cięć, plan urządzenia gospodarstwa leśnego dla lasów, użytkowanych zrębami zupełnymi, może przewidywać wyrąb zaoszczędzonych cięć w następnym okresie gospodarczym, niezależnie od cięć etatowych tego okresu.

Art.  11. ¹¹

W lasach o powierzchni nie przekraczającej tej wielkości, jaką dla poszczególnych obszarów Państwa określi rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Reform Rolnych, plan urządzenia gospodarstwa leśnego może być zastąpiony programem gospodarczym, który jest uproszczonym planem urządzenia gospodarstwa leśnego.

Art.  11a. ¹²

Minister Rolnictwa i Reform Rolnych w drodze rozporządzenia:

1) wyda przepisy o sporządzaniu planów urządzenia gospodarstwa leśnego i programów gospodarczych oraz ich formie;

2) zarządzi, aby plany urządzenia gospodarstwa leśnego i programy gospodarcze były dla wszystkich lub niektórych lasów sporządzane przez osoby posiadające kwalifikacje, określone w tym rozporządzeniu.

Art.  12. ¹³

Plan urządzenia gospodarstwa leśnego lub program gospodarczy (art. 9, 10 i 11) powinien być przez właściciela przedstawiony do zatwierdzenia właściwej władzy w trzech egzemplarzach.

Władza uprawniona jest do dokonania lub zażądania wprowadzenia w przedstawionym jej planie lub programie zmian i uzupełnień, uzasadnionych względami gospodarczemi lub technicznemi.

Po zatwierdzeniu planu lub programu właściwa władza zwraca właścicielowi jeden egzemplarz z zaświadczeniem zatwierdzenia.

Art.  13.

Jeżeli właściwa władza przed upływem 2 miesięcy od dnia przedstawienia planu urządzenia gospodarstwa leśnego lub programu gospodarczego nie powiadomi właściciela lasu o zatwierdzeniu tego planu lub programu (art. 12) lub o ich odrzuceniu, jako nieodpowiadających w swej treści wymaganiom niniejszego rozporządzenia (art. 10 i 11), ani też nie zażąda wprowadzenia zmian lub uzupełnień (art. 12), - właściciel jest uprawniony do dokonania wszystkich czynności gospodarczych, przewidzianych w przedstawionym planie lub programie na najbliższy rok z wyjątkiem wyrębów, przekraczających przeciętną rocznego użytkowania, wynikającą z przedstawionego planu lub programu.

Jeżeli w ciągu jednego roku od dnia przedstawienia planu lub programu do zatwierdzenia właściwa władza nie powiadomi właściciela lasu o decyzji co do zatwierdzenia lub odrzucenia lub wprowadzenia zmian i uzupełnień - plan lub program uważa się za zatwierdzony.

Postanowienia powyższe nie mają zastosowania do lasów, obciążonych służebnościami, położonych na obszarze województw: kieleckiego, lubelskiego, łódzkiego, warszawskiego i powiatów: augustowskiego, łomżyńskiego, ostrołęckiego, ostrowskiego, suwalskiego, szczuczyńskiego i wysoko - mazowieckiego województwa białostockiego.

Art.  14. ¹⁴

Prowadzenie gospodarstwa, leśnego w sposób odmienny, niż to zostało przewidziane w zatwierdzonym planie gospodarstwa leśnego lub programie gospodarczym, może nastąpić jedynie po zatwierdzeniu przez właściwą władzę odpowiednich zmian lub uzupełnień planu lub programu; w sprawach tych stosuje się odpowiednie przepisy art. 12 i 13.

Zamierzony wyrąb drzewostanów powinien być zgłoszony władzy, jeżeli ma być dokonany w innej kolejności cięć, niż to zostało przewidziane w zatwierdzonym planie urządzenia gospodarstwa leśnego lub programie gospodarczym. Jeżeli władza przed upływem dwóch tygodni od dnia wysłania zgłoszenia nie zabroni zamierzonego wyrębu, jako niezgodnego z zasadami racjonalnej gospodarki leśnej, właściciel jest uprawniony do dokonania zgłoszonego wyrębu pod warunkiem, że wyrąb ten zostanie dokonany w zamian wyrębu przewidzianego na dany rok w zatwierdzonym planie lub programie.

Art.  15. ¹⁵

W warunkach określonych w art. 46 ustawy z dnia 30 marca 1939 r. o powszechnym obowiązku świadczeń rzeczowych (Dz. U. R. P. Nr 30, poz. 200) władza może z urzędu wprowadzić odpowiednie zmiany lub uzupełnienia planu urządzenia gospodarstwa leśnego (programu gospodarczego) albo z urzędu ustalić plan urządzenia gospodarstwa leśnego (program gospodarczy) lub nakazać wyrąb drzewostanu, jeżeli interes obrony Państwa wymaga dokonania wyrębu drzewostanu w lasach:

1) w sposób odmienny, niż to zostało przewidziane w zatwierdzonym planie gospodarstwa leśnego lub programie gospodarczym,

2) które powinny być zagospodarowane według planu urządzenia gospodarstwa leśnego lub programu gospodarczego, lecz planu takiego lub programu nie posiadają,

3) które w myśl art. 1 ust. 2 mogą być zagospodarowane bez planów urządzenia gospodarstwa leśnego lub programów gospodarczych.

Właściciel obowiązany jest prowadzić gospodarstwo leśne w sposób nakazany przez władzę w myśl ust. 1.

Władza może zarządzić dokonanie przez organa administracji lasów państwowych na koszt właściciela czynności nakazanych z urzędu w myśl ust. 1, jeżeli nie będą one dokonane w terminie oznaczonym lub będą dokonane w sposób uznany przez nią za nieodpowiedni lub niedostateczny.

Art.  16.

W przypadkach, gdy szczególnie ważna potrzeba gospodarcza właściciela lub interes publiczny wymagają dokonania wyrębu w lasach, które winny być zagospodarowane według planu urządzenia gospodarstwa leśnego lub programu gospodarczego, lecz planu takiego lub programu nie posiadają, właściwa władza może zezwolić na wyrąb w rozmiarach, odpowiadających tej potrzebie lub interesowi, nieprzekraczających jednak dopuszczalnej dla danego lasu wysokości rocznego użytkowania.

Przepis powyższy nie ma zastosowania do lasów obciążonych służebnościami, położonych na obszarze województw: kieleckiego, lubelskiego, łódzkiego, warszawskiego i powiatów: augustowskiego, łomżyńskiego, ostrołęckiego, ostrowskiego, suwalskiego, szczuczyńskiego i wysoko - mazowieckiego w województwie białostockiem.

Art.  17. ¹⁶

W przypadkach zniszczenia lub uszkodzenia lasu przez klęskę żywiołową lub przez inne okoliczności w takim stopniu, że wskutek tego nastąpiła istotna zmiana warunków gospodarczych, na których podstawie został zatwierdzony plan urządzenia gospodarstwa leśnego lub program gospodarczy, właściwa władza może wstrzymać dalsze użytkowanie lasu do czasu zatwierdzenia odpowiednich zmian planu lub programu.

W przypadku wyrębu drzewostanów, niezgodnego z planem urządzenia gospodarstwa leśnego lub programem gospodarczym, właściwa władza może, niezależnie od pociągnięcia winnego do odpowiedzialności karnej, wstrzymać dalsze użytkowanie lasu do czasu zatwierdzenia odpowiednich zmian planu lub programu.

