Art. 2, 3, i 5 ustawy o mierniczych przysięgłych.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA ROBÓT PUBLICZNYCH

z dnia 26 lutego 1926 r.

w porozumieniu z Ministrem Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego oraz Ministrem Reform Rolnych do art. 2, 3 i 5 ustawy o mierniczych przysięgłych.

Na podstawie art. 2, 3 i 5 ustawy z dnia 15 lipca 1925 r. o mierniczych przysięgłych (Dz. U. R. P. № 97 poz. 682) zarządza się co następuje:

O szkołach.

§ 1. W rozumieniu art. 2, p. b) ustawy o mierniczych przysięgłych, do szkół krajowych, których świadectwa ukończenia służą za dowód posiadanych odpowiednich studjów, zalicza się. państwowe szkoły miernicze w Kowlu, Krakowie, Lwowie, Łomży, Poznaniu i Warszawie, uznanie szkół krajowych i zagranicznych, nie wymienionych w niniejszym paragrafie, nastąpi w osobnem rozporządzeniu.

O urzędach państw owych.

§ 2. Do urzędów państwowych, w których można odbywać praktyką mierniczą w myśl art. 3, ustęp 2-gi ustawy o mierniczych przysięgłych zalicza się:

a) Ministerstwo Robót Publicznych oraz urzędy wojewódzkie,

b) Ministerstwo Reform Rolnych oraz okręgowe urzędy ziemskie,

c) Ministerstwo Skarbu oraz izby skarbowe w Grudziądzu, Katowicach, Krakowie, Lwowie i Poznaniu,

d) Ministerstwo Kolei oraz dyrekcje kolei państwowych i dyrekcję budowy kolei państwowych,

e) w Ministerstwie Spraw Wojskowych wojskowy instytut geograficzny,

f) Ministerstwo Rolnictwa i Dóbr Państwowych dyrekcje lasów państwowych.

Egzaminy.

§ 3. 1 Powołuje się komisję egzaminacyjną w Warszawie, do której zadań należy stwierdzanie praktycznej znajomości zawodu przez kandydatów na mierniczych przysięgłych.

§ 4. 2 (skreślony).

§ 5. Członków komisyj egzaminacyjnych mianuje Minister Robót Publicznych na trzy lata, na wniosek interesowanych ministerstw. W skład każdej komisji egzaminacyjnej wchodzą:

a) dwóch delegatów Ministerstwa Robót Publicznych,

b) dwóch delegatów Ministerstwa Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego, z których, o ile możności, jeden powinien być profesorem miernictwa Politechniki,

c) delegat Ministerstwa Reform Rolnych,

d) mierniczy przysięgły dla komisji egzaminacyjnej w Warszawie powołany przez Ministra Robót Publicznych, a dla komisji egzaminacyjnej we Lwowie powołany przez Ministra Robót Publicznych na wniosek izby inżynierskiej we Lwowie.

Przewodniczących komisyj egzaminacyjnych i ich zastępców mianuje Minister Robót Publicznych z pośród członków komisji w porozumieniu z Ministrem Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego. Obowiązki sekretarza komisji pełnić będzie jeden z jej członków, wyznaczonych przez Ministra Robót Publicznych.

§ 6. Egzaminy na mierniczego przysięgłego odbywają się w 2-ch terminach, a mianowicie: wiosennym w kwietniu i jesiennym w październiku każdego roku.

§ 7. Podania o dopuszczenie do egzaminu na mierniczego przysięgłego wnosi się do właściwej komisji egzaminacyjnej w terminie wiosennym do końca lutego, w terminie jesiennym do końca sierpnia każdego roku na ręce sekretarza komisji.

§ 8. Do podania o dopuszczania do egzaminu na mierniczego przysięgłego należy dołączyć następujące oryginalne dokumenty:

a) świadectwo odbytych studiów (art. 2 ustawy o mierniczych przysięgłych),

b) świadectwo odbycia przepisanej praktyki (art. 3),

c) życiorys oraz wyszczególnienie prac mierniczych wykonanych, przez kandydata,

d) dowód złożenia opłać egzaminacyjnych.

Osoby, wymienione w art. 24 ustęp 1 i art. 25 ustęp 3 ustawy o mierniczych przysięgłych, winna załączyć do podania w miejsce dokumentów wymienionych w art. 1 punkt 2 i 3 ustawy o mierniczych przysięgłych zaświadczenie Ministra Robót Publicznych, że nie zachodzą przeszkody, by kandydat poddał się egzaminowi w mysi art. 4 p. b) wymienionej wyżej ustawy.

Mierniczowie 1 kl. mają dołączyć do podania, w miejsce świadectwa wymienionego wyżej pod a), świadectwo państwowej komisji egzaminacyjnej na mierniczego I klasy.