W razie niewykonania zalesień, przewidzianych w zatwierdzonym planie urządzenia gospodarstwa leśnego lub programie gospodarczym, bez uzasadnionych przyczyn natury gospodarczo-leśnej, władza może, niezależnie od pociągnięcia winnego do odpowiedzialności karnej, wstrzymać w całości lub częściowo użytkowanie lasu do czasu wykonania tych zalesień.

Art.  18. ¹⁷

Przepisy art. 9-13 nie dotyczą korzystania z użytków przygodnych, mianowicie wywrotów, złomów i posuszu, jak również niezbędnego w związku ze sporządzaniem planu urządzenia gospodarstwa leśnego lub programu gospodarczego wycinania drzew oraz przeprowadzania w drzewostanach nie przekraczających 20 lat wyrębów, uzasadnionych wymaganiami hodowli lasów (czyszczeń), a także użytkowania lasów w granicach niezbędnych dla zaspokojenia potrzeb gospodarstwa domowego właściciela i jego pracowników (drewno opałowe) oraz dla naprawy narzędzi i sprzętów gospodarczych, jak również płotów i budynków gospodarczych (drewno porządkowe).

Władza może jednak wstrzymać na obszarze scalenia wszelkie użytkowanie lasów na czas trwania postępowania scaleniowego.

Art.  19. ¹⁸

Niszczenie (wypalanie itp.) kosodrzewiny, jak również jakiekolwiek jej użytkowanie w lasach ochronnych, jest wzbronione.

Art.  20. ¹⁹

Pasanie inwentarza jest wzbronione:

1) na zrębach oraz powierzchniach, będących w stadium zalesiania sztucznego lub odnowienia naturalnego albo też przeznaczonych do odnowienia naturalnego;

2) w młodnikach do lat 20;

3) na powierzchniach, na których wprowadza się podrost lub podszycie.

Art.  21. ²⁰

W lasach, obciążonych służebnością pasania:

1) położonych na obszarze województw: nowogródzkiego, poleskiego, wileńskiego, wołyńskiego i powiatów: białostockiego, bielskiego, grodzieńskiego, sokólskiego i wołkowyskiego w województwie białostockim - władza może zezwolić na pasanie inwentarza na powierzchniach określonych w art. 20, jeżeli zastosowanie przepisów art. 20 ograniczyłoby korzystanie ze służebności pasania; z zezwolenia pasania musi być jednak wyłączona taka część tych powierzchni, która w lasach liściastych stanowi ¹/₃ w lasach zaś iglastych ¹/₄ część ogólnego obszaru lasu, obciążonego służebnością pasania;

2) położonych na obszarze województw: krakowskiego, lwowskiego, stanisławowskiego i tarnopolskiego - władza może zezwolić na pasanie inwentarza na powierzchniach określonych w art. 20, z tym jednak zastrzeżeniem, aby pasanie było wzbronione na takiej części tych powierzchni, która stanowi w lasach wysokopiennych przynajmniej ¹/₆, w lasach nisko i średniopiennych przynajmniej ¹/₅ część ogólnego obszaru lasu.

Art.  22. ²¹

Właściciele lasów oraz właściciele masy drzewnej, składów i przedsiębiorstw drzewnych, znajdujących się w lesie lub w odległości 3 km od jego granicy, są obowiązani zawiadomić właściwą władzę o gromadnym pojawieniu się szkodliwych owadów.

Właściwa władza może zarządzić stosowanie przez właścicieli lasów, jak również przez wymienionych w poprzednim ustępie właścicieli masy drzewnej, składów i przedsiębiorstw drzewnych, wskazanych przez nią środków ochronnych, mających na celu zapobieżenie szerzeniu się pasożytów roślinnych i ich tępienie.

Właściciel lasu może - w razie konieczności usunięcia drzew, opanowanych przez szkodniki leśne - przedłożyć władzy wykaz drzew, podlegających usunięciu. Wyrąb może być dokonany, jeżeli władza nie zabroni go w ciągu miesiąca od daty zgłoszenia.

W razie pojawienia się w lasach pasorzytów roślinnych właściwa władza może również zarządzić stosowanie przez właścicieli lasów wskazanych przez nią środków ochronnych, mających na celu zapobieżenie szerzeniu się pasorzytów roślinnych i ich topienie.

O zbywaniu i dzieleniu lasów. ²²

Art.  23. ²³

Zezwolenia władzy wymaga:

1) zbycie (sprzedaż, darowizna, zamiana) lasów lub gruntów leśnych na wspólną własność, a także zbycie (sprzedaż, darowizna, zamiana) części lasów lub gruntów leśnych na własność wspólną lub indywidualną;

2) dzielenie lasów lub gruntów leśnych drogą wyjścia z niepodzielności, oddania w użytkowanie, wypuszczenia w dzierżawę lub w inny sposób.

Władza może udzielić takiego zezwolenia w przypadkach, w których zamierzone zbycie albo podział lasu lub gruntu leśnego są uzasadnione względami gospodarczymi lub szczególnym interesem publicznym.

Wszelkie akty prawne, zdziałane wbrew przepisom ust. 1, są z mocy prawa nieważne.

Nie stosuje się przepisów ustępów poprzedzających do lasów i gruntów leśnych, określonych w art. ust. 2 i art. 9 ust. 2, a także przy działach rodzinnych i spadkowych oraz przy przymusowej sprzedaży sądowej; nie stosuje się ich również do lasów i gruntów leśnych, zbywanych lub dzielonych na podstawie przepisów o wykonaniu reformy rolnej, o scaleniu gruntów, o znoszeniu służebności i o podziale wspólnot gruntowych oraz o zamianie gruntów.

Zezwolenie, przewidziane w ust. 2, zastępuje decyzję, wydaną na podstawie przepisów o obrocie nieruchomościami ziemskimi.

O lasach ochronnych.

Art.  24. ²⁴

Władza może uznać za ochronne lasy i zarośla, jak również grunty leśne powstałe po wyrębie lasów i zarośli, które:

1) zabezpieczają grunty przed zmywaniem i wyjałowieniem, powstrzymują usuwanie się ziemi lub kamieni, przeszkadzają tworzeniu się dzikich potoków, obrywaniu się skał i spadkowi lawin;

2) chronią brzegi wód przed obrywaniem się, a źródła przed zasypywaniem;

3) przeszkadzają powstawaniu albo rozszerzaniu się piasków lotnych lub parowów;

4) mają specjalne znaczenie dla obrony Państwa;

5) leżą w granicach okręgu ochrony sanitarnej uzdrowisk, posiadających charakter użyteczności publicznej;

6) leżą w granicach administracyjnych miast i ośrodków przemysłowo-fabrycznych oraz w sferze interesów mieszkaniowych tych środowisk w rozumieniu przepisów o wykonaniu reformy rolnej, w stosunku zaś do miast liczących:

a) ponad 500.000 ludności - w odległości do 50 km,

b) ponad 200.000 ludności - w odległości do 30 km,

c) ponad 75.000 ludności - w odległości do 15 km;

7) mają znaczenie przyrodniczo-naukowe.

Art.  25. ²⁵

Uznanie lasu za ochronny lub odjęcie mu tego charakteru następuje w drodze orzeczenia władzy, wydanego w stosunku do lasów, zarośli i gruntów leśnych, określonych:

1) w art. 24 pkt 1), 2) i 3), z inicjatywy tej władzy albo na wniosek władz wodnych, władz samorządu terytorialnego i gospodarczego co do lasów, położonych na obszarze ich działania, wreszcie na wniosek każdego, komu właściwości gruntów, wymienionych w art. 24 pkt 1), 2) i 3), zagrażają niebezpieczeństwem lub szkodzą;

2) w art. 24 pkt 4), na wniosek władzy wojskowej, którą określi Minister Spraw Wojskowych;

3) w art. 24 pkt 5), na wniosek interesowanego zarządu uzdrowiska po wysłuchaniu opinii właściciela lasu i komisji uzdrowiskowej;

4) w art. 24 pkt 6), na wniosek interesowanego zarządu miasta po wysłuchaniu właściciela lasu;

5) w art. 24 pkt 7), na wniosek władzy, którą określi Minister Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego.

Art.  26. ²⁶

Władza może zabronić dokonania wyrębu zrębami zupełnymi, karczowania pniaków i korzeni, a także pasania inwentarza i zbierania ściółki lub innego użytkowania ubocznego w lasach, uznanych za ochronne z powodów wymienionych w art. 24 pkt 1), 2), 3) i 7).

Władza określi w zarządzeniu - wydanym na podstawie ust. 1 - stopień zmniejszenia się wartości użytkowej lasu, spowodowanego tym zarządzeniem. Nadto władza określi stopień zmniejszenia się wartości użytkowej lasów ochronnych, porosłych kosodrzewiną. Wymiar podatku gruntowego i opartych na nim podatków i opłat samorządowych zmniejsza się w tym samym stopniu, w jakim określono zmniejszenie się wartości użytkowej lasu.

W przypadkach - gdy wskutek ograniczeń, zarządzonych przez władzę w lasach, uznanych za ochronne na mocy art. 24 pkt 5) -7), ulegną ograniczeniu uprawnienia służebnościowe - uprawnionym służy odszkodowanie, które ciąży:

a) na funduszu kuracyjnym uzdrowiska - za ograniczenia wprowadzone w lasach, uznanych za ochronne na podstawie art. 24 pkt 5),

b) na zainteresowanej gminie miejskiej lub gminie, na terenie której jest położony ośrodek przemysłowy, za ograniczenia wprowadzone w lasach, uznanych za ochronne na podstawie art. 24 pkt 6),

c) na Skarbie Państwa - za ograniczenia wprowadzone w lasach, uznanych za ochronne na podstawie art. 24 pkt 7).

Starosta - jeżeli strony nie zawrą ugody - określa na wniosek jednej z nich wysokość odszkodowania. Od decyzji starosty służy odwołanie do wojewódzkiej komisji ziemskiej, której decyzja jest ostateczna.

Minister Rolnictwa i Reform Rolnych w porozumieniu z Ministrem Skarbu ustala w drodze rozporządzenia zasady, na podstawie których będzie określany stopień zmniejszenia się wartości użytkowej lasu (ust. 4).

Art.  27.

Przepisy art. 24 - 26 nie naruszają obowiązujących postanowień prawa wodnego.

O pracownikach. ²⁷

Art.  28. ²⁸

Personel leśny administracyjny i straż leśna mogą być zatrudnione w pasie granicznym, określonym ustawą o granicach Państwa lub na specjalnie ważnych obszarach leśnych, określonych przez Radę Ministrów na wniosek Ministra Spraw Wojskowych - jedynie po uzyskaniu zgody właściwej władzy.

Na tych obszarach właściciel lasu jest obowiązany na zarządzenie władzy zwolnić pracownika, zatrudnionego w charakterze straży leśnej lub personelu administracyjno-leśnego, jeżeli:

1) nie posiada on obywatelstwa polskiego lub

2) zatrudnienie go jest niepożądane ze względu na bezpieczeństwo Państwa.

Zarządzenie, wydane na podstawie ust. 2 pkt 2), należy całkowicie do swobodnego uznania władzy.

Zarządzenie nakazujące zwolnienie władza doręcza w odpisie pracownikowi. Przepis ust. 1 nie dotyczy personelu leśnego administracyjnego i straży leśnej, zatrudnionych przed wejściem w życie ustawy niniejszej.

Art.  28a. ²⁹

Umowa o pracę z pracownikiem, którego zwolnienie zarządziła władza, ulega z mocy prawa rozwiązaniu w terminie:

1) trzymiesięcznym - jeżeli chodzi o pracownika umysłowego,

2) dwutygodniowym - jeżeli chodzi o pracownika fizycznego - licząc od dnia następnego po doręczeniu pracownikowi odpisu zarządzenia władzy, nakazującego zwolnienie. Jeżeli jednak czas pozostały do wygaśnięcia umowy, zawartej na czas określony, okaże się krótszy od terminów oznaczonych w ustępie poprzednim, umowa rozwiązuje się z upływem tego krótszego czasu.

Art.  28b. ³⁰

Pracownicy, zatrudnieni w charakterze straży leśnej, mogą być zaprzysiężeni przez władzę, jako straż publiczna. Warunki zaprzysiężenia oraz prawa i obowiązki pracowników zaprzysiężonych, jako straż publiczna, określa w drodze rozporządzenia Minister Rolnictwa i Reform Rolnych w porozumieniu z Ministrem Spraw Wewnętrznych.

O właściwości władz.

Art.  29. ³¹

Wojewodowie i starostowie są władzami w rozumieniu rozporządzenia niniejszego.

Wymienione władze wykonywają ochronę lasów przy pomocy technicznego personelu leśnego.

Minister Rolnictwa i Reform Rolnych w porozumieniu z Ministrem Spraw Wewnętrznych powoła w drodze rozporządzenia do współdziałania z wymienionymi władzami izby rolnicze i powiatowe związki samorządu terytorialnego, określając jednocześnie ich zakres działania, w szczególności w dziedzinie poradnictwa fachowego, opieki nad drobną własnością leśną, propagandy racjonalnej gospodarki leśnej, zalesiania nieużytków, zwalczania chorób i szkodników leśnych oraz opiniowania niektórych spraw, załatwianych przez tę władzę. Nadto Minister Rolnictwa i Reform Rolnych może powołać do współdziałania personel administracji lasów państwowych.

Minister Rolnictwa i Reform Rolnych może w porozumieniu z właściwymi ministrami w drodze rozporządzeń przekazywać organom administracji lasów państwowych uprawnienia wojewodów i starostów, wymienione w art. 30, 31 i 56 w stosunku do lasów, nie stanowiących własności Państwa, a pozostających pod państwowym zarządem przymusowym, wykonywanym przez organa administracji lasów państwowych.

W razie wybuchu wojny lub zarządzenia mobilizacji Minister Rolnictwa i Reform Rolnych w porozumieniu z Ministrem Spraw Wojskowych i Ministrem Spraw Wewnętrznych może zarządzić, aby wymienione w niniejszym rozporządzeniu władze wykonywały ochronę lasów, współdziałając z innymi władzami, które uznane zostaną za zapewniające niezbędną sprawność gospodarki leśnej w tych wyjątkowych warunkach.

Zmiany i uzupełnienia planów gospodarstwa leśnego lub programów gospodarczych oraz nowe plany i programy ustalane przez władze z urzędu (art. 15) opracowuje techniczny personel leśny, wymieniony w ust. 2 w ścisłym współdziałaniu z organami administracji lasów państwowych.