§ 9. Komisja egzaminacyjna rozpatruje nadesłane podania i decyduje o dopuszczeniu do egzaminu lub odmawia, ustanawia termin zgłoszenia kandydata do. egzaminu i o tej decyzji zawiadamia kandydatów drogą pisemna. Komisji przysługuje prawo żądania od kandydata uzupełnienia brakujących dokumentów lub nadesłania pisemnych wyjaśnień, potrzebnych dla powzięcia decyzji. Odmowną decyzją o dopuszczeniu do egzaminu należy uzasadnić i o przyczynach zawiadomić kandydata.

Decyzja ta może być zaskarżona do Ministerstwa Robót Publicznych.

§ 10. Przewodniczący komisji egzaminacyjnej zwołuje komisję w pierwszych dniach marca i września każdego roku dla rozpatrzenia podań.

§ 11. Zadaniem komisji egzaminacyjnej jest sprawdzenie, czy kandydat posiada dostateczne wyrobienie zawodowe i umiejętność same dzielnego wykonywania czynności mierniczego przysięgłego, określonych art. 9 ustawy o mierniczych przysięgłych oraz, czy posiada znajomość ustaw, rozporządzeń, przepisów i instrukcyj, mających związek z wykonywaniem zawodu mierniczego przysięgłego.

§ 12. Program egzaminu po myśli art. 4 p. a) ustawy o mierniczych przysięgłych obejmuje:

a) wykonanie pracy mierniczej na temat podany przez komisję egzaminacyjną w zakresie prac, wymienionych w art. 9 ustawy o mierniczych przysięgłych, wraz ze sporządzeniem objętych nią obliczeń, planów oraz dokumentów,

b) objaśnienie przed komisją egzaminacyjną sposobu i metod, użytych przy wykonaniu prac wskazanych pod a).

Komisji egzaminacyjnej przysługuje prawo częściowego zwolnienia kandydata od egzaminu, wymienionego pod a), o ile przedłożone przez kandydata prace miernicze i obliczeniowe wykonane osobiście, wskazują na dostateczne wyrobienie praktyczne w pracach mierniczych i zastąpienia tego egzaminu objaśnieniami przed komisją sposobów i metod użytych przy wykonywaniu prac przez niego przedłożonych.

§ 13. Program egzaminu w myśl art. 4 p. b) ustawy o mierniczych przysięgłych obejmuje znajomość: Konstytucji i organizacji władz i urzędów państwowych, ustawodawstwa mierniczego i rozporządzeń, wydanych na podstawie tych ustaw; instrukcji i przepisów pomiarowych, obowiązujących na ziemiach Rzeczypospolitej Polskiej, przepisów, dotyczących urządzeń i prowadzenia katastru gruntowego i ksiąg hipotecznych; ustaw i rozporządzeń, dotyczących parcelacji, scalenia, osadnictwa i serwitutów; ustaw i rozporządzeń z dziedziny spraw budowlanych, drogowych i wodnych, mających związek z wykonywaniem zawodu mierniczego przysięgłego.

§ 14. Egzamin przewidziany § 12 p. a) może trwać z każdym kandydatem najwyżej 8 dni i odbywa się pod nadzorem członków komisji egzaminacyjnej. Ocena pracy odbywa się przed egzaminem ustnym. W razie ujemnego wyniku tej oceny, kandydat nie może być dopuszczony do dalszego egzaminu.

§ 15. Egzamin ustny przewidziany § 12 p. b) i § 13 ewentualnie tylko w § 13, odbywa się po ukończeniu egzaminów, wymienionych w § 12 p. a) i nie może trwać dłużej z każdym kandydatem niż 3 godziny.

§ 16. Egzamin na mierniczego przysięgłego jest publiczny. Z przebiegu egzaminu spisuje się protokół dla każdego kandydata osobno. W protokóle umieszcza się szczegółową ocenę pracy oraz wyniki egzaminu ustnego.

§ 17. Ogólna ocena kwalifikacji kandydata na mierniczego przysięgłego odbywa się na posiedzeniach komisji egzaminacyjnej, po skończonym egzaminie. Wynik głosowania ma być wpisany do protokółu. Ocena egzaminu powinna wyrażać się w słowach:

a) kandydat został uznany za posiadającego kwalifikacje na mierniczego przysięgłego,

b) nie został uznany za posiadającego kwalifikacje na mierniczego przysięgłego.

uchwały zapadają większością głosów.

§ 18. Posiedzenia komisji egzaminacyjnej są prawomocne, o ile w nich uczestniczy przewodniczący lub jego zastępca i 3 członków komisji. Uchwały zapadają większością głosów, przy równości głosów decyduje głos przewodniczącego. Protokóły komisji mają być podpisane przez wszystkich członków, uczestniczących w posiedzeniu.

§ 19. O odbyciu egzaminu z wynikiem dodatnim wydaje komisja egzaminacyjna świadectwo według załączonego wzoru (załącznik № 1) podpisane przez przewodniczącego i sekretarza komisji i zaopatrzone w pieczęć urzędową komisji. O ujemnym wyniku egzaminu może być wydane zaświadczenie na żądanie kandydata.