Zasady tego współdziałania szczegółowo unormuje Minister Rolnictwa i Reform Rolnych w porozumieniu z Ministrem Spraw Wojskowych i Ministrem Spraw Wewnętrznych.

Art.  30. ³²

Starosta sprawuje bezpośredni nadzór nad lasami, czuwa nad przestrzeganiem przepisów o ochronie lasów oraz przedsiębierze środki zabezpieczające ich wykonanie.

Nadto do zakresu działania starosty należą:

1) sprawy zmiany rodzaju użytkowania gruntów leśnych w lasach o obszarze mniejszym niż 50 ha (art. 2a i 3);

2) sprawy zalesiania gruntów leśnych i nieleśnych (art. 2a ust. 2 i art. 4-7a);

3) przyjmowanie zgłoszeń o wyrębie drzewostanów w lasach, określonych w art. 9 ust. 2 oraz wydawanie zarządzeń, zabraniających lub ograniczających zamierzone wyręby;

4) zatwierdzanie planów urządzenia gospodarstwa leśnego lub programów gospodarczych (art. 12) w lasach obciążonych służebnościami, których powierzchnia nie przekracza 50 ha oraz w tych lasach nie obciążonych służebnościami, których wielkość określa Minister Rolnictwa i Reform Rolnych (art. 11);

5) przyjmowanie zgłoszeń o wyrębie drzewostanu w innej kolejności cięć w lasach, określonych w pkt 4) oraz wydawanie zarządzeń, zabraniających zamierzonych wyrębów (art. 14 ust. 2);

5a) wprowadzanie z urzędu zmian lub uzupełnień w planach urządzenia gospodarstwa leśnego lub w programach gospodarczych oraz ustalanie z urzędu planów (programów) i nakazywanie wyrębu drzewostanów w lasach, określonych w pkt 4) oraz w art. 1 ust. 2) (art. 15);

6) udzielanie na podstawie art. 16 zezwoleń na wyrąb w lasach, określonych w pkt 4);

7) wydawanie zarządzeń o wstrzymaniu użytkowania lasów w przypadkach wymienionych w art. 17 i 18 ust. 2;

8) zezwalanie na pasanie inwentarza w przypadkach przewidzianych w art. 21;

9) wydawanie zarządzeń o stosowaniu środków ochronnych przeciwko szkodliwym owadom leśnym oraz pasożytom roślinnym, przyjmowanie zgłoszeń wyrębu drzew, opanowanych przez szkodniki oraz wydawanie zakazów dokonywania takich wyrębów (art. 22);

10) zaprzysięganie pracowników leśnych (art. 28b);

11) na obszarze działania ustawy o organizacji ziemskiej włościan (Zb. pr. ces. ros. tom IX osob. dod. ks. IX wyd. 1913 r.):

a) w stosunku do obciążonych służebnościami lasów bez względu na ich powierzchnię - sprawy, dotyczące wprowadzenia w wykonanie zatwierdzonych planów urządzenia gospodarstwa leśnego (art. 174-177) oraz wydawanie decyzji o wstrzymaniu cięć (art. 179);

b) w stosunku do obciążonych służebnościami lasów, których obszar nie przekracza 50 ha, sprawdzanie planów urządzenia gospodarstwa leśnego (art. 162, 163), przedstawianie ich sądowi (art. 172) oraz zezwalania na nieprzewidziane w planie usunięcie z lasu drzew uszkodzonych oraz na zmianę porządku użytkowania (art. 180);

12) na obszarze działania ustawy lasowej z dnia 3 grudnia 1852 r. (Dz. u. p. austr. Nr 250) wydawanie orzeczeń, zarządzeń lub zezwoleń, opartych na przepisach § 9 ust. 1 i 3, § 11-18, 24-26 tej ustawy.

Art.  31. ³³

Do zakresu działania wojewody należą:

1) sprawy zmiany rodzaju użytkowania gruntów leśnych w lasach o obszarze większym niż 50 ha (art. 2a i 3);

2) zatwierdzanie planów urządzenia gospodarstwa leśnego lub programów gospodarczych (art. 12) w lasach obciążonych słuźebnościami, których obszar przekracza 50 ha oraz w tych lasach nie obciążonych słuźebnościami, których obszar przekracza wielkość określoną przez Ministra Rolnictwa i Reform Rolnych (art. 11);

3) przyjmowanie zgłoszeń o wyrębie drzewostanów w innej kolejności cięć w lasach, określonych w pkt 2) oraz wydawanie zarządzeń, zabraniających zamierzonych wyrębów (art. 14 ust. 2);

3a) 34 wprowadzanie z urzędu zmian lub uzupełnień w planach urządzenia gospodarstwa leśnego lub w programach gospodarczych oraz ustalanie z urzędu planów (programów) i nakazywanie wyrębu drzewostanów w lasach, określonych w pkt 2) (art. 15);

4) udzielanie na podstawie art. 16 zezwoleń na wyrąb w lasach, określonych w pkt 2);

5) udzielanie zezwoleń na zbywanie lub dzielenie lasów i gruntów leśnych (art. 23);

6) uznawanie lasów za ochronne, odejmowanie im tego charakteru oraz wydawanie zarządzeń co do stosowania szczególnych przepisów o zagospodarowaniu lasów ochronnych (art. 24-26);

7) sprawy dotyczące zwalniania pracowników leśnych (art. 28);

8) na obszarze działania ustawy o organizacji ziemskiej włościan (Zb. pr. ces. ros. tom IX osob. dod. ks. IX wyd. 1913 r.) wydawanie w stosunku do obciążonych słuźebnościami lasów, których powierzchnia przekracza 50 ha, decyzji w sprawach wymienionych w art. 30 ust 2 pkt 11) lit. b).

Minister Rolnictwa i Reform Rolnych może w drodze rozporządzeń przekazywać starostom uprawnienia wojewodów, zawarte w artykule niniejszym, z wyjątkiem uprawnień przewidzianych w ust. 1 pkt 7).

O postępowaniu.

Art.  32.

W celu wykonywania czynności, wynikających z przepisów niniejszego rozporządzenia, organa władz administracyjnych mają prawo wstępu do lasu oraz żądania przedstawienia sobie potrzebnych dokumentów.

Art.  33.

Doręczenia i wezwania osób interesowanych w sprawach lasów obciążonych służebnościami mogą być uskuteczniane przez zawiadomienie na piśmie zarządu gminy, właściwej dla miejsca ich zamieszkania, który treść otrzymanego doręczenia lub wezwania poda do wiadomości tych osób w sposób przyjęty w danej miejscowości.

Art.  34.

Decyzje o uznaniu lasu za ochronny z powodu wymienionego w pkt. d art. 24 niniejszego rozporządzenia są ostateczne.

Przepisy karne.

Art.  35. ³⁵

Kto bezprawnie zmienia uprawę leśną na inny rodzaj użytkowania-podlega karze grzywny do 5 zł za każdy ar gruntu leśnego, na którym uprawę leśną zmienił na inny rodzaj użytkowania.

Kto zmiany takiej dokonywa w lesie ochronnym-podlega karze grzywny do 10 zł za każdy ar gruntu leśnego, na którym uprawę leśną zmienił na inny rodzaj użytkowania, lub karze aresztu do sześciu tygodni.