§ 20. Po skończonym egzaminie wraz z wydaniem świadectwa lub zaświadczenia, zwraca sekretarz komisji egzaminacyjnej kandydatom, którzy uczestniczyli w egzaminie, dokumenty za pokwitowaniem na podaniu, ewentualnie w razie wysyłki pocztą dołącza do aktów dowód nadania pocztowego.

§ 21. Wydane świadectwa wpisuje sekretarz do rejestru wydanych świadectw. Do rejestru wpisuje się liczbą porządkową świadectwa (od 1 do l począwszy w dalszym ciągu) imię., nazwisko, datą i miejsce urodzenia kandydata, miejsce zamieszkania, liczbą dziennika, pod którą podanie zostało wpisane, datę egzaminu, treść i datę uchwały egzaminacyjnej o wyniku egzaminu, datą wydania świadectw oraz uwagi, w których wpisuje się ewentualnie wydanie duplikatu (załącznik № 2).

§ 22. Podania kandydatów wraz z załącznikami, wymienionemi w § 8 p. c) i d) niniejszego rozporządzenia oraz protokóły z egzaminu i posiedzeń komisji egzaminacyjnej, wreszcie rejestr wydanych świadectw mają charakter urzędowy i będą przechowywane w komisji egzaminacyjnej, mogą one być przeglądane jedynie za zezwoleniem przewodniczącego komisji egzaminacyjnej.

§ 23. 3 Opłata za egzamin w pełnym zakresie art. 4 lit. a) i b) ustawy o mierniczych przysięgłych wynosi 4.500 zł, za egzamin zaś w zakresie art. 4 lit. b) - 2.500 zł.

§ 24. Wpływami z taks egzaminacyjnych dysponuje komisja egzaminacyjna według swego uznania na pokrycie kosztów uczestnictwa członków komisji, kosztów administracyjnych i zużycie instrumentów.

§ 25. Komisja egzaminacyjna posługuje się okrągłą pieczęcią urzędową z godłem Państwa oraz napisem na obwodzie "Państwowa Komisja Egzaminacyjna na mierniczych przysięgłych w.......".

§ 26. Termin i miejsce odbywania się egzaminów bada ogłaszane urzędowo przez właściwe komisje egzaminacyjne.

§ 27. Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia; z tym dniem tracą moc obowiązujące dotychczas rozporządzenia i przepisy, dotyczące komisyj egzaminacyjnych, egzaminów na geometrów cywilnych, mierniczych przysięgłych i geometrów przysięgłych.

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK  1

Państwowa Komisja Egzaminacyjna

na mierniczych przysięgłych w .......

L. ...... ..........dnia ..... 192... r.

ŚWIADECTWO.

Na podstawie art. 5 ustawy z dnia 15 lipca 1925 r. o

mierniczych przysięgłych (Dz. U. R. P. № 97 poz. 682)

stwierdza się, że p. ........................... urodzony dnia

............... w ............................................

został na skutek wniesionego podania i dołączonych dokumentów

uchwałą komisji egzaminacyjnej z dnia .......... L. ..........

dopuszczony do egzaminu na mierniczego przysięgłego i po

przeprowadzonym egzaminie w myśl art. 4 ............. ustawy o

mierniczych przysięgłych z dnia 15 lipca 1925 r. uchwałą

komisji i dnia ................ został uznany za posiadającego

kwalifikacje do wykonywania zawodu mierniczego przysięgłego.

Przewodniczący

(podpis)

Sekretarz Pieczęć

(podpis)

ZAŁĄCZNIK  2

REJESTR

świadectw o kwalifikacjach na mierniczego przysięgłego, wydanych przez komisję egzaminacyjną w .........

od dnia .........192...

L. p świadectwa	Imię i nazwisko kandydata data i miejsce urodzenia	Miejsce zamieszkania powiat, województwo	L. dz. pod którą podanie wpisano i dala	Data i treść uchwały komisji o wyniku egzaminu	Data świadectwa	UWAGI

1 § 3 zmieniony przez § 1 pkt 1 rozporządzenia z dnia 3 grudnia 1945 r. (Dz.U.45.57.326) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 17 grudnia 1945 r.

2 § 4 skreślony przez § 1 pkt 2 rozporządzenia z dnia 3 grudnia 1945 r. (Dz.U.45.57.326) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 17 grudnia 1945 r.

3 § 23:

- zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 14 czerwca 1937 r. (Dz.U.37.47.364) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 26 czerwca 1937 r.

- zmieniony przez § 1 pkt 3 rozporządzenia z dnia 3 grudnia 1945 r. (Dz.U.45.57.326) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 17 grudnia 1945 r.

- zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 8 kwietnia 1947 r. (Dz.U.47.34.153) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1947 r.

• Identyfikator: Dz.U.1926.33.203
• Rodzaj: Rozporządzenie
• Tytuł: Art. 2, 3, i 5 ustawy o mierniczych przysięgłych.
• Data aktu: 26/02/1926
• Data ogłoszenia: 15/04/1926
• Data wejścia w życie: 15/04/1926