Art.  36. ³⁶

Kto bezprawnie zbywa albo dzieli lasy lub grunty leśne -podlega karze grzywny do 3 zł za każdy ar zbytego lub podzielonego lasu lub gruntu leśnego, albo karze aresztu do czterech tygodni.

Art.  37. ³⁷

Kto bezprawnie użytkuje lub niszczy kosodrzewinę-podlega karze grzywny do 10 zł za każdy ar gruntu, na którym nastąpiło bezprawne użytkowanie lub zniszczenie kosodrzewiny, albo karze aresztu do sześciu tygodni.

Art.  38. ³⁸

Kto narusza przepisy o sztucznym zalesieniu gruntów leśnych-podlega karze grzywny do 5 zł za każdy ar gruntu podlegającego zalesieniu i za każdy rok przekroczenia terminu zalesienia.

Art.  39.

Powierzchnia mniejsza od 1 ara, jak również każda część ara ponad całkowitą liczbę arów, w wypadkach, przewidzianych w artykułach 35, 36, 37 i 38 niniejszego rozporządzenia, uważana będzie za cały ar.

Art.  39a. ³⁹

Kto niszczy roślinność lub uszkadza urządzenia ochronne, zaprowadzone przy zalesianiu nieużytków-podlega karze aresztu do dwóch tygodni lub karze grzywny do 500 zł albo obu tym karom łącznie.

Art.  40. ⁴⁰

Kto bezprawnie wycina, karczuje lub niszczy drzewa, pniaki i korzenie-podlega karze grzywny w wysokości do dwukrotnej wartości ściętych, wykarczowanych lub zniszczonych drzew, pniaków i korzeni.

Art.  41. ⁴¹

Kto bezprawnie wycina lub niszczy drzewa w lasach ochronnych, a także kto bezprawnie karczuje drzewa, pniaki i korzenie w lasach uznanych za ochronne, z powodów wymienionych w art. 24 pkt 1), 2), 3) i 7)-podlega karze grzywny w wysokości do czterokrotnej wartości ściętych, wykarczowanych lub zniszczonych drzew, pniaków i korzeni, lub karze aresztu do sześciu tygodni.

Art.  42. ⁴²

Kto pasie inwentarz lub zbiera ściółkę w przypadkach, w których pasanie inwentarza lub zbieranie ściółki jest przez przepisy obowiązujące zabronione-podlega za pasanie inwentarza karze grzywny do 3 zł za każdą sztukę, za zbieranie ściółki - karze grzywny do 20 zł.

Art.  43. ⁴³

Kto pasie inwentarz, zbiera ściółkę lub wykonuje inne uboczne użytkowanie wbrew zakazowi władzy w lasach uznanych za ochronne, z powodów wymienionych w art. 24 pkt 1), 2), 3) i 7)-podlega za pasanie inwentarza karze grzywny do 6 zł za każdą sztukę, za zbieranie ściółki lub inne uboczne użytkowanie - karze grzywny do 100 zł.

Art.  44. ⁴⁴

Kto nie zawiadomi władzy o gromadnym pojawieniu się szkodliwych owadów leśnych-podlega karze grzywny do 200 zł.

Art.  45. ⁴⁵

Kto nie wykona decyzji władzy co do stosowania środków ochronnych przeciwko szkodliwym owadom leśnym lub pasożytom roślinnym-podlega karze grzywny do 500 zł.

Art.  46. ⁴⁶

Kto bez uzyskania wymaganego zezwolenia zatrudnia pracownika lub nie wykona zarządzenia władzy co do zwolnienia pracownika-podlega karze aresztu do trzech miesięcy lub karze grzywny do 3.000 zł, albo obu tym karom łącznie.

Art.  47.

Surowsze postanowienia karne, zawarte w innych przepisach, pozostają w mocy.

Art.  48.

W przypadkach, określonych w art. 40 i 41, niezależnie od kary grzywny lub aresztu, orzec nalepy konfiskatę bezprawnie ściętych lub wykarczowanych drzew, pni i korzeni. Przedmioty te ulegają zajęciu i konfiskacie nawet wtedy, jeżeli przeszły one na własność osoby trzeciej, lecz w chwili nabycia przez nią znajdowały się w lesie.

W celu zabezpieczenia konfiskaty należy dokonać zajęcia wymienionych przedmiotów, które w najkrótszym czasie winny być sprzedane przez władzę w drodze publicznego przetargu.

W przypadkach, gdy właściciel lub za niego osoba trzecia złoży sumę, odpowiadającą wartości szacunkowej zajętych przedmiotów, zajęciu ulega złożona suma, przedmioty zaś, zajęte winny być zwrócone właścicielowi.

Art.  49. ⁴⁷

Orzecznictwo w sprawach o przestępstwa, określone w art. 35-46 rozporządzenia niniejszego, należy do władz administracji ogólnej.

Przepisy przejściowe i końcowe.

Art.  50.

Grunty, pozbawione drzewostanów, na których po wykarczowaniu pni została dokonana przed dniem 1 stycznia 1927 roku zmiana uprawy leśnej na inny trwały rodzaj użytkowania, nie będą uważane za grunty leśne w rozumieniu niniejszego rozporządzenia.

Przepis ten nie ma zastosowania do lasów ochronnych oraz do lasów obciążonych służebnościami.

Art.  51. ⁴⁸

Rada Ministrów będzie określała w drodze rozporządzeń termin wejścia w życie przepisów art. 28, 28a i 28b na poszczególnych obszarach Państwa.

Art.  52. ⁴⁹

(skreślony).

Art.  53. ⁵⁰

(skreślony).

Art.  54. ⁵¹

Wszystkie lasy:

1) uznane za ochronne lub wodoochronne na podstawie uwagi 2 do art. 710, artykułów 712 i 713 Ustawy leśnej (Zb. pr. ces. ros. tom VIII cz. 1 ks. V wydanie 1913 r.);

2) zamknięte na podstawie § 19 ustawy lasowej z dnia 3 grudnia 1852 r. (Dz. u. p. austr. Nr. 250);

3) w których na podstawie § 7 ustawy z dn. 6 lipca 1875 r. o lasach ochronnych i spółkach leśnych (Zb. u. prus. str. 415) zarządzane zostały szczególne środki ochrony, przewidziane w § 2 tej ustawy;

4) w których cechy ochronne zostały ustalone na podstawie § 2 węgierskiej ustawy leśnej z dnia 11/14 czerwca 1879 r. (Zb. u. król węg. poz. XXXI);

5) a nadto wszystkie grunty:

6) porosłe w chwili ogłoszenia niniejszego rozporządzenia kosodrzewiną, znajdujące się na obszarze działania ustawy z dnia 15 czerwca 1904 r. o niektórych zarządzeniach policyjno-leśnych i wodnych (Dz. u. kraj. Nr. 93);

7) zalesione stosownie do postanowień ustawy z dnia 15 czerwca 1904 r. o zalesieniu ochronnem (Dz. u. kraj. Nr. 94);

uważane będą za lasy ochronne w rozumieniu niniejszego rozporządzenia (art. 24 - 28).

Art.  55. ⁵²

(skreślony).

Art.  56. ⁵³

Obowiązujące na obszarze województw: kieleckiego, lubelskiego, łódzkiego, warszawskiego i powiatów: augustowskiego, łomżyńskiego, ostrołęckiego, ostrowskiego, suwalskiego, szczuczyńskiego i wysoko-mazowieckiego województwa białostockiego,

1) artykuły 143, 172, 177 i 180 ustawy o organizacji ziemskiej włościan (Zb. pr. ces, ros. tom IX osób. dod. ks. IX wyd. 1913 r.) otrzymują brzmienie następujące:

"143. W lasach, których powierzchnia nie przekracza 50 ha, plan urządzenia gospodarstwa leśnego zastąpiony być może zatwierdzonym przez starostę programem gospodarczym, który winien zawierać szkic sytuacyjny, oparty na przybliżonym pomiarze i podziale lasu, zwięzły opis lasu pod względem przyrodniczym i gospodarczym oraz wskazanie czasu, miejsca i rozmiaru użytkowania, jak również terminu i sposobu zalesienia wraz z ogólnem uzasadnieniem zamierzonych czynności gospodarczych.

Użytkowanie tych lasów może odbywać się jedynie w rozmiarach niepowodujących uszczerbku prawom osób, uprawnionych do korzystania ze służebności."

"172. Starosta w odniesieniu do lasów, których powierzchnia nie przekracza 50 ha, wojewodą zaś w odniesieniu do lasów ponad 50 ha przedstawią jeden egzemplarz zatwierdzonego planu urządzenia gospodarstwa leśnego właściwemu sądowi w celu dokonania wpisu w księdze hipotecznej odnośnego majątku, poczem egzemplarz ten zostaje dołączony do oryginałów tabel likwidacyjnych tych wsi, które korzystają w urządzonym lesie ze służebności."

"177. Plan urządzenia gospodarstwa leśnego ze wszystkiemi należącemi doń dokumentami starosta doręcza właścicielowi lasu z zaświadczeniem terminu wprowadzenia go w wykonanie. Osobom, uprawnionym do korzystania ze służebności, starosta doręcza sporządzony przez właściciela, a poświadczony przez siebie, odpis protokółu urządzenia lasu. Protokół o wprowadzeniu planu w wykonanie zostaje dołączony do oryginałów tabel likwidacyjnych tych wsi, które korzystają w urządzonym lesie ze służebności."

"180. W razie uszkodzenia lasu przez klęskę żywiołową lub przez inne okoliczności w takim stopniu, że powoduje to potrzebą czasowego odstąpienia od zatwierdzonego planu urządzenia gospodarstwa leśnego, starosta w odniesieniu do lasów, których powierzchnia nie przekracza 50 ha, wojewoda zaś w odniesieniu do lasów ponad 50 ha może zezwolić na nieprzewidziane w planie usunięcie z lasu w terminie przez niego określonym drzew uszkodzonych oraz na zmianę porządku użytkowania.

Przy wydaniu zezwolenia władza, wymieniona w ustępie poprzednim, kierować się winna zasadą, by ustanowiona w planie kolejność cięć mogła być w najkrótszym czasie przywrócona."

2) w artykule 145 ustawy o organizacji ziemskiej włościan (Zb. pr. ces. ros. tom IX, osób. dod. ks. IX wyd. 1913 r.) dodaje się następujący ustęp:

"W stosunku do lasów tych szczególne przepisy, dotyczące użytkowania lasów ochronnych, mogą być stosowane tylko o tyle, o ile nie spowodowałoby to ograniczenia praw osób uprawnionych do korzystania ze służebności."

c) (skreślona).

Minister Rolnictwa i Reform Rolnych może w drodze rozporządzenia przekazywać zawarte w artykule niniejszym uprawnienia wojewodów starostom w zakresie oznaczonym w tem rozporządzeniu.

Art.  57. ⁵⁴

(skreślony).

Art.  58.

Na obszarze b. powiatu spisko-orawskiego wprowadzą się ustawę lasową z dnia 3 grudnia 1852 r. (Dz. u. p. austr. Nr. 250) ze zmianami, wynikającemi z niniejszego rozporządzenia.

Art.  59.

Z dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia tracą moc obowiązującą:

1) na obszarze województw: białostockiego, kieleckiego, lubelskiego, łódzkiego, nowogródzkiego, poleskiego, warszawskiego, wileńskiego i wołyńskiego:

a) księga V ustawy leśnej (Zb. proces, ros. tom VIII cz. 1 ks. V wyd. 1913 r.) oraz artykuły 787, 788 (wraz z uwagą), 811, 814 i 815 księgi VI tejże ustawy;

b) dekret z dnia 16 stycznia 1919 r. w przedmiocie organizacji urzędów ochrony lasów (Dz. P. P. P. Nr. 8, poz. 117) oraz ustawa z dnia 14 listopada 1924 r. o częściowej zmianie tego dekretu (Dz. U. R. P. Nr. 106, poz. 958), jak również rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 19 lipca 1921 r. w przedmiocie rozciągnięcia mocy obowiązującej dekretu z dnia 16 stycznia 1919 r. na województwa: nowogródzkie, poleskie, wołyńskie oraz powiaty: grodzieński, białowieski i wolskowyski województwa białostockiego (Dz. U. R. P. Nr. 69, poz. 454) oraz z dnia 21 lipca 1922 r. w przedmiocie rozciągnięcia mocy obowiązującej dekretu z dnia 16 stycznia 1919 r. na ziemię wileńską (Dz. U. R. P. Nr. 64, poz. 572);

c) artykuły 255, 256, 257 i 258 Kodeksu Karnego z 1903 roku;

2) na obszarze województw: kieleckiego, lubelskiego, łódzkiego, warszawskiego ł powiatów: augustowskiego, łomżyńskiego, ostrołęckiego, ostrowskiego, suwalskiego, szczuczyńskiego i wysoko - mazowieckiego województwa białostockiego następujące przepisy ustawy o organizacji ziemskiej włościan (Zb. pr. ces. ros. tom IX osób. dod. ks. IX, wyd. 1913 r.): uwaga do art. 140, artykuły 141, 144, 146 - 149, ostatnie zdanie art. 162, artykuły 164 - 171, 181(183, drugie zdanie art. 184 i art. 185;

3) na obszarze województw: krakowskiego, lwowskiego, stanisławowskiego i tarnopolskiego

a) następujące przepisy ustawy lasowej z dnia 3 grudnia 1852 r. (Dz. u. p. austr. Nr. 250): §§ 2 - 8, ust. 2 § 9, ust. 1 i 2 § 10, §§ 19, 20, 21. 22, 23, 50, 51, 71 i 77;

b) §§ 1 - 8 ustawy z dnia 15 czerwca 1904 r. o niektórych zarządzeniach policyjne - leśnych i wodnych (Dz. u. kraj. Nr. 93);

4) na obszarze województw: pomorskiego i poznańskiego:

a) ustawa z dnia 14 sierpnia 1876 r., dotycząca zarządu lasów, należących do gmin i zakładów publicznych (Zb. u. prus. str. 373) oraz ustawa z dnia 26 września 1922 r. w przedmiocie częściowej zmiany powołanej wyżej ustawy (Dz. U. R. P. Nr. 92, poz. 548);

b) §§ 1 - 8, 10 - 12, 16, 17, drugie zdanie § 19 i §§ 20 - 22 ustawy z dnia 6 lipca 1875 r. o lasach ochronnych i spółkach leśnych (Zb. u. prus. str. 416).

Art.  60.

Wykonanie niniejszego rozporządzenia porucza się Ministrowi Rolnictwa i Reform Rolnych oraz innym ministrom, stosownie do ich zakresu działania.

Art.  61.

Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie na całym obszarze Rzeczypospolitej z wyjątkiem województwa śląskiego z dniem 1 lipca 1927 r.

1 Art. 2 zmieniony przez art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 13 lipca 1939 r. (Dz.U.39.64.429) zmieniającej nin. rozp. z mocą ustawy z dniem 24 lipca 1939 r.

2 Art. 2a dodany przez art. 1 pkt 2 ustawy z dnia 13 lipca 1939 r. (Dz.U.39.64.429) zmieniającej nin. rozp. z mocą ustawy z dniem 24 lipca 1939 r.

3 Art. 3 zmieniony przez art. 1 pkt 3 ustawy z dnia 13 lipca 1939 r. (Dz.U.39.64.429) zmieniającej nin. rozp. z mocą ustawy z dniem 24 lipca 1939 r.

4 Art. 4 zmieniony przez art. 1 pkt 4 ustawy z dnia 13 lipca 1939 r. (Dz.U.39.64.429) zmieniającej nin. rozp. z mocą ustawy z dniem 24 lipca 1939 r.

5 Art. 6 zmieniony przez art. 1 pkt 5 ustawy z dnia 13 lipca 1939 r. (Dz.U.39.64.429) zmieniającej nin. rozp. z mocą ustawy z dniem 24 lipca 1939 r.

6 Art. 7 zmieniony przez art. 1 pkt 6 ustawy z dnia 13 lipca 1939 r. (Dz.U.39.64.429) zmieniającej nin. rozp. z mocą ustawy z dniem 24 lipca 1939 r.

7 Art. 7a dodany przez art. 1 pkt 7 ustawy z dnia 13 lipca 1939 r. (Dz.U.39.64.429) zmieniającej nin. rozp. z mocą ustawy z dniem 24 lipca 1939 r.

8 Art. 8 zmieniony przez art. 1 pkt 8 ustawy z dnia 13 lipca 1939 r. (Dz.U.39.64.429) zmieniającej nin. rozp. z mocą ustawy z dniem 24 lipca 1939 r.

9 Art. 9 zmieniony przez art. 1 pkt 9 ustawy z dnia 13 lipca 1939 r. (Dz.U.39.64.429) zmieniającej nin. rozp. z mocą ustawy z dniem 24 lipca 1939 r.

10 Art. 10 zmieniony przez art. 1 pkt 10 ustawy z dnia 13 lipca 1939 r. (Dz.U.39.64.429) zmieniającej nin. rozp. z mocą ustawy z dniem 24 lipca 1939 r.

11 Art. 11 zmieniony przez art. 1 pkt 11 ustawy z dnia 13 lipca 1939 r. (Dz.U.39.64.429) zmieniającej nin. rozp. z mocą ustawy z dniem 24 lipca 1939 r.

12 Art. 11a dodany przez art. 1 pkt 12 ustawy z dnia 13 lipca 1939 r. (Dz.U.39.64.429) zmieniającej nin. rozp. z mocą ustawy z dniem 24 lipca 1939 r.

13 Art. 12 zmieniony przez art. 1 pkt 13 ustawy z dnia 13 lipca 1939 r. (Dz.U.39.64.429) zmieniającej nin. rozp. z mocą ustawy z dniem 24 lipca 1939 r.

14 Art. 14 zmieniony przez art. 1 pkt 14 ustawy z dnia 13 lipca 1939 r. (Dz.U.39.64.429) zmieniającej nin. rozp. z mocą ustawy z dniem 24 lipca 1939 r.

15 Art. 15 dodany przez art. 1 pkt 1 dekretu z dnia 3 września 1939 r. (Dz.U.39.89.568) zmieniającego nin. rozp. z mocą ustawy z dniem 3 września 1939 r.

16 Art. 17 zmieniony przez art. 1 pkt 16 ustawy z dnia 13 lipca 1939 r. (Dz.U.39.64.429) zmieniającej nin. rozp. z mocą ustawy z dniem 24 lipca 1939 r.

17 Art. 18 zmieniony przez art. 1 pkt 17 ustawy z dnia 13 lipca 1939 r. (Dz.U.39.64.429) zmieniającej nin. rozp. z mocą ustawy z dniem 24 lipca 1939 r.

18 Art. 19 zmieniony przez art. 1 pkt 18 ustawy z dnia 13 lipca 1939 r. (Dz.U.39.64.429) zmieniającej nin. rozp. z mocą ustawy z dniem 24 lipca 1939 r.

19 Art. 20 zmieniony przez art. 1 pkt 19 ustawy z dnia 13 lipca 1939 r. (Dz.U.39.64.429) zmieniającej nin. rozp. z mocą ustawy z dniem 24 lipca 1939 r.

20 Art. 21 zmieniony przez art. 1 pkt 20 ustawy z dnia 13 lipca 1939 r. (Dz.U.39.64.429) zmieniającej nin. rozp. z mocą ustawy z dniem 24 lipca 1939 r.

21 Art. 22 zmieniony przez art. 1 pkt 21 ustawy z dnia 13 lipca 1939 r. (Dz.U.39.64.429) zmieniającej nin. rozp. z mocą ustawy z dniem 24 lipca 1939 r.

22 Nagłówek zmieniony przez art. 1 pkt 22 ustawy z dnia 13 lipca 1939 r. (Dz.U.39.64.429) zmieniającej nin. rozp. z mocą ustawy z dniem 24 lipca 1939 r.

23 Art. 23 zmieniony przez art. 1 pkt 23 ustawy z dnia 13 lipca 1939 r. (Dz.U.39.64.429) zmieniającej nin. rozp. z mocą ustawy z dniem 24 lipca 1939 r.

24 Art. 24 zmieniony przez art. 1 pkt 24 ustawy z dnia 13 lipca 1939 r. (Dz.U.39.64.429) zmieniającej nin. rozp. z mocą ustawy z dniem 24 lipca 1939 r.

25 Art. 25 zmieniony przez art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 13 lipca 1939 r. (Dz.U.39.64.429) zmieniającej nin. rozp. z mocą ustawy z dniem 24 lipca 1939 r.

26 Art. 26 zmieniony przez art. 1 pkt 26 ustawy z dnia 13 lipca 1939 r. (Dz.U.39.64.429) zmieniającej nin. rozp. z mocą ustawy z dniem 24 lipca 1939 r.

27 Nagłówek dodany przez art. 1 pkt 27 ustawy z dnia 13 lipca 1939 r. (Dz.U.39.64.429) zmieniającej nin. rozp. z mocą ustawy z dniem 24 lipca 1939 r.

28 Art. 28 zmieniony przez art. 1 pkt 28 ustawy z dnia 13 lipca 1939 r. (Dz.U.39.64.429) zmieniającej nin. rozp. z mocą ustawy z dniem 24 lipca 1939 r.

29 Art. 28a dodany przez art. 1 pkt 29 ustawy z dnia 13 lipca 1939 r. (Dz.U.39.64.429) zmieniającej nin. rozp. z mocą ustawy z dniem 24 lipca 1939 r.

30 Art. 29b dodany przez art. 1 pkt 29 ustawy z dnia 13 lipca 1939 r. (Dz.U.39.64.429) zmieniającej nin. rozp. z mocą ustawy z dniem 24 lipca 1939 r.

31 Art. 29:

- zmieniony przez art. 69 pkt 1 rozporządzenia z mocą ustawy z dnia 28 grudnia 1934 r. o unormowaniu właściwości władz i trybu postępowania w niektórych działach administracji państwowej (Dz.U.34.110.976) z dniem 31 stycznia 1935 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 30 ustawy z dnia 13 lipca 1939 r. (Dz.U.39.64.429) zmieniającej nin. rozp. z mocą ustawy z dniem 24 lipca 1939 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 2 dekretu z dnia 3 września 1939 r. (Dz.U.39.89.568) zmieniającego nin. rozp. z mocą ustawy z dniem 3 września 1939 r.

32 Art. 30:

- zmieniony przez art. 1 pkt 31 ustawy z dnia 13 lipca 1939 r. (Dz.U.39.64.429) zmieniającej nin. rozp. z mocą ustawy z dniem 24 lipca 1939 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 3 dekretu z dnia 3 września 1939 r. (Dz.U.39.89.568) zmieniającego nin. rozp. z mocą ustawy z dniem 3 września 1939 r.

33 Art. 31:

- zmieniony przez art. 69 pkt 3 rozporządzenia z mocą ustawy z dnia 28 grudnia 1934 r. o unormowaniu właściwości władz i trybu postępowania w niektórych działach administracji państwowej (Dz.U.34.110.976) z dniem 31 stycznia 1935 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 32 ustawy z dnia 13 lipca 1939 r. (Dz.U.39.64.429) zmieniającej nin. rozp. z mocą ustawy z dniem 24 lipca 1939 r.

34 Art. 31 pkt 3a dodany przez art. 1 pkt 4 dekretu z dnia 3 września 1939 r. (Dz.U.39.89.568) zmieniającego nin. rozp. z mocą ustawy z dniem 3 września 1939 r.

35 Art. 35 zmieniony przez art. 1 pkt 33 ustawy z dnia 13 lipca 1939 r. (Dz.U.39.64.429) zmieniającej nin. rozp. z mocą ustawy z dniem 24 lipca 1939 r.

36 Art. 36 zmieniony przez art. 1 pkt 34 ustawy z dnia 13 lipca 1939 r. (Dz.U.39.64.429) zmieniającej nin. rozp. z mocą ustawy z dniem 24 lipca 1939 r.

37 Art. 37 zmieniony przez art. 1 pkt 35 ustawy z dnia 13 lipca 1939 r. (Dz.U.39.64.429) zmieniającej nin. rozp. z mocą ustawy z dniem 24 lipca 1939 r.

38 Art. 38 zmieniony przez art. 1 pkt 36 ustawy z dnia 13 lipca 1939 r. (Dz.U.39.64.429) zmieniającej nin. rozp. z mocą ustawy z dniem 24 lipca 1939 r.

39 Art. 39a dodany przez art. 1 pkt 37 ustawy z dnia 13 lipca 1939 r. (Dz.U.39.64.429) zmieniającej nin. rozp. z mocą ustawy z dniem 24 lipca 1939 r.

40 Art. 40 zmieniony przez art. 1 pkt 38 ustawy z dnia 13 lipca 1939 r. (Dz.U.39.64.429) zmieniającej nin. rozp. z mocą ustawy z dniem 24 lipca 1939 r.

41 Art. 41 zmieniony przez art. 1 pkt 39 ustawy z dnia 13 lipca 1939 r. (Dz.U.39.64.429) zmieniającej nin. rozp. z mocą ustawy z dniem 24 lipca 1939 r.

42 Art. 42 zmieniony przez art. 1 pkt 40 ustawy z dnia 13 lipca 1939 r. (Dz.U.39.64.429) zmieniającej nin. rozp. z mocą ustawy z dniem 24 lipca 1939 r.

43 Art. 43 zmieniony przez art. 1 pkt 41 ustawy z dnia 13 lipca 1939 r. (Dz.U.39.64.429) zmieniającej nin. rozp. z mocą ustawy z dniem 24 lipca 1939 r.

44 Art. 44 zmieniony przez art. 1 pkt 42 ustawy z dnia 13 lipca 1939 r. (Dz.U.39.64.429) zmieniającej nin. rozp. z mocą ustawy z dniem 24 lipca 1939 r.

45 Art. 45 zmieniony przez art. 1 pkt 43 ustawy z dnia 13 lipca 1939 r. (Dz.U.39.64.429) zmieniającej nin. rozp. z mocą ustawy z dniem 24 lipca 1939 r.

46 Art. 46 zmieniony przez art. 1 pkt 44 ustawy z dnia 13 lipca 1939 r. (Dz.U.39.64.429) zmieniającej nin. rozp. z mocą ustawy z dniem 24 lipca 1939 r.

47 Art. 49:

- zmieniony przez art. 9 dekretu Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 21 listopada 1938 r. o usprawnieniu postępowania sądowego (Dz.U.38.89.609) z dniem 28 listopada 1938 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 45 ustawy z dnia 13 lipca 1939 r. (Dz.U.39.64.429) zmieniającej nin. rozp. z mocą ustawy z dniem 24 lipca 1939 r.

48 Art. 51 zmieniony przez art. 1 pkt 46 ustawy z dnia 13 lipca 1939 r. (Dz.U.39.64.429) zmieniającej nin. rozp. z mocą ustawy z dniem 24 lipca 1939 r.

49 Art. 52 skreślony przez art. 1 pkt 47 ustawy z dnia 13 lipca 1939 r. (Dz.U.39.64.429) zmieniającej nin. rozp. z mocą ustawy z dniem 24 lipca 1939 r.

50 Art. 53 skreślony przez art. 1 pkt 48 ustawy z dnia 13 lipca 1939 r. (Dz.U.39.64.429) zmieniającej nin. rozp. z mocą ustawy z dniem 24 lipca 1939 r.

51 Art. 54 zmieniony przez art. 1 pkt 49 ustawy z dnia 13 lipca 1939 r. (Dz.U.39.64.429) zmieniającej nin. rozp. z mocą ustawy z dniem 24 lipca 1939 r.

52 Art. 55 skreślony przez art. 1 pkt 50 ustawy z dnia 13 lipca 1939 r. (Dz.U.39.64.429) zmieniającej nin. rozp. z mocą ustawy z dniem 24 lipca 1939 r.

53 Art. 56:

- zmieniony przez art. 69 pkt 4 rozporządzenie z mocą ustawy z dnia 28 grudnia 1934 r. o unormowaniu właściwości władz i trybu postępowania w niektórych działach administracji państwowej (Dz.U.34.110.976) z dniem 31 stycznia 1935 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 51 ustawy z dnia 13 lipca 1939 r. (Dz.U.39.64.429) zmieniającej nin. rozp. z mocą ustawy z dniem 24 lipca 1939 r.

54 Art. 57 skreślony przez art. 1 pkt 52 ustawy z dnia 13 lipca 1939 r. (Dz.U.39.64.429) zmieniającej nin. rozp. z mocą ustawy z dniem 24 lipca 1939 r.

• Identyfikator: Dz.U.1932.111.932 t.j.
• Rodzaj: Rozporządzenie z mocą ustawy
• Tytuł: Ochrona lasów niestanowiących własności Państwa.
• Data aktu: 24/06/1927
• Data ogłoszenia: 16/12/1932
• Data wejścia w życie: 01/07/1927